Relaties
alle pijlers
Famile op bezoek, problemen met partner
maandag 11 augustus 2008 om 14:29
Ik zit met een probleem. Ik ben en woon nu zo’n 8 mnd samen met mijn partner. Heb hem leren kennen via een datingsite (was liefde op het eerste gezicht) en ja, het is idd snel gegaan tussen ons: woonden binnen een paar weken samen. Komt ook doordat we beide vanuit huis werken en bijna 24 uur per dag bij elkaar zijn, in zo’n heel korte tijd leer je elkaar dus heel goed kennen en dat gaat prima samen, mits er geen andere mensen bijkomen….
Zijn ouders wonen op de Canarische Eilanden (zijn Nederlanders en zijn daarnaar toe vertrokken nadat ze gestopt zijn met werken). Toen zij nog in NL woonden, hadden ze dagelijks contact met mijn partner, nu vooral per MSN. Zijn moeder en vader hebben mijn partner veel geholpen toen mijn partner met zijn ex in dit huis trokken. Mijn partner heeft hier eerst met zijn ex gewoond. Zij was iemand die nooit haar mond open trok en alles maar gelaten over haar heen liet komen. Als zijn ouders hier waren en zij verzette een bloempot, dan zette zijn vader dit zonder blikken of blozen weer terug; zij had gewoon niet veel in te brengen in dit huishouden. Dit is dan ook vast de reden dat zij, als zijn ouders hier waren, zich terugtrok achter de computer en bijna nooit naar beneden ging als ze alleen thuis was met schoonouders.
Toen ik hier in december ben komen wonen, waren zijn ouders hier ook 2 weken. Was erg gezellig. Achteraf denk ik dat er toen nog geen irritaties waren, doordat ik me ook nog een beetje ‘op bezoek’ voelde in het huis van mijn partner waar ik bij in ben getrokken.
Zijn moeder vertelde me hoe ik de droogtrommel moest gebruiken, hoe ik de sokken op moest vouwen en hoe zijn ex met de rest van het huishouden omging.
Wij zijn toen in februari-maart 10 daagjes bij zijn ouders op bezoek geweest, hebben ook daar in huis geslapen. Hebben die periode heel veel discussies gehad. Van de troep die we op de slaapkamer maakten, tot het tijdstip van opstaan ’s morgens daar bij hen in huis tot het feit dat ze vonden dat ik hun zoon niet kon laten strijken. Mijn partner wilde zijn eigen blouse strijken en zijn moeder heeft toen deze blouse afgepakt en het voor hem gestreken (wat mij het gevoel gaf dat mijn partner mij afviel, want hij had ook kunnen zeggen ‘ma heel lief van je, maar ik kan dat prima zelf) want strijken is echt een vrouwending vinden zij.
Mijn partner heeft toen elke keer weer gezegd van ‘pa en ma, wij hebben ons leven in NL, als ik een blouse nodig heb en Keetie heeft geen tijd om te strijken, dan strijk ik zelf. Keetie betaald (in tegenstelling tot mijn ex die nooit een baan heeft gehad en nog nooit meebetaald heeft in het huishouden) ook mee met alles, dus ONS huishouden. Volgende keer nemen we wel een appartement als we langskomen, wat dat geeft minder spanningen etc etc. Jullie hebben vroeger idd heel vel voor me gedaan, maar dat betekend niet dat jullie zomaar alles kunnen en mogen zeggen’
Nou, zoiets heeft mijn partner zijn hele leven nog niet gezegd tegen zijn ouders, dus dat was wel schrikken en dan toch ook niet helemaal de bedoeling, dus dan was het weer een dag goed en de volgende dag kregen we weer van die steken onder water toegeworpen.
Ik heb het idee dat zijn ouders zich superieur t.o.v. voelen in ons huis, want zij hebben meegeholpen met alles hier in huis en ik woon hier nog maar net. Dit blijkt ook zo te zijn, want de zus van mijn partner zegt ook dat zijn ouders dit zo verteld hebben tegen haar.
Toen zijn ze net voor Koninginnedag hier in NL geweest, voor 14 dagen.
Nou, het hek was van de dam ‘dit was fout, dat was een rotzooi etc etc’, kregen we steeds weer van zijn vader te horen. Hebben bijna elke avond een discussie erover gehad. Nu werk ik vanuit huis en heeft mijn schoonvader het gevoel dat ik de hele dag maar loop te Internetten, dus vandaar dat hij steeds liet vallen dat ik hem bijv. wel koffie in kon schenken. Weer elke avond discussies, mijn partner zei dan ‘huur volgende keer dan zelf wat, als jullie weer komen, ons huis ons leven. Jullie kunnen dan vroeger wel heel veel voor me gedaan hebben, dat betekend niet dat jullie zomaar alles kunnen zeggen en doen’.
Zijn moeder legde me weer uit hoe alles werkte en wat zijn ex altijd fout deed. Ondertussen vouwde zij de was op en deed ze andere dingen. Het gaf mij het gevoel dat ik daardoor op mijn vingers werd getikt en het niet goed genoeg deed voor haar zoon, maar ik heb het toen maar opgevat als ’ze bedoeld het goed’ en ik heb dat dan ook tegen haar gezegd ‘fijn dat u dat doet voor ons’. Toen zij zei van ‘ik koop nieuw beddengoed voor jullie’ zei ik wel van ‘dat hoeft niet hoor, wij moeten toch nog een en ander qua huishoudelijke dingen kopen, maar als u het ons cadeau wilt geven, prima, maar dan ga ik graag mee i.v.m. onze smaak.’
Moet zeggen dat ik, toen de einddatum van hun vertrek in zicht kwam, wel vrolijker werd, want ondertussen veel discussies ’s avonds in bed gehad met mijn partner over de gang van zaken in huis.
Mijn eigen moeder is met de Paasdagen overleden, dus ik was wel een beetje toe aan wat rust. Zeker na opmerkingen van zijn vader die gemaakt werden als ‘je moeder is al overleden en het as is al as, dus als dat een paar dagen later wordt opgehaald, maakt dat toch niet uit?’ toen door een ongelukkig voorval het as ophalen van mijn moeder een dag werd verzet en ik op die datum net met mijn schoonmoeder een bruidsjapon zou gaan passen, omdat we plannen hadden om volgend jaar te gaan trouwen en mijn schoonmoeder niet zo vaak in NL is en er een wachttijd op zo’n jurk zit. Uiteindelijk ben ik niet met mijn vader meegegaan om het as op te halen, omdat ik niet nog meer scheve gezichten erover hier thuis wilde hebben.
Toen bleek dat zijn vader nog 2 weken langer moest blijven i.v.m. een onderzoekje in het ziekenhuis. Zijn moeder is toen wel terug gegaan (achteraf hoor ik dat zij zich ook groen en geel liep te ergeren aan haar man en zijn opmerkingen). Die twee weken langer waren echt een crime. Schoonpa had nu helemaal niks meer om handen, want zijn vrouw was naar huis, dus liep over van alles en nog wat opmerkingen te maken. Mijn partner zei dan wel ‘hij bedoeld het goed’, maar die begreep ook wel dat als je steeds een klap in je gezicht krijgt (figuurlijk) en de gever zegt daarna ‘sorry’ dat je dat een paar keer accepteert, maar dat de keren daarna het niet meer zo makkelijk is om eroverheen te stappen.
