Relaties
alle pijlers
Hersenbloeding bij vriend
zaterdag 16 mei 2015 om 22:53
Dit is het derde topic in korte tijd die ik open over mijn vriend en tegelijk ook het topic dat ik nooit heb willen openen…
Vorige week vrijdag stond mijn vriend op met hevige hoofdpijn. Hij had wat slecht geslapen en schreef het daaraan toe. Hij ging nog wat op de zetel rusten en dan wat later naar zijn werk proberen gaan. Ik gaf hem een kus en ben zelf gaan werken. Ik heb hem nog een berichtje gestuurd, waar hij niet op antwoordde. Ik dacht dat hij in slaap was gevallen. Op de middag kreeg ik een telefoontje van mijn buurman met de mededeling dat er een ambulance en MUG voor mijn deur stond. Mijn vriend was zo onwel geworden dat hij een ambulance had gebeld.
Ik ben onmiddellijk naar het ziekenhuis gereden. Bij aankomst was mijn vriend niet meer bij bewustzijn. Hij heeft een hersenbloeding gehad op basis van een aneurysma. Mijn jonge, sportieve vriend lag in coma. Hij heeft dezelfde dag nog twee operaties gehad, één om de druk van zijn hersenen te halen en één waarbij een veertje in het aneurysma werd geplaatst om verdere bloeding te voorkomen.
Ik ben 24u bij hem gebleven. Toen ik terug thuis kwam om verse kledij te halen, zag ik pas hoe hard hij had afgezien. De ambulanciers hadden de voordeur achter zich dichtgetrokken en er was sindsdien niemand meer binnen geweest. Hij had overgegeven in de hal waar ze hem gevonden en hij heeft de controle over zijn darmen verloren. Ik heb alles opgepoetst terwijl ik dacht dat het misschien het laatste beeld was dat ik van mijn vriend zou onthouden in ons pas gekochte huis.
De laatste dagen zijn er wat voorzichtig positieve berichten. Zijn hersendruk steeg initieel toen de dokters hem van de sedatie haalden. Dit hebben ze enkele keren moeten proberen. Sinds donderdag hebben ze zijn medicatie wel sterk kunnen verminderen. Hij heeft zijn ogen geopend, maar hij lijkt toch niet echt wakker. Hij reageert op prikkels die de dokters hem geven. Ik zag zijn hartslag versnellen op de monitor toen ik mijn hand op zijn borst legde, alsof hij toch besefte dat ik er was.
Ik heb dit topic geopend om mijn gedachten eens te ordenen. Misschien zijn er hier ook mensen met positieve ervaringsverhalen?
Vorige week vrijdag stond mijn vriend op met hevige hoofdpijn. Hij had wat slecht geslapen en schreef het daaraan toe. Hij ging nog wat op de zetel rusten en dan wat later naar zijn werk proberen gaan. Ik gaf hem een kus en ben zelf gaan werken. Ik heb hem nog een berichtje gestuurd, waar hij niet op antwoordde. Ik dacht dat hij in slaap was gevallen. Op de middag kreeg ik een telefoontje van mijn buurman met de mededeling dat er een ambulance en MUG voor mijn deur stond. Mijn vriend was zo onwel geworden dat hij een ambulance had gebeld.
Ik ben onmiddellijk naar het ziekenhuis gereden. Bij aankomst was mijn vriend niet meer bij bewustzijn. Hij heeft een hersenbloeding gehad op basis van een aneurysma. Mijn jonge, sportieve vriend lag in coma. Hij heeft dezelfde dag nog twee operaties gehad, één om de druk van zijn hersenen te halen en één waarbij een veertje in het aneurysma werd geplaatst om verdere bloeding te voorkomen.
Ik ben 24u bij hem gebleven. Toen ik terug thuis kwam om verse kledij te halen, zag ik pas hoe hard hij had afgezien. De ambulanciers hadden de voordeur achter zich dichtgetrokken en er was sindsdien niemand meer binnen geweest. Hij had overgegeven in de hal waar ze hem gevonden en hij heeft de controle over zijn darmen verloren. Ik heb alles opgepoetst terwijl ik dacht dat het misschien het laatste beeld was dat ik van mijn vriend zou onthouden in ons pas gekochte huis.
