Kinderen
alle pijlers
Wie heeft ervaring met een keizersnee?
woensdag 20 augustus 2008 om 09:54
Hoi meiden
Er zal vast wel al eens een topic over geweest zijn maar die kan ik ff zo gauw niet vinden.
Ik ga over 2 maanden bevallen van mn 1e kind en wil daarom ook graag weten wat ik evt. kan verwachten van een keizersnede mocht het daarop uitdraaien. Omdat ik in Belgie ga bevallen kan ik hier evt ook voor kiezen zonder medische noodzaak.
Daarom zou ik graag willen weten van dames die deze ingreep hebben gehad hoe jullie ervaringen hiermee zijn.
Viel het mee of tegen en hoe verliep het herstel hiervan?
Hebben jullie complicaties hierdoor gehad? Kun je vlak daarna een beetje fatsoenlijk zelf je kindje verzorgen?
Kortom ik zou graag al jullie ervaringen positief en negatief willen weten om te weten wat ik ervan kan verwachten.
Alvast bedankt.
Er zal vast wel al eens een topic over geweest zijn maar die kan ik ff zo gauw niet vinden.
Ik ga over 2 maanden bevallen van mn 1e kind en wil daarom ook graag weten wat ik evt. kan verwachten van een keizersnede mocht het daarop uitdraaien. Omdat ik in Belgie ga bevallen kan ik hier evt ook voor kiezen zonder medische noodzaak.
Daarom zou ik graag willen weten van dames die deze ingreep hebben gehad hoe jullie ervaringen hiermee zijn.
Viel het mee of tegen en hoe verliep het herstel hiervan?
Hebben jullie complicaties hierdoor gehad? Kun je vlak daarna een beetje fatsoenlijk zelf je kindje verzorgen?
Kortom ik zou graag al jullie ervaringen positief en negatief willen weten om te weten wat ik ervan kan verwachten.
Alvast bedankt.
woensdag 20 augustus 2008 om 11:30
4 maanden geleden bevallen d.m.v. een keizersnede en ik zou er zo weer voor gaan. Ik ben wel op de gewone manier begonnen, maar dochter was een sterrekijker en ik kreeg haar er gewoon niet uit. Moet er achteraf niet aan denken dat ik haar met geweld door mijn te krappe ik had moeten persen. Dan hadden ze de stukken vanonder waarschijnlijk bij elkaar mogen puzzelen. Sorry.
Herstel viel mij reuze mee, de borstvoeding kwam gelijk op gang en ik heb alleen de eerste paar dagen een beetje rond moeten schuifelen door het ziekenhuis.
Na 4 dagen vertroeteld te zijn in het ziekenhuis, lekker naar huis gegaan en na een week kon ik alweer zelf beetje mijn huishouden runnen. Na 2 weken zat ik alweer op de fiets en na 6 weken op mijn paard.
Het litteken ziet er prima uit en ik heb er geen last van. Ook mijn sexleven was na een week of 4 weer als vanouds. Goed, niet zo lenig door de genezende wond, maar geen last van een uitgescheurde en gehechte doos. En dat vond ik heel prettig. Dat gescheur en gedoe was namelijk mijn grootste angst.
Dus voor mij de volgende keer gewoon weer een KS.
Maar ik denk dat de hele belevenis van een beavlling heel persoonlijk is. Het voelde voor mij toen ik bezig was echt als een soort falen omdat het niet via de natuurlijke weg lukte. Maar achteraf kijk ik met een prettiger gevoel op mijn bevalling terug omdat ik met een KS mocht bevallen. Heeft mij een hoop leed gescheeld. Anders was het een helse bevalling geworden ben ik bang van.
Herstel viel mij reuze mee, de borstvoeding kwam gelijk op gang en ik heb alleen de eerste paar dagen een beetje rond moeten schuifelen door het ziekenhuis.
Na 4 dagen vertroeteld te zijn in het ziekenhuis, lekker naar huis gegaan en na een week kon ik alweer zelf beetje mijn huishouden runnen. Na 2 weken zat ik alweer op de fiets en na 6 weken op mijn paard.