Toen schoonpa weg was hebben we het er goed over gehad (daar ook weer de nodige discussies over gehad met elkaar). Prima als zijn ouders op bezoek komen, maar ze zijn wel op visite. Ik ga ook niet bij hun in huis dingen verzetten, beslissen of er buitenverlichting komt te hangen buiten en vertellen hoe bepaalde dingen moeten in HUN huishouden.
Mijn partner vind aan de ene kant dat ik helemaal gelijk heb en weet dat als zijn ouders zich wat minder superieur zouden opstellen, dat het allemaal heel gezellig is. Maar hij loopt al zijn hele leven tegen dit aan, zijn exvrouw en partners konden er ook niet mee leven door de mate waarin ze in hun leven aanwezig waren en hij had gehoopt dat ik daar anders in zou staan. Ik sta er anders in, mits mensen zich gedragen als dat ze op bezoek zijn bij ons en bepaalde opmerkingen voor zich houden, want ze zijn op bezoek: ons huis ons leven: hun huis hun leven. Het kan echt zo gezellig zijn, want het zijn leuke mensen (bel ze regelmatig zelf even op, of ik mail met zijn moeder), heus!
Goed, eind mei schoonpa naar huis.
Krijgen we midden juli een telefoontje van zijn moeder of we zijn zus (waar partner 14 jaar geen contact mee heeft gehad) per direct op willen vangen voor 3 weken want ze heeft het helemaal gehad op de Canarische Eilanden (ze woont daar ook). Eerlijk is eerlijk, ik heb daar een forse discussie met mijn partner over gehad. O.a. door het feit dat we al op ons tandvlees liepen, want elk weekend zaten we vol met afpraken en visite en dat we het nodig hadden om even een tijdje heerlijk met zijn 2en onze vrije tijd door te brengen (was partner het helemaal me eens hoor) en ik het gevoel had geen keuze te hebben in deze kwestie; schoonma had namelijk bijna binnen de 10 minuten dat ze het aan ons vroeg (en partner en ik er samen nog in conclaaf over waren), al het ticket van zijn zus geboekt.
Goed, schoonzus en haar zoon van 16 jaar zitten nu 3 weken bij ons in huis. We hebben afgesproken dat ze nog een halve week langer mag blijven, maar dat ze dan toch echt naar andere vrienden moeten of wat dan ook. Klinkt hard, maar als deze afspraak niet gemaakt wordt (volgens partner), dan zitten ze hier over een maand nog, zo makkelijk is ze.
Nu maakte zijn moeder (die weet dat we doodmoe zijn, dat wist ze al voordat ze vroeg of zus hier mocht komen) op MSN doodleuk de opmerking van ‘ik wil er wel een weekje tussenuit, kan ik langskomen?’. Waarop mijn partner meteen terug schreef van ‘ma, dat begrijpt u toch wel, we zijn beide doodmoe, hebben bijna om de maand een paar weken familie hier zitten, nu even samen, ieder even in zijn eigen huis’. Waarop ze behoorlijk geïrriteerd reageerde ‘nou, dan kom ik wel niet, ik kan trouwens ook bij een vriendin van mij logeren in NL’. Feit is dat mijn partner nu pissig is op mij ‘mijn ouders zijn heel belangrijk voor me en zijn altijd welkom bij mij. Nu ben jij er en mijn moeder weet ook wel dat het feit dat ze even niet welkom is van jou afkomt. Jij drijft een wig tussen mij en mijn ouders’.
Waarop ik tegen hem zei van ‘je moeder weet ook dat we heel erg moe zijn, we hebben haar geholpen door je zus en zoon hier 3,5 weken in huis te nemen (en geloof me, als je vanuit huis werkt en behoorlijk op je privacy bent gesteld, geeft dat de laatste week best wel wat irritaties). Ze had ook kunnen zeggen: ‘lieve zoon, ik weet dat jullie moe zijn, tijd voor jullie zelf nodig hebben en ik gun je nu wat rust samen met je vriendin, ik ga een week bij een vriendin in huis zitten.'
Daarbij vind jij diep in je hart ook dat ze als ze hier zijn zich wat anders moeten gaan opstellen, zelfs je moeder beaamde dat je vader erg aan het doordraven is qua bemoeienissen. MAAR als je wilt dat je moeder komt, dan komt ze. Ik blijf erbij dat het voor ons goed is om een tijd lekker samen te zijn, maar goed, als jij dat echt wilt, dan komt ze. Je zus heeft hier immers straks ook 3,5 week gezeten met haar zoon’.
Nu ben ik dus weer de gebeten hond. Zo erg zelfs dat mijn partner zo de buik vol heeft van al het gezeur (hij heeft het immers zijn hele leven al, met al zijn vorige partners) dat hij gezegd heeft dat hij geen toekomst meer ziet in onze relatie, dat ik maar andere woonruimte moet zoeken, want: ik druk een stempel op dit huishouden (dat ik zijn ouders verbied te komen, vind hij) waar hij niet mee kan leven.
Zijn ouders hebben al zijn hele leven (43 jaar) voor hem klaar gestaan en mij kent hij nog maar kort. Zijn ouders zijn heel belangrijk in zijn leven en daar wil hij geen gezeur over en er is vast wel een vrouw op deze wereld die daar wel mee om kan gaan. Ik heb hem gevraagd in ieder geval te wachten met het verbreken van de relatie tot in elk geval zijn zus en haar zoon hier weg zijn en we een weekend met zijn 2en hebben gehad (want als we SAMEN zijn is er niks aan de hand) en dat hij na dat weekend, als we beide wat meer rust in ons hoofd hebben, zo’n beslissing mag maken, maar niet nu in deze setting, wetende dat we het voordat zijn zus hier kwam het zelfs hadden over een kindje krijgen samen etc etc.
Zijn ouders wonen op de Canarische Eilanden (zijn Nederlanders en zijn daarnaar toe vertrokken nadat ze gestopt zijn met werken). Toen zij nog in NL woonden, hadden ze dagelijks contact met mijn partner, nu vooral per MSN. Zijn moeder en vader hebben mijn partner veel geholpen toen mijn partner met zijn ex in dit huis trokken. Mijn partner heeft hier eerst met zijn ex gewoond. Zij was iemand die nooit haar mond open trok en alles maar gelaten over haar heen liet komen. Als zijn ouders hier waren en zij verzette een bloempot, dan zette zijn vader dit zonder blikken of blozen weer terug; zij had gewoon niet veel in te brengen in dit huishouden. Dit is dan ook vast de reden dat zij, als zijn ouders hier waren, zich terugtrok achter de computer en bijna nooit naar beneden ging als ze alleen thuis was met schoonouders.
Toen ik hier in december ben komen wonen, waren zijn ouders hier ook 2 weken. Was erg gezellig. Achteraf denk ik dat er toen nog geen irritaties waren, doordat ik me ook nog een beetje ‘op bezoek’ voelde in het huis van mijn partner waar ik bij in ben getrokken.
Zijn moeder vertelde me hoe ik de droogtrommel moest gebruiken, hoe ik de sokken op moest vouwen en hoe zijn ex met de rest van het huishouden omging.
