Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden na miskramen...
woensdag 29 april 2015 om 18:25
Hoi allemaal,
Ik schrijf hier vaker en open soms een nieuw topic omdat oudere topics uitsterven.
Mijn situatie: Ik probeer zwanger te raken vanaf januari 2014. Daarvoor al een jaar gestopt met de pil.. In september 2014 deed ik na een menstruatie een test omdat ik pijnlijke borsten hield. Deze bleek positief te zijn.. Na een echo in het ziekenhuis bleek ik een hele vroege miskraam te hebben gehad.. Afgelopen februari had ik weer een positieve test.. Helaas, na een paar dagen een bloeding en twee weken later weer een bloeding. De laatste bloeding is de miskraam geweest.. Heb hiervoor nog verschillende echo's gemaakt en alles was verder goed! Nu weer twee maanden verder.. Ik zoek vooral hulp in de alternatieve wereld.. Acupunctuur en ben nu ook twee keer bij een osteopaat geweest! Ik wil vooral meer rust in mijn lijf en hoofd krijgen.. Ik ben soms bang dat het nooit gaat lukken en dat de volgende keer weer een miskraam is.. Ik ken in mijn omgeving maar weinig mensen die dit hebben gehad. Wel vriendinnen die in de medische molen terecht zijn gekomen, vanwege slecht zaad van hun man.. Beide zijn nu moeder
! Ik heb eerder een gesprek gehad met een gynaecoloog en deze geeft aan dat ik gewoon zwanger kan raken en het dus gewoon zelf kan proberen (en dat wil ik ook het liefste natuurlijk...)! Het is dus vooral een kwestie van geduld! Voor wie is deze situatie herkenbaar en wie is alsnog succesvol zwanger geraakt??
Ik schrijf hier vaker en open soms een nieuw topic omdat oudere topics uitsterven.
Mijn situatie: Ik probeer zwanger te raken vanaf januari 2014. Daarvoor al een jaar gestopt met de pil.. In september 2014 deed ik na een menstruatie een test omdat ik pijnlijke borsten hield. Deze bleek positief te zijn.. Na een echo in het ziekenhuis bleek ik een hele vroege miskraam te hebben gehad.. Afgelopen februari had ik weer een positieve test.. Helaas, na een paar dagen een bloeding en twee weken later weer een bloeding. De laatste bloeding is de miskraam geweest.. Heb hiervoor nog verschillende echo's gemaakt en alles was verder goed! Nu weer twee maanden verder.. Ik zoek vooral hulp in de alternatieve wereld.. Acupunctuur en ben nu ook twee keer bij een osteopaat geweest! Ik wil vooral meer rust in mijn lijf en hoofd krijgen.. Ik ben soms bang dat het nooit gaat lukken en dat de volgende keer weer een miskraam is.. Ik ken in mijn omgeving maar weinig mensen die dit hebben gehad. Wel vriendinnen die in de medische molen terecht zijn gekomen, vanwege slecht zaad van hun man.. Beide zijn nu moeder
! Ik heb eerder een gesprek gehad met een gynaecoloog en deze geeft aan dat ik gewoon zwanger kan raken en het dus gewoon zelf kan proberen (en dat wil ik ook het liefste natuurlijk...)! Het is dus vooral een kwestie van geduld! Voor wie is deze situatie herkenbaar en wie is alsnog succesvol zwanger geraakt??
dinsdag 5 april 2016 om 22:09
Dank allemaal!
