Relaties
alle pijlers
Ik wil alleen op reis, maar man is het er niet mee eens.
maandag 27 oktober 2008 om 12:13
Hoi! Ik heb een tijdje gezocht tussen de andere onderwerpen, maar niets vergelijkbaars gevonden met mijn probleem, dus vandaar dat ik mijn eigen topic maar ben begonnen. Ik ben nu 4 jaar getrouwd met de man waar ik 6 jaar een relatie mee heb. We zijn gelukkig met elkaar en hebben samen een goedlopend bedrijfje. Nu heb ik al vanaf mijn 18e de wens om alleen een wereldreis maken. Door omstandigheden is het er nooit van gekomen. De laatste 2 jaar ben ik er toch weer erg mee bezig om dit eventueel alsnog te gaan doen. We hebben geen kinderen, dus het zou nu nog mooi kunnen voordat we er aan zouden beginnen, als het allemaal zou lukken natuurlijk. (ook niet meer vanzelfsprekend tegenwoordig) Maar goed, mijn man is het er niet mee eens. Hij kan niet zonder mij zegt hij en zeker niet zo'n lange periode.(3 maanden tot een half jaar) We hebben er laatst zo'n ruzie over gehad: hij heeft aangegeven, dat als ik dit wil doorzetten ik maar van hem moet scheiden. Ik hou heel veel van hem en wil hem niet kwijt, maar hij pakt als het ware mijn droom af. Wat moet ik toch doen?
donderdag 30 oktober 2008 om 18:03
quote:Appelsientje schreef op 30 oktober 2008 @ 15:51:
Waarom Moondancer?
Omdat TO door sommigen wordt afgeschilderd als egoïstisch terwijl ik weet hoe het voelt om zo´n wens te hebben. Bovendien is ze bereid allerlei concessies te doen om haar man tegemoet te komen maar dat wordt gewoon van tafel geveegd.
Ik hoop dat ik nooit in haar situatie terecht kom, want het lijkt me heel erg moeilijk en frustrerend.
Waarom Moondancer?
Omdat TO door sommigen wordt afgeschilderd als egoïstisch terwijl ik weet hoe het voelt om zo´n wens te hebben. Bovendien is ze bereid allerlei concessies te doen om haar man tegemoet te komen maar dat wordt gewoon van tafel geveegd.
Ik hoop dat ik nooit in haar situatie terecht kom, want het lijkt me heel erg moeilijk en frustrerend.
donderdag 30 oktober 2008 om 20:38
Mijn man is ook drie jaar geleden drie maanden door Amerika wezen trekken. Altijd al een jongensdroom van hem en zijn beste vriend geweest. En ze zijn gegaan, fantastische tijd gehad. En ja ik heb em ontzettend gemist, soms huilend op de bank en op bed gelegen. Maar veranderd teruggekomen? Nee, ik was der echt wel bang voor dat alles anders zou zijn. Maar het was alsof ie nooit weg was geweest.
Ik zou het mezelf altijd kwalijk hebben genomen als ik hem dit had "verboden".
Zo kan het dus ook....
Ik zou het mezelf altijd kwalijk hebben genomen als ik hem dit had "verboden".
Zo kan het dus ook....
vrijdag 31 oktober 2008 om 08:53
Reisfan, ik denk dat je toch moet proberen tot hem door te dringen. Jullie moeten hier gewoon over gaan praten. Ik kan me voorstellen dat jij wilt reizen (alhoewel ik dat juist liever mét mijn man zou doen, maar goed dat is persoonlijk), maar ik kan me ook voorstellen dat jou man het niet ziet zitten dat jij 6 maanden weg bent. Hij zal op één of andere manier doodsbenauwd zijn om je te verliezen om zulke forse chantage middelen te gebruiken.
Ik denk dat je eerst moet proberen te gaan begrijpen wat hij voelt en waarom hij dat zo voelt. Zonder te beginnen over wat jij wilt, probeer aan te geven dat je zijn reactie begrijpt. En sta niet afwijzend tegenover zijn gevoel. Als hij zich begrepen zal voelen door jou, zal hij zich denk ik eerder durven open te stellen. En als hij dat doet, kun je echt een gesprek beginnen over wat er nu werkelijk gaande is. En misschien kunnen jullie dan toch tot een compromis komen.
