redenen om te twijfelen aan relatie?
            
                                
              zaterdag 18 oktober 2008 om 23:20
            
                            
                                                             
                                Hallo,
Ik heb een lieve vriend waar ik al 4 jaar mee samen ben.
Hij is dus vaak heel lief voor me, en het gaat vaak ook erg goed tussen ons maar er zijn een paar dingen waar ik me erg aan stoor.
Hij denkt bijvoorbeeld heel veel aan zichzelf.
Als hij tijd en zin heeft, besteedt hij heel veel aandacht aan mij en is hij heel knuffelig, maar als hij geen tijd of zin heeft, ben ik helemaal uit zijn gedachten en lijkt het alsof het hem niks kan schelen wat ik doe.
Ik kan hem dan ook geen knuffel of kus geven, want dan draait ie zich gewoon om.
1 van de vele voorbeelden: ik kwam een keer thuis uit mijn werk, en hij is ergens druk mee bezig en kan amper even 'hoi' tegen mij zeggen. Ik word chagerijnig en denk ik ga gewoon weg en ik wil wel eens kijken hoe lang het duurt voordat hij doorheeft dat ik weg ben.
Na 2 en een half uur kom ik thuis, zonder iets van hem gehoord te hebben en hij vraagt doodleuk waar ik ook alweer heen was.
Hij heeft dan iets anders aan zijn hoofd en denkt dan helemaal niet meer aan mij.
Ook heeft hij iets met drank. Hij dronk altijd al heel veel, en dat is toen een keer tot een hoogtepunt gekomen(lang verhaal), waarop ik hem vriendelijk heb verzocht om een tijdje te stoppen met drinken, anders zou ik meteen mijn tas pakken en weggaan.
(dit doe ik echt niet zomaar hoor)
Hij is toen een tijdje gestopt en nu nog drinkt hij niet veel, maar als we ergens zijn waar gedronken wordt, is hij helemaal op de drank gericht.
Vanavond waren we op een feestje van een kennis waar bijna niemand was die wij kenden. Ik denk we gaan daar even uit beleefdheid gedag zeggen, en gaan dan weer weg. Maar meneer liep al meteen door naar de drank, en begint meteen stevig te drinken. Na 1 1/2 uur zeg ik dat ik zo wel naar huis wil. Hij wil niet, want hij vind het zo gezellig. Ik zie aan hem dat hij het helemaal niet gezellig vind, we zitten met zn 2en aan een tafel en verder kennen we bijna niemand. Ik weet gewoon zeker dat hij niet voor de gezelligheid blijft. Ik zeg dan, eigenlijk voor de grap, nou dan moet ik maar alleen naar huis. 'Ja' zegt mijn vriend.
Ik ben hier stomverbaasd over, aangezien ik dan alleen op de fiets moet, door het donker, over een afgelegen fietspad waar een paar maanden geleden een meisje is aangerand.
Hij wil mij dus serieus alleen naar huis laten fietsen.
Misschien ben ik hier wat ouderwets over, maar ik ben van mening dat een jongen zijn meisje niet alleen door het donker laat fietsen.
Als hij het had gevraagd, had ik best nog even een half uurtje willen wachten, dat we dan samen naar huis fietsen maar ik was zo kwaad dat ik ook echt alleen naar huis ben gefietst.
Ook ons sex leven is iets wat me dwars zit.
We hebben 1 of 0 keer in de week sex. En daar zit dan meestal niet eens 'de daad' bij in. We komen zo snel mogelijk klaar, en dat is het.
Ik zou zo graag eens het gevoel willen hebben dat hij mij echt sexy vind en niet met zijn handen van mij af kan blijven, maar dat zit er gewoon niet in. Ook zou ik graag wat vaker sex willen hebben, en daar neem ik ook echt wel innitiatief in, maar dan is hij altijd moe, hij negeert mij gewoon, of hij doet het dan om mij een plezier te doen maar daar wordt ik ook niet echt opgewonden van zeg maar.
Ik ben 21!! Dan wil je toch wel vaker als 1x in de week!!
