Relaties
alle pijlers
sleur en seks buiten de deur????
vrijdag 4 januari 2008 om 19:54
dag meiden, graag wil ik iets met jullie delen en ervaringen uitwisselen. na 17 jaar blijkt dat mijn vriend in de sleur zit, en serieus kijkt naar wat de meerwaarde van onze relatie is. het bruist niet meer. mist spanning en qua seks vind ie het ook saai. waar ik echt graag jullie opinie van zou willen weten, het voorstel van hem om dan gewoon alleen voor de sex met een andere vrouw dus seks te hebben. hij kan zich niet voorstellen dat ie altijd alleen maar sex met mij zou hebben. los van het feit dat ik er nu misschien wel meer mijn best voor ga doen. hebben jullie dit wel eens van jullie mannen gehoord? wat deed het met je? wat hebben jullie gedaan? werkt het? kun je er over praten? ik begrijp hem wel en wat voor mij mee speelt is wel de angst dat ie dan toch verliefd wordt op een ander. wie heeft er ervaring mee, positief of negatief?? speelt nu al een tijd en weet het niet zo goed.....
dinsdag 29 juli 2008 om 09:08
hee kreeft, betekent dat dan voorlopig geen kuren meer etc? hoe gaat t verder met jou?
dolce far niente betekent "het zalige nietsdoen"...klinkt goed toch voor een vakantie? Vakantie kan ook "helend" werken toch. We gaan iig iets doen wat we allebei leuk vinden, sowieso spreken we altijd van te voren wat elkaars ideen of verwachtingen zijn tav de vakantie. En dit jaar wordt het luieren. Dat hebben we ook wel verdiend!
ja dat werk, daar heb ik nu een stap in gezet. Tis toch fijn om iets te doen waar je wel energie van krijgt, en dat werkt dan ook door in relatie met manlief. vin t ook supereng om de stap te nemen maar ik zie wel. voor nu voelt t ook goed!
Spanningen bij mij zijn weer wat weggezakt. Omgeving ziet ook dat manlief en ik op een meer ontspannen manier met elkaar omgaan. Blijft toch nog wel het evenwicht tussen bedrijf en relatie. heb daar laatst ook geirriteerd op gereageerd.
We hebben ook weer uitgebreid gesproken over de toekomst, dus zitten wel met de neuzen dezelfde richting uit.
Sprak laatst ook een bevriende gezinstherapeut, die gaf aan dat zoiets ook jaren kan duren, wat in jaren is "äfgebroken" heb je niet in een half jaar weer "öpgebouwd".
Ik ga binnenkort starten met individuele therapie. Ben wel benieuwd wat ik tegen ga komen, en vraag me ook af , ik ga aan mijzelf werken, maakt dat dan dat ik er anders in kom te staan, wat heeft dat voor effect op de relatie, en denk ook dat manlief op bepaalde stukken nog wat uit te zoeken heeft. Wordt het dan niet alsnog een scheve verhouding? Eigenlijk is dat wel waar ik een beetje bang voor ben.
liefs Sunflowers
dolce far niente betekent "het zalige nietsdoen"...klinkt goed toch voor een vakantie? Vakantie kan ook "helend" werken toch. We gaan iig iets doen wat we allebei leuk vinden, sowieso spreken we altijd van te voren wat elkaars ideen of verwachtingen zijn tav de vakantie. En dit jaar wordt het luieren. Dat hebben we ook wel verdiend!
ja dat werk, daar heb ik nu een stap in gezet. Tis toch fijn om iets te doen waar je wel energie van krijgt, en dat werkt dan ook door in relatie met manlief. vin t ook supereng om de stap te nemen maar ik zie wel. voor nu voelt t ook goed!
Spanningen bij mij zijn weer wat weggezakt. Omgeving ziet ook dat manlief en ik op een meer ontspannen manier met elkaar omgaan. Blijft toch nog wel het evenwicht tussen bedrijf en relatie. heb daar laatst ook geirriteerd op gereageerd.
We hebben ook weer uitgebreid gesproken over de toekomst, dus zitten wel met de neuzen dezelfde richting uit.
Sprak laatst ook een bevriende gezinstherapeut, die gaf aan dat zoiets ook jaren kan duren, wat in jaren is "äfgebroken" heb je niet in een half jaar weer "öpgebouwd".
Ik ga binnenkort starten met individuele therapie. Ben wel benieuwd wat ik tegen ga komen, en vraag me ook af , ik ga aan mijzelf werken, maakt dat dan dat ik er anders in kom te staan, wat heeft dat voor effect op de relatie, en denk ook dat manlief op bepaalde stukken nog wat uit te zoeken heeft. Wordt het dan niet alsnog een scheve verhouding? Eigenlijk is dat wel waar ik een beetje bang voor ben.
liefs Sunflowers
dinsdag 29 juli 2008 om 11:43
Hoi Sun,
Dat aan jezelf werken is juist ook goed voor je relatie.
