Kinderen
alle pijlers
Wie heeft ervaring met een keizersnee?
woensdag 20 augustus 2008 om 09:54
Hoi meiden
Er zal vast wel al eens een topic over geweest zijn maar die kan ik ff zo gauw niet vinden.
Ik ga over 2 maanden bevallen van mn 1e kind en wil daarom ook graag weten wat ik evt. kan verwachten van een keizersnede mocht het daarop uitdraaien. Omdat ik in Belgie ga bevallen kan ik hier evt ook voor kiezen zonder medische noodzaak.
Daarom zou ik graag willen weten van dames die deze ingreep hebben gehad hoe jullie ervaringen hiermee zijn.
Viel het mee of tegen en hoe verliep het herstel hiervan?
Hebben jullie complicaties hierdoor gehad? Kun je vlak daarna een beetje fatsoenlijk zelf je kindje verzorgen?
Kortom ik zou graag al jullie ervaringen positief en negatief willen weten om te weten wat ik ervan kan verwachten.
Alvast bedankt.
Er zal vast wel al eens een topic over geweest zijn maar die kan ik ff zo gauw niet vinden.
Ik ga over 2 maanden bevallen van mn 1e kind en wil daarom ook graag weten wat ik evt. kan verwachten van een keizersnede mocht het daarop uitdraaien. Omdat ik in Belgie ga bevallen kan ik hier evt ook voor kiezen zonder medische noodzaak.
Daarom zou ik graag willen weten van dames die deze ingreep hebben gehad hoe jullie ervaringen hiermee zijn.
Viel het mee of tegen en hoe verliep het herstel hiervan?
Hebben jullie complicaties hierdoor gehad? Kun je vlak daarna een beetje fatsoenlijk zelf je kindje verzorgen?
Kortom ik zou graag al jullie ervaringen positief en negatief willen weten om te weten wat ik ervan kan verwachten.
Alvast bedankt.
vrijdag 22 augustus 2008 om 16:44
Pammie, hier vonden ze ook dat je je kind zelf moest verzorgen. Heel eerlijk gezegd, maar ik zal hier wel veel commentaar op gaan krijgen, vind ik dat wat meer vrouwen zich wat meer zouden moeten cq mogen vermannen.
Hoe kan het dat de een na een dag of wat weer staat en de ander een week lang plat ligt... Heeft er, m.i., ook mee te maken in hoevere je eraan toegeeft...
Hoe kan het dat de een na een dag of wat weer staat en de ander een week lang plat ligt... Heeft er, m.i., ook mee te maken in hoevere je eraan toegeeft...
vrijdag 22 augustus 2008 om 17:14
De ideeën daarover zijn ook wel veranderd volgens mij want mijn zus heeft zowat 3 weken plat gelegen (die vond het ook een eitje - duh - met alle hulp die ze had en 1 babietje) en sowieso een week in het ziekenhuis waarvan ze dag 4 pas uit bed ging.
Ik werd anderhalf jaar later na 2 dagen naar huis gestuurd. Zelf verzorgen heb ik niet gedaan in het ziekenhuis, behalve de voedingen.
Pijn is een lastig iets Fleurtje, jij kan niet voor een ander bepalen of die zich aanstelt of niet. Ik vond het pittig maar ik was dan ook totaal niet voorbereid op een keizersnede. Dat was wel de láátste optie, geen moment rekening mee gehouden (domme ik )
Maar goed, ik heb dan weer weinig begrip voor mensen die zeuren over slaapgebrek na 10 weken
Ik werd anderhalf jaar later na 2 dagen naar huis gestuurd. Zelf verzorgen heb ik niet gedaan in het ziekenhuis, behalve de voedingen.
Pijn is een lastig iets Fleurtje, jij kan niet voor een ander bepalen of die zich aanstelt of niet. Ik vond het pittig maar ik was dan ook totaal niet voorbereid op een keizersnede. Dat was wel de láátste optie, geen moment rekening mee gehouden (domme ik )
Maar goed, ik heb dan weer weinig begrip voor mensen die zeuren over slaapgebrek na 10 weken
vrijdag 22 augustus 2008 om 17:19
Hahaa, je hebt gelijk, pijn is een subjectief iets. Toch ben ik wel van mening dat mensen niet aan alles hoeven toe te geven, daar word je ook niet beter van...