Maar goed, het is een lang verhaal geworden, ik hoop dat jullie mij reacties kunnen geven hierop, stel ik mij aan en vraag ik te veel?
Alvast bedankt!
                    Ik heb een lieve vriend waar ik al 4 jaar mee samen ben.
Hij is dus vaak heel lief voor me, en het gaat vaak ook erg goed tussen ons maar er zijn een paar dingen waar ik me erg aan stoor.
Hij denkt bijvoorbeeld heel veel aan zichzelf.
Als hij tijd en zin heeft, besteedt hij heel veel aandacht aan mij en is hij heel knuffelig, maar als hij geen tijd of zin heeft, ben ik helemaal uit zijn gedachten en lijkt het alsof het hem niks kan schelen wat ik doe.
Ik kan hem dan ook geen knuffel of kus geven, want dan draait ie zich gewoon om.
1 van de vele voorbeelden: ik kwam een keer thuis uit mijn werk, en hij is ergens druk mee bezig en kan amper even 'hoi' tegen mij zeggen. Ik word chagerijnig en denk ik ga gewoon weg en ik wil wel eens kijken hoe lang het duurt voordat hij doorheeft dat ik weg ben.
Na 2 en een half uur kom ik thuis, zonder iets van hem gehoord te hebben en hij vraagt doodleuk waar ik ook alweer heen was.
Hij heeft dan iets anders aan zijn hoofd en denkt dan helemaal niet meer aan mij.
Ook heeft hij iets met drank. Hij dronk altijd al heel veel, en dat is toen een keer tot een hoogtepunt gekomen(lang verhaal), waarop ik hem vriendelijk heb verzocht om een tijdje te stoppen met drinken, anders zou ik meteen mijn tas pakken en weggaan.
(dit doe ik echt niet zomaar hoor)
Hij is toen een tijdje gestopt en nu nog drinkt hij niet veel, maar als we ergens zijn waar gedronken wordt, is hij helemaal op de drank gericht.
Vanavond waren we op een feestje van een kennis waar bijna niemand was die wij kenden. Ik denk we gaan daar even uit beleefdheid gedag zeggen, en gaan dan weer weg. Maar meneer liep al meteen door naar de drank, en begint meteen stevig te drinken. Na 1 1/2 uur zeg ik dat ik zo wel naar huis wil. Hij wil niet, want hij vind het zo gezellig. Ik zie aan hem dat hij het helemaal niet gezellig vind, we zitten met zn 2en aan een tafel en verder kennen we bijna niemand. Ik weet gewoon zeker dat hij niet voor de gezelligheid blijft. Ik zeg dan, eigenlijk voor de grap, nou dan moet ik maar alleen naar huis. 'Ja' zegt mijn vriend.
Ik ben hier stomverbaasd over, aangezien ik dan alleen op de fiets moet, door het donker, over een afgelegen fietspad waar een paar maanden geleden een meisje is aangerand.
Hij wil mij dus serieus alleen naar huis laten fietsen.
Misschien ben ik hier wat ouderwets over, maar ik ben van mening dat een jongen zijn meisje niet alleen door het donker laat fietsen.
Als hij het had gevraagd, had ik best nog even een half uurtje willen wachten, dat we dan samen naar huis fietsen maar ik was zo kwaad dat ik ook echt alleen naar huis ben gefietst.
Ook ons sex leven is iets wat me dwars zit.
We hebben 1 of 0 keer in de week sex. En daar zit dan meestal niet eens 'de daad' bij in. We komen zo snel mogelijk klaar, en dat is het.
Ik zou zo graag eens het gevoel willen hebben dat hij mij echt sexy vind en niet met zijn handen van mij af kan blijven, maar dat zit er gewoon niet in. Ook zou ik graag wat vaker sex willen hebben, en daar neem ik ook echt wel innitiatief in, maar dan is hij altijd moe, hij negeert mij gewoon, of hij doet het dan om mij een plezier te doen maar daar wordt ik ook niet echt opgewonden van zeg maar.
Ik ben 21!! Dan wil je toch wel vaker als 1x in de week!!
Maar goed, het is een lang verhaal geworden, ik hoop dat jullie mij reacties kunnen geven hierop, stel ik mij aan en vraag ik te veel?
Alvast bedankt!
                                
