Relaties
alle pijlers
Abortus na vreemdgaan partner
donderdag 11 september 2008 om 10:22
Hallo meiden,
Verleden week liet mijn partner zijn e-mail open staan en zag ik dat hij een stiekeme afspraak had gemaakt met een andere vrouw. Een vrouw die ook bij ons op de middelbare school gezeten had en die hem leuk vond maar waarvan hij altijd had gezegd dat hij het een suf wijf vond. Ik was zeven weken zwanger toen ik het las. Ik heb direct een abortus laten plegen ook al was ik niet tegen het kind zelf. Wel tegen 20 jaar opvoeden van een kind van een vader die lekker bezig is met vreemdgaan. De relatie is hiermee voor mij voorbij en ik onderhoud geen contact meer. Mijn partner had al eens eerder stiekem met een ex afgesproken terwijl ik op vakantie was. Dat was een paar maanden daarvoor. Hij zei dat omdat zij een kind van iemand anders had gehad en hij verder nooit meer wat had gehoord, hij nieuwsgierig was en altijd al had willen weten hoe het nou in elkaar stak. Hij zei dat hij dat niet aan mij kon vertellen omdat ik zo'n enorm jaloers kreng ben en dat is ook zo haha. Maar nu zag ik dus in de email dat hij enorm op zoek is naar liefkozende woorden van een andere vrouw inclusief afspraak. dat bevestigde voor mij dat hij gewoon een vreemdganger is of een potentiele vreemdganger.
Wij hadden een nogal complexe relatie van aantrekken en afstoten dus van mij hoorde hij niet zoveel liefs. Soms zelfs het tegendeel. Wel ben ik altijd eerlijk geweest en nooit vreemd geweest. Er kwamen ook mannen langs die mij liefdesbrieven schreven en daar heb ik nooit op gereageerd. Mannen die mooier waren, liever en jonger. Toch bleef ik loyaal aan mijn partner omdat ik vind dat je verleidingen moet kunnen weerstaan en het niet eerlijk is tegenover de ander om achter de rug om af te spreken. Wel heb ik vaak gezegd dat ik dat wel deed om hem te sarren. Hij ondertussen heeft altijd beweert dat hij nooit zoiets zou doen en nu blijkt dat hij het dus WEL deed( of van plan was).
Ik ben blij met mijn abortusbesluit want het vertrouwen is voor mij permanent verdwenen. Het verhaal van de ex kon nog maar de
e-mail was gewoon een poging tot vreemdgaan. Plus wat hij misschien nog allemaal gedaan heeft waarvan ik niets weet.
Dat ik geen kontakt meer heb vind ik ook ok. Ik ben niet zo'n vrouwtje wat maar aan een slechte kerel wil blijven hangen.
Maar het gekke is dat ook al haat ik wijven die blijven in een kutsituatie en zeggen: "Maar ik hou van hem", ik dat voor het eerst nu ook zelf zo ervaar.
Voor deze man had en heb ik echt gevoel en de aantrekkingkracht tussen ons is altijd groot geweest.
De andere mannen die in mij geinteresseerd zijn en veel betere kwaliteiten hebben, daar voel ik gewoon geen greintje passie en aantrekkingskracht bij.
Het is echt een kwestie van verstand tegen gevoel.
Met mijn verstand heb ik hem nu verlaten maar mijn gevoel neemt niet af. Zelfs niet na het lezen van zijn mail!
Ik hoe geen advies en blijf bij mijn besluit maar ik zou wel graag willen lezen wat anderen hadden gedaan en wat jullie nu belangrijker vinden: Je verstand of gevoel.
Thnx.
Verleden week liet mijn partner zijn e-mail open staan en zag ik dat hij een stiekeme afspraak had gemaakt met een andere vrouw. Een vrouw die ook bij ons op de middelbare school gezeten had en die hem leuk vond maar waarvan hij altijd had gezegd dat hij het een suf wijf vond. Ik was zeven weken zwanger toen ik het las. Ik heb direct een abortus laten plegen ook al was ik niet tegen het kind zelf. Wel tegen 20 jaar opvoeden van een kind van een vader die lekker bezig is met vreemdgaan. De relatie is hiermee voor mij voorbij en ik onderhoud geen contact meer. Mijn partner had al eens eerder stiekem met een ex afgesproken terwijl ik op vakantie was. Dat was een paar maanden daarvoor. Hij zei dat omdat zij een kind van iemand anders had gehad en hij verder nooit meer wat had gehoord, hij nieuwsgierig was en altijd al had willen weten hoe het nou in elkaar stak. Hij zei dat hij dat niet aan mij kon vertellen omdat ik zo'n enorm jaloers kreng ben en dat is ook zo haha. Maar nu zag ik dus in de email dat hij enorm op zoek is naar liefkozende woorden van een andere vrouw inclusief afspraak. dat bevestigde voor mij dat hij gewoon een vreemdganger is of een potentiele vreemdganger.
