Relaties
alle pijlers
Twijfels voor het trouwen
dinsdag 7 oktober 2008 om 10:42
Hallo, volgend jaar juni gaan mijn vriend en ik trouwen.
Ik kijk er heel erg naar uit en ben al maaaaanden met alles bezig! We hebben samen een huisje gekocht waar we superblij mee zijn en zijn ook al begonnen met meubeltjes kopen. Helemaal leuk!
Nu krijg ik twijfels aan mijn gevoelens.. We zijn al meer dan 5 jaar bij elkaar en hebben pieken en dalen gekent zoals iedere relatie..
Hij is een moeilijk persoon. Gesloten. Uit zijn gevoel niet. Ik daarentegen ben open en spontaan. Heb het wel eens moeilijk mee dat hij zich niet uit.
Ik twijfel niet aan mijn liefde voor hem, ook niet aan het feit dat ik wil trouwen. Dat weet ik allemaal zeker. Maar ik twijfel aan het feit of ik wel gelukkig met hem kan worden.. Of dit forever lasting is..Ik denk dat het komt omdat we zo verschillend zijn.. Natuurlijk wil ik niet dat hij veranderd. Karakters moet je niet willen veranderen.
Die twijfelgevoelens krijg ik meestal als we een beetje woorden hebben gehad. Ik heb het niet met hem over mijn gevoel gehad.
Is het eigenlijk wel normaal dat je een soort van twijfels hebt voordat je gaat trouwen?
Ik kijk er heel erg naar uit en ben al maaaaanden met alles bezig! We hebben samen een huisje gekocht waar we superblij mee zijn en zijn ook al begonnen met meubeltjes kopen. Helemaal leuk!
Nu krijg ik twijfels aan mijn gevoelens.. We zijn al meer dan 5 jaar bij elkaar en hebben pieken en dalen gekent zoals iedere relatie..
Hij is een moeilijk persoon. Gesloten. Uit zijn gevoel niet. Ik daarentegen ben open en spontaan. Heb het wel eens moeilijk mee dat hij zich niet uit.
Ik twijfel niet aan mijn liefde voor hem, ook niet aan het feit dat ik wil trouwen. Dat weet ik allemaal zeker. Maar ik twijfel aan het feit of ik wel gelukkig met hem kan worden.. Of dit forever lasting is..Ik denk dat het komt omdat we zo verschillend zijn.. Natuurlijk wil ik niet dat hij veranderd. Karakters moet je niet willen veranderen.
Die twijfelgevoelens krijg ik meestal als we een beetje woorden hebben gehad. Ik heb het niet met hem over mijn gevoel gehad.
Is het eigenlijk wel normaal dat je een soort van twijfels hebt voordat je gaat trouwen?
dinsdag 7 oktober 2008 om 11:32
Leeftijd zegt inderdaad niet alles;
Ik leerde mijn vriend kennen op mijn 16e, op mijn 19e gingen we samenwonen en op mijn 24e zijn we getrouwd. En tot op heden nog steeds gelukkig en verliefd
Het samenwonen heb ik trouwens wel als heel fijn ervaren, maar dat kan niet bij iedereen (bijv. als je gelovig bent)
Ik leerde mijn vriend kennen op mijn 16e, op mijn 19e gingen we samenwonen en op mijn 24e zijn we getrouwd. En tot op heden nog steeds gelukkig en verliefd
Het samenwonen heb ik trouwens wel als heel fijn ervaren, maar dat kan niet bij iedereen (bijv. als je gelovig bent)
dinsdag 7 oktober 2008 om 11:34
dinsdag 7 oktober 2008 om 11:35
Dank je wel voor jullie reacties! Wij zijn idd nog niet samen weg geweest. Wel hebben we al gewoon seks gehad.. Ik ben niet zijn eerste, hij wel die van mij.
We houden van elkaar en ik ben blij dat ik daar wel 100% van ben. Zelf denk ik dat zijn karakter ook te maken heeft met zijn opvoeding. Moet er nog wel even bij vermelden dat mijn vriend ouders is, namelijk 27.
We houden van elkaar en ik ben blij dat ik daar wel 100% van ben. Zelf denk ik dat zijn karakter ook te maken heeft met zijn opvoeding. Moet er nog wel even bij vermelden dat mijn vriend ouders is, namelijk 27.
dinsdag 7 oktober 2008 om 11:39
quote:Schravelvot schreef op 07 oktober 2008 @ 11:34:
[...]
