Relaties
alle pijlers
het is over
dinsdag 26 augustus 2008 om 22:37
Ik ben zo in de war, ik weet het allemaal niet meer.
Mijn schatje, mijn alles, kwam vorige week woensdag naar me toe dat hij het niet meer aankon. Snachts kwam hij terug, smeekte me terug omdat hij zoveel van me hield, maar kwam hier vrijdagavond laat toch op terug...We hebben elkaar ontmoet ruim een jaar geleden en zijn toen na 2 weken niet meer zonder elkaar geweest. Doordat hij uit de UK komt, en hier met niet veel aankwam zetten, was hij vaak bij mij, wat resulteerde in een soort samenwonen(terwijl ik nog in een kamer in de stad woonde)
Toen zijn we samen op zoek gegaan naar een huis, en tadaa samenwonen na een half jaar. iedereen zei me dat het te snel was, en ook omdat hij jonger is dan ik, dat we beter konden wachten. Wij waren dolverliefd, en wilde er niet aan.
En nu, nu vindt hij het te snel gegaan. Wil nog niet denken aan trouwen en kids(waar ik het al na een paar maanden over had)
We maakten namelijk de laatste paar maanden veel ruzie. Hij bleef gewoon weg snachts (werkt in horeca, doordeweeks tot 11, weekend tot 2) en dan dronken worden met collega's en niets laten horen. Ik heb in het begin zo vaak politie, ziekenhuizen e.d. gebeld, dacht echt dat er iets gebeurd moest zijn met hem. En niet opnemen als ik belde, omdat hij geen zin had om ruzie temaken. Maar ik was zo ongerust...
En nu ben ik hem kwijt. Ik ben altijd alleen geweest, en nooit is er iemand geweest die mij leuk vond, zich in mij interesseerde, en toen ik de hoop opgegeven had stond hij daar. Mijn knappe OM, hij droeg me op handen. Ik wilde niet meer overgegeven nadat ik gegeten had, ik wilde niet meer mezelf waardeloos vinden, ik wilde alleen maar hem.
Ik ben kapot, ik mis hem zo. Vandaag kwam hij zijn spulletjes ophalen, morgen nog eenkeer voor de rest. We hebben hier op de bank zitten huilen en huilen samen. Hij zegt zoveel van mij te houden, maar het niet meer te kunnen. Wil misschien ooit denken aan apart wonen en dan wellicht een relatie, maar hij wil nu gewoon alleen zijn.
Ook heeft hij zondag, na anderhalve dag dat hij zei het is over met een ander meisje gezoend. Ik heb haar foto op internet gevonden, eni k zie het de hele tijd voor me. Mijn OM, met een ander. Hij zegt ongeloofelijk veel spijt te hebben, en dat hij het terug wil draaien. Maar de zuigzoen in zijn nek is ondraagelij om aan te zien.
Na al die nachten ongerust, al die ruzies over alcohol, hou ik toch van hem. Verstand zegt dat ik het op moet geven, hem laten gaan, en hem zijn eigen weg moet laten vinden. Gevoel zegt dat wij samen zoveel van elkaar houden, dat we dit moeten kunnen overwinnen.
Toen hij hier was vandaag, gaf hij aan te twijfelen, het niet te weten omdat hij zoveel van me houdt. hij wilde graag morgen weer praten.
Wat nu? Ik wil niet meer met hem samenwonen, daarvoor is er te veel gebeurd, en ik weet gewoon niet of ik hem zn zoenpartij met een ander kan vergeven..Ik weet wel dat ik van hem hou, en bij hem wil zijn, en hem vast wil houden, en niet alleen wil slapen vannacht, maar in zijn armen... En dat kan niet
Mijn schatje, mijn alles, kwam vorige week woensdag naar me toe dat hij het niet meer aankon. Snachts kwam hij terug, smeekte me terug omdat hij zoveel van me hield, maar kwam hier vrijdagavond laat toch op terug...We hebben elkaar ontmoet ruim een jaar geleden en zijn toen na 2 weken niet meer zonder elkaar geweest. Doordat hij uit de UK komt, en hier met niet veel aankwam zetten, was hij vaak bij mij, wat resulteerde in een soort samenwonen(terwijl ik nog in een kamer in de stad woonde)
Toen zijn we samen op zoek gegaan naar een huis, en tadaa samenwonen na een half jaar. iedereen zei me dat het te snel was, en ook omdat hij jonger is dan ik, dat we beter konden wachten. Wij waren dolverliefd, en wilde er niet aan.
En nu, nu vindt hij het te snel gegaan. Wil nog niet denken aan trouwen en kids(waar ik het al na een paar maanden over had)
We maakten namelijk de laatste paar maanden veel ruzie. Hij bleef gewoon weg snachts (werkt in horeca, doordeweeks tot 11, weekend tot 2) en dan dronken worden met collega's en niets laten horen. Ik heb in het begin zo vaak politie, ziekenhuizen e.d. gebeld, dacht echt dat er iets gebeurd moest zijn met hem. En niet opnemen als ik belde, omdat hij geen zin had om ruzie temaken. Maar ik was zo ongerust...