Wij zijn toen in februari-maart 10 daagjes bij zijn ouders op bezoek geweest, hebben ook daar in huis geslapen. Hebben die periode heel veel discussies gehad. Van de troep die we op de slaapkamer maakten, tot het tijdstip van opstaan ’s morgens daar bij hen in huis tot het feit dat ze vonden dat ik hun zoon niet kon laten strijken. Mijn partner wilde zijn eigen blouse strijken en zijn moeder heeft toen deze blouse afgepakt en het voor hem gestreken (wat mij het gevoel gaf dat mijn partner mij afviel, want hij had ook kunnen zeggen ‘ma heel lief van je, maar ik kan dat prima zelf) want strijken is echt een vrouwending vinden zij.
Mijn partner heeft toen elke keer weer gezegd van ‘pa en ma, wij hebben ons leven in NL, als ik een blouse nodig heb en Keetie heeft geen tijd om te strijken, dan strijk ik zelf. Keetie betaald (in tegenstelling tot mijn ex die nooit een baan heeft gehad en nog nooit meebetaald heeft in het huishouden) ook mee met alles, dus ONS huishouden. Volgende keer nemen we wel een appartement als we langskomen, wat dat geeft minder spanningen etc etc. Jullie hebben vroeger idd heel vel voor me gedaan, maar dat betekend niet dat jullie zomaar alles kunnen en mogen zeggen’
Nou, zoiets heeft mijn partner zijn hele leven nog niet gezegd tegen zijn ouders, dus dat was wel schrikken en dan toch ook niet helemaal de bedoeling, dus dan was het weer een dag goed en de volgende dag kregen we weer van die steken onder water toegeworpen.
Ik heb het idee dat zijn ouders zich superieur t.o.v. voelen in ons huis, want zij hebben meegeholpen met alles hier in huis en ik woon hier nog maar net. Dit blijkt ook zo te zijn, want de zus van mijn partner zegt ook dat zijn ouders dit zo verteld hebben tegen haar.
Toen zijn ze net voor Koninginnedag hier in NL geweest, voor 14 dagen.
Nou, het hek was van de dam ‘dit was fout, dat was een rotzooi etc etc’, kregen we steeds weer van zijn vader te horen. Hebben bijna elke avond een discussie erover gehad. Nu werk ik vanuit huis en heeft mijn schoonvader het gevoel dat ik de hele dag maar loop te Internetten, dus vandaar dat hij steeds liet vallen dat ik hem bijv. wel koffie in kon schenken. Weer elke avond discussies, mijn partner zei dan ‘huur volgende keer dan zelf wat, als jullie weer komen, ons huis ons leven. Jullie kunnen dan vroeger wel heel veel voor me gedaan hebben, dat betekend niet dat jullie zomaar alles kunnen zeggen en doen’.
Zijn moeder legde me weer uit hoe alles werkte en wat zijn ex altijd fout deed. Ondertussen vouwde zij de was op en deed ze andere dingen. Het gaf mij het gevoel dat ik daardoor op mijn vingers werd getikt en het niet goed genoeg deed voor haar zoon, maar ik heb het toen maar opgevat als ’ze bedoeld het goed’ en ik heb dat dan ook tegen haar gezegd ‘fijn dat u dat doet voor ons’. Toen zij zei van ‘ik koop nieuw beddengoed voor jullie’ zei ik wel van ‘dat hoeft niet hoor, wij moeten toch nog een en ander qua huishoudelijke dingen kopen, maar als u het ons cadeau wilt geven, prima, maar dan ga ik graag mee i.v.m. onze smaak.’
Moet zeggen dat ik, toen de einddatum van hun vertrek in zicht kwam, wel vrolijker werd, want ondertussen veel discussies ’s avonds in bed gehad met mijn partner over de gang van zaken in huis.
Mijn eigen moeder is met de Paasdagen overleden, dus ik was wel een beetje toe aan wat rust. Zeker na opmerkingen van zijn vader die gemaakt werden als ‘je moeder is al overleden en het as is al as, dus als dat een paar dagen later wordt opgehaald, maakt dat toch niet uit?’ toen door een ongelukkig voorval het as ophalen van mijn moeder een dag werd verzet en ik op die datum net met mijn schoonmoeder een bruidsjapon zou gaan passen, omdat we plannen hadden om volgend jaar te gaan trouwen en mijn schoonmoeder niet zo vaak in NL is en er een wachttijd op zo’n jurk zit. Uiteindelijk ben ik niet met mijn vader meegegaan om het as op te halen, omdat ik niet nog meer scheve gezichten erover hier thuis wilde hebben.
Toen bleek dat zijn vader nog 2 weken langer moest blijven i.v.m. een onderzoekje in het ziekenhuis. Zijn moeder is toen wel terug gegaan (achteraf hoor ik dat zij zich ook groen en geel liep te ergeren aan haar man en zijn opmerkingen). Die twee weken langer waren echt een crime. Schoonpa had nu helemaal niks meer om handen, want zijn vrouw was naar huis, dus liep over van alles en nog wat opmerkingen te maken. Mijn partner zei dan wel ‘hij bedoeld het goed’, maar die begreep ook wel dat als je steeds een klap in je gezicht krijgt (figuurlijk) en de gever zegt daarna ‘sorry’ dat je dat een paar keer accepteert, maar dat de keren daarna het niet meer zo makkelijk is om eroverheen te stappen.
Toen schoonpa weg was hebben we het er goed over gehad (daar ook weer de nodige discussies over gehad met elkaar). Prima als zijn ouders op bezoek komen, maar ze zijn wel op visite. Ik ga ook niet bij hun in huis dingen verzetten, beslissen of er buitenverlichting komt te hangen buiten en vertellen hoe bepaalde dingen moeten in HUN huishouden.
Mijn partner vind aan de ene kant dat ik helemaal gelijk heb en weet dat als zijn ouders zich wat minder superieur zouden opstellen, dat het allemaal heel gezellig is. Maar hij loopt al zijn hele leven tegen dit aan, zijn exvrouw en partners konden er ook niet mee leven door de mate waarin ze in hun leven aanwezig waren en hij had gehoopt dat ik daar anders in zou staan. Ik sta er anders in, mits mensen zich gedragen als dat ze op bezoek zijn bij ons en bepaalde opmerkingen voor zich houden, want ze zijn op bezoek: ons huis ons leven: hun huis hun leven. Het kan echt zo gezellig zijn, want het zijn leuke mensen (bel ze regelmatig zelf even op, of ik mail met zijn moeder), heus!
Goed, eind mei schoonpa naar huis.
Krijgen we midden juli een telefoontje van zijn moeder of we zijn zus (waar partner 14 jaar geen contact mee heeft gehad) per direct op willen vangen voor 3 weken want ze heeft het helemaal gehad op de Canarische Eilanden (ze woont daar ook). Eerlijk is eerlijk, ik heb daar een forse discussie met mijn partner over gehad. O.a. door het feit dat we al op ons tandvlees liepen, want elk weekend zaten we vol met afpraken en visite en dat we het nodig hadden om even een tijdje heerlijk met zijn 2en onze vrije tijd door te brengen (was partner het helemaal me eens hoor) en ik het gevoel had geen keuze te hebben in deze kwestie; schoonma had namelijk bijna binnen de 10 minuten dat ze het aan ons vroeg (en partner en ik er samen nog in conclaaf over waren), al het ticket van zijn zus geboekt.
