Kinderen
alle pijlers
Wat zou jij doen?
donderdag 28 augustus 2008 om 20:50
Even een leuke discussie. Ik zit er zelf niet mee en ik weet ook niet of het topic hier hoort. Maar aangezien het over kinderen gaat, dacht ik, ik gok 't er op.
Jijzelf hebt een aantal (of een) leuke kinders ronddrentelen en julle zijn 'compleet'. Maar je zus en haar man, daar wil het maar niet bij lukken. En ze willen zo graag en zijn al jaren bezig. De enig overgebleven hoop is een eiceldonor (of zaadceldonor).
Vraag; zou jij je zus helpen met jouw eicellen of zou jou man genegen zijn te helpen met zijn zaadcellen en hoe zouden in eicel geval jouw man en in zaadcelgeval jij daartegen over staan
Even in acht nemend dat eiceldonatie met hormooninjecties e.d. gepaard gaan. Hoe ver ga jij voor je zus?
Ik zal zelf aftrappen. Ik denk wel dat ik, als ik daarmee zou kunnen helpen, mijn eicellen wil doneren. Ik denk niet dat Frank zijn zaad zou willen doneren maar mocht hij dat wel doen zou ik er achter staan... maar het toch een bizar idee vinden.
Jijzelf hebt een aantal (of een) leuke kinders ronddrentelen en julle zijn 'compleet'. Maar je zus en haar man, daar wil het maar niet bij lukken. En ze willen zo graag en zijn al jaren bezig. De enig overgebleven hoop is een eiceldonor (of zaadceldonor).
Vraag; zou jij je zus helpen met jouw eicellen of zou jou man genegen zijn te helpen met zijn zaadcellen en hoe zouden in eicel geval jouw man en in zaadcelgeval jij daartegen over staan
Even in acht nemend dat eiceldonatie met hormooninjecties e.d. gepaard gaan. Hoe ver ga jij voor je zus?
Ik zal zelf aftrappen. Ik denk wel dat ik, als ik daarmee zou kunnen helpen, mijn eicellen wil doneren. Ik denk niet dat Frank zijn zaad zou willen doneren maar mocht hij dat wel doen zou ik er achter staan... maar het toch een bizar idee vinden.
donderdag 28 augustus 2008 om 20:54
Ik zou het niet doen en ik hoop mijn man ook niet (en als ik dat niet zou willen zou hij dat denk ik ook niet doen). Niet om de belasting voor mezelf van de donatie op zich, maar omdat er dan een biologisch kind van mij rondloopt dat door anderen wordt opgevoed terwijl ik toe moet kijken. En misschien ben ik het wel helemaal niet eens met de manier waarop de opvoeders bepaalde zaken aan zouden pakken.
donderdag 28 augustus 2008 om 20:57
Hoi Oriane,
heel toevallig ben ik de laatste tijd ook over jouw vraag aan het nadenken. In mijn geval geen zus, maar goede vriendin voor wie het eventuele ei bestemd zou zijn.
Ik zou het een heel goede daad van mezelf vinden, maar ik vind het toch een heel raar en moeilijk idee dat ik het kind waarschijnlijk toch als "van mij" zou zien, ook al zou het in haar buik gegroeid zijn. De vriendin in kwestie weet niet dat ik met deze gedachte rondloop trouwens.
heel toevallig ben ik de laatste tijd ook over jouw vraag aan het nadenken. In mijn geval geen zus, maar goede vriendin voor wie het eventuele ei bestemd zou zijn.
Ik zou het een heel goede daad van mezelf vinden, maar ik vind het toch een heel raar en moeilijk idee dat ik het kind waarschijnlijk toch als "van mij" zou zien, ook al zou het in haar buik gegroeid zijn. De vriendin in kwestie weet niet dat ik met deze gedachte rondloop trouwens.
donderdag 28 augustus 2008 om 21:05
quote:RosieRo schreef op 28 augustus 2008 @ 21:03:
grappig, draagmoderen zou ik dus nooit doen...
wat uit mijn buik geboren wordt, wil ik houden.. Stel dat mijn zus of mijn beste vriendin niet zwanger kan worden maar via een draagmoeder zou het wel mogelijk zijn. Ik zou het voor hen absoluut doen, zonder twijfelen. In het geval van beste vriendin zou ik het misschien van de situatie af laten hangen, ook van met wie ze is bijv. Maar voor mijn zusje, zeker.
grappig, draagmoderen zou ik dus nooit doen...
