Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
donderdag 2 oktober 2008 om 18:37
Marla, hele grote hug!!
Ik kan me zo goed voorstellen dat je wilt weten hoe het met hem is, of hij gezond is, of hij gelukkig is. Gewoon alleen dat, dat is genoeg he?
Toen ik je verhaal en je gedicht las, moest ik gelijk aan doorelkaargeschud denken, die heeft dezelfde beslissing genomen als jij en schrijft ook van de schitterende gedichten.
Kijk zo nu en dan in dat speciale plekje in je hart, haal daar dan de mooie herinneringen uit en glimlach, glimlach om alle mooie momenten die jullie hebben gedeeld, glimlach omdat jullie pad elkaar gekruisd heeft en je samen iets moois hebt gedeeld, namelijk jullie liefde voor elkaar.
x Knipoogje
Ik kan me zo goed voorstellen dat je wilt weten hoe het met hem is, of hij gezond is, of hij gelukkig is. Gewoon alleen dat, dat is genoeg he?
Toen ik je verhaal en je gedicht las, moest ik gelijk aan doorelkaargeschud denken, die heeft dezelfde beslissing genomen als jij en schrijft ook van de schitterende gedichten.
Kijk zo nu en dan in dat speciale plekje in je hart, haal daar dan de mooie herinneringen uit en glimlach, glimlach om alle mooie momenten die jullie hebben gedeeld, glimlach omdat jullie pad elkaar gekruisd heeft en je samen iets moois hebt gedeeld, namelijk jullie liefde voor elkaar.
x Knipoogje
vrijdag 3 oktober 2008 om 14:12
Knipoogje, dank je.
Ik denk ook vaak aan doorelkaargeschud, zijn verhaal lijkt erg op die van mij.
Mooi om ook eens de gevoelens van een man te lezen, het moet wel een heel warm en gevoelig mens zijn.
Van mij mogen er meer van zulke mannen schrijven.
Knipoogje, jij bent toch ook van de gedichten en songteksten?
Ik hoop altijd dat je nog weer eens wat plaatst, ik schrijf ze altijd op!
Ik denk ook vaak aan doorelkaargeschud, zijn verhaal lijkt erg op die van mij.
Mooi om ook eens de gevoelens van een man te lezen, het moet wel een heel warm en gevoelig mens zijn.
Van mij mogen er meer van zulke mannen schrijven.
Knipoogje, jij bent toch ook van de gedichten en songteksten?
Ik hoop altijd dat je nog weer eens wat plaatst, ik schrijf ze altijd op!
vrijdag 3 oktober 2008 om 15:49
Marla,
Dat gevoel heb ik ook altijd bij doorelkaargeschud. En iemand, die net als jij, gekozen heeft met pijn in het hart.
Ze zijn er hoor, warme gevoelige mannen, nrs. 2 die met dezelfde gevoelens rondlopen als wij, alleen durven ze het vaak niet te tonen op de manier zoals wij vrouwen dat doen.
Mijn nr. 2 en ik hebben eens gekozen om elkaar niet meer te zien, te mailen, enz. Het is ons niet gelukt. Toen heb ik een gedicht voor hem en mij geschreven.
"Laten gaan
We moeten elkaar echt laten gaan.
Het is veel beter voor ons beiden.
Mijn liefde voor jou blijft altijd bestaan,
ook al moeten onze wegen scheiden.
Het doet zo vreselijk zeer!
Tranen stromen uit mijn ogen,
steeds maar weer, steeds meer.
Een beslissing weloverwogen.
Verstand is iets anders dan gevoel.
We mogen niet met elkaar,
onze emoties zijn een grote warboel.
Het valt me zo vreselijk zwaar.
Ik houd mezelf steeds weer voor:
Het kan niet, het mag niet!
Maar hoe moet ik toch door?
Met het verdriet dat niemand ziet!
Ik zal je zo ontzettend erg missen,
nooit meer zal ik je mogen zien.
Ik moet je uit mijn gedachten wissen,
toch hoop ik, misschien, heel misschien?
Bedankt voor alles wat je me hebt gegeven!
Ik koester onze mooie momenten voor altijd!
Ik zal deze zeker nog heel vaak beleven.
Het doet zo vreselijk zeer, ons afscheid…."
x Knipoogje
Dat gevoel heb ik ook altijd bij doorelkaargeschud. En iemand, die net als jij, gekozen heeft met pijn in het hart.
Ze zijn er hoor, warme gevoelige mannen, nrs. 2 die met dezelfde gevoelens rondlopen als wij, alleen durven ze het vaak niet te tonen op de manier zoals wij vrouwen dat doen.
Mijn nr. 2 en ik hebben eens gekozen om elkaar niet meer te zien, te mailen, enz. Het is ons niet gelukt. Toen heb ik een gedicht voor hem en mij geschreven.
"Laten gaan
We moeten elkaar echt laten gaan.
Het is veel beter voor ons beiden.
Mijn liefde voor jou blijft altijd bestaan,
ook al moeten onze wegen scheiden.
Het doet zo vreselijk zeer!
Tranen stromen uit mijn ogen,
steeds maar weer, steeds meer.
Een beslissing weloverwogen.
Verstand is iets anders dan gevoel.
We mogen niet met elkaar,
onze emoties zijn een grote warboel.
Het valt me zo vreselijk zwaar.
Ik houd mezelf steeds weer voor:
Het kan niet, het mag niet!
Maar hoe moet ik toch door?