                                
            
                                
              zaterdag 18 oktober 2008 om 23:26
            
                            
                                
            
                                
              zaterdag 18 oktober 2008 om 23:34
            
                            
                                                             
                                We praten inderdaad niet vaak over zulke dingen, en misschien ben ik wel niet duidelijk genoeg.
Dat hij mij alleen naar huis liet fietsen, heb ik op het moment zelf ook niet met hem over gepraat maar achteraf heb ik dat tegen hem gezegt. Maar volgens mij zou ik hem zoiets niet hoeven te vertellen, dat snapt hij zelf toch ook wel?
Over ons sexleven praat ik wel vaak met hem, maar daar doet hij gewoon niets aan.
Ik ben soms dus wel bang dat we niet goed bij elkaar passen, maar op de meeste momenten is hij zo lief voor me.
Als hij zin heeft, doet hij alles voor me.
Maar aan de andere kant, hij zou me ook een keer ergens ophalen maar daar had hij toen geen tijd voor.
Ik moest toen 2 kilometer naar mijn ouders toe lopen om daar een fiets te lenen...
Als ik nou gewoon duidelijk wist dat dit niks wordt, of dat we juist over 40 jaar nog heel gelukkig zijn samen...
                    Dat hij mij alleen naar huis liet fietsen, heb ik op het moment zelf ook niet met hem over gepraat maar achteraf heb ik dat tegen hem gezegt. Maar volgens mij zou ik hem zoiets niet hoeven te vertellen, dat snapt hij zelf toch ook wel?
Over ons sexleven praat ik wel vaak met hem, maar daar doet hij gewoon niets aan.
Ik ben soms dus wel bang dat we niet goed bij elkaar passen, maar op de meeste momenten is hij zo lief voor me.
Als hij zin heeft, doet hij alles voor me.
Maar aan de andere kant, hij zou me ook een keer ergens ophalen maar daar had hij toen geen tijd voor.
Ik moest toen 2 kilometer naar mijn ouders toe lopen om daar een fiets te lenen...
Als ik nou gewoon duidelijk wist dat dit niks wordt, of dat we juist over 40 jaar nog heel gelukkig zijn samen...
                                
            
                                
              zaterdag 18 oktober 2008 om 23:42
            
                            
                                
                                Op zich kun je er beter niet van uitgaan dat een man gaat raden wat je bedoeld. Als je niet alleen wil fietsen, dan kan je dat beter gewoon zeggen. 
Als hij op de meeste momenten lief is, en jullie houden van elkaar (?) dan zou je kunnen proberen anders met hem te communiceren. Daar ligt vaak de sleutel van problemen. Niet zozeer dat iemand echt niet wil.
Alarmbellen zouden moeten rinkelen als hij je echt bewust kwetst, als hij nergens op aangesproken kan worden en/of als je hem stomweg niet meer zo ziet zitten.
                    Als hij op de meeste momenten lief is, en jullie houden van elkaar (?) dan zou je kunnen proberen anders met hem te communiceren. Daar ligt vaak de sleutel van problemen. Niet zozeer dat iemand echt niet wil.
Alarmbellen zouden moeten rinkelen als hij je echt bewust kwetst, als hij nergens op aangesproken kan worden en/of als je hem stomweg niet meer zo ziet zitten.
            
                                
              zondag 19 oktober 2008 om 00:46
            
                            
                                                             
                                quote:biebelie schreef op 19 oktober 2008 @ 00:24:
Hij lijkt me een mooi voorbeeld van iemand met syndroom van Asperger........Het leek mij anders een prachtig voorbeeld van een botte vent / slechte relatie / onzeker meisje ........maar jij zal het vast beter weten .
                    Hij lijkt me een mooi voorbeeld van iemand met syndroom van Asperger........Het leek mij anders een prachtig voorbeeld van een botte vent / slechte relatie / onzeker meisje ........maar jij zal het vast beter weten .
                                    Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
                                
                                                                                
                                
                                
            
                                
              zondag 19 oktober 2008 om 05:15
            
                            
                                
                                Als je op je 21ste 4 jaar met iemand bent- dan neem ik aan dat dit je eerste (serieuze) relatie is, klopt dat? Je vraagt of je redenen hebt om te twijfelen, ik vraag me eigenlijk af of je redenen hebt om bij hem te blijven. Wat jij omschrijft klinkt niet als een relatie- het klinkt als twee mensen die toevallig nog bij elkaar zijn omdat ze niet weten dat het heel anders kan.
                                                                                                                                                                                                                                                                                                
                                                                                                                                        
                    
            
                                
              zondag 19 oktober 2008 om 09:30
            
                            
                                                             
