
Castingbureau kinderen, ervaringen?
donderdag 2 oktober 2008 om 10:22
Je ziet het toch eigenlijk al aan de openingstekst....
Zoon wil filmster worden?
Niet echt een woord dat gangbaar is. Lijkt me toch dat een kind zegt dat hij acteur wil worden. Filmster gaat meer om de randzaken (beroemd zijn, aandacht krijgen etc.) dan om de inhoudelijke kant.
Dan maak je idd meer kans bij een castingbureau. Met een goeie reclame campagne wordt je overal herkend.
Ik zou er voor mijn kind echt niet aan moeten denken maar gezien er hier al wordt gesproken over het feit dat je je kind "goed begeleid" zal ik wel een afwijkende mening hebben.
Een kind dat zich creatief wil ontwikkelen kan dat op zo veel manieren doen (zang, dans, kindercircus, theaterclub en noem maar op) zonder dat het een uiting naar buren, vrienden, en andere bekenden hoeft te zijn van : "Kijk mijn kind eens".
En helaas denken ouders dat dus vaak en worden ze gezien als pushy ouders.
Ik denk dus dat je jezelf oprecht de vraag moet stellen wat je wilt voor je kind. Natuurlijk hoeft het een het ander niet uit te sluiten zoals hier werd geopperd, maar als het je echt om de creativiteit van je kind gaat, zal je altijd eerst aan een toneelschool of klas denken, en dan pas aan een castingbureau lijkt me...
Zoon wil filmster worden?
Niet echt een woord dat gangbaar is. Lijkt me toch dat een kind zegt dat hij acteur wil worden. Filmster gaat meer om de randzaken (beroemd zijn, aandacht krijgen etc.) dan om de inhoudelijke kant.
Dan maak je idd meer kans bij een castingbureau. Met een goeie reclame campagne wordt je overal herkend.
Ik zou er voor mijn kind echt niet aan moeten denken maar gezien er hier al wordt gesproken over het feit dat je je kind "goed begeleid" zal ik wel een afwijkende mening hebben.
Een kind dat zich creatief wil ontwikkelen kan dat op zo veel manieren doen (zang, dans, kindercircus, theaterclub en noem maar op) zonder dat het een uiting naar buren, vrienden, en andere bekenden hoeft te zijn van : "Kijk mijn kind eens".
En helaas denken ouders dat dus vaak en worden ze gezien als pushy ouders.
Ik denk dus dat je jezelf oprecht de vraag moet stellen wat je wilt voor je kind. Natuurlijk hoeft het een het ander niet uit te sluiten zoals hier werd geopperd, maar als het je echt om de creativiteit van je kind gaat, zal je altijd eerst aan een toneelschool of klas denken, en dan pas aan een castingbureau lijkt me...
donderdag 2 oktober 2008 om 10:54
Nou Neele, ik weet niet hoe oud jouw kinderen zijn, maar de meeste kinderen zullen toch echt eerder filmster zeggen dan acteur hoor. En ja, dat stuk beeldvorming van beroemd zijn etc hoort daar ook bij. Wat is daar mis mee? Daar mag een kind toch best van dromen? Hij komt er snel genoeg achter dat de dingen zo niet in elkaar zitten als je soms van te voren denkt. Is een prima leerproces.
Ik snap oprecht niet waarom jij TO zo graag af wilt schilderen als een pushy ouder. Zo komt ze op mij helemaal niet over.
Ik vind jouw postings ontzettend venijnig. Jij moet er voor jouw kinderen niet aan denken; prima. Ik ook niet en met mij nog wel meer niet. Maar er zijn ook mensen die desondanks minder stellig oordelen over de ouders die wel mee zouden willen werken aan de wens van hun kind.
Ik snap oprecht niet waarom jij TO zo graag af wilt schilderen als een pushy ouder. Zo komt ze op mij helemaal niet over.
Ik vind jouw postings ontzettend venijnig. Jij moet er voor jouw kinderen niet aan denken; prima. Ik ook niet en met mij nog wel meer niet. Maar er zijn ook mensen die desondanks minder stellig oordelen over de ouders die wel mee zouden willen werken aan de wens van hun kind.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 2 oktober 2008 om 11:49
Mijn postings zijn niet venijnig bedoeld hoor!
Maar ik moet gewoon eerlijk zeggen dat ik vaak met kinderen te maken heb gehad bij tv en in het theater, en dat ik nog nooit een ouder heb ontmoet die zichzelf pushy vond.
Integendeel, men vindt altijd dat dat andere ouders zijn.
En ik heb volgens mij nooit gezegd dat ik to pushy vind.
Ik heb juist andere dingen aangedragen waarmee haar kind mijns inziens veel meer plezier kan beleven aan het spelen.
Nu blijkt dat hij graag eens op de set wil kijken is het een ander verhaal.
Schrijf je in bij Klooster en binnen de korstste keren sta je op de set van een soap als figurant.
Heel grappig om mee te maken voor een keer.
Het leukst dat ik ooit zag was een gesprek tussen een aantal tieners die tegen elkaar aan het opbieden waren wie het meest had gedaan.
" Weet je nog die aflevering van medisch centrum west waarin dokter huppeldepup ruzie had met zuster happeldepap? Toen ze voor die lift stonden en die brancard naar buiten werd gereden? Dat was ik!"
" Oh, ik heb al in 12 afleveringen van GTST gezeten. Ik ben vaste klant bij cafe dinges. En in ONM moest ik in aflevering 781 de straat oversteken" .
Het idee dat daar hele famillie's klaar voor zaten voor de buis om Chantal op een brancard te zien liggen vond ik echt grappig!
En idd, ik kijk liever naar een kind dat een prachtig lied zingt bij een schoolmusical maar dat is mijn mening....
Maar ik moet gewoon eerlijk zeggen dat ik vaak met kinderen te maken heb gehad bij tv en in het theater, en dat ik nog nooit een ouder heb ontmoet die zichzelf pushy vond.
Integendeel, men vindt altijd dat dat andere ouders zijn.
En ik heb volgens mij nooit gezegd dat ik to pushy vind.
Ik heb juist andere dingen aangedragen waarmee haar kind mijns inziens veel meer plezier kan beleven aan het spelen.
Nu blijkt dat hij graag eens op de set wil kijken is het een ander verhaal.
Schrijf je in bij Klooster en binnen de korstste keren sta je op de set van een soap als figurant.
Heel grappig om mee te maken voor een keer.
Het leukst dat ik ooit zag was een gesprek tussen een aantal tieners die tegen elkaar aan het opbieden waren wie het meest had gedaan.
" Weet je nog die aflevering van medisch centrum west waarin dokter huppeldepup ruzie had met zuster happeldepap? Toen ze voor die lift stonden en die brancard naar buiten werd gereden? Dat was ik!"
" Oh, ik heb al in 12 afleveringen van GTST gezeten. Ik ben vaste klant bij cafe dinges. En in ONM moest ik in aflevering 781 de straat oversteken" .
Het idee dat daar hele famillie's klaar voor zaten voor de buis om Chantal op een brancard te zien liggen vond ik echt grappig!
En idd, ik kijk liever naar een kind dat een prachtig lied zingt bij een schoolmusical maar dat is mijn mening....