Ik zeg ook niet dat men zich aanstelt, ik zeg alleen dat men zich wat meer zou moeten en mogen vermannen, soms.
Ik was trouwens ook niet voorbereid op een keizersnee en ik vind het ook niet iets om rekening mee te houden. Nou ja, je kunt er wel rekening mee houden, maar feit is dat de meeste bevallingen nog altijd op de natuurlijke manier gaan.
(Overigens is me vandaag door de gyn. voor de tweede keer, eerste keer was twee weken geleden, een geplande keizersnee aangeboden. Wil het toch liever eerst zelf proberen...)
Ik zeg ook niet dat men zich aanstelt, ik zeg alleen dat men zich wat meer zou moeten en mogen vermannen, soms.
Ik was trouwens ook niet voorbereid op een keizersnee en ik vind het ook niet iets om rekening mee te houden. Nou ja, je kunt er wel rekening mee houden, maar feit is dat de meeste bevallingen nog altijd op de natuurlijke manier gaan.
(Overigens is me vandaag door de gyn. voor de tweede keer, eerste keer was twee weken geleden, een geplande keizersnee aangeboden. Wil het toch liever eerst zelf proberen...)
vrijdag 22 augustus 2008 om 17:22
Ons meissie is ook met een (geplande) keizersnee gehaald omdat ze dwars lag. Het is mij heel erg mee gevallen. De eerste drie dagen wel zoiets als zeer hevige spierpijn in de buik, waardoor ik nogal moeizaam uit bed kwam. En de borstvoeding kwam pas de vierde dag op gang, maar dat schijnt normaal te zijn na een keizersnee (doordat de baby sowieso al voor de uitgetelde datum werd gehaald en het natuurlijke proces van een bevalling niet heeft plaatsgevonden). Maar uiteindelijk toch ruim 6 maanden zelf gevoed, de aanhouder wint!!!!
Heb geen ervaring met een gewone bevalling, hoop dit wel bij een tweede kindje mee te mogen maken.
Heb geen ervaring met een gewone bevalling, hoop dit wel bij een tweede kindje mee te mogen maken.
vrijdag 22 augustus 2008 om 17:28
Ik bedoelde het voorbereid zijn omdat je een geplande keizersnede hebt of niet voorbereid zijn omdat je een spoedkeizersnede hebt.
Niet iedereen heeft het vermogen om zichzelf bij elkaar te rapen. Ben het wel met je eens dat men dat weleens vaker mag proberen. Dat gezeur hier, pfff
Is er een reden om een keizersnede te doen?
Niet iedereen heeft het vermogen om zichzelf bij elkaar te rapen. Ben het wel met je eens dat men dat weleens vaker mag proberen. Dat gezeur hier, pfff
Is er een reden om een keizersnede te doen?
vrijdag 22 augustus 2008 om 17:28
Ik heb nooit in het ziekenhuis mijn kids verschoont. Thuis ook pas na een week ofzo volgensmij...
Bij zoon was ik na die totaalruptuur zo kapot, ik was blij als ik naar de wc kon strompelen MET hulp...
Bij dochter na de KS ging bij mij na 2 dgn pas de katheter eruit. Toen ging ik ook voor het eerst uit bed wat me zwaar viel. Nou had ik wel voor de ks een buikgriep gehad en had al 5 dgn niks gegeten. Dus dat zal waarschijnlijk ook meespelen in hoe slap en duizelig ik was...
Bij zoon was ik na die totaalruptuur zo kapot, ik was blij als ik naar de wc kon strompelen MET hulp...