@rosalinde: ik had ook heel erg die zeagnerschapshypochondrie. Je doet er niet zoveel aan, behalve je realiseren dat de kans heel klein is dat het nog misgaat - en in de meeste gevallen zijn dat ook nog zwangerschappen waarbij bij de 20wkn-echo al een afwijking is geconstateerd. Maar als je er middenin zit, is het allemaal verwarrend. Ik ben op zeker moment gewoon in soort cocon gekropen, ik kon het niet meer horen... (ook omdat sociale media volstond met die petitie ter erkenning van doodgeboren kinderen)
@door: ik vond het zelf heel lastig dat je toeleeft naar 20wkn-echo en dan daarna komt eigenlijk tot 27-28 weken best wel een gat - dat ervoer ik tenminste. Je bent goedgekeurd, maar je weet ook dat artsen nog niks gaan doen mocht de kleine komen. En vanaf 30 weken ga je toch al gauw richting bevalling, en kreeg ik nog een extra groeiecho (als je die niet krijgt, zou ik 'm zelf betalen, gaf mij veel rust dat kleine man goed groeide en dat placenta er goed uitzag)
@Anniez: wow, een tweeling! zou leuk zijn als je na alle ellende nu een dubbel cadeautje krijgt! :heart
dank lieve Bloem! kan me voorstellen dat het flink spannend is. want als je er weer voor gaat, voelt het toch als een teleurstelling wanneer je weer ongesteld wordt. hoop dat je snel een positieve test in je handen hebt!
@rosalinde: voor mij was het inrichten van het kamertje echt een mijlpaal. En een van de weinige dingen die ik wel leuk vond aan zwangerschap - al gebruik ik het kamertje nu vooral voor badjes en luiers verschonen omdat hij voorlopig nog in het wiegje naast ons bed slaapt
@princess: dankjewel! ik had je isd gePBd nog, blij dat je die gezien hebt. jij ook nog gefeliciteerd met je mooie zoon!
@saart: hoe is het met je?
@lisa: hoe ga jij verder, afgezien van het kamertje?
@rosalinde: ik had ook heel erg die zeagnerschapshypochondrie. Je doet er niet zoveel aan, behalve je realiseren dat de kans heel klein is dat het nog misgaat - en in de meeste gevallen zijn dat ook nog zwangerschappen waarbij bij de 20wkn-echo al een afwijking is geconstateerd. Maar als je er middenin zit, is het allemaal verwarrend. Ik ben op zeker moment gewoon in soort cocon gekropen, ik kon het niet meer horen... (ook omdat sociale media volstond met die petitie ter erkenning van doodgeboren kinderen)
@door: ik vond het zelf heel lastig dat je toeleeft naar 20wkn-echo en dan daarna komt eigenlijk tot 27-28 weken best wel een gat - dat ervoer ik tenminste. Je bent goedgekeurd, maar je weet ook dat artsen nog niks gaan doen mocht de kleine komen. En vanaf 30 weken ga je toch al gauw richting bevalling, en kreeg ik nog een extra groeiecho (als je die niet krijgt, zou ik 'm zelf betalen, gaf mij veel rust dat kleine man goed groeide en dat placenta er goed uitzag)
@Anniez: wow, een tweeling! zou leuk zijn als je na alle ellende nu een dubbel cadeautje krijgt! :heart
dank lieve Bloem! kan me voorstellen dat het flink spannend is. want als je er weer voor gaat, voelt het toch als een teleurstelling wanneer je weer ongesteld wordt. hoop dat je snel een positieve test in je handen hebt!
@rosalinde: voor mij was het inrichten van het kamertje echt een mijlpaal. En een van de weinige dingen die ik wel leuk vond aan zwangerschap - al gebruik ik het kamertje nu vooral voor badjes en luiers verschonen omdat hij voorlopig nog in het wiegje naast ons bed slaapt
@princess: dankjewel! ik had je isd gePBd nog, blij dat je die gezien hebt. jij ook nog gefeliciteerd met je mooie zoon!
@saart: hoe is het met je?
@lisa: hoe ga jij verder, afgezien van het kamertje?
woensdag 6 april 2016 om 15:52
Dankjulliewel allemaal, ook de meelezers 
Vandaag 6 weken en 1 dag, morgen is de dag dat het de vorige keer mis ging na ook een goede echo. Ik vind het wel spannend, maar ik heb me tegelijkertijd nog nooit zo zwanger gevoeld als nu (moe, emotioneel, enz) en sta er nog steeds met een redelijk rustig en positief gevoel in. Maandag mogen we gelijk weer langskomen, hopelijk dan nog steeds twee goed kloppende hartjes!
