Ik kan zoons geaardheid niet aanvaarden

quote:Theemok1 schreef op 07 november 2015 @ 16:36:

Dat laatste begrijp ik echt niet, TO. Waarom mogen je kinderen hun geliefde niet mee naar huis nemen? Waar ben je zo bang voor?Ik begrijp dat ook echt niet. Het lijkt wel of jullie een probleem hebben met veranderingen. Als er iets even anders is of gaat dan verwacht, kunnen jullie er maar moeilijk aan wennen.

Waar jij gelukkig van wordt, waar jij in wezen waarde aan hecht, waar jij een gevoel van eigenwaarde aan ontleent, dat is wat je je zoon - zonder dat je het beseft - oplegt. Door jouw blauwdruk van jouw wezen over de blauwdruk van je zoons wezen te willen leggen, zeg je in feite: je hebt geen eigen ziel, geen eigen pad, ik bepaal jouw geluk, ik bepaal wat wezenlijk belangrijk moet zijn voor jou, ik bepaal welke vruchten van het leven de moeite waard zijn en omdat ik dat bepaal, is jouw blauwdruk overbodig. Je wezen kan zo het raam uit.



En daarom zit deze wereld zo vol ellende; we bepalen eerst wat we zelf willen en dan moet iedereen en vooral onze kinderen precies hetzelfde nastreven. De wachtruimtes van psychiaters en therapeuten zitten vol met volwassen die in hun wezen afgewezen zijn en in de volwassen leven zichzelf compleet kwijt zijn geraakt omdat ze naar de blauwdruk van hun ouders moesten leven.



Ik begrijp dat je wilt dat je zoon gelukkig is, dat hij dezelfde positieve gevoelservaringen krijgt als jij die hebt met trouwen met je man en kinderen baren. Alleen is jouw wens voor zijn geluk voorbij een heleboel grenzen. Het mooiste zou zijn als jij het geluk voor je zoon wenst en het verder weigert in te vullen hoe dat geluk er voor hem moet uitzien. Dan geef je toe dat jouw manier niet DE manier is en dat is niet een probleem die alleen ouders hebben, maar de meeste mensen. Met jouw manier is niks mis en met die van je zoon ook niet. Het willen invullen is wat het zo schadelijk maakt.



Sterkte met alles, lijkt me niet makkelijk wat je nu tegenkomt.

quote:Solomio schreef op 07 november 2015 @ 12:55:

Geen tijd om alles te lezen, maar dit is niet echt. Toch? Pliezzzzzzz.Helaas ken ik teveel praktijkvoorbeelden uit mijn eigen leven, dit is echt niet zo 'jaren 50' als veel mensen hier denken hoor. Er is nog heel veel homofobie. Ook vaak zo van "prima als anderen zo leven maar als mijn eigen broer zo zou zijn...". Die vinden zichzelf dan heel ruimdenkend, maar dat is net zo homofobisch als TO.

quote:jamie09 schreef op 07 november 2015 @ 16:34:

[...]





Ja hoor, ik lees zeker nog mee. Er zijn nog heel wat waardevolle reacties bij gekomen. Bedankt hiervoor.

Waar ik grote moeite mee heb is het feit dat hier gezegd wordt dat homoseksualiteit staat voor wat je met iemand doet in bed. Dat vind ik licht uitgedrukt. Voor mij is homoseksualiteit een wezenlijk deel van je zijn. Ik zou mezelf niet zijn, ik zou het leven die ik nu heb, niet leiden als ik lesbisch was geweest. Ik zou nooit samen met mijn man biologische ouders geworden zijn van mijn kinderen. Voor mij bepaalt je seksualiteit veel meer dan wat je met iemand doet in bed. Laten we een koe een koe noemen: anale/orale seks kun je ook hebben als hetero. Het bepaalt wel wie je partner is, wie je vrienden zijn, hoe gemakkelijk je een gezin kan stichten, je interesses, je milieu. En nu kom ik er erachter dat dit wezenlijk deel van mijn zoon anders is dan ik jaren voor ogen heb gehouden en dit vind ik moeilijk. En voor mij is zijn toekomstbeeld slechter, omdat hij niet dezelfde kansen gaat krijgen als iemand die hetero is om bv een biologisch kind te krijgen. Het doet pijn dat hij niet dezelfde keuzes heeft als mijn andere kinderen.