Goed, schoonzus en haar zoon van 16 jaar zitten nu 3 weken bij ons in huis. We hebben afgesproken dat ze nog een halve week langer mag blijven, maar dat ze dan toch echt naar andere vrienden moeten of wat dan ook. Klinkt hard, maar als deze afspraak niet gemaakt wordt (volgens partner), dan zitten ze hier over een maand nog, zo makkelijk is ze.
Nu maakte zijn moeder (die weet dat we doodmoe zijn, dat wist ze al voordat ze vroeg of zus hier mocht komen) op MSN doodleuk de opmerking van ‘ik wil er wel een weekje tussenuit, kan ik langskomen?’. Waarop mijn partner meteen terug schreef van ‘ma, dat begrijpt u toch wel, we zijn beide doodmoe, hebben bijna om de maand een paar weken familie hier zitten, nu even samen, ieder even in zijn eigen huis’. Waarop ze behoorlijk geïrriteerd reageerde ‘nou, dan kom ik wel niet, ik kan trouwens ook bij een vriendin van mij logeren in NL’. Feit is dat mijn partner nu pissig is op mij ‘mijn ouders zijn heel belangrijk voor me en zijn altijd welkom bij mij. Nu ben jij er en mijn moeder weet ook wel dat het feit dat ze even niet welkom is van jou afkomt. Jij drijft een wig tussen mij en mijn ouders’.
Waarop ik tegen hem zei van ‘je moeder weet ook dat we heel erg moe zijn, we hebben haar geholpen door je zus en zoon hier 3,5 weken in huis te nemen (en geloof me, als je vanuit huis werkt en behoorlijk op je privacy bent gesteld, geeft dat de laatste week best wel wat irritaties). Ze had ook kunnen zeggen: ‘lieve zoon, ik weet dat jullie moe zijn, tijd voor jullie zelf nodig hebben en ik gun je nu wat rust samen met je vriendin, ik ga een week bij een vriendin in huis zitten.'
Daarbij vind jij diep in je hart ook dat ze als ze hier zijn zich wat anders moeten gaan opstellen, zelfs je moeder beaamde dat je vader erg aan het doordraven is qua bemoeienissen. MAAR als je wilt dat je moeder komt, dan komt ze. Ik blijf erbij dat het voor ons goed is om een tijd lekker samen te zijn, maar goed, als jij dat echt wilt, dan komt ze. Je zus heeft hier immers straks ook 3,5 week gezeten met haar zoon’.
Nu ben ik dus weer de gebeten hond. Zo erg zelfs dat mijn partner zo de buik vol heeft van al het gezeur (hij heeft het immers zijn hele leven al, met al zijn vorige partners) dat hij gezegd heeft dat hij geen toekomst meer ziet in onze relatie, dat ik maar andere woonruimte moet zoeken, want: ik druk een stempel op dit huishouden (dat ik zijn ouders verbied te komen, vind hij) waar hij niet mee kan leven.
Zijn ouders hebben al zijn hele leven (43 jaar) voor hem klaar gestaan en mij kent hij nog maar kort. Zijn ouders zijn heel belangrijk in zijn leven en daar wil hij geen gezeur over en er is vast wel een vrouw op deze wereld die daar wel mee om kan gaan. Ik heb hem gevraagd in ieder geval te wachten met het verbreken van de relatie tot in elk geval zijn zus en haar zoon hier weg zijn en we een weekend met zijn 2en hebben gehad (want als we SAMEN zijn is er niks aan de hand) en dat hij na dat weekend, als we beide wat meer rust in ons hoofd hebben, zo’n beslissing mag maken, maar niet nu in deze setting, wetende dat we het voordat zijn zus hier kwam het zelfs hadden over een kindje krijgen samen etc etc.
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:03
quote:Keetie schreef op 12 augustus 2008 @ 12:47:
Zijn ex die hier hiervoor heeft gewoond en die nog nooit gewerkt heeft en zeker nooit meebetaald heeft in het huishouden, heeft geld van hem gestolen door elke maand meermaals geld te pinnen. Ik denk dat hij daarom over die en/of rekening begint. Maar hij weet dat ik juist heel eerlijk ben: mijn geld is juist zijn geld, samen voor iets werken....
Heb idd het gevoel dat hij niet meer rationeel denkt.....
Waarom heb je in godsnaam een en/of rekening? En dat nog wel zonder samenlevingscontract.
Gewoon snel je eigen betaalrekening openen en daar alles wat van jou is opzetten en zorgen dat er geen betalingen meer aan jou op zijn rekening komen.
Overigens vind ik het van hem ook niet bepaald slim om een gezamenlijke rekening te nemen als ie door jouw voorganger wat geld betreft bedrogen is.
Snap gewoon echt niet dat mensen hun eigen betaal- en spaarrekening niet aanhouden als ze in 'n relatie komen te zitten. Je kunt elkaar nog geld geven als de een krap zit, maar je voorkomt er zoveel ellende mee als het mis gaat.
Zijn ex die hier hiervoor heeft gewoond en die nog nooit gewerkt heeft en zeker nooit meebetaald heeft in het huishouden, heeft geld van hem gestolen door elke maand meermaals geld te pinnen. Ik denk dat hij daarom over die en/of rekening begint. Maar hij weet dat ik juist heel eerlijk ben: mijn geld is juist zijn geld, samen voor iets werken....
Heb idd het gevoel dat hij niet meer rationeel denkt.....
Waarom heb je in godsnaam een en/of rekening? En dat nog wel zonder samenlevingscontract.
Gewoon snel je eigen betaalrekening openen en daar alles wat van jou is opzetten en zorgen dat er geen betalingen meer aan jou op zijn rekening komen.
Overigens vind ik het van hem ook niet bepaald slim om een gezamenlijke rekening te nemen als ie door jouw voorganger wat geld betreft bedrogen is.
Snap gewoon echt niet dat mensen hun eigen betaal- en spaarrekening niet aanhouden als ze in 'n relatie komen te zitten. Je kunt elkaar nog geld geven als de een krap zit, maar je voorkomt er zoveel ellende mee als het mis gaat.
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:06
quote:coldsister schreef op 12 augustus 2008 @ 13:01:
[...]
Natuurlijk mag je weg... maar ik wil graag de moeilijke weg ook even belichten. Er zijn meer mogelijkheden dan wegrennen...
Tuurlijk, ik begrijp jou wel, maar hij heeft haar nu al 2x weggestuurd eigenlijk. Hij wil dat ze vertrekt. Hij wil de rekeningen laten veranderen, heeft hyves al veranderd, niet dat dat hyves nou zo schokkend is, maar het zijn wel tekenen. Dus waarom door blijven modderen als hij toch niet meer wil?
Hij zegt dat zijn ex hem niets interesseerde? Wat deed hij dan bij haar? En nu zegt hij tegen jou dat hij met 3 mnd al niet meer van jou hield? Wat is dit voor een vent? Hij heeft volgens mij alleen een relatie omdat het wel makkelijk is?
[...]
