Kinderen
alle pijlers
eerder stoppen met werken? ik twijfel
donderdag 11 september 2008 om 18:37
zijn er hier al dames die minder zijn gaan werken vanwege de zwangerschapsklachten? Ik zit er hard over na te denken,en ik heb al goedkeuring van de bedrijfsarts,maar ik voel me zo schuldig tegen over mijn collega`s vooral omdat ik nog 12 weken moet tot aan mijn verlof. Maar ik heb het halverwegen de dag al echt gehad, ben ontzettend moe,en mijn klachten komen weer terug nadat ze in mijn vakantie zijn weg geweest. Ik heb na het werk ook echt geen fut voor wat anders, heb dan buikpijn en hoofdpijn, ik ben nu 21,5 weken....wat vinden jullie?
donderdag 11 september 2008 om 18:42
het feit dat je na je werk geen fut hebt voor wat anders vind ik geen reden je ziek te melden. Ik deed gedurende mijn eerste zwangerschap niks anders naast mijn werk, dat trok ik niet. Je hoeft je toch ook niet meteen 100% ziek te melden? misschien zijn dagen van 6 uur wel haalbaar of 1 dag in de week minder werken.
donderdag 11 september 2008 om 18:49
uhm ja dat bedoelde ik ook idd ik werk nu 4 dagen van 9 uur en dat zouden er dan 4 van 6 uur worden...... nee als alléén die vermoeidheid zou zijn dan was het niet erg, maar dat is het niet.ik heb ook erge moeite met opstaan, ik ben een van de gelukkigen die iedere dag nog mag overgeven, plus ik heb aan het einde van de dag last van buikkrampen e.d. tevens erg veeel last van hormonen,stemmingswisselingen,huilbuien, en door dat alles kan ik moeilijk omgaan met mijn zwangerschap, ben ook niet echt blij dat ik zwanger ben, heel dat zwangere gedoe hoeft van mij niet, doe mij dan maar gewoon meteen een mooie baby 
maar ja helaas werkt het zo niet he?
maar ja helaas werkt het zo niet he?
donderdag 11 september 2008 om 18:50
Je mag wettelijk gezien sowieso extra pauze. Zet een stretcher in een leeg kantoortje en ga er lekker een half uurtje liggen. Heb jij toestemming van de bedrijfsarts om je fulltime ziek te melden alleen omdat je zo moe bent?? En geen fut voor andere dingen; dan doe je die andere dingen toch ook gewoon niet, of minder?
donderdag 11 september 2008 om 18:50
Ik ben bij beide zwangerschappen minder gaan werken. In goed overleg met mijn werk. De laatste keer heb ik nog twee weken een ander, lichter programma gedraaid en daarna alsnog vervroegd verlof. Ik had bij de eerste zo veel last van harde buiken en pijntjes, en mijn werk bij kleuters was lastig vol te houden. Bij de tweede kreeg ik last van bekkeninstabiliteit en was de keuze weer snel gemaakt.
Ga gewoon even overleggen met je arts en je werk. Samen kom je vast wel tot een geschikte oplossing!
Ga gewoon even overleggen met je arts en je werk. Samen kom je vast wel tot een geschikte oplossing!
donderdag 11 september 2008 om 19:05
ik heb bij mijn eerste zwangerschap ook elke dag overgegeven, was elke dag misselijk en voelde me tot aan de bevalling beroerd. Had dus totaal geen fut om ook maar iets te doen, en deed dus ook nauwelijks iets naast werk, ik werkte toen 32 uur. Ben met 26 weken naar 24 uur per week gegaan, en had zo elke keer een dag vrij na een dag werk. En zo hield ik het vol tot aan 34 weken. 4 keer 9 zou ik dan inderdaad verminderen, misschien dat 3 keer 8 voor jou ook wel werkt, 1 dag werken, 1 dag vrij. Bij de tweede zwangerschap voelde ik me weer zo beroerd, maar toen werkte ik inmiddels 20 uur en dat hield ik veel beter vol. Minder werken is aan te raden, stoppen met werken moet je niet doen tenzij het echt niet anders kan.
