Ik heb een relatie en een minnaar

quote:muzze schreef op 14 oktober 2008 @ 09:24:

Wat een reaktie's van al die vrouwen die het verwerpen om vreemd te gaan.

Zouden ze zelf nooit verleidingen hebben moeten doorstaan, of hun partner, vraag ik me dan af. Hoe trouw zijn ze zelf? Is hun seksleven naar ieders tevredenheid?



Ja, ik ben trouw én monogaam én heb een bevredigend sexleven. Natuurlijk kom ik weleens iemand tegen die interessant zou kunnen zijn. Maar wie heeft gezegd dat je gevolg zou moeten geven aan elke verleiding die op je pad komt? En dan nog, als het zo belangrijk voor je is om met een ander sex te hebben, dan kun je dat toch gewoon met je partner bespreken? Ik heb geen enkel bezwaar tegen open relaties, ook al is het niet mijn kopje thee. Mijn bezwaar is enkel gericht tegen het voorliegen van je partner en de zwakke rechtvaardigingen die daarvoor worden aangedragen waarvan de variant "het is beter dat ik vreemdga want dan ben ik voor mijn partner een veel gelukkigere vrouw" nog wel de droevigste is. In mijn ogen is je 'laten kennen' de belangrijkste voorwaarde voor een goede relatie. Door te liegen laat je jezelf niet kennen en misleid je je partner.

Ik veroordeel dat zeker niet Muzze. Ook al lijkt dat misschien wel zo uit mijn reacties hier. Ik kan me dat heel goed voorstellen, wat je beschrijft van je vriendin. In een relatie moet er ook rekening worden gehouden met jouw behoeften, als dat er echt niet in zit na echt proberen door te dringen langere tijd dan begrijp ik dat je daarin voor jezelf kiest.



Want dan kiest zo'n man ervoor zijn ogen te sluiten en niet te luisteren. Dat is ook een keuze. In het geval van Karin vind ik het helemaal niet duidelijk of het gaat om iets wat nog vanzelf had kunnen komen door het idee te laten groeien. Ik vind niet duidelijk of hij idd al jaren zijn ogen ervoor sluit en echt niet wil luisteren. Ik vind haar helemaal niet betrokken bij haar man klinken hierin, vooral gewoon dat ze dit wil en klaar.



En dat vind ik wat anders. Elkaar oprecht kansen geven elkaar te kunnen begrijpen en dingen in alle openheid en eerlijkheid kunnen delen en doen lijkt mij het fijnste uitgangspunt als die ruimte er is of gemaakt kan worden.

Muzze , heb jij ergens gelezen dat Karin zegt dat ze géén lekkere bevredigende seks met haar man heeft ? Ik - nog - niet .

Iets wel of niet begrijpen is trouwens nog iets anders dan het goed- of afkeuren .

met stijgende verbazing heb ik dit hele topic gelezen.

dat er zulke mensen zijn. dat er mensen zijn die zo egoïstisch zijn, zo voor zichzelf leven. het ergste vind ik dat ze kinderen heeft.

als je man er achter komt, zakt die in een dikke depressie. jullie zijn al jaren bij elkaar, hij houdt van je. hoe kun je hem dit aan doen? je man houdt overduidelijk veel meer van jou als jij van hem!

en dan je kinderen. heb je enig idee wat dit met je kinderen zou doen als die het weten? hoe verknipt die hierdoor zouden raken op latere leeftijd. er is een soortgelijk iets gebeurd bij ons in de straat. zijn er tegelijk met mijn ouders komen wonen, zijn iets van 20 jaar getrouwd geweest. na jaren kwam hij er achter dat zij hem ook al heel lang bedonderde. hij hield zo ontzettend veel van haar en vertrouwde haar volledig, met zn 4ren hadden ze een geweldig leven. als je ze tegen kwam liepen ze vaak hand in hand, ik dacht dan vaak wat leuk dat mensen die al zo lang bij elkaar zijn dat nog hebben. toen kwam uit dat zij al jaren lang vreemd ging. haar dochter is een paar jaar jonger als ik, en wat is dat meisje kapot. afgelopen zaterdagnacht is ze zelf vreemd gegaan met haar voetbaltrainer, haar vriend heeft ze betrapt toen hij na het uit gaan nog even bij haar langs wilde gaan. wat ik zo verschrikkelijk voor hem vind, zijn vorige vriendin ging ook vreemd, en daar kwam hij pas na 5 jaar achter. na die vriendin had hij al ontzettend veel moeite met het vertrouwen van mensen. nee ik geef haar moeder er niet de schuld van dat zij nou ook is vreemd gegaan, maar ik denk wel dat ze daardoor een ontzettend verknipt beeld heeft van hoe een relatie is. een ex collega van mij betrapte haar eigen vader met een ander. die mensen waren ook al jarenlang getrouwd. er is niks erger voor een kind dan ouders die dood gaan, of uit elkaar gaan! en dan ook nog door het vreemd gaan? mijn ex collega snapt niks meer van haar vader en de band die ze altijd met hem had is weg. ze wil haar vader terecht niet meer zien, en wat nog erger is, de impact die het op haar heeft. hou hier mee op, je maakt je man en je kinderen hier mee kapot!



ik begrijp werkelijk waar niet hoe jij denkt. hoe jij met jezelf kunt leven. jij hebt die behoefte nou eenmaal, dus dan moet het maar? ongeacht of je je man, of erger nog, je kinderen hier mee kapot maakt? je wilde hier niet veroordeeld worden. nou pech voor jou, dat wordt je wel.

quote:muzze schreef op 14 oktober 2008 @ 09:24:

Wat een reaktie's van al die vrouwen die het verwerpen om vreemd te gaan.