Natuurlijk mag je weg... maar ik wil graag de moeilijke weg ook even belichten. Er zijn meer mogelijkheden dan wegrennen...
Tuurlijk, ik begrijp jou wel, maar hij heeft haar nu al 2x weggestuurd eigenlijk. Hij wil dat ze vertrekt. Hij wil de rekeningen laten veranderen, heeft hyves al veranderd, niet dat dat hyves nou zo schokkend is, maar het zijn wel tekenen. Dus waarom door blijven modderen als hij toch niet meer wil?
Hij zegt dat zijn ex hem niets interesseerde? Wat deed hij dan bij haar? En nu zegt hij tegen jou dat hij met 3 mnd al niet meer van jou hield? Wat is dit voor een vent? Hij heeft volgens mij alleen een relatie omdat het wel makkelijk is?
...
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:08
Coldsister, die man zegt tijdens een ruzie dus dat hij niet van haar houdt en dat ze op kan hoepelen, en nog meer van dat moois.
Daaruit blijkt duidelijk dat hij niet in staat is om op een constructieve manier ruzie te maken en dat een relatie met hem dus nooit leuk zal zijn. Bovendien is een dergelijke reactie enorm overdreven voor wat er aan de hand is (dat TO terecht meer privacy wil). Hij is grof, totaal onrespectvol en kinderlijk. (Edit: ik zou totaal afknappen op zo'n man.)
De geschiedenis blijft zich herhalen: meerdere exen zijn TO al voorgegaan.
Ik kan me helemaal niet voorstellen dat zoiets in een goede relatie ontstaat als de eerste euforie op is.
Daaruit blijkt duidelijk dat hij niet in staat is om op een constructieve manier ruzie te maken en dat een relatie met hem dus nooit leuk zal zijn. Bovendien is een dergelijke reactie enorm overdreven voor wat er aan de hand is (dat TO terecht meer privacy wil). Hij is grof, totaal onrespectvol en kinderlijk. (Edit: ik zou totaal afknappen op zo'n man.)
De geschiedenis blijft zich herhalen: meerdere exen zijn TO al voorgegaan.
Ik kan me helemaal niet voorstellen dat zoiets in een goede relatie ontstaat als de eerste euforie op is.
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:08
Beste Keetie,
Bedenk wel, zijn machtsverhouding van jij gaat nu met je matras in je werkkamer slapen, jij gaat morgen weg ..................
dat zal hij blijven houden. Het is zijn huis en als hij kwaad of moe is zal hij blijven dreigen dat het zijn huis is en jij je biezen mag pakken. Dus na 8 maanden kan je zomaar op straat kunnen komen want je hebt niet in 1 dag een woning. Besef je dat? Dus niet alleen nu in een ruzie maar dat hij het dus normaal vindt om jou als het hem uitkomt gewoon op straat te zetten met je spullen. Veilige toekomst die onzekerheid.
En dan nog een weekend gezellig met elkaar, van zijn familie kom je je leven niet meer van af. En hoe hij dus met zijn familie omgaat en stress ook niet. Je zal hier je leven lang tegenaan lopen.
Bedenk wel, zijn machtsverhouding van jij gaat nu met je matras in je werkkamer slapen, jij gaat morgen weg ..................
dat zal hij blijven houden. Het is zijn huis en als hij kwaad of moe is zal hij blijven dreigen dat het zijn huis is en jij je biezen mag pakken. Dus na 8 maanden kan je zomaar op straat kunnen komen want je hebt niet in 1 dag een woning. Besef je dat? Dus niet alleen nu in een ruzie maar dat hij het dus normaal vindt om jou als het hem uitkomt gewoon op straat te zetten met je spullen. Veilige toekomst die onzekerheid.
En dan nog een weekend gezellig met elkaar, van zijn familie kom je je leven niet meer van af. En hoe hij dus met zijn familie omgaat en stress ook niet. Je zal hier je leven lang tegenaan lopen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:22
Gaat niet om snel opgeven, maar zijn familie die iedere keer weken lang komen logeren en zeiken die verander je niet meer, nooit meer. En doordat haar vriend geen echte stelling neemt van dit is mijn huis, en zo praat je niet zal er niets veranderen. Hij zegt toch ook niet dat ze die weken in een pension kunnen slapen? En ik voorzie problemen bij gezamelijk een huis voor ouders en hun op 1 terrein. Ik zou het niet willen. Verder vind ik zijn trekjes (wel of niet moe) echt niet acceptable. Als ze een kind hebben zullen ze ook misschien weken lang niet goed kunnen slapen als de baby snachts wakker is, dus ik voorzie daar ook problemen mee. Of stel dat je een huilbaby krijgt of eentje die vaak ziek is. Nou als ze nu al na 8 maanden het huis wordt uitgezet dan zou ik niet op de volgende keer wachten.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:23
quote:coldsister schreef op 12 augustus 2008 @ 13:16:
Hmm, ik geloof heerlijk naïef dat mensen kunnen leren en veranderen...
Ik ben het type 'wie ik lief heb, kastij ik' vooral als ik moe ben, en me kut voel, en me al irriteer aan mijzelf... Ik stoot dan iedereen héél hard van me af.
Het meest heb ik geleerd van de mensen die me vast hielden, die bij me bleven.... die zeiden; je bent moe, je kunt me van alles naar m'n hoofd slingeren, maar ik geloof niet wat je zegt... Ik zal van je blijven houden...
Mensen die erop terugkwamen als ik weer eens bijgeslapen had, samen willen bekijken waar het mis ging...
Inmiddels ben ik al een stuk groter gegroeid, ik scheld, vloek en tier nog steeds... maar na een paar minuten, komt er tussen het vloeken, schelden en tieren geheid de zin 'ik ben moe, neem me maar niet zo serieus, ik zal naar bed gaan, morgen gedraag ik me vast beter'
Waarom geven we andere mensen zo snel op?Ik zou het in deze situatie opgeven, omdat het een ongelijkwaardige situatie betreft. Man heeft de macht. Hij kan zijn vriendin naar believen uit zijn huis schoppen, haar berooid en dakloos achterlatend. Als hij dit, mijns inziens, ultieme dreigement, niet alleen bij de eerste de beste ruzie uit, maar ook serieus in werking zet, zou het voor mij voorbij zijn.
Hmm, ik geloof heerlijk naïef dat mensen kunnen leren en veranderen...
Ik ben het type 'wie ik lief heb, kastij ik' vooral als ik moe ben, en me kut voel, en me al irriteer aan mijzelf... Ik stoot dan iedereen héél hard van me af.
Het meest heb ik geleerd van de mensen die me vast hielden, die bij me bleven.... die zeiden; je bent moe, je kunt me van alles naar m'n hoofd slingeren, maar ik geloof niet wat je zegt... Ik zal van je blijven houden...
Mensen die erop terugkwamen als ik weer eens bijgeslapen had, samen willen bekijken waar het mis ging...
Inmiddels ben ik al een stuk groter gegroeid, ik scheld, vloek en tier nog steeds... maar na een paar minuten, komt er tussen het vloeken, schelden en tieren geheid de zin 'ik ben moe, neem me maar niet zo serieus, ik zal naar bed gaan, morgen gedraag ik me vast beter'
Waarom geven we andere mensen zo snel op?Ik zou het in deze situatie opgeven, omdat het een ongelijkwaardige situatie betreft. Man heeft de macht. Hij kan zijn vriendin naar believen uit zijn huis schoppen, haar berooid en dakloos achterlatend. Als hij dit, mijns inziens, ultieme dreigement, niet alleen bij de eerste de beste ruzie uit, maar ook serieus in werking zet, zou het voor mij voorbij zijn.