Het litteken ziet er prima uit en ik heb er geen last van. Ook mijn sexleven was na een week of 4 weer als vanouds. Goed, niet zo lenig door de genezende wond, maar geen last van een uitgescheurde en gehechte doos. En dat vond ik heel prettig. Dat gescheur en gedoe was namelijk mijn grootste angst.
Dus voor mij de volgende keer gewoon weer een KS.
Maar ik denk dat de hele belevenis van een beavlling heel persoonlijk is. Het voelde voor mij toen ik bezig was echt als een soort falen omdat het niet via de natuurlijke weg lukte. Maar achteraf kijk ik met een prettiger gevoel op mijn bevalling terug omdat ik met een KS mocht bevallen. Heeft mij een hoop leed gescheeld. Anders was het een helse bevalling geworden ben ik bang van.
woensdag 20 augustus 2008 om 11:33
Ik heb een keizersnede gehad na een mislukte inleiding van vijf dagen. Uiteindelijk bleek dat dochter nog te hoog lag en dat ze met haar koppie verkeerd om lag, onsluiting vorderde ook niet en dochter was niet meer happy in mijn buik. Het herstel na de keizersnede vond ik heel erg mee vallen, heb eigenlijk geen pijn gehad. Daarvoor zou ik het niet laten. Wat ik wel heel erg gemist heb zijn die eerste momenten samen. Nu werd dochterlief uit me getrokken en zag ik haar heel even en daarna pas weer na tweeenhalf uur. Helaas moest dochter daarna ook nog 4 dagen op de highcare liggen. Net als iemand hier schreef had ik in het begin helemaal niet het idee dat het mijn kindje was. Alleen daarom al zou ik de volgende keer wel graag normaal willen bevallen. Borstvoeding kwam bij mij ook moeizaam op gang, maar dat verwijt ik vooral het ziekenhuis en mezelf omdat ik niet assertief genoeg was. Dochter kreeg de eerste nacht ook gelijk kunstvoeding zonder dat er met mij overlegd was en dat hielp ook niet mee. Pas op de tweede dag toen ik om een kolf vroeg ben ik gaan kolven. Tijdens het voeden van mijn dochter kreeg ik ook geen begeleiding, na 10 minuten kwam er standaard een verpleegster met een flesje. Uiteindelijk heeft dochter nooit aan de borst gedronken en heb ik 10 weken lang fulltime gekolfd, maar ik heb nooit genoeg gehad om mijn dochter volledig te voeden. Telkens als ik mijn voeding had opgekrikt ging dochter weer meer drinken .
Lang verhaal kort: Keizersnede an sich viel heel erg mee, vooral lichamelijk, maar toch volgende keer als het enigszins kan een natuurlijke bevalling!
Lang verhaal kort: Keizersnede an sich viel heel erg mee, vooral lichamelijk, maar toch volgende keer als het enigszins kan een natuurlijke bevalling!
woensdag 20 augustus 2008 om 18:37
woensdag 20 augustus 2008 om 20:45
De eerste keer ben ik vaginaal bevallen. Daar een totaalruptuur aan over gehouden; t/m de kringspier uitgescheurd...
2de keer een KS vanwege die totaalruptuur. Ik mag nooit meer vaginaal bevallen.
Ik was sneller opgeknapt na de KS maar dat kwam ook omdat ik na die vaginale bevalling echt meer dood dan levend was. Moest daarna gelijk anderhalf uur onder gehele narcose om gehecht te worden.
ik vond de wond wel lang pijnlijk, vond ik tegenvallen maar het herstel ging sneller.
2de keer een KS vanwege die totaalruptuur. Ik mag nooit meer vaginaal bevallen.
Ik was sneller opgeknapt na de KS maar dat kwam ook omdat ik na die vaginale bevalling echt meer dood dan levend was. Moest daarna gelijk anderhalf uur onder gehele narcose om gehecht te worden.
ik vond de wond wel lang pijnlijk, vond ik tegenvallen maar het herstel ging sneller.
woensdag 20 augustus 2008 om 21:28
Ik heb 3x een ks gehad, nooit een vaginale bevalling, dus ik kan niet vergelijken. Wel weet ik dat het herstel na de ene ks heel anders kan zijn dan na de andere. Na de tweede verliep mijn herstel moeizaam, nog weken heb ik pijn gehad, terwijl dat na de eerste en de derde allemaal veel sneller ging.
