
Twijfels voor het trouwen
dinsdag 7 oktober 2008 om 10:42
Hallo, volgend jaar juni gaan mijn vriend en ik trouwen.
Ik kijk er heel erg naar uit en ben al maaaaanden met alles bezig! We hebben samen een huisje gekocht waar we superblij mee zijn en zijn ook al begonnen met meubeltjes kopen. Helemaal leuk!
Nu krijg ik twijfels aan mijn gevoelens.. We zijn al meer dan 5 jaar bij elkaar en hebben pieken en dalen gekent zoals iedere relatie..
Hij is een moeilijk persoon. Gesloten. Uit zijn gevoel niet. Ik daarentegen ben open en spontaan. Heb het wel eens moeilijk mee dat hij zich niet uit.
Ik twijfel niet aan mijn liefde voor hem, ook niet aan het feit dat ik wil trouwen. Dat weet ik allemaal zeker. Maar ik twijfel aan het feit of ik wel gelukkig met hem kan worden.. Of dit forever lasting is..Ik denk dat het komt omdat we zo verschillend zijn.. Natuurlijk wil ik niet dat hij veranderd. Karakters moet je niet willen veranderen.
Die twijfelgevoelens krijg ik meestal als we een beetje woorden hebben gehad. Ik heb het niet met hem over mijn gevoel gehad.
Is het eigenlijk wel normaal dat je een soort van twijfels hebt voordat je gaat trouwen?
Ik kijk er heel erg naar uit en ben al maaaaanden met alles bezig! We hebben samen een huisje gekocht waar we superblij mee zijn en zijn ook al begonnen met meubeltjes kopen. Helemaal leuk!
Nu krijg ik twijfels aan mijn gevoelens.. We zijn al meer dan 5 jaar bij elkaar en hebben pieken en dalen gekent zoals iedere relatie..
Hij is een moeilijk persoon. Gesloten. Uit zijn gevoel niet. Ik daarentegen ben open en spontaan. Heb het wel eens moeilijk mee dat hij zich niet uit.
Ik twijfel niet aan mijn liefde voor hem, ook niet aan het feit dat ik wil trouwen. Dat weet ik allemaal zeker. Maar ik twijfel aan het feit of ik wel gelukkig met hem kan worden.. Of dit forever lasting is..Ik denk dat het komt omdat we zo verschillend zijn.. Natuurlijk wil ik niet dat hij veranderd. Karakters moet je niet willen veranderen.
Die twijfelgevoelens krijg ik meestal als we een beetje woorden hebben gehad. Ik heb het niet met hem over mijn gevoel gehad.
Is het eigenlijk wel normaal dat je een soort van twijfels hebt voordat je gaat trouwen?
dinsdag 7 oktober 2008 om 10:45
of dit forever lasting is ? ..
huwelijk is een werkwoord voor twee personen.
en alleen als beide personen blijven investeren in het huwelijk dan kan het forever lasting zijn.
garanties krijg je echter nooit in het leven.
ik ga komende vrijdag trouwen, en wij hebben dezelfde verschillen als dat jij opnoemt
huwelijk is een werkwoord voor twee personen.
en alleen als beide personen blijven investeren in het huwelijk dan kan het forever lasting zijn.
garanties krijg je echter nooit in het leven.
ik ga komende vrijdag trouwen, en wij hebben dezelfde verschillen als dat jij opnoemt
dinsdag 7 oktober 2008 om 10:48
quote:Kiwi86 schreef op 07 oktober 2008 @ 10:42:
Ik twijfel niet aan mijn liefde voor hem, ook niet aan het feit dat ik wil trouwen. Dat weet ik allemaal zeker. Maar ik twijfel aan het feit of ik wel gelukkig met hem kan worden.. Of dit forever lasting is.
Ben je dan nu niet gelukkig met hem? Want van trouwen alleen ga je niet gelukkig worden, dat geef ik je op een briefje. Grote kans zelfs dat, als de trouwdag eenmaal achter de rug is, je in een zwart gat valt en denkt: "was dit het?"