Kijk je uit naar je 'bruiloft' of kijk je uit naar 'het huwelijk'?Ik kijk naar beiden uit, maar voornamelijk naar het huwelijk in het algemeen. Het samen zijn. Een eigen plekje voor ons samen en het voor hem kunnen 'zorgen' zeg maar. Ook al klinkt dat best een soort van onderdanig. Ik vind het gewoon leuk om lekker te koken voor hem en dat soort dingen. Ik ben heus niet van plan slaaf te worden en alles voor hem te doen, maar dat soort dingen vind ik gewoon leuk!
[...]
Kijk je uit naar je 'bruiloft' of kijk je uit naar 'het huwelijk'?Ik kijk naar beiden uit, maar voornamelijk naar het huwelijk in het algemeen. Het samen zijn. Een eigen plekje voor ons samen en het voor hem kunnen 'zorgen' zeg maar. Ook al klinkt dat best een soort van onderdanig. Ik vind het gewoon leuk om lekker te koken voor hem en dat soort dingen. Ik ben heus niet van plan slaaf te worden en alles voor hem te doen, maar dat soort dingen vind ik gewoon leuk!
dinsdag 7 oktober 2008 om 11:40
quote:marie_liselotte1981 schreef op 07 oktober 2008 @ 11:34:
[...]
Uhm..?? Dit snap ik niet.
Bij ons geloof mag je niet samenwonen voor het huwelijk. Opzich ben ik het daar niet helemaal mee eens, maar om familieruzies te voorkomen hebben we besloten te trouwen. En dat is niet alleen de reden, we willen het beiden ook graag.
Maar dus idd heb ik misschien wel stiekem koudwatervrees. Nooit verwacht dat te hebben!
[...]
Uhm..?? Dit snap ik niet.
Bij ons geloof mag je niet samenwonen voor het huwelijk. Opzich ben ik het daar niet helemaal mee eens, maar om familieruzies te voorkomen hebben we besloten te trouwen. En dat is niet alleen de reden, we willen het beiden ook graag.
Maar dus idd heb ik misschien wel stiekem koudwatervrees. Nooit verwacht dat te hebben!
dinsdag 7 oktober 2008 om 12:00
Ik zou willen dat ik bij mijn 1e huwelijk had geluisterd naar het stemmetje wat ik bij jou lijk te horen (excuses als ik het fout hoor!!). Ergens diep van binnen wist ik dat ik niet gelukkig met hem zou worden. En dat was ook zo, het heeft een jaar (vol ellende) geduurd.
Luister dus heel goed naar je onderbuikgevoel. Dat is in ieder geval de les die ik eruit gehaald heb.
Luister dus heel goed naar je onderbuikgevoel. Dat is in ieder geval de les die ik eruit gehaald heb.
dinsdag 7 oktober 2008 om 12:09
Heb je ook wel gelijk in Geleerd
Maar zoals jij het voorstelde was het om de familie te narren en dat vind ik naar mijn mening ongepast.
Er staat namelijk in haar OP dat ze zelf ook wil trouwen
Ik denk wel dat als TO twijfelt aan het gegeven of ze met hem oud wil worden ze niet met hem moet trouwen.
Samenwonen eerst geeft wel wat meer zekerheid maar ik woonde 5 jaar samen voordat ik trouwde en 2 jaar later was ik ook gescheiden
Zekerheid krijg je nooit, maar als TO nu al echt twijfelt weet ik niet of het een hele verstandige keuze is om te trouwen
Maar zoals jij het voorstelde was het om de familie te narren en dat vind ik naar mijn mening ongepast.
Er staat namelijk in haar OP dat ze zelf ook wil trouwen
Ik denk wel dat als TO twijfelt aan het gegeven of ze met hem oud wil worden ze niet met hem moet trouwen.
Samenwonen eerst geeft wel wat meer zekerheid maar ik woonde 5 jaar samen voordat ik trouwde en 2 jaar later was ik ook gescheiden
Zekerheid krijg je nooit, maar als TO nu al echt twijfelt weet ik niet of het een hele verstandige keuze is om te trouwen
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 7 oktober 2008 om 12:11
quote:Geleerd schreef op 07 oktober 2008 @ 12:05:
@SD: dat is toch een omdraaiing? De familie moet toch HAAR waarden respecteren?
