Relaties
alle pijlers
Hersenbloeding bij vriend
zaterdag 16 mei 2015 om 22:53
Dit is het derde topic in korte tijd die ik open over mijn vriend en tegelijk ook het topic dat ik nooit heb willen openen…
Vorige week vrijdag stond mijn vriend op met hevige hoofdpijn. Hij had wat slecht geslapen en schreef het daaraan toe. Hij ging nog wat op de zetel rusten en dan wat later naar zijn werk proberen gaan. Ik gaf hem een kus en ben zelf gaan werken. Ik heb hem nog een berichtje gestuurd, waar hij niet op antwoordde. Ik dacht dat hij in slaap was gevallen. Op de middag kreeg ik een telefoontje van mijn buurman met de mededeling dat er een ambulance en MUG voor mijn deur stond. Mijn vriend was zo onwel geworden dat hij een ambulance had gebeld.
Ik ben onmiddellijk naar het ziekenhuis gereden. Bij aankomst was mijn vriend niet meer bij bewustzijn. Hij heeft een hersenbloeding gehad op basis van een aneurysma. Mijn jonge, sportieve vriend lag in coma. Hij heeft dezelfde dag nog twee operaties gehad, één om de druk van zijn hersenen te halen en één waarbij een veertje in het aneurysma werd geplaatst om verdere bloeding te voorkomen.
Ik ben 24u bij hem gebleven. Toen ik terug thuis kwam om verse kledij te halen, zag ik pas hoe hard hij had afgezien. De ambulanciers hadden de voordeur achter zich dichtgetrokken en er was sindsdien niemand meer binnen geweest. Hij had overgegeven in de hal waar ze hem gevonden en hij heeft de controle over zijn darmen verloren. Ik heb alles opgepoetst terwijl ik dacht dat het misschien het laatste beeld was dat ik van mijn vriend zou onthouden in ons pas gekochte huis.
De laatste dagen zijn er wat voorzichtig positieve berichten. Zijn hersendruk steeg initieel toen de dokters hem van de sedatie haalden. Dit hebben ze enkele keren moeten proberen. Sinds donderdag hebben ze zijn medicatie wel sterk kunnen verminderen. Hij heeft zijn ogen geopend, maar hij lijkt toch niet echt wakker. Hij reageert op prikkels die de dokters hem geven. Ik zag zijn hartslag versnellen op de monitor toen ik mijn hand op zijn borst legde, alsof hij toch besefte dat ik er was.
Ik heb dit topic geopend om mijn gedachten eens te ordenen. Misschien zijn er hier ook mensen met positieve ervaringsverhalen?
Vorige week vrijdag stond mijn vriend op met hevige hoofdpijn. Hij had wat slecht geslapen en schreef het daaraan toe. Hij ging nog wat op de zetel rusten en dan wat later naar zijn werk proberen gaan. Ik gaf hem een kus en ben zelf gaan werken. Ik heb hem nog een berichtje gestuurd, waar hij niet op antwoordde. Ik dacht dat hij in slaap was gevallen. Op de middag kreeg ik een telefoontje van mijn buurman met de mededeling dat er een ambulance en MUG voor mijn deur stond. Mijn vriend was zo onwel geworden dat hij een ambulance had gebeld.
Ik ben onmiddellijk naar het ziekenhuis gereden. Bij aankomst was mijn vriend niet meer bij bewustzijn. Hij heeft een hersenbloeding gehad op basis van een aneurysma. Mijn jonge, sportieve vriend lag in coma. Hij heeft dezelfde dag nog twee operaties gehad, één om de druk van zijn hersenen te halen en één waarbij een veertje in het aneurysma werd geplaatst om verdere bloeding te voorkomen.
Ik ben 24u bij hem gebleven. Toen ik terug thuis kwam om verse kledij te halen, zag ik pas hoe hard hij had afgezien. De ambulanciers hadden de voordeur achter zich dichtgetrokken en er was sindsdien niemand meer binnen geweest. Hij had overgegeven in de hal waar ze hem gevonden en hij heeft de controle over zijn darmen verloren. Ik heb alles opgepoetst terwijl ik dacht dat het misschien het laatste beeld was dat ik van mijn vriend zou onthouden in ons pas gekochte huis.
