
Omgaan met emoties
dinsdag 30 september 2008 om 12:47
Hoi allemaal,
Ik heb al ruim 7 jaar een relatie met een hele lieve vriend. Het is echt een schat en ik wil hem ook zeker nooit meer kwijt. Maar, zoals iedere relatie, hebben wij ook zo onze nukken.......
Vriendlief vind het errug moeilijk om met emoties om te gaan. Nu hoor ik wel vaker dat vriendjes daar moeite mee hebben ( en nee ik zeg niet dat alle mannen daar moeite mee hebben ) en we hebben het hier ook over gehad. Hij doet erg zijn best en ik waardeer dat enorm! Maar soms zou ik hem wel eens achter het behang willen plakken wanneer ik met mijn emoties kom en hij er, eigenlijk, weinig mee kan....
Herkenbaar voor meerdere ??
X
Emoticon
Ik heb al ruim 7 jaar een relatie met een hele lieve vriend. Het is echt een schat en ik wil hem ook zeker nooit meer kwijt. Maar, zoals iedere relatie, hebben wij ook zo onze nukken.......
Vriendlief vind het errug moeilijk om met emoties om te gaan. Nu hoor ik wel vaker dat vriendjes daar moeite mee hebben ( en nee ik zeg niet dat alle mannen daar moeite mee hebben ) en we hebben het hier ook over gehad. Hij doet erg zijn best en ik waardeer dat enorm! Maar soms zou ik hem wel eens achter het behang willen plakken wanneer ik met mijn emoties kom en hij er, eigenlijk, weinig mee kan....
Herkenbaar voor meerdere ??
X
Emoticon
dinsdag 30 september 2008 om 12:59
Allereerst gecondoleerd met het verlies van je vader! Wat enorm moeilijk lijkt me dat!
Maar helaas, herkenbaar hoor, die reactie van je vriend. (mijn vader is overigens niet overleden, maar ik bedoel meer in het algemeen).
Ik vind het altijd zo'n dooddoener..,ik kan er niets mee...het is natuurlijk wel eerlijk maar toch....maar ja, wanneeer hij dan vraagt wat ik dan van hem verwacht...kan ik het wel uitleggen maar dan kan hij er nog niets mee...
X
Maar helaas, herkenbaar hoor, die reactie van je vriend. (mijn vader is overigens niet overleden, maar ik bedoel meer in het algemeen).
Ik vind het altijd zo'n dooddoener..,ik kan er niets mee...het is natuurlijk wel eerlijk maar toch....maar ja, wanneeer hij dan vraagt wat ik dan van hem verwacht...kan ik het wel uitleggen maar dan kan hij er nog niets mee...
X
dinsdag 30 september 2008 om 13:12
dinsdag 30 september 2008 om 13:21
dinsdag 30 september 2008 om 13:26
@ Itje --> Herkenbaar, mijn vriend luisterd ook wel, dat is het 'probleem' niet. Hij heeft alleen geen idee wat hij er mee moet. Hij weet inderdaad dat ik het op prijs stel wanneer hij luistert.
. Maar dat is inderdaad meer omdat het 'moet' , dan dat hij er zelf iets mee kan. Wel lief natuurlijk van hem
X

X
dinsdag 30 september 2008 om 13:59
Nee, die van mij weet ook nooit zo goed wat ie er mee moet. Dat neem ik dan maar voor lief. Dat ie luistert vind ik al vrij knap en dat ie soms zelf ook dingen vertelt waar hij mee zit. Ook dat heeft hij nooit gekund. Heeft ook te maken met het gezin waar hij is opgegroeid. Daar werd nooit echt gepraat. Dus ik kan het hem ook niet echt kwalijk nemen. Beetje bij beetje leert hij het al.
Trouwens, ik zou het ook niet prettig vinden als ik een vriend zou hebben die juist weer te goed is met emoties. Beetje eng...
Trouwens, ik zou het ook niet prettig vinden als ik een vriend zou hebben die juist weer te goed is met emoties. Beetje eng...
dinsdag 30 september 2008 om 14:05
dinsdag 30 september 2008 om 14:08
Is niet krengerig, is wel heel logisch. De meeste mensen willen de dingen waar ze mee zitten gewoon even kwijt kunnen. Heb ik ook. En de een heeft die behoefte meer dan een ander. Vrouwen over het algemeen meer dan mannen. Ach, gelukkig heb ik ook nog altijd een moeder met een luisterend oor. Soms ook erg prettig. Daar kan ik uitgebreid mee praten en dan ben ik het even kwijt. Mijn vriend hoort dan vervolgens de verkorte versie.
dinsdag 30 september 2008 om 14:10
quote:Emoticon schreef op 30 september 2008 @ 13:12:
Owwww herkenbaar!! Hihi, maar eigenlijk, wanneer ik eerlijk ben, is die knuffel niet genoeg, gewoonweg omdat ik dan al het gevoel heb dat hij het doet omdat het moet... (misschien ook wel zo natuurlijk, komt ook wel een beetje door mezelf )
Herkenning, herkenning!