En nu ben ik hem kwijt. Ik ben altijd alleen geweest, en nooit is er iemand geweest die mij leuk vond, zich in mij interesseerde, en toen ik de hoop opgegeven had stond hij daar. Mijn knappe OM, hij droeg me op handen. Ik wilde niet meer overgegeven nadat ik gegeten had, ik wilde niet meer mezelf waardeloos vinden, ik wilde alleen maar hem.
Ik ben kapot, ik mis hem zo. Vandaag kwam hij zijn spulletjes ophalen, morgen nog eenkeer voor de rest. We hebben hier op de bank zitten huilen en huilen samen. Hij zegt zoveel van mij te houden, maar het niet meer te kunnen. Wil misschien ooit denken aan apart wonen en dan wellicht een relatie, maar hij wil nu gewoon alleen zijn.
Ook heeft hij zondag, na anderhalve dag dat hij zei het is over met een ander meisje gezoend. Ik heb haar foto op internet gevonden, eni k zie het de hele tijd voor me. Mijn OM, met een ander. Hij zegt ongeloofelijk veel spijt te hebben, en dat hij het terug wil draaien. Maar de zuigzoen in zijn nek is ondraagelij om aan te zien.
Na al die nachten ongerust, al die ruzies over alcohol, hou ik toch van hem. Verstand zegt dat ik het op moet geven, hem laten gaan, en hem zijn eigen weg moet laten vinden. Gevoel zegt dat wij samen zoveel van elkaar houden, dat we dit moeten kunnen overwinnen.
Toen hij hier was vandaag, gaf hij aan te twijfelen, het niet te weten omdat hij zoveel van me houdt. hij wilde graag morgen weer praten.
Wat nu? Ik wil niet meer met hem samenwonen, daarvoor is er te veel gebeurd, en ik weet gewoon niet of ik hem zn zoenpartij met een ander kan vergeven..Ik weet wel dat ik van hem hou, en bij hem wil zijn, en hem vast wil houden, en niet alleen wil slapen vannacht, maar in zijn armen... En dat kan niet
dinsdag 26 augustus 2008 om 23:02
het is ook heel moeilijk om met zijn bedrog om te gaan.
En ik spreek uit ervaring, maar dan nog vele malen erger, geloof me.
Heeft hij je ook verteld waaróm hij dat gedaan heeft? En wat het voor hem betekende?
En is het bij alleen zoenen gebleven? En zoende hij met haar nádat hij jou verteld heeft dat het over was? Was er een speciale gelegenheid (feestje, uitgaansleven, drankgebruik)?
Dat zijn toch ook allemaal zaken die er toe doen.
En ik spreek uit ervaring, maar dan nog vele malen erger, geloof me.
Heeft hij je ook verteld waaróm hij dat gedaan heeft? En wat het voor hem betekende?
En is het bij alleen zoenen gebleven? En zoende hij met haar nádat hij jou verteld heeft dat het over was? Was er een speciale gelegenheid (feestje, uitgaansleven, drankgebruik)?
Dat zijn toch ook allemaal zaken die er toe doen.
dinsdag 26 augustus 2008 om 23:03
te hard van stapel lopen of niet...je mag blij zijn dat jullie die stap nog niet hadden genomen tot trouwen en of kinderen.
Ruzie over alcohol en wegblijven omdat manlief lekker aan het feesten is met vrienden en dan niks laten horen ken ik helaas.Ik heb het uiteindelijk niet meer met hem uit kunnen houden omdat ik teveel alleen zat en niet wetend waar ie nou weer uithing.
Ik denk dat je 'blij'mag zijn dat het nu spaak is gelopen in plaats van over een weet niet veel hoeveel jaar.Er lopen zat leuke lieve kerels rond meis,al zul je het nu even goed moeilijk hebben.Dit overleef je!!!!sterkte met dit
Ruzie over alcohol en wegblijven omdat manlief lekker aan het feesten is met vrienden en dan niks laten horen ken ik helaas.Ik heb het uiteindelijk niet meer met hem uit kunnen houden omdat ik teveel alleen zat en niet wetend waar ie nou weer uithing.
Ik denk dat je 'blij'mag zijn dat het nu spaak is gelopen in plaats van over een weet niet veel hoeveel jaar.Er lopen zat leuke lieve kerels rond meis,al zul je het nu even goed moeilijk hebben.Dit overleef je!!!!sterkte met dit
dinsdag 26 augustus 2008 om 23:04
hoi Yellowlove, het is misschien het beste om eerst maar een beetje tot rust te komen en niet gelijk te gaan daten. Dat gaat toch niks worden want hij zit nog veel te veel in je hart. Misschien moet je hem idd eventjes met rust laten en kijken of hij terug komt. Zo niet, dan kan je hem beter laten gaan want dan gaat hij helaas niet voor jou zoals jij voor hem gaat.
Veel sterkte!