Ik blijf me er trouwens over verbazen dat je in België (andere landen denk ik ook) voor een ks kunt kiezen zonder medische noodzaak.
Bij mijn derde bevalling mocht ik trouwens kiezen of ik een ks wilde of dat ik het vaginaal wilde proberen. Aangezien de eerste twee beide een spoedkeizersnee waren wilde ik dat risico niet nog een keer lopen. Maar ik mocht het dus wel proberen, ondanks dat ik al 2x een ks had gehad.
Ik blijf me er trouwens over verbazen dat je in België (andere landen denk ik ook) voor een ks kunt kiezen zonder medische noodzaak.
Bij mijn derde bevalling mocht ik trouwens kiezen of ik een ks wilde of dat ik het vaginaal wilde proberen. Aangezien de eerste twee beide een spoedkeizersnee waren wilde ik dat risico niet nog een keer lopen. Maar ik mocht het dus wel proberen, ondanks dat ik al 2x een ks had gehad.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
woensdag 20 augustus 2008 om 21:36
Ik kwam bij de na-gym meiden tegen die waren uitgescheurd en ik geloof echt dat die daar meer last van hebben gehad dan ik van mijn keizersnede. En ook van verzakking, incontinentie etc. Maar goed, ik heb gewoon een voorspoedig herstel gehad, de risico's bij een keizersnede zijn natuurlijk wel gewoon groter. Alleen daarom zou ik altijd voor een natuurlijke bevalling kiezen als dat mogelijk is.
woensdag 20 augustus 2008 om 21:38
Ik zou NOOIT kiezen voor een keizersnede als er geen noodzaak voor is. Nooit nooit nooit. Mijn dochter is 'gewoon' geboren en mijn zoon met een spoedkeizersnede. Het herstel duurde zeker 6 weken en pas na anderhalf jaar werd het litteken minder gevoelig (en mooier), ik kon niets met mijn dochtertje doen die eerste weken. Na de ks lag ik alleen op de verkoever. Zoonlief en man waren al op de kraamafdeling. Niks lekker je verse kindje op je buik en kennismaken (zoals bij dochter). De volgende dag moest ik mijn bed uit, ik verging werkelijk van de pijn. Al met al vond ik het drie keer niks. Borstvoeding kwam wel erg snel op gang, net als bij dochter. Dat maakte geen verschil. maar ik had ook al een volledige bevalling ervoor gehad, incluis een uur persen (zoon lag verkeerd en had er nooit normaal uitgekunt). Ik heb geen uren liggen ploeteren hoor, tegen 8 uur 's ochtends begon het echt, om 10 was ik in het ziekenhuis, om 11 uur volledige ontsluiting en om 1 uur is zoon geboren.
donderdag 21 augustus 2008 om 07:43
Ik heb 5 kwartier op de verkoeverkamer gelegen en vond het eigenlijk wel lekker. Ik rilde heel erg, lekkere warme lucht deken over me heen, lekker aan de morfine...
Ik had me er natuurlijk ook op voorbereid dat scheelt wel natuurlijk. Bij mijn zoon moest ik gelijk naar de ok om gehecht te worden, kwam ik terug, was hij al gewassen, aangekleed en had zelfs al een flesje gehad (zijn suiker was te laag).
Bij de ks hadden we afgesproken dat ze zouden wachten met aankleden tot ik er zou zijn en dat hebben ze ook gedaan. Dus na 5 kwartier alsnog bloot op bloot gelegen.
Maar inderdaad, als ik zou moeten kiezen zou ik echt niet kiezen voor een ks hoor. Mijn verhaal is natuurlijk wel extreem. Een ks is een zware buikoperatie!!!!!
Ik had me er natuurlijk ook op voorbereid dat scheelt wel natuurlijk. Bij mijn zoon moest ik gelijk naar de ok om gehecht te worden, kwam ik terug, was hij al gewassen, aangekleed en had zelfs al een flesje gehad (zijn suiker was te laag).