Het feit dat de vriend van mijn zoon hier niet meer welkom is, is omdat alles nog te vers is. Het is nog te vroeg hiervoor. Ook mijn andere zoon (die hetero is) mocht trouwens niet meteen zijn vriendin mee naar huis nemen.



Onzin. dat je er nu pas achter komt dat je zoon homoseksueel is kan je beter jezelf verwijten. In een veilige omgeving had je dit eerder geweten. En weet je wat ook zo is: kinderen zijn niet van jou, ze zijn niet wat jij wilt dat ze zijn. Ze zijn van zichzelf, een zelfstandig wezen. Zijn toekomstbeeld is helemaal niet slechter, complete flauwekul. En een biologisch kind kan hij nog steeds krijgen, tenminste als zijn zaakje werkt. Dat weet je ook nog niet he? Dat is bij alle mannen, hetero of homo, nog maar af te wachten.

Het enige probleem dat jij hebt is dat jouw kind niet voldoet aan jouw eisen. Jouw eisen zijn het probleem, niet het kind.



Lees deze tekst van Khalil Gibran maar eens



Your children are not your children.

They are the sons and daughters of Life's longing for itself.

They come through you but not from you,

And though they are with you yet they belong not to you.

You may give them your love but not your thoughts,

For they have their own thoughts.

You may house their bodies but not their souls,

For their souls dwell in the house of tomorrow,

which you cannot visit, not even in your dreams.

You may strive to be like them,

but seek not to make them like you.

For life goes not backward nor tarries with yesterday

quote:jamie09 schreef op 07 november 2015 @ 16:34:

[...]





Ja hoor, ik lees zeker nog mee. Er zijn nog heel wat waardevolle reacties bij gekomen. Bedankt hiervoor.

Waar ik grote moeite mee heb is het feit dat hier gezegd wordt dat homoseksualiteit staat voor wat je met iemand doet in bed. Dat vind ik licht uitgedrukt. Voor mij is homoseksualiteit een wezenlijk deel van je zijn. Ik zou mezelf niet zijn, ik zou het leven die ik nu heb, niet leiden als ik lesbisch was geweest. Ik zou nooit samen met mijn man biologische ouders geworden zijn van mijn kinderen. Voor mij bepaalt je seksualiteit veel meer dan wat je met iemand doet in bed. Laten we een koe een koe noemen: anale/orale seks kun je ook hebben als hetero. Het bepaalt wel wie je partner is, wie je vrienden zijn, hoe gemakkelijk je een gezin kan stichten, je interesses, je milieu. En nu kom ik er erachter dat dit wezenlijk deel van mijn zoon anders is dan ik jaren voor ogen heb gehouden en dit vind ik moeilijk. En voor mij is zijn toekomstbeeld slechter, omdat hij niet dezelfde kansen gaat krijgen als iemand die hetero is om bv een biologisch kind te krijgen. Het doet pijn dat hij niet dezelfde keuzes heeft als mijn andere kinderen.



Het feit dat de vriend van mijn zoon hier niet meer welkom is, is omdat alles nog te vers is. Het is nog te vroeg hiervoor. Ook mijn andere zoon (die hetero is) mocht trouwens niet meteen zijn vriendin mee naar huis nemen.



Maar je dwingt wel af dat je zoon zichzelf niet mag zijn van jullie. Waarom zou je zoon niet dezelfde kansen krijgen als een hetero? Er zijn homo's in elke beroepsgroep dus ik zie het probleem niet.



Wat ik wel zie is zijn ouders met een vervormd beeld en dat de kinderen zich naar dat beeld moeten schikken. Eerder noemde je in een bericht dat je zoon ambitieus, hardwerkend en een bikkel is. Dat is iets om trots op te zijn, maar ik heb mijn twijfels. Het lijkt me eerder dat de zoon zo is gemaakt omdat hem al geleerd is om 'hard' voor zichzelf te zijn. Dan hebben we nog TO met een maf beeld over seks.

Misschien is gezinstherapie in dit geval duidelijk geen overbodige luxe.



Ik heb echt medelijden met jullie kinderen.

Je zoon kan alles doen wat hem gelukkig maakt. Namelijk kiezen voor zijn geluk en aanvaarden van zijn geaardheid.