Wij hadden een nogal complexe relatie van aantrekken en afstoten dus van mij hoorde hij niet zoveel liefs. Soms zelfs het tegendeel. Wel ben ik altijd eerlijk geweest en nooit vreemd geweest. Er kwamen ook mannen langs die mij liefdesbrieven schreven en daar heb ik nooit op gereageerd. Mannen die mooier waren, liever en jonger. Toch bleef ik loyaal aan mijn partner omdat ik vind dat je verleidingen moet kunnen weerstaan en het niet eerlijk is tegenover de ander om achter de rug om af te spreken. Wel heb ik vaak gezegd dat ik dat wel deed om hem te sarren. Hij ondertussen heeft altijd beweert dat hij nooit zoiets zou doen en nu blijkt dat hij het dus WEL deed( of van plan was).
Ik ben blij met mijn abortusbesluit want het vertrouwen is voor mij permanent verdwenen. Het verhaal van de ex kon nog maar de
e-mail was gewoon een poging tot vreemdgaan. Plus wat hij misschien nog allemaal gedaan heeft waarvan ik niets weet.
Dat ik geen kontakt meer heb vind ik ook ok. Ik ben niet zo'n vrouwtje wat maar aan een slechte kerel wil blijven hangen.
Maar het gekke is dat ook al haat ik wijven die blijven in een kutsituatie en zeggen: "Maar ik hou van hem", ik dat voor het eerst nu ook zelf zo ervaar.
Voor deze man had en heb ik echt gevoel en de aantrekkingkracht tussen ons is altijd groot geweest.
De andere mannen die in mij geinteresseerd zijn en veel betere kwaliteiten hebben, daar voel ik gewoon geen greintje passie en aantrekkingskracht bij.
Het is echt een kwestie van verstand tegen gevoel.
Met mijn verstand heb ik hem nu verlaten maar mijn gevoel neemt niet af. Zelfs niet na het lezen van zijn mail!
Ik hoe geen advies en blijf bij mijn besluit maar ik zou wel graag willen lezen wat anderen hadden gedaan en wat jullie nu belangrijker vinden: Je verstand of gevoel.
Thnx.
donderdag 11 september 2008 om 10:28
god meid wat een verhaal.
ben het met elninjoo eens, zou nooit ene kind in zo'n relatie willen krigen en je gevoel trekt echt wel weer bij.
reken maar op veel gemeier van anti-abortusmensen hier, trouwens, je bent natuurlijk een moordenaar en je hebt een onschuldig liev beebje vermoord.
sterkte en bedenk; zelfs de zwaarste, naarste emoties (denk aan rouw) zwakken af en dan ben je blij dat je niet sentimenteel in een slechte relatie bent blijven hangen!
ben het met elninjoo eens, zou nooit ene kind in zo'n relatie willen krigen en je gevoel trekt echt wel weer bij.
reken maar op veel gemeier van anti-abortusmensen hier, trouwens, je bent natuurlijk een moordenaar en je hebt een onschuldig liev beebje vermoord.
sterkte en bedenk; zelfs de zwaarste, naarste emoties (denk aan rouw) zwakken af en dan ben je blij dat je niet sentimenteel in een slechte relatie bent blijven hangen!
donderdag 11 september 2008 om 10:29
Ik heb respect voor de manier waarop je zonder twijfel een streep trekt onder de relatie. Voor je abortus kan ik echter absoluut geen begrip en respect opbrengen, je wist al eerder dat je partner niet helemaal te vertrouwen was en dat jullie relatie niet ideaal was.. je raakt toch zwanger en laat dan vervolgens je zwangerschap afbreken omdat je de relatie met hem verbreekt. Je had misschien eerder 's goed naar je situatie moeten kijken?
donderdag 11 september 2008 om 10:29
Wat me opvalt is hoe rationeel je klinkt. In alles. Dat kan een kracht zijn. Maar ook een zwakke plek. Soms weet je het allemaal zo goed dat je het in feite te goed weet en voorbij rent aan je gevoelens.