Met het verdriet dat niemand ziet!
Ik zal je zo ontzettend erg missen,
nooit meer zal ik je mogen zien.
Ik moet je uit mijn gedachten wissen,
toch hoop ik, misschien, heel misschien?
Bedankt voor alles wat je me hebt gegeven!
Ik koester onze mooie momenten voor altijd!
Ik zal deze zeker nog heel vaak beleven.
Het doet zo vreselijk zeer, ons afscheid…."
x Knipoogje
zaterdag 4 oktober 2008 om 15:32
Marla... voor jou, en iedereen die een beslissing hebben genomen, met je verstand....
vaarwel - Clouseau
Nu de lichten langzaam doven
En de nacht ons overvalt
Zoek ik niet naar mooie woorden
Want ik weet wat komen zal
Morgen scheiden onze wegen
Morgen staan we weer alleen
Veel kan ik jou niet meer geven
Maar neem dit mee
Vaarwel, weet ik zal je missen
Vaarwel, ook al doet het pijn
Vaarwel, laat de tijd beslissen
Vaarwel en denk nog eens aan mij
Nog maar pas waren wij vreemden
Vol geheimen voor elkaar
Maar we vonden wat we zochten
In elke blik, in elk gebaar
Niemand van ons kan voorspellen
Wat het leven verder biedt
Maar ik kan je wel vertellen
Ik vergeet jou niet
Vaarwel, weet ik zal je missen
Vaarwel, ook al doet het pijn
Vaarwel, laat de tijd beslissen
Vaarwel en denk nog eens aan mij
vaarwel - Clouseau
Nu de lichten langzaam doven
En de nacht ons overvalt
Zoek ik niet naar mooie woorden
Want ik weet wat komen zal
Morgen scheiden onze wegen
Morgen staan we weer alleen
Veel kan ik jou niet meer geven
Maar neem dit mee
Vaarwel, weet ik zal je missen
Vaarwel, ook al doet het pijn
Vaarwel, laat de tijd beslissen
Vaarwel en denk nog eens aan mij
Nog maar pas waren wij vreemden
Vol geheimen voor elkaar
Maar we vonden wat we zochten
In elke blik, in elk gebaar
Niemand van ons kan voorspellen
Wat het leven verder biedt
Maar ik kan je wel vertellen
Ik vergeet jou niet
Vaarwel, weet ik zal je missen
Vaarwel, ook al doet het pijn
Vaarwel, laat de tijd beslissen
Vaarwel en denk nog eens aan mij
dinsdag 7 oktober 2008 om 08:41
Hallo allemaal
Wat een mooie gedichten allemaal..... Nu denk ik zal ik ook ooit eens moeten kiezen? Dan hoop ik dat ik ook wat hebt aan jullie mooie gedichten. Maar nu leef ik met een nr 1 en een nr 2. Ik wil helemaal (nog) niet kiezen! Ik hoop ook dat ik nooit hoef te kiezen? Het gaat nu wel heel erg goed. Nr 2 vraagt steeds aandacht, nog meer dan ooit tevoren. We hebben gisteren weer stiekem sex gehad en het was heerlijk. Hij ging naar het kantoortje boven en hij zei kom je even naar boven? En ja dat was niet tegen een doven gezegd... Thuis loopt het wel een beetje, soms wel soms niet..... Maar dat zal altijd zo blijven. Zelfs een zaterdagavond had ik sms-verkeer met mijn nr 2 terwijl mijn man op de bank lag te slapen. Ik baalde ervan maar had wel kontakt met nr 2. Die vroeg maar of ik naar hem toe kwam, hij was npg alleen een het werk. Ik zei ik wou dat ik het lef had. Maar dat is toch teveel van het goeie... Hij zei op een gegeven moment: Dan blijf je daar toch lekker zitten op de bank. Ik zei als ik naar hem toe zou komen er misschien wel niet meer in mocht komen hier. Ik zei nog: sorry.... Hij weet ook wel dat dat niet kan. Maar we trekken wel weer heel vaak naar elkaar toe. Hij steeds meer naar mijn terwijl ik wel eens het gevoel had dat ik meer om hem gaf dan hij om mijn. Maar nu ik er meer rust in heb gekregen, en hem ook wat meer los kan laten, is hij diegene die elke keer kontakt zoekt. Het gaat op het moment super goed met me...ik leef op een rose wolk maar hou m'n verstand erbij...
Groetjes en een dikke kus voor iedereen van Lenneke
Wat een mooie gedichten allemaal..... Nu denk ik zal ik ook ooit eens moeten kiezen? Dan hoop ik dat ik ook wat hebt aan jullie mooie gedichten. Maar nu leef ik met een nr 1 en een nr 2. Ik wil helemaal (nog) niet kiezen! Ik hoop ook dat ik nooit hoef te kiezen? Het gaat nu wel heel erg goed. Nr 2 vraagt steeds aandacht, nog meer dan ooit tevoren. We hebben gisteren weer stiekem sex gehad en het was heerlijk. Hij ging naar het kantoortje boven en hij zei kom je even naar boven? En ja dat was niet tegen een doven gezegd... Thuis loopt het wel een beetje, soms wel soms niet..... Maar dat zal altijd zo blijven. Zelfs een zaterdagavond had ik sms-verkeer met mijn nr 2 terwijl mijn man op de bank lag te slapen. Ik baalde ervan maar had wel kontakt met nr 2. Die vroeg maar of ik naar hem toe kwam, hij was npg alleen een het werk. Ik zei ik wou dat ik het lef had. Maar dat is toch teveel van het goeie... Hij zei op een gegeven moment: Dan blijf je daar toch lekker zitten op de bank. Ik zei als ik naar hem toe zou komen er misschien wel niet meer in mocht komen hier. Ik zei nog: sorry.... Hij weet ook wel dat dat niet kan. Maar we trekken wel weer heel vaak naar elkaar toe. Hij steeds meer naar mijn terwijl ik wel eens het gevoel had dat ik meer om hem gaf dan hij om mijn. Maar nu ik er meer rust in heb gekregen, en hem ook wat meer los kan laten, is hij diegene die elke keer kontakt zoekt. Het gaat op het moment super goed met me...ik leef op een rose wolk maar hou m'n verstand erbij...