donderdag 11 september 2008 om 19:07
ja een half uurtje gaan liggen op mijn werk is geen optie, ik heb een hectische kantoorbaan met veel klantencontact, plus werk bij een redelijk grote organistatie, nee dat zie ik echt niet gebeuren, en extra pauze nemen, zit er ook gewoon niet in, gewoon weg niet omdat het druk bij ons is, en ik me dan niet kan afzonderen, zo zit ik ook niet echt in elkaar. Maar jah ik ben ook niet een beetje moe, maar echt heeeeel erg moe, en die engergie krijg ik er in het weekend niet bij gespekt. Ik weet dat een zwangerschap niet perse een lolletje hoeft te zijn, maar dat de rest van mijn tijd alleen uit zwanger zijn, pijntjes en klachten en werken bestaat,wordt ik al verdrietig. Ik neem aan dat er ook nog eens ergens vorlijke,gezellige, iets wat energieke tijden moeten aanbreken?
donderdag 11 september 2008 om 19:08
donderdag 11 september 2008 om 19:47
Als je goedkeuring hebt van de bedrijfsarts, waar twijfel je dan nog over?
Je bent zwanger. Niet een zwangerschap is hetzelfde, dus niemand voelt zich zoals jij voelt. De een voelt zich super tijdens de zwangerschap, de ander voelt zich zwaar, zwaar klote (zoals ik). Luister naar je lijf, je ben niet alleen verantwoordelijk voor je eigen gezondheid maar ook voor de gezondheid en de groei! van je kindje. Stress en te weinig rust kan zorgen voor groeiachterstand bij je kindje.
Sterkte, succes en trek je niets aan van de gedachtes in je eigen hoofd: wat nou als zij denken dat ik....
Je bent zwanger. Niet een zwangerschap is hetzelfde, dus niemand voelt zich zoals jij voelt. De een voelt zich super tijdens de zwangerschap, de ander voelt zich zwaar, zwaar klote (zoals ik). Luister naar je lijf, je ben niet alleen verantwoordelijk voor je eigen gezondheid maar ook voor de gezondheid en de groei! van je kindje. Stress en te weinig rust kan zorgen voor groeiachterstand bij je kindje.
Sterkte, succes en trek je niets aan van de gedachtes in je eigen hoofd: wat nou als zij denken dat ik....
donderdag 11 september 2008 om 19:51
Hi Starbelly
Ik sluit me helemaal aan bij Sosofie. Als dagen van 9 uur maken voor jou nu teveel is, dan is dat gewoon zo. Ik vond werken tijdens mijn hele zwangerschap ook veel zwaarder dan daarvoor. Vooral na 30 weken werd het erg zwaar en ik heb met veel pijn en moeite de eindstreep (34 weken) gehaald.
Je "moet" nog een week of 12 werken voordat je verlof ingaat, dus wil je voorkomen dat je vroegtijdig instort, dan zou ik zeker nu kortere dagen gaan werken. Hopelijk haal je de 34 weken dan wel zonder al teveel problemen. Veel succes!
Ik sluit me helemaal aan bij Sosofie. Als dagen van 9 uur maken voor jou nu teveel is, dan is dat gewoon zo. Ik vond werken tijdens mijn hele zwangerschap ook veel zwaarder dan daarvoor. Vooral na 30 weken werd het erg zwaar en ik heb met veel pijn en moeite de eindstreep (34 weken) gehaald.
Je "moet" nog een week of 12 werken voordat je verlof ingaat, dus wil je voorkomen dat je vroegtijdig instort, dan zou ik zeker nu kortere dagen gaan werken. Hopelijk haal je de 34 weken dan wel zonder al teveel problemen. Veel succes!
donderdag 11 september 2008 om 20:00
ik vind ook niet dat je koste wat kost moet werken hoor tijdens je zwangerschap, wat niet gaat, dat gaat niet, en rust is heel belangrijk, en soms is een zwangerschap ook heel zwaar, ik vind het alleen het argument, ik heb geen fut meer om na mijn werk nog iets te doen niet echt relevant. Dan doe je toch niks na je werk? Vind het ook raar dat je geen extra pauze kan nemen, wat gewoon je wettelijk recht is, maar dat je je wel ziek kan melden.
donderdag 11 september 2008 om 20:01
Starbelly, luister naar je lichaam, als jij het niet meer trekt dan is er niet mis mee om minder te werken. Ik was vanaf 4 maanden voor de uitgerekende datum ziek thuis omdat het gewoon niet meer ging. Hoef je je niet voor te schamen, niemand doet dit voor niets hoor! En als je het niet doet, ben jij de enige die daar de negatieve gevolgen van merkt. Goed voor jezelf en je kind zorgen, elke goede collega zal dat begrijpen!
donderdag 11 september 2008 om 20:33
Ik vond zwanger zijn ook een drama, maar het is echt erger als je thuis zit te navelstaren! Dan duren die weken echt eeeeeeeuwen!
