Zwanger
alle pijlers
Ervaring abortuspil
dinsdag 10 maart 2015 om 01:35
Hoi allemaal,
Ik wil graag even mijn verhaal delen. Een korte tijd geleden raakte ik door de pil heen zwanger. Ik 'wist' het al heel snel, maar durfde nog geen test te doen. Een zwangerschap was op dat moment m'n grootste angst. Toen ik een week over tijd was en mijn borsten een cupmaat groter waren, besloot ik toch een test te doen. Ik was niet verbaasd toen deze heel duidelijk positief bleek, wel voelde ik me ontzettend rot. Ik slikte netjes de pil en was nog helemaal niet toe aan een kind. Ik had pas een maand een relatie en studeerde nog.
Toen ik het mijn vriend vertelde waren we het er snel over eens dat het voor zowel hem, mij als het kindje geen goed plan zou zijn om het te houden. De keuze was niet makkelijk, maar we besloten om het weg te halen.
De reden dat ik dit verhaal schrijf is absoluut NIET om abortus te promoten. De reden is dat ik vanaf het maken van mijn keuze, tot het definitieve moment van de behandelingen dood- en doodsbang ben geweest. Met name door alle horrorverhalen die je op internet leest.
Omdat ik nog maar 4 weken zwanger was, raadden ze me aan om voor een overtijdbehandeling dmv de abortuspil te gaan. Daar ben ik toen nog meer over gaan lezen, waardoor ik nóg banger werd.
Op de dag van de behandeling moest ik om 10 uur 4 pillen inbrengen. Dit was een van de vervelendste momenten uit mijn leven; ik kon nu niet meer terug en was bang voor wat er komen ging.
Niet lang daarna kreeg ik krampen zoals bij een ongesteldheid. Ik heb toen feminax gepakt uit voorzorg. Na twee uur werden de krampen heviger, maar nog steeds draaglijk. Het enige probleem was dat er toen nog steeds niets uit kwam.
Ik ben toen gaan traplopen en de bloeding kwam op gang. Ik ben een paar keer naar de wc geweest en na 3 keer zag ik heel duidelijk dat het vruchtje eruit was gekomen. Ik voelde me meteen anders en wist dat ik niet meer zwanger was. Daarna heb ik een tijd gehuild van alle emoties en ontlading van de angst enzo.
Nu is het 4 weken geleden en ik ben net weer ongesteld geworden, nadat ik een week geleden stopte met bloeden.
Fysiek is het dus allemaal reuze mee gevallen. Ik hoop dat meiden en vrouwen die de abortuspil gaan gebruiken door mijn verhaal een beetje gerustgesteld worden. Het viel mij lichamelijk echt mee, terwijl ik een enorme angst heb.
Wat ik wel tegen vind vallen, is het psychische deel. Ik denk er nog vaak aan en heb bijna elke nacht nachtmerries. Dan droom ik dat mensen ontzettend boos worden door mijn keuze, of dat ik alsnog een hele enge operatie moet ondergaan.
Ik durf dan amper nog te gaan slapen. Herkent iemand dit? Hoe lang duurde het voordat je weer een beetje rust kon vinden?
Bedankt alvast voor diegenen die mijn verhaal wilden lezen. Het voelt fijn om het even van me af te schrijven en ik hoop dat sommigen er iets aan hebben.
Ik wil graag even mijn verhaal delen. Een korte tijd geleden raakte ik door de pil heen zwanger. Ik 'wist' het al heel snel, maar durfde nog geen test te doen. Een zwangerschap was op dat moment m'n grootste angst. Toen ik een week over tijd was en mijn borsten een cupmaat groter waren, besloot ik toch een test te doen. Ik was niet verbaasd toen deze heel duidelijk positief bleek, wel voelde ik me ontzettend rot. Ik slikte netjes de pil en was nog helemaal niet toe aan een kind. Ik had pas een maand een relatie en studeerde nog.
Toen ik het mijn vriend vertelde waren we het er snel over eens dat het voor zowel hem, mij als het kindje geen goed plan zou zijn om het te houden. De keuze was niet makkelijk, maar we besloten om het weg te halen.