Bij de ks hadden we afgesproken dat ze zouden wachten met aankleden tot ik er zou zijn en dat hebben ze ook gedaan. Dus na 5 kwartier alsnog bloot op bloot gelegen.
Maar inderdaad, als ik zou moeten kiezen zou ik echt niet kiezen voor een ks hoor. Mijn verhaal is natuurlijk wel extreem. Een ks is een zware buikoperatie!!!!!
donderdag 21 augustus 2008 om 08:12
Mijn 1e is via een ks geboren (wegens niet vorderende ontsluiting & indaling). Ik ben nu zwanger van de 2e en ik moet heel eerlijk zeggen dat ik mezelf niet kan voorstellen dat ik deze er via een natuurlijke bevalling uit kan krijgen. De 1e was flink (4515gr) en als de gyn het vermoeden heeft dat de 2e ook weer zo groot is, zal ik ws een geplande ks krijgen. Tegen de ks an sich zie ik niet op, ik heb er geen nare herinneringen aan, maar wel tegen de tijd erna. De oudste is dan 19 maanden en die kan ik dan ws niet tillen etc., dus alleen daarvoor zou ik een natuurlijke bevalling willen.
donderdag 21 augustus 2008 om 09:20
Ik hoefde helemaal niet naar de verkoever maar mocht bijkomen op de verloskamer waar het drama zich eerder die dag voltrokken had Heerlijk midden in de nacht 2 uur in de ogen van mijn meisje liggen staren.
Mijn dochter was toen helaas al wel aangekleed dus bloot op bloot hebben we niet gedaan, daar zou ik een eventuele volgende keer wel om vragen! Ik zag haar pas de 2e dag bloot en besefte pas weken later dat dat een beetje raar was....
Mijn dochter was toen helaas al wel aangekleed dus bloot op bloot hebben we niet gedaan, daar zou ik een eventuele volgende keer wel om vragen! Ik zag haar pas de 2e dag bloot en besefte pas weken later dat dat een beetje raar was....
donderdag 21 augustus 2008 om 16:31
Ik zag mijn zoontje pas thuis (na 5 dagen) voor het eerst helemaal bloot, ook raar.
Ik heb bij mijn eerste (4550 gr) een totaalruptuur opgelopen vandaar bij mijn zoontje een ks. Moet zeggen dat ik 10x liever een ks had ondanks dat ik die ook na een paar dagen vond tegenvallen, kwam waarschijnlijk omdat de morfine toen helemaal uitgewerkt was. Omdat ik bij mijn ks ook een sterilisatie heb laten doen en omdat er nog twee verdwaalde cerclages verwijderd moesten worden heb ik wel anderhalf uur nog op de ok gelegen. Mijn nicht werkt op de verkoever en zorgde ervoor dat ik nog een spuitje morfine kreeg en mocht na 20 minuten terug op de kamer.
Ik heb bij mijn eerste (4550 gr) een totaalruptuur opgelopen vandaar bij mijn zoontje een ks. Moet zeggen dat ik 10x liever een ks had ondanks dat ik die ook na een paar dagen vond tegenvallen, kwam waarschijnlijk omdat de morfine toen helemaal uitgewerkt was. Omdat ik bij mijn ks ook een sterilisatie heb laten doen en omdat er nog twee verdwaalde cerclages verwijderd moesten worden heb ik wel anderhalf uur nog op de ok gelegen. Mijn nicht werkt op de verkoever en zorgde ervoor dat ik nog een spuitje morfine kreeg en mocht na 20 minuten terug op de kamer.
Poep, wie heeft jou gescheten?
donderdag 21 augustus 2008 om 16:50
donderdag 21 augustus 2008 om 16:50
Ik heb na 18 uur weeën en een half uur persen en een mislukte vacuümpomp een keizersnede gehad (geen spoed, want met de kleine ging het goed). Ik heb er mixed feelings over, aan de ene kant is het wel heel prettig dat je "van beneden" niet opgerekt en uitgescheurd/ingeknipt bent. Dus daar gaat alles goed. Maar zo'n buikoperatie is stiekum toch wel wat zwaarder dan je zou denken. Mijn zoontje is nu vier weken oud en ik heb nu nog last van de "wond" (of eigenlijk het weefsel erachter, want de wond is prima genezen). Ik mag geen zware dingen tillen en merk dat als ik lang sta/loop ook al last krijg. Geen zware dingen tillen betekend ook dat ik de kinderwagen niet in de auto kan leggen en dus heel erg aan huis gebonden ben als er niemand anders is die me kan helpen.