De kans dat hij dit zal doen zonder zijn ouders is heel groot want jij en je man kijken niet naar wat hem gelukkig maakt maar naar wat jullie denken dat de definitie van geluk is.

Wat voor jullie geldt als geluk is niet leidend natuurlijk TO. Probeer eens buiten je eigen kaders te kijken. Probeer eens je vastgeroeste

ideeën los te laten. Probeer eens vertrouwen in je zoon te hebben. Probeer eens de partner van je zoon als mens te bekijken en probeer je zeker te realiseren dat jullie gedrag behoorlijk egoïstisch is. Jij en je man hebben jullie eigen geluk. Je zoon heeft recht op het zijne en hoe hij dat invult is aan hem.

Je stevent af op een breuk die niet makkelijk te helen zal zijn.

Wat zeggen de buren en je vrienden en kennissen er van ?

quote:jamie09 schreef op 07 november 2015 @ 16:34:

[...]

.

Waar ik grote moeite mee heb is het feit dat hier gezegd wordt dat homoseksualiteit staat voor wat je met iemand doet in bed.



Lees jij nou een heel ander topic?

De overgrote deel van de mensen hier zegt juist:



quote:Voor mij is homoseksualiteit een wezenlijk deel van je zijn.

Alleen maak jij de gedachtenfout dat homoseksualiteit iets is wat je kan kiezen en dat het daarna je zijn bepaalt.

Het is andersom: homoseksualiteit hoort bij je zijn.

Uit al jullie handelen blijkt dat jullie het zien als iets wat je kiest en wat onlosmakelijk verbonden is met en bepaalde levensstijl en milieu. Dat is onzin.



Vraag aan jou: welke concrete actie hebben jullie de afgelopen anderhalf jaar genomen om jullie zoon te accepteren voor wie hij is.

Heb je je ingelezen? Met mensen gesproken? Contact gezocht met ouders van homoseksuelen? Gewoon gepraat met je zoon? Met de ouders van zijn vriend?



quote:Het bepaalt wel wie je partner is, wie je vrienden zijn, hoe gemakkelijk je een gezin kan stichten, je interesses, je milieu.

Hoe kom je hier nou bij?



quote:En nu kom ik er erachter dat dit wezenlijk deel van mijn zoon anders is dan ik jaren voor ogen heb gehouden en dit vind ik moeilijk.

Je zoon is nog precies dezelfde persoon als eerst.



quote:En voor mij is zijn toekomstbeeld slechter, omdat hij niet dezelfde kansen gaat krijgen als iemand die hetero is om bv een biologisch kind te krijgen. Het doet pijn dat hij niet dezelfde keuzes heeft als mijn andere kinderen.

En vervolgens word je boos op hem? Lekker logisch.



quote:Het feit dat de vriend van mijn zoon hier niet meer welkom is, is omdat alles nog te vers is. Het is nog te vroeg hiervoor.

Vers? Je weet het al anderhalf jaar.



quote:Ook mijn andere zoon (die hetero is) mocht trouwens niet meteen zijn vriendin mee naar huis nemen.Gezellige gastvrije toestand bij jullie zeg

Mijn kind heeft autisme. Ik heb me heel lang bezorgd afgevraagd of hij later wel gelukkig kan worden. Totdat iemand zei: jouw definitie van geluk is waarschijnlijk heel anders dan die van hem.



Het zou zo mooi zijn als jij dat ook in kon zien, TO.

quote:sabbaticalmeds schreef op 07 november 2015 @ 16:46:

[...]





Onzin. dat je er nu pas achter komt dat je zoon homoseksueel is kan je beter jezelf verwijten. In een veilige omgeving had je dit eerder geweten. En weet je wat ook zo is: kinderen zijn niet van jou, ze zijn niet wat jij wilt dat ze zijn. Ze zijn van zichzelf, een zelfstandig wezen. Zijn toekomstbeeld is helemaal niet slechter, complete flauwekul. En een biologisch kind kan hij nog steeds krijgen, tenminste als zijn zaakje werkt. Dat weet je ook nog niet he? Dat is bij alle mannen, hetero of homo, nog maar af te wachten.

Het enige probleem dat jij hebt is dat jouw kind niet voldoet aan jouw eisen. Jouw eisen zijn het probleem, niet het kind.



Lees deze tekst van Khalil Gibran maar eens



Your children are not your children.