De reden dat ik dit verhaal schrijf is absoluut NIET om abortus te promoten. De reden is dat ik vanaf het maken van mijn keuze, tot het definitieve moment van de behandelingen dood- en doodsbang ben geweest. Met name door alle horrorverhalen die je op internet leest.
Omdat ik nog maar 4 weken zwanger was, raadden ze me aan om voor een overtijdbehandeling dmv de abortuspil te gaan. Daar ben ik toen nog meer over gaan lezen, waardoor ik nóg banger werd.
Op de dag van de behandeling moest ik om 10 uur 4 pillen inbrengen. Dit was een van de vervelendste momenten uit mijn leven; ik kon nu niet meer terug en was bang voor wat er komen ging.
Niet lang daarna kreeg ik krampen zoals bij een ongesteldheid. Ik heb toen feminax gepakt uit voorzorg. Na twee uur werden de krampen heviger, maar nog steeds draaglijk. Het enige probleem was dat er toen nog steeds niets uit kwam.
Ik ben toen gaan traplopen en de bloeding kwam op gang. Ik ben een paar keer naar de wc geweest en na 3 keer zag ik heel duidelijk dat het vruchtje eruit was gekomen. Ik voelde me meteen anders en wist dat ik niet meer zwanger was. Daarna heb ik een tijd gehuild van alle emoties en ontlading van de angst enzo.
Nu is het 4 weken geleden en ik ben net weer ongesteld geworden, nadat ik een week geleden stopte met bloeden.
Fysiek is het dus allemaal reuze mee gevallen. Ik hoop dat meiden en vrouwen die de abortuspil gaan gebruiken door mijn verhaal een beetje gerustgesteld worden. Het viel mij lichamelijk echt mee, terwijl ik een enorme angst heb.
Wat ik wel tegen vind vallen, is het psychische deel. Ik denk er nog vaak aan en heb bijna elke nacht nachtmerries. Dan droom ik dat mensen ontzettend boos worden door mijn keuze, of dat ik alsnog een hele enge operatie moet ondergaan.
Ik durf dan amper nog te gaan slapen. Herkent iemand dit? Hoe lang duurde het voordat je weer een beetje rust kon vinden?
Bedankt alvast voor diegenen die mijn verhaal wilden lezen. Het voelt fijn om het even van me af te schrijven en ik hoop dat sommigen er iets aan hebben.
dinsdag 10 maart 2015 om 06:26
Door de pil heen zwanger na een maand een relatie, je voelde dat al meteen, na een week overtijd waren je borsten een cupmaat gegroeid, door het traplopen heb je de uitdrijving op gang gebracht, je zag na 4 weken zwangerschap duidelijk een vruchtje en je voelde je direct niet meer zwanger.
Wat een hoogsensitief lijf heb je!
Ik ben in 35 jaar AC-gebruik nog nooit zwanger geworden, dus kan je alleen maar sterkte wensen.
Wat een hoogsensitief lijf heb je!
Ik ben in 35 jaar AC-gebruik nog nooit zwanger geworden, dus kan je alleen maar sterkte wensen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 10 maart 2015 om 06:41
Ik heb hem jaren terug ook ingenomen en heb met weeen onder de douche gezeten. Nu ik ben bevallen weet ik dat de weeen heviger kunnen zijn maar ik heb het niet als prettig ervaren. Tevens was ik alleen en dat raad ik af. Ik heb geen vruchtje gezien, verloor gewoon bloed en leek ongesteld te zijn.
Zo'n pil werkt voor iedereen anders en iedereen staat er anders in.
Zo'n pil werkt voor iedereen anders en iedereen staat er anders in.
dinsdag 10 maart 2015 om 07:25
Goed om te delen!