                                quote:MY87 schreef op 18 oktober 2008 @ 23:34:
We praten inderdaad niet vaak over zulke dingen, en misschien ben ik wel niet duidelijk genoeg.
Dat hij mij alleen naar huis liet fietsen, heb ik op het moment zelf ook niet met hem over gepraat maar achteraf heb ik dat tegen hem gezegt. Maar volgens mij zou ik hem zoiets niet hoeven te vertellen, dat snapt hij zelf toch ook wel?
Over ons sexleven praat ik wel vaak met hem, maar daar doet hij gewoon niets aan.
Ik ben soms dus wel bang dat we niet goed bij elkaar passen, maar op de meeste momenten is hij zo lief voor me.
Als hij zin heeft, doet hij alles voor me.
Maar aan de andere kant, hij zou me ook een keer ergens ophalen maar daar had hij toen geen tijd voor.
Ik moest toen 2 kilometer naar mijn ouders toe lopen om daar een fiets te lenen...
Als ik nou gewoon duidelijk wist dat dit niks wordt, of dat we juist over 40 jaar nog heel gelukkig zijn samen...
Als jullie zo doorgaan acht ik de kans dat jullie (over veertig jaar) samen gelukkig zullen zijn, nihil.
Misschien is het goed om de zaken een beetje te relativeren. Zo is het inderdaad vervelend dat hij niet gelijk begreep dat jij over een gevaarlijke route naar huis zou moeten fietsen. Maar ik denk dat jij hem misschien ook wel eens niet direct begrijpt. Dan praat je daar samen even over en leg je uit wat je bedoelt. Datzelfde geldt voor de momenten waarop hij geconcentreerd met iets anders bezig is. Wat maakt het dan uit dat jij even geen aandacht krijgt? Jullie hebben toch allebei het recht om je af en toe eens fijn ergens in vast te bijten? En als je het in bed niet prettig hebt dan praat je daar op een rustig moment samen over.
Dus relativeer, maak alleen ruzie over dingen die het waard zijn en gun elkaar verder zoveel mogelijk goeds. Dan ga ik duimen dat jullie over veertig jaar nog heel gelukkig samen zullen zijn.
                    We praten inderdaad niet vaak over zulke dingen, en misschien ben ik wel niet duidelijk genoeg.
Dat hij mij alleen naar huis liet fietsen, heb ik op het moment zelf ook niet met hem over gepraat maar achteraf heb ik dat tegen hem gezegt. Maar volgens mij zou ik hem zoiets niet hoeven te vertellen, dat snapt hij zelf toch ook wel?
Over ons sexleven praat ik wel vaak met hem, maar daar doet hij gewoon niets aan.
Ik ben soms dus wel bang dat we niet goed bij elkaar passen, maar op de meeste momenten is hij zo lief voor me.
Als hij zin heeft, doet hij alles voor me.
Maar aan de andere kant, hij zou me ook een keer ergens ophalen maar daar had hij toen geen tijd voor.
Ik moest toen 2 kilometer naar mijn ouders toe lopen om daar een fiets te lenen...
Als ik nou gewoon duidelijk wist dat dit niks wordt, of dat we juist over 40 jaar nog heel gelukkig zijn samen...
Als jullie zo doorgaan acht ik de kans dat jullie (over veertig jaar) samen gelukkig zullen zijn, nihil.
Misschien is het goed om de zaken een beetje te relativeren. Zo is het inderdaad vervelend dat hij niet gelijk begreep dat jij over een gevaarlijke route naar huis zou moeten fietsen. Maar ik denk dat jij hem misschien ook wel eens niet direct begrijpt. Dan praat je daar samen even over en leg je uit wat je bedoelt. Datzelfde geldt voor de momenten waarop hij geconcentreerd met iets anders bezig is. Wat maakt het dan uit dat jij even geen aandacht krijgt? Jullie hebben toch allebei het recht om je af en toe eens fijn ergens in vast te bijten? En als je het in bed niet prettig hebt dan praat je daar op een rustig moment samen over.
Dus relativeer, maak alleen ruzie over dingen die het waard zijn en gun elkaar verder zoveel mogelijk goeds. Dan ga ik duimen dat jullie over veertig jaar nog heel gelukkig samen zullen zijn.
            