Bij dochter na de KS ging bij mij na 2 dgn pas de katheter eruit. Toen ging ik ook voor het eerst uit bed wat me zwaar viel. Nou had ik wel voor de ks een buikgriep gehad en had al 5 dgn niks gegeten. Dus dat zal waarschijnlijk ook meespelen in hoe slap en duizelig ik was...
vrijdag 22 augustus 2008 om 20:33
quote:Pammie schreef op 22 augustus 2008 @ 17:28:
Ik bedoelde het voorbereid zijn omdat je een geplande keizersnede hebt of niet voorbereid zijn omdat je een spoedkeizersnede hebt.
Niet iedereen heeft het vermogen om zichzelf bij elkaar te rapen. Ben het wel met je eens dat men dat weleens vaker mag proberen. Dat gezeur hier, pfff
Is er een reden om een keizersnede te doen?
Ik zat er nog even over na te denken. Pijn kun je idd niet met elkaar vergelijken, maar stel dat je dat wel zou kunnen... Ik denk dat iedereen ook verschillend is in eraan toegeven of niet, wel het bed uit willen of niet. Niet als een aanval op anderen (en ik heb het nu alleen over mensen die alleen een keizersnee hebben gehad, niet over mensen die bv al weken of maanden op bed hebben moeten liggen), maar ik kan me er niets bij voorstellen dat je de verzorging van je baby aan een ander over wilt laten. Dan maar pijn, maar ik moest en zou mijn eigen kind verschonen etc.
Ik zou deze keer weer een keizersnee mogen ivm de helse bevalling van de eerste (woorden van arts).
Ik bedoelde het voorbereid zijn omdat je een geplande keizersnede hebt of niet voorbereid zijn omdat je een spoedkeizersnede hebt.
Niet iedereen heeft het vermogen om zichzelf bij elkaar te rapen. Ben het wel met je eens dat men dat weleens vaker mag proberen. Dat gezeur hier, pfff
Is er een reden om een keizersnede te doen?
Ik zat er nog even over na te denken. Pijn kun je idd niet met elkaar vergelijken, maar stel dat je dat wel zou kunnen... Ik denk dat iedereen ook verschillend is in eraan toegeven of niet, wel het bed uit willen of niet. Niet als een aanval op anderen (en ik heb het nu alleen over mensen die alleen een keizersnee hebben gehad, niet over mensen die bv al weken of maanden op bed hebben moeten liggen), maar ik kan me er niets bij voorstellen dat je de verzorging van je baby aan een ander over wilt laten. Dan maar pijn, maar ik moest en zou mijn eigen kind verschonen etc.
Ik zou deze keer weer een keizersnee mogen ivm de helse bevalling van de eerste (woorden van arts).
vrijdag 22 augustus 2008 om 20:58
Dat is karakter lijkt me. Sommige mensen blijven doorgaan omdat ze iets persé willen, anderen gooien zo het bijltje er bij neer als het niet lukt.
Ik wilde de voedingen persé zelf doen, de verpleging drong erg aan op een nachtje doorslapen voor mij. Ik had de 3 nachten voor de bevalling ook al niet geslapen. Als ik dan hoor dat anderen hun baby wel aan de verpleging meegeven zodat ze kunnen slapen, snap ik daar eigenlijk weinig van. Persé zelf willen verschonen had ik dan weer wat minder
Zie je op tegen de bevalling?
Ik wilde de voedingen persé zelf doen, de verpleging drong erg aan op een nachtje doorslapen voor mij. Ik had de 3 nachten voor de bevalling ook al niet geslapen. Als ik dan hoor dat anderen hun baby wel aan de verpleging meegeven zodat ze kunnen slapen, snap ik daar eigenlijk weinig van. Persé zelf willen verschonen had ik dan weer wat minder
Zie je op tegen de bevalling?
vrijdag 22 augustus 2008 om 21:21
Hahahahaa, is ook wel het enige waarbij ik ooit écht doorzettingsvermogen heb gehad
Nee, ik zie helemaal niet op tegen de bevalling, heb er zelfs zin in, raar maar waar. Ben alleen doodsbang voor de pijn van uitscheuren, maar iedereen zegt dat je dat op het moment zelf niet voelt, dus dat geloof ik maar. Maar verder, heb er echt zin in.