Alleen een vruchtje is met 4 weken zwangerschap slechts 1 mm. De kans dat je dat ziet, is niet zo groot. Er komt ook veel baarmoederslijmvlies mee en dat is ook wat 'harder'. Dat even omdat het me juist eng lijkt om iets echt te zien als je die pil gebruikt en ik kan me voorstellen meer met mij
Alleen een vruchtje is met 4 weken zwangerschap slechts 1 mm. De kans dat je dat ziet, is niet zo groot. Er komt ook veel baarmoederslijmvlies mee en dat is ook wat 'harder'. Dat even omdat het me juist eng lijkt om iets echt te zien als je die pil gebruikt en ik kan me voorstellen meer met mij
dinsdag 10 maart 2015 om 07:35
Ik heb met 5 weken een abortus gehad (leeggezogen..) en ik heb het naderhand mogen zien. Het vruchtje was zo groot als een ongekookte basmatirijstkorrel en het viel alleen op omdat het ietwat rozig was. Verder het begin van de placenta, als een soort koraalachtige structuur. Ze hadden het schoongemaakt, maar no way dat ik dat gezien zou hebben als er nog bloed bij zat..
Ik denk dus dat dat tussen je oren zit
Ik heb wel lang lastgehad van de hormonen (toch wel 3 a 4 weken) en pas na een jaar heb ik het verwerkt. Ookal was het maar 5 weken, het kan best wat impact hebben, zo'n abortus. Ik heb de eerste weken van me afgeschreven, dat hielp. En vooral huilen als je wil huilen, maar ook rationeel proberen te zijn.
En ookal is het al best wat jaar geleden, vriend en ik staan er ieder jaar even bij stil (we hebben nu nog geen kinderen). We waren toen ik zwanger werd pas bij elkaar en was toen ook niet verstandig geweest.
Ik heb er geen spijt van, maar het zal me altijd bijblijven.
Ik denk dus dat dat tussen je oren zit
Ik heb wel lang lastgehad van de hormonen (toch wel 3 a 4 weken) en pas na een jaar heb ik het verwerkt. Ookal was het maar 5 weken, het kan best wat impact hebben, zo'n abortus. Ik heb de eerste weken van me afgeschreven, dat hielp. En vooral huilen als je wil huilen, maar ook rationeel proberen te zijn.
En ookal is het al best wat jaar geleden, vriend en ik staan er ieder jaar even bij stil (we hebben nu nog geen kinderen). We waren toen ik zwanger werd pas bij elkaar en was toen ook niet verstandig geweest.
Ik heb er geen spijt van, maar het zal me altijd bijblijven.
dinsdag 10 maart 2015 om 08:16
Je wordt in feite gewoon wat later ongesteld met de abortuspil. Ik heb zelf een curretage gehad met 7 weken, was ook prima. Duurde 5 minuten en heb er nooit wakker van gelegen. De emotionele problemen zijn volgens mij volledig afhankelijk van je eigen overtuigingen. Als jij denkt een vruchtje te hebben gezien terwijl dat helemaal niet kan dan maak je het jezelf al moeilijk natuurlijk. Elk jaar een rijstkorrel herdenken is ook een keuze en afhankelijk van wat je er zelf allemaal aan toedicht aan betekenis.
Ik ken meerdere vrouwen die ooit abortus hebben laten doen en die er nooit een traan om gelaten hebben. Dat wil ik graag benadrukken. Ik heb de indruk dat er hier op het forum steeds meer een tendens is dat abortus emotioneel heel zwaar is, dat is zeker niet altijd het geval. Steker nog, dat is meestal niet het geval. Is veel onderzoek naar gedaan.
Ik zeg dit omdat ik het heel erg zou vinden als een meisje of vrouw een kind ter wereld gaat brengen wat ze eigenlijk niet wil of kan bieden wat het nodig heeft, puur uit angst voor een ingebeeld emotioneel trauma na een abortus.
Ik ken meerdere vrouwen die ooit abortus hebben laten doen en die er nooit een traan om gelaten hebben. Dat wil ik graag benadrukken. Ik heb de indruk dat er hier op het forum steeds meer een tendens is dat abortus emotioneel heel zwaar is, dat is zeker niet altijd het geval. Steker nog, dat is meestal niet het geval. Is veel onderzoek naar gedaan.