De laatste dagen zijn er wat voorzichtig positieve berichten. Zijn hersendruk steeg initieel toen de dokters hem van de sedatie haalden. Dit hebben ze enkele keren moeten proberen. Sinds donderdag hebben ze zijn medicatie wel sterk kunnen verminderen. Hij heeft zijn ogen geopend, maar hij lijkt toch niet echt wakker. Hij reageert op prikkels die de dokters hem geven. Ik zag zijn hartslag versnellen op de monitor toen ik mijn hand op zijn borst legde, alsof hij toch besefte dat ik er was.
Ik heb dit topic geopend om mijn gedachten eens te ordenen. Misschien zijn er hier ook mensen met positieve ervaringsverhalen?
zondag 14 juni 2015 om 15:22
Wat een ellende allemaal, en dan nog zo'n jonge man. Vreselijk! Ik hoop dat het je lukt om hoop te houden, want zo lang er hoop is is het nog niet verloren. Mijn moeder heeft 16 jaar geleden ook zo gelegen, de artsen hadden er een hard hoofd in, maar ze is er nog steeds. Het is wel een lange weg terug geweest en ze is niet meer dezelfde als wie ze was voor die fatale dag, maar ze is gelukkig zelf ook heel blij dat ze nog leeft.
Heel veel sterkte!
Heel veel sterkte!
zondag 14 juni 2015 om 22:49
Mijn vriend is aan het herstellen na de operatie. De infectie die hij nu heeft is erg besmettelijk (niet voor ons, wel voor de andere zieken op de afdeling), dus moeten we speciale veiligheidsvoorschriften gebruiken als we hem gaan bezoeken (een schort, handschoenen, een masker). Dit blijft toch moeilijk. Het lijkt wel alsof we weer vanaf nul vertrokken zijn. Hij is opnieuw geïntubeerd. De artsen blijven alles op alles zetten, dus zolang ze dit doen, blijft er hoop. Wel is het onduidelijk hoe hij er precies gaat uitkomen. Ik vind het moeilijker om positief te blijven. De arts heeft ons verteld dat we er rekening mee moeten houden dat de man die we gekend hebben, niet terug komt.
Een deel van mijn vermoeidheid komt ook door de bloedarmoede. Mijn dokter heeft aangegeven dat dit nog een tijdje (enkele weken) kon duren. Ik probeer tussendoor te rusten en gezond te eten, maar het lijkt zo zinloos om goed voor jezelf te zogen, terwijl je leven langs de andere kant zo in elkaar aan het storten is.
Een deel van mijn vermoeidheid komt ook door de bloedarmoede. Mijn dokter heeft aangegeven dat dit nog een tijdje (enkele weken) kon duren. Ik probeer tussendoor te rusten en gezond te eten, maar het lijkt zo zinloos om goed voor jezelf te zogen, terwijl je leven langs de andere kant zo in elkaar aan het storten is.
zondag 14 juni 2015 om 23:24
'Hij is aan het herstellen van de operatie.' Wel, dat klinkt hoopvol! Ondanks dat het lijkt dat hij terug naar af is natuurlijk ...
Ik hoop gewoon superhard mee dat hij nu géén tegenvaller meer krijgt, zodat zijn lichaam eindelijk de tijd krijgt om te kunnen herstellen. Vergeet toch niet ook een beetje voor jezelf te zorgen hé Plensbui! Heel veel sterkte
Ik hoop gewoon superhard mee dat hij nu géén tegenvaller meer krijgt, zodat zijn lichaam eindelijk de tijd krijgt om te kunnen herstellen. Vergeet toch niet ook een beetje voor jezelf te zorgen hé Plensbui! Heel veel sterkte
zondag 14 juni 2015 om 23:29
quote:Plensbui5 schreef op 14 juni 2015 @ 22:49:
Ik probeer tussendoor te rusten en gezond te eten, maar het lijkt zo zinloos om goed voor jezelf te zogen, terwijl je leven langs de andere kant zo in elkaar aan het storten is.