Was ervan overtuigd dat er met mijn vriend (inmiddels ex, mede door deze issue) iets mis was, maar kom er langzaam maar zeker achter dat sommige mannen gewoon zo zijn. En dat is behoorlijk zuur, maar je kunt je vent moeilijk veranderen.
Owwww herkenbaar!! Hihi, maar eigenlijk, wanneer ik eerlijk ben, is die knuffel niet genoeg, gewoonweg omdat ik dan al het gevoel heb dat hij het doet omdat het moet... (misschien ook wel zo natuurlijk, komt ook wel een beetje door mezelf )
Herkenning, herkenning!
Was ervan overtuigd dat er met mijn vriend (inmiddels ex, mede door deze issue) iets mis was, maar kom er langzaam maar zeker achter dat sommige mannen gewoon zo zijn. En dat is behoorlijk zuur, maar je kunt je vent moeilijk veranderen.
dinsdag 30 september 2008 om 14:17
@ maan --> Ja inderdaad, sommige mannen zijn daar gewoonweg niet zo goed in. Je moet ze ook niet willen veranderen, want dat is niet eerlijk lijkt mij. En dus af en toe stoom afblazen bij mijn vriendinnen....
. Ik heb me altijd erg ' afgezet' tegen het feit dat vriendlief er niet goed mee kon omgaan. Misschien moet ik daar ook maar mee stoppen
X

X
dinsdag 30 september 2008 om 14:33
Misschien heb je stiekem wel een beetje gelijk opperdepop.
Maar om toch antwoord op je vraag te proberen te geven :
Wat ik wil is dat hij erkent dat het inderdaad shit is hoe ik me voel/wat er is gebeurd. Dat hoeft echt niet tot in den treuren toe hoor, maar het erkennen en niet wegredeneren zou voor mij al helpen !
Nogmaals, ik zeg echt niet dat alle mannen zo zijn hoor! Ik heb het over mijn eigen situatie.
Maar kan jij me dan vertellen wat er dan in het hoofd van een man omgaat wanneer we over onze emoties beginnen?
X
PS: ik kreeg van een vriendin de tip om het boek, mannen komen van mars, vrouwen van venus te lezen en ik moet zeggen: AANRADER!
Maar om toch antwoord op je vraag te proberen te geven :
Wat ik wil is dat hij erkent dat het inderdaad shit is hoe ik me voel/wat er is gebeurd. Dat hoeft echt niet tot in den treuren toe hoor, maar het erkennen en niet wegredeneren zou voor mij al helpen !
Nogmaals, ik zeg echt niet dat alle mannen zo zijn hoor! Ik heb het over mijn eigen situatie.
Maar kan jij me dan vertellen wat er dan in het hoofd van een man omgaat wanneer we over onze emoties beginnen?
X
PS: ik kreeg van een vriendin de tip om het boek, mannen komen van mars, vrouwen van venus te lezen en ik moet zeggen: AANRADER!
dinsdag 30 september 2008 om 14:40
dinsdag 30 september 2008 om 14:43
quote:"Vervelend voor je, maar maak je niet druk, het komt wel weer goed..." Zoiets...
Jup, die reactie herken ik van mijn vriend. Meestal denk ik dan :
" Ik maak me al druk en heb niet het gevoel dat het niet goedkomt..ik voel me gewoon op dit moment ***, ik ben ook niet op zoek naar een oplossing vooral naar begrip
"
Maar ja, ik ben bang dat dit verschil tussen man en vrouw altijd zal blijven bestaan, dat maakt het natuurlijk ook wel weer leuk!
X
Jup, die reactie herken ik van mijn vriend. Meestal denk ik dan :
" Ik maak me al druk en heb niet het gevoel dat het niet goedkomt..ik voel me gewoon op dit moment ***, ik ben ook niet op zoek naar een oplossing vooral naar begrip

Maar ja, ik ben bang dat dit verschil tussen man en vrouw altijd zal blijven bestaan, dat maakt het natuurlijk ook wel weer leuk!
X
dinsdag 30 september 2008 om 14:50
quote:regenponcho schreef op 30 september 2008 @ 14:46:
In het eerder genoemde magazine stond ook dat veel mannen niet eens weten wàt ze voelen. In dat geval kunnen ze ook niet echt open zijn naar vrouwen over hun gevoelens.
Mannen, het blijven vreemde wezens
Hihi, dat denken mannen waarschijnlijk ook over ons, dat we vreemde wezens blijven.
Ik herken dat wel, vriendlief zegt ook altijd dat hij ect niet weet wat hij voelt. Terwijl hij het wel in een brief kan verwoorden....misschien omdat hij er dan beter over na kan denken? Maar ik vind het toch 'vreemd' dat mannen niet echt weten wat ze voelen...ik denk dan: ' iedereen heeft toch gevoel..' of zit ik er dan naast?