Genoeg
Veel sterkte!
Genoeg
dinsdag 26 augustus 2008 om 23:09
Het klinkt alsof het hem allemaal heel erg ging benauwen, als hij wegbleef dan belde je hem voortdurend en ook allerlei instanties. Alsof je hem iets te dicht op de huid zat, zeg maar.
Zo te horen had jij andere verwachtingen van hoe hij zich zou gedragen, dan wat hij had. En dat je heel erg controlerend daarin was (lijkt het op basis van je stukje althans). Ik weet niet of jullie voorheen afspraken hadden over dat hij direct na het werk naar huis toe zou komen?
Misschien toch maar eens met hem proberen te achterhalen waarom het allemaal te snel voor hem ging. Misschien ervaarde hij te veel druk/claim van jou op hem op veel momenten waardoor hij zich beklemd voelde? Dan kun je prima van iemand houden, maar als die persoon je niet meer ruimte geeft, dan houdt het ook op.
Mijn advies: probeer helder te krijgen wat er nou aan de hand was en beslis heel snel of je in een rustig tempo verder wilt daten. Van samenwonen terug naar daten zal niet echt makkelijk uitpakken gezien de historie.
En binnen een paar maanden over trouwen en kinderen beginnen en al helemaal als de man jonger is... doorgaans geen goed plan (en erg benauwend voor de ander tenzij hij er exact hetzelfde in zit met trouwen en kinderen).
Zo te horen had jij andere verwachtingen van hoe hij zich zou gedragen, dan wat hij had. En dat je heel erg controlerend daarin was (lijkt het op basis van je stukje althans). Ik weet niet of jullie voorheen afspraken hadden over dat hij direct na het werk naar huis toe zou komen?
Misschien toch maar eens met hem proberen te achterhalen waarom het allemaal te snel voor hem ging. Misschien ervaarde hij te veel druk/claim van jou op hem op veel momenten waardoor hij zich beklemd voelde? Dan kun je prima van iemand houden, maar als die persoon je niet meer ruimte geeft, dan houdt het ook op.
Mijn advies: probeer helder te krijgen wat er nou aan de hand was en beslis heel snel of je in een rustig tempo verder wilt daten. Van samenwonen terug naar daten zal niet echt makkelijk uitpakken gezien de historie.
En binnen een paar maanden over trouwen en kinderen beginnen en al helemaal als de man jonger is... doorgaans geen goed plan (en erg benauwend voor de ander tenzij hij er exact hetzelfde in zit met trouwen en kinderen).
dinsdag 26 augustus 2008 om 23:12
Medje, het was een feestje in een uitgaangsgelegenheid en hij was dronken.
hij zegt dat hij zich zo kut voelde, en zo emotioneel was, en gewoon niet alleen wilde zijn. Hij zegt dat hij haar niet leuk vind of iets dergelijks, en enorm veel spijt heeft van de actie.
Het jammerlijke is alleen dat ik thuis gek zat te worden, omdat hij langs zou komen om te praten over alles.
mamamirjam, ergens denk ik, ja je hebt gelijk. Al die nachten, die pijn en het verdriet van het genegeerd worden terwijl hij ergens dronken plezier maakt .... en ergens wil ik zo graag met mijn OM zijn, zo graag me weer speciaal voelen omdat hij zulke lieve dingen voor me doet, zo graag hem vasthouden. Het doet gewoon zo'n pijn. Ik voel me soms ook alsof ik de strijd tegen alcohol verloren heb, maar ik weet ook dat dat zijn vluchtgedrag is wanneer hij iets niet aankan. Zoals het hele samenwonen.
het is ook te snel gegaan, maar het was niet zo dat ik het per se wilde, hij wilde het ook. We hebben dat samen besloten.
Hij gaat over een paar dagen 2 weken terug naar de UK, en misschien dat ik dan beter kan denken. Want als ik hem zie, wil ik alleen maar hem vasthouden, en bij hem zijn. En een minuut later word ik boos , gil ik dat hij naar dat andere wijf kan gaan, lekker daar moet gaan wonen.
Maar diep van binnen wil ik mijn oude OM terug, die van het begin die zoveel van mij hield, en waar ik zoveel van hield...
hij zegt dat hij zich zo kut voelde, en zo emotioneel was, en gewoon niet alleen wilde zijn. Hij zegt dat hij haar niet leuk vind of iets dergelijks, en enorm veel spijt heeft van de actie.
Het jammerlijke is alleen dat ik thuis gek zat te worden, omdat hij langs zou komen om te praten over alles.
mamamirjam, ergens denk ik, ja je hebt gelijk. Al die nachten, die pijn en het verdriet van het genegeerd worden terwijl hij ergens dronken plezier maakt .... en ergens wil ik zo graag met mijn OM zijn, zo graag me weer speciaal voelen omdat hij zulke lieve dingen voor me doet, zo graag hem vasthouden. Het doet gewoon zo'n pijn. Ik voel me soms ook alsof ik de strijd tegen alcohol verloren heb, maar ik weet ook dat dat zijn vluchtgedrag is wanneer hij iets niet aankan. Zoals het hele samenwonen.
het is ook te snel gegaan, maar het was niet zo dat ik het per se wilde, hij wilde het ook. We hebben dat samen besloten.