Misschien is het goed om ook eens even bij je gevoel stil te staan? En dat niet als een kwetsbare of zwakke plek te ervaren maar als normaal, menselijk?
Misschien is het goed om ook eens even bij je gevoel stil te staan? En dat niet als een kwetsbare of zwakke plek te ervaren maar als normaal, menselijk?
donderdag 11 september 2008 om 10:30
Ik vraag me af waarom je in zo'n relatie in godsnaam zwanger wordt, als je het al hebt over de ander bewust sarren door te zeggen dat je met anderen afspreekt. En heb je het besluit tot abortus nu genomen zonder eerst met je partner te praten, over hoe het nu werkelijk zit?
Ik vind het een vreemd verhaal.
Ik vind het een vreemd verhaal.
donderdag 11 september 2008 om 10:30
"En wat jullie nu belangrijker vinden: Je verstand of je gevoel".
Het juiste antwoord staat er niet bij. Je kind.
Maar dat kind heb je al weg laten halen, en je hebt er ook geen spijt van. Schiet mij maar lek hoor. Waar diende dit kind toe? Was het een beloning voor zijn goede gedrag na zijn 1e afspraak met een ex? En het aborteren een straf omdat hij volgens jou weer op zoek was naar een ander?
Het juiste antwoord staat er niet bij. Je kind.
Maar dat kind heb je al weg laten halen, en je hebt er ook geen spijt van. Schiet mij maar lek hoor. Waar diende dit kind toe? Was het een beloning voor zijn goede gedrag na zijn 1e afspraak met een ex? En het aborteren een straf omdat hij volgens jou weer op zoek was naar een ander?
donderdag 11 september 2008 om 10:30
quote:missfab schreef op 11 september 2008 @ 10:22:
Hallo meiden,
Verleden week liet mijn partner zijn e-mail open staan en zag ik dat hij een stiekeme afspraak had gemaakt met een andere vrouw. Een vrouw die ook bij ons op de middelbare school gezeten had en die hem leuk vond maar waarvan hij altijd had gezegd dat hij het een suf wijf vond. Ik was zeven weken zwanger toen ik het las. Ik heb direct een abortus laten plegen ook al was ik niet tegen het kind zelf. Wel tegen 20 jaar opvoeden van een kind van een vader die lekker bezig is met vreemdgaan. De relatie is hiermee voor mij voorbij en ik onderhoud geen contact meer. Mijn partner had al eens eerder stiekem met een ex afgesproken terwijl ik op vakantie was. Dat was een paar maanden daarvoor. Hij zei dat omdat zij een kind van iemand anders had gehad en hij verder nooit meer wat had gehoord, hij nieuwsgierig was en altijd al had willen weten hoe het nou in elkaar stak. Hij zei dat hij dat niet aan mij kon vertellen omdat ik zo'n enorm jaloers kreng ben en dat is ook zo haha. Maar nu zag ik dus in de email dat hij enorm op zoek is naar liefkozende woorden van een andere vrouw inclusief afspraak. dat bevestigde voor mij dat hij gewoon een vreemdganger is of een potentiele vreemdganger.
Wij hadden een nogal complexe relatie van aantrekken en afstoten dus van mij hoorde hij niet zoveel liefs. Soms zelfs het tegendeel. Wel ben ik altijd eerlijk geweest en nooit vreemd geweest. Er kwamen ook mannen langs die mij liefdesbrieven schreven en daar heb ik nooit op gereageerd. Mannen die mooier waren, liever en jonger. Toch bleef ik loyaal aan mijn partner omdat ik vind dat je verleidingen moet kunnen weerstaan en het niet eerlijk is tegenover de ander om achter de rug om af te spreken. Wel heb ik vaak gezegd dat ik dat wel deed om hem te sarren. Hij ondertussen heeft altijd beweert dat hij nooit zoiets zou doen en nu blijkt dat hij het dus WEL deed( of van plan was).
Ik ben blij met mijn abortusbesluit want het vertrouwen is voor mij permanent verdwenen. Het verhaal van de ex kon nog maar de
e-mail was gewoon een poging tot vreemdgaan. Plus wat hij misschien nog allemaal gedaan heeft waarvan ik niets weet.
Dat ik geen kontakt meer heb vind ik ook ok. Ik ben niet zo'n vrouwtje wat maar aan een slechte kerel wil blijven hangen.