En je gaat er als je trouwt toch vanuit dat het voor de rest van je leven is? Anders ga je daar toch niet aan beginnen?
Hoog tijd voor een relatiecheck en een gesprek met je vriend lijkt me.
Ik twijfel niet aan mijn liefde voor hem, ook niet aan het feit dat ik wil trouwen. Dat weet ik allemaal zeker. Maar ik twijfel aan het feit of ik wel gelukkig met hem kan worden.. Of dit forever lasting is.
Ben je dan nu niet gelukkig met hem? Want van trouwen alleen ga je niet gelukkig worden, dat geef ik je op een briefje. Grote kans zelfs dat, als de trouwdag eenmaal achter de rug is, je in een zwart gat valt en denkt: "was dit het?"
En je gaat er als je trouwt toch vanuit dat het voor de rest van je leven is? Anders ga je daar toch niet aan beginnen?
Hoog tijd voor een relatiecheck en een gesprek met je vriend lijkt me.


dinsdag 7 oktober 2008 om 10:50
Volgens mij is ze 22, geleerd!
Maar de een heeft twijfels, de ander niet.
Ik denk dat je met de verhalen van een ander in deze niet zoveel opschiet. En je krijgt nu eenmaal niet de garantie dat je samen gelukkig wordt. Je gaat er vanuit, en je moet er samen aan werken, maar zekerheid heb je nooit.
Blijf met elkaar praten, juist over dit soort dingen.
Trouw ze!!
Enne, Yamuna, gefeliciteerd alvast, leuk voor je!!
Maar de een heeft twijfels, de ander niet.
Ik denk dat je met de verhalen van een ander in deze niet zoveel opschiet. En je krijgt nu eenmaal niet de garantie dat je samen gelukkig wordt. Je gaat er vanuit, en je moet er samen aan werken, maar zekerheid heb je nooit.
Blijf met elkaar praten, juist over dit soort dingen.
Trouw ze!!
Enne, Yamuna, gefeliciteerd alvast, leuk voor je!!
dinsdag 7 oktober 2008 om 10:51
of het normaal is weet ik niet maar er zullen vast wel mensen zijn die even in paniek slaan als het echt word. (of op de dag zelf)
je twijfelt omdat hij niet over zijn gevoel praat, weet hij dat ook?
hij kan namelijk best leren hoe dat moet, mijn man en ik hebben ook dat probleem en die loopt nu bij een psycholoog om het te leren. ik verwacht niet dat het een open boek word maar wel dat hij kan aangeven wat hij wil of voelt.
een relatie is geven en nemen, de vraag is of jij het aan kan te leven met een gesloten man (en dat doe je al 5 jaar) en of hij bereid is er wat voor te doen.
je twijfelt omdat hij niet over zijn gevoel praat, weet hij dat ook?
hij kan namelijk best leren hoe dat moet, mijn man en ik hebben ook dat probleem en die loopt nu bij een psycholoog om het te leren. ik verwacht niet dat het een open boek word maar wel dat hij kan aangeven wat hij wil of voelt.
een relatie is geven en nemen, de vraag is of jij het aan kan te leven met een gesloten man (en dat doe je al 5 jaar) en of hij bereid is er wat voor te doen.
dinsdag 7 oktober 2008 om 10:51
dinsdag 7 oktober 2008 om 10:54
quote:Yamuna schreef op 07 oktober 2008 @ 10:45:
of dit forever lasting is ? ..
huwelijk is een werkwoord voor twee personen.
en alleen als beide personen blijven investeren in het huwelijk dan kan het forever lasting zijn.
garanties krijg je echter nooit in het leven.
ik ga komende vrijdag trouwen, en wij hebben dezelfde verschillen als dat jij opnoemt
Sluit mij aan bij Yamuna aan, hier dezelfde verschillen en inderdaad dat is zijn aard. Wij gaan trouwen in december.