Hij gaat over een paar dagen 2 weken terug naar de UK, en misschien dat ik dan beter kan denken. Want als ik hem zie, wil ik alleen maar hem vasthouden, en bij hem zijn. En een minuut later word ik boos , gil ik dat hij naar dat andere wijf kan gaan, lekker daar moet gaan wonen.
Maar diep van binnen wil ik mijn oude OM terug, die van het begin die zoveel van mij hield, en waar ik zoveel van hield...
dinsdag 26 augustus 2008 om 23:16
dinsdag 26 augustus 2008 om 23:16
Kiks, ik denk dat ik in begin ontzettend dominant was, maar de afgelopen maanden heb ik totaal over me heen laten lopen. En dat zegt hij ook. Ik belde niet meer naar hem, was bang dat hij boos zou worden. Terwijl hij wel zei ik ben om 12 uur thuis. Endan de volgende dag om 1600 met alcoholwalm binnen kwam lopen. Juist omdat ik zo bang was dat het ons ging breken, zei ik niets meer. Maar dat is niet de persoon die ik wil zijn, en hij geeft nu ook aan dat ook niet is wie hij zo leuk vond, de vrouw die ik eerst was, die niet over zich heen liet lopen.
Ik denk dat ik fouten heb gemaakt in het begin, en hij dit ook als tegenreactie heeft gedaan.
Maar ik wil niet doen alsof er iemand alleen fout zat...Ik blijf er wel bij dat als je iets zegt, dat je je daar aan houdt. Je kan ook gewoon zeggen ik ewet niet hoe laat ik terug kom. Of desnoods smsen ik ga op stap met vrienden, ik zie je morgen. maar dat deed hij ook niet...
Ik denk dat ik fouten heb gemaakt in het begin, en hij dit ook als tegenreactie heeft gedaan.
Maar ik wil niet doen alsof er iemand alleen fout zat...Ik blijf er wel bij dat als je iets zegt, dat je je daar aan houdt. Je kan ook gewoon zeggen ik ewet niet hoe laat ik terug kom. Of desnoods smsen ik ga op stap met vrienden, ik zie je morgen. maar dat deed hij ook niet...
dinsdag 26 augustus 2008 om 23:29
Hij zou om 12 uur thuis zijn en kwam een dag later om 4 uur 's middags pas aanlopen? Dan had ik 'm geheid al eerder zelf buiten de deur gezet denk ik.
Hij klinkt nog niet als iemand die zich wil binden en met een ander rekening wil houden. Samenwonen klinkt dan inderdaad als veel te snel in het plaatje. En als jullie andere verwachtingen van elkaar hebben qua gedrag überhaupt al, dan wordt het al moeilijker om een relatie te onderhouden. Je moet wel het idee hebben dat de ander zich gedraagt op een naar jou idee acceptabele manier, maar die ander moet zich niet oncomfortabel voelen door zich op diezelfde manier te gedragen. Als je die verwachtingen niet van beide kanten voldoende dicht naar elkaar kunt krijgen zonder dat de een het de ander verwijt en/of er een ander mens van wordt (in negatieve zin voor de persoon zelf), dan wordt het een lastig verhaal.
Heeft hij al lang geleden de volwassen leeftijd bereikt of zit hij nog redelijk aan het begin van het leven ontdekken voordat hij van plan is om zich volwassen te gaan gedragen?
Hij klinkt nog niet als iemand die zich wil binden en met een ander rekening wil houden. Samenwonen klinkt dan inderdaad als veel te snel in het plaatje. En als jullie andere verwachtingen van elkaar hebben qua gedrag überhaupt al, dan wordt het al moeilijker om een relatie te onderhouden. Je moet wel het idee hebben dat de ander zich gedraagt op een naar jou idee acceptabele manier, maar die ander moet zich niet oncomfortabel voelen door zich op diezelfde manier te gedragen. Als je die verwachtingen niet van beide kanten voldoende dicht naar elkaar kunt krijgen zonder dat de een het de ander verwijt en/of er een ander mens van wordt (in negatieve zin voor de persoon zelf), dan wordt het een lastig verhaal.
Heeft hij al lang geleden de volwassen leeftijd bereikt of zit hij nog redelijk aan het begin van het leven ontdekken voordat hij van plan is om zich volwassen te gaan gedragen?
dinsdag 26 augustus 2008 om 23:36
quote:yellowlove schreef op 26 augustus 2008 @ 23:16:
Terwijl hij wel zei ik ben om 12 uur thuis. Endan de volgende dag om 1600 met alcoholwalm binnen kwam lopen. Juist omdat ik zo bang was dat het ons ging breken, zei ik niets meer.
Alcohol breekt je relatie altijd op als de gebruikers er niet mee om kunnen gaan.