In iedere relatie zijn grenzen en grenzen aangeven erg belangrijk. Het zorgt ervoor dat je veiligheid ervaart, je weet namelijk waar je aan toe bent en hoeft niet te raden naar de grenzen van de ander.
Pas als je vriendjes bent met jezelf kun je ook vriendjes zijn met een ander.
Dat aan jezelf werken is juist ook goed voor je relatie.
In iedere relatie zijn grenzen en grenzen aangeven erg belangrijk. Het zorgt ervoor dat je veiligheid ervaart, je weet namelijk waar je aan toe bent en hoeft niet te raden naar de grenzen van de ander.
Pas als je vriendjes bent met jezelf kun je ook vriendjes zijn met een ander.
maandag 4 augustus 2008 om 01:57
Hoi Sun, het zwaarste gedeelte van de laatste kuur, heb ik nu gelukkig achter de rug, maar het was wel even afzien.
Nou een luier vakantie is niks mis mee, maar is het een plat in de zon vakantie, of toch nog iets actiever? Het is altijd wel fijn om samen even afstand te nemen van de dagelijkse rush.
Ben je ook van plan om je werk te veranderen? Op zoek naar iets avontuurlijkers misschien? Het blijft wel in beweging zo. Groetjes kreeft.
Nou een luier vakantie is niks mis mee, maar is het een plat in de zon vakantie, of toch nog iets actiever? Het is altijd wel fijn om samen even afstand te nemen van de dagelijkse rush.
Ben je ook van plan om je werk te veranderen? Op zoek naar iets avontuurlijkers misschien? Het blijft wel in beweging zo. Groetjes kreeft.
dinsdag 16 september 2008 om 22:21
hallo forummers, even een updeet en heb ook weer wat advies nodig...
gaat op zich goed met mij en manlief. heb mijn oude baan opgezegd, gaf nl veeeel spanning en onrust waar ik erg moeilijk los van kom als ik thuis ben. Trekt mij qua energie leeg. Daar heb ik dus een beslissing genomen. Een die nog steeds goed voelt.
We hebben nog steeds relatie therapie en ik ben inmiddels met mijn eigen therapie begonnen. Best pittig en confronterend. De relatietherapie is op ons eigen verzoek gecontinueerd, en moet zeggen dat voegt ook nog steeds iets toe. We houden ondanks de drukte om ons heen wel in de gaten dat er genoeg leuke momenten samen zijn.
Vakantie was heerlijk en erg goed voor ons en voor de relatie. Tuurlijk realiseer ik me dat voor veel mensen de vakantie "leuker" is dan thuis, maar t gaf ons de gelegenheid weer even de tijd voor elkaar en dingen te bespreken. Zoals mijn kinderwens. En de kinderwens van manlief.
De bedenkingen/vragen/twijfels die we ieder individueel hebben maar ook t verlangen. We lijken echter toch niet echt tot een besluit te komen. Ik heb voor mijzelf wel een termijn gesteld vanwege mijn leeftijd, binnen nu en een jaar wil ik een beslissing nemen.
Ik hoor van andere vriendinnen dat t nooit een goed moment is en dat er ook altijd oplossingen zijn. Manlief heeft er zelf ook goed over nagedacht en bij vrienden gevraagd hoe ze sommige dingen regelen.
Bij mij zit er wel nog iets van onzekerheid, angst voor als er toch dingen misgaan, wat als en ..etc..is het nu wel een goed moment in waar we nu staan in onze relatie? ik ben wel iemand die alles tot het bot t liefst gecontroleerd, en gekaderd aangaat en dat gaat met zo iets natuurlijk niet. Dat controlebehoeftige is wel een onderwerp in mijn therapie, net zoals al die andere onderwerpen....
Eigenlijk lijkt t er op dat we t toch steeds voor ons uitschuiven, maar hoe weet ik nu wanneer te besluiten? Ik wil zo graag zelf een beslissing nemen voor het voor mij besloten wordt maar tegelijkertijd lukt t me niet om helder een antwoord te formuleren?????
Iemand een advies? Tip?
gaat op zich goed met mij en manlief. heb mijn oude baan opgezegd, gaf nl veeeel spanning en onrust waar ik erg moeilijk los van kom als ik thuis ben. Trekt mij qua energie leeg. Daar heb ik dus een beslissing genomen. Een die nog steeds goed voelt.
