Relaties
alle pijlers
mijn vrouw is plots veranderd
donderdag 23 oktober 2008 om 13:20
Hallo,
even kort mijn situatie schetsen: Ik ben in januari 4 jaar samen en 1jaar getrouwd met mijn vrouw, we hebben een dochtertje van 2 jaar eind december.
buiten mijn gezin heb ik een grote passie nl. muziek, die passie vraagt de zaterdag namiddag en zo is het afgesproken in onze relatie.
Sinds enige tijd heeft mijn vrouw besloten iets aan haar conditie/gewicht te doen en gat enkele keren in de week naar infraligne.
Daar is haar metamorphose begonnen, ze voelt zich zelfzekerder en "terug zoals vroeger". Voor haar relatie met mij had ze een resem van slechte partners gehad die haar bedrogen en belogen. in het begin merkte ik dat ook bij mij, ze durfde al eens mails en sms'n controleren van me mr ik had toch niks te verbergen, ik ben haar al die tijd trouw gebleven en wil dit ook zo houden.
Nu heeft ze ook haar hobby en dat is een goeie zaak, dacht ik althans. ze heeft daar iemand leren kennen "een goeie boezem vriend" waarmee ze kan lol maken en die haar terug haar jeugdige ik kan laten zijn op café vb. Dit heeft ze voor onze relatie ook nog gehad met iemand en ik bessef nu hoe de vork aan de steel zit. ik was zeer jaloers in het begin, maar ik laat haar zijn dat ik haar vertrouw en laat haar doen. Maar door die eerste "jaloerse" periode van mij zijn er enorme discuties ontstaan waardoor ik kwetsende dingen zegde. Het scheelde niet veel of we gingen uit elkaar.
Doordat feit ben ik dan ook te weten gekomen dat ze al heel onze relatie mijn lopende agenda is en haar ergert aan allerlei verstrooidheden van me. ze kropte dit allemaal op totdat een week of drie geleden de bom ontplofte. Nu besef ik maar al te goed hoe ik alles heb verwaarloosd en ik wil hier echt aan werken, aan mezelf. om de man te worden die zij nodig heeft. de "haan" van de ren ipv een tweede kip waar zij ook moet voor zorgen.
Ze zal hier idd veel tijd voor nodig hebben om alles te verwerken en om te zien dat ik het uiteindelijk wel meen en zal uithouden. maar ik wil haar echt niet kwijt, want dan verlies ik mijn grote liefde, maar ook een heel deel van de tijd met mijn dochter samen. Ze zegt dat het haar moeilijk valt te zeggen dat ze van me houdt, ze geeft wel nog altijd om me maar van houden van kan ze op dit moment niet spreken.
Nu ik weet dat in iedere relatie de liefde wel eens kan vervagen ik heb zelf ook zo'n periode gehad (die ik niet liet blijken) maar de liefde is terug "en of".
Ik heb het nu enorm moeilijk te wachten op haar (althans ik een geduldig persoon ben) ik ga kapot vanbinnen zonder haar liefde. ik krijg wel genegenheid en erkenning van haar maar dat is niet genoeg, ik voel me leeg en wil terug geliefd worden door haar.
Dit is zo een beetje mijn pijn die ik heb en wil genezen.
bedankt om te luisteren,
even kort mijn situatie schetsen: Ik ben in januari 4 jaar samen en 1jaar getrouwd met mijn vrouw, we hebben een dochtertje van 2 jaar eind december.
buiten mijn gezin heb ik een grote passie nl. muziek, die passie vraagt de zaterdag namiddag en zo is het afgesproken in onze relatie.
Sinds enige tijd heeft mijn vrouw besloten iets aan haar conditie/gewicht te doen en gat enkele keren in de week naar infraligne.
Daar is haar metamorphose begonnen, ze voelt zich zelfzekerder en "terug zoals vroeger". Voor haar relatie met mij had ze een resem van slechte partners gehad die haar bedrogen en belogen. in het begin merkte ik dat ook bij mij, ze durfde al eens mails en sms'n controleren van me mr ik had toch niks te verbergen, ik ben haar al die tijd trouw gebleven en wil dit ook zo houden.