Ben blij dat je ervan af bent!
Terwijl hij wel zei ik ben om 12 uur thuis. Endan de volgende dag om 1600 met alcoholwalm binnen kwam lopen. Juist omdat ik zo bang was dat het ons ging breken, zei ik niets meer.
Alcohol breekt je relatie altijd op als de gebruikers er niet mee om kunnen gaan.
Ben blij dat je ervan af bent!
woensdag 27 augustus 2008 om 00:01
Ik kan er niet blij mee zijn..Ik mis hem zo erg. hij is trouwens jong, hij is 22.
Te jong voor dit alles, en ik heb zo'n spijt dat we ons in de verliefde roes in het hele samenwonen hebben gestort.
Ik denk dat het moeilijk is omdat we zoveel van elkaar houden, en echt om elkaar geven. Maar hij maakt het zo moeilijk voor zichzelf, en dat drinken is ook zijn uitlaatklep omdat hij depressies heeft, en zijn stomme aanpak is dan drinken, want dan voel je niets.
Maar dan zit hij hier vandaag op de bank te huilen, en zegt dt hij gewoon even door zijn moeder wil vastgehouden worden..En dan breekt je hart ook, dat iemand het zo moeilijk maakt voor zichzelf...
Te jong voor dit alles, en ik heb zo'n spijt dat we ons in de verliefde roes in het hele samenwonen hebben gestort.
Ik denk dat het moeilijk is omdat we zoveel van elkaar houden, en echt om elkaar geven. Maar hij maakt het zo moeilijk voor zichzelf, en dat drinken is ook zijn uitlaatklep omdat hij depressies heeft, en zijn stomme aanpak is dan drinken, want dan voel je niets.
Maar dan zit hij hier vandaag op de bank te huilen, en zegt dt hij gewoon even door zijn moeder wil vastgehouden worden..En dan breekt je hart ook, dat iemand het zo moeilijk maakt voor zichzelf...
woensdag 27 augustus 2008 om 00:13
quote:datweetjewel schreef op 26 augustus 2008 @ 23:16:
Ik heb dit verhaal al in verschillende versies gelezen hier op Viva. Eindelijk is er die man die wel aandacht geeft en hij wordt niet met beide had aangepakt. Nee hij wordt bijna gewurgd met allerlei toekomst plannen: trouwen, kinderen bla bla. Het liefst al na een paar weken.Ik weet het, en ik heb spijt, dat heb ik hem ook gezegd..Maar ik heb het al gedaan. Als het kon zou ik het terugdraaien, meteen.
Ik heb dit verhaal al in verschillende versies gelezen hier op Viva. Eindelijk is er die man die wel aandacht geeft en hij wordt niet met beide had aangepakt. Nee hij wordt bijna gewurgd met allerlei toekomst plannen: trouwen, kinderen bla bla. Het liefst al na een paar weken.Ik weet het, en ik heb spijt, dat heb ik hem ook gezegd..Maar ik heb het al gedaan. Als het kon zou ik het terugdraaien, meteen.
woensdag 27 augustus 2008 om 00:17
Goh, op de een of andere manier gaat dit verhaal me wel aan het hart. Er spreekt echt liefde uit. Het raakt me echt. Zal wel mede komen door het feit dat ik zelf net een verbroken relatie achter de rug heb hoor, maar toch.
Maargoed, advies in deze, lastig. Goed dat hij naar engeland gaat voor een poosje. Komen jullie even een beetje los van die emotionele rollercoaster. Probeer die tijd te gebruiken om iig wat dingen op een rij te zetten. Rust en tijd om na te denken, een beetje te bedaren, dat lijkt me in deze vereiste nummero uno.
veel sterkte en succes
Maargoed, advies in deze, lastig. Goed dat hij naar engeland gaat voor een poosje. Komen jullie even een beetje los van die emotionele rollercoaster. Probeer die tijd te gebruiken om iig wat dingen op een rij te zetten. Rust en tijd om na te denken, een beetje te bedaren, dat lijkt me in deze vereiste nummero uno.
veel sterkte en succes
woensdag 27 augustus 2008 om 00:27
Leest iedereen voor het gemak maar even over dat stukje van dat kotsen heen?? Ik lees hier een verhaal over een vrouw die flink in de knoei zit met haar zelfbeeld en met wie-weet-wat-voor-psychische problemen nog meer, en daar staat dan op een goeie dag dé redding, in de vorm van een man. En ineens schijnt de zon weer.
Zo werkt het dus niet, en ik ben bang, nee, ik weet zeker, dat dat je op een gegeven moment inhaalt. Nu, dus. Hij mag dan wel een zuipende puber zijn, daar ga ik verder niet over, maar eerlijk is eerlijk, ik zou ook niet in zijn schoenen willen staan. Tis nogal geen zware klus ook, iemands redder zijn (want je kotste, vond jezelf waardeloos etc voordat hij er was). Het is vast niet het advies waar je op zit te wachten, maar red eerst jezelf. Er is heel wat meer met jou aan de hand dan alleen een gebroken hart.