Ik zeg dit omdat ik het heel erg zou vinden als een meisje of vrouw een kind ter wereld gaat brengen wat ze eigenlijk niet wil of kan bieden wat het nodig heeft, puur uit angst voor een ingebeeld emotioneel trauma na een abortus.
dinsdag 10 maart 2015 om 08:40
quote:bloemetje77 schreef op 10 maart 2015 @ 08:16:
Ik ken meerdere vrouwen die ooit abortus hebben laten doen en die er nooit een traan om gelaten hebben. Dat wil ik graag benadrukken. Ik heb de indruk dat er hier op het forum steeds meer een tendens is dat abortus emotioneel heel zwaar is, dat is zeker niet altijd het geval. Steker nog, dat is meestal niet het geval. Is veel onderzoek naar gedaan.
35.000 abortussen per jaar (legale, er wordt ook nog aangemodderd op zolderkamers met gevaarlijke ingrepen). het is al bijna 40 jaar legaal (reken maar uit 35.000 x 40). Die vrouwen lopen niet allemaal zwaar overspannen rond.
Ik vond de ingreep erg meevallen, maar heb er wel verdriet van gehad
Ik ken meerdere vrouwen die ooit abortus hebben laten doen en die er nooit een traan om gelaten hebben. Dat wil ik graag benadrukken. Ik heb de indruk dat er hier op het forum steeds meer een tendens is dat abortus emotioneel heel zwaar is, dat is zeker niet altijd het geval. Steker nog, dat is meestal niet het geval. Is veel onderzoek naar gedaan.
35.000 abortussen per jaar (legale, er wordt ook nog aangemodderd op zolderkamers met gevaarlijke ingrepen). het is al bijna 40 jaar legaal (reken maar uit 35.000 x 40). Die vrouwen lopen niet allemaal zwaar overspannen rond.
Ik vond de ingreep erg meevallen, maar heb er wel verdriet van gehad
dinsdag 10 maart 2015 om 09:36
Bedankt voor al jullie reacties!
Even over dat vruchtje; ze hebben mij in de kliniek een plaatje laten zien hoe dat eruit zou zien. Een heel klein wit bolletje, omringd met een zakje. Ik heb het ook aan mijn moeder laten zien en zij was er ook van overtuigd dat het hetzelfde als op het plaatje was en het dus wel het vruchtje moest zijn. Maar daar ben ik alleen maar blij om, ik weet zeker dat het eruit is nu.
En inderdaad, ik heb een heel erg sensitief lijf. Ik zag er ook echt al zwanger uit zeiden ze in de kliniek. Dus dat gaat snel bij mij allemaal hihi.
Oh en even een misverstand uit de lucht helpen; ik wilde hiermee absoluut niet zeggen dat een abortus emotioneel superzwaar is hoor! Ik had alleen verwacht dat het me wat minder zou doen, maar het is niet zo dat ik door een hel ga en zwaar depressief ben ofzo.
Even over dat vruchtje; ze hebben mij in de kliniek een plaatje laten zien hoe dat eruit zou zien. Een heel klein wit bolletje, omringd met een zakje. Ik heb het ook aan mijn moeder laten zien en zij was er ook van overtuigd dat het hetzelfde als op het plaatje was en het dus wel het vruchtje moest zijn. Maar daar ben ik alleen maar blij om, ik weet zeker dat het eruit is nu.
En inderdaad, ik heb een heel erg sensitief lijf. Ik zag er ook echt al zwanger uit zeiden ze in de kliniek. Dus dat gaat snel bij mij allemaal hihi.
Oh en even een misverstand uit de lucht helpen; ik wilde hiermee absoluut niet zeggen dat een abortus emotioneel superzwaar is hoor! Ik had alleen verwacht dat het me wat minder zou doen, maar het is niet zo dat ik door een hel ga en zwaar depressief ben ofzo.
dinsdag 10 maart 2015 om 10:05
quote:lilalinda schreef op 10 maart 2015 @ 09:38:
[...]
wat vreselijk ongepast en onprofessioneel van die kliniek
Ik merk wel dat ik hier dingen heel duidelijk moet beschrijven om misverstanden te voorkomen, haha. Het was niet zo dat ik binnen kwam en ze zeiden: 'nou jij ziet er zwanger uit zeg!'.
