graag zwanger. worden..hoe ging dat bij jullie?

Je denk veel te veel na. Jullie zijn pas vijf maanden bezig. Als het na een jaar nog niet is gelukt zou ik eens naar de dokter gaan. Gewoon lekker blijven seksen.

5 maanden is echt nog niet lang hoor. Ik snap wel dat je er veel mee bezig bent, volgens mij is praktisch iedere vrouw dat wanneer ze bewust voorbehoedsmiddelen laat staan.



Wat mij betreft, ik was vrij snel zwanger. Achteraf gezien veranderde mijn lichaam inderdaad al voordat ik een postieve test in mijn handen had. Maar dat is dus achteraf praten. Bij de positieve test interpreteerde ik de veranderingen als , ow dat is dus omdat ik zwanger ben.



Ik ben pas gestopt met alcohol toen ik wist dat ik zwanger was.



Foliumzuur ben ik aan begonnen zodra ik stopte met de pil.



Ik lette, (en nu weer) wel op de vruchtbare dagen. Nogmaals, volgens mij weet bijna iedere vrouw wanneer haar vruchtbare periode is als ze een kindje wil. Mijn man was er minder mee bezig. Die wil ook niet mijn vruchtbare periode weten.

quote:em12 schreef op 15 oktober 2008 @ 21:34:

Hallo,

Nou ja de titel zegt het al.. Mijn vriend en ik willen heel graag een kindje.

We proberen het nu 5 maanden. En nog niks.. Teminste niet dat ik weet. Maar wordt nu gewoon een beetje onzeker. Ga twijfelen of het wel allemaal zal komen? Mijn vriend is ook al een stuk ouder dan mij.. Hij is begin veertig en ik eind twintig..

Ik heb zo heel veel dingen die ik me afvraag.. En daarom....hoe ging dat bij jullie?

Nou hier komen de vragen die door mijn hoofd spoken...

- Hoelang duurde het bij jullie voor jullie zwanger werden?

1,5 jaar



- Hoe zorgde jullie ervoor dat jullie er niet teveel mee bezig waren. Ik ben er namelijk steeds mee bezig. Dan denk ik weer dit dan weer dat, Ik probeer wel van me af te zetten...maar..

Wij zijn met hulp van het ziekenhuis zwanger geworden en waren er dus wel veel mee bezig daardoor, maar deden ook leuke dingen om onze zinnen te verzetten, dus lekker nog weekendjes weg en naar de film enzo nu het nog 'kon'

- Voelde jullie gelijk dat jullie zwanger waren? Ik las namelijk op internet dat bijna iedere vrouw zoiezo zich anders voelde.. Maar wanneer voel je dat dan?

Ik wist eigenlijk wel dat ik zwanger was, eten dat ik altijd lekker vond had ik geen zin meer in en ander eten juist wel. En ik voelde me gewoon anders

- Was jullie vriend of man er erg mee bezig?

Nee, eigenlijk niet zo

- deden jullie speciaal op de vruchtbare dagen? of lette jullie daar verder niet op..Vanwege de medische molen dus wel, ik temperatuurde om achteraf mijn eisprong te weten en ik heb ook veel echo's in het ziekenhuis gehad en adviezen van de gynaecoloog wanneer te vrijen

- Namen jullie helemaal geen alcohol of zo? Als je zwanger bent natuurlijk niet..maar als je probeerd zwanger te worden ook niet af en toe een glaasje? (1x in de week of zo)

Ik dronk sowieso al geen alchohol, vriend is flink gaan minderen

- Gelijk aan de foliumzuur en zo of niet?

Ja, en ik zit er door borstvoeding en wens voor een 2e nog steeds aan, al sinds november 2005. Ik slik een multivitamine voor zwangeren en voedende vrouwen

Tja heb nog veeel meer vragen in mijn hoofd.. maar voorlopig dit maar even...

Ben erg benieuwd hoe dat bij jullie ging of gaat!!

groetjesZie mijn antwoorden hierboven vetgedrukt!

De 1e keer duurde het 8 maanden voor ik zwanger was. We hadden zowiezo veel seks, maar zeker rond mijn vruchtbare dagen.

Ik dronk zo min mogelijk alcohol, alleen een enkele keer op een feestje.

Ik heb 6 maanden foliumzuur geslikt en toen was ik dat zat en ben ermee gestopt.

Ik voelde echt niet dat ik zwanger was. Daar waren de omstandigheden niet naar ( ik kwam erachter dat ik 5 dagen over tijd was de dag na de crematie van mijn moeder die heel onverwacht overleden was)

Ik was er best veel mee bezig rond mijn eisprong en als ik ongesteld moest worden. Soort van 2 weken cyclussen.

De 2e keer was ik na 4 maanden zwanger, dat had ik echt niet verwacht. Dat is helaas een miskraam geworden.

Toen duurde het heel lang voordat ik weer regelmatig ongesteld werd en was ik na 5 maanden weer zwanger. Toen was ik er ook veel mee bezig, omdat mijn cylcus zo onregelmatig was. Steeds na 2 of 3 weken ongesteld, wat ik normaal nooit heb. De 1e keer dat het wel regelmatig was was ik gelijk zwanger.