X
In het eerder genoemde magazine stond ook dat veel mannen niet eens weten wàt ze voelen. In dat geval kunnen ze ook niet echt open zijn naar vrouwen over hun gevoelens.
Mannen, het blijven vreemde wezens
Hihi, dat denken mannen waarschijnlijk ook over ons, dat we vreemde wezens blijven.
Ik herken dat wel, vriendlief zegt ook altijd dat hij ect niet weet wat hij voelt. Terwijl hij het wel in een brief kan verwoorden....misschien omdat hij er dan beter over na kan denken? Maar ik vind het toch 'vreemd' dat mannen niet echt weten wat ze voelen...ik denk dan: ' iedereen heeft toch gevoel..' of zit ik er dan naast?
X
dinsdag 30 september 2008 om 14:54
quote:Emoticon schreef op 30 september 2008 @ 14:43:
[...]
" Ik maak me al druk en heb niet het gevoel dat het niet goedkomt..ik voel me gewoon op dit moment ***, ik ben ook niet op zoek naar een oplossing vooral naar begrip
"
Voor mannen neigt dat denk ik snel naar "drowning in misery"... Mannen willen denk ik dingen oplossen. Stamt uit de oertijd. Als je op jacht was en er kwam een beer op je af kon je ook niet denken "Oei, wat vervelend. Shit zeg, ik heb een probleem. Ik ben bang! Joehoe, mag ik even wat begrip voor mijn gevoelens hier?!?"..
[...]
" Ik maak me al druk en heb niet het gevoel dat het niet goedkomt..ik voel me gewoon op dit moment ***, ik ben ook niet op zoek naar een oplossing vooral naar begrip

Voor mannen neigt dat denk ik snel naar "drowning in misery"... Mannen willen denk ik dingen oplossen. Stamt uit de oertijd. Als je op jacht was en er kwam een beer op je af kon je ook niet denken "Oei, wat vervelend. Shit zeg, ik heb een probleem. Ik ben bang! Joehoe, mag ik even wat begrip voor mijn gevoelens hier?!?"..
dinsdag 30 september 2008 om 14:58
Haha opperdepop, daar heb je dan weer gelijk in. Ik denk dat die beer weinig begrip heeft voor je emoties (of het moet een vrouwtjes beer zijn
Je hebt wel gelijk wanneer vrouwen soms kunnen 'wegkwijnen' in hun eigen emoties....ik ben daar trouwens helemaal niet het type voor, ik ben juist (Volgens vele ) te hard voor mezelf.
Voor andere ben ik wel heel begripvol maar naar mezelf toe ben ik het type: ' niet zeuren maar doorgaan!'
Misschien zou ik het daarom juist prettig vinden wanneer ik dat begrip wel van vriendlief zou krijgen...Hij is meer het type van: hetgeen wat vervelend was is nu voorbij, dus gaan met die banaan....of zoiets..
X
Je hebt wel gelijk wanneer vrouwen soms kunnen 'wegkwijnen' in hun eigen emoties....ik ben daar trouwens helemaal niet het type voor, ik ben juist (Volgens vele ) te hard voor mezelf.
Voor andere ben ik wel heel begripvol maar naar mezelf toe ben ik het type: ' niet zeuren maar doorgaan!'
Misschien zou ik het daarom juist prettig vinden wanneer ik dat begrip wel van vriendlief zou krijgen...Hij is meer het type van: hetgeen wat vervelend was is nu voorbij, dus gaan met die banaan....of zoiets..
X
dinsdag 30 september 2008 om 15:05
En over mannen die hun emoties niet uiten: ook weleens bij stilgestaan dat vrouwen daar niet altijd evenveel ruimte voor geven? Meestal gaat het zo:
Man: ik voel me rot. Een collega deed heel rot tegen me...
Vrouw: Joh, wat vervelend. Ik herken dat wel, heb het ook weleens gehad...............................[gaat daar 15 minuten over vertellen]..........................Mijn vriendin had het ook weleens...................[gaat daar 10 minuten over vertellen]..........................En die keer dat ik......................[gaat daar 15 minuten over vertellen]..........................Jeetje, als ik er weer aan terugdenk voel ik me weer helemaal verdrietig. Schat? Waarom reageer je nu zo als ik verdrietig ben?!?...
Man: ik voel me rot. Een collega deed heel rot tegen me...
Vrouw: Joh, wat vervelend. Ik herken dat wel, heb het ook weleens gehad...............................[gaat daar 15 minuten over vertellen]..........................Mijn vriendin had het ook weleens...................[gaat daar 10 minuten over vertellen]..........................En die keer dat ik......................[gaat daar 15 minuten over vertellen]..........................Jeetje, als ik er weer aan terugdenk voel ik me weer helemaal verdrietig. Schat? Waarom reageer je nu zo als ik verdrietig ben?!?...