Ik was daar met mijn moeder en ik was ontzettend bang voor de echo, omdat ik dacht dat ik misschien al verder zou zijn dan ik verwachtte. Na de echo vertelde ik dat ik de avond ervoor had gezocht naar buikfoto's met het bijbehorend aantal weken en dat ik daarom extra bang was geworden. (Ja I know, slaat nergens op). En toen hadden mijn moeder, die vrouw en ik het erover dat mijn buik al behoorlijk opgezet was voor een zwangerschap van 4 weken. En dat icm mijn opgezwollen borsten maakte dat ik er al redelijk zwanger uit zag.
[...]
wat vreselijk ongepast en onprofessioneel van die kliniek
Ik merk wel dat ik hier dingen heel duidelijk moet beschrijven om misverstanden te voorkomen, haha. Het was niet zo dat ik binnen kwam en ze zeiden: 'nou jij ziet er zwanger uit zeg!'.
Ik was daar met mijn moeder en ik was ontzettend bang voor de echo, omdat ik dacht dat ik misschien al verder zou zijn dan ik verwachtte. Na de echo vertelde ik dat ik de avond ervoor had gezocht naar buikfoto's met het bijbehorend aantal weken en dat ik daarom extra bang was geworden. (Ja I know, slaat nergens op). En toen hadden mijn moeder, die vrouw en ik het erover dat mijn buik al behoorlijk opgezet was voor een zwangerschap van 4 weken. En dat icm mijn opgezwollen borsten maakte dat ik er al redelijk zwanger uit zag.
dinsdag 10 maart 2015 om 10:48
quote:Cocorouge schreef op 10 maart 2015 @ 10:05:
[...]
Ik merk wel dat ik hier dingen heel duidelijk moet beschrijven om misverstanden te voorkomen, haha. Het was niet zo dat ik binnen kwam en ze zeiden: 'nou jij ziet er zwanger uit zeg!'.
Ik was daar met mijn moeder en ik was ontzettend bang voor de echo, omdat ik dacht dat ik misschien al verder zou zijn dan ik verwachtte. Na de echo vertelde ik dat ik de avond ervoor had gezocht naar buikfoto's met het bijbehorend aantal weken en dat ik daarom extra bang was geworden. (Ja I know, slaat nergens op). En toen hadden mijn moeder, die vrouw en ik het erover dat mijn buik al behoorlijk opgezet was voor een zwangerschap van 4 weken. En dat icm mijn opgezwollen borsten maakte dat ik er al redelijk zwanger uit zag.
De eerste dag van je laatste menstruatie wordt aangehouden als begin van je zwangerschap. Maar dan ben je nog niet zwanger, de zwangerschap begint in pas na de eisprong (na ongeveer 14 dagen eerste dag laatste menstruatie) als de eicel bevrucht wordt.
Ik vind het nogal een sterk verhaal, ik kan me echt totaal niet voorstellen dat je met 2 weken zwangerschap al een buik zag, dat ligt dan waarschijnlijk meer aan teveel gegeten / wishfull thinking.
[...]
Ik merk wel dat ik hier dingen heel duidelijk moet beschrijven om misverstanden te voorkomen, haha. Het was niet zo dat ik binnen kwam en ze zeiden: 'nou jij ziet er zwanger uit zeg!'.
Ik was daar met mijn moeder en ik was ontzettend bang voor de echo, omdat ik dacht dat ik misschien al verder zou zijn dan ik verwachtte. Na de echo vertelde ik dat ik de avond ervoor had gezocht naar buikfoto's met het bijbehorend aantal weken en dat ik daarom extra bang was geworden. (Ja I know, slaat nergens op). En toen hadden mijn moeder, die vrouw en ik het erover dat mijn buik al behoorlijk opgezet was voor een zwangerschap van 4 weken. En dat icm mijn opgezwollen borsten maakte dat ik er al redelijk zwanger uit zag.
