Kinderen
alle pijlers
straffen?
maandag 6 oktober 2008 om 13:40
Hallo,
Ben erg benieuwd hoe jullie dit doen.
Mijn dochter is nu anderhalf en begint heel veel te begrijpen nu, echt prachtig om te zien....maar soms....
Ze is me momenteel gigantisch aan het uittesten, logisch, hoort erbij!! maar ze vindt erg leuk en grappig wanneer ik 'kwaad' wordt. Als ze iets doet wat niet mag dan spreek ik haar hier op aan met verheven stem, ze vindt geweldig en ligt dan in een deuk...en gaat juist door...
ik heb een tijdje geprobeerd om haar in de box te zetten als ze niet luisterde (hier zit ze nooit meer in) dus dit was dan haar 'strafplaatsje' maar ook al haalde ik het speelgoed eruit, dan nog vond ze het wel prima.
Momenteel gooit ze haar eten steeds op de grond als ze niet meer hoeft, ze vindt altijd een onbewaakt ogenblik zodat het haar lukt....kwaad worden lijkt geen indruk te maken.....
herkenning? en hoe zijn jullie hier mee omgegaan?
tips zeeeer welkom!!
Ben erg benieuwd hoe jullie dit doen.
Mijn dochter is nu anderhalf en begint heel veel te begrijpen nu, echt prachtig om te zien....maar soms....
Ze is me momenteel gigantisch aan het uittesten, logisch, hoort erbij!! maar ze vindt erg leuk en grappig wanneer ik 'kwaad' wordt. Als ze iets doet wat niet mag dan spreek ik haar hier op aan met verheven stem, ze vindt geweldig en ligt dan in een deuk...en gaat juist door...
ik heb een tijdje geprobeerd om haar in de box te zetten als ze niet luisterde (hier zit ze nooit meer in) dus dit was dan haar 'strafplaatsje' maar ook al haalde ik het speelgoed eruit, dan nog vond ze het wel prima.
Momenteel gooit ze haar eten steeds op de grond als ze niet meer hoeft, ze vindt altijd een onbewaakt ogenblik zodat het haar lukt....kwaad worden lijkt geen indruk te maken.....
herkenning? en hoe zijn jullie hier mee omgegaan?
tips zeeeer welkom!!
maandag 6 oktober 2008 om 13:50
geen aandacht aan besteden. als ze dus bv haar eten op de grond gooit wel zeggen; dat vind mama niet leuk! en maar verder en geen aandacht aan geven en het gewoon opruimen. overigens was bij mij het eten dan wel klaar. (want ja weg is weg)
uitdagen hoort er bij, en op het moment dat ze jouw 'aandacht' dus leuk vind moet je er geen aandacht meer aan besteden.
uitdagen hoort er bij, en op het moment dat ze jouw 'aandacht' dus leuk vind moet je er geen aandacht meer aan besteden.
maandag 6 oktober 2008 om 13:51
IK vind het altijd moeilijk om 'terug te gaan in de tijd' , zeg maar, dus om me te verplaatsen in de bewuste leeftijd van het kind.
Zoonlief is nu ruim 3,5 jaar oud en wanneer ik hem moet 'straffen' voor iets waar ik het niet mee eens ben, dan werkt dreigen met het weggooien van iets altijd erg goed. Eet hij zijn bordje niet leeg binnen de hiervoor gestelde tijd? Prima, dan gooit mamma het weg, maar dan is het ook gelijk daarna naar bed en geen voorleesverhaaltje meer.
Gooit hij met zijn speelgoed? Hij krijgt 1x een waarschuwing, waarbij ik hem vraag: 'Wat hebben we afgesproken over het gooien met speelgoed?' En dan vult hij het zelf al in:'Dan gooi jij het weg!' Juist! Dus als je niet wilt dat mamma jouw speelgoed weggooit, dan zou ik er ook niet meer mee gooien.
Hij heeft bovenstaande truukjes 2x geprobeerd door het daadwerkelijk uit te testen. En inderdaad, hoe wreed, mamma gooide inderdaad zijn eten weg en bracht hem linea recta, zonder voorleesverhaaltje naar bed, en ook gooide ze het bewuste stuk speelgoed weg waarmee hij gooide.
Resultaat: kind eet (vrijwel) altijd netjes zijn bord leeg en gooit zelden of nooit meer met iets!
Succes, misschien heb je er iets aan?
Zoonlief is nu ruim 3,5 jaar oud en wanneer ik hem moet 'straffen' voor iets waar ik het niet mee eens ben, dan werkt dreigen met het weggooien van iets altijd erg goed. Eet hij zijn bordje niet leeg binnen de hiervoor gestelde tijd? Prima, dan gooit mamma het weg, maar dan is het ook gelijk daarna naar bed en geen voorleesverhaaltje meer.
Gooit hij met zijn speelgoed? Hij krijgt 1x een waarschuwing, waarbij ik hem vraag: 'Wat hebben we afgesproken over het gooien met speelgoed?' En dan vult hij het zelf al in:'Dan gooi jij het weg!' Juist! Dus als je niet wilt dat mamma jouw speelgoed weggooit, dan zou ik er ook niet meer mee gooien.