Zo werkt het dus niet, en ik ben bang, nee, ik weet zeker, dat dat je op een gegeven moment inhaalt. Nu, dus. Hij mag dan wel een zuipende puber zijn, daar ga ik verder niet over, maar eerlijk is eerlijk, ik zou ook niet in zijn schoenen willen staan. Tis nogal geen zware klus ook, iemands redder zijn (want je kotste, vond jezelf waardeloos etc voordat hij er was). Het is vast niet het advies waar je op zit te wachten, maar red eerst jezelf. Er is heel wat meer met jou aan de hand dan alleen een gebroken hart.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 27 augustus 2008 om 00:30
Wat lief,pluk dank je. Op de een of andere manier is het fijn om het op te kunnen schrijven, en dat het iemand interesseert.
Ik moet gaan slapen, alleen. Ik hou echt zoveel van hem, en ik zal hem zo missen als hij weg is. Maar je hebt gelijk plukvandepetteflat, het is goed om tijd apart te hebben, en niet naar elkaar toe te kunnen gaan op zwakke momenten. maar wat na te denken.
En wat het overgeven betreft verry cherry, ik wilde dat niet meer toen hij er was. Omdat ik toen voor het eerst wist dat ik ook wat waard was. Ik heb hem wel verteld dat ik dat gedaan heb, en het is nog wel eens voorgekomen, maar minder dan eerst. Ik heb niet het gevoel dat hij dat zo ziet, dat hij bij mij moest zijn om mij te redden. Hij heeft me al gered, en laten inzien dati k mooi ben zoals ik ben. Of hij nu voor eeuwig weggaat of niet, dat blijft van mij, dat ik weet dat ik iets waard ben.
Ik denk dat er heel veel dingen bij mij ook zijn waar ik aan moet werken, en dat ik dat nu pas inzie bij dit drama. Dat ik ook eens volwassen moet worden ten aanzien van mijn eetproblemen, en hulp moet zoeken, dat ik ook eens moet bedenken wat ik wil in mijn leve qua werk en toekomst, en daar hulp bij nodig heb, omdat ik altijd het bijltje erbij neergooi als ik ergens bijna ben.
Doorzettingsvermogen is vrees ik niet een van mijn kwaliteiten.
Maar ik hou van hem, al mijn problemen veranderen dat niet. Ik wil zelf gelukkig zijn, om mij, maar ook met hem zijn. Ik wil dat samen.
Ik moet gaan slapen, alleen. Ik hou echt zoveel van hem, en ik zal hem zo missen als hij weg is. Maar je hebt gelijk plukvandepetteflat, het is goed om tijd apart te hebben, en niet naar elkaar toe te kunnen gaan op zwakke momenten. maar wat na te denken.
En wat het overgeven betreft verry cherry, ik wilde dat niet meer toen hij er was. Omdat ik toen voor het eerst wist dat ik ook wat waard was. Ik heb hem wel verteld dat ik dat gedaan heb, en het is nog wel eens voorgekomen, maar minder dan eerst. Ik heb niet het gevoel dat hij dat zo ziet, dat hij bij mij moest zijn om mij te redden. Hij heeft me al gered, en laten inzien dati k mooi ben zoals ik ben. Of hij nu voor eeuwig weggaat of niet, dat blijft van mij, dat ik weet dat ik iets waard ben.
Ik denk dat er heel veel dingen bij mij ook zijn waar ik aan moet werken, en dat ik dat nu pas inzie bij dit drama. Dat ik ook eens volwassen moet worden ten aanzien van mijn eetproblemen, en hulp moet zoeken, dat ik ook eens moet bedenken wat ik wil in mijn leve qua werk en toekomst, en daar hulp bij nodig heb, omdat ik altijd het bijltje erbij neergooi als ik ergens bijna ben.
Doorzettingsvermogen is vrees ik niet een van mijn kwaliteiten.
Maar ik hou van hem, al mijn problemen veranderen dat niet. Ik wil zelf gelukkig zijn, om mij, maar ook met hem zijn. Ik wil dat samen.
anoniem_71971 wijzigde dit bericht op 27-08-2008 00:35
Reden: later reactie van cherry gezien
Reden: later reactie van cherry gezien
% gewijzigd
woensdag 27 augustus 2008 om 00:36
woensdag 27 augustus 2008 om 00:45
quote:yellowlove schreef op 27 augustus 2008 @ 00:30:
Ik denk dat er heel veel dingen bij mij ook zijn waar ik aan moet werken, en dat ik dat nu pas inzie bij dit drama. Dat ik ook eens volwassen moet worden ten aanzien van mijn eetproblemen, en hulp moet zoeken, dat ik ook eens moet bedenken wat ik wil in mijn leve qua werk en toekomst, en daar hulp bij nodig heb, omdat ik altijd het bijltje erbij neergooi als ik ergens bijna ben.
Doorzettingsvermogen is vrees ik niet een van mijn kwaliteiten.