De eerste dag van je laatste menstruatie wordt aangehouden als begin van je zwangerschap. Maar dan ben je nog niet zwanger, de zwangerschap begint in pas na de eisprong (na ongeveer 14 dagen eerste dag laatste menstruatie) als de eicel bevrucht wordt.
Ik vind het nogal een sterk verhaal, ik kan me echt totaal niet voorstellen dat je met 2 weken zwangerschap al een buik zag, dat ligt dan waarschijnlijk meer aan teveel gegeten / wishfull thinking.
dinsdag 10 maart 2015 om 10:55
dinsdag 10 maart 2015 om 11:08
quote:Cocorouge schreef op 10 maart 2015 @ 09:36:
Bedankt voor al jullie reacties!
Even over dat vruchtje; ze hebben mij in de kliniek een plaatje laten zien hoe dat eruit zou zien. Een heel klein wit bolletje, omringd met een zakje. Ik heb het ook aan mijn moeder laten zien en zij was er ook van overtuigd dat het hetzelfde als op het plaatje was en het dus wel het vruchtje moest zijn. Maar daar ben ik alleen maar blij om, ik weet zeker dat het eruit is nu.
En inderdaad, ik heb een heel erg sensitief lijf. Ik zag er ook echt al zwanger uit zeiden ze in de kliniek. Dus dat gaat snel bij mij allemaal hihi.
Oh en even een misverstand uit de lucht helpen; ik wilde hiermee absoluut niet zeggen dat een abortus emotioneel superzwaar is hoor! Ik had alleen verwacht dat het me wat minder zou doen, maar het is niet zo dat ik door een hel ga en zwaar depressief ben ofzo.Geloof er geen bal van. hihi.
Bedankt voor al jullie reacties!
Even over dat vruchtje; ze hebben mij in de kliniek een plaatje laten zien hoe dat eruit zou zien. Een heel klein wit bolletje, omringd met een zakje. Ik heb het ook aan mijn moeder laten zien en zij was er ook van overtuigd dat het hetzelfde als op het plaatje was en het dus wel het vruchtje moest zijn. Maar daar ben ik alleen maar blij om, ik weet zeker dat het eruit is nu.
En inderdaad, ik heb een heel erg sensitief lijf. Ik zag er ook echt al zwanger uit zeiden ze in de kliniek. Dus dat gaat snel bij mij allemaal hihi.
Oh en even een misverstand uit de lucht helpen; ik wilde hiermee absoluut niet zeggen dat een abortus emotioneel superzwaar is hoor! Ik had alleen verwacht dat het me wat minder zou doen, maar het is niet zo dat ik door een hel ga en zwaar depressief ben ofzo.Geloof er geen bal van. hihi.
dinsdag 10 maart 2015 om 11:16
Ik heb ook de abortuspil genomen met 5,5 weken. Ik heb er fysiek niet onder geleden ( gewoon een zwaardere menstruatie als normaal ) en mentaal al helemaal niet. Geen traan om gelaten in al die jaren niet.
Maar ik weet dat ik er erg plastisch tegen over sta. Waar vrouwen met 5 weken zwangerschap al spreken over een kindje of een baby, heb ik het over niks, noppes, ik heb er geen enkel gevoel bij.
Bizar dat ze in de kliniek hebben gezegd dat je er al zwanger uit zag. Ik had omgedraaid en weg gelopen.
Maar ik weet dat ik er erg plastisch tegen over sta. Waar vrouwen met 5 weken zwangerschap al spreken over een kindje of een baby, heb ik het over niks, noppes, ik heb er geen enkel gevoel bij.
Bizar dat ze in de kliniek hebben gezegd dat je er al zwanger uit zag. Ik had omgedraaid en weg gelopen.
dinsdag 10 maart 2015 om 11:59
Ik zeg toch ook nergens dat er een baby voor zorgde dat mijn buik dik was? (Dat zou verdomd sterk zijn ja) Mijn buik was opgezet en inderdaad, dat kan vocht zijn, of iets met m'n darmen. Maar normaal (als ik niet zwanger ben) heb ik dat niet zoals toen. Dan is mijn buik namelijk heel plat.