Zouden ze zelf nooit verleidingen hebben moeten doorstaan, of hun partner, vraag ik me dan af. Hoe trouw zijn ze zelf? Is hun seksleven naar ieders tevredenheid?



Joh, Karin, het is makkelijk om over je te oordelen, maar ik kan me er wel in vinden in deze relatie die je hebt. Spanning, seks en toch een leven willen met je man. Dat kan best. Ik heb een vriendin die hetzelfde doet; een sv/minnaar naast haar man. De seks met haar man was al jaren niet geweldig en hij vindt het wel best zo. Paar keer per maand recht op en neer is voor hem al genoeg, oraal oid is hem teveel. Therapie wil hij niet, erover praten ook niet. Maar ze wil ook niet bij hem weg omdat ze gewoon van hem houdt. Dus heeft ze nu een (geheime) minnaar, geheim omdat haar man zeker gekwetst is als hij erachter komt.

Als vriendin ben ik blij voor haar, ze leeft op en straalt weer en is niet meer sjacherijnig. Voor haar man is het uiteraard niet helemaal eerlijk, maar wie ben ik om daar over te oordelen?

Hij gunt haar ook niet de lekkere seks die ze graag wil, dus hij is ook egoistisch, toch! En zij heeft het vaak genoeg aangegeven dat er iets moet veranderen, hij wil gewoon niet, vindt seks niet belangrijk en snapt niet dat zij er zo'n punt van (heeft ge)maakt.

Ze hebben sinds de minnaar nog nooit zo "tevreden" samen kunnen leven.



(even over mezelf, ik zou het waarschijnlijk ook doen, als ik niet een geweldige man had en samen een heerlijk seksleven waar we beiden meer dan tevreden mee zijn)





Tuurlijk worden wij in de verleiding gebracht, yeps als ik een bakkersetalage voorbij loop ren ik ook naar binnen om uit verschillende taarten een hap tenemen, het is zoooooooo verschrikkelijk verleidelijk, nee hoor ik laat geen enkel kleding stuk hangen, ik moet alles hebben, het is zo verleidelijk allemaal en ja ik heb alle kerels van Nederland afgewerkt, immers het is zo verleidelijk!



Ik ben gelukkig, ik ben monogaam en nog lang niet op mijn vent uitgekeken, ook niet sexueel, het hapje word alleen maar lekkerder

ongeloofelijk! als je toch zo graag wil daten, beeindig je huidige relatie dan! je hebt echt geen idee wat je hem aan doet, en als je denkt dat hij niets door heeft is dat behoorlijk naief!

hoe zou jij het vinden als hij erop los neukte met anderen?



je zegt dat je geen zin hebt in veroordelingen, dus je snapt zelf alwel wat dit voor actie tegenover je vriend is... wat jij nu doet is het meest kwetsende, achterbakse, pijnlijkste wat je iemand anders in een relatie aan kan doen!

hoe kun je de persoon waar je (normaal gesproken) met meest van houd zo naief en dom houden... nogmaals, ongeloofelijk!

Karin je praat hier nu wel zo stoer met je mannengedachten in een goddelijk vrouwenlijf, maar wees dan ook een vent en bespreek je wensen met je mannetje ipv hier anoniem op een forum.

quote:Suy schreef op 14 oktober 2008 @ 16:06:

Karin je praat hier nu wel zo stoer met je mannengedachten in een goddelijk vrouwenlijf, maar wees dan ook een vent en bespreek je wensen met je mannetje ipv hier anoniem op een forum.helemaal mee eens!

Tja.... toch maar reageren hier.....



Ik blijf in herhalingen vallen, net zoals als iedereen hier op het forum zodra het over vreemdgaan, een minnaar of SV gaat.



De meningen zijn verdeeld, we zullen nooit tot elkaar komen, dat hoeft ook niet, ik leef mijn leven, anderen hoeven mijn leven niet te leven.

Ik begrijp niet dat mensen niet begrijpen dat je er een minnaar of SV op na kunt houden en daar gelukkig mee kunt zijn, net zo min als dat anderen niet begrijpen dat velen hier met de volle overtuiging kunnen zeggen dat het hen nooit zal overkomen of dat zij nooit vreemd zullen gaan.



Die verschillen van beleving, inzicht en meningen zijn er nu éénmaal. Wij kunnen elkaar niet overtuigen van het goed of fout. Eén opmerking daarover: het is niet zo dat mensen die er een ander op nahouden geen geweten hebben. Heus we weten wel dat we iets doen wat niet door de beugel kan, daarom vertellen we het ook niet tegen onze partner. Daarvoor mag je ons veroordelen. Eens zullen we het echter nooit worden.



Ik leef mijn leven, een ander het zijne, wie ik daarin betrek, is mijn verantwoording, niet die van een ander.



Karin, er zijn er velen zoals jij, de meesten zullen niet reageren, vanwege het feit dat de discussie hierboven al zo vaak is gevoerd. Voor mij in ieder geval een reden om niet echt meer te reageren op een dergelijk onderwerp.