Ik denk dat je eerst moet proberen te gaan begrijpen wat hij voelt en waarom hij dat zo voelt. Zonder te beginnen over wat jij wilt, probeer aan te geven dat je zijn reactie begrijpt. En sta niet afwijzend tegenover zijn gevoel. Als hij zich begrepen zal voelen door jou, zal hij zich denk ik eerder durven open te stellen. En als hij dat doet, kun je echt een gesprek beginnen over wat er nu werkelijk gaande is. En misschien kunnen jullie dan toch tot een compromis komen.
zaterdag 1 november 2008 om 16:31
Toevallig kwamen Capiman en ik ook op het onderwerp 'alleen reizen' vanochtend. We gaan eind dit jaar samen 11 weken op reis. Zijn vrije dagen voor volgend jaar zijn dan al zo goed als op, terwijl ik dan nog weet ik hoeveel maanden heb staan. We hadden het er dus over dat we volgend jaar misschien ook nog een keer apart op reis kunnen gaan; hij 1,5 week naar Jordanië en ik 3 of 4 weken naar Mali. Ik ben namelijk al in Jordanië geweest, en hij al in Mali, dus daar zullen we als we samen gaan niet zo snel meer naar toe gaan. En zo kom ik tenminste van mijn vrije dagen af, zonder dat ik doelloos thuis zit. Ik weet zeker dat we elkaar ontzettend zullen missen, maar ook dat we weer heel blij zullen zijn om elkaar weer te zien daarna, zonder dat we bang zijn dat onze relatie daardoor heel anders wordt. Nu is een maand natuurlijk niet te vergelijken met 3 tot 6 maanden, maar ik wil wel even aangeven dat we elkaar zo'n reis apart van elkaar wel gunnen.
zaterdag 1 november 2008 om 16:45
quote:Capibara schreef op 01 november 2008 @ 16:31:
Toevallig kwamen Capiman en ik ook op het onderwerp 'alleen reizen' vanochtend. We gaan eind dit jaar samen 11 weken op reis. Zijn vrije dagen voor volgend jaar zijn dan al zo goed als op, terwijl ik dan nog weet ik hoeveel maanden heb staan. We hadden het er dus over dat we volgend jaar misschien ook nog een keer apart op reis kunnen gaan; hij 1,5 week naar Jordanië en ik 3 of 4 weken naar Mali. Ik ben namelijk al in Jordanië geweest, en hij al in Mali, dus daar zullen we als we samen gaan niet zo snel meer naar toe gaan. En zo kom ik tenminste van mijn vrije dagen af, zonder dat ik doelloos thuis zit. Ik weet zeker dat we elkaar ontzettend zullen missen, maar ook dat we weer heel blij zullen zijn om elkaar weer te zien daarna, zonder dat we bang zijn dat onze relatie daardoor heel anders wordt. Nu is een maand natuurlijk niet te vergelijken met 3 tot 6 maanden, maar ik wil wel even aangeven dat we elkaar zo'n reis apart van elkaar wel gunnen.Ik denk wel dat daar verschil in beleving in zit voor jullie t.o.v. de man van TO. Die man is 'n huismus die nooit op reis gaat. Hij weet niet wat reizen met iemand doet en ziet alleen maar beren op de weg. Als je samen een reispassie deelt en ook weet hoe het er op dat soort reizen aan toe gaat dan denk ik wel dat het makkelijker is de ander los te laten zonder dat je je zorgen gaat maken over of hij/zij verandert. Je zit op dat vlak tenslotte al op dezelfde lijn.
Toevallig kwamen Capiman en ik ook op het onderwerp 'alleen reizen' vanochtend. We gaan eind dit jaar samen 11 weken op reis. Zijn vrije dagen voor volgend jaar zijn dan al zo goed als op, terwijl ik dan nog weet ik hoeveel maanden heb staan. We hadden het er dus over dat we volgend jaar misschien ook nog een keer apart op reis kunnen gaan; hij 1,5 week naar Jordanië en ik 3 of 4 weken naar Mali. Ik ben namelijk al in Jordanië geweest, en hij al in Mali, dus daar zullen we als we samen gaan niet zo snel meer naar toe gaan. En zo kom ik tenminste van mijn vrije dagen af, zonder dat ik doelloos thuis zit. Ik weet zeker dat we elkaar ontzettend zullen missen, maar ook dat we weer heel blij zullen zijn om elkaar weer te zien daarna, zonder dat we bang zijn dat onze relatie daardoor heel anders wordt. Nu is een maand natuurlijk niet te vergelijken met 3 tot 6 maanden, maar ik wil wel even aangeven dat we elkaar zo'n reis apart van elkaar wel gunnen.Ik denk wel dat daar verschil in beleving in zit voor jullie t.o.v. de man van TO. Die man is 'n huismus die nooit op reis gaat. Hij weet niet wat reizen met iemand doet en ziet alleen maar beren op de weg. Als je samen een reispassie deelt en ook weet hoe het er op dat soort reizen aan toe gaat dan denk ik wel dat het makkelijker is de ander los te laten zonder dat je je zorgen gaat maken over of hij/zij verandert. Je zit op dat vlak tenslotte al op dezelfde lijn.
zondag 2 november 2008 om 14:04
Ik vind sommige reacties bijna te grappig voor woorden. Grappig en tegelijkertijd benauwend en verstikkend. Er wordt geredeneerd alsof je van tevoren alles kunt uitstippelen, overzien, vastleggen en verankeren. Ook zie ik dat veel mensen heftig reageren op de zienswijze dat je je eigen gang moet kunnen gaan in een relatie, er zijn hier en daar kennelijk gevoelige snaren geraakt. Ook valt het op dat men aan wat TO vertelt conclusies worden verbonden als: egoistisch, drammerig, klein kind etc.