De eerste dag was heel erg zwaar, ik kreeg zat pijnstillers maar toch was opstaan een ware hel. Ik heb die dag eigenlijk alleen maar kunnen liggen, iets rechterop gaan zitten was al te pijnlijk. De tweede dag kon ik langzaam wel uit mijn bed komen en in bed zitten. Pas op dag drie kon ik weer lopen (maar nog niet volledig rechtop) en heb ik mogen douchen. Al die tijd heb ik me dus niet met de verzorging van de kleine bezig kunnen houden. Dat deden de verpleegkundigen en mijn vriend. Ik kon vanuit bed alleen toekijken.
Bij mij is de BV wel goed op gang gekomen. Maar vooral ook omdat ze bij ons ziekenhuis daar extra goed op letten en je vanaf dag één meteen met een electrische dubbele kolf aan het kolven zetten na elke voeding. Onze kleine werd wel bijgevoed (maar dat kwam omdat hij 8 pond was bij de geboorte). Zijn eerste voeding was nutrilon en daar heb ik niets over te zeggen gehad. Dat vind ik wel erg jammer. Ik heb wel heel lang op de verkoever gelegen (bijna 3 uur), doordat de verdoving bij mij ook naar mijn borst was getrokken. Gelukkig zorgde mijn tranen ervoor dat mijn vriend met de kleine op een gegeven moment naar de verkoever mochten. De verpleegster daar heeft hem toen aan mijn borst gelegd.
Al met al zou ik denk ik toch liever voor een natuurlijke bevalling gaan de volgende keer. Ik ben nu ook al tot het persen gekomen. Helaas is de kans groot dat het de volgende keer een geplande keizersnede gaat worden.
De eerste dag was heel erg zwaar, ik kreeg zat pijnstillers maar toch was opstaan een ware hel. Ik heb die dag eigenlijk alleen maar kunnen liggen, iets rechterop gaan zitten was al te pijnlijk. De tweede dag kon ik langzaam wel uit mijn bed komen en in bed zitten. Pas op dag drie kon ik weer lopen (maar nog niet volledig rechtop) en heb ik mogen douchen. Al die tijd heb ik me dus niet met de verzorging van de kleine bezig kunnen houden. Dat deden de verpleegkundigen en mijn vriend. Ik kon vanuit bed alleen toekijken.
Bij mij is de BV wel goed op gang gekomen. Maar vooral ook omdat ze bij ons ziekenhuis daar extra goed op letten en je vanaf dag één meteen met een electrische dubbele kolf aan het kolven zetten na elke voeding. Onze kleine werd wel bijgevoed (maar dat kwam omdat hij 8 pond was bij de geboorte). Zijn eerste voeding was nutrilon en daar heb ik niets over te zeggen gehad. Dat vind ik wel erg jammer. Ik heb wel heel lang op de verkoever gelegen (bijna 3 uur), doordat de verdoving bij mij ook naar mijn borst was getrokken. Gelukkig zorgde mijn tranen ervoor dat mijn vriend met de kleine op een gegeven moment naar de verkoever mochten. De verpleegster daar heeft hem toen aan mijn borst gelegd.
Al met al zou ik denk ik toch liever voor een natuurlijke bevalling gaan de volgende keer. Ik ben nu ook al tot het persen gekomen. Helaas is de kans groot dat het de volgende keer een geplande keizersnede gaat worden.
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:12
Hoi meiden,
Bedankt weer voor jullie verhalen.
Wat me opvalt is dat degenen die een "volledige bevalling" hebben gehad die aan het einde uitdraaide op een keizersnede een wat minder voorspoedig herstel leken te hebben vergeleken bij anderen bij wie het bv al gepland was. Misschien doordat jullie lichamelijk al helemaal uitgeput waren en dan nog eens het mes erin lijkt me niet niks.
Ik lees en hoor ook veel over risico's voor moeder en kind met keizersnedes, maar eigenlijk nooit wat die risico's nou precies zijn.