Bloem ik duim sowieso voor een goeie cyclus voor jou en uiteraard ook voor een positieve afloop. We willen in ieder geval 10 dagen dpo, kom op!
Saart, het prikken resulteert soms toch wel in een soort harde plek onder m'n huid, zit nu af en toe al te zoeken naar een soepele plek. Heb niet het gevoel dat ik iets fout doe, ik spuit langzaam en houd m'n plooi vast tot ik de naald er weer uit heb. Toch af en toe die hardere plekken en jeukerig. Heb jij dat ook? Nog tips? En idd, hoe ver ben jij nu?
Vandaag 6 weken en 1 dag, morgen is de dag dat het de vorige keer mis ging na ook een goede echo. Ik vind het wel spannend, maar ik heb me tegelijkertijd nog nooit zo zwanger gevoeld als nu (moe, emotioneel, enz) en sta er nog steeds met een redelijk rustig en positief gevoel in. Maandag mogen we gelijk weer langskomen, hopelijk dan nog steeds twee goed kloppende hartjes!
Bloem ik duim sowieso voor een goeie cyclus voor jou en uiteraard ook voor een positieve afloop. We willen in ieder geval 10 dagen dpo, kom op!
Saart, het prikken resulteert soms toch wel in een soort harde plek onder m'n huid, zit nu af en toe al te zoeken naar een soepele plek. Heb niet het gevoel dat ik iets fout doe, ik spuit langzaam en houd m'n plooi vast tot ik de naald er weer uit heb. Toch af en toe die hardere plekken en jeukerig. Heb jij dat ook? Nog tips? En idd, hoe ver ben jij nu?
woensdag 6 april 2016 om 16:05
@Laura: ik had ook erg veel moeite met die petitie en probeer me ook maar vast te houden aan het gegeven dat de kans dat het nu nog misgaat erg klein is.
Hoe gaat het verder? Tja, fysiek voel ik me wel goed. Mentaal meestal ook, al heb ik dus wel van die stressmomentjes. Verder vraagt dochter ook veel aandacht op het moment. Ze is sowieso erg gevoelig en reageert op de zwangerschap door heel erg naar mij toe te trekken. Ze moet ineens ook weer huilen als ik haar afzet op school. tegelijkertijd zorgt de combi kind, werk, (kleine) verbouwing (en), zwangerschap er ook wel weer voor dat de tijd vliegt.
Hoe gaat het verder? Tja, fysiek voel ik me wel goed. Mentaal meestal ook, al heb ik dus wel van die stressmomentjes. Verder vraagt dochter ook veel aandacht op het moment. Ze is sowieso erg gevoelig en reageert op de zwangerschap door heel erg naar mij toe te trekken. Ze moet ineens ook weer huilen als ik haar afzet op school. tegelijkertijd zorgt de combi kind, werk, (kleine) verbouwing (en), zwangerschap er ook wel weer voor dat de tijd vliegt.
maandag 11 april 2016 om 10:22
Klinkt wel pittig Lisa, verbouwingen enz!
Hoe ver ben je nu?
Een beetje stil hier wat de rest betreft
Bloem, hoe is het met je en hoe lang duurde/duurt je luteale fase deze keer?
Wij hadden vanmorgen een goede echo! Nog steeds twee mooi kloppende hartjes, de ene is wat groter dan de andere maar dat hoeft nu nog niets te zeggen, ze zijn allebei goed gegroeid en de ene ligt op schema van 7wk0dgn en de andere 6wk2dgn. Dus fingers crossed! Maandag mogen we gelijk weer even komen, hopelijk heeft de kleinere dan wat ingehaald. Maar ze zei: allebei goed gegroeid ten opzichte van vorige week en allebei een goed kloppend hartje. Spannend!
Hoe ver ben je nu?
Een beetje stil hier wat de rest betreft
Bloem, hoe is het met je en hoe lang duurde/duurt je luteale fase deze keer?