They are the sons and daughters of Life's longing for itself.

They come through you but not from you,

And though they are with you yet they belong not to you.

You may give them your love but not your thoughts,

For they have their own thoughts.

You may house their bodies but not their souls,

For their souls dwell in the house of tomorrow,

which you cannot visit, not even in your dreams.

You may strive to be like them,

but seek not to make them like you.

For life goes not backward nor tarries with yesterdayHelemaal mee eens

Als je hetro kind zijn of haar vriend of vriendin ook niet mee naar huis mag nemen geeft me dat een beter beeld van jullie bekrompen gedachtegang en kan ik me alhoewel ik het niet kan en wil begrijpen wel enigszins voorstellen dat je onvoorwaardelijke liefde voor je kinderen ziet als iets wat het in mijn ogen niet is.



Gelukkige kinderen en wat je daar als ouder aan kan doen bijdragen staat voor mij bovenaan. Zelfstandige individuen die een gelukkig leven (uiteindelijk) gaan leiden waar wij graag van mee genieten. Altijd terecht kunnen als je klein of groot zijn, geborgenheid en warmte, vertrouwen in hun kunnen.



Kippenvel van je uitspraken en aannames, heb oprecht medelijden met de zoon! Als je thuis al niet mag en kan zijn wie je bent, waar mag en kan het dan wel...

quote:kadanz schreef op 07 november 2015 @ 13:05:

TO, de opbouw van je OP toont aan dat je iemand bent die zich thuisvoelt op fora, wellicht ook op het Vivaforum. Dan weet je ook dat wat het effect van je OP is en dat NIEMAND je gaat steunen. Dus wat is je agenda precies?Ja ik vraag me ook af wat het doel is.

Ik voorzie straks feestdagen waar kinderen verplicht komen, beleefd invullen wat pap en mam willen horen en na het eten afruimen en snel weg zijn. Als je dat wilt TO ben je op de goede weg.

quote:jamie09 schreef op 07 november 2015 @ 16:34:

[...]





Ja hoor, ik lees zeker nog mee. Er zijn nog heel wat waardevolle reacties bij gekomen. Bedankt hiervoor.

Waar ik grote moeite mee heb is het feit dat hier gezegd wordt dat homoseksualiteit staat voor wat je met iemand doet in bed. Dat vind ik licht uitgedrukt. Voor mij is homoseksualiteit een wezenlijk deel van je zijn. Ik zou mezelf niet zijn, ik zou het leven die ik nu heb, niet leiden als ik lesbisch was geweest. Ik zou nooit samen met mijn man biologische ouders geworden zijn van mijn kinderen. Voor mij bepaalt je seksualiteit veel meer dan wat je met iemand doet in bed. Laten we een koe een koe noemen: anale/orale seks kun je ook hebben als hetero. Het bepaalt wel wie je partner is, wie je vrienden zijn, hoe gemakkelijk je een gezin kan stichten, je interesses, je milieu. En nu kom ik er erachter dat dit wezenlijk deel van mijn zoon anders is dan ik jaren voor ogen heb gehouden en dit vind ik moeilijk. En voor mij is zijn toekomstbeeld slechter, omdat hij niet dezelfde kansen gaat krijgen als iemand die hetero is om bv een biologisch kind te krijgen. Het doet pijn dat hij niet dezelfde keuzes heeft als mijn andere kinderen.



Het feit dat de vriend van mijn zoon hier niet meer welkom is, is omdat alles nog te vers is. Het is nog te vroeg hiervoor. Ook mijn andere zoon (die hetero is) mocht trouwens niet meteen zijn vriendin mee naar huis nemen.



Ergens begrijp ik best war dit vandaan komt. Zeker als je het wereldje, voor zover dat er in Nederland nog is, niet zelf kent en ook nooit hebt stilgestaan bij het feit dat een van je kinderen misschien niet hetero is, kan dit best een schok zijn. Zo is het waarschijnlijk ook voor je zoon geweest. Hij loopt ook rond in een wereld waarin de prins te prinses kust en dan trouwt, en waar "later als jij groot bent" vaak een huwelijk met een vrouw en een stel koters impliceert. En dan ineens lukt dat niet. Dat is lastig, niet alleen voor een zoon maar ook voor diens ouders.