Groetjes en een dikke kus voor iedereen van Lenneke
woensdag 8 oktober 2008 om 17:01
Hallo allemaal,
Even een update-tje.
Mooi inderdaad Teka, hoe gaat het met jou?
Marla, knuffel!!!!
Lenneke, genieten he, jij zit echt op die rose wolk
Nr. 2 is heel erg stil, vandaag eindelijk een mailtje. Daarin vertelde hij wat er zo allemaal aan de hand was. Meer dan een knuffel kan ik hem niet geven, dan voel ik me zo machteloos. Het is niet anders, zo zit onze geheime relatie nu éénmaal in elkaar.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Even een update-tje.
Mooi inderdaad Teka, hoe gaat het met jou?
Marla, knuffel!!!!
Lenneke, genieten he, jij zit echt op die rose wolk
Nr. 2 is heel erg stil, vandaag eindelijk een mailtje. Daarin vertelde hij wat er zo allemaal aan de hand was. Meer dan een knuffel kan ik hem niet geven, dan voel ik me zo machteloos. Het is niet anders, zo zit onze geheime relatie nu éénmaal in elkaar.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
woensdag 8 oktober 2008 om 20:04
Teka, sorry wat laat maar bedankt voor de mooie songtekst!
Muziek en gedichten kunnen zo waardevol zijn.
Ooit zong mijn lief een nummer van Xander de Buisonje door de telefoon, het heeft lang geduurd voordat ik dat nummer weer kon horen.Maar nu ben ik zo blij met deze herinneringen.
Precies wat je schrijft knipoogje, ik koester wat ik heb gehad maar ben ook dankbaar voor wat ik heb; een lieve man, lieve kinderen en fijne vrienden die van alles op de hoogte zijn.
De fantastische herinnering aan een grote en intense liefde maakt dat ik mij heel rijk voel!
Muziek en gedichten kunnen zo waardevol zijn.
Ooit zong mijn lief een nummer van Xander de Buisonje door de telefoon, het heeft lang geduurd voordat ik dat nummer weer kon horen.Maar nu ben ik zo blij met deze herinneringen.
Precies wat je schrijft knipoogje, ik koester wat ik heb gehad maar ben ook dankbaar voor wat ik heb; een lieve man, lieve kinderen en fijne vrienden die van alles op de hoogte zijn.
De fantastische herinnering aan een grote en intense liefde maakt dat ik mij heel rijk voel!
donderdag 9 oktober 2008 om 09:32
Hoi lieverds, even een berichtje van mij. t gaat goed 
nr 2 is een week vrij, maar juist dan is het (sms)contact wat we hebben een stukje intensiever lijkt wel. Missen elkaar maar tegelijkertijd is dat ook wel een fijn gevoel, zeker als je weet dat het wederzijds is. Het geeft ook een stukje rust naar mij toe om hem even niet elke dag te zien want hem zien roept bij mij zoveel gevoelens op dat ik dan meteen meer wil...
Dit zet me wel weer aan t denken of het niet toch beter is om nu echt mn best te doen en naar een andere baan uit te kijken. Dan hebben we dezelfde situatie als nu eigenlijk en kan ik ook mn hoofd wat beter bij mn werk houden omdat ik niet elke minuut opkijk of hij de hoek om komt, of als ik zn stem hoor dat ik dan toch even die kant oploop om even onze blikken te kruisen etc etc. het klinkt stom maar zo gaat het vaak wel in de praktijk.
Merk dat ik steeds meer kleine domme foutjes maak, puur omdat mn hoofd vol zit met andere gedachten en ik t werk op de automatische piloot doe, wat dus niet altijd goed gaat.
Enfin, weet wel dat jullie geen pasklaar antwoord hebben voor me, verwacht ik ook niet. Ben gewoon even mn gedachten aan het ordenen en dat gaat zo goed hier op het forum.
Hoe gaat het met jullie verder allemaal? Genoeg,? Anai,? en alle anderen...
@knipoogje, lastig he als je meer wil doen naar nr 2 toe en dat kan niet. Gelukkig weet je dat hij dat ook wel begrijpt toch? Extra smsje sturen dan maar..
en nog bedankt voor jemooie gedicht, kreeg er echt een brok van in mn keel toen ik het voor de eerste keer las.
lfs P
nr 2 is een week vrij, maar juist dan is het (sms)contact wat we hebben een stukje intensiever lijkt wel. Missen elkaar maar tegelijkertijd is dat ook wel een fijn gevoel, zeker als je weet dat het wederzijds is. Het geeft ook een stukje rust naar mij toe om hem even niet elke dag te zien want hem zien roept bij mij zoveel gevoelens op dat ik dan meteen meer wil...Dit zet me wel weer aan t denken of het niet toch beter is om nu echt mn best te doen en naar een andere baan uit te kijken. Dan hebben we dezelfde situatie als nu eigenlijk en kan ik ook mn hoofd wat beter bij mn werk houden omdat ik niet elke minuut opkijk of hij de hoek om komt, of als ik zn stem hoor dat ik dan toch even die kant oploop om even onze blikken te kruisen etc etc. het klinkt stom maar zo gaat het vaak wel in de praktijk.
