Kinderen
alle pijlers
Wie heeft ervaring met een keizersnee?
woensdag 20 augustus 2008 om 09:54
Hoi meiden
Er zal vast wel al eens een topic over geweest zijn maar die kan ik ff zo gauw niet vinden.
Ik ga over 2 maanden bevallen van mn 1e kind en wil daarom ook graag weten wat ik evt. kan verwachten van een keizersnede mocht het daarop uitdraaien. Omdat ik in Belgie ga bevallen kan ik hier evt ook voor kiezen zonder medische noodzaak.
Daarom zou ik graag willen weten van dames die deze ingreep hebben gehad hoe jullie ervaringen hiermee zijn.
Viel het mee of tegen en hoe verliep het herstel hiervan?
Hebben jullie complicaties hierdoor gehad? Kun je vlak daarna een beetje fatsoenlijk zelf je kindje verzorgen?
Kortom ik zou graag al jullie ervaringen positief en negatief willen weten om te weten wat ik ervan kan verwachten.
Alvast bedankt.
Er zal vast wel al eens een topic over geweest zijn maar die kan ik ff zo gauw niet vinden.
Ik ga over 2 maanden bevallen van mn 1e kind en wil daarom ook graag weten wat ik evt. kan verwachten van een keizersnede mocht het daarop uitdraaien. Omdat ik in Belgie ga bevallen kan ik hier evt ook voor kiezen zonder medische noodzaak.
Daarom zou ik graag willen weten van dames die deze ingreep hebben gehad hoe jullie ervaringen hiermee zijn.
Viel het mee of tegen en hoe verliep het herstel hiervan?
Hebben jullie complicaties hierdoor gehad? Kun je vlak daarna een beetje fatsoenlijk zelf je kindje verzorgen?
Kortom ik zou graag al jullie ervaringen positief en negatief willen weten om te weten wat ik ervan kan verwachten.
Alvast bedankt.
woensdag 10 september 2008 om 13:13
woensdag 10 september 2008 om 14:35
[quote]Schimmelteentje schreef op 08 september 2008 @ 07:52:
[...]
Ik weet dat fouten overal worden gemaakt, vandaar dat ik me ook zorgen maak. Toen ik pas zwanger was was ik ook van plan om "gewoon" te bevallen. Tot het moment dat ik al die meuk van ouders van nu, bevallen, in verwachting, etc. thuisgestuurd kreeg. Leuk, denk je dan. Even de bevallingservaringen van anderen lezen. En vervolgens lees je alle horrorverhalen over oa ontplofte baarmoeders (ja echt dat kan ook nog, wist ik ook niet voor ik het las), te laat ingrijpen als het fout gaat, etc. Daarbij komt ook nog dat mijn zusje ook bijna haar gezonde baby is verloren en een collega haar tweeling door het geklungel van ziekenhuis en vk. Dan komt het wel erg dichtbij.
Ik ben echt niet bang om pijn te lijden tijdens de bevalling, maar ik heb wel angst om mijn kind tijdens die bevalling te verliezen.
Overigens lees ik de blaadjes inmiddels niet meer, als ik weer eens zo'n boekje thuisgestuurd krijg gooi ik het direct bij het oud papier. Daardoor is mn angst wel een beetje naar de achtergrond gezakt.
Volgende maand krijg ik nog een inwendig onderzoek in het ziekenhuis om te kijken of de verhouding hoofdje bekken matcht en de ligging van het kind wordt nogmaals gecheckt.
Wat ik wel al zeker weet is dat mocht het kind bv in een stuit liggen, het hoofdje aan de grote kant is of andere zaken aan het licht komen waardoor het risico op complicaties is verhoogd ik zowieso voor een keizersnede zal gaan.
Of ik dat ook zal doen als alles goed is ben ik nog steeds niet uit.[/qoute]
Ik wed dat het boek succesvolle bevallingsverhalen duizendmaal dikker is dan de horrorvariant. Ik snap je angst hoor, zeker als het zo dichtbij is. Maar zo zul je als je kind geboren is ook nog hele vervelende verhalen horen of lezen over babietjes of peutertjes. Zo kun je toch niet in het leven staan, alle risico's indekken?