                                
              zondag 19 oktober 2008 om 10:05
            
                            
                                                             
                                quote:conscienza schreef op 19 oktober 2008 @ 05:15:
Je vraagt of je redenen hebt om te twijfelen, ik vraag me eigenlijk af of je redenen hebt om bij hem te blijven.
Precies wat ik ook dacht toen ik je verhaal had gelezen.
Het klinkt niet of hij nou zoveel voor je over heeft; je bent alleen in beeld als het hem toevallig zo uitkomt.
Je bent 21! Veel te jong om aan zo iemand te blijven hangen. Je verdient heel veel beter!
                    Je vraagt of je redenen hebt om te twijfelen, ik vraag me eigenlijk af of je redenen hebt om bij hem te blijven.
Precies wat ik ook dacht toen ik je verhaal had gelezen.
Het klinkt niet of hij nou zoveel voor je over heeft; je bent alleen in beeld als het hem toevallig zo uitkomt.
Je bent 21! Veel te jong om aan zo iemand te blijven hangen. Je verdient heel veel beter!
                                    Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
                                
                                                                                
                                
            
                                
              zondag 19 oktober 2008 om 10:21
            
                            
                                
                                quote:Elmervrouw schreef op 19 oktober 2008 @ 10:05:
[...]
Precies wat ik ook dacht toen ik je verhaal had gelezen.
Het klinkt niet of hij nou zoveel voor je over heeft; je bent alleen in beeld als het hem toevallig zo uitkomt.
Je bent 21! Veel te jong om aan zo iemand te blijven hangen. Je verdient heel veel beter!
Ik vind dit zo rete makkelijk gezegd. Dit is een zeer eenzijdige manier van kijken en logisch dat de ene na de andere relatie strandt op deze wijze.
Er zitten vaak toch wel twee kanten aan het verhaal en TO lijkt mij ook niet bepaald een makkelijke met hoe zij zaken opvat. Je kunt kappen of je kunt gaan communiceren. DUIDELIJK zijn wat je wil en even duidelijk wat je verwacht in een relatie.
Beetje moeite doen voordat je opgeeft. En als de ene weg niet gelukt is (laten raden wat je wil, misschien wel een beetje drammen) probeer het eens op andere wijze.
Asperger als diagnose lees ik hier, een hork, slecht voor je lees ik. En er staat niets waaruit echt blijkt dat het een klootzak is. Het staat alleen bol van miscommunicatie.
Tenzij er iets echt ernstigs aan de hand is waarbij hij je doelbewust kwetst, of als jullie niet meer van elkaar houden, zou ik het een kans geven door anders met elkaar te praten.
Door op een andere toon te praten en iets zakelijker en to the point heb je zomaar kans dat hij meer oor voor je heeft.
                    [...]
Precies wat ik ook dacht toen ik je verhaal had gelezen.
Het klinkt niet of hij nou zoveel voor je over heeft; je bent alleen in beeld als het hem toevallig zo uitkomt.
Je bent 21! Veel te jong om aan zo iemand te blijven hangen. Je verdient heel veel beter!
Ik vind dit zo rete makkelijk gezegd. Dit is een zeer eenzijdige manier van kijken en logisch dat de ene na de andere relatie strandt op deze wijze.
Er zitten vaak toch wel twee kanten aan het verhaal en TO lijkt mij ook niet bepaald een makkelijke met hoe zij zaken opvat. Je kunt kappen of je kunt gaan communiceren. DUIDELIJK zijn wat je wil en even duidelijk wat je verwacht in een relatie.
Beetje moeite doen voordat je opgeeft. En als de ene weg niet gelukt is (laten raden wat je wil, misschien wel een beetje drammen) probeer het eens op andere wijze.
Asperger als diagnose lees ik hier, een hork, slecht voor je lees ik. En er staat niets waaruit echt blijkt dat het een klootzak is. Het staat alleen bol van miscommunicatie.
Tenzij er iets echt ernstigs aan de hand is waarbij hij je doelbewust kwetst, of als jullie niet meer van elkaar houden, zou ik het een kans geven door anders met elkaar te praten.
Door op een andere toon te praten en iets zakelijker en to the point heb je zomaar kans dat hij meer oor voor je heeft.
            
                                
              zondag 19 oktober 2008 om 10:23
            
                            
                                                             
                                Lieve MY87.....ik hoor veel verhalen a la die van jou. Veelal zie je dat jonge meisjes zich snel hechten aan een jongen, snel gaan samenwonen etc....in sommige gevallen hoor je dat ze bij elkaar blijven uit angst om alleen te komen te staan, in sommige gevallen gaan ze terug naar de ouders en in sommige gevallen trekken ze van het ene vriendje in bij de andere....Denk goed na of je dit wilt. Je bent te jong om bij iemand te blijven die zo wisselvallig is in zijn gedrag. Zou bijna zeggen dat deze jongen leidt aan een psychose waarbij hij snel in elkaar overlopende gedachten heeft; ondanks dat hij daar dan niets aan kan doen, vind ik persoonlijk dat je ook aan jezelf moet denken. Je verdient een vriend die er 100% voor je is en die toch wel enige concessie doet in de relatie met jou (al is het maar het voorbeeld van het naar huis fietsen waarover je vertelde).
                                                                                                                                                                                                                                                                                                