Weten jullie daar misschien meer over?
@Louise, een totaalruptuur lijkt me trouwens ook vreselijk zeg, moet er niet aan denken brr. Heb je daar nog klachten van of is het weer voledig hersteld? Zware ks heb je trouwens ook gehad hoor!
Bedankt weer voor jullie verhalen.
Wat me opvalt is dat degenen die een "volledige bevalling" hebben gehad die aan het einde uitdraaide op een keizersnede een wat minder voorspoedig herstel leken te hebben vergeleken bij anderen bij wie het bv al gepland was. Misschien doordat jullie lichamelijk al helemaal uitgeput waren en dan nog eens het mes erin lijkt me niet niks.
Ik lees en hoor ook veel over risico's voor moeder en kind met keizersnedes, maar eigenlijk nooit wat die risico's nou precies zijn.
Weten jullie daar misschien meer over?
@Louise, een totaalruptuur lijkt me trouwens ook vreselijk zeg, moet er niet aan denken brr. Heb je daar nog klachten van of is het weer voledig hersteld? Zware ks heb je trouwens ook gehad hoor!
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:55
Hoi
Ik heb een spoedkeizersnede gehad na 50 uur zinloos bevallen. Mijn herstel verliep supersnel. Ik beviel 's avonds laat, en de volgende ochtend stond ik zelf onder de douche, twee dagen na de ingreep mocht ik gewoon naar huis. Je loopt de eerste dagen wat krommer dan anders, vanwege de hechtingen, maar ik vond het alles meevallen. Ik vond mijn vriendin die 10 hechtingen in de onderkant had zitten van een normale bevalling eigenlijk zieliger dan ik mezelf toen vond, want die kon bijna 2 maanden niet zitten. Ik zou zo weer voor een keizersnede kiezen.
Risico voor een moeder is dat het een operatie is, en dus dezelfde complicaties kunnen optreden als bij iedere operatie.
Bij een volgende bevalling heb je meer risico's doordat er een litteken in je baarmoeder zit.
Google eens op risico keizersnede en risico vaginale bevalling, ik denk dat je dan zelf gewoon kunt lezen wat de risico's ten opzichte van elkaar zijn.
Ik heb een spoedkeizersnede gehad na 50 uur zinloos bevallen. Mijn herstel verliep supersnel. Ik beviel 's avonds laat, en de volgende ochtend stond ik zelf onder de douche, twee dagen na de ingreep mocht ik gewoon naar huis. Je loopt de eerste dagen wat krommer dan anders, vanwege de hechtingen, maar ik vond het alles meevallen. Ik vond mijn vriendin die 10 hechtingen in de onderkant had zitten van een normale bevalling eigenlijk zieliger dan ik mezelf toen vond, want die kon bijna 2 maanden niet zitten. Ik zou zo weer voor een keizersnede kiezen.
Risico voor een moeder is dat het een operatie is, en dus dezelfde complicaties kunnen optreden als bij iedere operatie.
Bij een volgende bevalling heb je meer risico's doordat er een litteken in je baarmoeder zit.
Google eens op risico keizersnede en risico vaginale bevalling, ik denk dat je dan zelf gewoon kunt lezen wat de risico's ten opzichte van elkaar zijn.
vrijdag 22 augustus 2008 om 12:42
Na 2.5 jaar nog steeds niet volledig hersteld en ik denk ook niet dat dat ooit helemaal goed komt. Heb bekkenbodemtherapie gehad ivm faecale incontinetie (oftwel poep niet kunnen ophouden) en daar was ik na ongeveer 9 maanden vanaf. Windjes ophouden gaat nog steeds niet. Heb gelukkig nooit last gehad van urineverlies ook al heb ik nu wel meer moeite om lang op te houden. Als het toilet in zicht is en ik krijg mijn riem bijv. niet snel genoeg los dan wordt het spannend 
Littekenweefsel aan binnenkant vagina is nog steeds heel gevoelig en dat maakt penetratie pijnlijk.