Fijne trouwdag trouwens Yamuna
of dit forever lasting is ? ..
huwelijk is een werkwoord voor twee personen.
en alleen als beide personen blijven investeren in het huwelijk dan kan het forever lasting zijn.
garanties krijg je echter nooit in het leven.
ik ga komende vrijdag trouwen, en wij hebben dezelfde verschillen als dat jij opnoemt
Sluit mij aan bij Yamuna aan, hier dezelfde verschillen en inderdaad dat is zijn aard. Wij gaan trouwen in december.
Fijne trouwdag trouwens Yamuna

dinsdag 7 oktober 2008 om 10:54
Van trouwen zelf verandert er niets hoor. Mits je daarvoor nog nooit sex hebt gehad of samen hebt gewoond. Anders is het gewoon een extra stap die je neemt. Dat was in mijn geval zo. Je leeft drie dagen in een roes, je gaat op huwelijksreis, dan klets je er over na, en dan begint toch echt je normale leventje weer. Dus als je nu vol twijfels zit, is dat straks ook zo. Maar als je nu ook zo hebt kunnen leven, dan kun je ook zo leven na jullie huwelijk. En, ook als je een gewone relatie hebt zul je allebei aan je relatie moeten blijven werken, trouwen verandert daar niets aan.
Yamuna, wat leuk! Heel veel plezier en geniet er lekker van!
Yamuna, wat leuk! Heel veel plezier en geniet er lekker van!
dinsdag 7 oktober 2008 om 10:56
22? Dat vind ik ontzettend jong...
Ik zou geneigd zijn om het "veel te jong" te noemen, maar aan de andere kant is iedereen anders.
Zelf zou ik nooit voor mijn 32e trouwen. Dan heb je wat meegemaakt, ben je een beetje uitgeraasd, etc. Door zo vroeg te trouwen leg je een enorme druk op je relatie, zeker als je elkaar al zolang kent en waarschijnlijk verder niks anders hebt meegemaakt.
Ik zou geneigd zijn om het "veel te jong" te noemen, maar aan de andere kant is iedereen anders.
Zelf zou ik nooit voor mijn 32e trouwen. Dan heb je wat meegemaakt, ben je een beetje uitgeraasd, etc. Door zo vroeg te trouwen leg je een enorme druk op je relatie, zeker als je elkaar al zolang kent en waarschijnlijk verder niks anders hebt meegemaakt.
dinsdag 7 oktober 2008 om 10:58
Wij hebben idd nog nooit samengewoont. Daarom zal er voor ons zeker wel iets veranderen.
Ik heb het in deze 5 jaar best wel eens moeilijk gehad door de verschillende karakters. Toch zijn we er altijd weer bovenop gekomen. Hebben best veel samen meegemaakt. We houden van elkaar en dat weet ik 100% zeker.
Trouwen heb ik altijd gewilt. Ikkijk hier al zo ontzettend lang naar uit. Ik snap mijn eigen gevoel gewoon niet. Weet niet eens of het wel zozeer twijfels zijn.. Echt heel vaag!
Ik heb het in deze 5 jaar best wel eens moeilijk gehad door de verschillende karakters. Toch zijn we er altijd weer bovenop gekomen. Hebben best veel samen meegemaakt. We houden van elkaar en dat weet ik 100% zeker.
Trouwen heb ik altijd gewilt. Ikkijk hier al zo ontzettend lang naar uit. Ik snap mijn eigen gevoel gewoon niet. Weet niet eens of het wel zozeer twijfels zijn.. Echt heel vaag!
dinsdag 7 oktober 2008 om 11:00

dinsdag 7 oktober 2008 om 11:01
Ik ben op m'n 21e getrouwd (en nee, niet veel te jong. Nog steeds bij elkaar en alleen maar sterker en gelukkiger geworden) , maar woonde toen al wel samen.