We hebben nog steeds relatie therapie en ik ben inmiddels met mijn eigen therapie begonnen. Best pittig en confronterend. De relatietherapie is op ons eigen verzoek gecontinueerd, en moet zeggen dat voegt ook nog steeds iets toe. We houden ondanks de drukte om ons heen wel in de gaten dat er genoeg leuke momenten samen zijn.
Vakantie was heerlijk en erg goed voor ons en voor de relatie. Tuurlijk realiseer ik me dat voor veel mensen de vakantie "leuker" is dan thuis, maar t gaf ons de gelegenheid weer even de tijd voor elkaar en dingen te bespreken. Zoals mijn kinderwens. En de kinderwens van manlief.
De bedenkingen/vragen/twijfels die we ieder individueel hebben maar ook t verlangen. We lijken echter toch niet echt tot een besluit te komen. Ik heb voor mijzelf wel een termijn gesteld vanwege mijn leeftijd, binnen nu en een jaar wil ik een beslissing nemen.
Ik hoor van andere vriendinnen dat t nooit een goed moment is en dat er ook altijd oplossingen zijn. Manlief heeft er zelf ook goed over nagedacht en bij vrienden gevraagd hoe ze sommige dingen regelen.
Bij mij zit er wel nog iets van onzekerheid, angst voor als er toch dingen misgaan, wat als en ..etc..is het nu wel een goed moment in waar we nu staan in onze relatie? ik ben wel iemand die alles tot het bot t liefst gecontroleerd, en gekaderd aangaat en dat gaat met zo iets natuurlijk niet. Dat controlebehoeftige is wel een onderwerp in mijn therapie, net zoals al die andere onderwerpen....
Eigenlijk lijkt t er op dat we t toch steeds voor ons uitschuiven, maar hoe weet ik nu wanneer te besluiten? Ik wil zo graag zelf een beslissing nemen voor het voor mij besloten wordt maar tegelijkertijd lukt t me niet om helder een antwoord te formuleren?????
Iemand een advies? Tip?
vrijdag 26 september 2008 om 16:47
Hoi Sunflowers,
Dit is wel een hele moeilijke hoor. We hebben wel de medische mogelijkheid om te kiezen voor een kind, maar dat maakt niet dat we dat ook gevoelsmatig goed kunnen. Je weet ook helemaal niet waar je voor kiest. Zowel jij, als je man, als jullie leven, zal ingrijpend veranderen als jullie ouders worden. Maar hoe het veranderd, dat kan niemand vertellen. Het kan jullie dichter bij elkaar brengen, of juist uit elkaar drijven, wie zal het zeggen. Dit geldt voor iedereen die een kind krijgt. Er zijn eigenlijk maar 2 dingen die tellen. Eerst is de kinderwens, je voelt "ik wil een kind" of je voelt het niet (zelfs dit ligt soms nog wel eens ingewikkelder, maar vooruit). Het tweede is vertrouwen, in eerste instantie in jezelf,"ik wil dit, ik kan dit ". Liefst ook nog in je partner, "wij gaan het samen doen, wij kunnen dit". En het mooiste ook nog in je leven, "we hebben er het geld en het huis voor".
Daarna is alles speculatie, "wat als" verhalen gaan je niet verder helpen. Daarom moet je ook vertrouwen hebben, dat alle 'wat als" dingen wel goed zullen komen, omdat jij er zelf bij bent en jij het wil en het gaat doen. Dat kunnen komt vanzelf. Er is geen enkele moeder volleerd begonnen
Veel succes gewenst, ik hoop dat jij en je man eruit komen.
Lola
Dit is wel een hele moeilijke hoor. We hebben wel de medische mogelijkheid om te kiezen voor een kind, maar dat maakt niet dat we dat ook gevoelsmatig goed kunnen. Je weet ook helemaal niet waar je voor kiest. Zowel jij, als je man, als jullie leven, zal ingrijpend veranderen als jullie ouders worden. Maar hoe het veranderd, dat kan niemand vertellen. Het kan jullie dichter bij elkaar brengen, of juist uit elkaar drijven, wie zal het zeggen. Dit geldt voor iedereen die een kind krijgt. Er zijn eigenlijk maar 2 dingen die tellen. Eerst is de kinderwens, je voelt "ik wil een kind" of je voelt het niet (zelfs dit ligt soms nog wel eens ingewikkelder, maar vooruit). Het tweede is vertrouwen, in eerste instantie in jezelf,"ik wil dit, ik kan dit ". Liefst ook nog in je partner, "wij gaan het samen doen, wij kunnen dit". En het mooiste ook nog in je leven, "we hebben er het geld en het huis voor".
