
Geschrokken na heel dronken bui van vriend
maandag 7 september 2015 om 14:27
Ik en mijn vriend (we zijn nu 7 maanden samen) gaan wel eens uit en meestal gaat dat erg gezellig. Hij kan echter niet echt maat houden aan de drank en gaat er snel over. Hij heeft dan ook echt gaten de dag erop. Da's nu al een keer of 2 gebeurd. Ik heb hem dan altijd mooi naar huis geholpen en er is nooit iets voorgevallen.
Nu vrijdag is het echter wel wat uit de hand gelopen. Hij heeft bijna gevochten, kon hem nog net tegenhouden. En daarna heeft hij zijn frustraties losgelaten op mij. Weliswaar verbaal maar toch... ik heb dat in mijn vorige relatie nooit meegemaakt.
Hij is zelf nog kwaad met zijn auto naar huis gereden eenmaal bij mij thuis aangekomen (we waren met de fiets op pad). Ik heb wel ergens geroepen dat ik dit gedrag onaanvaardbaar vind en dat het voor mijn part gedaan was. Ja ben ook maar een mens en ik word niet graag uitgescholden.
Zaterdagmiddag krijg ik een berichtje "is het gedaan? want ik weet van niets meer, heb allemaal gaten, weet niet wat er gebeurd is". Van zijn broer en schoonzus heb ik gehoord dat hij erg geschrokken was. Dat hij echt niet wist wat hij nu moest doen.
Enfin om een lang verhaal kort te maken. We hebben erover gepraat, heb hem gezegd dat ik eens wat dronken zijn niet erg vind maar zodanig dat je gaten hebt en dan nog met de wagen wegrijden, dat is er voor mij echt over.
Hij heeft zich geëxcuseerd en was er echt niet goed van maar ergens heb ik wel een knauw gekregen. Hij bleef ook maar zeggen dat het door de drank kwam en dat hij dat niet meer weet. Ik vind dat nogal zwak excuus, drink dan een beetje minder.
Hij belooft nu wel in de toekomst dit te voorkomen maar eerst zien en dan geloven. Ik ben ook wel iemand die iemand een tweede kans gun, een fout is pas echt een fout als je er niet uit leert zeg ik altijd maar... ondertussen heb ik zo wel iets van "help!".
Dus dames en heren (ook altijd hun mening te horen), maken jullie dit ook wel eens mee? Hoe gaan jullie hiermee om? Negeren jullie gewoon de scheldpartij met het gedacht "hij weet dat toch niet meer". Of integendeel? Ben ik aan het overdrijven of heb ik groot gelijk?
Nu vrijdag is het echter wel wat uit de hand gelopen. Hij heeft bijna gevochten, kon hem nog net tegenhouden. En daarna heeft hij zijn frustraties losgelaten op mij. Weliswaar verbaal maar toch... ik heb dat in mijn vorige relatie nooit meegemaakt.
Hij is zelf nog kwaad met zijn auto naar huis gereden eenmaal bij mij thuis aangekomen (we waren met de fiets op pad). Ik heb wel ergens geroepen dat ik dit gedrag onaanvaardbaar vind en dat het voor mijn part gedaan was. Ja ben ook maar een mens en ik word niet graag uitgescholden.
Zaterdagmiddag krijg ik een berichtje "is het gedaan? want ik weet van niets meer, heb allemaal gaten, weet niet wat er gebeurd is". Van zijn broer en schoonzus heb ik gehoord dat hij erg geschrokken was. Dat hij echt niet wist wat hij nu moest doen.
Enfin om een lang verhaal kort te maken. We hebben erover gepraat, heb hem gezegd dat ik eens wat dronken zijn niet erg vind maar zodanig dat je gaten hebt en dan nog met de wagen wegrijden, dat is er voor mij echt over.
Hij heeft zich geëxcuseerd en was er echt niet goed van maar ergens heb ik wel een knauw gekregen. Hij bleef ook maar zeggen dat het door de drank kwam en dat hij dat niet meer weet. Ik vind dat nogal zwak excuus, drink dan een beetje minder.
Hij belooft nu wel in de toekomst dit te voorkomen maar eerst zien en dan geloven. Ik ben ook wel iemand die iemand een tweede kans gun, een fout is pas echt een fout als je er niet uit leert zeg ik altijd maar... ondertussen heb ik zo wel iets van "help!".
Dus dames en heren (ook altijd hun mening te horen), maken jullie dit ook wel eens mee? Hoe gaan jullie hiermee om? Negeren jullie gewoon de scheldpartij met het gedacht "hij weet dat toch niet meer". Of integendeel? Ben ik aan het overdrijven of heb ik groot gelijk?
dinsdag 15 september 2015 om 12:21
quote:Bolieke schreef op 15 september 2015 @ 10:35:
Nog even een korte update... na een week stress, praten en ruzie maken met elkaar, er toch nog voor willen gaan en dan weer niet... heb ik zondag er definitief een einde aan gemaakt. De uiteindelijk reden waarom ik uiteindelijk die knoop heb doorgehakt, zijn van geen belang maar er is wel een last van mijn schouders. Ja, het is het beste zo. Hij heeft het er op de moment nog moeilijk mee, maar dat komt ook wel goed... hij zal zelf wel gaan inzien dat dit gewoon gedoemd was te mislukken.
Weer veel geleerd uit deze relatie.Jij kunt er nu beter achterkomen, i.p.v jaren later als je misschien al wel een kind had met die droeftoeter.
Nog even een korte update... na een week stress, praten en ruzie maken met elkaar, er toch nog voor willen gaan en dan weer niet... heb ik zondag er definitief een einde aan gemaakt. De uiteindelijk reden waarom ik uiteindelijk die knoop heb doorgehakt, zijn van geen belang maar er is wel een last van mijn schouders. Ja, het is het beste zo. Hij heeft het er op de moment nog moeilijk mee, maar dat komt ook wel goed... hij zal zelf wel gaan inzien dat dit gewoon gedoemd was te mislukken.
Weer veel geleerd uit deze relatie.Jij kunt er nu beter achterkomen, i.p.v jaren later als je misschien al wel een kind had met die droeftoeter.
dinsdag 15 september 2015 om 17:27