wat uit mijn buik geboren wordt, wil ik houden.. Stel dat mijn zus of mijn beste vriendin niet zwanger kan worden maar via een draagmoeder zou het wel mogelijk zijn. Ik zou het voor hen absoluut doen, zonder twijfelen. In het geval van beste vriendin zou ik het misschien van de situatie af laten hangen, ook van met wie ze is bijv. Maar voor mijn zusje, zeker.
donderdag 28 augustus 2008 om 21:06
Mijn kapster kreeg een kind voor haar zuster, eicel van kapster, zaadcel van haar zwager, man van zus, dus. In huis van zuster ook gebaard enzo. Ik heb haar toen heel veel vragen gesteld. Wel netjes aangegeven dat ik echt gewoon nieuwsgierig was naar veel dingen en niet onbeschaamd wilde zijn en dat wist ze ook wel. Wat nippo zegt, wat doe je als de ouders een keuze maken die jij niet zou doen, en denk dan eens aan 'levensbeëindiging". Of dat ze in hun testament de voorkeur geven aan andere pleegouders als zij overlijden, terwijl jij de biologische moeder bent. Moeilijk hoor....
Schijnt overigens wel zo te zijn dat je helemaal gescreend wordt voordat je het doet, en er moet van alles en nog wat met een advocaat geregeld worden. Afstand doen en adoptie enzo. Komt een hoop bij kijken, veel meer dan je denkt. Jij en je partner moeten bijv zelf al kinderen hebben en geen kinderwens meer hebben.
Ik zou het niet kunnen. Vind het heel mooi wat mijn kapster heeft gedaan, echt, petje af. Maar ik ben te 'bemoeizuchtig'.
Schijnt overigens wel zo te zijn dat je helemaal gescreend wordt voordat je het doet, en er moet van alles en nog wat met een advocaat geregeld worden. Afstand doen en adoptie enzo. Komt een hoop bij kijken, veel meer dan je denkt. Jij en je partner moeten bijv zelf al kinderen hebben en geen kinderwens meer hebben.
Ik zou het niet kunnen. Vind het heel mooi wat mijn kapster heeft gedaan, echt, petje af. Maar ik ben te 'bemoeizuchtig'.
donderdag 28 augustus 2008 om 21:07
Mijn zus en man hebben elkaar wel getroffen maar niet heus. Zij heeft weinig eicellen en hij weinig zwemmers! De kwaliteit is niet top zeg maar... Erg sneu terwijl ik zo vruchtbaar ben als de neten en mijn andere zus onverantwoord kinderen eruit schijt!
Als mijn zus het roken nou eens opgeeft dan zou ik wel eicellen willen afstaan. Hier heeft ze heel erg moeite mee maar ik ben heel nuchter, als jij zo graag kinderen wilt dan doe je daar alles aan en roken hoort daar niet bij. Artsen hebben haar al zo vaak gezegd dat de kwaliteit van de eicelletje en sperma (ja hij paft ook) nog slechter wordt dus het is maar wat je graag wilt. Dus om terug te komen bij wat ik zou doen? Ja, ik zou wel doneren, maar ik weet niet of mijn man dat zou doen, misschien wel, we hebben het er eigenlijk nooit echt over gehad, ik zal het vanavond meteen eens vragen. Kom nog bij je terug dus!!
Als mijn zus het roken nou eens opgeeft dan zou ik wel eicellen willen afstaan. Hier heeft ze heel erg moeite mee maar ik ben heel nuchter, als jij zo graag kinderen wilt dan doe je daar alles aan en roken hoort daar niet bij. Artsen hebben haar al zo vaak gezegd dat de kwaliteit van de eicelletje en sperma (ja hij paft ook) nog slechter wordt dus het is maar wat je graag wilt. Dus om terug te komen bij wat ik zou doen? Ja, ik zou wel doneren, maar ik weet niet of mijn man dat zou doen, misschien wel, we hebben het er eigenlijk nooit echt over gehad, ik zal het vanavond meteen eens vragen. Kom nog bij je terug dus!!
donderdag 28 augustus 2008 om 21:08
Voor een vriendin zal ik het dan weer nooit doen. Maar voor mijn eigen 'DNA' (mijn zus) zou ik het dan weer wel doen. Misschien ook wel omdat ik haar door en door ken, en weet dat 'mijn' kind daar goed terecht zal komen qua opvoeding. Bij een vriendin zou ik dan inderdaad wel mijn adem in houden.