Maar houd alsjeblieft in het achterhoofd, het beeld van homo's in de media is echt niet de enige mogelijkheid. Dat milieu waar jij waarschijnlijk aan denkt is gewoon het gay gedeelte van het Amsterdamse uitgaanscircuit. En net zoals niet elke hetero zich daarin stort, is het echt geen vereiste dat elke homo dat doet. Soms zie je wel van die jongens die zich net hebben ontdaan van hun heteroseksuele leugen, die helemaal losgaan omdat het eindelijk kan en mag, maar dat is maar een periode, een soort verlate puberteit.



Wat je zoon doet en met wie hij omgaat is nu bovendien zijn eigen keuze. Genoeg hetero's in mijn omgeving die totaal niet aan de verwachtingen van de ouders houden en heel gelukkig zijn met hun zelf verkozen leventje. Als ouder moet je dat toch leren loslaten, anders ga je eraan kapot. Op alles at hij wil, zelfs biologische kinderen, is een goede al dan niet creatieve oplossing te vinden. Mijn advies is: laat het rustig bezinken. Je zoon is en blijft je zoon, en hoe meer je hem accepteert zoals hij is, hoe meer je van hem zult zien, en dat is alleen maar leuk.

quote:Chuzzlewit schreef op 07 november 2015 @ 17:00:

[...]





Ergens begrijp ik best war dit vandaan komt. Zeker als je het wereldje, voor zover dat er in Nederland nog is, niet zelf kent en ook nooit hebt stilgestaan bij het feit dat een van je kinderen misschien niet hetero is, kan dit best een schok zijn. Zo is het waarschijnlijk ook voor je zoon geweest. Hij loopt ook rond in een wereld waarin de prins te prinses kust en dan trouwt, en waar "later als jij groot bent" vaak een huwelijk met een vrouw en een stel koters impliceert. En dan ineens lukt dat niet. Dat is lastig, niet alleen voor een zoon maar ook voor diens ouders.



Maar houd alsjeblieft in het achterhoofd, het beeld van homo's in de media is echt niet de enige mogelijkheid. Dat milieu waar jij waarschijnlijk aan denkt is gewoon het gay gedeelte van het Amsterdamse uitgaanscircuit. En net zoals niet elke hetero zich daarin stort, is het echt geen vereiste dat elke homo dat doet. Soms zie je wel van die jongens die zich net hebben ontdaan van hun heteroseksuele leugen, die helemaal losgaan omdat het eindelijk kan en mag, maar dat is maar een periode, een soort verlate puberteit.



Wat je zoon doet en met wie hij omgaat is nu bovendien zijn eigen keuze. Genoeg hetero's in mijn omgeving die totaal niet aan de verwachtingen van de ouders houden en heel gelukkig zijn met hun zelf verkozen leventje. Als ouder moet je dat toch leren loslaten, anders ga je eraan kapot. Op alles at hij wil, zelfs biologische kinderen, is een goede al dan niet creatieve oplossing te vinden. Mijn advies is: laat het rustig bezinken. Je zoon is en blijft je zoon, en hoe meer je hem accepteert zoals hij is, hoe meer je van hem zult zien, en dat is alleen maar leuk.



Prachtige post.

quote:jamie09 schreef op 07 november 2015 @ 16:34:

[...]

Waar ik grote moeite mee heb is het feit dat hier gezegd wordt dat homoseksualiteit staat voor wat je met iemand doet in bed. Dat vind ik licht uitgedrukt. Voor mij is homoseksualiteit een wezenlijk deel van je zijn. En dat wezenlijke deel van je zoon ontken je nu en duw je van je af. Is dat voor jou het wezenlijke deel van moeder zijn?

Maar TO, jij zegt dan dus dat mensen die geen biologisch eigen kinderen hebben nooit hetzelfde geluk kunnen ervaren als klassieke gezinnen?



Dan moet NYC hier maar eens komen vertellen, want het voelt 100% als haar eigen kind, haar zoontje. Het ís haar eigen kind.



Ik ken een gezin met 2 eigen kinderen en 1 adoptiekind, en die ouders zeggen: wij voelen voor alle kinderen precies hetzelfde. Er is geen verschil.