Wij hadden vanmorgen een goede echo! Nog steeds twee mooi kloppende hartjes, de ene is wat groter dan de andere maar dat hoeft nu nog niets te zeggen, ze zijn allebei goed gegroeid en de ene ligt op schema van 7wk0dgn en de andere 6wk2dgn. Dus fingers crossed! Maandag mogen we gelijk weer even komen, hopelijk heeft de kleinere dan wat ingehaald. Maar ze zei: allebei goed gegroeid ten opzichte van vorige week en allebei een goed kloppend hartje. Spannend!
maandag 11 april 2016 om 21:51
Waaah Anniez, kwam al even kijken om te zien hoe het met je gaat! En gelukkig opnieuw goed nieuws
Dit is verder dan jullie ooit geweest zijn toch? Langzaam maar zeker ga je richting die 12 weken, spannend! Fijn dat je zo vaak controle krijgt, dat hielp mij enorm de eerste weken!
Hou ons op de hoogte hoor!
Hoe voel je je mentaal? En hoe is t met de kwaaltjes?
Lisa, ik ben idd zelfde dag uitgerekend als jij, toevallig he! klinkt druk met dochtertje dn verbouwing nu erbij! Soms moeilijk om dan he rust te pakken he..
Bloem, hoe is t bij jou? In spanning om te testen of is er al nieuws...
Laura, hoe gaat ie bij jou met de kleine man?
En met de anderen?
Dit is verder dan jullie ooit geweest zijn toch? Langzaam maar zeker ga je richting die 12 weken, spannend! Fijn dat je zo vaak controle krijgt, dat hielp mij enorm de eerste weken!
Hou ons op de hoogte hoor!
Hoe voel je je mentaal? En hoe is t met de kwaaltjes?
Lisa, ik ben idd zelfde dag uitgerekend als jij, toevallig he! klinkt druk met dochtertje dn verbouwing nu erbij! Soms moeilijk om dan he rust te pakken he..
Bloem, hoe is t bij jou? In spanning om te testen of is er al nieuws...
Laura, hoe gaat ie bij jou met de kleine man?
En met de anderen?
maandag 11 april 2016 om 23:01
Goed nieuws dus Anniez! Ik duim dat het zo goed blijft gaan...!
Hier alles nog hetzelfde, maar als ik tegen mensen zeg dat ik zo geniet dan zeggen ze meteen: 'O slaapt'ie door?' Nou nee hoor, maar ik wist dat we voor gebroken nachten zouden tekenen toen we een kind wilden Kennelijk is het vrij raar wanneer je de eerste weken geen baby blues krijgt Maar zoon is echt zo leuk, lief en knap (goeie bos haar en enorme ogen ), zelfs wanneer hij wat driftig wordt omdat hij vindt dat hij te lang op z'n voeding moet wachten.
Ik weet alleen niet hoe gepast het nog is daarover te schrijven hier, omdat dit eigenlijk een topic over miskramen is. En ik ben niet vergeten dat er een fase was waarin ik zelf niet zo open stond voor dit soort verhalen (al ergerde ik me nog meer aan mensen die klaagden over hun baby's, dan dacht ik: geef maar hier...).
Hier alles nog hetzelfde, maar als ik tegen mensen zeg dat ik zo geniet dan zeggen ze meteen: 'O slaapt'ie door?' Nou nee hoor, maar ik wist dat we voor gebroken nachten zouden tekenen toen we een kind wilden Kennelijk is het vrij raar wanneer je de eerste weken geen baby blues krijgt Maar zoon is echt zo leuk, lief en knap (goeie bos haar en enorme ogen ), zelfs wanneer hij wat driftig wordt omdat hij vindt dat hij te lang op z'n voeding moet wachten.
Ik weet alleen niet hoe gepast het nog is daarover te schrijven hier, omdat dit eigenlijk een topic over miskramen is. En ik ben niet vergeten dat er een fase was waarin ik zelf niet zo open stond voor dit soort verhalen (al ergerde ik me nog meer aan mensen die klaagden over hun baby's, dan dacht ik: geef maar hier...).
dinsdag 12 april 2016 om 10:51
Fijn Anniez!! Ook ik duim voor je!