Maar het gekke is dat ook al haat ik wijven die blijven in een kutsituatie en zeggen: "Maar ik hou van hem", ik dat voor het eerst nu ook zelf zo ervaar.
Voor deze man had en heb ik echt gevoel en de aantrekkingkracht tussen ons is altijd groot geweest.
De andere mannen die in mij geinteresseerd zijn en veel betere kwaliteiten hebben, daar voel ik gewoon geen greintje passie en aantrekkingskracht bij.
Het is echt een kwestie van verstand tegen gevoel.
Met mijn verstand heb ik hem nu verlaten maar mijn gevoel neemt niet af. Zelfs niet na het lezen van zijn mail!
Ik hoe geen advies en blijf bij mijn besluit maar ik zou wel graag willen lezen wat anderen hadden gedaan en wat jullie nu belangrijker vinden: Je verstand of gevoel.
Thnx.
Het zijn gewoon vrouwen hoor, geen wijven.
Als je samen een kind neemt ga ik ervan uit dat jullie de beslissing wel overwogen hebben genomen. Zelf zou ik dus om een email niet een kind hebben laten weghalen. Ik vind het een rare beslissing. Toen hij al eerder aan het klooien was, was het ook geen probleem om samen voor een kind te gaan. Als je weet hoe die is had je er nooit aan moeten beginnen. Er zijn echt gevallen dat ik denk, ja een abortus zou voor jou een oplossing zijn. Bij jou heb ik dat gevoel niet. En als je zou jalours bent, begin dan voorlopig niets met een man, ga werken aan je eigenwaarde. En zeker geen kind nemen. Want wat had je gedaan als je al langer zwanger was geweest? Kan je het kind toch ook niet laten weghalen? Zekerheid heb je nooit in je leven. En de trouwheid van je partner kan je ook niet schriftelijk krijgen dat hij het NOOIT zal doen.
Hallo meiden,
Verleden week liet mijn partner zijn e-mail open staan en zag ik dat hij een stiekeme afspraak had gemaakt met een andere vrouw. Een vrouw die ook bij ons op de middelbare school gezeten had en die hem leuk vond maar waarvan hij altijd had gezegd dat hij het een suf wijf vond. Ik was zeven weken zwanger toen ik het las. Ik heb direct een abortus laten plegen ook al was ik niet tegen het kind zelf. Wel tegen 20 jaar opvoeden van een kind van een vader die lekker bezig is met vreemdgaan. De relatie is hiermee voor mij voorbij en ik onderhoud geen contact meer. Mijn partner had al eens eerder stiekem met een ex afgesproken terwijl ik op vakantie was. Dat was een paar maanden daarvoor. Hij zei dat omdat zij een kind van iemand anders had gehad en hij verder nooit meer wat had gehoord, hij nieuwsgierig was en altijd al had willen weten hoe het nou in elkaar stak. Hij zei dat hij dat niet aan mij kon vertellen omdat ik zo'n enorm jaloers kreng ben en dat is ook zo haha. Maar nu zag ik dus in de email dat hij enorm op zoek is naar liefkozende woorden van een andere vrouw inclusief afspraak. dat bevestigde voor mij dat hij gewoon een vreemdganger is of een potentiele vreemdganger.
Wij hadden een nogal complexe relatie van aantrekken en afstoten dus van mij hoorde hij niet zoveel liefs. Soms zelfs het tegendeel. Wel ben ik altijd eerlijk geweest en nooit vreemd geweest. Er kwamen ook mannen langs die mij liefdesbrieven schreven en daar heb ik nooit op gereageerd. Mannen die mooier waren, liever en jonger. Toch bleef ik loyaal aan mijn partner omdat ik vind dat je verleidingen moet kunnen weerstaan en het niet eerlijk is tegenover de ander om achter de rug om af te spreken. Wel heb ik vaak gezegd dat ik dat wel deed om hem te sarren. Hij ondertussen heeft altijd beweert dat hij nooit zoiets zou doen en nu blijkt dat hij het dus WEL deed( of van plan was).
Ik ben blij met mijn abortusbesluit want het vertrouwen is voor mij permanent verdwenen. Het verhaal van de ex kon nog maar de
e-mail was gewoon een poging tot vreemdgaan. Plus wat hij misschien nog allemaal gedaan heeft waarvan ik niets weet.
Dat ik geen kontakt meer heb vind ik ook ok. Ik ben niet zo'n vrouwtje wat maar aan een slechte kerel wil blijven hangen.