Hij heeft bovenstaande truukjes 2x geprobeerd door het daadwerkelijk uit te testen. En inderdaad, hoe wreed, mamma gooide inderdaad zijn eten weg en bracht hem linea recta, zonder voorleesverhaaltje naar bed, en ook gooide ze het bewuste stuk speelgoed weg waarmee hij gooide.
Resultaat: kind eet (vrijwel) altijd netjes zijn bord leeg en gooit zelden of nooit meer met iets!
Succes, misschien heb je er iets aan?
maandag 6 oktober 2008 om 14:02
Dochter deed hier precies hetzelfde op die leeftijd.
Ik ben niet van "mama vindt het niet leuk". Dat zeg ik twee keer en daarna volgt een reprimande.
In ons geval werd ze in de woonkamer gezet achter het hekje dat de woonkamer (toen nog) van de woonkeuken scheidde.
Wij aten dan lekker verder.
Dat was echt doeltreffend.Afzonderen hanteer ik nog stees als straf.Nu (ze is drie) zet ik haar op de gang als ze stout is en mag ze weer binnen komen als ze sorry heeft gezegd.
Dit kan soms heel lang duren maar uiteindelijk werkt het wel.
Soms een fase dat ze vaak op de gang moet en dan weer maanden niet.
Zelf ben ik erg tegen het "negeren" van slecht gedrag. Een kind zoekt idd aandacht, en als je boos wordt beloon je dat. Maar ik zie bij mijn neefje en nichtje wat een onhandelbare tieners je door een "negeer" opvoeding kan krijgen....
Ik ben niet van "mama vindt het niet leuk". Dat zeg ik twee keer en daarna volgt een reprimande.
In ons geval werd ze in de woonkamer gezet achter het hekje dat de woonkamer (toen nog) van de woonkeuken scheidde.
Wij aten dan lekker verder.
Dat was echt doeltreffend.Afzonderen hanteer ik nog stees als straf.Nu (ze is drie) zet ik haar op de gang als ze stout is en mag ze weer binnen komen als ze sorry heeft gezegd.
Dit kan soms heel lang duren maar uiteindelijk werkt het wel.
Soms een fase dat ze vaak op de gang moet en dan weer maanden niet.
Zelf ben ik erg tegen het "negeren" van slecht gedrag. Een kind zoekt idd aandacht, en als je boos wordt beloon je dat. Maar ik zie bij mijn neefje en nichtje wat een onhandelbare tieners je door een "negeer" opvoeding kan krijgen....
maandag 6 oktober 2008 om 14:14
Ik ben ook van de sancties. Bij negeren proberen ze het gewoon een tandje erger. Als ze heel vervelend was moest ze van ons in de hoek. Vaak was an een keer in de hoek gestaan te hebben dreigen al genoeg. Dat die hoek naast al haar speelgoed was zag ze niet. Die hoek was straf dus verschrikkelijk. Mijn hart brak als ik haar in de hoek zette, maar het werkte wel. Ze stond er maar 10 seconden maar het hielp wel. Heeft 1.5 jaar gewerkt. Nu gaat ze zingend naar de gang en als we haar roepen terug te komen zegt ze soms even wachten ben bezig. Zucht het blijft zoeken naar goede oplossingen voor je kind en elk kind is ook weer anders. Maar hoop voor je dat het helpt. Want hoe lief ze ook zijn af en toe wordt je er gek van vooral rond de 2.
maandag 6 oktober 2008 om 14:20
Mijn dochter van ruim anderhalf is ook zo. Ik moet zeggen dat ik ook erg moet lachen om jouw stukje, omdat ik me helemaal kan voorstellen hoe je dochter in een deuk ligt.
Ik voel het alleen niet zo als een probleem op het moment. Ze leert echt wel luisteren, maar momenteel dus niet van een boos gezicht en strenge stem. Ze is totaal niet onder de indruk als ik streng word. Dus heeft het geen zin.
Als ze eten op de grond gooit, zeg ik wel streng dat dat niet mag, maar verder laat ik het erbij. Ik zet haar ook niet weg ofzo. Het gaat wel over.
Als ze het blijft doen zet ik het eten weg. Dan moet ze wel huilen, omdat ze dat niet leuk vindt. Ze krijgt het dan nog 1 keer terug waarbij ik uitleg dat ze er niet mee mag gooien (dat snapt ze echt wel). Daarna gaat het meestal goed. Als ze dan weer gooit is het afgelopen en pak ik het definitief af, zeg nog een keer dat gooien met eten niet mag en negeer verder het huilen. Negeren kan heel goed werken hoor! En idd als je alles negeert krijg je hele vervelende tieners, maar dan gebruik je het middel ' negeren' niet goed en is het 'alles toestaan' geworden.
Ik vind het we komisch hoe ze me uitprobeert. Is toch ook leuk om te zien hoe ze dat doen?
Ik voel het alleen niet zo als een probleem op het moment. Ze leert echt wel luisteren, maar momenteel dus niet van een boos gezicht en strenge stem. Ze is totaal niet onder de indruk als ik streng word. Dus heeft het geen zin.
Als ze eten op de grond gooit, zeg ik wel streng dat dat niet mag, maar verder laat ik het erbij. Ik zet haar ook niet weg ofzo. Het gaat wel over.