En wat fijn Lau! Ik moet eerlijk zeggen dat ik het heel fijn vind om je berichtjes te lezen, ik word er echt oprecht heel blij van. Maar ik kan natuurlijk niet voor iedereen spreken
Zelf tik ik morgen de 15 weken aan. En ik ben er ondertussen achter dat ik echt een flinke dosis angst met me meezeul de hele dag. Ik durf er gewoon nog steeds niet aan te wennen, hoe hard ik m'n best ook doe. Ik ben echt heel blij, maar ik vind het zo verschrikkelijk spannend. En ik heb heel erg het gevoel dat ik het er niet over mag hebben. Ik mag zeggen dat het ik spannend vind, maar als ik aangeef dat het zorgt voor paniek en dat ik het niet durf toe te laten, dan lijkt het alsof m'n zorgen weggewuifd worden.
Ik baal daar heel erg van, want ik wil er zo graag van genieten. Maar ik weet even oprecht niet hoe ik dat moet doen.
En als ik dan jouw stukjes lees Lau, dan stelt het me zo ontzettend gerust. Mij helpt het echt enorm!
En wat fijn Lau! Ik moet eerlijk zeggen dat ik het heel fijn vind om je berichtjes te lezen, ik word er echt oprecht heel blij van. Maar ik kan natuurlijk niet voor iedereen spreken
Zelf tik ik morgen de 15 weken aan. En ik ben er ondertussen achter dat ik echt een flinke dosis angst met me meezeul de hele dag. Ik durf er gewoon nog steeds niet aan te wennen, hoe hard ik m'n best ook doe. Ik ben echt heel blij, maar ik vind het zo verschrikkelijk spannend. En ik heb heel erg het gevoel dat ik het er niet over mag hebben. Ik mag zeggen dat het ik spannend vind, maar als ik aangeef dat het zorgt voor paniek en dat ik het niet durf toe te laten, dan lijkt het alsof m'n zorgen weggewuifd worden.
Ik baal daar heel erg van, want ik wil er zo graag van genieten. Maar ik weet even oprecht niet hoe ik dat moet doen.
En als ik dan jouw stukjes lees Lau, dan stelt het me zo ontzettend gerust. Mij helpt het echt enorm!
dinsdag 12 april 2016 om 12:27
@missglitch: ik heb die angsten ook heel erg gehad, dieptepunt was toch wel de 20 weken-echo. Ik dacht steeds: als ik die mijlpaal heb gehad en alles is goed, dan wordt het beter. Maar het werd niet beter... Ik heb zelf toen heel veel gehad aan drie sessies bij een psych die is gespecialiseerd in problematiek rondom zwangerschappen. Met EMDR heeft ze de randjes van de negatieve gevoelens gehaald en ook wat positieve affirmaties meegegeven. Dat zou je ook kunnen overwegen, mocht het je echt te veel aanvliegen.
Ik dacht ook met werkelijk álles: nu roep ik het ongeluk over mezelf af, bijvoorbeeld met kleertjes kopen, kinderkamer verven, box in elkaar zetten...
Gelukkig bleek het een irreëel voorgevoel en doet die kleine het nu supergoed. Het stelde mij erg gerust dat het geen enkele invloed op het kind heeft wanneer je een angstige zwangerschap hebt, ongeacht wat al die antroposofische types mogen zeggen. Alleen als het zo erg wordt dat je medicatie moet gaan slikken of je bloeddruk de pan uitrijst, dan heeft het invloed op het kind. Maar beetje stressen kan echt geen kwaad. Ik heb me al die maanden vaak druk gemaakt en heb desondanks toch een relaxte baby (vond kraamhulp ook), dus hij zal er weinig van hebben meegekregen. Dus zoals mijn gyn zei: 'Maak je gerust zo druk als je wil, voel je er niet schuldig over, want die baby heeft er geen last van.'
Ik hoorde mezelf gisteren nog tegen m'n moeder zeggen: 'Die bevalling zou ik zo weer overdoen, maar die negen angstige maanden die eraan vooraf gingen...'