Zorg maar goed zo goed je kan voor jezelf en voor hem en meer kan je niet doen.
Sterkte
Ik probeer tussendoor te rusten en gezond te eten, maar het lijkt zo zinloos om goed voor jezelf te zogen, terwijl je leven langs de andere kant zo in elkaar aan het storten is.
Zorg maar goed zo goed je kan voor jezelf en voor hem en meer kan je niet doen.
Sterkte
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 14 juni 2015 om 23:39
Plensbui, die kan je vast gebruiken.
Het klinkt echt beter dan je laatste post, hij lijkt eindelijk een keer niet verder achteruit, maar wat vooruit te gaan.
Ik kan me voorstellen dat het zinloos voelt goed voor jezelf te zorgen terwijl er zo veel grotere zorgen zijn dan vitaminen voor jezelf. Maar als jij je fitter voelt kan je vaker/makkelijker bij hem langs en als hij straks moet revalideren zal dat jou nogsteeds veel energie kosten, dus probeer het slapen en goed eten toch maar vol te houden.
Een erg hard bericht, je had het misschien zelf al vermoedt, maar het is dan nog zo anders om het een arts te horen zeggen dat het kan dat je vriend niet meer dezelfde zal worden. Echt heel droevig om te horen .
Maar misschien heb je wat aan de posts van Minke, een paar hierboven en eentje van mij een eind terug, van de mensen die wij kennen die inderdaad veranderd zijn na zoiets. De persoon die ik ken is inderdaad wat veranderd, echter, met dat stukje karakterverandering is prima rekening te houden en nadat we daar aan waren gewend is het verder gewoon dezelfde fijne persoon als voorheen. Dus niet de hoop verliezen hoor! Het kan natuurlijk varieeren van heel grote nare veranderingen tot heel kleine dingen, maar het kan dus toch nog best meevallen.
Grote knuffel voor jou Plensbui
Het klinkt echt beter dan je laatste post, hij lijkt eindelijk een keer niet verder achteruit, maar wat vooruit te gaan.
Ik kan me voorstellen dat het zinloos voelt goed voor jezelf te zorgen terwijl er zo veel grotere zorgen zijn dan vitaminen voor jezelf. Maar als jij je fitter voelt kan je vaker/makkelijker bij hem langs en als hij straks moet revalideren zal dat jou nogsteeds veel energie kosten, dus probeer het slapen en goed eten toch maar vol te houden.
Een erg hard bericht, je had het misschien zelf al vermoedt, maar het is dan nog zo anders om het een arts te horen zeggen dat het kan dat je vriend niet meer dezelfde zal worden. Echt heel droevig om te horen .
Maar misschien heb je wat aan de posts van Minke, een paar hierboven en eentje van mij een eind terug, van de mensen die wij kennen die inderdaad veranderd zijn na zoiets. De persoon die ik ken is inderdaad wat veranderd, echter, met dat stukje karakterverandering is prima rekening te houden en nadat we daar aan waren gewend is het verder gewoon dezelfde fijne persoon als voorheen. Dus niet de hoop verliezen hoor! Het kan natuurlijk varieeren van heel grote nare veranderingen tot heel kleine dingen, maar het kan dus toch nog best meevallen.
Grote knuffel voor jou Plensbui
maandag 15 juni 2015 om 21:50
Zeker goed voor jezelf blijven zorgen Plensbui, hoewel het allemaal zo uitzichtloos klinkt hoeft dit niet zo te zijn. Artsen laten je altijd rekening houden met het slechtste scenario.
Als je zelf goed in je vel zit, kan je wat positiever naar de situatie kijken. Veel spinazie en biefstuk eten meid sterkte.
Als je zelf goed in je vel zit, kan je wat positiever naar de situatie kijken. Veel spinazie en biefstuk eten meid sterkte.
Help iedereen een handje