Dit vind ik goed klinken, echt, je doet jezelf een groot plezier door deze dingen op te pakken. Sterkte
Ik denk dat er heel veel dingen bij mij ook zijn waar ik aan moet werken, en dat ik dat nu pas inzie bij dit drama. Dat ik ook eens volwassen moet worden ten aanzien van mijn eetproblemen, en hulp moet zoeken, dat ik ook eens moet bedenken wat ik wil in mijn leve qua werk en toekomst, en daar hulp bij nodig heb, omdat ik altijd het bijltje erbij neergooi als ik ergens bijna ben.
Doorzettingsvermogen is vrees ik niet een van mijn kwaliteiten.
Dit vind ik goed klinken, echt, je doet jezelf een groot plezier door deze dingen op te pakken. Sterkte
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 27 augustus 2008 om 08:37
Lieverd, een verbroken relatie doet gewoon heel veel pijn!
Het niet in bed willen slapen...heel herkenbaar!
Maar geef hem even rust
Laat hem even nadenken.
Geef hem even ruimte
Het klinkt onmogelijk maar dat is het niet hoor meis.
Als jullie echt voor elkaar bestemd zijn dan komt het wel weer goed
Zoals ik het lees werd het hem gewoon veels te heet onder zijn voeten, voelde hij zich verstikken in de relatie
Het heeft nu geen zin om oplossingen te bedenken en dat aan hem door te geven
Heel veel sterkte te komende tijd enne...niet gaan overgeven hoor!
Knuffel,Summer
Het niet in bed willen slapen...heel herkenbaar!
Maar geef hem even rust
Laat hem even nadenken.
Geef hem even ruimte
Het klinkt onmogelijk maar dat is het niet hoor meis.
Als jullie echt voor elkaar bestemd zijn dan komt het wel weer goed
Zoals ik het lees werd het hem gewoon veels te heet onder zijn voeten, voelde hij zich verstikken in de relatie
Het heeft nu geen zin om oplossingen te bedenken en dat aan hem door te geven
Heel veel sterkte te komende tijd enne...niet gaan overgeven hoor!
Knuffel,Summer
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 27 augustus 2008 om 08:40
Och lieve Yellowlove,
Ik lees het nu pas.
En dan kan je het toch opbrengen om lieve woorden in mijn topic te schrijven?
Ik weet hoe verdrietig je je voelt en als het in mijn macht lag zou ik het weg nemen.
Maar ik lees zeker niet over je stukje dat je kotst.
Dat springt er voor mij met kop en schouders bovenuit!
Dat is logisch in mijn geval.
Hoe lang doe je dat al?
Zoek snel hulp meisje,want dit is te groot om alleen maar het weg te laten nemen omdat iemand je het waard vind.
Ik heb nu 19 jaar een eetstoornis en het maakt je leven en je lichaam kapot.
Veel meer dan jij nu in kan schatten.
Ik word er heel verdrietig van om dat stukje van je te lezen.
Ik weet dat het nu voor jouw niet je grootste probleem lijkt en niet je verdriet is nu.
Ik wil daar zeker niet overheen walsen.
Ik heb een sterk vermoeden dat jij al weer boven de plee hangt.
Of wellicht krijg je even geen hap door je keel.Maar jij gaat in no time de gang naar de plee weer maken.
Misschien heb ik het mis,maar wees eerlijk alsjeblieft.
Mijn vader is alceholist geweest,ook een serieus probleem. Dat gaat ook niet zomaar weg.
Oei oei,er gaan bij mij heel wat alarmbellen af.
Ik knuffel je voor je verdriet,het doet pijn meisje.
Maar red jezelf nu,want hoe langer je wacht, hoe moeilijker.
Dit verdient alle aandacht!!!!!!!!!!!!
sorry,er komt even niet meer uit om je wat troost te bieden,ik leef met je mee.
Liefs en veel sterkte meid.
Schiet mij nu te binnen dat je op mijn topic ook al wat hebt laten vallen over je situatie,ik weet even niet wat ik je daar geschreven heb.
(f)
Ik lees het nu pas.
En dan kan je het toch opbrengen om lieve woorden in mijn topic te schrijven?
Ik weet hoe verdrietig je je voelt en als het in mijn macht lag zou ik het weg nemen.
Maar ik lees zeker niet over je stukje dat je kotst.
Dat springt er voor mij met kop en schouders bovenuit!
Dat is logisch in mijn geval.
Hoe lang doe je dat al?
Zoek snel hulp meisje,want dit is te groot om alleen maar het weg te laten nemen omdat iemand je het waard vind.
Ik heb nu 19 jaar een eetstoornis en het maakt je leven en je lichaam kapot.
Veel meer dan jij nu in kan schatten.
Ik word er heel verdrietig van om dat stukje van je te lezen.
Ik weet dat het nu voor jouw niet je grootste probleem lijkt en niet je verdriet is nu.
Ik wil daar zeker niet overheen walsen.