Daarna is alles speculatie, "wat als" verhalen gaan je niet verder helpen. Daarom moet je ook vertrouwen hebben, dat alle 'wat als" dingen wel goed zullen komen, omdat jij er zelf bij bent en jij het wil en het gaat doen. Dat kunnen komt vanzelf. Er is geen enkele moeder volleerd begonnen
Veel succes gewenst, ik hoop dat jij en je man eruit komen.
Lola
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
dinsdag 30 september 2008 om 21:31
Ja ok, dat is een helder antwoord Lola.
Ik voel wordt bij mij nogaleens overschaduwd door allerlei rationele dingen...maar als onderwerp ben ik in mijn eigen stuk er mee aan het werk om dat "ík voel"helder te krijgen.
En gelukkig is het ook onderwerp binnen de relatietherapie.
Mijn twijfel bestaat uit het grotendeels alleen (moeten) doen.
En wil en kan ik dat dan wel? Moeilijk, maar we gaan inventariseren en informeren hoe anderen dat doen en organiseren. Ik heb nu wel het vertrouwen dat manlief en ik er wel uit komen. Eens moet je toch beslissen!
Sunflowers
Ik voel wordt bij mij nogaleens overschaduwd door allerlei rationele dingen...maar als onderwerp ben ik in mijn eigen stuk er mee aan het werk om dat "ík voel"helder te krijgen.
En gelukkig is het ook onderwerp binnen de relatietherapie.
Mijn twijfel bestaat uit het grotendeels alleen (moeten) doen.
En wil en kan ik dat dan wel? Moeilijk, maar we gaan inventariseren en informeren hoe anderen dat doen en organiseren. Ik heb nu wel het vertrouwen dat manlief en ik er wel uit komen. Eens moet je toch beslissen!
Sunflowers
donderdag 2 oktober 2008 om 12:13
redelijk nieuw hier een een beetje zoekend..... zit met vele onbeantwoorde vragen in mijn hoofd..... sleur en seks buiten de deur dus. 10 jaar samen en dan er achter komen dat je vrouw al een half jaar buiten de deur heeft gegeten. Ben er achter gekomen, ze vond zichzelf een echt k*twijf dat ze het zover heeft laten komen (haar hoofd op hol laten brengen door een 'gigolo') Inmiddels wel een jaar geleden, maar vertrouwen: weg.... sexleven: weg.... Sorry en nogmaals sorry.... of ik er maar overheen wil stappen. Tuurlijk, na een jaar is alles wel wat bezonken, maar onzekerheid en knagend gevoel blijft. We hebben samen twee schatten van kinderen, niet dat dat een reden zou zijn om er maar een punt achter te zetten, maar soms weet ik niet goed over hoe het verder moet. Want na een korte 'goedmaakperiode' lijkt het allemaal weer te verzanden en krijg ik het verwijt dat ik soms zo afstandelijk ben. ps ben ik eigenlijk wel helemaal op het juiste topic met mijn gespui?
zondag 5 oktober 2008 om 10:26
Hoi Piercinkje, dat geeft niks hoor, dat gebeurt wel vaker.Even terugkomend op je vraag, het is heel normaal dat vrouwen hun man afstandelijk vinden, maar dat is op den duur vaak een grote bron van problemen. Vrouwen zijn heel gevoelig voor voortdurende kleine attenties/aandacht. Zoals een kopje koffie voor hun zetten, kleren opruimen, bed rechttrekken, dat zijn voor hun allemaal tekenen van ik hou van jou. Ook dagelijks aandacht voor gesprekjes met aandacht voor elkaar vinden ze belangrijk. Zoals vragen wat ze gedaan hebben, etc. Succes kreeft.
zondag 5 oktober 2008 om 10:35
Hoi Sun, bij het krijgen van kinderen, moet je niet verwachten dat het beter gaat. Want ze eisen heel veel aandacht op, vooral de eerste jaren. Maar het heeft altijd veel invloed op je relatie, en het is van te voren niet makkelijk in te schatten wat het allemaal doet. Kreeftlief stond er in het begin ook veel meer alleen voor, en nu trekken we bijna altijd gezamelijk op. Wel helpt het, als je een beetje financiele armslag hebt, want daar kun je wat beweegruimte mee kopen. Zoals iemand die helpt in het huishouden, oppas, etc. Het is ook goed te kijken, of je het daarover eens bent. Groetjes kreeft.
zondag 5 oktober 2008 om 19:39
nooit gehoord van mijn partner.
zou liever hebben dat hij al die energie in mij stak,om de relatie weer wat spannender te maken.