Het lijkt me erg nuttig om voor je gaat trouwen samen te wonen: het is heel iets anders om dag en nacht op elkaars lip te zitten, elkaars onhebbelijkheden echt te merken, en echt samen te zijn. Dat is echt niet te vergelijken met apart wonen.
Het lijkt me erg nuttig om voor je gaat trouwen samen te wonen: het is heel iets anders om dag en nacht op elkaars lip te zitten, elkaars onhebbelijkheden echt te merken, en echt samen te zijn. Dat is echt niet te vergelijken met apart wonen.
dinsdag 7 oktober 2008 om 11:03
quote:tilalia2 schreef op 07 oktober 2008 @ 11:01:
Ik ben op m'n 21e getrouwd (en nee, niet veel te jong. Nog steeds bij elkaar en alleen maar sterker en gelukkiger geworden) , maar woonde toen al wel samen.
Het lijkt me erg nuttig om voor je gaat trouwen samen te wonen: het is heel iets anders om dag en nacht op elkaars lip te zitten, elkaars onhebbelijkheden echt te merken, en echt samen te zijn. Dat is echt niet te vergelijken met apart wonen.Ben ik het helemaal mee eens. Helaas is het niet anders vanwege geloof. Om familieruzies te voorkomen hebben we hier zeg maar voor 'gekozen'. Bij ons is het not done om samen te wonen..
Ik ben op m'n 21e getrouwd (en nee, niet veel te jong. Nog steeds bij elkaar en alleen maar sterker en gelukkiger geworden) , maar woonde toen al wel samen.
Het lijkt me erg nuttig om voor je gaat trouwen samen te wonen: het is heel iets anders om dag en nacht op elkaars lip te zitten, elkaars onhebbelijkheden echt te merken, en echt samen te zijn. Dat is echt niet te vergelijken met apart wonen.Ben ik het helemaal mee eens. Helaas is het niet anders vanwege geloof. Om familieruzies te voorkomen hebben we hier zeg maar voor 'gekozen'. Bij ons is het not done om samen te wonen..
dinsdag 7 oktober 2008 om 11:12
kiwi sta jij daar zelf achter? ik ben getrouwd met 21 wat dat betreft mag ik dus niks zeggen maar ik woonde wel al samen en wist hoe ons leven er uit kwam te zien.
scheiden is dan ook not done, maar je gaat toch niet je leven in ellende storten door bij een man te blijven waar je achter af niet mee samen kon/kan leven?
scheiden is dan ook not done, maar je gaat toch niet je leven in ellende storten door bij een man te blijven waar je achter af niet mee samen kon/kan leven?

dinsdag 7 oktober 2008 om 11:18
quote:Kiwi86 schreef op 07 oktober 2008 @ 11:03:
[...]
Ben ik het helemaal mee eens. Helaas is het niet anders vanwege geloof. Om familieruzies te voorkomen hebben we hier zeg maar voor 'gekozen'. Bij ons is het not done om samen te wonen..Tja, dan is het niet anders. Begin elkaar maar alvast te preppen met onhebbelijkheden:rondslingerende sokken, tandpastadopjes, wcbrillen, pukkeltjes, ga maar vast oefenen met het leren delen van een krant , etc
[...]
Ben ik het helemaal mee eens. Helaas is het niet anders vanwege geloof. Om familieruzies te voorkomen hebben we hier zeg maar voor 'gekozen'. Bij ons is het not done om samen te wonen..Tja, dan is het niet anders. Begin elkaar maar alvast te preppen met onhebbelijkheden:rondslingerende sokken, tandpastadopjes, wcbrillen, pukkeltjes, ga maar vast oefenen met het leren delen van een krant , etc
dinsdag 7 oktober 2008 om 11:21
Wellicht beetje off-topic.. Is het niet dat de maatschappij ons wil doen geloven dat vroeg trouwen gedoemd is tot mislukking?