Geen ruimte om te veranderen van gedachten, te spelen met je wensen en te kijken wat je er mee wilt/kunt, geen ruimte om te twijfelen, want tja, je hebt je vastgelegd in een huwelijk dus oh wee als je iets denkt/doet/voelt wat in strijd is met het huwelijk. Dat absolute, daar krijg ik het benauwd van. Dat je nu eenmaal voor 'iets' gekozen hebt en daar tot in de eeuwigheid aan vast zit, of dit nu een huwelijk, een eigen zaak, een belofte of keuze is....je zit er aan vast.
Gelukkig zijn er mensen die hier wat realistischer in staan. Een relatie is niet statisch, het is dynamisch. Het groeit, bloeit of sterft af. Het is niet zo dat als je in een huwelijk of relatie stapt je meteen al moet weten wie je bent, wat je wilt en hoe je 't wilt. Dat kun je in een relatie toch niet van elkaar verlangen? Dat je een overzicht van elkaar krijgt waarin alles vastgelegd is?
Sommige dingen ontdek je gaandeweg, pas je aan, je verandert van gedachten (ja dat mag), wat je vorig jaar geloofde, zet je nu aan de kant. En soms heb je partners die dat snappen en daar de ruimte voor bieden en je hebt partners die zelf niks van groei moeten hebben en je daar in willen belemmeren. Want groei is verandering en stel dat die verandering inhoudt dat de relatie eindigt? Is dat dan het eind van de wereld? Aan sommige reacties te lezen zou ik bijna denken van wel maar de soep wordt niet zo heet gegeten....
Geen ruimte om te veranderen van gedachten, te spelen met je wensen en te kijken wat je er mee wilt/kunt, geen ruimte om te twijfelen, want tja, je hebt je vastgelegd in een huwelijk dus oh wee als je iets denkt/doet/voelt wat in strijd is met het huwelijk. Dat absolute, daar krijg ik het benauwd van. Dat je nu eenmaal voor 'iets' gekozen hebt en daar tot in de eeuwigheid aan vast zit, of dit nu een huwelijk, een eigen zaak, een belofte of keuze is....je zit er aan vast.
Gelukkig zijn er mensen die hier wat realistischer in staan. Een relatie is niet statisch, het is dynamisch. Het groeit, bloeit of sterft af. Het is niet zo dat als je in een huwelijk of relatie stapt je meteen al moet weten wie je bent, wat je wilt en hoe je 't wilt. Dat kun je in een relatie toch niet van elkaar verlangen? Dat je een overzicht van elkaar krijgt waarin alles vastgelegd is?
Sommige dingen ontdek je gaandeweg, pas je aan, je verandert van gedachten (ja dat mag), wat je vorig jaar geloofde, zet je nu aan de kant. En soms heb je partners die dat snappen en daar de ruimte voor bieden en je hebt partners die zelf niks van groei moeten hebben en je daar in willen belemmeren. Want groei is verandering en stel dat die verandering inhoudt dat de relatie eindigt? Is dat dan het eind van de wereld? Aan sommige reacties te lezen zou ik bijna denken van wel maar de soep wordt niet zo heet gegeten....
woensdag 5 november 2008 om 22:00
Lieve mensen, ik wil jullie graag vertellen dat ik vandaag een heel goed gesprek heb gehad met mijn man. Om een lang verhaal kort te maken: we zijn eruit! Ik ga 3 maanden alleen op reis!!! (6 maanden kreeg ik helaas niet voor elkaar) Maar het is geven en nemen, hij weet dat het iets is wat ik heel graag wil. Ik ben hier al heel blij mee. 3 maanden alleen is ook best lang. Dus ik ga! Joepie! Ik ga lekker alles langzaam plannen om ergens volgend jaar te gaan! Bedankt allemaal! Ik heb veel gehad aan jullie woorden. Liefs Reisfan
donderdag 6 november 2008 om 00:04
donderdag 6 november 2008 om 23:31
Reisfan joeppie!!!!! Wat fijn dat jullie tot een compris gekomen zijn! Hoe heb je het aangepakt dat je toch kunt gaan zonder dat je huwelijk meteen op het spel staat? Nou, doet er eigenlijk niet toe. Geniet! En als je man hulp nodig heeft in de zaak, er staan 50 viva-dames klaar om je taken over te nemen
Grapje natuurlijk
En andere posters: dank voor jullie reacties op mijn post. Vind ik echt bemoedigend dat deze zienswijze door meerdere wordt gedeeld
Reisfan, nogmaals veel plezier gewenst en wie weet kom je hier terug op het forum om je reiservaringen delen
Grapje natuurlijk
En andere posters: dank voor jullie reacties op mijn post. Vind ik echt bemoedigend dat deze zienswijze door meerdere wordt gedeeld
Reisfan, nogmaals veel plezier gewenst en wie weet kom je hier terug op het forum om je reiservaringen delen