Nu heeft ze ook haar hobby en dat is een goeie zaak, dacht ik althans. ze heeft daar iemand leren kennen "een goeie boezem vriend" waarmee ze kan lol maken en die haar terug haar jeugdige ik kan laten zijn op café vb. Dit heeft ze voor onze relatie ook nog gehad met iemand en ik bessef nu hoe de vork aan de steel zit. ik was zeer jaloers in het begin, maar ik laat haar zijn dat ik haar vertrouw en laat haar doen. Maar door die eerste "jaloerse" periode van mij zijn er enorme discuties ontstaan waardoor ik kwetsende dingen zegde. Het scheelde niet veel of we gingen uit elkaar.
Doordat feit ben ik dan ook te weten gekomen dat ze al heel onze relatie mijn lopende agenda is en haar ergert aan allerlei verstrooidheden van me. ze kropte dit allemaal op totdat een week of drie geleden de bom ontplofte. Nu besef ik maar al te goed hoe ik alles heb verwaarloosd en ik wil hier echt aan werken, aan mezelf. om de man te worden die zij nodig heeft. de "haan" van de ren ipv een tweede kip waar zij ook moet voor zorgen.
Ze zal hier idd veel tijd voor nodig hebben om alles te verwerken en om te zien dat ik het uiteindelijk wel meen en zal uithouden. maar ik wil haar echt niet kwijt, want dan verlies ik mijn grote liefde, maar ook een heel deel van de tijd met mijn dochter samen. Ze zegt dat het haar moeilijk valt te zeggen dat ze van me houdt, ze geeft wel nog altijd om me maar van houden van kan ze op dit moment niet spreken.
Nu ik weet dat in iedere relatie de liefde wel eens kan vervagen ik heb zelf ook zo'n periode gehad (die ik niet liet blijken) maar de liefde is terug "en of".
Ik heb het nu enorm moeilijk te wachten op haar (althans ik een geduldig persoon ben) ik ga kapot vanbinnen zonder haar liefde. ik krijg wel genegenheid en erkenning van haar maar dat is niet genoeg, ik voel me leeg en wil terug geliefd worden door haar.
Dit is zo een beetje mijn pijn die ik heb en wil genezen.
bedankt om te luisteren,
donderdag 23 oktober 2008 om 15:27
quote:opzoeknaardeoplossing schreef op 23 oktober 2008 @ 15:25:
[...]
ze heeft al tegen me gezegd dat als ik wil ook eens gerust mag gaan uitgaan zonder terug thuis te komen als ik het op voorhand zeg.
maar dat wil ik niet, ik wil bij haar zijn.
dus ik dnk niet dat ze daarvan zou schrikken
Dat weet ze, dat je dat niet wil dus ze kan dat makkelijk zeggen.
Maar als je echt de daad bij het woord voegt piept ze wel anders.
Zeg de rest van de middag tegen jezelf: IK LAAT NIET MET ME SOLLEN!!!
[...]
ze heeft al tegen me gezegd dat als ik wil ook eens gerust mag gaan uitgaan zonder terug thuis te komen als ik het op voorhand zeg.
maar dat wil ik niet, ik wil bij haar zijn.
dus ik dnk niet dat ze daarvan zou schrikken
Dat weet ze, dat je dat niet wil dus ze kan dat makkelijk zeggen.
Maar als je echt de daad bij het woord voegt piept ze wel anders.
Zeg de rest van de middag tegen jezelf: IK LAAT NIET MET ME SOLLEN!!!
.
donderdag 23 oktober 2008 om 15:30
donderdag 23 oktober 2008 om 15:31
donderdag 23 oktober 2008 om 15:33
donderdag 23 oktober 2008 om 15:42
Je bent veel en veel te goed voor haar. Het is tegenover jou totaal respectloos dat ze bij die "zogenaamde"boezemvriend van haar gaat slapen. Echt kom op hoor, je mag het zo niet laten gebeuren. Op deze manier laat je de weg voor haar open om te doen en laten wat ze wil (vreemdgaan). Jullie zijn partners, jullie hebben een kind, je hebt alle recht om hier wat van te zeggen. Vrijheid is belangrijk, maar respect voor elkaar ook en daar ontbreekt het haar een beetje aan.