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:31
quote:coldsister schreef op 12 augustus 2008 @ 13:16:
Hmm, ik geloof heerlijk naïef dat mensen kunnen leren en veranderen...
Maar jij bent zelf nog altijd nauwelijks veranderd, begrij ik uit de rest van je post?
Waarom geven we andere mensen zo snel op?CS, uit je verhaal lijkt het wel alsof jij je zelf kinderachtig en respectloos gedrag permitteert en van je partner een eindeloos engelengeduld verlangt. Zou jij zelf in staat zijn om dat zelfde geduld op te brengen als jouw partner zo tegen je te keer zou gaan?
Hmm, ik geloof heerlijk naïef dat mensen kunnen leren en veranderen...
Maar jij bent zelf nog altijd nauwelijks veranderd, begrij ik uit de rest van je post?
Waarom geven we andere mensen zo snel op?CS, uit je verhaal lijkt het wel alsof jij je zelf kinderachtig en respectloos gedrag permitteert en van je partner een eindeloos engelengeduld verlangt. Zou jij zelf in staat zijn om dat zelfde geduld op te brengen als jouw partner zo tegen je te keer zou gaan?
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:32
quote:Keetie schreef op 12 augustus 2008 @ 13:00:
Beste Wanda-P, Ja, ik benadruk dat idd, want dat is iets wat hij echt zoekt in een relatie: gelijkwaardigheid. Nee, hij wist dat niet. Ze loog dat ze werkte en dat er geen geld binnenkwam van haar, daar had ze zo haar smoesjes over, veel schulden en ze had ook nog de verzorging over haar 3 kinderen. (Later bleek dat ze al die jaren stiekem haar eigen woning aangehouden had etc etc.) Beetje raar allemaal, maar hij zegt altijd dat zij hem niks interesseerde dus hij vroeg nooit naar bepaalde zaken; desinteresse. Nee, ze waren niet getrouwd.
Vind je het verhaal over deze relatie niet veelbetekenend?
Waarom had hij een relatie met een vrouw die hem niet interesseerde? Waarom hield zij haar eigen woning aan? Omdat ze hem niet vertrouwde misschien?
Beste Wanda-P, Ja, ik benadruk dat idd, want dat is iets wat hij echt zoekt in een relatie: gelijkwaardigheid. Nee, hij wist dat niet. Ze loog dat ze werkte en dat er geen geld binnenkwam van haar, daar had ze zo haar smoesjes over, veel schulden en ze had ook nog de verzorging over haar 3 kinderen. (Later bleek dat ze al die jaren stiekem haar eigen woning aangehouden had etc etc.) Beetje raar allemaal, maar hij zegt altijd dat zij hem niks interesseerde dus hij vroeg nooit naar bepaalde zaken; desinteresse. Nee, ze waren niet getrouwd.
Vind je het verhaal over deze relatie niet veelbetekenend?
Waarom had hij een relatie met een vrouw die hem niet interesseerde? Waarom hield zij haar eigen woning aan? Omdat ze hem niet vertrouwde misschien?
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:32
Een hele dikke knuffel voor jou!
Die man verdient jou niet!
Er zijn al heel veel wijze woorden gesproken hier, daar heb ik niet zoveel aan toe te voegen.
Ik vind het heel kut voor je dat je je eigen huis hebt verkocht!
Stel je moet per direct een nieuw onderkomen hebben dan zou je evt nog wel op kamernet.nl kunnen kijken...
Of een hotel...
Het is als buitenstaander makkelijk te zeggen, maar ik zou zelf weggaan. Ookal ga je je daarna misschien heel eenzaam voelen, Je kan trots zijn als je weer jezelf kan redden!!!
Heeel veel sterkte, welke keuze je ook maakt!
Die man verdient jou niet!
Er zijn al heel veel wijze woorden gesproken hier, daar heb ik niet zoveel aan toe te voegen.
Ik vind het heel kut voor je dat je je eigen huis hebt verkocht!
Stel je moet per direct een nieuw onderkomen hebben dan zou je evt nog wel op kamernet.nl kunnen kijken...
Of een hotel...
Het is als buitenstaander makkelijk te zeggen, maar ik zou zelf weggaan. Ookal ga je je daarna misschien heel eenzaam voelen, Je kan trots zijn als je weer jezelf kan redden!!!
Heeel veel sterkte, welke keuze je ook maakt!
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:33
quote:Parnell schreef op 12 augustus 2008 @ 13:23:
[...]
Ik zou het in deze situatie opgeven, omdat het een ongelijkwaardige situatie betreft. Man heeft de macht. Hij kan zijn vriendin naar believen uit zijn huis schoppen, haar berooid en dakloos achterlatend. Als hij dit, mijns inziens, ultieme dreigement, niet alleen bij de eerste de beste ruzie uit, maar ook serieus in werking zet, zou het voor mij voorbij zijn.
berooid en dakloos heb ik even gemist...
ik las iets als iets met de rekeningen doen en op zoek gaan naar eigen woonruimte... bij het verbreken van welke relatie dan ook, kom je altijd met deze materie in aanraking... vind het niet zo schokkend...
en ja, het is zijn huis... maar nee, haar spullen staan er nog, manlief stapt zelf uit het bed en laat haar liggen... dus ehm, ik ken er die er beroeder aan toe zijn...
[...]
Ik zou het in deze situatie opgeven, omdat het een ongelijkwaardige situatie betreft. Man heeft de macht. Hij kan zijn vriendin naar believen uit zijn huis schoppen, haar berooid en dakloos achterlatend. Als hij dit, mijns inziens, ultieme dreigement, niet alleen bij de eerste de beste ruzie uit, maar ook serieus in werking zet, zou het voor mij voorbij zijn.
berooid en dakloos heb ik even gemist...
ik las iets als iets met de rekeningen doen en op zoek gaan naar eigen woonruimte... bij het verbreken van welke relatie dan ook, kom je altijd met deze materie in aanraking... vind het niet zo schokkend...
en ja, het is zijn huis... maar nee, haar spullen staan er nog, manlief stapt zelf uit het bed en laat haar liggen... dus ehm, ik ken er die er beroeder aan toe zijn...
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:35
Ik weet het; die familie zelf gaat niet veranderen. Partner heeft nog NOOIT zijn mond open gedaan naar zijn ouders toe en daar zie ik dus wel progressie in (want hij heeft zijn moeder geweigerd hier te komen aankomende week en zegt dingen als ‘als mijn vader niet normaal doet, gaat hij maar ergens anders slapen’.
Tis idd net wat Coldsister zegt: en dat komt op jullie misschien kakkelakkerig over, maar ik ben iemand die vecht.
Ik zal het pas los kunnen laten als we bijgeslapen zijn en rust in ons hoofd hebben: dan heb ik er vrede mee dingen te horen als dat we elkaar niet gelukkig gaan maken en de relatie verbreken.