Merk dat ik steeds meer kleine domme foutjes maak, puur omdat mn hoofd vol zit met andere gedachten en ik t werk op de automatische piloot doe, wat dus niet altijd goed gaat.
Enfin, weet wel dat jullie geen pasklaar antwoord hebben voor me, verwacht ik ook niet. Ben gewoon even mn gedachten aan het ordenen en dat gaat zo goed hier op het forum.
Hoe gaat het met jullie verder allemaal? Genoeg,? Anai,? en alle anderen...
@knipoogje, lastig he als je meer wil doen naar nr 2 toe en dat kan niet. Gelukkig weet je dat hij dat ook wel begrijpt toch? Extra smsje sturen dan maar..
en nog bedankt voor jemooie gedicht, kreeg er echt een brok van in mn keel toen ik het voor de eerste keer las.
lfs P
donderdag 9 oktober 2008 om 19:49
Marla,
Ik kan me zo goed voorstellen dat je je nr.2 nooit zult vergeten, hij zal altijd een speciaal plekje bij je hebben. Denk zo nu en dan maar aan die fantastisch mooie tijd die jullie hebben gehad, niemand kan je dat meer afpakken. In een nummer wat ik regelmatig luister, komt de zin: "het is beter iets moois te verliezen, beter verliezen dan dat je het nooit hebt gehad" voor. Net zoals Josephien eens gezegd heeft: "je kunt beter spijt hebben van de dingen die je hebt gedaan, dan van de dingen die je niet hebt gedaan".
Laatst zat ik te denken (mijn moeder is aan het dementeren), stel dat ik oud en der dagen zat ben en ze niet meer allemaal op een rijtje heb, zou ik dan vertellen over nr. 2? (Grijns) Zou wat wezen he?
Pinky, glimlach, erg is dat he? Op de automatische piloot op je werk, je gedachten bij nr. 2 en dan merken dat dat niet helemaal werkt. Doe voorzichtig he?
Nr. 2 weet dat ik met hem meeleef hoor en dat ik niet verwacht dat hij mij steeds een sms of een mail stuurt, dan doe ik wel
Maar dan gewoon om hem te laten weten dat ik met hem meeleef, er voor hem ben als hij dat nodig heeft.
x Knipoogje (elke keer weer bang dat ik mijn eigen naam hier neerzet:-) )
Ik kan me zo goed voorstellen dat je je nr.2 nooit zult vergeten, hij zal altijd een speciaal plekje bij je hebben. Denk zo nu en dan maar aan die fantastisch mooie tijd die jullie hebben gehad, niemand kan je dat meer afpakken. In een nummer wat ik regelmatig luister, komt de zin: "het is beter iets moois te verliezen, beter verliezen dan dat je het nooit hebt gehad" voor. Net zoals Josephien eens gezegd heeft: "je kunt beter spijt hebben van de dingen die je hebt gedaan, dan van de dingen die je niet hebt gedaan".
Laatst zat ik te denken (mijn moeder is aan het dementeren), stel dat ik oud en der dagen zat ben en ze niet meer allemaal op een rijtje heb, zou ik dan vertellen over nr. 2? (Grijns) Zou wat wezen he?
Pinky, glimlach, erg is dat he? Op de automatische piloot op je werk, je gedachten bij nr. 2 en dan merken dat dat niet helemaal werkt. Doe voorzichtig he?
Nr. 2 weet dat ik met hem meeleef hoor en dat ik niet verwacht dat hij mij steeds een sms of een mail stuurt, dan doe ik wel
Maar dan gewoon om hem te laten weten dat ik met hem meeleef, er voor hem ben als hij dat nodig heeft.
x Knipoogje (elke keer weer bang dat ik mijn eigen naam hier neerzet:-) )
vrijdag 10 oktober 2008 om 15:24
Marla, nog een citaat, Its better to have loved and lost than never have loved before,,,
Why is it so hard to be friends when it was so easy to be lovers??,,,
Ben blij dat je nu kunt glimlachen als bepaalde herrinneringen je te binnen schieten, sterkte hoor, je doet het goed,
Pinky, een andere baan? Ja, het zou beter kunnen zijn, volg je gevoel, want als je werk er onder lijdt??! hi
Knipoogje, heerlijk he dat nr2 het ook fijn vind als je met hem meeleeft, de aandacht voor elkaar, heel speciaal
Nu, hier gaat het super, maar de blaadjes vallen weer, dus ben op mijn qui five??? Of hoe je dat ook schrijf,maar de vaste forummers begrijpen het wel,
Ga hem vanavond hoop ik weer ontmoeten, spannend, groetjes en prettig weekend van Anna
Why is it so hard to be friends when it was so easy to be lovers??,,,
Ben blij dat je nu kunt glimlachen als bepaalde herrinneringen je te binnen schieten, sterkte hoor, je doet het goed,
Pinky, een andere baan? Ja, het zou beter kunnen zijn, volg je gevoel, want als je werk er onder lijdt??! hi
Knipoogje, heerlijk he dat nr2 het ook fijn vind als je met hem meeleeft, de aandacht voor elkaar, heel speciaal
Nu, hier gaat het super, maar de blaadjes vallen weer, dus ben op mijn qui five??? Of hoe je dat ook schrijf,maar de vaste forummers begrijpen het wel,
Ga hem vanavond hoop ik weer ontmoeten, spannend, groetjes en prettig weekend van Anna
vrijdag 10 oktober 2008 om 21:15
wat een herkenning hier!!!!!