                                                                                                                                        
                    
            
                                
              zondag 19 oktober 2008 om 10:25
            
                            
                                                             
                                Natuurlijk is het maar één kant van het verhaal, wat we hier zien, Domnaiefmutsje. 
En TO weet zélf het beste hoe dingen in elkaar zitten, hoe de relatie eruit ziet, hoe haar gevoel is. Zij beleeft het op deze manier.. en dan zeg ik: als je pas 21 bent, en er zijn geen kinderen; waarom zou je dan zo blijven doorgaan?
Mij klinkt het niet bepaald lief in de oren. En weegt dat beetje lief op tegen al het andere waar zij tegenaan loopt?
                    En TO weet zélf het beste hoe dingen in elkaar zitten, hoe de relatie eruit ziet, hoe haar gevoel is. Zij beleeft het op deze manier.. en dan zeg ik: als je pas 21 bent, en er zijn geen kinderen; waarom zou je dan zo blijven doorgaan?
Mij klinkt het niet bepaald lief in de oren. En weegt dat beetje lief op tegen al het andere waar zij tegenaan loopt?
                                    Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
                                
                                                                                
                                
            
                                
              zondag 19 oktober 2008 om 10:28
            
                            
                                
                                quote:Elmervrouw schreef op 19 oktober 2008 @ 10:25:
Natuurlijk is het maar één kant van het verhaal, wat we hier zien, Domnaiefmutsje.
En TO weet zélf het beste hoe dingen in elkaar zitten, hoe de relatie eruit ziet, hoe haar gevoel is. Zij beleeft het op deze manier.. en dan zeg ik: als je pas 21 bent, en er zijn geen kinderen; waarom zou je dan zo blijven doorgaan?
Mij klinkt het niet bepaald lief in de oren. En weegt dat beetje lief op tegen al het andere waar zij tegenaan loopt?
Misschien niet. Maar waarom het geen kans geven? Al wordt het niets, het is een mooie leerschool om anders te gaan communiceren.
Want wees eens eerlijk, zijn er niet een hoop echtgenoten die gewoon prima zijn maar ook niet af en toe de hork uithangen? En wat dacht je van vrouwen zelf? De beschreven situatie klinkt als iets wat op te lossen is. Hij komt me niet over, op basis van dit verhaal, om hem een klootzak te noemen of niet goed genoeg. Dan vind ik dat wel voorbarig om dat te doen.
                    Natuurlijk is het maar één kant van het verhaal, wat we hier zien, Domnaiefmutsje.
En TO weet zélf het beste hoe dingen in elkaar zitten, hoe de relatie eruit ziet, hoe haar gevoel is. Zij beleeft het op deze manier.. en dan zeg ik: als je pas 21 bent, en er zijn geen kinderen; waarom zou je dan zo blijven doorgaan?
Mij klinkt het niet bepaald lief in de oren. En weegt dat beetje lief op tegen al het andere waar zij tegenaan loopt?
Misschien niet. Maar waarom het geen kans geven? Al wordt het niets, het is een mooie leerschool om anders te gaan communiceren.
Want wees eens eerlijk, zijn er niet een hoop echtgenoten die gewoon prima zijn maar ook niet af en toe de hork uithangen? En wat dacht je van vrouwen zelf? De beschreven situatie klinkt als iets wat op te lossen is. Hij komt me niet over, op basis van dit verhaal, om hem een klootzak te noemen of niet goed genoeg. Dan vind ik dat wel voorbarig om dat te doen.
                                
            
                                
              zondag 19 oktober 2008 om 10:31
            
                            
                                