Maar het gekke is dat ook al haat ik wijven die blijven in een kutsituatie en zeggen: "Maar ik hou van hem", ik dat voor het eerst nu ook zelf zo ervaar.
Voor deze man had en heb ik echt gevoel en de aantrekkingkracht tussen ons is altijd groot geweest.
De andere mannen die in mij geinteresseerd zijn en veel betere kwaliteiten hebben, daar voel ik gewoon geen greintje passie en aantrekkingskracht bij.
Het is echt een kwestie van verstand tegen gevoel.
Met mijn verstand heb ik hem nu verlaten maar mijn gevoel neemt niet af. Zelfs niet na het lezen van zijn mail!
Ik hoe geen advies en blijf bij mijn besluit maar ik zou wel graag willen lezen wat anderen hadden gedaan en wat jullie nu belangrijker vinden: Je verstand of gevoel.
Thnx.
Het zijn gewoon vrouwen hoor, geen wijven.
Als je samen een kind neemt ga ik ervan uit dat jullie de beslissing wel overwogen hebben genomen. Zelf zou ik dus om een email niet een kind hebben laten weghalen. Ik vind het een rare beslissing. Toen hij al eerder aan het klooien was, was het ook geen probleem om samen voor een kind te gaan. Als je weet hoe die is had je er nooit aan moeten beginnen. Er zijn echt gevallen dat ik denk, ja een abortus zou voor jou een oplossing zijn. Bij jou heb ik dat gevoel niet. En als je zou jalours bent, begin dan voorlopig niets met een man, ga werken aan je eigenwaarde. En zeker geen kind nemen. Want wat had je gedaan als je al langer zwanger was geweest? Kan je het kind toch ook niet laten weghalen? Zekerheid heb je nooit in je leven. En de trouwheid van je partner kan je ook niet schriftelijk krijgen dat hij het NOOIT zal doen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 11 september 2008 om 10:32
Poeh ik vind het wel een behoorlijk drastisch besluit hoor, maar waarschijnlijk is dat ook niet in woorden te vangen.
Het lijkt nu alsof je zonder blikken of blozen een abortus hebt laten plegen, maar ik neem aan dat je daarmee niet over één nacht ijs bent gegaan?
Ik kan niet helemaal de vraag uit je topic halen, maar ik vind het nogal afhangen van de manier waarop je je abortus hebt ondergaan. Is dat in overleg met je man gegaan, zo te lezen niet?
Als je dat niet met je man hebt overlegd en als dat iets is wat jij helemaal in je eentje hebt besloten dat zou ik als man zijnde ook een punt achter de relatie zetten.
Hoe fout hij ook is geweest, zoiets beslis je niet in je eentje lijkt me.
Zo'n drastisch besluit is m.i. geen goede basis voor een gedegen relatie, dus mijn advies zou zijn: stoppen met deze man!
Het lijkt nu alsof je zonder blikken of blozen een abortus hebt laten plegen, maar ik neem aan dat je daarmee niet over één nacht ijs bent gegaan?
Ik kan niet helemaal de vraag uit je topic halen, maar ik vind het nogal afhangen van de manier waarop je je abortus hebt ondergaan. Is dat in overleg met je man gegaan, zo te lezen niet?
Als je dat niet met je man hebt overlegd en als dat iets is wat jij helemaal in je eentje hebt besloten dat zou ik als man zijnde ook een punt achter de relatie zetten.
Hoe fout hij ook is geweest, zoiets beslis je niet in je eentje lijkt me.
Zo'n drastisch besluit is m.i. geen goede basis voor een gedegen relatie, dus mijn advies zou zijn: stoppen met deze man!
donderdag 11 september 2008 om 10:32
quote:RosieRo schreef op 11 september 2008 @ 10:28:
reken maar op veel gemeier van anti-abortusmensen hier, trouwens, je bent natuurlijk een moordenaar en je hebt een onschuldig liev beebje vermoord.
Voel me niet aangesproken maar reageer toch .
Ik ben geen anti-abortusmens maar de abortus wordt hier een beetje als bijzaak gebracht en dus vind ik wel dat er makkelijk over gedacht wordt. Maar dat is mijn beeld na het lezen van de OP, ik kan er naast zitten (en dat hoop ik).
reken maar op veel gemeier van anti-abortusmensen hier, trouwens, je bent natuurlijk een moordenaar en je hebt een onschuldig liev beebje vermoord.
