Vriend snel geïrriteerd

Jullie moeten allebei eens met elkaar gaan praten. Anders kan ik je verzekeren dat het niet lang stand houdt.

Je klinkt net als het meisje van gisteren, wiens vriend niet leuk meedeed met de vakantievoorbereidingen.



Maar als tip: zoek de confrontatie en vraag gewoon wat hem dwars zit als hij zo vervelend doet. Ook kun je, als alles rustig is, een keer met hem bespreken dat je het niet zo prettig vindt als hij loopt te knorren; misschien kunnen jullie samen een oplossing vinden.

Sja, één minder geslaagd weekend lijkt me niet zo'n hoge prijs voor een leuke relatie. Toch?

Met het risico om in herhaling te vallen: het klinkt niet bijster gezellig daar met jullie samen. Jij ontwijkt nare dingen, uit angst dat hij boos wordt. Want als hij boos wordt doet hij zo gemeen dat jij ervan moet huilen en dan biedt hij niet eens z'n excuses aan. Je durft hem niet te vragen om zich eens normaal te gedragen, want ojee hij zou wel eens boos kunnen worden.



Meid, dit klinkt echt naar. Ben je wel gelukkig in deze relatie?

quote:LittleLucy schreef op 07 november 2008 @ 19:39:

Het is niet zo dat hij gemeen doet als hij boos wordt... en dat ik daarom moet huilen (ik ben nogal verward op dit moment, sorry als mijn verhaal ook zo overkomt). Het is meer, hij doet heel erg gekwetst, en dát is hetgene waar ik niet tegen kan. Dan heb ik het gevoel dat ik het allemaal misdoe en dat hij daardoor ongelukkig is, en dat is de reden dat ik moet huilen. Ik huil gewoon heeel erg snel. Het is ook niet zo dat ik wil dat hij zijn excuses aanbiedt als ik moet huilen, maar als we een ruzie hebben (waar we beiden schuld aan hebben!) zal hij nooit beginnen met praten, of zijn excuses als eerste aanbieden.



En om antwoord op je vraag: Ik ben wel gelukkig in deze relatie. Iniedergeval op de momenten dat ik bij hem ben, dan is alles super. En natuurlijk zijn er dan ook wel eens van dit soort dingen, maar daar hebben we het dan wel over. Het is meer dat ik het moeilijk vind om over mijn hele frustratie in het algemeen te beginnen. Want dan denk ik 'Ach, als het alleen maar zo is over de telefoon, msn, etc., dan maakt het toch ook niks uit? Als ik wel dichterbij kom te wonen is dat ook over.'. Ook ben ik inderdaad bang dat hij geïrriteerd reageert, maar niet omdat hij dan boos wordt, maar omdat ik dan dicht klap en geen goede argumenten meer kan geven etc, en niet goed kan aangeven wat er nou precies is. Dan heeft het hele gesprek dus alsnog geen nut, lijkt mij...Dan heeft een gesprek inderdaad niet veel zin. Misschien is dat de reden dat hij zijn ongenoegen niet uitspreekt maar zich terugtrekt? Ik denk dat het zaak is om eerst voor jezelf op een rijtje te zetten wat je graag van hem wilt. Dan kun je hem vervolgens vrágen om wat je wilt. Je emoties de vrije loop laten en hem allerlei verwijten maken is niet constructief.

Jij bent iemand die erg "open ligt" voor de stemming van een ander, in dit geval jouw vriend. Als je dan een vriend hebt die erg onderhevig is aan stemmingswisselingen en jij betrekt dat telkens op jezelf, dan gaat deze relatie jou helemaal uitputten. Het is belangrijk om een grens te trekken tussen wat van jou is en wat van hem. Het is niet omdat je vriend geirriteerd is dat het ook maar wat met jou te maken heeft. En als het al wat met jou te maken heeft, dan zou hij zo volwassen moeten zijn van te zeggen wat hem precies stoort (en dat betekent dan nog niet per se dat het jouw schuld is).



Je zegt dat je dichtklapt als je het er met hem over wil hebben. Is dat omdat je in het algemeen moeilijk praat over je gevoelens, of klap je dicht omdat je eigenlijk bang bent voor zijn reactie?

quote:LittleLucy schreef op 07 november 2008 @ 20:20:

Ik heb hem net een uitgebreid mailtje gestuurd met hoe ik me voel enzo, en ik heb er ook ingezet dat ik hem geen verwijten etc. wil maken. Dat wil ik namelijk ook écht niet, ik wil gewoon het meeste dat hij zegt als er wat aan de hand is, en dan vooral wat. Maar nu heb ik het gewoon kunnen zeggen zonder gehuil enzo. Hoop dat het goed uitpakt.Ik hoop het ook, maar vrees dat dit meer van hetzelfde is.

Ik vraag me af hoe lang je met je vriend bent. In de op geef je aan dat het nog niet zo lang is. In je andere posts lees ik dat jullie al regelmatig ruzie hebben.

Mijn ervaring is dat het er niet leuker op wordt binnen een relatie als die al met veel gedoe begint. Het zou leuk moeten beginnen, zonder gedoe en ruzie. Dan heeft het een kans van slagen.