Je moet met verschillende mannen het bed hebben gedeeld, anders mis je wat. Je moet hebben gefeest en gereisd anders ben je niet ontplooit. Je moet van alles volgens onze maatchappij...terwijl jij nu zo'n geluksvogel zou kunnen zijn die in een keer de juiste man heeft gevonden...
Mijn ouders zijn ook vroeg getrouwd, 19 en 22. Zij zijn, nu 33 jaar later, nog steeds heel gelukkig, Tegenwoordig mislukt 1 op de 3 huwelijken, over de redenen zijn de meningen verdeeld.
Maar waarom zou je je gek laten maken over wat moet/hoort/als normaal wordt beschouwd? Als jullie van elkaar houden, gelukkig zijn en de rest van jullie leven samen willen zijn..dan is dat zo!
Je moet met verschillende mannen het bed hebben gedeeld, anders mis je wat. Je moet hebben gefeest en gereisd anders ben je niet ontplooit. Je moet van alles volgens onze maatchappij...terwijl jij nu zo'n geluksvogel zou kunnen zijn die in een keer de juiste man heeft gevonden...
Mijn ouders zijn ook vroeg getrouwd, 19 en 22. Zij zijn, nu 33 jaar later, nog steeds heel gelukkig, Tegenwoordig mislukt 1 op de 3 huwelijken, over de redenen zijn de meningen verdeeld.
Maar waarom zou je je gek laten maken over wat moet/hoort/als normaal wordt beschouwd? Als jullie van elkaar houden, gelukkig zijn en de rest van jullie leven samen willen zijn..dan is dat zo!
dinsdag 7 oktober 2008 om 11:24
Dan zul je waarschijnlijk nog nooit langer dan een dag met hem samen geweest zijn, in de zin van weekendje weg/ vakantie?
En waarschijnlijk ook geen seks nog?
Dan ga je hem op het moment dat jullie getrouwd zijn nog 300 keer beter leren kennen dan je hem nu kent. Wat niet hoeft te betekenen dat het dan mis gaat trouwens.
Het voordeel voor jullie is dat je samen de laatste stappen naar volwassenheid kunt maken. En samen op een lichamelijke ontdekkingstocht kunt gaan, wat superromantisch en intiem kan zijn! (ga er nu even vanuit dat jullie elkaar eerste zullen gaan worden)
Een beetje zorgen maken hoort erbij, maar probeer je zorgen wel uit te spreken naar hem, of naar getrouwde vriendinnen (die vast in hetzelfde schuitje hebben gezeten)
Komt goed!
En waarschijnlijk ook geen seks nog?
Dan ga je hem op het moment dat jullie getrouwd zijn nog 300 keer beter leren kennen dan je hem nu kent. Wat niet hoeft te betekenen dat het dan mis gaat trouwens.
Het voordeel voor jullie is dat je samen de laatste stappen naar volwassenheid kunt maken. En samen op een lichamelijke ontdekkingstocht kunt gaan, wat superromantisch en intiem kan zijn! (ga er nu even vanuit dat jullie elkaar eerste zullen gaan worden)
Een beetje zorgen maken hoort erbij, maar probeer je zorgen wel uit te spreken naar hem, of naar getrouwde vriendinnen (die vast in hetzelfde schuitje hebben gezeten)
Komt goed!
dinsdag 7 oktober 2008 om 11:27
@Geleerd, waarom specifiek niet voor je 32ste? Dat vind ik werkelijk nergens op slaan.
Ik ben 23, ben ook getrouwd, sinds ruim een halfjaar. Mijn man is 28. Zijn sinds 2 jaar bij elkaar. Vrij kort dus.. ik weet zeker dat ik nu de reactie van jou ga krijgen, JE BENT TE JONG en jullie zijn nog TE KORT BIJ ELKAAR..
ik ben van mening dat er geen tijd en leeftijd aan verbonden zit..
Wij zijn puur uit liefde met elkaar getrouwd en zijn bereid om voor elkaar te knokken! We hebben in 2 jaar ook samen heel veel meegemaakt en zijn zeker van onze liefde.