Voel me niet aangesproken maar reageer toch .
Ik ben geen anti-abortusmens maar de abortus wordt hier een beetje als bijzaak gebracht en dus vind ik wel dat er makkelijk over gedacht wordt. Maar dat is mijn beeld na het lezen van de OP, ik kan er naast zitten (en dat hoop ik).
donderdag 11 september 2008 om 10:32
quote:elninjoo schreef op 11 september 2008 @ 10:25:
Ik vind het heel verstandig. Nu kun je dit volledig afsluiten. Anders zou je er de rest van je leven nog aan herinnerd blijven worden.
Verstandig?? Een week of wat geleden leek het haar nog een prima idee een kind te krijgen met deze meneer, en bij de eerste de beste email die haar niet aanstaat hoppetee, kind weg.
Verstandig komt niet in de buurt bij wat ik dat noem.
Ik vind het heel verstandig. Nu kun je dit volledig afsluiten. Anders zou je er de rest van je leven nog aan herinnerd blijven worden.
Verstandig?? Een week of wat geleden leek het haar nog een prima idee een kind te krijgen met deze meneer, en bij de eerste de beste email die haar niet aanstaat hoppetee, kind weg.
Verstandig komt niet in de buurt bij wat ik dat noem.
donderdag 11 september 2008 om 10:33
Je neemt wel erge abrupte beslissingen. Vind het heel raar dat er zo'n wantrouwen heeft bestaan in jullie relatie. En persoonlijk vind ik het heel erg dat je een abortus hebt laten plegen zonder eerst goed met je partner te praten. Je doet net alsof een abortus een soort morning afterpil is.
Voordat je een nieuwe relatie aangaat lijkt het me goed dat je eens te raden gaat bij jezelf. Je lijkt me absoluut geen makkelijk mens om mee om te gaan.
Voordat je een nieuwe relatie aangaat lijkt het me goed dat je eens te raden gaat bij jezelf. Je lijkt me absoluut geen makkelijk mens om mee om te gaan.
donderdag 11 september 2008 om 10:34
quote:missfab schreef op 11 september 2008 @ 10:22:
Hallo meiden,
Verleden week liet mijn partner zijn e-mail open staan en zag ik dat hij een stiekeme afspraak had gemaakt met een andere vrouw. Een vrouw die ook bij ons op de middelbare school gezeten had en die hem leuk vond maar waarvan hij altijd had gezegd dat hij het een suf wijf vond. Ik was zeven weken zwanger toen ik het las. Ik heb direct een abortus laten plegen ook al was ik niet tegen het kind zelf. Wel tegen 20 jaar opvoeden van een kind van een vader die lekker bezig is met vreemdgaan. De relatie is hiermee voor mij voorbij en ik onderhoud geen contact meer. Mijn partner had al eens eerder stiekem met een ex afgesproken terwijl ik op vakantie was. Dat was een paar maanden daarvoor. Hij zei dat omdat zij een kind van iemand anders had gehad en hij verder nooit meer wat had gehoord, hij nieuwsgierig was en altijd al had willen weten hoe het nou in elkaar stak. Hij zei dat hij dat niet aan mij kon vertellen omdat ik zo'n enorm jaloers kreng ben en dat is ook zo haha. Maar nu zag ik dus in de email dat hij enorm op zoek is naar liefkozende woorden van een andere vrouw inclusief afspraak. dat bevestigde voor mij dat hij gewoon een vreemdganger is of een potentiele vreemdganger.
Wij hadden een nogal complexe relatie van aantrekken en afstoten dus van mij hoorde hij niet zoveel liefs. Soms zelfs het tegendeel. Wel ben ik altijd eerlijk geweest en nooit vreemd geweest. Er kwamen ook mannen langs die mij liefdesbrieven schreven en daar heb ik nooit op gereageerd. Mannen die mooier waren, liever en jonger. Toch bleef ik loyaal aan mijn partner omdat ik vind dat je verleidingen moet kunnen weerstaan en het niet eerlijk is tegenover de ander om achter de rug om af te spreken. Wel heb ik vaak gezegd dat ik dat wel deed om hem te sarren. Hij ondertussen heeft altijd beweert dat hij nooit zoiets zou doen en nu blijkt dat hij het dus WEL deed( of van plan was).
Ik ben blij met mijn abortusbesluit want het vertrouwen is voor mij permanent verdwenen. Het verhaal van de ex kon nog maar de
e-mail was gewoon een poging tot vreemdgaan. Plus wat hij misschien nog allemaal gedaan heeft waarvan ik niets weet.