Je gaat toch niet trouwens om andermans waarden na te leven?Opzich heb je gelijk, maar wij respecteren de normen en waarden van onze ouders. Nu hebben we heel goed contact met beiden kanten en dat willen we graag zo houden. Verder staan we ook zeker wel achter het huwelijk. Maar aan de andere kant vind ik het ook wel jammer dat ik niet eerst heb samen gewoont..
@SD: dat is toch een omdraaiing? De familie moet toch HAAR waarden respecteren?
Je gaat toch niet trouwens om andermans waarden na te leven?Opzich heb je gelijk, maar wij respecteren de normen en waarden van onze ouders. Nu hebben we heel goed contact met beiden kanten en dat willen we graag zo houden. Verder staan we ook zeker wel achter het huwelijk. Maar aan de andere kant vind ik het ook wel jammer dat ik niet eerst heb samen gewoont..
dinsdag 7 oktober 2008 om 12:18
Misschien is het wel angst dat het niet goedkomt zeg maar. We trouwen beiden vanuit huis en zijn dus niet gewend om op onszelf te wonen. Hij is stierlijk verwent door pa en ma (voornamelijk door ma) Ze doet alles voor hem.
Straks zijn we getrouwd, hebben we allebei een fulltime baan en moet het werk ook nog gebeuren. Daar zit ik best wel mee. Dus misschien is het wel twijfel in het algemeen.
Straks zijn we getrouwd, hebben we allebei een fulltime baan en moet het werk ook nog gebeuren. Daar zit ik best wel mee. Dus misschien is het wel twijfel in het algemeen.
dinsdag 7 oktober 2008 om 12:20
Tja of je nou 22 bent of 32, als je denkt dat je eraan toe bent om te trouwen dan moet je dat gewoon doen. Ik vind wel dat als je gaat trouwen je dat moet doen met het idee dat hij de ware voor je is en dat je met hem samen oud wilt worden, niet omdat dat volgens je familie zo hoort. Ik vraag me af waarom je zo'n grote stap gaat ondernemen als je eraan twijfelt of iemand je wel gelukkig kan maken in de toekomst?
dinsdag 7 oktober 2008 om 12:21
Dan is het dus gewoon de twijfel in het algemeen, maar lieve schat, dat kost gewoon even moeite. Veel praten, dan kom je daar wel doorheen! Heeft ons ook gered. Er komt veel op jullie af, maar misschien gaat het juist allemaal wel vanzelf. Je moet geen beren op de weg zien die er nog niet zijn. En dit staat los van trouwen want dit heb je ook als je 'gewoon' gaat samenwonen.
dinsdag 7 oktober 2008 om 12:23
Kan je daar niet eens met je aanstaande over praten dan?
Hoe hij dat voor zich ziet?
Ik kan me goed voorstellen dat je bang bent dat hij verwacht hetzelfde verwende leventje te krijgen als wat hij nu bij zijn ouders heeft
Maar dat moet toch bespreekbaar gemaakt kunnen worden
Ik kan me nog goed herinneren toen ik net ging samenwonen met mijn nu ex man,mijn schoonouders kwamen eten
Na het eten ging lief naar de keuken om af te wassen ,want ik had gekookt
Waarop mijn schoonmoeder verontwaardigd riep:
Summer, je laat hem toch niet naar de keuken gaan, HIJ heeft de hele dag gewerkt!
Waarop ik riep...nee IK heb de hele dag uit mijn neus zitten eten
We werken beide full time dus ook hetr huishouden doen we samen...
(tis nooit meer helemaal goed gekomen tussen mij en schoonmoeder)
Hoe hij dat voor zich ziet?
Ik kan me goed voorstellen dat je bang bent dat hij verwacht hetzelfde verwende leventje te krijgen als wat hij nu bij zijn ouders heeft
Maar dat moet toch bespreekbaar gemaakt kunnen worden
Ik kan me nog goed herinneren toen ik net ging samenwonen met mijn nu ex man,mijn schoonouders kwamen eten
Na het eten ging lief naar de keuken om af te wassen ,want ik had gekookt
Waarop mijn schoonmoeder verontwaardigd riep:
Summer, je laat hem toch niet naar de keuken gaan, HIJ heeft de hele dag gewerkt!