Ik zou het zo lang mogelijk proberen vol te houden, echt het is beter om in beweging te blijven/te blijven werken dan thuis te zitten met dezelfde klachten.
Tegenover je werk hoef je je niet echt schuldig te voelen vind ik, de wereld draait vaak gewoon door zonder jou. Dus als dat het probleem is, zou ik me er niet teveel van aantrekken. De volgende keer loop jij weer wat harder als een ander zwanger is toch?
Ik zou het zo lang mogelijk proberen vol te houden, echt het is beter om in beweging te blijven/te blijven werken dan thuis te zitten met dezelfde klachten.
Tegenover je werk hoef je je niet echt schuldig te voelen vind ik, de wereld draait vaak gewoon door zonder jou. Dus als dat het probleem is, zou ik me er niet teveel van aantrekken. De volgende keer loop jij weer wat harder als een ander zwanger is toch?
donderdag 11 september 2008 om 20:47
Mijn collega en ik ergerde ons altijd aan onze zwangere collega's die allemaal eerder stopten met werken. Toen wij alletwee zwanger waren van de eerste hadden we zoiets van: "zo dat doen we wel even". En ja we hebben het einde van ons verlof gehaald maar vraag niet hoe: we liepen alle twee op ons tandvlees en waren heeeel moe. We werkten allebei vier dagen in de week op een kinderdagverblijf met elke dag veertien peuters. Echt we waren gesloopt. Maar ja niet toegeven he want wij stoorden ons altijd zo aan die "watjes" die het niet eens volhielden. Wij zeiden altijd:"zwanger zijn is geen ziekte". Ik had 1 week eerder verlof dan zij en toen zij een week later verlof had moest ze meteen plat omdat ze ischias had.
O wat vonden we het achteraf stom dat we niet beter naar ons lichaam hebben geluisterd. Toen we van de tweede zwanger waren ben ik al vrij snel halve dagen gaan werken en zij is ook eerder gestopt dit keer zonder schuldgevoelens.
O wat vonden we het achteraf stom dat we niet beter naar ons lichaam hebben geluisterd. Toen we van de tweede zwanger waren ben ik al vrij snel halve dagen gaan werken en zij is ook eerder gestopt dit keer zonder schuldgevoelens.
donderdag 11 september 2008 om 21:49
donderdag 11 september 2008 om 22:11
Sorry, maar volgens mij is 9 uur per dag werken sowieso niet gezond, ik snap het wel, want dan ben je lekker een dag in de week vrij, maar ik denk dat ik het van mijn collega's wel zou waarderen als ze ipv 4x9 bijv 5x7 zouden gaan werken, dat maakt je dag toch al veel korter en dus beter vol te houden, en dan inderdaad 's avonds maar niet zo veel meer doen
donderdag 11 september 2008 om 23:03
quote:arwen173 schreef op 11 september 2008 @ 20:00:
ik vind ook niet dat je koste wat kost moet werken hoor tijdens je zwangerschap, wat niet gaat, dat gaat niet, en rust is heel belangrijk, en soms is een zwangerschap ook heel zwaar, ik vind het alleen het argument, ik heb geen fut meer om na mijn werk nog iets te doen niet echt relevant. Dan doe je toch niks na je werk? Vind het ook raar dat je geen extra pauze kan nemen, wat gewoon je wettelijk recht is, maar dat je je wel ziek kan melden.
kijk...ik ben bij ons in het team een kartrekker, dus er zijn verwachtingen, plus we zitten met klanten. Nu is het voor mij makkerlijker om te zeggen ik ga b.v. iedere dag om 15.00 naar huis, dan is die verwachting er ook bij mijn collegas, dan dat ik zeg ik pak een half uurtje rust als ik het nodig heb, a- is er bij ons niet echt een plek om te ontspannen, en b- als het bommetje druk is, vind ik het moeilijk om die rust te nemen, ik vind het dan idd makkelijker om te zeggen, jongens het is bv 15.00 ik ga. Weet niet of meer mensen zo zijn? Maar hetzelfde met wel en niet rokers bij ons, de rokers mogen extra tijd weg om te gaan roken, de niet rokers mogen dat wel maar doen dat niet,op de een of andere manier........snap ie?