Dat ik geen kontakt meer heb vind ik ook ok. Ik ben niet zo'n vrouwtje wat maar aan een slechte kerel wil blijven hangen.
Maar het gekke is dat ook al haat ik wijven die blijven in een kutsituatie en zeggen: "Maar ik hou van hem", ik dat voor het eerst nu ook zelf zo ervaar.
Voor deze man had en heb ik echt gevoel en de aantrekkingkracht tussen ons is altijd groot geweest.
De andere mannen die in mij geinteresseerd zijn en veel betere kwaliteiten hebben, daar voel ik gewoon geen greintje passie en aantrekkingskracht bij.
Het is echt een kwestie van verstand tegen gevoel.
Met mijn verstand heb ik hem nu verlaten maar mijn gevoel neemt niet af. Zelfs niet na het lezen van zijn mail!
Ik hoe geen advies en blijf bij mijn besluit maar ik zou wel graag willen lezen wat anderen hadden gedaan en wat jullie nu belangrijker vinden: Je verstand of gevoel.
Thnx.
ik ben eigenlijk te flabbergasted om een zinnige reactie te tikken...
meen je dit alles serieus ???
Hallo meiden,
Verleden week liet mijn partner zijn e-mail open staan en zag ik dat hij een stiekeme afspraak had gemaakt met een andere vrouw. Een vrouw die ook bij ons op de middelbare school gezeten had en die hem leuk vond maar waarvan hij altijd had gezegd dat hij het een suf wijf vond. Ik was zeven weken zwanger toen ik het las. Ik heb direct een abortus laten plegen ook al was ik niet tegen het kind zelf. Wel tegen 20 jaar opvoeden van een kind van een vader die lekker bezig is met vreemdgaan. De relatie is hiermee voor mij voorbij en ik onderhoud geen contact meer. Mijn partner had al eens eerder stiekem met een ex afgesproken terwijl ik op vakantie was. Dat was een paar maanden daarvoor. Hij zei dat omdat zij een kind van iemand anders had gehad en hij verder nooit meer wat had gehoord, hij nieuwsgierig was en altijd al had willen weten hoe het nou in elkaar stak. Hij zei dat hij dat niet aan mij kon vertellen omdat ik zo'n enorm jaloers kreng ben en dat is ook zo haha. Maar nu zag ik dus in de email dat hij enorm op zoek is naar liefkozende woorden van een andere vrouw inclusief afspraak. dat bevestigde voor mij dat hij gewoon een vreemdganger is of een potentiele vreemdganger.
Wij hadden een nogal complexe relatie van aantrekken en afstoten dus van mij hoorde hij niet zoveel liefs. Soms zelfs het tegendeel. Wel ben ik altijd eerlijk geweest en nooit vreemd geweest. Er kwamen ook mannen langs die mij liefdesbrieven schreven en daar heb ik nooit op gereageerd. Mannen die mooier waren, liever en jonger. Toch bleef ik loyaal aan mijn partner omdat ik vind dat je verleidingen moet kunnen weerstaan en het niet eerlijk is tegenover de ander om achter de rug om af te spreken. Wel heb ik vaak gezegd dat ik dat wel deed om hem te sarren. Hij ondertussen heeft altijd beweert dat hij nooit zoiets zou doen en nu blijkt dat hij het dus WEL deed( of van plan was).
Ik ben blij met mijn abortusbesluit want het vertrouwen is voor mij permanent verdwenen. Het verhaal van de ex kon nog maar de
e-mail was gewoon een poging tot vreemdgaan. Plus wat hij misschien nog allemaal gedaan heeft waarvan ik niets weet.
Dat ik geen kontakt meer heb vind ik ook ok. Ik ben niet zo'n vrouwtje wat maar aan een slechte kerel wil blijven hangen.
Maar het gekke is dat ook al haat ik wijven die blijven in een kutsituatie en zeggen: "Maar ik hou van hem", ik dat voor het eerst nu ook zelf zo ervaar.
Voor deze man had en heb ik echt gevoel en de aantrekkingkracht tussen ons is altijd groot geweest.
De andere mannen die in mij geinteresseerd zijn en veel betere kwaliteiten hebben, daar voel ik gewoon geen greintje passie en aantrekkingskracht bij.
Het is echt een kwestie van verstand tegen gevoel.