Tis idd net wat Coldsister zegt: en dat komt op jullie misschien kakkelakkerig over, maar ik ben iemand die vecht.
Ik zal het pas los kunnen laten als we bijgeslapen zijn en rust in ons hoofd hebben: dan heb ik er vrede mee dingen te horen als dat we elkaar niet gelukkig gaan maken en de relatie verbreken.
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:36
quote:Reiger100 schreef op 12 augustus 2008 @ 13:31:
[...]
CS, uit je verhaal lijkt het wel alsof jij je zelf kinderachtig en respectloos gedrag permitteert en van je partner een eindeloos engelengeduld verlangt. Zou jij zelf in staat zijn om dat zelfde geduld op te brengen als jouw partner zo tegen je te keer zou gaan? Ik denk zeker dat ik wel veranderd ben, maar ben absoluut geen heilige... en ja, ik heb ook engelengeduld naar mijn partner toe, ik ken zijn slechte kanten en kan daar inmiddels prima meer overweg! Maar ja, het heeft wat moeite gekost elkaar daarin te leren kennen. Ik ben blij dat ik uiteindelijk gebleven ben...
[...]
CS, uit je verhaal lijkt het wel alsof jij je zelf kinderachtig en respectloos gedrag permitteert en van je partner een eindeloos engelengeduld verlangt. Zou jij zelf in staat zijn om dat zelfde geduld op te brengen als jouw partner zo tegen je te keer zou gaan? Ik denk zeker dat ik wel veranderd ben, maar ben absoluut geen heilige... en ja, ik heb ook engelengeduld naar mijn partner toe, ik ken zijn slechte kanten en kan daar inmiddels prima meer overweg! Maar ja, het heeft wat moeite gekost elkaar daarin te leren kennen. Ik ben blij dat ik uiteindelijk gebleven ben...
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:37
quote:Keetie schreef op 12 augustus 2008 @ 13:35:
Ik weet het; die familie zelf gaat niet veranderen. Partner heeft nog NOOIT zijn mond open gedaan naar zijn ouders toe en daar zie ik dus wel progressie in (want hij heeft zijn moeder geweigerd hier te komen aankomende week en zegt dingen als ‘als mijn vader niet normaal doet, gaat hij maar ergens anders slapen’.
Tis idd net wat Coldsister zegt: en dat komt op jullie misschien kakkelakkerig over, maar ik ben iemand die vecht.
Ik zal het pas los kunnen laten als we bijgeslapen zijn en rust in ons hoofd hebben: dan heb ik er vrede mee dingen te horen als dat we elkaar niet gelukkig gaan maken en de relatie verbreken.Sterkte dan maar.
Ik weet het; die familie zelf gaat niet veranderen. Partner heeft nog NOOIT zijn mond open gedaan naar zijn ouders toe en daar zie ik dus wel progressie in (want hij heeft zijn moeder geweigerd hier te komen aankomende week en zegt dingen als ‘als mijn vader niet normaal doet, gaat hij maar ergens anders slapen’.
Tis idd net wat Coldsister zegt: en dat komt op jullie misschien kakkelakkerig over, maar ik ben iemand die vecht.
Ik zal het pas los kunnen laten als we bijgeslapen zijn en rust in ons hoofd hebben: dan heb ik er vrede mee dingen te horen als dat we elkaar niet gelukkig gaan maken en de relatie verbreken.Sterkte dan maar.
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:42
Ik heb het even een beetje gemist door zijn woordenvloed, maar hij geeft me 6 wkn voor het vinden van andere woonruimte waar je met een hond in kan wonen.
Wel apart trouwens dat je iemand opvang aanbiedt (zijn zus en dat is in overleg met mij gegaan, want anders was het gewoon niet doorgegaan die 3,5 weken hier inwonen met haar 16jarige zoon (die alleen maar hier thuis is), want alleen maar Spaans spreekt) en dat diezelfde persoon je dan behoorlijk afvalt als ze met haar broer over jou aan het smoezen is, terwijl ze tegen jou de dingen toch heel anders verwoordt dan ze tegen haar broer doet….
Wel apart trouwens dat je iemand opvang aanbiedt (zijn zus en dat is in overleg met mij gegaan, want anders was het gewoon niet doorgegaan die 3,5 weken hier inwonen met haar 16jarige zoon (die alleen maar hier thuis is), want alleen maar Spaans spreekt) en dat diezelfde persoon je dan behoorlijk afvalt als ze met haar broer over jou aan het smoezen is, terwijl ze tegen jou de dingen toch heel anders verwoordt dan ze tegen haar broer doet….
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:48
quote:Keetie schreef op 12 augustus 2008 @ 13:42:
Ik heb het even een beetje gemist door zijn woordenvloed, maar hij geeft me 6 wkn voor het vinden van andere woonruimte waar je met een hond in kan wonen.
Had je maar net als zijn vorige ex je eigen huis aangehouden.
quote:Keetie schreef op 12 augustus 2008 @ 13:42:
Wel apart trouwens dat je iemand opvang aanbiedt (zijn zus en dat is in overleg met mij gegaan, want anders was het gewoon niet doorgegaan die 3,5 weken hier inwonen met haar 16jarige zoon (die alleen maar hier thuis is), want alleen maar Spaans spreekt) en dat diezelfde persoon je dan behoorlijk afvalt als ze met haar broer over jou aan het smoezen is, terwijl ze tegen jou de dingen toch heel anders verwoordt dan ze tegen haar broer doet….Volgens mij is zij al net zo gestoord als je ex-vriend en zijn ouders. Ik denk dat jij veel te hoge verwachtingen hebt van de redelijkheid van deze mensen.
Ik heb het even een beetje gemist door zijn woordenvloed, maar hij geeft me 6 wkn voor het vinden van andere woonruimte waar je met een hond in kan wonen.
Had je maar net als zijn vorige ex je eigen huis aangehouden.
quote:Keetie schreef op 12 augustus 2008 @ 13:42:
Wel apart trouwens dat je iemand opvang aanbiedt (zijn zus en dat is in overleg met mij gegaan, want anders was het gewoon niet doorgegaan die 3,5 weken hier inwonen met haar 16jarige zoon (die alleen maar hier thuis is), want alleen maar Spaans spreekt) en dat diezelfde persoon je dan behoorlijk afvalt als ze met haar broer over jou aan het smoezen is, terwijl ze tegen jou de dingen toch heel anders verwoordt dan ze tegen haar broer doet….Volgens mij is zij al net zo gestoord als je ex-vriend en zijn ouders. Ik denk dat jij veel te hoge verwachtingen hebt van de redelijkheid van deze mensen.
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:49
Zo te lezen heb jij helemaal niet meer te kiezen om het 'uit' te maken/bij hem weg te gaan. Dat heeft hij al gedaan. Hij heeft nu de relatie met je duidelijk verbroken, dus ook al wil jij het nog proberen als er geen bezoek is, hij wil dat niet meer. Hoe hard het ook voor je is.
Dus ik zou maar heel hard op zoek gaan naar woonruimte. En zo snel mogelijk weg zijn bij hem. Dat scheelt je een hoop ergernissen.
Dus ik zou maar heel hard op zoek gaan naar woonruimte. En zo snel mogelijk weg zijn bij hem. Dat scheelt je een hoop ergernissen.