Als ze het blijft doen zet ik het eten weg. Dan moet ze wel huilen, omdat ze dat niet leuk vindt. Ze krijgt het dan nog 1 keer terug waarbij ik uitleg dat ze er niet mee mag gooien (dat snapt ze echt wel). Daarna gaat het meestal goed. Als ze dan weer gooit is het afgelopen en pak ik het definitief af, zeg nog een keer dat gooien met eten niet mag en negeer verder het huilen. Negeren kan heel goed werken hoor! En idd als je alles negeert krijg je hele vervelende tieners, maar dan gebruik je het middel ' negeren' niet goed en is het 'alles toestaan' geworden.
Ik vind het we komisch hoe ze me uitprobeert. Is toch ook leuk om te zien hoe ze dat doen?
maandag 6 oktober 2008 om 14:31
maandag 6 oktober 2008 om 14:35
Bij mij hetzelfde verhaal, dochter van 1,5 vindt alles leuk. Ik heb geprobeerd haar op de gang te zetten, in de box, kinderstoel achterstevoren. Het maakt haar niet uit, ze vindt het leuk, ook op de gang speelt ze lekker verder, in de box gaat ze ook lekker spelen of zingen.
Ik heb gevraagd bij het cb wat ik hiermee aan moet. Zij adviseerden om er wel iets van te zeggen, vaak en duidelijk en dan maar te negeren en als het doorgaat toch afzonderen. Omdat ze op deze leeftijd nog geen geweten hebben beseffen ze maar heel kort dat ze iets doen wat niet mag (omdat jij dat dan zegt) vervolgens zijn ze het ook heel snel vergeten. Dus je blijft bezig, helaas! Succes! Mocht je ergens succes mee hebben dan hoor ik het ook graag
Ik heb gevraagd bij het cb wat ik hiermee aan moet. Zij adviseerden om er wel iets van te zeggen, vaak en duidelijk en dan maar te negeren en als het doorgaat toch afzonderen. Omdat ze op deze leeftijd nog geen geweten hebben beseffen ze maar heel kort dat ze iets doen wat niet mag (omdat jij dat dan zegt) vervolgens zijn ze het ook heel snel vergeten. Dus je blijft bezig, helaas! Succes! Mocht je ergens succes mee hebben dan hoor ik het ook graag
maandag 6 oktober 2008 om 14:48
Hoe vreselijk herkenbaar! Mijn dochter (21 maanden) zit in precies dezelfde fase. Sterker nog, als mama (of papa) boos/streng wordt, gaat ze met een kusmondje voor me staan en gaat ze me aaien! En ze weigert me aan te kijken als ik dat vraag. Aankijken vind ik wel belangrijk want ik leg wel altijd uit wat er niet kan/mag en waarom dat zo is.
Sinds vanmorgen heb ik maar een stout-stoeltje neergezet. Ongelofelijk maar waar, ze bleef er meteen 1,5 minuut op zitten toen dat nodig was! Maar of het nou ook echt effect gaat hebben, dat wachten we dan maar af. De box staat er nog wel, maar dat is meer haar rust-plekje met al haar knuffels er in. Daar gaat ze aan het eind van de middag even in om tot rust te komen. Geen geschikte strafplek dus, vandaar het stoeltje.
Het is in ieder geval wel duidelijk dat mevrouw met haar peuterpuberteit begonnen is!
Sinds vanmorgen heb ik maar een stout-stoeltje neergezet. Ongelofelijk maar waar, ze bleef er meteen 1,5 minuut op zitten toen dat nodig was! Maar of het nou ook echt effect gaat hebben, dat wachten we dan maar af. De box staat er nog wel, maar dat is meer haar rust-plekje met al haar knuffels er in. Daar gaat ze aan het eind van de middag even in om tot rust te komen. Geen geschikte strafplek dus, vandaar het stoeltje.
Het is in ieder geval wel duidelijk dat mevrouw met haar peuterpuberteit begonnen is!
maandag 6 oktober 2008 om 14:51
Bedankt voor jullie reacties!!
Ook fijn om herkenning te lezen! M'n eigen gevoel wordt ook wel een beetje bevestigd...wel iets zeggen maar dat ze iets te klein zijn voor het échte straffen...
Als ze trouwens begint te gillen ofzo dan negeer ik het wel!! maar met eten gooien dan zeg ik het toch echt wel!
Dus Tanja; ik ga jouw stukje goed onthouden...het moet inderdaad wel zinvol zijn he (betreft het geweten)
Helena; jaa.....ik geniet er stiekum ook van hoor....(behalve als ik net gedweild heb en dán gooit ze eten op de vloer...:S) maar verder vind ik het zo...bijzonder om de ontwikkeling te zien...
ik moet ook vaak lachen in mezelf.....maar ze heeft me zoo goed door joh, hoe ze me kan bespelen...als ik haar eens streng toe spreek dan begint ze dingen te doen waar ze van weet dat ik dat heeel leuk vind; ze gaat dan een liedje zingen of gaat gekke bekken trekken of ze geeft me een 'blaaskusje' ze wéét dat ik die dingen normaal gesproken zo lief vindt..dus tja...die probeert ze dan ook he....geweldig toch
Maxem.....moet ook erg lachen om jouw stukje.....ze gaat lachend naar de gang en zegt 'even wachten' als ze terug mag komen....geweldig!!! (al zul jij het misschien niet altijd zo ervaren he
Dé oplossing zal er wel niet zijn....moet ook niet he...anders zouden we het te makkelijk krijgen....ik geloof datik maar doorga met hoe ik het op dit moment doe...er wél iets van zeggen maar nog geen strafhoekje ofzo....misschien als ze wat ouder is...