Heb je nog een extra echo met 15 weken? Anders kan je altijd nog overwegen zelf een vervroegde 20wkn-echo te betalen.
Ik dacht ook met werkelijk álles: nu roep ik het ongeluk over mezelf af, bijvoorbeeld met kleertjes kopen, kinderkamer verven, box in elkaar zetten...
Gelukkig bleek het een irreëel voorgevoel en doet die kleine het nu supergoed. Het stelde mij erg gerust dat het geen enkele invloed op het kind heeft wanneer je een angstige zwangerschap hebt, ongeacht wat al die antroposofische types mogen zeggen. Alleen als het zo erg wordt dat je medicatie moet gaan slikken of je bloeddruk de pan uitrijst, dan heeft het invloed op het kind. Maar beetje stressen kan echt geen kwaad. Ik heb me al die maanden vaak druk gemaakt en heb desondanks toch een relaxte baby (vond kraamhulp ook), dus hij zal er weinig van hebben meegekregen. Dus zoals mijn gyn zei: 'Maak je gerust zo druk als je wil, voel je er niet schuldig over, want die baby heeft er geen last van.'
Ik hoorde mezelf gisteren nog tegen m'n moeder zeggen: 'Die bevalling zou ik zo weer overdoen, maar die negen angstige maanden die eraan vooraf gingen...'
Heb je nog een extra echo met 15 weken? Anders kan je altijd nog overwegen zelf een vervroegde 20wkn-echo te betalen.
dinsdag 12 april 2016 om 13:34
Miss-Glitch: ik kan het nu pas een beetje naast me neerleggen, en ik tik overmorgen de 28 weken aan. En af en toe vliegt het me nog steeds aan, vooral als ik nare verhalen over vroeggeboortes of doodgeboortes lees. Het hoort er een beetje bij. Ik moet wel zeggen dat mijn omgeving wel heel begripvol is geweest en mijn onzekerheid dus ook nooit heeft weggewuifd. Dat heeft ook zeker geholpen.
Wat betreft de verbouwing: tha, het is wel druk. Maar stiekem vind ik het ook wel fijn dat de tijd snel gaat. Op zich heb ik een prima zwangerschap met weinig klachten, maar mentaal gezien vind ik het soms ook gewoon zwaar en ben ik blij als ik het achter me kan laten.
@Laura: ik lees je berichten graag hoor!
Wat betreft de verbouwing: tha, het is wel druk. Maar stiekem vind ik het ook wel fijn dat de tijd snel gaat. Op zich heb ik een prima zwangerschap met weinig klachten, maar mentaal gezien vind ik het soms ook gewoon zwaar en ben ik blij als ik het achter me kan laten.
@Laura: ik lees je berichten graag hoor!
dinsdag 12 april 2016 om 21:26
Anniez wat een goed nieuws. Ik hoop dat het met je twee ukkies goed blijft gaan, dat is je zooo gegund.
Ik had voor miskraam twee een luteale fase van 8-10 dagen. Daarna een cyclus zonder ei en vorige ronde een LF van 7 dagen, waarbij ik ineens 1 dag spotting had.
Nu vanaf zondag al spotting en het heeft een past uur geleden doorgezet. Heel raar die spotting ineens...Het goede nieuws is wel een LF vn 11 dagen, mn record! Dus ondanks de teleurstelling ben ik daar dan wel weer blij om. Ik baal wel dat ik weer een paar weken moet wachten, zucht...
Ik had voor miskraam twee een luteale fase van 8-10 dagen. Daarna een cyclus zonder ei en vorige ronde een LF van 7 dagen, waarbij ik ineens 1 dag spotting had.
Nu vanaf zondag al spotting en het heeft een past uur geleden doorgezet. Heel raar die spotting ineens...Het goede nieuws is wel een LF vn 11 dagen, mn record! Dus ondanks de teleurstelling ben ik daar dan wel weer blij om. Ik baal wel dat ik weer een paar weken moet wachten, zucht...
woensdag 13 april 2016 om 12:02
Hi Bloem, dat is aan de ene kant dus een opluchting, aan de andere kant een teleurstelling. Maar 11 dagen is wel hartstikke goed! Had ik ook vaak de afgelopen maanden, 10 of 11 dagen. Nu even flink balen en dan hopelijk weer positief de volgende ronde in...