En wat een mooie uitspraken. Ik vind het zo mooi om te lezen dat jullie ook echt om je nr 2 geven. Dat miste ik een beetje in andere topics over het hebben van een minnaar/sexvriend of hoe het ook genoemd wordt.
Ook ik zit in de fase dat het een mooie herinnering moet zijn. Maar wat is het moeilijk en doet het pijn.....
En wat een mooie uitspraken. Ik vind het zo mooi om te lezen dat jullie ook echt om je nr 2 geven. Dat miste ik een beetje in andere topics over het hebben van een minnaar/sexvriend of hoe het ook genoemd wordt.
Ook ik zit in de fase dat het een mooie herinnering moet zijn. Maar wat is het moeilijk en doet het pijn.....
zaterdag 11 oktober 2008 om 10:49
Welkom hier Salle!
Glimlach, ja we houden hier allemaal van 2 mannen, de één heeft een keus gemaakt om met één van de twee verder te gaan en met de ander te breken, de ander heeft nog geen keus gemaakt en heeft dus naast nr. 1 een relatie met nr. 2.
We begrijpen elkaars gevoelens en dat is heel erg fijn!
Inderdaad Marla, laatst heb ik het oude topic nog eens nagelezen, om te kijken hoe ik er een jaar geleden inzat, pff... wat is er veel met iedereen gebeurd in een jaar. Keuzes, rust, maar ook heel veel verdriet.
Anna, heb je genoten? Zal best wel, heerlijk he? Weer zo'n mooi moment erbij!!!
Hier nog een week, dan ga ik een week op vakantie, ik kijk ernaar uit! Dan helemaal geen contact met mijn nr. 2, dan kan ik hem niet tot steun zijn, dat vind ik dan wel weer moeilijk hoor.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Glimlach, ja we houden hier allemaal van 2 mannen, de één heeft een keus gemaakt om met één van de twee verder te gaan en met de ander te breken, de ander heeft nog geen keus gemaakt en heeft dus naast nr. 1 een relatie met nr. 2.
We begrijpen elkaars gevoelens en dat is heel erg fijn!
Inderdaad Marla, laatst heb ik het oude topic nog eens nagelezen, om te kijken hoe ik er een jaar geleden inzat, pff... wat is er veel met iedereen gebeurd in een jaar. Keuzes, rust, maar ook heel veel verdriet.
Anna, heb je genoten? Zal best wel, heerlijk he? Weer zo'n mooi moment erbij!!!
Hier nog een week, dan ga ik een week op vakantie, ik kijk ernaar uit! Dan helemaal geen contact met mijn nr. 2, dan kan ik hem niet tot steun zijn, dat vind ik dan wel weer moeilijk hoor.
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
maandag 13 oktober 2008 om 13:46
Geitje Hoe is het toch met je? Redt je het allemaal nog een beetje? Zie jr nr 2 nog wel stiekem (nu stiekem voor je kids).
Je hebt al zo'n tijd niet geschreven hier, lees je nog wel mee of wil je het juist even helemaal van je af zetten. Dit forum houdt alles wel levend merk ik ook bij mezelf.
En Genoeg, hoe gaat het met jou? Laat nr 2 je nu met rust? Of hebben jullie nog contact?
Hier alles goed. Heerlijk weekend gehad met nr 1. Heb wel een beetje dubbel gevoel (wanneer niet ) want deze week is onze trouwdag... Wil er eigenlijk niks bijzonders aan doen. Uitgerekend nu begon nr 1 er zelf over of we nog wat gingen doen. Jarenlang vergeet hij die hele dag, toen ik het juist nog wel belangrijk vond, en nu ik het eigenlijk wil overslaan, gaat hij er wel aan denken. Da's toch ook ongelovelijk he?
Enfin, dat hoort erbij.
Met nr 2 supergoed! De hele dag in elkaars gedachten, superlieve smsjes, mailtjes en op t werk ook weer heerlijk die blikken over en weer.... (zucht) ... hoe zal het er over een jaar uitzien hier ???!!!
lfs P.
Je hebt al zo'n tijd niet geschreven hier, lees je nog wel mee of wil je het juist even helemaal van je af zetten. Dit forum houdt alles wel levend merk ik ook bij mezelf.
En Genoeg, hoe gaat het met jou? Laat nr 2 je nu met rust? Of hebben jullie nog contact?
Hier alles goed. Heerlijk weekend gehad met nr 1. Heb wel een beetje dubbel gevoel (wanneer niet ) want deze week is onze trouwdag... Wil er eigenlijk niks bijzonders aan doen. Uitgerekend nu begon nr 1 er zelf over of we nog wat gingen doen. Jarenlang vergeet hij die hele dag, toen ik het juist nog wel belangrijk vond, en nu ik het eigenlijk wil overslaan, gaat hij er wel aan denken. Da's toch ook ongelovelijk he?