De laatste dagen zijn er wat voorzichtig positieve berichten. Zijn hersendruk steeg initieel toen de dokters hem van de sedatie haalden. Dit hebben ze enkele keren moeten proberen. Sinds donderdag hebben ze zijn medicatie wel sterk kunnen verminderen. Hij heeft zijn ogen geopend, maar hij lijkt toch niet echt wakker. Hij reageert op prikkels die de dokters hem geven. Ik zag zijn hartslag versnellen op de monitor toen ik mijn hand op zijn borst legde, alsof hij toch besefte dat ik er was.
Ik heb dit topic geopend om mijn gedachten eens te ordenen. Misschien zijn er hier ook mensen met positieve ervaringsverhalen?
dinsdag 4 augustus 2015 om 23:43
Hoi hoi,
Hoe gaat het nu? Mijn vriend heeft geen hersenbloeding gehad maar heeft wel niet-aangeboren hersenletsel. Mijn vriend heeft veel onderzoeken gehad bij het revalidatiecentrum en 2 jaar diverse soorten begeleiding. Zowel 1 op 1 als op een zorgboerderij.
Ook heb ik (in veel mindere mate) partnerbegeleiding gehad.
Het leven met iemand met hersenletsel is namelijk levensveranderend. Het probleem is alleen; die hersens zijn zo complex, dat ieder letsel zich anders uit. Sommigen kunnen ineens impulsief worden, of juist introvert. Sommigen krijgen regelmatig paniekaanvallen. De meesten hebben energieproblemen (de mijne overigens niet). Plannen kan ineens lastig zijn. Kortom; er zijn heel veel verschillende uitingen van hersenletsel. Wel hebben bijna alle mensen met hersenletsel problemen met het accepteren van de nieuwe situatie en daalt het zelfvertrouwen enorm.
Hopelijk houdt je vriend er niks of weinig aan over; dat moet na verloop van tijd blijken. Mijn vriend heeft vrij veel baat gehad van de begeleiding van "Professionals in NAH". Als ik kijk naar onze relatie, ondervindt mijn vriend weinig last van zijn hersenletsel maar ik des te meer. Je bent mantelzorger en het kost enorm veel energie om met iemand te leven die hersenletsel heeft.
Heel sterkte in ieder geval.
Hoe gaat het nu? Mijn vriend heeft geen hersenbloeding gehad maar heeft wel niet-aangeboren hersenletsel. Mijn vriend heeft veel onderzoeken gehad bij het revalidatiecentrum en 2 jaar diverse soorten begeleiding. Zowel 1 op 1 als op een zorgboerderij.
Ook heb ik (in veel mindere mate) partnerbegeleiding gehad.
Het leven met iemand met hersenletsel is namelijk levensveranderend. Het probleem is alleen; die hersens zijn zo complex, dat ieder letsel zich anders uit. Sommigen kunnen ineens impulsief worden, of juist introvert. Sommigen krijgen regelmatig paniekaanvallen. De meesten hebben energieproblemen (de mijne overigens niet). Plannen kan ineens lastig zijn. Kortom; er zijn heel veel verschillende uitingen van hersenletsel. Wel hebben bijna alle mensen met hersenletsel problemen met het accepteren van de nieuwe situatie en daalt het zelfvertrouwen enorm.
Hopelijk houdt je vriend er niks of weinig aan over; dat moet na verloop van tijd blijken. Mijn vriend heeft vrij veel baat gehad van de begeleiding van "Professionals in NAH". Als ik kijk naar onze relatie, ondervindt mijn vriend weinig last van zijn hersenletsel maar ik des te meer. Je bent mantelzorger en het kost enorm veel energie om met iemand te leven die hersenletsel heeft.
Heel sterkte in ieder geval.