                                quote:Detail schreef op 19 oktober 2008 @ 10:23:
Lieve MY87.....ik hoor veel verhalen a la die van jou. Veelal zie je dat jonge meisjes zich snel hechten aan een jongen, snel gaan samenwonen etc....in sommige gevallen hoor je dat ze bij elkaar blijven uit angst om alleen te komen te staan, in sommige gevallen gaan ze terug naar de ouders en in sommige gevallen trekken ze van het ene vriendje in bij de andere....Denk goed na of je dit wilt. Je bent te jong om bij iemand te blijven die zo wisselvallig is in zijn gedrag. Zou bijna zeggen dat deze jongen leidt aan een psychose waarbij hij snel in elkaar overlopende gedachten heeft; ondanks dat hij daar dan niets aan kan doen, vind ik persoonlijk dat je ook aan jezelf moet denken. Je verdient een vriend die er 100% voor je is en die toch wel enige concessie doet in de relatie met jou (al is het maar het voorbeeld van het naar huis fietsen waarover je vertelde).
Nu heeft ie weer een psychose
Kijk eens uit met conclusies trekken uit zo een kort verhaal.
wisselvallig? Meneer heeft een paar inschattingsfoutjes gemaakt. Shoot him. En dat terwijl zij hem liet raden wat ze wilde.
Stom, foutje, ff niet nagedacht. Psychotisch en niet goed voor je is de diagnose. Dan mag 99,9% van de mannelijke bevolking bij voorbaat afgeschoten worden.
                    Lieve MY87.....ik hoor veel verhalen a la die van jou. Veelal zie je dat jonge meisjes zich snel hechten aan een jongen, snel gaan samenwonen etc....in sommige gevallen hoor je dat ze bij elkaar blijven uit angst om alleen te komen te staan, in sommige gevallen gaan ze terug naar de ouders en in sommige gevallen trekken ze van het ene vriendje in bij de andere....Denk goed na of je dit wilt. Je bent te jong om bij iemand te blijven die zo wisselvallig is in zijn gedrag. Zou bijna zeggen dat deze jongen leidt aan een psychose waarbij hij snel in elkaar overlopende gedachten heeft; ondanks dat hij daar dan niets aan kan doen, vind ik persoonlijk dat je ook aan jezelf moet denken. Je verdient een vriend die er 100% voor je is en die toch wel enige concessie doet in de relatie met jou (al is het maar het voorbeeld van het naar huis fietsen waarover je vertelde).
Nu heeft ie weer een psychose
Kijk eens uit met conclusies trekken uit zo een kort verhaal.
wisselvallig? Meneer heeft een paar inschattingsfoutjes gemaakt. Shoot him. En dat terwijl zij hem liet raden wat ze wilde.
Stom, foutje, ff niet nagedacht. Psychotisch en niet goed voor je is de diagnose. Dan mag 99,9% van de mannelijke bevolking bij voorbaat afgeschoten worden.
                                
            
                                
              zondag 19 oktober 2008 om 10:33
            
                            
                                
                                Vier jaar samenzijn vind ik best een tijd op die leeftijd. Me dunkt dat je het dan geprobeerd hebt. En op een andere manier communiceren is leuk gezegd maar uiteindelijk is iemand gewoon zoals 'ie is. Beiden trouwens. Het zou dus ook zomaar kunnen dat de match niet ideaal is.
Waar ik zo benieuwd naar ben is wat er allemaal wél leuk is. Uit de OP blijken er nogal wat dingen te ontbreken in de relatie waar TO wel behoefte aan heeft. Ik denk dat anders communiceren weer een beetje makkelijk gezegd is.
Daar wordt bijvoorbeeld je seksleven niet beter van. Iemand met een lage seksdrive heeft een lage seksdrive. Als partner kun je hopen dat het wat beter wordt maar zo jong en dan al na vier jaar zo weinig seks belooft niet veel goeds, met of zonder communicatie. Als dat voor beiden geen probleem is, prima, maar MY87 heeft er last van.
Als MY behoefte heeft aan iemand die de wensen van uit haar ogen leest, dan is ze bij haar huidige vriend waarschijnlijk aan het verkeerde adres.
Dus ben ik benieuwd, wat is er nog allemaal wél leuk. Als het overwegend heel leuk is en er zijn een paar dingen, dan is daar (misschien) mee te leven, is dat niet zo dan denk ik dat vier jaar samenzijn en ontevreden zijn over vrij elementaire zaken best al lang is.
                    Waar ik zo benieuwd naar ben is wat er allemaal wél leuk is. Uit de OP blijken er nogal wat dingen te ontbreken in de relatie waar TO wel behoefte aan heeft. Ik denk dat anders communiceren weer een beetje makkelijk gezegd is.
Daar wordt bijvoorbeeld je seksleven niet beter van. Iemand met een lage seksdrive heeft een lage seksdrive. Als partner kun je hopen dat het wat beter wordt maar zo jong en dan al na vier jaar zo weinig seks belooft niet veel goeds, met of zonder communicatie. Als dat voor beiden geen probleem is, prima, maar MY87 heeft er last van.
Als MY behoefte heeft aan iemand die de wensen van uit haar ogen leest, dan is ze bij haar huidige vriend waarschijnlijk aan het verkeerde adres.
Dus ben ik benieuwd, wat is er nog allemaal wél leuk. Als het overwegend heel leuk is en er zijn een paar dingen, dan is daar (misschien) mee te leven, is dat niet zo dan denk ik dat vier jaar samenzijn en ontevreden zijn over vrij elementaire zaken best al lang is.
            