Ligt er maar helemaal aan hoe een vaginale bevalling gaat: als dat redelijk soepeltjes gaat zonder megascheuren dan zou ik daarvoor kiezen. Zou je vantevoren kunnen weten dat het moeilijk wordt dan is een ks fijner. Helaas weet je dat nooit vantevoren en ivm risico's operatie zal een arts in eerste instantie kiezen voor een vaginale bevalling.
Littekenweefsel aan binnenkant vagina is nog steeds heel gevoelig en dat maakt penetratie pijnlijk.
Ligt er maar helemaal aan hoe een vaginale bevalling gaat: als dat redelijk soepeltjes gaat zonder megascheuren dan zou ik daarvoor kiezen. Zou je vantevoren kunnen weten dat het moeilijk wordt dan is een ks fijner. Helaas weet je dat nooit vantevoren en ivm risico's operatie zal een arts in eerste instantie kiezen voor een vaginale bevalling.
Poep, wie heeft jou gescheten?
vrijdag 22 augustus 2008 om 16:07
Ik koos zowieso voor ziekenhuisbevalling. Toen de weeen begonnen, had ik 39 graden koorts. Na een paar uur in de verloskamer gelegen te hebben (ik weet niet zo goed hoe lang meer...), kwam de mededeling dat de hartslag van de kleine niet goed reageerde. Ook had hij in het vruchtwater gepoept. Binnen no time had de gyn besloten een ks te doen. Ik vond het natuurlijk goed!
Binnen drie kwartier was hij er. Mijn vriend is met de kleine mee gegaan en ik ben na een tijdje ook naar de kinderafd. gereden.
Ik heb de meeste moeite gehad met het feit dat ik hem de eerste nacht niet bij me mocht hebben (omdat hij onder controle stond omdat ik koorts had gehad). En de dagen in het ziekenhuis gingen snel voorbij...
Wel vond ik het heel erg jammer dat vriendlief er niet veel was en ik vond het ook rot dat hij de uk niet zoveel kon zien en meemaken de eerste dagen.
In het ziekenhuis waren ze juist heel kien op de borstvoeding. Toen de kleine honger bleef houden (en teveel afviel) kreeg hij hypo-allergene voeding via fingerfeeding/cuppen terwijl ik ondertussen elke 3 uur aan het kolven was. (Heeft zeven dagen geduurd voor het op gang kwam... en is nu al bijna 8 maanden prima!!). Ook verzorgden ze hem daar en had ik elke dienst in principe een vaste verpleegster. De kleine lag ook bij mij.
Ik vond de verzorging in het ziekenhuis echt super. Nu hebben ze tegenwoordig in het ziekenhuis kamers waar ook de papa mag blijven slapen samen met jou en je kindje. Jammer dat dat er toen nog niet was...
Toen ik thuis was, duurde het wel even voor ik zelf de kleine goed kon verzorgen. Ook nam ik te weinig rust.... mijn kraamverzorgster was blijkbaar kraamvrouwen gewend die hele dagen in bed bleven dus die dirigeerde me elk moment dat ik wakker was naar beneden... met het gevolg dat ik oververmoeid was toen ze weg was...
Al met al voelde ik me in de 4e week weer fit genoeg en met 6 weken ben ik weer gaan sporten.
Op zich viel het mee voor mij dus.....
), kwam de mededeling dat de hartslag van de kleine niet goed reageerde. Ook had hij in het vruchtwater gepoept. Binnen no time had de gyn besloten een ks te doen. Ik vond het natuurlijk goed!Binnen drie kwartier was hij er. Mijn vriend is met de kleine mee gegaan en ik ben na een tijdje ook naar de kinderafd. gereden.
Ik heb de meeste moeite gehad met het feit dat ik hem de eerste nacht niet bij me mocht hebben (omdat hij onder controle stond omdat ik koorts had gehad). En de dagen in het ziekenhuis gingen snel voorbij...
Wel vond ik het heel erg jammer dat vriendlief er niet veel was en ik vond het ook rot dat hij de uk niet zoveel kon zien en meemaken de eerste dagen.
In het ziekenhuis waren ze juist heel kien op de borstvoeding. Toen de kleine honger bleef houden (en teveel afviel) kreeg hij hypo-allergene voeding via fingerfeeding/cuppen terwijl ik ondertussen elke 3 uur aan het kolven was. (Heeft zeven dagen geduurd voor het op gang kwam... en is nu al bijna 8 maanden prima!!). Ook verzorgden ze hem daar en had ik elke dienst in principe een vaste verpleegster. De kleine lag ook bij mij.