Met mijn verstand heb ik hem nu verlaten maar mijn gevoel neemt niet af. Zelfs niet na het lezen van zijn mail!
Ik hoe geen advies en blijf bij mijn besluit maar ik zou wel graag willen lezen wat anderen hadden gedaan en wat jullie nu belangrijker vinden: Je verstand of gevoel.
Thnx.
ik ben eigenlijk te flabbergasted om een zinnige reactie te tikken...
meen je dit alles serieus ???
donderdag 11 september 2008 om 10:38
quote:RosieRo schreef op 11 september 2008 @ 10:28:
god meid wat een verhaal.
ben het met elninjoo eens, zou nooit ene kind in zo'n relatie willen krigen en je gevoel trekt echt wel weer bij.
reken maar op veel gemeier van anti-abortusmensen hier, trouwens, je bent natuurlijk een moordenaar en je hebt een onschuldig liev beebje vermoord.
sterkte en bedenk; zelfs de zwaarste, naarste emoties (denk aan rouw) zwakken af en dan ben je blij dat je niet sentimenteel in een slechte relatie bent blijven hangen!
Om nou te zeggen dat TO zelf hard werkte aan een gezonde relatie .... nou nee....
Quote :
-Hij zei dat hij dat niet aan mij kon vertellen omdat ik zo'n enorm jaloers kreng ben en dat is ook zo haha.
- dus van mij hoorde hij niet zoveel liefs. Soms zelfs het tegendeel.
- Wel heb ik vaak gezegd dat ik dat wel deed om hem te sarren.
god meid wat een verhaal.
ben het met elninjoo eens, zou nooit ene kind in zo'n relatie willen krigen en je gevoel trekt echt wel weer bij.
reken maar op veel gemeier van anti-abortusmensen hier, trouwens, je bent natuurlijk een moordenaar en je hebt een onschuldig liev beebje vermoord.
sterkte en bedenk; zelfs de zwaarste, naarste emoties (denk aan rouw) zwakken af en dan ben je blij dat je niet sentimenteel in een slechte relatie bent blijven hangen!
Om nou te zeggen dat TO zelf hard werkte aan een gezonde relatie .... nou nee....
Quote :
-Hij zei dat hij dat niet aan mij kon vertellen omdat ik zo'n enorm jaloers kreng ben en dat is ook zo haha.
- dus van mij hoorde hij niet zoveel liefs. Soms zelfs het tegendeel.
- Wel heb ik vaak gezegd dat ik dat wel deed om hem te sarren.
donderdag 11 september 2008 om 10:39
donderdag 11 september 2008 om 10:39
donderdag 11 september 2008 om 10:40
In wat voor soort omgeving was dit kindje op de wereld gekomen?
Zit dit echt in schock le lezen eerlijk gezegd...
Zoals je jullie relatie beschrijft; klinkt verre van gelukkig en ideaal. Was je per ongeluk zwanger? En je was wel blij met de zwangerschap, maar laat dat toch meteen een abortus plegen? huh? Ik lees dit, en er schieten werkelijk 99 vragen bij me naar boven...
Hoe oud zijn jullie eigenlijk?
Zit dit echt in schock le lezen eerlijk gezegd...
Zoals je jullie relatie beschrijft; klinkt verre van gelukkig en ideaal. Was je per ongeluk zwanger? En je was wel blij met de zwangerschap, maar laat dat toch meteen een abortus plegen? huh? Ik lees dit, en er schieten werkelijk 99 vragen bij me naar boven...
Hoe oud zijn jullie eigenlijk?
donderdag 11 september 2008 om 10:41
quote:Parnell schreef op 11 september 2008 @ 10:37:
De enige remotely zinnige reactie die ik verder kan geven, gaat toch over die abortus, ook al vraag je daar niet om: het is misschien maar beter dat sommige eigenschappen niet doorgegeven worden.
In-der-daad.
Al vraag ik me af waarom je in godsvredesnaam een kind laat ontstáán in een situatie als deze. Dat getuigt niet van het hebben van verstand, noch van zinvol gebruik ervan.
De enige remotely zinnige reactie die ik verder kan geven, gaat toch over die abortus, ook al vraag je daar niet om: het is misschien maar beter dat sommige eigenschappen niet doorgegeven worden.
In-der-daad.
Al vraag ik me af waarom je in godsvredesnaam een kind laat ontstáán in een situatie als deze. Dat getuigt niet van het hebben van verstand, noch van zinvol gebruik ervan.