                                
              zondag 19 oktober 2008 om 10:35
            
                            
                                                             
                                DNMutsje ; ik snap niet dat wanneer je nog niet aan alle kanten gebonden bent ( koophuis , kinderen , huwelijk  ) je met een niet-leuke relatie genoegen neemt . Begin je leuk en wordt het om de een of andere reden minder leuk , dan begrijp ik dat iemand niet meteen de kuierlatten neemt . Maar waarom associeren zoveel mensen een relatie met hobbels , werken , veranderen etc ?
                                                                                                                                                                                                                                                                                                
                                                                                                                    
                    
                                    Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
                                
                                                                                
                                
            
                                
              zondag 19 oktober 2008 om 10:37
            
                            
                                
                                Eleonora, juist 4 jaar is bijzonder en zou je niet zomaar op moeten geven. (tenzij het natuurlijk echt niet meer kan en er geen liefde meer is)
Hoeveel stellen gaan gewoon jaren door met op dezelfde manier met elkaar omgaan en communiceren niet en luisteren eigenlijk niet naar elkaar.
Als ik TO lees, communiceert zij ook niet echt handig. Die twee zullen elkaar versterken. Maar door, op zijn minst een poging te wagen omdat je 4 jaar niet zomaar wil opgeven, naar elkaar toe te komen door een andere wijze van communiceren toe te passen zou je nader tot elkaar kunnen komen.
Waarom meteen opgeven?
En is het nu zo verschrikkelijk wat hij heeft gedaan? Stom wel ja, maar echt verschrikkelijk?
                    Hoeveel stellen gaan gewoon jaren door met op dezelfde manier met elkaar omgaan en communiceren niet en luisteren eigenlijk niet naar elkaar.
Als ik TO lees, communiceert zij ook niet echt handig. Die twee zullen elkaar versterken. Maar door, op zijn minst een poging te wagen omdat je 4 jaar niet zomaar wil opgeven, naar elkaar toe te komen door een andere wijze van communiceren toe te passen zou je nader tot elkaar kunnen komen.
Waarom meteen opgeven?
En is het nu zo verschrikkelijk wat hij heeft gedaan? Stom wel ja, maar echt verschrikkelijk?
            
                                
              zondag 19 oktober 2008 om 10:38
            
                            
                                                             
                                Asperger?? Psychose?
Waar slaat dat op? Hoe kun je dat in vredesnaam zeggen over een jongen waar je geen klap vanaf weet.
Daar help je MY87 toch ook helemaal niet mee?
MY87, als je vind dat hij met je mee moet fietsen moet je dat gewoon letterlijk tegen hem zeggen. Als je je zorgen maakt over zijn drankgebruik, moet je dat gewoon tegen hem zeggen. Als je het graag wat spannender wilt in bed, idem. En dan goed luisteren naar zijn reacties in plaats van zelf invullen wat hij bedoelt. En hem serieus nemen. Mocht zijn reactie niet zijn wat je belangrijk, leuk etc vindt, dan kun je je afvragen of hij de juiste partner voor je is. Daar zou ik dan als ik jou was ook heel duidelijk over zijn.
                    Waar slaat dat op? Hoe kun je dat in vredesnaam zeggen over een jongen waar je geen klap vanaf weet.
Daar help je MY87 toch ook helemaal niet mee?
MY87, als je vind dat hij met je mee moet fietsen moet je dat gewoon letterlijk tegen hem zeggen. Als je je zorgen maakt over zijn drankgebruik, moet je dat gewoon tegen hem zeggen. Als je het graag wat spannender wilt in bed, idem. En dan goed luisteren naar zijn reacties in plaats van zelf invullen wat hij bedoelt. En hem serieus nemen. Mocht zijn reactie niet zijn wat je belangrijk, leuk etc vindt, dan kun je je afvragen of hij de juiste partner voor je is. Daar zou ik dan als ik jou was ook heel duidelijk over zijn.
                                    Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
                                
                                                                                
            
                                
              zondag 19 oktober 2008 om 10:38