Nogmaals bedankt voor jullie reacties!! en jullie ook succes
Ook fijn om herkenning te lezen! M'n eigen gevoel wordt ook wel een beetje bevestigd...wel iets zeggen maar dat ze iets te klein zijn voor het échte straffen...
Als ze trouwens begint te gillen ofzo dan negeer ik het wel!! maar met eten gooien dan zeg ik het toch echt wel!
Dus Tanja; ik ga jouw stukje goed onthouden...het moet inderdaad wel zinvol zijn he (betreft het geweten)
Helena; jaa.....ik geniet er stiekum ook van hoor....(behalve als ik net gedweild heb en dán gooit ze eten op de vloer...:S) maar verder vind ik het zo...bijzonder om de ontwikkeling te zien...
ik moet ook vaak lachen in mezelf.....maar ze heeft me zoo goed door joh, hoe ze me kan bespelen...als ik haar eens streng toe spreek dan begint ze dingen te doen waar ze van weet dat ik dat heeel leuk vind; ze gaat dan een liedje zingen of gaat gekke bekken trekken of ze geeft me een 'blaaskusje' ze wéét dat ik die dingen normaal gesproken zo lief vindt..dus tja...die probeert ze dan ook he....geweldig toch
Maxem.....moet ook erg lachen om jouw stukje.....ze gaat lachend naar de gang en zegt 'even wachten' als ze terug mag komen....geweldig!!! (al zul jij het misschien niet altijd zo ervaren he
Dé oplossing zal er wel niet zijn....moet ook niet he...anders zouden we het te makkelijk krijgen....ik geloof datik maar doorga met hoe ik het op dit moment doe...er wél iets van zeggen maar nog geen strafhoekje ofzo....misschien als ze wat ouder is...
Nogmaals bedankt voor jullie reacties!! en jullie ook succes
maandag 6 oktober 2008 om 14:54
quote:a1mee schreef op 06 oktober 2008 @ 14:48:
Hoe vreselijk herkenbaar! Mijn dochter (21 maanden) zit in precies dezelfde fase. Sterker nog, als mama (of papa) boos/streng wordt, gaat ze met een kusmondje voor me staan en gaat ze me aaien!
haha...dat is dus ook precies wat ik bedoel....ze wéten gewoon hoe ze je kunnen raken.....
hoop dat het gaat werken!! succes ermee!! Goed idee trouwens om het een stoeljte te laten zijn...zo kan er ook geen verwarring ontstaan wat de box betreft!
Hoe vreselijk herkenbaar! Mijn dochter (21 maanden) zit in precies dezelfde fase. Sterker nog, als mama (of papa) boos/streng wordt, gaat ze met een kusmondje voor me staan en gaat ze me aaien!
haha...dat is dus ook precies wat ik bedoel....ze wéten gewoon hoe ze je kunnen raken.....
hoop dat het gaat werken!! succes ermee!! Goed idee trouwens om het een stoeljte te laten zijn...zo kan er ook geen verwarring ontstaan wat de box betreft!
maandag 6 oktober 2008 om 15:05
Wat is er mis met een strafhoekje voor een uk van 1,5?
Doe je iets fout, 2x waarschuwen. Niet luisteren, dan even op de trap.
Alles wat je er nu instopt daar pluk je straks de vruchten van. Als je begint met corrigeren op oudere leeftijd (vanaf 3,5) dan zal het langer duren om het storende gedrag adequaat te kunnen aanpakken.
Je kind vraagt duidelijk om grenzen. Geef die dan ook duidelijk aan. Negeren is in dit geval geen optie.
Doe je iets fout, 2x waarschuwen. Niet luisteren, dan even op de trap.
Alles wat je er nu instopt daar pluk je straks de vruchten van. Als je begint met corrigeren op oudere leeftijd (vanaf 3,5) dan zal het langer duren om het storende gedrag adequaat te kunnen aanpakken.
Je kind vraagt duidelijk om grenzen. Geef die dan ook duidelijk aan. Negeren is in dit geval geen optie.
maandag 6 oktober 2008 om 15:11
Hier ook een peuterpuber (21 mnd). Tot nu toe kunnen we het allemaal nog redelijk onder controle houden door driftaanvallen enzo consequent te negeren en als ze me écht het bloed onder de nagels haalt dan mag ze even in de gang staan krijsen.
En vooral niet lachen als ze in zo'n bui zit, hoe grappig het soms ook is, zo'n kwaaie peuter.
Wat betreft eten gooien is het bij ons heel simpel: klaar met eten dan. Zonder er een woord vuil aan te maken wordt bord en bestek verwijderd. Doen ze ook zo op de creche en dat hebben we gewoon zo van ze overgenomen. Gebeurt nu dan ook echt zelden dat ze dat doet, inmiddels weet ze wel beter.