En het is ook niet zoals jij zegt,nou dan doe je naast je werk toch niets meer! Ik bedoel ik heb ook een huishouden, er moet ook gekookt worden en boodschappen e.d. en ik laat al veel de boel de boel,maar ja op een gegeven ogenblik moet ik toch echt wel effe kleren enzo gaan wassen e.d. Plus als mijn nog resterende 19 weken waar daar praten we dan over tot de uitgerekende datum alleen maar mogen bestaan uit ontzettend moe zijn en werken...dan zie ik het al helemaal niet zitten.
Maar goed, ik kijk het nog effies aan volgende week, en gaat het idd echt niet dan vraag ik nog een gesprekje met de arbo arts. Het is echt niet zo dat ik voor een beetje vermoeidheid thuis ga zitten, maar voor mijn vakantie was ik bijna depri dat ik zwanger was, en ik schaamde me zo dat ik dat zo voelde want ik wilde niets liever dan die roze wolk,en lekker zwanger zijn maar das wel echt erg tegengevallen,en veel zwaarder als ik dacht. Ik was zelfs in een rare gedachtenkronkel bang dat als ik hardop uit zou spreken dat ik zwangerzijn eigenlijk helemaal niet leuk vind,ik het kindje dan kwijt zou raken ofzo...heel stom....maar goed, mijn hormonen nemen ook een loopje met mijn geestelijke gezondheid lijkt het af en toe wel.
Ik ga naar bed meiden, tot morgen!
ik vind ook niet dat je koste wat kost moet werken hoor tijdens je zwangerschap, wat niet gaat, dat gaat niet, en rust is heel belangrijk, en soms is een zwangerschap ook heel zwaar, ik vind het alleen het argument, ik heb geen fut meer om na mijn werk nog iets te doen niet echt relevant. Dan doe je toch niks na je werk? Vind het ook raar dat je geen extra pauze kan nemen, wat gewoon je wettelijk recht is, maar dat je je wel ziek kan melden.
kijk...ik ben bij ons in het team een kartrekker, dus er zijn verwachtingen, plus we zitten met klanten. Nu is het voor mij makkerlijker om te zeggen ik ga b.v. iedere dag om 15.00 naar huis, dan is die verwachting er ook bij mijn collegas, dan dat ik zeg ik pak een half uurtje rust als ik het nodig heb, a- is er bij ons niet echt een plek om te ontspannen, en b- als het bommetje druk is, vind ik het moeilijk om die rust te nemen, ik vind het dan idd makkelijker om te zeggen, jongens het is bv 15.00 ik ga. Weet niet of meer mensen zo zijn? Maar hetzelfde met wel en niet rokers bij ons, de rokers mogen extra tijd weg om te gaan roken, de niet rokers mogen dat wel maar doen dat niet,op de een of andere manier........snap ie?
En het is ook niet zoals jij zegt,nou dan doe je naast je werk toch niets meer! Ik bedoel ik heb ook een huishouden, er moet ook gekookt worden en boodschappen e.d. en ik laat al veel de boel de boel,maar ja op een gegeven ogenblik moet ik toch echt wel effe kleren enzo gaan wassen e.d. Plus als mijn nog resterende 19 weken waar daar praten we dan over tot de uitgerekende datum alleen maar mogen bestaan uit ontzettend moe zijn en werken...dan zie ik het al helemaal niet zitten.
Maar goed, ik kijk het nog effies aan volgende week, en gaat het idd echt niet dan vraag ik nog een gesprekje met de arbo arts. Het is echt niet zo dat ik voor een beetje vermoeidheid thuis ga zitten, maar voor mijn vakantie was ik bijna depri dat ik zwanger was, en ik schaamde me zo dat ik dat zo voelde want ik wilde niets liever dan die roze wolk,en lekker zwanger zijn maar das wel echt erg tegengevallen,en veel zwaarder als ik dacht. Ik was zelfs in een rare gedachtenkronkel bang dat als ik hardop uit zou spreken dat ik zwangerzijn eigenlijk helemaal niet leuk vind,ik het kindje dan kwijt zou raken ofzo...heel stom....maar goed, mijn hormonen nemen ook een loopje met mijn geestelijke gezondheid lijkt het af en toe wel.