[...]
Ik weet dat fouten overal worden gemaakt, vandaar dat ik me ook zorgen maak. Toen ik pas zwanger was was ik ook van plan om "gewoon" te bevallen. Tot het moment dat ik al die meuk van ouders van nu, bevallen, in verwachting, etc. thuisgestuurd kreeg. Leuk, denk je dan. Even de bevallingservaringen van anderen lezen. En vervolgens lees je alle horrorverhalen over oa ontplofte baarmoeders (ja echt dat kan ook nog, wist ik ook niet voor ik het las), te laat ingrijpen als het fout gaat, etc. Daarbij komt ook nog dat mijn zusje ook bijna haar gezonde baby is verloren en een collega haar tweeling door het geklungel van ziekenhuis en vk. Dan komt het wel erg dichtbij.
Ik ben echt niet bang om pijn te lijden tijdens de bevalling, maar ik heb wel angst om mijn kind tijdens die bevalling te verliezen.
Overigens lees ik de blaadjes inmiddels niet meer, als ik weer eens zo'n boekje thuisgestuurd krijg gooi ik het direct bij het oud papier. Daardoor is mn angst wel een beetje naar de achtergrond gezakt.
Volgende maand krijg ik nog een inwendig onderzoek in het ziekenhuis om te kijken of de verhouding hoofdje bekken matcht en de ligging van het kind wordt nogmaals gecheckt.
Wat ik wel al zeker weet is dat mocht het kind bv in een stuit liggen, het hoofdje aan de grote kant is of andere zaken aan het licht komen waardoor het risico op complicaties is verhoogd ik zowieso voor een keizersnede zal gaan.
Of ik dat ook zal doen als alles goed is ben ik nog steeds niet uit.[/qoute]
Ik wed dat het boek succesvolle bevallingsverhalen duizendmaal dikker is dan de horrorvariant. Ik snap je angst hoor, zeker als het zo dichtbij is. Maar zo zul je als je kind geboren is ook nog hele vervelende verhalen horen of lezen over babietjes of peutertjes. Zo kun je toch niet in het leven staan, alle risico's indekken?
vrijdag 12 september 2008 om 08:28
Je hebt gelijk Pammie, je kan je niet tegen alles indekken. Ben normaal ook helemaal niet zo'n overbezorgde muts. Sta eerder juist bekend als een heel cool en nuchter type. Maar sinds ik zwanger ben is dat helemaal veranderd. Ik heb gewoon zowieso vreselijk veel angst om ons kind te verliezen, ook als het straks geboren zal zijn. Volgens moeders in mijn omgeving zal dat gevoel ook nooit meer over gaan.
Het helpt wel nu ik de blaadjes niet meer lees. Daardoor is mn angst toch wat naar de achtergrond gezakt. Bovendien loop ik mn controles bij een goed ziekenhuis en ik ga daar ook bevallen. En alles wordt voor de bevalling nog heel goed gecheckt. Ik ga dus toch proberen om erop te vertrouwen dat het bij een "normale" bevalling wel goed zal komen als de artsen van mening zijn dat het gewoon kan.
Pijnbestrijding hoef ik overigens niet, daar ben ik niet bang voor en ik vraag me ook af hoe je nog in staat moet zijn om te persen als je van onder niet veel meer voelt. Daarom ben ik ook niet van plan om pijnbestrijding te nemen.
Het helpt wel nu ik de blaadjes niet meer lees. Daardoor is mn angst toch wat naar de achtergrond gezakt. Bovendien loop ik mn controles bij een goed ziekenhuis en ik ga daar ook bevallen. En alles wordt voor de bevalling nog heel goed gecheckt. Ik ga dus toch proberen om erop te vertrouwen dat het bij een "normale" bevalling wel goed zal komen als de artsen van mening zijn dat het gewoon kan.