...
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:49
quote:Keetie schreef op 12 augustus 2008 @ 13:42:
Ik heb het even een beetje gemist door zijn woordenvloed, maar hij geeft me 6 wkn voor het vinden van andere woonruimte waar je met een hond in kan wonen.
Wel apart trouwens dat je iemand opvang aanbiedt (zijn zus en dat is in overleg met mij gegaan, want anders was het gewoon niet doorgegaan die 3,5 weken hier inwonen met haar 16jarige zoon (die alleen maar hier thuis is), want alleen maar Spaans spreekt) en dat diezelfde persoon je dan behoorlijk afvalt als ze met haar broer over jou aan het smoezen is, terwijl ze tegen jou de dingen toch heel anders verwoordt dan ze tegen haar broer doet….Dat is vrij logisch en ik vind jou ontzettend naief hierin. Die zus heeft er juist baat bij dat jij uit de picture bent, zodat zij met haar puber nog langer op broers zak kan teren.
Ik heb het even een beetje gemist door zijn woordenvloed, maar hij geeft me 6 wkn voor het vinden van andere woonruimte waar je met een hond in kan wonen.
Wel apart trouwens dat je iemand opvang aanbiedt (zijn zus en dat is in overleg met mij gegaan, want anders was het gewoon niet doorgegaan die 3,5 weken hier inwonen met haar 16jarige zoon (die alleen maar hier thuis is), want alleen maar Spaans spreekt) en dat diezelfde persoon je dan behoorlijk afvalt als ze met haar broer over jou aan het smoezen is, terwijl ze tegen jou de dingen toch heel anders verwoordt dan ze tegen haar broer doet….Dat is vrij logisch en ik vind jou ontzettend naief hierin. Die zus heeft er juist baat bij dat jij uit de picture bent, zodat zij met haar puber nog langer op broers zak kan teren.
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:53
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:55
quote:Keetie schreef op 12 augustus 2008 @ 13:53:
Enne ze teren ook al ruim 3 wkn op mijn zakken hoor!!Jij hebt je pinpas aan je ex-vriend gegeven toch? Weet je wel zeker dat hij zoveel verdient als hij zegt (7.000 euro netto per maand schreef je) als hij jouw geld nodig heeft? Is hij niet een fantast?
Enne ze teren ook al ruim 3 wkn op mijn zakken hoor!!Jij hebt je pinpas aan je ex-vriend gegeven toch? Weet je wel zeker dat hij zoveel verdient als hij zegt (7.000 euro netto per maand schreef je) als hij jouw geld nodig heeft? Is hij niet een fantast?
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:57
quote:Keetie schreef op 12 augustus 2008 @ 13:53:
Enne ze teren ook al ruim 3 wkn op mijn zakken hoor!!Ja maar zo zien zij het niet. Zowel jouw partner als zijn familie zien jullie huis en huishouden als zijn huis, waar jij toevallig ook in rondloopt. Al staan jouw spullen er, al betaal je mee: jij hebt in hun ogen slechts de status van een logee.
Het feit dat jij het nog een kans wil geven, hoeft niet uit te sluiten dat je je niet vast op het ergste voor kan bereiden. Zes weken zijn zo om, en die klok wordt niet gereset nadat jullie er nog eens met zijn tweetjes over gepraat hebben.
Enne ze teren ook al ruim 3 wkn op mijn zakken hoor!!Ja maar zo zien zij het niet. Zowel jouw partner als zijn familie zien jullie huis en huishouden als zijn huis, waar jij toevallig ook in rondloopt. Al staan jouw spullen er, al betaal je mee: jij hebt in hun ogen slechts de status van een logee.
Het feit dat jij het nog een kans wil geven, hoeft niet uit te sluiten dat je je niet vast op het ergste voor kan bereiden. Zes weken zijn zo om, en die klok wordt niet gereset nadat jullie er nog eens met zijn tweetjes over gepraat hebben.
anoniem_67352 wijzigde dit bericht op 12-08-2008 14:08
Reden: Ter verduidelijking citaat toegevoegd
Reden: Ter verduidelijking citaat toegevoegd
% gewijzigd
dinsdag 12 augustus 2008 om 13:59
Wanda_p: nee hij is geen fantast (laat mij altijd zijn salarisstrookjes zien, want samen bouwen aan een leuk leven, betekend transparantie; ook in geldzaken) en hij heeft MIJN geld dan ook niet nodig. Hij is eerder bang dat ik van hem ga stelen blijkbaar (heeft hij natuurlijk meegemaakt al eerder). Iets wat een waanzinnig belachelijke gedachte is EN waar hij me ook mee rechtstreeks mee op mijn hart trapt, maar goed.....
dinsdag 12 augustus 2008 om 14:01
quote:JWvB schreef op 12 augustus 2008 @ 13:57:
Ja maar zo zien zij het niet. Zowel jouw partner als zijn familie zien jullie huis en huishouden als zijn huis, waar jij toevallig ook in rondloopt. Al staan jouw spullen er, al betaal je mee: jij hebt in hun ogen slechts de status van een logee.Juridisch is dat ook zo. Daarom is het ook zo onverstandig als vrouwen al hun zelfstandigheid (eigen huis, eigen bankrekening, privacy, eigen mening) opgeven als ze denken dat een man ze leuk vindt. TO wordt nu de dupe van de misgelopen relatie. Ex-vriend kan vrolijk in zijn huis blijven en haar wegsturen. Zij moet maar hopen dat ze haar eigen geld en eigen spullen kan meenemen.
Ja maar zo zien zij het niet. Zowel jouw partner als zijn familie zien jullie huis en huishouden als zijn huis, waar jij toevallig ook in rondloopt. Al staan jouw spullen er, al betaal je mee: jij hebt in hun ogen slechts de status van een logee.Juridisch is dat ook zo. Daarom is het ook zo onverstandig als vrouwen al hun zelfstandigheid (eigen huis, eigen bankrekening, privacy, eigen mening) opgeven als ze denken dat een man ze leuk vindt. TO wordt nu de dupe van de misgelopen relatie. Ex-vriend kan vrolijk in zijn huis blijven en haar wegsturen. Zij moet maar hopen dat ze haar eigen geld en eigen spullen kan meenemen.
dinsdag 12 augustus 2008 om 14:02
quote:Keetie schreef op 12 augustus 2008 @ 13:59:
Wanda_p: nee hij is geen fantast (laat mij altijd zijn salarisstrookjes zien, want samen bouwen aan een leuk leven, betekend transparantie; ook in geldzaken)Dat werkt natuurlijk alleen als je dat onderbouwt met een juridisch fundament, bijvoorbeeld een huwelijk of een samenlevingscontract en gezamenlijk eigendom. Anders krijg je alleen maar ellende. Maar goed, dat maak je nu dus mee.
Wanda_p: nee hij is geen fantast (laat mij altijd zijn salarisstrookjes zien, want samen bouwen aan een leuk leven, betekend transparantie; ook in geldzaken)Dat werkt natuurlijk alleen als je dat onderbouwt met een juridisch fundament, bijvoorbeeld een huwelijk of een samenlevingscontract en gezamenlijk eigendom. Anders krijg je alleen maar ellende. Maar goed, dat maak je nu dus mee.