Nee, ik zie helemaal niet op tegen de bevalling, heb er zelfs zin in, raar maar waar. Ben alleen doodsbang voor de pijn van uitscheuren, maar iedereen zegt dat je dat op het moment zelf niet voelt, dus dat geloof ik maar. Maar verder, heb er echt zin in.
vrijdag 22 augustus 2008 om 21:55
In het zh waar ik mijn ks kreeg is het ook policy om je weer zsm je bed uit te krijgen, dus de dag na de keizersnee moest ik mijn bed uit, de catheter ging eruit zodat ik zelf naar het toilet kon, de 3e dag weer zelf douchen en de 4e dag kun je in principe weer naar huis, ik ben een dag langer gebleven omdat de bv niet op gang kwam en ik een dag een kolfschema kon aanhouden met begeleiding, dat was wel prettig. Overigens vond ik het qua pijn best meevallen, de verpleging stond er van te kijken dat ik redelijk vlot mijn bed uit kwam, vergeleken met mijn buurvrouw, die lag alleen maar te jammeren dat ze zo'n pijn had.(zij had overigens een geplande ks)
Verder inderdaad zoveel mogelijk je kindje zelf verzorgen/ verschonen etc. en dat vind ik alleen maar goed, ik vond het helemaal niet erg, mijn man was in de buurt om te helpen als ik niet kon blijven staan of onze dochter niet kon dragen of ik riep een verpleegster als het niet meer ging.
Verder inderdaad zoveel mogelijk je kindje zelf verzorgen/ verschonen etc. en dat vind ik alleen maar goed, ik vond het helemaal niet erg, mijn man was in de buurt om te helpen als ik niet kon blijven staan of onze dochter niet kon dragen of ik riep een verpleegster als het niet meer ging.
zaterdag 23 augustus 2008 om 13:48
quote:fleurtje schreef op 22 augustus 2008 @ 16:44:
Pammie, hier vonden ze ook dat je je kind zelf moest verzorgen. Heel eerlijk gezegd, maar ik zal hier wel veel commentaar op gaan krijgen, vind ik dat wat meer vrouwen zich wat meer zouden moeten cq mogen vermannen.
Hoe kan het dat de een na een dag of wat weer staat en de ander een week lang plat ligt... Heeft er, m.i., ook mee te maken in hoevere je eraan toegeeft...Hier ben ik het deels mee eens. Ik heb 3x een ks gehad en na de tweede heb ik gewoon veel meer pijn gehad dan na de eerste en de derde. Na elke ks deed ik het allemaal zo'n beetje op dezelfde manier, maar waar ik na ks 1 en 3 genoeg had aan paracetamol, was dat na ks 2 lang niet genoeg. En ik ben een bikkel (weet ik inmiddels), dus ik heb vaak ook weinig begrip voor vrouwen die klagen dat ze zo'n pijn hadden. Het verschilt per persoon, maar ook per ks.
Pammie, hier vonden ze ook dat je je kind zelf moest verzorgen. Heel eerlijk gezegd, maar ik zal hier wel veel commentaar op gaan krijgen, vind ik dat wat meer vrouwen zich wat meer zouden moeten cq mogen vermannen.
Hoe kan het dat de een na een dag of wat weer staat en de ander een week lang plat ligt... Heeft er, m.i., ook mee te maken in hoevere je eraan toegeeft...Hier ben ik het deels mee eens. Ik heb 3x een ks gehad en na de tweede heb ik gewoon veel meer pijn gehad dan na de eerste en de derde. Na elke ks deed ik het allemaal zo'n beetje op dezelfde manier, maar waar ik na ks 1 en 3 genoeg had aan paracetamol, was dat na ks 2 lang niet genoeg. En ik ben een bikkel (weet ik inmiddels), dus ik heb vaak ook weinig begrip voor vrouwen die klagen dat ze zo'n pijn hadden. Het verschilt per persoon, maar ook per ks.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
zaterdag 23 augustus 2008 om 14:14
Even nog aanhakend op de pijndicussie: ik moest ook uit bed de volgende dag, net nadat de ruggeprik en katheter eruit gehaald waren. Viel me 100% mee, werd alleen vreselijk duizelig. En lopen is echt goed voor het genezingsproces van de wond. Ik ben bevallen in Athene en mocht de eerste dagen m`n kind niet zelf verzorgen. Toen ik eenmaal thuis was na 4 dagen kreeg ik geen hulp, ook niet van toenmalige partner, en mocht dus zelf dag en nacht kind uit bed tillen, verschonen, met emmers water voor het badje gaan sjouwen. Nog paar dagen later kwamen daar ook nog de wekelijkse boodschappen bij. Als ik een keus had kunnen maken had ik het heul anders gedaan, ging namelijk bijna aan vermoeidheid ten onder en heb er best een lelijk litteken aan over gehouden. Maar het kan dus wel; gewoon functioneren na een keizersnede.