Ik ga naar bed meiden, tot morgen!
donderdag 11 september 2008 om 23:09
owh effe nog een schets van een avond bij mij door de weeks.....uitgezonderd van deze.....
ik kom na 9 uur werken om 18.15/ 18.30 thuis, dan ga ik eten, misschien eerst nog even boodschappies doen als we niets in huis hebben, dan val ik op de bank in slaap voor de tv rond half 8-8 uur, soms trek ik het tot 9, dan douchen en dan slapen om 10.00 uiterlijk. dus zo heel veel doe ik eigenlijk al niet toch? Maar de meeste avonden ben ik zelfs te moe om te douchen....maar ja trek me er dan toch onder.
ik kom na 9 uur werken om 18.15/ 18.30 thuis, dan ga ik eten, misschien eerst nog even boodschappies doen als we niets in huis hebben, dan val ik op de bank in slaap voor de tv rond half 8-8 uur, soms trek ik het tot 9, dan douchen en dan slapen om 10.00 uiterlijk. dus zo heel veel doe ik eigenlijk al niet toch? Maar de meeste avonden ben ik zelfs te moe om te douchen....maar ja trek me er dan toch onder.
donderdag 11 september 2008 om 23:11
quote:Heyjij schreef op 11 september 2008 @ 20:21:
eigenlijk geef je gewoon zelf continu aan dat je minder wilt werken. je wilt dus gewoon bevestiging van anderen dat je dat moet doen. Doe wat goed voelt voor jezelf, en niet wat een ander er van vindt.Klare taal! maar wel moeilijk qua schuldgevoel....
eigenlijk geef je gewoon zelf continu aan dat je minder wilt werken. je wilt dus gewoon bevestiging van anderen dat je dat moet doen. Doe wat goed voelt voor jezelf, en niet wat een ander er van vindt.Klare taal! maar wel moeilijk qua schuldgevoel....
donderdag 11 september 2008 om 23:20
Niemand is onmisbaar. Jij dus ook niet. Dat klinkt misschien hard, maar het is wel waar. Bovendien: bij wie ligt je loyaliteit meer? Bij je werkgever, die voor jou tien anderen in kan huren? Of bij je kind, die maar één moeder heeft die de zwangerschap uit kan dragen?
Als de bedrijfsarts zegt dat je mag stoppen, ga er dan vanuit dat 'ie weet wat 'ie zegt. De bedrijfsarts is ervoor bedoeld om jou juist aan het werk te houden. Als zo iemand zegt dat je mag stoppen, wees dan gewoon verstandig en stop.
Kijk, dat je jezelf over de kop wilt werken, moet je zelf weten. Maar je draagt een kind. Het gaat nu niet om jouw tere zieltje dat vergeven wordt door schuldgevoel, het gaat om het welzijn van iemand die bij NIEMAND anders terecht kan dan bij jou.
Breng het voor je kind op om verstandig te zijn. Op het werk is iedereen vervangbaar. Als moeder niet.
Als de bedrijfsarts zegt dat je mag stoppen, ga er dan vanuit dat 'ie weet wat 'ie zegt. De bedrijfsarts is ervoor bedoeld om jou juist aan het werk te houden. Als zo iemand zegt dat je mag stoppen, wees dan gewoon verstandig en stop.
Kijk, dat je jezelf over de kop wilt werken, moet je zelf weten. Maar je draagt een kind. Het gaat nu niet om jouw tere zieltje dat vergeven wordt door schuldgevoel, het gaat om het welzijn van iemand die bij NIEMAND anders terecht kan dan bij jou.
Breng het voor je kind op om verstandig te zijn. Op het werk is iedereen vervangbaar. Als moeder niet.
donderdag 11 september 2008 om 23:24
En iedereen die met kotsen èn moeheid en Joost mag weten wat gewoon door kon werken: heel fijn voor jullie, dat meen ik oprecht. Maar die arts zegt natuurlijk niet dat ze maar moet stoppen omdat hij (zij?) haar zo graag een leuk sociaal leven gunt. Die zegt dat ze mag stoppen omdat h/zij vanuit de medische kennis die een arts bezit inschat dat werken een te zware belasting voor d'r is. Ik vind het een beetje raar als hier dan leken die Starbelly nog nooit in het echt gezien hebben en die haar medische status niet kennen dan gaan roepen dat het wel meevalt.