donderdag 23 oktober 2008 om 15:45
quote:opzoeknaardeoplossing schreef op 23 oktober 2008 @ 15:02:
ik wil haar nu echt wel vertellen dat ik liever heb dat ze thuis blijft, maar ik ben gewoon enorm bangNEEN, niet thuis blijven, er SAMEN op uit!!! Met zijn 3en!!!!! Laat haar zien dat jij de partner bent waar jullie gezin behoefte aan heeft. Niet thuis op de bank zitten. (dat kan nog 50 jaar
ik wil haar nu echt wel vertellen dat ik liever heb dat ze thuis blijft, maar ik ben gewoon enorm bangNEEN, niet thuis blijven, er SAMEN op uit!!! Met zijn 3en!!!!! Laat haar zien dat jij de partner bent waar jullie gezin behoefte aan heeft. Niet thuis op de bank zitten. (dat kan nog 50 jaar
donderdag 23 oktober 2008 om 15:48
quote:opzoeknaardeoplossing schreef op 23 oktober 2008 @ 15:37:
ok ik ga het onderste uit de kan halen en het haar gewoon zeggen.
ik denk nu dat ze wel zal verstaan dat we doordat we in zo'n fase van relatie zitten ik wil dat we bij elkaar zijn tot we eruit zijn gekomenSuper! Maar probeer daar dan wel de tijd voor te vinden, dat je niet door telefoontjes en/of kind wordt gestoord, want ik vrees met grote vrezen dat dit een heel lang en emotioneel gesprek zal worden.
ok ik ga het onderste uit de kan halen en het haar gewoon zeggen.
ik denk nu dat ze wel zal verstaan dat we doordat we in zo'n fase van relatie zitten ik wil dat we bij elkaar zijn tot we eruit zijn gekomenSuper! Maar probeer daar dan wel de tijd voor te vinden, dat je niet door telefoontjes en/of kind wordt gestoord, want ik vrees met grote vrezen dat dit een heel lang en emotioneel gesprek zal worden.
donderdag 23 oktober 2008 om 15:48
quote:opzoeknaardeoplossing schreef op 23 oktober 2008 @ 14:10:
in die 4jaar had ik nog nooit een strijkijzer aangeraakt en eergisteren deed ik een hele mand omdat zij eerder die dag gezegd had dat ze moe was en wat last had. daarom heb ik gestreken om zo mijn inzet te tonen en ze iets uit te sparen
Ik wil niet lullig doen, maar waarom zie je dat pas na 4 jaar? Met één keer strijken maak je 4 jaar niet-strijken echt niet goed hoor...
Begrijp me niet verkeerd, het is mooi dat je inzet toont en op jouw manier iets voor haar doet, maar ik denk dat het heel ongeloofwaardig overkomt als je in vier jaar nog geen strijkijzer hebt aangeraakt en nu ineens liefdevol gaat strijken. Het ligt echt wel dieper dan dat.
Ze zal eerder denken 'oh, hij kan blijkbaar wél strijken' dan dat ze denkt 'oh hij strijkt, nu heb ik mijn boezemvriend niet meer nodig'. Ofzoiets.
Bovendien is het vaak zo dat als je zegt dat je graag iets ánders zou willen zien, dat een week, hooguit twee wordt volgehouden, en daarna verval je toch weer in het oude patroon, want dat is nu eenmaal je 'ik'.
in die 4jaar had ik nog nooit een strijkijzer aangeraakt en eergisteren deed ik een hele mand omdat zij eerder die dag gezegd had dat ze moe was en wat last had. daarom heb ik gestreken om zo mijn inzet te tonen en ze iets uit te sparen
Ik wil niet lullig doen, maar waarom zie je dat pas na 4 jaar? Met één keer strijken maak je 4 jaar niet-strijken echt niet goed hoor...
Begrijp me niet verkeerd, het is mooi dat je inzet toont en op jouw manier iets voor haar doet, maar ik denk dat het heel ongeloofwaardig overkomt als je in vier jaar nog geen strijkijzer hebt aangeraakt en nu ineens liefdevol gaat strijken. Het ligt echt wel dieper dan dat.