zaterdag 23 augustus 2008 om 19:40
Ik kreeg net na de ks een spuit morfine en daarna leefde ik op - 6-8 paracetamol per dag. Tot een week en toen ben ik daarmee gestopt. Als ik had geweten dat paracetamol had gemogen dan had ik na de totaalruptuur ook flink wat geslikt 
Policy in mijn ziekenhuis (volgens AD beste van NL, ben het daar mee eens!) was ook de eerstvolgende dag het bed uit en zelf naar wc, douchen en kind verzorgen. Kind verzorgen ben ik pas na tweede dag gaan doen maar alleen aangekleed nadat luier al was omgedaan vandaar dat ik zoontjes piemeltje pas thuis voor het eerst zag. Vond ook dat ik het recht had om die voor het eerst te zien maar dat is me dus niet gelukt.
Thuis deed ik gedeeltelijk de verzorging: bijv ik kleedde kind uit en dan maakte de kraam het verder af. Vanwege bv moest ik wel zelf steeds uit bed om kind te pakken. Ik raad overigens ook iedereen aan die een ks krijgt om een bed te nemen die electrisch verstelbaar is (als portemonne het toestaat). Ik had en heb hem nog steeds niet maar als ik had geweten hoe handig dat zou zijn geweest dan had ik het aangeschaft.
Peppie; wat zwaar voor je zeg, dat je dat allemaal in je eentje hebt moeten doen.
Policy in mijn ziekenhuis (volgens AD beste van NL, ben het daar mee eens!) was ook de eerstvolgende dag het bed uit en zelf naar wc, douchen en kind verzorgen. Kind verzorgen ben ik pas na tweede dag gaan doen maar alleen aangekleed nadat luier al was omgedaan vandaar dat ik zoontjes piemeltje pas thuis voor het eerst zag. Vond ook dat ik het recht had om die voor het eerst te zien maar dat is me dus niet gelukt.
Thuis deed ik gedeeltelijk de verzorging: bijv ik kleedde kind uit en dan maakte de kraam het verder af. Vanwege bv moest ik wel zelf steeds uit bed om kind te pakken. Ik raad overigens ook iedereen aan die een ks krijgt om een bed te nemen die electrisch verstelbaar is (als portemonne het toestaat). Ik had en heb hem nog steeds niet maar als ik had geweten hoe handig dat zou zijn geweest dan had ik het aangeschaft.
Peppie; wat zwaar voor je zeg, dat je dat allemaal in je eentje hebt moeten doen.
Poep, wie heeft jou gescheten?
zondag 24 augustus 2008 om 21:42
maandag 25 augustus 2008 om 10:05
Hoi meiden,
Bedankt weer voor de reacties, ben er nog niet precies uit wat ik ga doen.
De reden dat ik erover denk om misschien zonder medische reden voor een ks te gaan is omdat ik bang ben dat er iets mis zal gaan bij de bevalling waardoor mijn kind in gevaar komt.
In mijn directe omgeving zijn een aantal bevallingen geweest die ware horrorverhalen zijn.
Zo is mijn zusje tijdens een loodzware bevalling bijna haar tot dan toe kerngezonde zoon verloren, dat heeft maar een haartje gescheeld en ze heeft daar een behoorlijk trauma aan overgehouden.
Ook een collega van mij heeft tijdens de bevalling haar tweeling verloren.