Ze heeft op de creche ook geleerd om sorry (inclusief omhelzing) te zeggen, dus die gebruiken we nu ook. Mèn, zonder advies van de creche zouden wij nergens zijn, haha!
En vooral niet lachen als ze in zo'n bui zit, hoe grappig het soms ook is, zo'n kwaaie peuter.
Wat betreft eten gooien is het bij ons heel simpel: klaar met eten dan. Zonder er een woord vuil aan te maken wordt bord en bestek verwijderd. Doen ze ook zo op de creche en dat hebben we gewoon zo van ze overgenomen. Gebeurt nu dan ook echt zelden dat ze dat doet, inmiddels weet ze wel beter.
Ze heeft op de creche ook geleerd om sorry (inclusief omhelzing) te zeggen, dus die gebruiken we nu ook. Mèn, zonder advies van de creche zouden wij nergens zijn, haha!
maandag 6 oktober 2008 om 15:58
quote:2Italy2 schreef op 06 oktober 2008 @ 15:05:
Wat is er mis met een strafhoekje voor een uk van 1,5?
Doe je iets fout, 2x waarschuwen. Niet luisteren, dan even op de trap.
Alles wat je er nu instopt daar pluk je straks de vruchten van. Als je begint met corrigeren op oudere leeftijd (vanaf 3,5) dan zal het langer duren om het storende gedrag adequaat te kunnen aanpakken.
Je kind vraagt duidelijk om grenzen. Geef die dan ook duidelijk aan. Negeren is in dit geval geen optie.
wat er mis mee is? op zich niks, je bereikt er alleen niks mee. op het moment dat jij je omdraait is uk vergeten waarom ze daar zit.
je hoeft ook niet pas te straffen met 3,5, je moet voor jezelf een afweging maken wanneer ze snappen dat er een gevolg zit aan hun aktie, dat besef is meestal er pas rond de 2.
bovendien is er wel een straf, ten eerste krijgt ze niet de gewenste aandacht en ten tweede heeft ze geen eten meer.
Wat is er mis met een strafhoekje voor een uk van 1,5?
Doe je iets fout, 2x waarschuwen. Niet luisteren, dan even op de trap.
Alles wat je er nu instopt daar pluk je straks de vruchten van. Als je begint met corrigeren op oudere leeftijd (vanaf 3,5) dan zal het langer duren om het storende gedrag adequaat te kunnen aanpakken.
Je kind vraagt duidelijk om grenzen. Geef die dan ook duidelijk aan. Negeren is in dit geval geen optie.
wat er mis mee is? op zich niks, je bereikt er alleen niks mee. op het moment dat jij je omdraait is uk vergeten waarom ze daar zit.
je hoeft ook niet pas te straffen met 3,5, je moet voor jezelf een afweging maken wanneer ze snappen dat er een gevolg zit aan hun aktie, dat besef is meestal er pas rond de 2.
bovendien is er wel een straf, ten eerste krijgt ze niet de gewenste aandacht en ten tweede heeft ze geen eten meer.
maandag 6 oktober 2008 om 17:03
quote:Ainne schreef op 06 oktober 2008 @ 15:11:
Wat betreft eten gooien is het bij ons heel simpel: klaar met eten dan. Zonder er een woord vuil aan te maken wordt bord en bestek verwijderd. Doen ze ook zo op de creche en dat hebben we gewoon zo van ze overgenomen. Gebeurt nu dan ook echt zelden dat ze dat doet, inmiddels weet ze wel beter.Dat doen we hier trouwens ook, maar ik vind het onderhand echt irritant worden hoe vaak ik de tafel en vloer moet dweilen. Zo wordt het wel erg verleidelijk om alleen nog de tuitbeker aan te bieden terwijl ik daar liever vanaf wil...
Wat betreft eten gooien is het bij ons heel simpel: klaar met eten dan. Zonder er een woord vuil aan te maken wordt bord en bestek verwijderd. Doen ze ook zo op de creche en dat hebben we gewoon zo van ze overgenomen. Gebeurt nu dan ook echt zelden dat ze dat doet, inmiddels weet ze wel beter.Dat doen we hier trouwens ook, maar ik vind het onderhand echt irritant worden hoe vaak ik de tafel en vloer moet dweilen. Zo wordt het wel erg verleidelijk om alleen nog de tuitbeker aan te bieden terwijl ik daar liever vanaf wil...
maandag 6 oktober 2008 om 19:50
Max gooit hier zijn eten op de grond als hij niet meer hoeft. We zeggen dat hij niet mag gooien en halen het dan gewoon weg. Straffen, afzonderen, stoutstoeltjes... mèn, ze zijn anderhalf zeg. Beetje overdreven, vind ik persoonlijk, om dan al met dat soort dingen te gaan beginnen. Max weet amper van voren dat hij van achteren leeft.
maandag 6 oktober 2008 om 20:03
Dochter is 17 maanden en gooit ook met eten als ze niet meer wil. Ik zeg dat ik het niet leuk vindt en haal het gewoon weg, dan maar geen eten meer. Ik laat ze wel gewoon in haar stoel zitten tot wij klaar zijn met eten en de grond schoonmaken en dat is al straf genoeg voor haar. Ik vind haar ook nog echt te jong om haar op een strafstoeltje o.i.d te zetten hoor.
maandag 6 oktober 2008 om 22:21
Nou, onze dochter knoeit soms express met drinken omdat ze dan daarna kan poetsen! 'Opruimen' is hier momenteel favoriete bezigheid. Ben benieuwd hoe lang dat blijft
Dus de vloer poetsen is hier geen straf..
verder ben ik het eens met fluffychuzzle. Ik vind de stoeltjes en de strafhoekjes ook nog overdreven. Heeft toch geen zin! Ik vind het ook een te overdreven actie voor de dingen die ze nu doet. Maar goed; als je vind dat het wel werkt, dan kan ik me voorstellen dat je ermee doorgaat.