hier helaas dezelfde situatie als piercinkje..
man 4 maand terug vreemgegaan na 14 jaar.
ik was er niet achtergekomen,hij heeft het gelijk opgebiecht nadat het gebeurd was.
hij kon erniet me rond blijven lopen vanwege schuldgevoelens bla bla.
nou das een grote klap na 14 jaar 2 kinders.
was megakwaad,en heb hem het huis uitgetrapt.
erna veel gesproken over hoe dit kon gebeuren en waarom...
nu tweede kans gegeven,maar vraag me wel eens af of ik later ook in een situatie kom als piercinkje.
je zal vroeg of laat wel weer indezelfde sleur komen.
stomme vind ik nog wel,aan seks geen gebrek hier.
heb hoog libido,en kan elke dag wel.
alleen die griet was smoorverliefd op hem..
hij zal het wel spanend gevonden hebben dat er een ander was die wat met hem wou na 14 jaar.
vergeven doe ik het hem niet.
hij doet nu erg zijn best,want hij vond het verschrikkelijk te zien hoeveel pijn hij me had gedaan.
maar je houdt gek genoeg ee slag om de arm.
en het vertrouwen heeft en flinke deuk opgelopen..
nog even en ik fantaseer ook over seks met een ander hmmm..
zo ook even mijn gal gespuugd.
zou liever hebben dat hij al die energie in mij stak,om de relatie weer wat spannender te maken.
hier helaas dezelfde situatie als piercinkje..
man 4 maand terug vreemgegaan na 14 jaar.
ik was er niet achtergekomen,hij heeft het gelijk opgebiecht nadat het gebeurd was.
hij kon erniet me rond blijven lopen vanwege schuldgevoelens bla bla.
nou das een grote klap na 14 jaar 2 kinders.
was megakwaad,en heb hem het huis uitgetrapt.
erna veel gesproken over hoe dit kon gebeuren en waarom...
nu tweede kans gegeven,maar vraag me wel eens af of ik later ook in een situatie kom als piercinkje.
je zal vroeg of laat wel weer indezelfde sleur komen.
stomme vind ik nog wel,aan seks geen gebrek hier.
heb hoog libido,en kan elke dag wel.
alleen die griet was smoorverliefd op hem..
hij zal het wel spanend gevonden hebben dat er een ander was die wat met hem wou na 14 jaar.
vergeven doe ik het hem niet.
hij doet nu erg zijn best,want hij vond het verschrikkelijk te zien hoeveel pijn hij me had gedaan.
maar je houdt gek genoeg ee slag om de arm.
en het vertrouwen heeft en flinke deuk opgelopen..
nog even en ik fantaseer ook over seks met een ander hmmm..
zo ook even mijn gal gespuugd.
zondag 5 oktober 2008 om 21:17
Hoi heaven, ik kan me voorstellen dat je (nog) megakwaad bent, en ik zou ook niet weten hoe je hier mee om moet gaan. Maar geef je hem echt wel een tweede kans? Vroeg of laat, moet je wel het verleden laten rusten, wil je een echte 2de kans een kans geven. Als je boosheid als een veenbrand blijft sudderen, komt het vast niet goed. Je gal spugen helpt vast, want het moet er toch een keer uit. Sterkte!
maandag 6 oktober 2008 om 09:42
Over 2e kans geven.... als je er alles aan hebt gedaan om het voor je partner opzij te zetten, maar na verloop van tijd alles weer zo vanzelfsprekend is geworden (ja, helaas ik ben dat type man dat kookt, schoonmaakt en tussen de kinderen en full-time baan door ook nog tijd vrij moet maken voor klussen, want vrouwlief wenst ook dit en dat...) Ik voel me soms net meubilair en als het pootje ervan piept krijgt het commentaar. Begrijp me niet verkeerd, ik heb geen kenau thuis. Maar ze lijkt niet te beseffen dat ik het vlot enigszins drijvende probeer te houden. Ik heb haar al diverse malen er op gewezen dat ik niet meer kan doen dan ik al doe. Wellicht heeft ze het idee dat ik de hele dag heb zitten koffiedrinken en dat ik lekker uitgerust thuiskom. Goh, wat ben ik weer aan het klagen op een maandagmorgen.... Maar dit behelst dus ook een beetje een reactie op kreeft... over attenties ed. Allemaal leuk en aardig, maar als dat niet wordt begrepen en wordt gezien als vanzelfsprekenheid...
maandag 6 oktober 2008 om 17:40
Piercinkje, vaak worden die dingen gezien als vanzelfsprekend, en moet je misschien de balans verleggen. Misschien moet je met haar koffiedrinken, in plaats van koken. En als ze erover klaagt dat je niet kookt, zeggen, dat je haar snapt, in plaats van gaan koken.