Enfin, dat hoort erbij.
Met nr 2 supergoed! De hele dag in elkaars gedachten, superlieve smsjes, mailtjes en op t werk ook weer heerlijk die blikken over en weer.... (zucht) ... hoe zal het er over een jaar uitzien hier ???!!!
lfs P.
maandag 13 oktober 2008 om 22:48
Ik heb niet het hele topic doorgelezen maar vraag me af hoe de keus hebben gemaakt tussen je nr1 en nr2? Ik lees nml dat sommigen echt een keus hebben gemaakt om bijvoorbeeld nr2 niet meer te zien....
Ik word momenteel niet goed van mijn verstand versus mijn gevoel.
Mijn nr2 en ik hebben enkele weken totaal geen contact gehad (op zijn initiatief omdat hij het niet trok dat ik getrouwd ben, kids etc). Dat voelde toch 100x rustiger, de keus werd toen voor mij gemaakt. En het deed echt pijn maar ik kon weer genieten van mijn gezin.
En nu ga ik dus deze week een hapje eten met hem en heel mijn leven ligt weer "overhoop". Hoe hebben jullie de stap gezet om de stoppen?
Liefs Sal
Ik word momenteel niet goed van mijn verstand versus mijn gevoel.
Mijn nr2 en ik hebben enkele weken totaal geen contact gehad (op zijn initiatief omdat hij het niet trok dat ik getrouwd ben, kids etc). Dat voelde toch 100x rustiger, de keus werd toen voor mij gemaakt. En het deed echt pijn maar ik kon weer genieten van mijn gezin.
En nu ga ik dus deze week een hapje eten met hem en heel mijn leven ligt weer "overhoop". Hoe hebben jullie de stap gezet om de stoppen?
Liefs Sal
maandag 13 oktober 2008 om 22:54
Nog even dit (van je afschrijven helpt echt!);
Nr2 past gewoon niet in mijn leven. Ik kan mijn gezin niet opgeven. Ik kan niet scheiden, dat kan ik mijn kids niet aandoen, ik heb mezelf beloofd, samen met mijn man, dat wat er ook gebeurt, we de kinderen een stabiel leven geven. En onder stabiel versta ik dus een gezin met een pappa en een mamma. Ik wil de "waardevolle" momenten van een gezin, samen eten, samen ontbijten, samen de zondag doorbrengen , spelletje doen, met elkaar lachen terwijl de kinderen spelen min man de openhaard aanmaakt en ik lekker sta te koken etc etc . Dat wil ik mijn kindern niet ontzeggen enkel en alleen omdat pappa en mamma, blijkt nu, niet goed bij elkaar passen en mamma "verliefd" wordt op iemand anders... Ik wil hun leven niet overhoop gooien, dat wil ik nooit op mijn geweten hebben. Nooit. Dus als je het zo leest, is de keus makkelijk, stoppen met nr2.
Wie geeft me moed?
Nr2 past gewoon niet in mijn leven. Ik kan mijn gezin niet opgeven. Ik kan niet scheiden, dat kan ik mijn kids niet aandoen, ik heb mezelf beloofd, samen met mijn man, dat wat er ook gebeurt, we de kinderen een stabiel leven geven. En onder stabiel versta ik dus een gezin met een pappa en een mamma. Ik wil de "waardevolle" momenten van een gezin, samen eten, samen ontbijten, samen de zondag doorbrengen , spelletje doen, met elkaar lachen terwijl de kinderen spelen min man de openhaard aanmaakt en ik lekker sta te koken etc etc . Dat wil ik mijn kindern niet ontzeggen enkel en alleen omdat pappa en mamma, blijkt nu, niet goed bij elkaar passen en mamma "verliefd" wordt op iemand anders... Ik wil hun leven niet overhoop gooien, dat wil ik nooit op mijn geweten hebben. Nooit. Dus als je het zo leest, is de keus makkelijk, stoppen met nr2.
Wie geeft me moed?
dinsdag 14 oktober 2008 om 08:10
Welkom Sal
Van je afschrijven helpt altijd. Dit is vaak de enige kans om je erover te uitten. Ik heb het ook heel moeilijk gehad om een keuze ze moeten maken van mezelf. Steeds maat weer wilde ik stoppen met nr 2. Maar uiteindelijk is het me niet gelukt. Ik werd gek van mezelf en was heel erg geemotioneerd. Ik kan mijn gezin niet in de steek laten, maar kan ook niet verder met nr 2. Ik geniet nu van de momenten samen met mijn nr 2. Ik heb er rust in gevonden. Ik heb de keuze maken uitgesteld, totdat ik eraan toe ben. Het geeft me nu rust en ik zie wel wat de toekomst me brengt.
Als jij wilt stoppen met je nr 2 en het voelt goed moet je het doen. Je komt alleen maar nog erger in een emotionele spiraal.
Waar je steeds moeilijker uitkomt. Als je het kan opbrengen stop er dan mee! In moeilijke momenten zal je steeds afleiding kunnen zoeken, om er z.s.m rust in te kunnen vinden! Ik wens je heel veel sterkte met het maken van je beslissing.