Anderszijds denk ik niet dat omdat het 'mijn ei' is ook 'mijn kind' zal zijn. Bot gezegd... een kind verwekken kan iedereen die vruchtbaar is... vader of moeder zijn... daarvoor moet je van betere huize komen. En vader of moeder kun je ook zijn als jezelf het kind niet hebt kunnen verwekken. Mijn ei maakt het niet mijn kind. Hun liefde en opvoeding maakt het hun kind... die dan wel weer een speciaal plekje bij mij in mijn hart heeft denk ik.
Anderszijds denk ik niet dat omdat het 'mijn ei' is ook 'mijn kind' zal zijn. Bot gezegd... een kind verwekken kan iedereen die vruchtbaar is... vader of moeder zijn... daarvoor moet je van betere huize komen. En vader of moeder kun je ook zijn als jezelf het kind niet hebt kunnen verwekken. Mijn ei maakt het niet mijn kind. Hun liefde en opvoeding maakt het hun kind... die dan wel weer een speciaal plekje bij mij in mijn hart heeft denk ik.
donderdag 28 augustus 2008 om 21:08
Ik heb geen zus, maar wel een goeie vriendin en voor haar zou ik absoluut eiceldonatie overwegen. Zij is degene die het kindje draagt en baart, wat mij betreft zou het dus ook haar kindje zijn. Draagmoeder zou ik dan weer niet willen, het zou dan teveel voelen als "mijn" kindje.
Voor het deel van man ben ik het helemaal eens met RosieRo!
*ff off topic: is hier laatst niet een topic over geweest?*
Voor het deel van man ben ik het helemaal eens met RosieRo!
*ff off topic: is hier laatst niet een topic over geweest?*
donderdag 28 augustus 2008 om 21:10
quote:Superdad schreef op 28 augustus 2008 @ 21:05:
Ik als man zou het niet doen ik hou heel veel van mijn kinderen en ben dan bang dat ze niet opgroeien zoals ik het zou willen.
Anoniem daar heb ik geen probleem mee.En hoe zou jouw vrouw daarover denken als je dat echt zou willen? Ik kan me voorstellen dat die daar dan weer niet zo om staat te springen.
Ik als man zou het niet doen ik hou heel veel van mijn kinderen en ben dan bang dat ze niet opgroeien zoals ik het zou willen.
Anoniem daar heb ik geen probleem mee.En hoe zou jouw vrouw daarover denken als je dat echt zou willen? Ik kan me voorstellen dat die daar dan weer niet zo om staat te springen.
donderdag 28 augustus 2008 om 21:16
donderdag 28 augustus 2008 om 21:31
Draagmoeder zou ik nooit willen zijn, dat is ook al geen optie, want ik ben niet zo goed in zwanger zijn.
Maar ik zou er geen probleem mee hebben als mijn man zijn zaad zou doneren, eicellen zou ik an sich best willen doneren, al lijkt de procedure me heel zwaar en zou dat nog het grootste struikelblok zijn. Maar met het geven van een eicel op zich heb ik geen enkele moeite.
Het zou niet voelen als een kind van mij. Ik had zelf de tijd nodig om een band met mijn kinderen op te bouwen na de bevalling, ik geloof er niet zo in dat die band er is puur en alleen vanwege de genen. De invloed van de ouders zou veel groter zijn en aangezien het toch familie is zou ik het niet erg vinden om dingen te herkennen.
Mijn kinderen lijken beide heel erg op mijn broertje bijvoorbeeld, dus dat komt vaker voor.
Maar ik zou er geen probleem mee hebben als mijn man zijn zaad zou doneren, eicellen zou ik an sich best willen doneren, al lijkt de procedure me heel zwaar en zou dat nog het grootste struikelblok zijn. Maar met het geven van een eicel op zich heb ik geen enkele moeite.
Het zou niet voelen als een kind van mij. Ik had zelf de tijd nodig om een band met mijn kinderen op te bouwen na de bevalling, ik geloof er niet zo in dat die band er is puur en alleen vanwege de genen. De invloed van de ouders zou veel groter zijn en aangezien het toch familie is zou ik het niet erg vinden om dingen te herkennen.
Mijn kinderen lijken beide heel erg op mijn broertje bijvoorbeeld, dus dat komt vaker voor.
donderdag 28 augustus 2008 om 21:39
Ik zou ook nog eerder draagmoeder zijn (hoewel mijn zwangerschappen daar iets te gecompliceerd voor zijn). Ik had ook niet direct een band met mijn kind, maar hoe ouder dat kind wordt, hoe meer je terug zal zien van de invloed van genen. En hoe meer eigenschappen je van jezelf zult gaan herkennen. Ik denk dus dat het steeds moeilijker wordt als het kind ouder wordt.