Ik heb een sterk vermoeden dat jij al weer boven de plee hangt.
Of wellicht krijg je even geen hap door je keel.Maar jij gaat in no time de gang naar de plee weer maken.
Misschien heb ik het mis,maar wees eerlijk alsjeblieft.
Mijn vader is alceholist geweest,ook een serieus probleem. Dat gaat ook niet zomaar weg.
Oei oei,er gaan bij mij heel wat alarmbellen af.
Ik knuffel je voor je verdriet,het doet pijn meisje.
Maar red jezelf nu,want hoe langer je wacht, hoe moeilijker.
Dit verdient alle aandacht!!!!!!!!!!!!
sorry,er komt even niet meer uit om je wat troost te bieden,ik leef met je mee.
Liefs en veel sterkte meid.
Schiet mij nu te binnen dat je op mijn topic ook al wat hebt laten vallen over je situatie,ik weet even niet wat ik je daar geschreven heb.
(f)
woensdag 27 augustus 2008 om 08:54
Oh meid ik heb zo met je te doen.
Wat je vertelt, 12 uur afspreken en de volgende dag dronken binnen komen waggelen komt me helaas te bekend voor. Je maakt jezelf he-le-maal gek op die avonden he? Vliegt tegen de muren op, kan niet geloven dat hij je dit wéér flikt.
Bij mij gaat het nu na een helse zomer wat beter. Met als dieptepunt een week lang wegblijven zonder bericht (woonden ook samen). Nu is hij keihard aan zichzelf aan het werken, maar het gaat met babystapjes. De afstand van het niet meer samenwonen heeft wel geholpen bij ons. We zien elkaar nu in het weekend en doordeweeks 1 keer. En dat is ook even genoeg.
Ik denk dat misschien een dergelijke oplossing voor jullie ook wel iets is. Als hij een kamer huurt bij jou in de buurt, kunnen jullie beiden tot rust komen. En geloof me, het geeft zo'n rust om te weten dat je hem die avond toch niet ziet omdat dat nou eenmaal zo is afgesproken.
Die rust die je daarvan krijgt, heeft er bij mij voor gezorgd dat ik hem precies die ruimte kan geven die hij nodig heeft, waardoor hij mij weer de tijd en aandacht kan geven die ik nodig heb.
(overigens gaat het nog maar sinds kort op deze manier hoor, daar zijn heel wat ups en downs aan vooraf gegaan).
Wil je wel een gigantisch hart onder de riem steken, voor zover je daar virtueel iets aan hebt.
Wat je vertelt, 12 uur afspreken en de volgende dag dronken binnen komen waggelen komt me helaas te bekend voor. Je maakt jezelf he-le-maal gek op die avonden he? Vliegt tegen de muren op, kan niet geloven dat hij je dit wéér flikt.
Bij mij gaat het nu na een helse zomer wat beter. Met als dieptepunt een week lang wegblijven zonder bericht (woonden ook samen). Nu is hij keihard aan zichzelf aan het werken, maar het gaat met babystapjes. De afstand van het niet meer samenwonen heeft wel geholpen bij ons. We zien elkaar nu in het weekend en doordeweeks 1 keer. En dat is ook even genoeg.
Ik denk dat misschien een dergelijke oplossing voor jullie ook wel iets is. Als hij een kamer huurt bij jou in de buurt, kunnen jullie beiden tot rust komen. En geloof me, het geeft zo'n rust om te weten dat je hem die avond toch niet ziet omdat dat nou eenmaal zo is afgesproken.
Die rust die je daarvan krijgt, heeft er bij mij voor gezorgd dat ik hem precies die ruimte kan geven die hij nodig heeft, waardoor hij mij weer de tijd en aandacht kan geven die ik nodig heb.
(overigens gaat het nog maar sinds kort op deze manier hoor, daar zijn heel wat ups en downs aan vooraf gegaan).
Wil je wel een gigantisch hart onder de riem steken, voor zover je daar virtueel iets aan hebt.
woensdag 27 augustus 2008 om 17:43
Bedankt voor de lieve reacties. Hij is net weggegaan met zijn gitaren. het doet zo'n pijn. Ik wil gewoon niets, alleen hem. En ik verstik hem nu weer, maar dan met mijn wens om terug bij mij te zijn. Ik kan het niet helpen, ik hou van hem, en juist daarom zou ik hem moeten laten gaan, maar daar ben ik dan weer te selfish voor.
En nu gaf hij aan dat het hem zo moeilijk werd als we elkaar nu zien, dat hij me nu pas weer IRL wil zien na de UK. Dus over 3 weken. Maar hij zal me wel bellen.....
God ik mis hem, ik wil hem, ik hou van hem, waarom snapt hij het niet?
En nu gaf hij aan dat het hem zo moeilijk werd als we elkaar nu zien, dat hij me nu pas weer IRL wil zien na de UK. Dus over 3 weken. Maar hij zal me wel bellen.....
God ik mis hem, ik wil hem, ik hou van hem, waarom snapt hij het niet?