Een dikke knuffel van Lenneke
Van je afschrijven helpt altijd. Dit is vaak de enige kans om je erover te uitten. Ik heb het ook heel moeilijk gehad om een keuze ze moeten maken van mezelf. Steeds maat weer wilde ik stoppen met nr 2. Maar uiteindelijk is het me niet gelukt. Ik werd gek van mezelf en was heel erg geemotioneerd. Ik kan mijn gezin niet in de steek laten, maar kan ook niet verder met nr 2. Ik geniet nu van de momenten samen met mijn nr 2. Ik heb er rust in gevonden. Ik heb de keuze maken uitgesteld, totdat ik eraan toe ben. Het geeft me nu rust en ik zie wel wat de toekomst me brengt.
Als jij wilt stoppen met je nr 2 en het voelt goed moet je het doen. Je komt alleen maar nog erger in een emotionele spiraal.
Waar je steeds moeilijker uitkomt. Als je het kan opbrengen stop er dan mee! In moeilijke momenten zal je steeds afleiding kunnen zoeken, om er z.s.m rust in te kunnen vinden! Ik wens je heel veel sterkte met het maken van je beslissing.
Een dikke knuffel van Lenneke
dinsdag 14 oktober 2008 om 08:28
Hallo allemaal
Het gaat nog steeds super met me. Ik heb steeds meer kontakt met nr 2. Het is heel intiem en ik geniet ervan. Hij laat me via sms steeds weten dat hij veel om me geef. Hij zegt dan ook: ik hou van je! We hebben het goed samen en kunnen er niet meer om heen. Thuis loopt alles op rolletjes al heb ik soms wel een gevoel dat ik met iets bezig ben wat niet mag. Maar het los laten: nee.... Ik geniet!! Een vrijdagavond was ik op me werk wat gaan drinken. Gezellig!!! Alleen zijn vrouw was er ook, jammer. Maar ik kan het ook heel goed vinden met haar. Op het moment gaat het weer prima. Maar toen ik er was, zat hij steeds naar me te kijken. Zijn ogen.....ik smelt ervan. Hij draaide steeds van die nummers van: Maak me gek, en nog meer van die nummers tussendoor. ze waren echt voor mij bestemd.....lekker genieten en wegzwijmelen terwijl er verder niemand ervan af weet.... Ik ben gelijk met zijn vrouw weg gegaan. Daarna vogden er nog lieve sms-sjes. Super. Dit kan en mag toch nooit meer stoppen.....hihi
Voor iedereen een hele dikke knuffel en groetjes van Lenneke
Het gaat nog steeds super met me. Ik heb steeds meer kontakt met nr 2. Het is heel intiem en ik geniet ervan. Hij laat me via sms steeds weten dat hij veel om me geef. Hij zegt dan ook: ik hou van je! We hebben het goed samen en kunnen er niet meer om heen. Thuis loopt alles op rolletjes al heb ik soms wel een gevoel dat ik met iets bezig ben wat niet mag. Maar het los laten: nee.... Ik geniet!! Een vrijdagavond was ik op me werk wat gaan drinken. Gezellig!!! Alleen zijn vrouw was er ook, jammer. Maar ik kan het ook heel goed vinden met haar. Op het moment gaat het weer prima. Maar toen ik er was, zat hij steeds naar me te kijken. Zijn ogen.....ik smelt ervan. Hij draaide steeds van die nummers van: Maak me gek, en nog meer van die nummers tussendoor. ze waren echt voor mij bestemd.....lekker genieten en wegzwijmelen terwijl er verder niemand ervan af weet.... Ik ben gelijk met zijn vrouw weg gegaan. Daarna vogden er nog lieve sms-sjes. Super. Dit kan en mag toch nooit meer stoppen.....hihi
Voor iedereen een hele dikke knuffel en groetjes van Lenneke
dinsdag 14 oktober 2008 om 08:33
Salle, de stap om te stoppen wordt meestal pas gemaakt als nr1 achter de relatie komt. Zo was dat bij mij tenminste en zover ik weet in nog meer gevallan hier. Een emotionele achtbaan, voor mij en voor nr2. Nr2 wil aan de ene kant zo graag bij mij zijn, aan de andere kant weet hij niet hoe hij dan met het feit moet leven dat hij een familie heeft verwoest. Voor zijn gevoel is hij de hoofd schuldige want hij weet dat ik er nog nooit aan gedacht had mijn man te verlaten tot hij in mijn leven kwam. We hebben een paar keer geprobeerd helemaal geen contact meer te hebben maar nr2 is hier niet toe in staat. Ik heb nooit de gelegenheid gehad om te kijken hoe lang ik het vol hou want nr2 nam elke keer weer contact op na een paar dagen. En ik kan niet tegen hem zeggen dat ik niet met hem kan praten, ik ben daar niet toe in staat. Buiten het werk om hebben we elkaar niet meer ontmoet sinds mijn man achter onze relatie is gekomen. Maar emotioneel zijn we nog steeds heel betrokken bij elkaars leven.
Ik hou van mijn man. Was er ook altijd van overtuigd dat het allerbelangrijkste voor mijn dochter een stabiele familie is. We hebben het niet slecht samen.
Een chaotisch verhaal als ik nog eens terug lees. Ik heb voor mijn man gekozen maar ik weet dat nr2 de man van mijn leven is.
Ik hou van mijn man. Was er ook altijd van overtuigd dat het allerbelangrijkste voor mijn dochter een stabiele familie is. We hebben het niet slecht samen.