Ik ken mensen die een kindje hebben gekregen middels zaaddonatie (heterostel, man heeft geen levend zaad), en na het hele proces van samen de zwangerschap tot stand brengen, donor uitzoeken en 9 maanden samen met zijn vrouw de buik zien groeien, het baby'tje voelen en de bevalling meemaken voelt het 100% als zijn eigen kind, en het ís ook zijn eigen kind.



Ik ken iemand die haar stiefvader ziet als haar vader en haar stiefvader ziet haar als zijn dochter.



Ik ken een meisje dat uit een pleeggezin komt nadat haar ouders waren overleden en haar pleegouders voelen zich haar ouders en zij ziet hen als haar ouders.



Hoe kun je nou in godsnaam impliceren dat de enige manier om 'eigen' kinderen te hebben, is dat je je eigen genen doorgeeft?

Je hebt nota bene meerdere kinderen grootgebracht. Is die 20 jaar samen in een huis, voor het kind zorgen, het begeleiden naar de volwassenheid serieus voor jou niet veel belangrijker, tekenender, dieper en echter geweest dan het feit dat je je genen hebt doorgegeven?



Zo nee, wat een armoe, ik heb oprecht met je te doen.

quote:jamie09 schreef op 07 november 2015 @ 16:34:

[...]





Ja hoor, ik lees zeker nog mee. Er zijn nog heel wat waardevolle reacties bij gekomen. Bedankt hiervoor.

Waar ik grote moeite mee heb is het feit dat hier gezegd wordt dat homoseksualiteit staat voor wat je met iemand doet in bed. Dat vind ik licht uitgedrukt. Voor mij is homoseksualiteit een wezenlijk deel van je zijn. Ik zou mezelf niet zijn, ik zou het leven die ik nu heb, niet leiden als ik lesbisch was geweest. Ik zou nooit samen met mijn man biologische ouders geworden zijn van mijn kinderen. Voor mij bepaalt je seksualiteit veel meer dan wat je met iemand doet in bed. Laten we een koe een koe noemen: anale/orale seks kun je ook hebben als hetero. Het bepaalt wel wie je partner is, wie je vrienden zijn, hoe gemakkelijk je een gezin kan stichten, je interesses, je milieu. En nu kom ik er erachter dat dit wezenlijk deel van mijn zoon anders is dan ik jaren voor ogen heb gehouden en dit vind ik moeilijk. En voor mij is zijn toekomstbeeld slechter, omdat hij niet dezelfde kansen gaat krijgen als iemand die hetero is om bv een biologisch kind te krijgen. Het doet pijn dat hij niet dezelfde keuzes heeft als mijn andere kinderen.



Het feit dat de vriend van mijn zoon hier niet meer welkom is, is omdat alles nog te vers is. Het is nog te vroeg hiervoor. Ook mijn andere zoon (die hetero is) mocht trouwens niet meteen zijn vriendin mee naar huis nemen.Jij ziet ze echt vliegen.

Jamie, je zoons geaardheid ontstond in JOUW baarmoeder. Voel je je nu een slechte moeder?

Link: http://mens-en-samenlevin ... a-zegt-de-wetenschap.html



Accepteer je zoon zoals hij is, laat het los. Hij is homo, geen travestiet of shemale of ladyboy.

Hij is de zoon die jij hebt opgevoed en gelukkig gaat worden van een man. En met een man.

Zijn toekomstbeeld is anders, wellicht... Maar hoe zou het zijn als jouw hetero zoon geen kinderen kan krijgen door slecht zaad? Hebben ze dan beiden een slechte toekomst omdat het huisje-boompje-beestje niet op gaat?

quote:millennial schreef op 07 november 2015 @ 13:13:

[...]



Als je weigert te proberen te veranderen (homoseksualiteit is aangeboren, homofobie is aangeleerd), hoop ik voor je zoon dat hij die vechtlust die je hierboven omschrijft gebruikt om zich los te maken van jullie, zodat hij een normaal leven kan leiden en zich niet anders hoeft voor te doen voor jullie.



Mooi gezegd.



Sowieso komt die zoon over als een sterke vent, dat hij nog steeds probeert het contact goed te houden en zijn vriend voor te stellen en te vertellen hoe gelukkig hij met hem is, ondanks de liefdeloze reacties van zijn ouders. Dan moet je wel ballen hebben! Ik was denk ik al lang afgehaakt.