Waarop ik riep...nee IK heb de hele dag uit mijn neus zitten eten
We werken beide full time dus ook hetr huishouden doen we samen...
(tis nooit meer helemaal goed gekomen tussen mij en schoonmoeder)
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 7 oktober 2008 om 12:31
Ik ben getrouwd met 25 en we hebben niet samengewoont voor ons trouwen.
Naar mate de dag dichterbij kwam kreeg ik soms ook wat twijfels. Denk dat het door de spanning kwam. Je bent er best een tijd intensief mee bezig, vooral met DE dag terwijl het juist om de periode erna gaat. Maar De Dag krijgt zo een behoorlijke lading waar ik af en toe van in paniek raakte. Ik weet natuurlijk niet of dit is wat jij voelt....
Als je nu gelukkig bent samen, van elkaar houdt en samen verder een leven wilt opbouwen is dat denk de enigste waar je nu houvast aan hebt. Hoe de toekomst verder loopt weet je nooit, je weet alleen hoe je die toekomst nu ziet en als je die toekomst samen voor je ziet en niet zonder elkaar lijkt me dat genoeg.
Overigens dacht ik zelf eerst samen te wonen voor we gingen trouwen maar vanwege de geloofsovertuiging van mijn man en zijn familie is dat allemaal anders gelopen. Maar dit wist ik toen wij verkering kregen en langzaam aan kwam bij mij ook de wens om gelijk te trouwen, ik zie samenwonen en trouwen nu meer als hetzelfde en niet als op elkaar volgende stappen. Je maakt bij beide de keuze om (definitief) voor elkaar te kiezen.
Naar mate de dag dichterbij kwam kreeg ik soms ook wat twijfels. Denk dat het door de spanning kwam. Je bent er best een tijd intensief mee bezig, vooral met DE dag terwijl het juist om de periode erna gaat. Maar De Dag krijgt zo een behoorlijke lading waar ik af en toe van in paniek raakte. Ik weet natuurlijk niet of dit is wat jij voelt....
Als je nu gelukkig bent samen, van elkaar houdt en samen verder een leven wilt opbouwen is dat denk de enigste waar je nu houvast aan hebt. Hoe de toekomst verder loopt weet je nooit, je weet alleen hoe je die toekomst nu ziet en als je die toekomst samen voor je ziet en niet zonder elkaar lijkt me dat genoeg.
Overigens dacht ik zelf eerst samen te wonen voor we gingen trouwen maar vanwege de geloofsovertuiging van mijn man en zijn familie is dat allemaal anders gelopen. Maar dit wist ik toen wij verkering kregen en langzaam aan kwam bij mij ook de wens om gelijk te trouwen, ik zie samenwonen en trouwen nu meer als hetzelfde en niet als op elkaar volgende stappen. Je maakt bij beide de keuze om (definitief) voor elkaar te kiezen.
dinsdag 7 oktober 2008 om 12:37
Goh summer, mijn schoonmoeder zegt het dan niet met zoveel woorden. Maar koken en wassen zijn echt geen dingen die haar zoon hoort te doen hoor! Als hij een vlek in zijn kleren heeft, dan bespreekt ze met mij hoe ik dat moet wassen zeg maar...
Dat wij gingen samenwonen kwam mijn vriend ook uit zo'n extreem verwend gezin, waarin hij geen eens zijn eigen kopje thee hoefde te zetten. Ondanks dat hij wel zijn best probeerde te doen heeft het evengoed toch wel aardig wat conflicten opgeleverd in het begin.
Dat wij gingen samenwonen kwam mijn vriend ook uit zo'n extreem verwend gezin, waarin hij geen eens zijn eigen kopje thee hoefde te zetten. Ondanks dat hij wel zijn best probeerde te doen heeft het evengoed toch wel aardig wat conflicten opgeleverd in het begin.
dinsdag 7 oktober 2008 om 12:49
Waarom bespreek je je twijfels niet met je vriend? Het is wel de man waarmee je de rest van je leven gaat delen. Hopelijk worden jullie heel gelukkig samen, maar jullie zullen in je relatie vast wel eens een probleem krijgen en dat zal je dan ook moeten bespreken. Misschien vindt hij het ook wel heel spannend en heeft hij soms ook z'n twijfels en is het een opluchting voor jullie beide om deze twijfels uit te spreken. Dan kan je het vervolgens meteen hebben over hoe hij over de taakverdeling denkt en andere belangrijke zaken zoals het krijgen van kinderen. Lijkt me wel belangrijk om voor dat je gaat trouwen van elkaar te weten hoe je over deze dingen denkt.
dinsdag 7 oktober 2008 om 13:53
dinsdag 7 oktober 2008 om 14:05
@Kiwi: ik zou wel heel erg scherp zijn op die eerste periode.