Ze zal eerder denken 'oh, hij kan blijkbaar wél strijken' dan dat ze denkt 'oh hij strijkt, nu heb ik mijn boezemvriend niet meer nodig'. Ofzoiets.
Bovendien is het vaak zo dat als je zegt dat je graag iets ánders zou willen zien, dat een week, hooguit twee wordt volgehouden, en daarna verval je toch weer in het oude patroon, want dat is nu eenmaal je 'ik'.
donderdag 23 oktober 2008 om 15:50
donderdag 23 oktober 2008 om 15:53
quote:wanda_p schreef op 23 oktober 2008 @ 15:48:
Als jij nog nooit iets in het huishouden hebt gedaan lijkt me inderdaad dat er ontzettend veel mis is in jullie relatie. Een wonder dat je vrouw niet na een paar maanden al gillend is weggerend.
Er staat toch niet dat hij nog nooit iets in het huishouden gedaan heeft, huishouden is meer dan alleen strijken.
We weten niets over de taakverdeling tussen hen, hoeveel ze beiden buitenhuis werken, enz. Daar kunnen we dus niet over oordelen.
Als jij nog nooit iets in het huishouden hebt gedaan lijkt me inderdaad dat er ontzettend veel mis is in jullie relatie. Een wonder dat je vrouw niet na een paar maanden al gillend is weggerend.
Er staat toch niet dat hij nog nooit iets in het huishouden gedaan heeft, huishouden is meer dan alleen strijken.
We weten niets over de taakverdeling tussen hen, hoeveel ze beiden buitenhuis werken, enz. Daar kunnen we dus niet over oordelen.
donderdag 23 oktober 2008 om 15:57
Je zegt dat je haar niet kwijt wil, maar volgens mij ben je haar al kwijt. En als je haar naar hem laat gaan (inclusief overnachting) dan helemaal. In haar hoofd is ze al niet meer bij jou. Al blijven jullie nog maanden fysiek bij elkaar, zij heeft volgens mij al voor hem gekozen. En jij geeft haar de kans om hem beter te leren kennen, zodat ze de tijd heeft om te zien of zijn gras idd groener is. En als dat zo is, dan is zij degeen die een punt achter jullie relatie zet. En als dat niet zo is, blijft ze bij jou, tot ze een volgende tegenkomt, want ik heb het idee dat ze niet gelukkig is met jou of jullie relatie.
Volgens mij moet jij je grens nu aan gaan geven. Hoe moeilijk het ook is. Dus haar nu al laten kiezen voor hem of voor jou en niet gaan zitten afwachten omdat je haar niet kwijt wil. Want zo raak je je zelf kwijt...
Sterkte
Volgens mij moet jij je grens nu aan gaan geven. Hoe moeilijk het ook is. Dus haar nu al laten kiezen voor hem of voor jou en niet gaan zitten afwachten omdat je haar niet kwijt wil. Want zo raak je je zelf kwijt...
Sterkte
donderdag 23 oktober 2008 om 16:03
Ja Marianne dat is wat we de hele tijd proberen te zeggen. Opzoek is bang om haar te confronteren omdat hij bang is voor het antwoord. En laat dan liever met zich sollen. Maar dat is nu afgelopen he, op zoek?
En ik sluit niet uit dat ze jou toch eigenlijk helemaal niet kwijt wil en zich rot schrikt als je opeens wel met de vuist op tafel slaat en zij jou dreigt kwijt te raken, in plaats van andersom. Zo'n omkering van de rollen kan een grote impact hebben.
Zolang ze én jou kan hebben, én hem, heeft ze het veel te makkelijk. Als ze niet hoéft te kiezen, waarom zou ze dat dan doen?
Zeg het nog een keertje hardop: Ik laat niet meer met me sollen!!
En ik sluit niet uit dat ze jou toch eigenlijk helemaal niet kwijt wil en zich rot schrikt als je opeens wel met de vuist op tafel slaat en zij jou dreigt kwijt te raken, in plaats van andersom. Zo'n omkering van de rollen kan een grote impact hebben.
Zolang ze én jou kan hebben, én hem, heeft ze het veel te makkelijk. Als ze niet hoéft te kiezen, waarom zou ze dat dan doen?
Zeg het nog een keertje hardop: Ik laat niet meer met me sollen!!