Enne; ik probeer ook echt niet te lachen hoor. Maar dat is soms errug moeilijk als ik dat snoetje zie en de ondeugende sterretjes in de ogen. Maar als je lacht dan kun je het echt vergeten ja.
Dus de vloer poetsen is hier geen straf..
verder ben ik het eens met fluffychuzzle. Ik vind de stoeltjes en de strafhoekjes ook nog overdreven. Heeft toch geen zin! Ik vind het ook een te overdreven actie voor de dingen die ze nu doet. Maar goed; als je vind dat het wel werkt, dan kan ik me voorstellen dat je ermee doorgaat.
Enne; ik probeer ook echt niet te lachen hoor. Maar dat is soms errug moeilijk als ik dat snoetje zie en de ondeugende sterretjes in de ogen. Maar als je lacht dan kun je het echt vergeten ja.
maandag 6 oktober 2008 om 23:19
Oh jee, er staat me nog wat te wachten geloof ik. Zoon van anderhalf gooit helemaal niet met eten en is juist zwaar onder de indruk als ik boos naar hem kijk. Soms maak ik een grapje en doe net alsof ik boos ben (wat hij uiteraard niet begrijpt) en zelfs dan zet ie het op een brullen. Hoezo gevoelig mannetje. Ik kan me eerlijk gezegd niet herinneren dat mijn dochter ooit met eten heeft gegooid, maar ze heeft wel duidelijk de -ik ben 2 en zeg nee- fase oftewel de peuterpubertijd gekend. Haar hebben we een periode regelmatig op de gang gezet, maar toen was ze wel ouder. Volgens mij kan je met anderhalf niet veel meer dan duidelijk zeggen dat het niet mag en verder niet te veel aandacht aan besteden. De meesten begrijpen ook volgens mij het strafhoekje nog niet.
dinsdag 7 oktober 2008 om 00:01
Hier een dochter die voor d'r eerste verjaardag al in de hoek gezet is hoor. Ik was ten einde raad, had alles al geprobeerd (positief: afleiding, dingen met haar gaan ondernemen, etc., negatief: streng toespreken, boos aankijken, haar armpje vastgegrepen waarmee ze aan dingen zat waarvan ze weet dat ze eraf moet blijven... en dat ze dat weet, dat is duidelijk te zien aan haar glimoogjes) en heb haar van lieverlee maar in de hoek gezet. En jawel hoor: dát maakte uiteindelijk indruk.
Heb haar er vrijwel direkt weer uitgehaald, daar niet van, maar ik zou niet weten waarom ik haar níet in die hoek mag zetten. Er was íets nodig om het negatieve gedrag te doorbreken (ze was de hele middag al aan het stieren) en dit was het eerste dat daadwerkelijk hielp.
Box als strafplek wil ik pertinent niet. De box is de plek waar ze even tot rust mag komen. Daar wil ik geen negatieve associatie aan verbinden. Strafstoeltje, daar is ze echt nog te klein voor. Maar haar even wegzetten werkte vooralsnog helemaal prima.
Bij spelen met eten is het één keer "Is het klaar?". Als ze dan blijft klieren, zeg ik "Volgens mij is het klaar. Dan zet mama het weg." Intussen begint ze het patroon te herkennen en stopt ze met klieren bij het eerste "Is het klaar?". Júist omdat ik vanaf d'r eerste hap al dezelfde woorden en patronen gebruik volgens mij. (Maar ja, ze is nog geen anderhalf, dus wie weet verandert het hier nog allemaal in nóg stierlijker vervelend. )
Maar goed, wat ik wilde zeggen, is dat ik aan mijn dochter merk dat ze ècht wel veel dingen snapt hoor. Ik heb haar al meermaals triomfantelijk zien kijken als ze d'r vader en mij tegen elkaar uit probeerde te spelen (vader wil haar naar bed brengen, zij reikt naar mij, ik geef nog borstvoeding, dus interpreteer het reiken als "heeft nog dorst", ik neem haar over en een triomfantelijke blik richting de vaderfiguur completeert het geheel... Mooi dat ik haar toen maar meteen in bed gelegd heb. ).
Mijn dochter is ontzettend ondeugend en heeft heel duidelijke grenzen nodig, maar ook heel duidelijk af en toe gewoon wat tijd voor d'rzelf. Meestal probeer ik het geklier voor te zijn door leuke dingen met haar te doen of haar even in d'r box te zetten met een speeltje en een knuffel, maar soms ben ik te laat en dan is het echt hommeles. Als ik dat niet duidelijk begrens, ben ik straks echt dik de pineut volgens mij. En bij begrenzen hoort in mijn ogen ook dat ik haar op een bepaald moment maar gewoon even uit de situatie haal, zodat ze even tot rust kan komen. Door haar bijvoorbeeld even in de hoek te zetten.