Ook de (vaak afgrijselijke) bevallingsverhalen in de blaadjes geven me weinig vertrouwen in een goede afloop.
Ik weet dat de meeste bevallingen gewoon goed gaan maar zeker doordat in mijn nabije omgeving het goed mis is geweest kan ik de rampscenario's maar niet uit mn hoofd zetten.
Kortom, ik zie als een berg op tegen de bevalling omdat ik als de dood ben om mijn kind waar ik me al die maanden zo op heb verheugd op het moment supreme nog kwijt te raken. En hoe dichter de uitgerekende datum in zicht komt hoe meer stress ik ervan krijg.
Op het moment wonen we in België waar ik dus evt voor een ks zou kunnen kiezen waarmee ik een dergelijk drama kan voorkomen. Het gaat me er dus niet om dat ik bang voor pijn ben ofzo, ik denk dat je wat dat betreft zowieso een beetje mazzel moet hebben wat betreft het herstel.
Ik heb overigens al besloten dat als er ook maar iets niet normaal is (bv sterrenkijkertje of stuit) ik dan zowieso al voor een ks kies. Het enige wat ik nog niet besloten heb is of ik ook zonder enkele medische reden hiervoor zal gaan. In mijn omgeving wordt hierop heel negatief gereageerd, bijna alsof ik van plan ben een misdaad te plegen ofzo.
Maar ik wil alleen maar dat mijn kind gezond ter wereld komt.
@peppie, wat een tegenvaller zeg dat je partner je niet eens heeft geholpen na je ks. Echt asociaal.
@wen, ik zou het ook zeker geen straf vinden om 6 weken niet te stofzuigen etc.
Bedankt weer voor de reacties, ben er nog niet precies uit wat ik ga doen.
De reden dat ik erover denk om misschien zonder medische reden voor een ks te gaan is omdat ik bang ben dat er iets mis zal gaan bij de bevalling waardoor mijn kind in gevaar komt.
In mijn directe omgeving zijn een aantal bevallingen geweest die ware horrorverhalen zijn.
Zo is mijn zusje tijdens een loodzware bevalling bijna haar tot dan toe kerngezonde zoon verloren, dat heeft maar een haartje gescheeld en ze heeft daar een behoorlijk trauma aan overgehouden.
Ook een collega van mij heeft tijdens de bevalling haar tweeling verloren.
Ook de (vaak afgrijselijke) bevallingsverhalen in de blaadjes geven me weinig vertrouwen in een goede afloop.
Ik weet dat de meeste bevallingen gewoon goed gaan maar zeker doordat in mijn nabije omgeving het goed mis is geweest kan ik de rampscenario's maar niet uit mn hoofd zetten.
Kortom, ik zie als een berg op tegen de bevalling omdat ik als de dood ben om mijn kind waar ik me al die maanden zo op heb verheugd op het moment supreme nog kwijt te raken. En hoe dichter de uitgerekende datum in zicht komt hoe meer stress ik ervan krijg.
Op het moment wonen we in België waar ik dus evt voor een ks zou kunnen kiezen waarmee ik een dergelijk drama kan voorkomen. Het gaat me er dus niet om dat ik bang voor pijn ben ofzo, ik denk dat je wat dat betreft zowieso een beetje mazzel moet hebben wat betreft het herstel.
Ik heb overigens al besloten dat als er ook maar iets niet normaal is (bv sterrenkijkertje of stuit) ik dan zowieso al voor een ks kies. Het enige wat ik nog niet besloten heb is of ik ook zonder enkele medische reden hiervoor zal gaan. In mijn omgeving wordt hierop heel negatief gereageerd, bijna alsof ik van plan ben een misdaad te plegen ofzo.
Maar ik wil alleen maar dat mijn kind gezond ter wereld komt.
@peppie, wat een tegenvaller zeg dat je partner je niet eens heeft geholpen na je ks. Echt asociaal.
@wen, ik zou het ook zeker geen straf vinden om 6 weken niet te stofzuigen etc.
maandag 25 augustus 2008 om 10:11
Bij de eerste een natuurlijke bevalling.