@kiwi86, ik en mijn man, hadden ook last van koudwatervrees. Gelukkig kan hij heel goed over zn gevoel praten en was er dus ook van op de hoogte en hij wist het ook van mij. Ik kan je alleen vertellen dat als je trouwt er niet heel veel veranderd. Het is meer de formaliteit.. In het begin had ik wel zoiets van.. jeetje, dit wordt mijn laatste "vriend". Maar daar moet je gewoon niet te veel bij stilstaan.
Wanneer je een relatie met iemand aangaat, denk je er toch ook niet bij na? van wil ik dit wel de rest voor mijn leven. Mijn inentie van een relatie is, om met deze man de rest van mijn leven te delen. Alleen wanneer je een relatie hebt denk je daar misschien minder over na dan wanneer je trouwt.
Ik zou zeggen probeer erover te praten met je vriend. Misschien heeft hij dat gevoel ook wel, het wordt al veel makkelijker als jullie dit gevoel kunnen delen.
Ik ben 23, ben ook getrouwd, sinds ruim een halfjaar. Mijn man is 28. Zijn sinds 2 jaar bij elkaar. Vrij kort dus.. ik weet zeker dat ik nu de reactie van jou ga krijgen, JE BENT TE JONG en jullie zijn nog TE KORT BIJ ELKAAR..
ik ben van mening dat er geen tijd en leeftijd aan verbonden zit..
Wij zijn puur uit liefde met elkaar getrouwd en zijn bereid om voor elkaar te knokken! We hebben in 2 jaar ook samen heel veel meegemaakt en zijn zeker van onze liefde.
@kiwi86, ik en mijn man, hadden ook last van koudwatervrees. Gelukkig kan hij heel goed over zn gevoel praten en was er dus ook van op de hoogte en hij wist het ook van mij. Ik kan je alleen vertellen dat als je trouwt er niet heel veel veranderd. Het is meer de formaliteit.. In het begin had ik wel zoiets van.. jeetje, dit wordt mijn laatste "vriend". Maar daar moet je gewoon niet te veel bij stilstaan.
Wanneer je een relatie met iemand aangaat, denk je er toch ook niet bij na? van wil ik dit wel de rest voor mijn leven. Mijn inentie van een relatie is, om met deze man de rest van mijn leven te delen. Alleen wanneer je een relatie hebt denk je daar misschien minder over na dan wanneer je trouwt.
Ik zou zeggen probeer erover te praten met je vriend. Misschien heeft hij dat gevoel ook wel, het wordt al veel makkelijker als jullie dit gevoel kunnen delen.

dinsdag 7 oktober 2008 om 11:27
quote:marie_liselotte1981 schreef op 07 oktober 2008 @ 11:21:
Wellicht beetje off-topic.. Is het niet dat de maatschappij ons wil doen geloven dat vroeg trouwen gedoemd is tot mislukking?
Je moet met verschillende mannen het bed hebben gedeeld, anders mis je wat. Je moet hebben gefeest en gereisd anders ben je niet ontplooit. Je moet van alles volgens onze maatchappij...terwijl jij nu zo'n geluksvogel zou kunnen zijn die in een keer de juiste man heeft gevonden...
Mijn ouders zijn ook vroeg getrouwd, 19 en 22. Zij zijn, nu 33 jaar later, nog steeds heel gelukkig, Tegenwoordig mislukt 1 op de 3 huwelijken, over de redenen zijn de meningen verdeeld.