Pijnbestrijding hoef ik overigens niet, daar ben ik niet bang voor en ik vraag me ook af hoe je nog in staat moet zijn om te persen als je van onder niet veel meer voelt. Daarom ben ik ook niet van plan om pijnbestrijding te nemen.
vrijdag 12 september 2008 om 09:48
quote:Schimmelteentje schreef op 12 september 2008 @ 08:28:
Pijnbestrijding hoef ik overigens niet, daar ben ik niet bang voor en ik vraag me ook af hoe je nog in staat moet zijn om te persen als je van onder niet veel meer voelt. Daarom ben ik ook niet van plan om pijnbestrijding te nemen.
Schimmelteentje: Het is echt niet zo dat je met pijnbestrijding niets meer voelt. Sowieso zijn er verschillende vormen van pijnbestrijding (bespreek het eens met je arts). Wat betreft de ruggeprik waar jij volgens mij op doelt: Er is een (groot) verschil tussen een ruggeprik tijdens een normale bevalling en een ruggeprik voor een keizersnede. Ik heb ze allebei gehad en dacht ook dat het hetzelfde zou zijn, maar nee hoor... De enige overeenkomst is dat beide verdovingen door hetzelfde gaatje in je rug gaan. De ruggeprik die ik tijdens de weeen heb gehad verdoofde de pijn wel voor een paar uurtjes, maar ik voelde zeker niet niks. Ik voelde elke wee nog wel, maar iets minder pijnlijk (en op een gegeven moment helaas gewoon weer op volle sterkte, omdat de prik niet helemaal goed bleek te zitten) Ruim voordat je mag gaan persen zetten ze dit infuus ook uit, zodat je je persweeen wel goed kan voelen (die ik vervolgens nooit kreeg.).
Voor een keizersnede zetten ze eenzelfde soort prik in je rug, maar dan met een middel dat je onderkant helemaal verdooft en verlamt. Een heel ander gevoel, want dan voel je dus inderdaad niets meer! (gelukkig maar )
Pijnbestrijding hoef ik overigens niet, daar ben ik niet bang voor en ik vraag me ook af hoe je nog in staat moet zijn om te persen als je van onder niet veel meer voelt. Daarom ben ik ook niet van plan om pijnbestrijding te nemen.
Schimmelteentje: Het is echt niet zo dat je met pijnbestrijding niets meer voelt. Sowieso zijn er verschillende vormen van pijnbestrijding (bespreek het eens met je arts). Wat betreft de ruggeprik waar jij volgens mij op doelt: Er is een (groot) verschil tussen een ruggeprik tijdens een normale bevalling en een ruggeprik voor een keizersnede. Ik heb ze allebei gehad en dacht ook dat het hetzelfde zou zijn, maar nee hoor... De enige overeenkomst is dat beide verdovingen door hetzelfde gaatje in je rug gaan. De ruggeprik die ik tijdens de weeen heb gehad verdoofde de pijn wel voor een paar uurtjes, maar ik voelde zeker niet niks. Ik voelde elke wee nog wel, maar iets minder pijnlijk (en op een gegeven moment helaas gewoon weer op volle sterkte, omdat de prik niet helemaal goed bleek te zitten) Ruim voordat je mag gaan persen zetten ze dit infuus ook uit, zodat je je persweeen wel goed kan voelen (die ik vervolgens nooit kreeg.).
Voor een keizersnede zetten ze eenzelfde soort prik in je rug, maar dan met een middel dat je onderkant helemaal verdooft en verlamt. Een heel ander gevoel, want dan voel je dus inderdaad niets meer! (gelukkig maar )
donderdag 25 september 2008 om 15:51
Nou ja we zien het wel, de afgelopen weken heb ik me ver van rotverhalen gehouden en inmiddels heb ik weer genoeg vertrouwen om het eerst zelf te proberen. Bovendien beval ik in een goed ziekenhuis, dus mocht er wat zijn vertrouw ik erop dat ze de juiste beslissingen zullen nemen.
In elk geval heel erg bedankt voor jullie openhartige reacties, ik heb er veel aan gehad.
In elk geval heel erg bedankt voor jullie openhartige reacties, ik heb er veel aan gehad.