Dus misschien benoem ik het verkeerd met te zeggen dat ik er 'zwanger uit zag', maar er was wel degelijk een verschil zichtbaar met hoe ik er normaal uit zie.
Dus misschien benoem ik het verkeerd met te zeggen dat ik er 'zwanger uit zag', maar er was wel degelijk een verschil zichtbaar met hoe ik er normaal uit zie.
dinsdag 10 maart 2015 om 12:55
quote:Cocorouge schreef op 10 maart 2015 @ 11:59:
Ik zeg toch ook nergens dat er een baby voor zorgde dat mijn buik dik was? (Dat zou verdomd sterk zijn ja) Mijn buik was opgezet en inderdaad, dat kan vocht zijn, of iets met m'n darmen. Maar normaal (als ik niet zwanger ben) heb ik dat niet zoals toen. Dan is mijn buik namelijk heel plat.
Dus misschien benoem ik het verkeerd met te zeggen dat ik er 'zwanger uit zag', maar er was wel degelijk een verschil zichtbaar met hoe ik er normaal uit zie.dat jij het zelf als 'zwanger' bestempeld kan ik me wel voorstellen, ik viel alleen over, dat de kliniek dat zou beamen. Dat vind ik erg ongepast.
Ik zeg toch ook nergens dat er een baby voor zorgde dat mijn buik dik was? (Dat zou verdomd sterk zijn ja) Mijn buik was opgezet en inderdaad, dat kan vocht zijn, of iets met m'n darmen. Maar normaal (als ik niet zwanger ben) heb ik dat niet zoals toen. Dan is mijn buik namelijk heel plat.
Dus misschien benoem ik het verkeerd met te zeggen dat ik er 'zwanger uit zag', maar er was wel degelijk een verschil zichtbaar met hoe ik er normaal uit zie.dat jij het zelf als 'zwanger' bestempeld kan ik me wel voorstellen, ik viel alleen over, dat de kliniek dat zou beamen. Dat vind ik erg ongepast.
dinsdag 10 maart 2015 om 14:04
quote:Cocorouge schreef op 10 maart 2015 @ 13:44:
Nee maar dat zeiden ze niet zo letterlijk. Dat legde ik eerder al uit. Zou indd een beetje vreemd zijn. Ik vertelde gewoon over de veranderingen en toen beaamden ze dat ik inderdaad een opgezette buik had etcdat las ik. Kliniek beaamde alleen dat je een dikke buik had, niet dat het ook maar iets met zwangerschap te maken had
Nee maar dat zeiden ze niet zo letterlijk. Dat legde ik eerder al uit. Zou indd een beetje vreemd zijn. Ik vertelde gewoon over de veranderingen en toen beaamden ze dat ik inderdaad een opgezette buik had etcdat las ik. Kliniek beaamde alleen dat je een dikke buik had, niet dat het ook maar iets met zwangerschap te maken had
dinsdag 10 maart 2015 om 14:54
quote:lilalinda schreef op 10 maart 2015 @ 14:04:
[...]
dat las ik. Kliniek beaamde alleen dat je een dikke buik had, niet dat het ook maar iets met zwangerschap te maken hadZo had ik een keer een collega met véél overgewicht, die na drie weken zwangerschap al zo'n buikband ging dragen. Volgens haar echt heel prettig voor haar buik. Ja, dat begreep ik wel. Nou!
[...]
dat las ik. Kliniek beaamde alleen dat je een dikke buik had, niet dat het ook maar iets met zwangerschap te maken hadZo had ik een keer een collega met véél overgewicht, die na drie weken zwangerschap al zo'n buikband ging dragen. Volgens haar echt heel prettig voor haar buik. Ja, dat begreep ik wel. Nou!
dinsdag 10 maart 2015 om 16:24
quote:PSYCH0 schreef op 10 maart 2015 @ 15:22:
Gatver, wat een negatieve reacties hier. Het is nooit goed.