Bij de tweede leek het een gewone bevalling te worden maar eindigde in een keizersnede.
Ik heb het allebei als prima ervaren. Wel is het mooier om je op een natuurlijk weg te baren, vind ik persoonlijk.
Tijdens de weeen en het persen ga je echt een proces door naar de geboorte van je kindje. Dat is bij een keizersnede inderdaad wel anders.
Succes!!
Bij de tweede leek het een gewone bevalling te worden maar eindigde in een keizersnede.
Ik heb het allebei als prima ervaren. Wel is het mooier om je op een natuurlijk weg te baren, vind ik persoonlijk.
Tijdens de weeen en het persen ga je echt een proces door naar de geboorte van je kindje. Dat is bij een keizersnede inderdaad wel anders.
Succes!!
maandag 25 augustus 2008 om 10:34
Ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik een natuurlijke bevalling heb mogen meemaken maar kan het gevoel niet delen van sommige vrouwen die zeggen dat ze een ks bevalling als een soort falen beschouwen. Ook wat betreft hechting met het kind vind ik het geen verschil uitmaken. Het scheelt misschien wel dat ik ruimt vantevoren wist dat het een ks zou worden.
Ik denk wel veel vaker terug aan de natuurlijke bevalling terwijl de ks minder lang geleden is. En zelfs toen ik kolfde voor mijn zoontje (laatstgeborene) en ik soms een tsr wilde opwekken dacht ik terug aan de bevalling van mijn dochtertje.
TO; ik kan me heel goed voorstellen dat je, na alle vreselijke bevallingsverhalen, liever voor een "gecontroleerde" bevalling kiest maar als er echt geen medische reden is zou ik het niet doen. In Belgie beval je zowiezo in het ziekenhuis, toch?
Ik denk wel veel vaker terug aan de natuurlijke bevalling terwijl de ks minder lang geleden is. En zelfs toen ik kolfde voor mijn zoontje (laatstgeborene) en ik soms een tsr wilde opwekken dacht ik terug aan de bevalling van mijn dochtertje.
TO; ik kan me heel goed voorstellen dat je, na alle vreselijke bevallingsverhalen, liever voor een "gecontroleerde" bevalling kiest maar als er echt geen medische reden is zou ik het niet doen. In Belgie beval je zowiezo in het ziekenhuis, toch?
Poep, wie heeft jou gescheten?
maandag 25 augustus 2008 om 10:51
Schimmelteentje: bij verruit de meeste gewone bevallingen komt het kindje gezond ter wereld hoor! Het sterftecijfer rondom de geboorte is echt heel laag. En aangezien je in Belgie sowieso in een ziekenhuis zal bevallen, zullen ze daar ook bij de minste twijfel ingrijpen en eventueel een keizersnede doen als dat nodig is. Ik zou als ik jou was dus even met je gyn praten over je angst. Ik denk dat hij/zij die angst wel weg kan nemen.
maandag 25 augustus 2008 om 10:58
quote:JOJO1 schreef op 22 augustus 2008 @ 16:07:
In het ziekenhuis waren ze juist heel kien op de borstvoeding. Toen de kleine honger bleef houden (en teveel afviel) kreeg hij hypo-allergene voeding via fingerfeeding/cuppen terwijl ik ondertussen elke 3 uur aan het kolven was. (Heeft zeven dagen geduurd voor het op gang kwam... en is nu al bijna 8 maanden prima!!). Ook verzorgden ze hem daar en had ik elke dienst in principe een vaste verpleegster. De kleine lag ook bij mij.
Ik vond de verzorging in het ziekenhuis echt super. Nu hebben ze tegenwoordig in het ziekenhuis kamers waar ook de papa mag blijven slapen samen met jou en je kindje. Jammer dat dat er toen nog niet was...