Maar waarom zou je je gek laten maken over wat moet/hoort/als normaal wordt beschouwd? Als jullie van elkaar houden, gelukkig zijn en de rest van jullie leven samen willen zijn..dan is dat zo!Vind ik ook. Natuurlijk is er wel een verschil tussen trouwen en 'alleen' een relatie hebben, maar het feit blijft dat je het samen moet doen. Ook áls je eenmaal getrouwd bent. En hoe oud je bent maakt toch helemaal niets uit? Ik zie het verschil ook niet tussen pas na je 32e willen trouwen. Je neemt de relatie toch ook serieus, niet alleen het huwelijk? Ik was 19 toen ik mijn nu man leerde kennen, woonde op mijn 20e samen en we zijn vorig jaar getrouwd (op mijn 27e). Die reacties die ik heb gehoord over dat ik zo jong ging samenwonen. Wij voelden ons er prettig bij. En we zijn inmiddels al weer 9 jaar samen. En ik heb er geen moment spijt van.
Wellicht beetje off-topic.. Is het niet dat de maatschappij ons wil doen geloven dat vroeg trouwen gedoemd is tot mislukking?
Je moet met verschillende mannen het bed hebben gedeeld, anders mis je wat. Je moet hebben gefeest en gereisd anders ben je niet ontplooit. Je moet van alles volgens onze maatchappij...terwijl jij nu zo'n geluksvogel zou kunnen zijn die in een keer de juiste man heeft gevonden...
Mijn ouders zijn ook vroeg getrouwd, 19 en 22. Zij zijn, nu 33 jaar later, nog steeds heel gelukkig, Tegenwoordig mislukt 1 op de 3 huwelijken, over de redenen zijn de meningen verdeeld.
Maar waarom zou je je gek laten maken over wat moet/hoort/als normaal wordt beschouwd? Als jullie van elkaar houden, gelukkig zijn en de rest van jullie leven samen willen zijn..dan is dat zo!Vind ik ook. Natuurlijk is er wel een verschil tussen trouwen en 'alleen' een relatie hebben, maar het feit blijft dat je het samen moet doen. Ook áls je eenmaal getrouwd bent. En hoe oud je bent maakt toch helemaal niets uit? Ik zie het verschil ook niet tussen pas na je 32e willen trouwen. Je neemt de relatie toch ook serieus, niet alleen het huwelijk? Ik was 19 toen ik mijn nu man leerde kennen, woonde op mijn 20e samen en we zijn vorig jaar getrouwd (op mijn 27e). Die reacties die ik heb gehoord over dat ik zo jong ging samenwonen. Wij voelden ons er prettig bij. En we zijn inmiddels al weer 9 jaar samen. En ik heb er geen moment spijt van.

dinsdag 7 oktober 2008 om 11:31
quote:tilalia2 schreef op 07 oktober 2008 @ 11:18:
[...]
Tja, dan is het niet anders. Begin elkaar maar alvast te preppen met onhebbelijkheden:rondslingerende sokken, tandpastadopjes, wcbrillen, pukkeltjes, ga maar vast oefenen met het leren delen van een krant , etc Ja, dat was bij ons niet bepaald rozengeur en maneschijn. We waren natuurlijk nog redelijk jong en mijn man wilde blijven stappen en was het liefst nog steeds 5 avonden in de week de hort op. Qua huishouden had ik trouwens niets met hem te stellen. Wat dat betreft leer je elkaar echt kennen, maar goed, daar moet je gewoon even doorheen. Je moet je allebei aanpassen, je hebt dan iemand waar je rekening mee moet houden.
[...]
Tja, dan is het niet anders. Begin elkaar maar alvast te preppen met onhebbelijkheden:rondslingerende sokken, tandpastadopjes, wcbrillen, pukkeltjes, ga maar vast oefenen met het leren delen van een krant , etc Ja, dat was bij ons niet bepaald rozengeur en maneschijn. We waren natuurlijk nog redelijk jong en mijn man wilde blijven stappen en was het liefst nog steeds 5 avonden in de week de hort op. Qua huishouden had ik trouwens niets met hem te stellen. Wat dat betreft leer je elkaar echt kennen, maar goed, daar moet je gewoon even doorheen. Je moet je allebei aanpassen, je hebt dan iemand waar je rekening mee moet houden.