(Overigens heb ik al heel snel bedacht dat het geen zin had om streng op alles te zijn. Zoals mijn moeder me adviseerde: choose your battles. Ze mag een heleboel dingen wél, maar de dingen die ze niet mag, mag ze ook ècht niet. En die verbied ik ook nadrukkelijk, zodat daar in ieder geval duidelijkheid over bestaat.)
Heb haar er vrijwel direkt weer uitgehaald, daar niet van, maar ik zou niet weten waarom ik haar níet in die hoek mag zetten. Er was íets nodig om het negatieve gedrag te doorbreken (ze was de hele middag al aan het stieren) en dit was het eerste dat daadwerkelijk hielp.
Box als strafplek wil ik pertinent niet. De box is de plek waar ze even tot rust mag komen. Daar wil ik geen negatieve associatie aan verbinden. Strafstoeltje, daar is ze echt nog te klein voor. Maar haar even wegzetten werkte vooralsnog helemaal prima.
Bij spelen met eten is het één keer "Is het klaar?". Als ze dan blijft klieren, zeg ik "Volgens mij is het klaar. Dan zet mama het weg." Intussen begint ze het patroon te herkennen en stopt ze met klieren bij het eerste "Is het klaar?". Júist omdat ik vanaf d'r eerste hap al dezelfde woorden en patronen gebruik volgens mij. (Maar ja, ze is nog geen anderhalf, dus wie weet verandert het hier nog allemaal in nóg stierlijker vervelend. )
Maar goed, wat ik wilde zeggen, is dat ik aan mijn dochter merk dat ze ècht wel veel dingen snapt hoor. Ik heb haar al meermaals triomfantelijk zien kijken als ze d'r vader en mij tegen elkaar uit probeerde te spelen (vader wil haar naar bed brengen, zij reikt naar mij, ik geef nog borstvoeding, dus interpreteer het reiken als "heeft nog dorst", ik neem haar over en een triomfantelijke blik richting de vaderfiguur completeert het geheel... Mooi dat ik haar toen maar meteen in bed gelegd heb. ).
Mijn dochter is ontzettend ondeugend en heeft heel duidelijke grenzen nodig, maar ook heel duidelijk af en toe gewoon wat tijd voor d'rzelf. Meestal probeer ik het geklier voor te zijn door leuke dingen met haar te doen of haar even in d'r box te zetten met een speeltje en een knuffel, maar soms ben ik te laat en dan is het echt hommeles. Als ik dat niet duidelijk begrens, ben ik straks echt dik de pineut volgens mij. En bij begrenzen hoort in mijn ogen ook dat ik haar op een bepaald moment maar gewoon even uit de situatie haal, zodat ze even tot rust kan komen. Door haar bijvoorbeeld even in de hoek te zetten.
(Overigens heb ik al heel snel bedacht dat het geen zin had om streng op alles te zijn. Zoals mijn moeder me adviseerde: choose your battles. Ze mag een heleboel dingen wél, maar de dingen die ze niet mag, mag ze ook ècht niet. En die verbied ik ook nadrukkelijk, zodat daar in ieder geval duidelijkheid over bestaat.)
dinsdag 7 oktober 2008 om 17:23
quote:gigaluilak schreef op 06 oktober 2008 @ 15:58:
[...]
wat er mis mee is? op zich niks, je bereikt er alleen niks mee. op het moment dat jij je omdraait is uk vergeten waarom ze daar zit.
je hoeft ook niet pas te straffen met 3,5, je moet voor jezelf een afweging maken wanneer ze snappen dat er een gevolg zit aan hun aktie, dat besef is meestal er pas rond de 2.
bovendien is er wel een straf, ten eerste krijgt ze niet de gewenste aandacht en ten tweede heeft ze geen eten meer.
En òf je er iets mee bereikt, namelijk oorzaak en gevolg herkenning. Een actie heeft gevolgen, zowel positief als negatief.
Ik ben het er ook niet mee eens, zoals je beweert, dat een kind de gevolgen van zijn gedrag pas rond z'n tweede beseft. (sprak de ervaringsdeskundige ) Let maar eens op je kind, die heeft donders goed door wanneer ze iets goed/fout doen, al zijn ze bij wijze van spreken een jaar.
Juist je kind uit de negatieve situatie halen heeft veel effect. Je doorbreekt het negatieve gedrag en kan als het apart zit duidelijk benoemen wat er fout ging. Verbaal corrigeren is soms nog veel lastiger voor deze leeftijd. Actie, doen, laten ervaren dàt zijn de kernwoorden!!
[...]
wat er mis mee is? op zich niks, je bereikt er alleen niks mee. op het moment dat jij je omdraait is uk vergeten waarom ze daar zit.
je hoeft ook niet pas te straffen met 3,5, je moet voor jezelf een afweging maken wanneer ze snappen dat er een gevolg zit aan hun aktie, dat besef is meestal er pas rond de 2.
bovendien is er wel een straf, ten eerste krijgt ze niet de gewenste aandacht en ten tweede heeft ze geen eten meer.