Gelukkig vonden mijn ouders het helemaal geen punt. Al toen we kind waren, zeiden ze dingen als: "Wij snappen niet dat mensen zich zo druk maken als hun kind homo is. Als je nou thuiskomt met een kerel die je slaat, okee, daar zouden we niet blij mee zijn. Maar homo/hetero maakt toch niet uit?" Maar sommige buurvrouwen hebben toch medelijden met mijn moeder vanwege mij, de homo dochter. Dus homofobie komt echt veel meer voor dan je zou hopen.



En zelfs met zulke ouders, heb ik zelf nog jarenlang geworsteld met het 'anders zijn'. Echt @jamie09, het is géén keuze. Hij was al zo in de baarmoeder.



Trouwens, moet hij ook een beroep kiezen dat jullie voor hem bedacht hebben?

En als hij nou wel met een vrouw trouwt, 'moet' hij dan kinderen krijgen? Wat nou als hij de hele wereld over wil reizen en geen kinderen wil (ook al zou hij hetero zijn), wat dan?



Serieuze vraag: waarom zijn jullie überhaupt ooit begonnen aan kinderen? Wat waren jullie verwachtingen (en eisen) daar dan eigenlijk bij? Dat je ze kon laten doen wat jij wilt? Dat ze 'van jou' blijven? Dat ze geen eigen wil en mening hebben? Ik vraag me echt af wat voor beeld je erbij had toen je zwanger raakte.

In diezelfde logica zou het je 'eigen schuld' zijn dat je zoon voelt wat hij voelt, genen hè.



19 pagina's verder..het gaat om liefde. Weet je nog. LIEFDE. het mooiste wat er is en wat je je kind gunt en jij kunt het niet accepteren.........zucht.

quote:beelicious schreef op 07 november 2015 @ 17:09:

Jamie, je zoons geaardheid ontstond in JOUW baarmoeder. Voel je je nu een slechte moeder?

Link: http://mens-en-samenlevin ... a-zegt-de-wetenschap.html



Accepteer je zoon zoals hij is, laat het los. Hij is homo, geen travestiet of shemale of ladyboy.

Hij is de zoon die jij hebt opgevoed en gelukkig gaat worden van een man. En met een man.

Zijn toekomstbeeld is anders, wellicht... Maar hoe zou het zijn als jouw hetero zoon geen kinderen kan krijgen door slecht zaad? Hebben ze dan beiden een slechte toekomst omdat het huisje-boompje-beestje niet op gaat?En als hij dat wel was geweest? Ik zou er geen greintje minder om van hem houden als moeder. Als je als ouder je kind al niet accepteert..

quote:dadelduifje schreef op 07 november 2015 @ 13:15:

[...]





Wie zegt dat? Ik steun haar wel. Ik vind seks tussen twee mannen ook gewoon walgelijk! En ja dat mag ik vinden. Tegenwoordig moet je alles maar respecteren. Het hoeft er niet doorheen gedrukt te worden. Iedereen heeft zo zijn eigen mening.Ik vind het ook walgelijk om te weten hoe jij seks hebt. Maar daarom hoef ik je toch nog niet te veroordelen als mens, en dat jij niet hetero 'mag' zijn?

quote:lux. schreef op 07 november 2015 @ 17:10:

[...]





En als hij dat wel was geweest? Ik zou er geen greintje minder om van hem houden als moeder. Als je als ouder je kind al niet accepteert..Dan kan ik me voorstellen dat je even moet slikken en wennen aan het idee. (Niet 1,5 jaar uiteraard)

TO, je hebt kennelijk in je leven niet eens werkelijk doodgewone homo's mogen ontmoeten, wat is dat voor een coconnetje waarin jij met je man hebt geleefd?



Vanuit mijn perspectief gaat je zoon juist veel meer kansen in het leven krijgen, als zijn wereld groter wordt dan dat coconnetje van jou. Jouw wereldje is misschien veiliger vanwege het vertrouwde karakter, maar absoluut zeker niet kansrijker. Kansrijk zijn juist de mensen die een veelheid aan keuzes hebben, mensen zijn nooit kansrijk in een bekrompen omgeving. Of die omgeving nou Teheran of Staphorst heet, een wereld waar je aan voorgeplaveide normen moet voldoen is het tegenovergestelde van een kansrijke omgeving waarin je alles kunt worden en bereiken wat je zelf maar wil.