Ik wil niet zeggen, dat het de oplossing is die ik weergeef, maar vrouwen reageren anders dan mannen. Vaak vinden ze een luisterend oor belangrijker. Soms willen ze meer spanning, of een man met meer ballen.
Daarom heeft zo'n andere man het soms "makkelijker", zij kan klagen over jou. Het hoeft het alleen maar te beamen, de spanning is er autopmatisch, en hij kan gespierde taal uitslaan zonder consequenties.
En veel vrouwen voelen met hun "oren", dus is het belangrijk om te zeggen dat je het voor haar odet, dat je van haar houdt, etc.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt, kreeft.
Ik wil niet zeggen, dat het de oplossing is die ik weergeef, maar vrouwen reageren anders dan mannen. Vaak vinden ze een luisterend oor belangrijker. Soms willen ze meer spanning, of een man met meer ballen.
Daarom heeft zo'n andere man het soms "makkelijker", zij kan klagen over jou. Het hoeft het alleen maar te beamen, de spanning is er autopmatisch, en hij kan gespierde taal uitslaan zonder consequenties.
En veel vrouwen voelen met hun "oren", dus is het belangrijk om te zeggen dat je het voor haar odet, dat je van haar houdt, etc.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt, kreeft.
dinsdag 7 oktober 2008 om 17:23
Hoi lolaplaloeza, leuk dat je dat vraagt, eigenlijk gaat het heel goed. De chemokuur heb ik achter de rug, en ik ben vandaag weer aan het werk gegaan. In het "Christmas"-topic houd ik een soort van dagboek (alleen niet dagelijks) bij.
Ik heb de laatste tijd wat minder op het viva forum gereageerd, omdat het energie potje af-en-toe leeg was. Het lezen of bijhouden van sommige topics kost nogal wat inspanning, en ik wil niet teveel uit de losse pols reageren. Want soms liggen onderwerpen begrijpelijk nogal gevoelig. Groetjes kreeft
Ik heb de laatste tijd wat minder op het viva forum gereageerd, omdat het energie potje af-en-toe leeg was. Het lezen of bijhouden van sommige topics kost nogal wat inspanning, en ik wil niet teveel uit de losse pols reageren. Want soms liggen onderwerpen begrijpelijk nogal gevoelig. Groetjes kreeft
donderdag 9 oktober 2008 om 11:37
Fijn kreeft dat je er weer bent, en ik ben blij dat t het goed met je gaat! En hoop voor je dat t zo blijft!
Weer even on topic, zou ik deze week gaan uitzoeken wat t allemaal kost en hoe te organiseren zo'n hummel, vliegt t me weer aan. Die twijfel, besluiteloosheid, keuzes, ik wordt er gek van. T zit me zo in de weg. Heb het gevoel dat ik er geen grip op krijg. Heb nog een paar dagen om wat rond te bellen en uit te zoeken, ga dat ook doen, maar t zal wel laatste momentwerk worden. Ben nu ook net gestart met nieuwe job, moet ook even op zijn plek vallen. Ja zo is het wel iedere keer wat .... wordt vervolgd dus...
sunflowers
Weer even on topic, zou ik deze week gaan uitzoeken wat t allemaal kost en hoe te organiseren zo'n hummel, vliegt t me weer aan. Die twijfel, besluiteloosheid, keuzes, ik wordt er gek van. T zit me zo in de weg. Heb het gevoel dat ik er geen grip op krijg. Heb nog een paar dagen om wat rond te bellen en uit te zoeken, ga dat ook doen, maar t zal wel laatste momentwerk worden. Ben nu ook net gestart met nieuwe job, moet ook even op zijn plek vallen. Ja zo is het wel iedere keer wat .... wordt vervolgd dus...
sunflowers
maandag 13 oktober 2008 om 10:22
Sunflowers, mocht je voor een kind kiezen, hou er rekening mee dat grip krijgen nog veel moeilijker wordt. Zowel een zwangerschap als het eerste levensjaar is een situatie waarin het een enorm voordeel is als je je een beetje kunt laten meevoeren. Het loslaten en zien waar je uitkomt. Mischien wat al te sterk gezegd, maar je wordt in die periode geleefd. Als ik je postings goed begrijp, is grip houden wel erg belangrijk voor je. Dat geeft niet, maar als je dat vantevoren weet kun je er wat mee doen. Zoals ervoor zorgen dat je in die eerste periode iemand hebt die daar met jou over kan praten, of je kan helpen om het wat los te laten. Het fijnste zou natuurlijk zijn als diegene je man is.