Welk ziekenhuis was dat? Daar wil ik ook bevallen van een eventuele volgende!!! Desnoods ga ik ervoor verhuizen . Het klinkt zo anders dan mijn ziekenhuis waar ik echt het gevoel had aan mijn lot te worden overgelaten. Mijn dochter lag op de high care en sowieso niet bij me en dan wordt je naar mijn idee echt een beetje aan je lot over gelaten door de verpleging. Mijn dochter werd wel goed verzorgd, maar hulp bij borstvoeding was ver te zoeken en van moeder-kind binding hadden ze volgens mij ook nog nooit gehoord. Misschien dat het ook kwam omdat mijn dochter in eerste instantie maar 1 nachtje zou blijven maar dat werd door de kinderarts telkens verlengd met nog een nachtje. De laatste nacht in het ziekenhuis lag mijn dochter wel bij mij op de kraamafdeling en daar heb ik wel goede herinneringen aan (dochter heeft heerlijk de halve nacht op mijn borst liggen slapen... ).
In het ziekenhuis waren ze juist heel kien op de borstvoeding. Toen de kleine honger bleef houden (en teveel afviel) kreeg hij hypo-allergene voeding via fingerfeeding/cuppen terwijl ik ondertussen elke 3 uur aan het kolven was. (Heeft zeven dagen geduurd voor het op gang kwam... en is nu al bijna 8 maanden prima!!). Ook verzorgden ze hem daar en had ik elke dienst in principe een vaste verpleegster. De kleine lag ook bij mij.
Ik vond de verzorging in het ziekenhuis echt super. Nu hebben ze tegenwoordig in het ziekenhuis kamers waar ook de papa mag blijven slapen samen met jou en je kindje. Jammer dat dat er toen nog niet was...
Welk ziekenhuis was dat? Daar wil ik ook bevallen van een eventuele volgende!!! Desnoods ga ik ervoor verhuizen . Het klinkt zo anders dan mijn ziekenhuis waar ik echt het gevoel had aan mijn lot te worden overgelaten. Mijn dochter lag op de high care en sowieso niet bij me en dan wordt je naar mijn idee echt een beetje aan je lot over gelaten door de verpleging. Mijn dochter werd wel goed verzorgd, maar hulp bij borstvoeding was ver te zoeken en van moeder-kind binding hadden ze volgens mij ook nog nooit gehoord. Misschien dat het ook kwam omdat mijn dochter in eerste instantie maar 1 nachtje zou blijven maar dat werd door de kinderarts telkens verlengd met nog een nachtje. De laatste nacht in het ziekenhuis lag mijn dochter wel bij mij op de kraamafdeling en daar heb ik wel goede herinneringen aan (dochter heeft heerlijk de halve nacht op mijn borst liggen slapen... ).
maandag 25 augustus 2008 om 11:13
Ik denk niet dat je twee mensen met elkaar kunt vergelijken en al helemaal niet twee verschillende mensen met een keizersnee. Zelf kan ik me niet herinneren dat ik uberhaupt pijn heb gehad. De eerste dag kreeg ik standaard 's ochtends en 's avonds twee paracetemol, de tweede dag al niet meer. Mijn dochter is 's avonds geboren en de volgende dag heb ik al zelf gedoucht. Op dag twee liep ik zelf naar mijn dochter die een verdieping lager op de high care lag (wel met de lift hoor ). Nu moet ik zeggen dat in mijn familie iedereen heel snel herstelt na operaties e.d., dus ik denk dat dat ook wel een rol speelt. Maar als iemand zegt veel pijn te hebben na een keizersnede geloof ik dat gelijk. Hoewel sommige mensen zich inderdaad ook wel eens zouden mogen vermannen. Ik weet niet of jullie babyboom gevolgd hebben, maar daar riep een vrouw na een uur inleiden 'snij dat kind eruit'. Dan vind ik wel dat ze zich aanstelt.
maandag 25 augustus 2008 om 11:53
Schimmelteentje, met een keizersnede vergroot je de risico's voor een eventueel volgend kind. Daar zou ik zonder noodzaak dan ook nooit vrijwillig voor kiezen. En je bent al in een ziekenhuis, dus als het nodig is kan een keizersnede alsnog. Misschien moet je wat dramaverhalen over keizersnedes gaan lezen, waarbij er iets met de moeder misging of ze bijvoorbeeld per ongeluk in het kindje hebben gesneden ofzo, ter compensatie?