En òf je er iets mee bereikt, namelijk oorzaak en gevolg herkenning. Een actie heeft gevolgen, zowel positief als negatief.
Ik ben het er ook niet mee eens, zoals je beweert, dat een kind de gevolgen van zijn gedrag pas rond z'n tweede beseft. (sprak de ervaringsdeskundige ) Let maar eens op je kind, die heeft donders goed door wanneer ze iets goed/fout doen, al zijn ze bij wijze van spreken een jaar.
Juist je kind uit de negatieve situatie halen heeft veel effect. Je doorbreekt het negatieve gedrag en kan als het apart zit duidelijk benoemen wat er fout ging. Verbaal corrigeren is soms nog veel lastiger voor deze leeftijd. Actie, doen, laten ervaren dàt zijn de kernwoorden!!
dinsdag 7 oktober 2008 om 17:57
Ik vind dat je niet met eten mag straffen. Als ze met haar eten speelt, dan is het klaar. Maar als ze daarna gaat piepen (en er niet meer mee gaat spelen), dan krijgt ze het terug. Ze moet weten dat als ze honger heeft, ze eten krijgt tot die honger gestild is.
Ben het verder eens met 2Italy2: ik kon al heel snel aan Qtie zien dat ze wel degelijk begreep wat ik met mijn correcties bedoelde. Dat was met een maand of acht, negen al.
En het uit de situatie halen: ik denk ook dat je het kind daar een dienst mee bewijst. Soms als ze heel klierig is uit vermoeidheid, dan breng ik haar ook gewoon naar bed. Niet eens zozeer uit straf, maar gewoon omdat ze dan zichzelf (en daarmee ook mij) in de weg zit. Het in de hoek zetten zie ik net zo: even een time-out. Even een rustmoment en dan weer met een schone lei beginnen.
Straf zal ze inderdaad nog niet begrijpen met haar ene jaar. Maar het rustmoment, dat bied ik in de vorm van een slaapje (of even in de box spelen, maar dat is voordat er zo'n negatieve sfeer ontstaat) al veel langer aan. Ik zie het in de hoek zetten echt als verlengstuk van die actie.
Ben het verder eens met 2Italy2: ik kon al heel snel aan Qtie zien dat ze wel degelijk begreep wat ik met mijn correcties bedoelde. Dat was met een maand of acht, negen al.
En het uit de situatie halen: ik denk ook dat je het kind daar een dienst mee bewijst. Soms als ze heel klierig is uit vermoeidheid, dan breng ik haar ook gewoon naar bed. Niet eens zozeer uit straf, maar gewoon omdat ze dan zichzelf (en daarmee ook mij) in de weg zit. Het in de hoek zetten zie ik net zo: even een time-out. Even een rustmoment en dan weer met een schone lei beginnen.
Straf zal ze inderdaad nog niet begrijpen met haar ene jaar. Maar het rustmoment, dat bied ik in de vorm van een slaapje (of even in de box spelen, maar dat is voordat er zo'n negatieve sfeer ontstaat) al veel langer aan. Ik zie het in de hoek zetten echt als verlengstuk van die actie.
dinsdag 7 oktober 2008 om 18:49
Dochter Fje is 14 maanden, reuzecharmant én driftig én eigenwijs. Wanneer Madame niet wil eten, maar enkel wil spelen met haar eten waarschuw ik haar een keer. Mocht ze vervolgens doorgaan met 'klieren', dan haal ik het eten bij haar weg.
Ik zal haar nooit voor straf in de box zetten. De box moet een veilige plaats zijn, geen hok waar je naar verbannen wordt.
En verder ben ik het nóg meer eens met Qwertu: Pick your battles! Er zijn zát dingen die Fje wel mag, maar er zijn een aantal dingen die ze pertinent niet mag (vingers in stopcontact, vingers in neus van de hond, aan de knoppen van het fornuis komen en dergelijke...).
Overigens: van de week had de hond een broodje van het aanrecht gejat en rende daar triomfantelijk mee door het huis. Ik hobbelde achter de hond aan en zei op barse toon dat hij een stoute hond was. Fje keek het aan en barstte in huilen uit.... dus nee, ik verhef blijkbaar nooit mijn stem tegen haar, ze was zó geschrokken (uiteindelijk heeft de hond het broodje dus ook nog opgegeten, terwijl ik Fje troostte......).
Ik zal haar nooit voor straf in de box zetten. De box moet een veilige plaats zijn, geen hok waar je naar verbannen wordt.
En verder ben ik het nóg meer eens met Qwertu: Pick your battles! Er zijn zát dingen die Fje wel mag, maar er zijn een aantal dingen die ze pertinent niet mag (vingers in stopcontact, vingers in neus van de hond, aan de knoppen van het fornuis komen en dergelijke...).
Overigens: van de week had de hond een broodje van het aanrecht gejat en rende daar triomfantelijk mee door het huis. Ik hobbelde achter de hond aan en zei op barse toon dat hij een stoute hond was. Fje keek het aan en barstte in huilen uit.... dus nee, ik verhef blijkbaar nooit mijn stem tegen haar, ze was zó geschrokken (uiteindelijk heeft de hond het broodje dus ook nog opgegeten, terwijl ik Fje troostte......).