Een chaotisch verhaal als ik nog eens terug lees. Ik heb voor mijn man gekozen maar ik weet dat nr2 de man van mijn leven is.
dinsdag 14 oktober 2008 om 09:57
Flamenco, fijn weer even wat te horen. Meid, ik geef je een dikke knuffel. Ik vind je echt een kanjer en hoop dat Nr2 toch een keer alleen maar een mooie herinnering is en de relatie met Nr1 weer echt een Nr1 relatie is.
Salle, ik schrijf meer bij "hoekrijgikhemuitmijnhoofd" Contact verbreken is de enige manier om hem echt uit je hoofd te krijgen, maar hoeveel jaar daar overheen gaat weet ik niet. 3 maanden is niet genoeg, ik blijf de behoefte houden om contact met hem te hebben al is het maar even een telefoontje.
In mijn geval was het "alleen maar" een emotionele verhouding maar de impact daarvan is ook heel groot.
Lenneke, meid, ik hoor dat je ervan geniet, maar wees toch voorzichtig, je zet zo veel op het spel. Vooral omdat zijn vrouw toch ook regelmatig jullie samen ziet
Salle, ik schrijf meer bij "hoekrijgikhemuitmijnhoofd" Contact verbreken is de enige manier om hem echt uit je hoofd te krijgen, maar hoeveel jaar daar overheen gaat weet ik niet. 3 maanden is niet genoeg, ik blijf de behoefte houden om contact met hem te hebben al is het maar even een telefoontje.
In mijn geval was het "alleen maar" een emotionele verhouding maar de impact daarvan is ook heel groot.
Lenneke, meid, ik hoor dat je ervan geniet, maar wees toch voorzichtig, je zet zo veel op het spel. Vooral omdat zijn vrouw toch ook regelmatig jullie samen ziet
donderdag 16 oktober 2008 om 12:11
Lieve Salle, een keuze maken is niet makkelijk, zeker als een keuze betekend een grote liefde te moeten laten gaan.
Ik denk dat flamenco gelijk heeft, meestal worden er pas echte keuzes gemaakt als de partner achter de relatie komt.Er is dan geen weg meer terug, het magische gevoel maakt plaats voor een betonblok op je hart, (althans zo heb ik het ervaren).
Je wordt dan gedwongen een keuze te maken en gedwongen om elkaar echt los te laten, en zeker niet op de manier zoals je dat zelf zou wensen.
Voor velen leidt het aanhouden van een nr 2 tot desastreuse gevolgen voor relaties,vriendschappen en familiebanden.
Ik ben door een diep dal gegaan om mijn nr 2 los te laten, het lukte ook niet in een keer.
Maar helaas heeft die 2e poging ons veel meer gekost dan toen het na de eerste keer uitkwam!
Door alle gevoelens die los kwamen bij mijn nr 2 was ik helemaal de weg kwijt, ik stond op een tweesprong en kon maar 1 weg inslaan.Welke was de goede?
Uiteindelijk heb ik gekozen voor mijn gezin. Ik voelde dat ik niet gelukkig zou worden als ik mijn man en kinderen zoveel verdriet aan zou doen, met daarnaast nog een gezin wat uit elkaar zou vallen.
Het duurde lang voordat ik mezelf weer een beetje terug gevonden had, maar lieve Salle, pijn en verdriet gaan vanzelf een plek krijgen.
Gun jezelf die tijd.
Je moet een soort rouwproces door, en uiteindelijk ga je de mooie momenten van jullie samen koesteren.
Ik mis hem nog altijd en er gaat geen dag voorbij dat ik niet even aan hem denk, maar ik ben nu wel weer blij met mijn gezin en geniet van de momenten zoals jij die beschrijft!
Ik wens je sterkte, en kijk vooral naar wat je nog meer gelukkig maakt behalve je nr 2!
Ik denk dat flamenco gelijk heeft, meestal worden er pas echte keuzes gemaakt als de partner achter de relatie komt.Er is dan geen weg meer terug, het magische gevoel maakt plaats voor een betonblok op je hart, (althans zo heb ik het ervaren).
Je wordt dan gedwongen een keuze te maken en gedwongen om elkaar echt los te laten, en zeker niet op de manier zoals je dat zelf zou wensen.
Voor velen leidt het aanhouden van een nr 2 tot desastreuse gevolgen voor relaties,vriendschappen en familiebanden.
Ik ben door een diep dal gegaan om mijn nr 2 los te laten, het lukte ook niet in een keer.
Maar helaas heeft die 2e poging ons veel meer gekost dan toen het na de eerste keer uitkwam!
Door alle gevoelens die los kwamen bij mijn nr 2 was ik helemaal de weg kwijt, ik stond op een tweesprong en kon maar 1 weg inslaan.Welke was de goede?
Uiteindelijk heb ik gekozen voor mijn gezin. Ik voelde dat ik niet gelukkig zou worden als ik mijn man en kinderen zoveel verdriet aan zou doen, met daarnaast nog een gezin wat uit elkaar zou vallen.
Het duurde lang voordat ik mezelf weer een beetje terug gevonden had, maar lieve Salle, pijn en verdriet gaan vanzelf een plek krijgen.
Gun jezelf die tijd.
Je moet een soort rouwproces door, en uiteindelijk ga je de mooie momenten van jullie samen koesteren.
Ik mis hem nog altijd en er gaat geen dag voorbij dat ik niet even aan hem denk, maar ik ben nu wel weer blij met mijn gezin en geniet van de momenten zoals jij die beschrijft!
Ik wens je sterkte, en kijk vooral naar wat je nog meer gelukkig maakt behalve je nr 2!