Maar goed ik loop nu wel erg op de zaken vooruit! Ik hoop dat de nieuwe baan je goed bevalt. En inderdaad, er gebeurt een hoop in je leven op dit moment, petje af hoor.
Maar goed ik loop nu wel erg op de zaken vooruit! Ik hoop dat de nieuwe baan je goed bevalt. En inderdaad, er gebeurt een hoop in je leven op dit moment, petje af hoor.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
woensdag 15 oktober 2008 om 08:33
Mijn nieuwe baan bevalt goed, een heel verschil met mijn vorige werk. Voel me een stuk minder gespannen en ben ook relaxter als ik klaar ben met werk.
T klopt dat ik graag grip op de situatie hou, maar is ook wel iets waar ik aan werk in mijn individuele therapie. Voor wat betreft de kinderwens, bij de relatietherapeut er weer over gesproken, en het viel hem met name op dat we allebei zo voorzichtig zijn. Uiteindelijk hebben we dus nu nog niks besloten, wel merkte manlief zelf op dat we er ook misschien geen tijd voor hadden gemaakt om t er over te hebben. dus dat hebben we nu wel ingepland.En, ik heb aangegeven dat ik wel bang ben dat t een effect op onze relatie gaat hebben, terwijl we nu weer zo op de goede weg zijn. ik heb manlief ook in de sessie om steun gevraagd, niet in de praktische zin maar in het andere stuk. poehee, moeilijk voor mij... wordt vervolgd alsnog. we hebben nu afgesproken om nog 1 x per maand naar onze relatiecoach te gaan.
ja t afgelopen jaar had ik niet bedacht dat t zo zou gaan lopen, maar dan denk ik maar "t zal wel ergens goed voor zijn geweest'.
sunflowers
T klopt dat ik graag grip op de situatie hou, maar is ook wel iets waar ik aan werk in mijn individuele therapie. Voor wat betreft de kinderwens, bij de relatietherapeut er weer over gesproken, en het viel hem met name op dat we allebei zo voorzichtig zijn. Uiteindelijk hebben we dus nu nog niks besloten, wel merkte manlief zelf op dat we er ook misschien geen tijd voor hadden gemaakt om t er over te hebben. dus dat hebben we nu wel ingepland.En, ik heb aangegeven dat ik wel bang ben dat t een effect op onze relatie gaat hebben, terwijl we nu weer zo op de goede weg zijn. ik heb manlief ook in de sessie om steun gevraagd, niet in de praktische zin maar in het andere stuk. poehee, moeilijk voor mij... wordt vervolgd alsnog. we hebben nu afgesproken om nog 1 x per maand naar onze relatiecoach te gaan.
ja t afgelopen jaar had ik niet bedacht dat t zo zou gaan lopen, maar dan denk ik maar "t zal wel ergens goed voor zijn geweest'.
sunflowers
donderdag 16 oktober 2008 om 09:01
ja hoor ik geef hem echt een 2e kans.
alleen is het nu nog zo vers,dat je af en toe momenten hebt dat het gewoon erg moeilijk gaat.
in het begin was ik alleen maar kwaad,de grond word letterlijk onder je voeten weg geveegd als je zoiets hoort.
nu is het meer verdriet..
alleen het gaat allemaal weer goed,en ik weet dat ik het zover een plekje moet geven,dat het straks niet steeds meer word opgrakeld.
ik wet ook dat als dat mij niet gaat lukken,en ik steeds dat rottige gevoel blijf houden,ik ook stop met deze relatie.
ach de kinderen zijn erg blij nu..
mijn man doet erg zijn best,en de rlatie loopt nu weer erg goed.
piercinkje geloof ik ook gelijk.
je doet er van ales aan om de boel op de rit te houden.
en het voorelkaar leuk te houden,als dan 1 iemand zeurt over kleine dingetjes die er niet erg toe doen.
dan lijkt me dat erg zwaar om vol te houden.
sunflowers mooi dat het nieuwe werk je zo goed bevalt.
met al die spanning minder voel je je ook gelijk een stuk beter.
alleen is het nu nog zo vers,dat je af en toe momenten hebt dat het gewoon erg moeilijk gaat.
in het begin was ik alleen maar kwaad,de grond word letterlijk onder je voeten weg geveegd als je zoiets hoort.
nu is het meer verdriet..
alleen het gaat allemaal weer goed,en ik weet dat ik het zover een plekje moet geven,dat het straks niet steeds meer word opgrakeld.
ik wet ook dat als dat mij niet gaat lukken,en ik steeds dat rottige gevoel blijf houden,ik ook stop met deze relatie.
ach de kinderen zijn erg blij nu..
mijn man doet erg zijn best,en de rlatie loopt nu weer erg goed.
piercinkje geloof ik ook gelijk.
je doet er van ales aan om de boel op de rit te houden.
en het voorelkaar leuk te houden,als dan 1 iemand zeurt over kleine dingetjes die er niet erg toe doen.
dan lijkt me dat erg zwaar om vol te houden.
sunflowers mooi dat het nieuwe werk je zo goed bevalt.
met al die spanning minder voel je je ook gelijk een stuk beter.
maandag 10 november 2008 om 20:04
Hallo Sunflowers
Ik heb net de hele story gelezen en dat is nogal wat zeg.