De 2e en 3e keer merkte ik wel aan mijn lijf dat ik zwanger was. Ik herkende het gevoel.

En het is gewoon heel veel geduld hebben.

Succes!!

Hoi!

ten eerste, ik weet hoe je je voelt en het is makkelijk zeggen dat je aan iets anders moet denken en er niet zo mee bezig moet zijn maar ja, zo werkt het soms gewoon niet.

Ik was zelf met 6 maanden zwanger maar ik vond het toendertijd ook veels te lang duren! Hoewel als je achteraf bekijkt is het helemaal niet lang maar heel normaal want er staat gewoon een jaar voor en dat probeerde ik ook in mn achterhoofd te houden.

Man was er wel iets minder mee bezig dan ik, hij had zoiets van "we zien het wel".

Ik maakte me in die zin wel iets van zorgen omdat mijn man een tijd medicijnen heeft gehad die negatieve invloed konden hebben op het zaad. Er werd gezegd dat dat weer zou herstellen maar ja dat weet je nooit.

Ik ben ook niet echt een drinker maar heb wel af en toe mn rode wijntje genomen toen we bezig waren om zwanger te worden.

Ik ben meteen met foliumzuur begonnen, raden zo ook aan he, al te nemen voordat je zwanger word, dus eigelijk mee beginnen zodra je gaat proberen.

Ik dacht al die maanden iedere keer te voelen dat ik zwanger was maar weet je, begin van een zwangerschap en ongesteld worden kan wel ongeveer hetzelfde voelen dus je kan jezelf goed voor gek houden daarmee.

Ja ik wist mn vruchtbare dagen, deed ovulatietesten en ik heb een heel regelmatige cyclus dus op een gegeven moment wist ik het wel.

Uiteindelijk toen ik echt zwanger was, voelde ik juist helemaal niks, dat kwam pas veel later. Grappig was ook dat ik juist die dagen er niet echt mee bezig was omdat mn zus net bevallen was.

En na mn werk dacht ik in ene he ik kan wel even een testje doen en was ik zwanger.

Ik zou dus zeggen, probeer toch een beetje te genieten van deze tijd, het is soms slopend maar kan ook heel leuk en spannend zijn en slaap uit zolang het nog kan (het is waar hihi)

sterkte met zwanger worden!

quote:em12 schreef op 15 oktober 2008 @ 21:34:



- Hoelang duurde het bij jullie voor jullie zwanger werden?

5 maanden



- Hoe zorgde jullie ervoor dat jullie er niet teveel mee bezig waren. Ik ben er namelijk steeds mee bezig. Dan denk ik weer dit dan weer dat, Ik probeer wel van me af te zetten...maar..

Dit vond ik ook heel moeilijk



- Voelde jullie gelijk dat jullie zwanger waren? Ik las namelijk op internet dat bijna iedere vrouw zoiezo zich anders voelde.. Maar wanneer voel je dat dan?

Voelde hellemaal niks bijzonders. Gewoon afwachten en een test doen.



- Was jullie vriend of man er erg mee bezig?

Nee



- deden jullie speciaal op de vruchtbare dagen? of lette jullie daar verder niet op..

Ehhh seks uiteraard...



- Namen jullie helemaal geen alcohol of zo? Als je zwanger bent natuurlijk niet..maar als je probeerd zwanger te worden ook niet af en toe een glaasje? (1x in de week of zo)

Ik geen alcohol, man wel.

- Gelijk aan de foliumzuur en zo of niet?

Ja.

Inderdaad er niet te veel mee bezig zijn, maarja, hoe doe je dat....... Het is voor jezelf leuker om er niet te veel mee bezig te zijn, en je moet ook niet geobserdeerd raken natuurlijk, maar het is heus niet zo dat je juist niet zwanger wordt als je er veel mee bezig bent hoor (die indruk krijg je soms omdat iedereen maar roept dat je het los moet laten, en dan wordt het natuurlijk nóg moeilijker).

Ik raakte direct zwanger toen we gingen proberen, maar dat werd helaas een miskraam. Daarna was ik niet meer zo onbevangen, ik was voor mijn gevoel terug bij af gezet en wilde zo snel mogelijk weer zwanger zijn. Ik kon het niet goed loslaten, maar raakte gelukkig na 3 mnd alweer zwanger. In de periode daarvoor lette ik erg op mijn vruchtbare dagen, dronk ik alleen alcohol als ik (voor zover dat kan) zeker wist dat mijn ovulatie nog niet geweest was (dus tijdens mijn menstruatie en vlak daarna dronk ik, vreder niet), deed ovulatietests, temperatuurde... allemaal niet nodig wanneer je nog maar zo kort bezig bent, maar ik vond het toch prettig (al beheerste het mijn leven wel wat te veel hoor, en dat van mijn vriend soms, die zat er veel relaxter in).



Elke maand dacht ik te voelen dat ik zwanger was, ook als het niet zo was. Achteraf was het groter en pijnlijk worden van mijn borsten bij beide zwangerschappen wel een duidelijk teken, al vóór de positieve zwangerschapstest.



Succes!