.
donderdag 23 oktober 2008 om 23:10
Het is 23:00 uur.
Ik ben heel benieuwd hoe het met je gaat OpZoek.
Laat je snel wat horen?
En over het huishouden. Het klinkt altijd zo vanzelfsprekend dat ieder zijn steentje bijdraagt, maar het ligt maar net aan de rolverdeling.
Ik zelf werk 30 uur in de week, mijn man 45.
Ik zou het belachelijk vinden als hij ook nog eens moet gaan staan strijken als hij thuiskomt uit zijn werk.
Het huishouden is voor mij.
Dat werkt gewoon in elk gezin anders.
Ik ben heel benieuwd hoe het met je gaat OpZoek.
Laat je snel wat horen?
En over het huishouden. Het klinkt altijd zo vanzelfsprekend dat ieder zijn steentje bijdraagt, maar het ligt maar net aan de rolverdeling.
Ik zelf werk 30 uur in de week, mijn man 45.
Ik zou het belachelijk vinden als hij ook nog eens moet gaan staan strijken als hij thuiskomt uit zijn werk.
Het huishouden is voor mij.
Dat werkt gewoon in elk gezin anders.
vrijdag 24 oktober 2008 om 09:47
Hoi OpZoek, hoe gaat het nu? Heb je gisteren nog met haar gepraat?
Ik ben het met bovenstaande adviezen eens. En de kans is inderdaad aanwezig dat je haar al kwijt bent.
Ik heb zelf in zo'n situatie gezeten. Mijn vriend had een goede vriendin. Hij had een klik met haar en wilde haar steeds vaker zien. Hij zei altijd dat ze alleen vrienden waren en dat ik hem moest vertrouwen. Ondertussen is hij niet meer mijn vriend maar die van haar.
Achteraf gezien zie ik dat hij toen allang niet meer voor ons ging, maar vooral voor zichzelf de weg koos die hem het snelst leuke dingen bracht. Eigenlijk was ik hem al langer kwijt dan de dag dat het uitging.
Mijn ex zei ook dat hij het leuk voor mij zou vinden als ik een mannelijke vriend had met wie ik zo goed op kon schieten als hij met haar.
Ik vind mijn ex ook erg veranderd (al tijdens onze relatie).
Bij mij was er ook echte relatiecrisis/uit elkaar gaan nodig voordat ik alles van onze relatie wat helderder zag, maar op dat moment was het dus al te laat. Dus ik hoop dat je het gesprek met haar aangaat (of gister al bent aan gegaan) en dat je niet wacht tot de situatie vanzelf wel op zijn pootjes terecht komt.
Denk om je eigen grenzen. Want met wat voor gevoel breng jij je avond en nacht door als je weet dat je vrouw bij hem is?
Succes!
Ik ben het met bovenstaande adviezen eens. En de kans is inderdaad aanwezig dat je haar al kwijt bent.
Ik heb zelf in zo'n situatie gezeten. Mijn vriend had een goede vriendin. Hij had een klik met haar en wilde haar steeds vaker zien. Hij zei altijd dat ze alleen vrienden waren en dat ik hem moest vertrouwen. Ondertussen is hij niet meer mijn vriend maar die van haar.
Achteraf gezien zie ik dat hij toen allang niet meer voor ons ging, maar vooral voor zichzelf de weg koos die hem het snelst leuke dingen bracht. Eigenlijk was ik hem al langer kwijt dan de dag dat het uitging.
Mijn ex zei ook dat hij het leuk voor mij zou vinden als ik een mannelijke vriend had met wie ik zo goed op kon schieten als hij met haar.
Ik vind mijn ex ook erg veranderd (al tijdens onze relatie).
Bij mij was er ook echte relatiecrisis/uit elkaar gaan nodig voordat ik alles van onze relatie wat helderder zag, maar op dat moment was het dus al te laat. Dus ik hoop dat je het gesprek met haar aangaat (of gister al bent aan gegaan) en dat je niet wacht tot de situatie vanzelf wel op zijn pootjes terecht komt.
Denk om je eigen grenzen. Want met wat voor gevoel breng jij je avond en nacht door als je weet dat je vrouw bij hem is?
Succes!