Ja inderdaad. Ik heb hier al meerdere topics gelezen en als iemand daar zegt dat een abortus haar niet veel deed krijgt ze de hele 'abortus is moord' vereniging over zich heen en als ik zeg dat ik er wat moeite mee heb stelt t opeens allemaal niks voor.
En dat 'haha en hihi' valt ook wel mee. Mensen lezen hier wel ontzettend kritisch zeg, jeetje
Gatver, wat een negatieve reacties hier. Het is nooit goed.
Ja inderdaad. Ik heb hier al meerdere topics gelezen en als iemand daar zegt dat een abortus haar niet veel deed krijgt ze de hele 'abortus is moord' vereniging over zich heen en als ik zeg dat ik er wat moeite mee heb stelt t opeens allemaal niks voor.
En dat 'haha en hihi' valt ook wel mee. Mensen lezen hier wel ontzettend kritisch zeg, jeetje
dinsdag 10 maart 2015 om 17:01
Wie zegt dat?
Je vraagt toch om ervaringen en of iemand het herkent? Nou, daar heb ik antwoord op gegeven. Ik herken er dus helemaal niks van. Wat niet wil zeggen dat ik jou verdriet bagatelliseer. Vind ik dat er vaak erg zwaarmoedig en depressief over gedaan word? Ja.
Maar zo als gezegd, ik kijk er erg plastisch tegen aan.
Waar veel mensen hier "over vallen" is ten eerste dat je zegt de embryo gezien te hebben. Nou, dat kan dus niet, uitgesloten.
Ook had je met 5 weken geen zwangere buik, maar een opgezette buik ( van wat dan ook ) En ja, dat zo'n ABORTUS kliniek daar wat van zegt, dat vind ik compleet achterlijk. Dat ze zo iets bij een verloskundige praktijk zouden zeggen, daar kan ik nog in komen, niet bij de plek waar je naar toe gaat om er van af te komen.
Je vraagt toch om ervaringen en of iemand het herkent? Nou, daar heb ik antwoord op gegeven. Ik herken er dus helemaal niks van. Wat niet wil zeggen dat ik jou verdriet bagatelliseer. Vind ik dat er vaak erg zwaarmoedig en depressief over gedaan word? Ja.
Maar zo als gezegd, ik kijk er erg plastisch tegen aan.
Waar veel mensen hier "over vallen" is ten eerste dat je zegt de embryo gezien te hebben. Nou, dat kan dus niet, uitgesloten.
Ook had je met 5 weken geen zwangere buik, maar een opgezette buik ( van wat dan ook ) En ja, dat zo'n ABORTUS kliniek daar wat van zegt, dat vind ik compleet achterlijk. Dat ze zo iets bij een verloskundige praktijk zouden zeggen, daar kan ik nog in komen, niet bij de plek waar je naar toe gaat om er van af te komen.
dinsdag 10 maart 2015 om 17:18
Ik had het ook niet over jou specifiek, maar gewoon de reacties hier in het algemeen vind ik erg negatief. Da's jammer vind ik.
En nogmaals, ze hebben mij daar een plaatje laten zien van hoe het eruit zag. En het was inderdaad zoals op dat plaatje een MINISCUUL klein wit bolletje, geen embryo te noemen, nog niet eens een rijstkorrel, maar het lag net gunstig ofzo waardoor ik het kon zien. Was ook totaal niet eng om te zien en ik had ook écht niet zoiets van 'Wow, daar gaat m'n kind' of wat dan ook.
Maar ik was wel blij dat ik dat dingetje herkende van het plaatje, zodat ik wist dat het eruit was gekomen.
En nogmaals, ze hebben mij daar een plaatje laten zien van hoe het eruit zag. En het was inderdaad zoals op dat plaatje een MINISCUUL klein wit bolletje, geen embryo te noemen, nog niet eens een rijstkorrel, maar het lag net gunstig ofzo waardoor ik het kon zien. Was ook totaal niet eng om te zien en ik had ook écht niet zoiets van 'Wow, daar gaat m'n kind' of wat dan ook.
Maar ik was wel blij dat ik dat dingetje herkende van het plaatje, zodat ik wist dat het eruit was gekomen.