Wij zijn nu 2 1/2 jaar bezig en ik herken je onzekerheid wel van toen wij een half jaartje bezig waren. Ik denk zelfs dat ik er nu minder mee bezig ben dan toen. Terwijl we nu onder behandeling van het ziekenhuis staan. De eerste 1 1/2 jaar voelde ik me iedere maand "anders". Pijntjes, krampjes, misselijk, zere borsten, moe etc. etc. Elke maand in andere combinaties en het gaf me steeds hoop. Je bent zo gefixeerd op je lichaam dat je vanalles waarneemt en waarschijnlijk zelfs oproept.



Foliumzuur moet je wel slikken. Alcohol kun je best wel drinken hoor. Wij zijn pas vorige maand echt gestopt met alcohol drinken, toen we begonnen met IUI. Je kan best af en toe een glas of twee drinken. Heel veel in 1 keer drinken kan je beter niet doen en je man ook niet.



En wat is "veel er mee bezig zijn"? Het is spannend en logisch dat je er mee bezig bent. Misschien leuk om je aan te sluiten bij 1 van de vele topics hier over zwanger worden? Kan je het een beetje van je af schrijven en hoef je er niet de hele tijd aan te denken.



Oh en wij hebben soms wel en soms niet bewust in de vruchtbare periode seks gehad. Pas na een jaar heb ik eens ovulatietesten gebruikt. Mijn man was en is er nog steeds niet heel erg veel mee bezig hoewel hij na de eerste IUI wel veel meer hoop had als ik. Hij was ook meer teleurgesteld dan mij. Het is voor de meeste mannen denk ik toch anders dan voor de vrouw. Jij voelt je lichaam, jij ziet en voelt dat je ongesteld gaat worden, dat je eisprong er aan komt etc. etc. Als je man er niet zo veel over praat is dit forum echt ideaal om toch je gedachten en gevoelens kwijt te kunnen.



Succes de komende tijd en maak je nog niet te veel zorgen! (makkelijker gezegd dan gedaan maar neem van mij aan dat je na twee jaar proberen nog genoeg tijd hebt om je echt zorgen te maken. Probeer het nu nog even uit te stellen...)

2,5 jaar maar nu eindelijk zwanger

quote:em12 schreef op 15 oktober 2008 @ 21:34:

Nou hier komen de vragen die door mijn hoofd spoken...

- Hoelang duurde het bij jullie voor jullie zwanger werden? 1e keer 3 maanden, 2e keer meteen raak en de derde keer een half jaar.

- Hoe zorgde jullie ervoor dat jullie er niet teveel mee bezig waren. Niet meer surfen op internet en andere leuke bezigheden zoeken

- Voelde jullie gelijk dat jullie zwanger waren? nee helemaal niet gewoon net alsof ik ongesteld moest worden.

- Was jullie vriend of man er erg mee bezig? nee niet zoals ik zeker bij de derde niet

- deden jullie speciaal op de vruchtbare dagen? of lette jullie daar verder niet op.. gewoon na mijn ongesteldheid ongeveer omde dag maar als we geen zin hadden dan niet.

- Namen jullie helemaal geen alcohol of zo? Alleen bij bijzondere gelegenheden, kerst en oud en nieuw enzo. Mijn vriend trouwens ook.

- Gelijk aan de foliumzuur en zo of niet? Ja zodra je zwanger wilt worden moet je hiermee beginnen niet als je al zwanger bent. Maar beter te laat dan niet natuurlijk.!!

Hoe ging dat bij jullie?



Neukend.

En al neukend gingen wij ten onder, dat idee, Pimpel?



Wij deden dat anders hoor. Wij gingen eerst temperaturen, toen rekenen, tabelletjes tekenen, grafiekjes maken (of andersom, dat weet ik niet meer), ovulatietestjes doen en dan ineens was daar hét moment (altijd sneller voorbij dan je verwacht had) en dan deden we een klusje en een babydansje en dan gingen we duimen tot mijn NOD. En dan de maand erna de hele riedel opnieuw natuurlijk, want naar we achteraf pas ontdekten kún je van klussen en dansen helemaal niet zwanger worden.

quote:qwertu schreef op 16 oktober 2008 @ 00:23:

En al neukend gingen wij ten onder, dat idee, Pimpel?



Wij deden dat anders hoor. Wij gingen eerst temperaturen, toen rekenen, tabelletjes tekenen, grafiekjes maken (of andersom, dat weet ik niet meer), ovulatietestjes doen en dan ineens was daar hét moment (altijd sneller voorbij dan je verwacht had) en dan deden we een klusje en een babydansje en dan gingen we duimen tot mijn NOD. En dan de maand erna de hele riedel opnieuw natuurlijk, want naar we achteraf pas ontdekten kún je van klussen en dansen helemaal niet zwanger worden. Reageer dan niet zeg!

Succes Em12!!



En inderdaad geen zorgen...bij mij gebeurde het na 8 jaar . Kan allemaal, maar uiteraard is dat extreem en hoef jij je echt nog geen zorgen te maken hoor.

Die 5 maandjes is echt niet lang.

Geniet er maar van en heb vertrouwen.