Ik vond de verzorging in het ziekenhuis echt super. Nu hebben ze tegenwoordig in het ziekenhuis kamers waar ook de papa mag blijven slapen samen met jou en je kindje. Jammer dat dat er toen nog niet was...
Toen ik thuis was, duurde het wel even voor ik zelf de kleine goed kon verzorgen. Ook nam ik te weinig rust.... mijn kraamverzorgster was blijkbaar kraamvrouwen gewend die hele dagen in bed bleven dus die dirigeerde me elk moment dat ik wakker was naar beneden... met het gevolg dat ik oververmoeid was toen ze weg was...
Al met al voelde ik me in de 4e week weer fit genoeg en met 6 weken ben ik weer gaan sporten.
Op zich viel het mee voor mij dus.....
vrijdag 22 augustus 2008 om 16:19
quote:Schimmelteentje schreef op 22 augustus 2008 @ 11:12:
Hoi meiden,
Bedankt weer voor jullie verhalen.
Wat me opvalt is dat degenen die een "volledige bevalling" hebben gehad die aan het einde uitdraaide op een keizersnede een wat minder voorspoedig herstel leken te hebben vergeleken bij anderen bij wie het bv al gepland was.
Hier niet. Ik stond de volgende dag weer naast mijn bed....
Hoi meiden,
Bedankt weer voor jullie verhalen.
Wat me opvalt is dat degenen die een "volledige bevalling" hebben gehad die aan het einde uitdraaide op een keizersnede een wat minder voorspoedig herstel leken te hebben vergeleken bij anderen bij wie het bv al gepland was.
Hier niet. Ik stond de volgende dag weer naast mijn bed....
vrijdag 22 augustus 2008 om 16:24
quote:fleurtje schreef op 20 augustus 2008 @ 22:02:
Ik hoor heel vaak verhalen, ook hier op het forum, over nog heel lang in de verkoever liggen.... Ik mocht na het hechten direct terug naar de verloskamer...
Mijn zus was zo ziek van de narcose (geplande ks) dat ze pas na 4 uur van de verkoever mocht. Vier uur! Iedereen had haar baby al gezien behalve zij. Niet tof.
Ik zag zoontje ook pas 's avonds bloot. Zussen stonden er boven op toen hij verschoond werd (badje e.d. was allemaal op de kamer) terwijl ik zijn piemel nog niet eens had gezien. Dat was wel apart. Ik heb hem de eerste nacht de hele tijd bij me in bed gehad, ik had het gevoel dat ik wat in moest halen omdat ik dat eerste uurtje niet bij hem was geweest. Tis helemaal goed gekomen
Ik hoor heel vaak verhalen, ook hier op het forum, over nog heel lang in de verkoever liggen.... Ik mocht na het hechten direct terug naar de verloskamer...
Mijn zus was zo ziek van de narcose (geplande ks) dat ze pas na 4 uur van de verkoever mocht. Vier uur! Iedereen had haar baby al gezien behalve zij. Niet tof.
Ik zag zoontje ook pas 's avonds bloot. Zussen stonden er boven op toen hij verschoond werd (badje e.d. was allemaal op de kamer) terwijl ik zijn piemel nog niet eens had gezien. Dat was wel apart. Ik heb hem de eerste nacht de hele tijd bij me in bed gehad, ik had het gevoel dat ik wat in moest halen omdat ik dat eerste uurtje niet bij hem was geweest. Tis helemaal goed gekomen
vrijdag 22 augustus 2008 om 16:26
Ik moest de volgende dag uit bed. Wilde ik ook niet maar de verpleging was streng. Mijn eerste wandelingetje heb ik huilend volbracht en de verpleging maar roepen dat ik het zo goed deed. Man, wat deed dat pijn. Maar het hielp wel, bewegen, dus daarna was het doorbijten. Ik lees hier vanalles over morfine maar dat kreeg ik helemaal niet. Moest het gewoon met paracetamol doen.