Ik ben geen voorstander van een relatie in dip of sleur te beindigen. Wel is het zo dat het soms gewoon niet meer lukt.
Uit eigen ervaring wil ik jou het volgende meegeven wat mij erg heeft geholpen. Wij als stel zaten ook in een sleur en zelfs praten hierover was al moeilijk. Wat wij hebben gedaan is een tantra weekend voor paren. Je bent dan met je EIGEN partner bezig onder een zeer deskundige begeleiding. Je leer elkaar weer ontdekken en gevoelens voor elkaar worden weer bloeiend. Waar wij dit weekend hebben gedaan was bij de Regenboog in Dwingelo. In januari 2009 is er weer een paren weekend en daar komen stellen met dezelfde wens om een verdieping in de relatie te ervaren.
Ik hoop echt dat jullie dit gaan proberen en weet (bijna) zeker dat het de relatie erg goed zal doen.
Veel wijzheid en moed toegewenst.
Ik heb net de hele story gelezen en dat is nogal wat zeg.
Ik ben geen voorstander van een relatie in dip of sleur te beindigen. Wel is het zo dat het soms gewoon niet meer lukt.
Uit eigen ervaring wil ik jou het volgende meegeven wat mij erg heeft geholpen. Wij als stel zaten ook in een sleur en zelfs praten hierover was al moeilijk. Wat wij hebben gedaan is een tantra weekend voor paren. Je bent dan met je EIGEN partner bezig onder een zeer deskundige begeleiding. Je leer elkaar weer ontdekken en gevoelens voor elkaar worden weer bloeiend. Waar wij dit weekend hebben gedaan was bij de Regenboog in Dwingelo. In januari 2009 is er weer een paren weekend en daar komen stellen met dezelfde wens om een verdieping in de relatie te ervaren.
Ik hoop echt dat jullie dit gaan proberen en weet (bijna) zeker dat het de relatie erg goed zal doen.
Veel wijzheid en moed toegewenst.
vrijdag 2 januari 2009 om 20:00
Hee kreeft, toevallig dacht ik vandaag weer eens te kijken op het forum.
Tja, ik heb de afgelopen maanden voor mijzelf de balans opgemaakt. Ik ben nu even heel kort door de bocht maar ik weet niet of er echt iets veranderd is, in de relatie.
Wel, bij mij merk ik steeds meer dat ik ernstige twijfels krijg of ik nog verder wil en of ik er ook nog energie voor heb.
En dat klinkt misschien heel gek, na al het bovenstaande wat ik heb geschreven. Maar ik merk aan mijzelf dat ik verder wil met mijn leven, en dat dat misschien niet is zoals het nu gaat. Om heel eerlijk te zijn, het jaar 2008 eindigde zoals het jaar 2008 begon. Soms denk ik, wat is er wezenlijk veranderd, en ben ik moe van het investeren. Misschien heb ik zelf de handdoek in de ring gegooid.
In ieder geval denk ik, voel ik, weet ik dat ik dit jaar een beslissing ga nemen.
liefs Sunflowers
Tja, ik heb de afgelopen maanden voor mijzelf de balans opgemaakt. Ik ben nu even heel kort door de bocht maar ik weet niet of er echt iets veranderd is, in de relatie.
Wel, bij mij merk ik steeds meer dat ik ernstige twijfels krijg of ik nog verder wil en of ik er ook nog energie voor heb.
En dat klinkt misschien heel gek, na al het bovenstaande wat ik heb geschreven. Maar ik merk aan mijzelf dat ik verder wil met mijn leven, en dat dat misschien niet is zoals het nu gaat. Om heel eerlijk te zijn, het jaar 2008 eindigde zoals het jaar 2008 begon. Soms denk ik, wat is er wezenlijk veranderd, en ben ik moe van het investeren. Misschien heb ik zelf de handdoek in de ring gegooid.
In ieder geval denk ik, voel ik, weet ik dat ik dit jaar een beslissing ga nemen.
liefs Sunflowers