Wanneer je in het begin de werkster/kokkin/surrogaat-moeder gaat spelen voor hem, dan komt het later nooooit meer goed.
Als je dus wil dat hij wat gaat doen in het huishouden, dan moet je daar vanaf DAG 1 op toezien. En niet denken "we zijn pas getrouwd, dus laat ik maar even omwille van de lieve vrede alles in mijn eentje doen".
Wanneer je in het begin de werkster/kokkin/surrogaat-moeder gaat spelen voor hem, dan komt het later nooooit meer goed.
Als je dus wil dat hij wat gaat doen in het huishouden, dan moet je daar vanaf DAG 1 op toezien. En niet denken "we zijn pas getrouwd, dus laat ik maar even omwille van de lieve vrede alles in mijn eentje doen".
dinsdag 7 oktober 2008 om 14:13
Volgens mij is het redelijk normaal als je van te voren bang bent of alles wel goed gaat. Helemaal als je niet samenwoont. Ik had precies hetzelfde, dacht ook echt, moet ik hier wel aan beginnen, daarna ben je gebonden, en zit je er aan 'vast' zeg maar.
Dus het lijkt me redelijk normaal. Na ons huwelijk had ik nergens last meer van, en nu ben ik nog steeds dolgelukkig!
Dus het lijkt me redelijk normaal. Na ons huwelijk had ik nergens last meer van, en nu ben ik nog steeds dolgelukkig!
...
woensdag 8 oktober 2008 om 14:40
Nogmaals bedankt voor alle reactie! Ik ben er een stuk mee opgeschoten.
Hij is idd de man waar ik mee oud wil worden en een toekomst mee op wil bouwen, (hopelijk) kindjes mee mag krijgen..
Dus daar zit het wel goed mee.
Het is denk ik idd spanning omdat alles nu opeens op je af komt. Je eerste huis kopen, inrichten enz..
Gisteravond is de 'bom' zeg maar gebarsten en heb ik tegen hem gezegt hoe ik me voel en dat ik een soort van twijfels heb. Maar we hebben er goed over gepraat en weten zeker dat we samen verder willen!
Ik voel me nu opgelucht en denk dat het helemaal goed gaat komen!!!
Hij is idd de man waar ik mee oud wil worden en een toekomst mee op wil bouwen, (hopelijk) kindjes mee mag krijgen..
Dus daar zit het wel goed mee.
Het is denk ik idd spanning omdat alles nu opeens op je af komt. Je eerste huis kopen, inrichten enz..
Gisteravond is de 'bom' zeg maar gebarsten en heb ik tegen hem gezegt hoe ik me voel en dat ik een soort van twijfels heb. Maar we hebben er goed over gepraat en weten zeker dat we samen verder willen!
Ik voel me nu opgelucht en denk dat het helemaal goed gaat komen!!!
woensdag 8 oktober 2008 om 15:14
Heee Kiwi!
Heftig joh, lees nu pas je verhaal.. En je hebt nog wel zo'n mooie trouwjurk!!
Hoe jij het omschrijft komt het op mij over dat je gewoon bepaalde kriebels hebt voor het onbekende. Tuurlijk is het spannend, je gaat opeens samenwonen en trouwen! Blij dat je er nu wat positiever instaat. Begreep je vriend je wel?
Succes ermee
Sterretje
Heftig joh, lees nu pas je verhaal.. En je hebt nog wel zo'n mooie trouwjurk!!
Hoe jij het omschrijft komt het op mij over dat je gewoon bepaalde kriebels hebt voor het onbekende. Tuurlijk is het spannend, je gaat opeens samenwonen en trouwen! Blij dat je er nu wat positiever instaat. Begreep je vriend je wel?
Succes ermee
Sterretje