En lieve MissGlitch, heftig waar je nu doorheen moet. Het is zo logisch dat de angst er flink in zit. Ik zou inderdaad zeker ook iemand zoeken waarbij je alles er even uit mag gooien en die dat in goede banen kan leiden. Ik ga binnenkort ook een afspraak maken met iemand, want een tweelingzwangerschap brengt ook weer allerhande risico's met zich mee en ik denk dat ik ook wel wat professionele steun kan gebruiken. Dat geldt trouwens ook voor als we de 12 weken niet halen, of als 1 van beide het niet redt. Ik denk dat het voor mij op dit moment echt geen kwaad kan wat extra begeleiding te zoeken.
Verder voel ik me goed, maar ook bang. Kwaaltjes zijn in de ochtend misselijk als ik nog niks gegeten heb, en een paar uur na elke maaltijd alweer trek en als ik dan niks eet word ik misselijk. En gespannen borsten, veel moe, emotioneel, trekkerig gevoel in m'n onderbuik, dus gaat lekker wat de symptomen betreft. Vandaag 7 weken, al lag de grootste van de 2 maandag al op schema van 7 weken en de kleinste toen pas op 6wk2dgn. Leef nu alweer toe naar aanstaande maandag, ben best bang voor die kleinste, hoop dat die snel bijtrekt. Leef echt even van week tot week nu.
Laurabb ik vind het ook fijn als je blijft schrijven hoor! We zitten allemaal wel op een totaal ander punt maar de gemene deler blijft en dan is het alleen maar fijn om de positiviteit erin te houden met jouw ervaringen nu.
En lieve MissGlitch, heftig waar je nu doorheen moet. Het is zo logisch dat de angst er flink in zit. Ik zou inderdaad zeker ook iemand zoeken waarbij je alles er even uit mag gooien en die dat in goede banen kan leiden. Ik ga binnenkort ook een afspraak maken met iemand, want een tweelingzwangerschap brengt ook weer allerhande risico's met zich mee en ik denk dat ik ook wel wat professionele steun kan gebruiken. Dat geldt trouwens ook voor als we de 12 weken niet halen, of als 1 van beide het niet redt. Ik denk dat het voor mij op dit moment echt geen kwaad kan wat extra begeleiding te zoeken.
Verder voel ik me goed, maar ook bang. Kwaaltjes zijn in de ochtend misselijk als ik nog niks gegeten heb, en een paar uur na elke maaltijd alweer trek en als ik dan niks eet word ik misselijk. En gespannen borsten, veel moe, emotioneel, trekkerig gevoel in m'n onderbuik, dus gaat lekker wat de symptomen betreft. Vandaag 7 weken, al lag de grootste van de 2 maandag al op schema van 7 weken en de kleinste toen pas op 6wk2dgn. Leef nu alweer toe naar aanstaande maandag, ben best bang voor die kleinste, hoop dat die snel bijtrekt. Leef echt even van week tot week nu.
Laurabb ik vind het ook fijn als je blijft schrijven hoor! We zitten allemaal wel op een totaal ander punt maar de gemene deler blijft en dan is het alleen maar fijn om de positiviteit erin te houden met jouw ervaringen nu.
vrijdag 15 april 2016 om 22:21
Anniez en missglitch: Ik blijf heel hard duimen voor jullie!! Ik weet nog dat de eeerste 12 weken echt hel waren.. Toen geen goede combinatitest, gelukkig wel goede nipt.. Vanaf de 18e week lukt het me om de angst een beetje los te laten! Sterkte en veel geluk dames!!
Rosalinda en lisa: jullie gaan ook langzaam richting het einde toch? Is alles er al helemaal klaar voor?!
Lau: Ik vind het geweldig om jouw verhalen te lezen over jouw ventje en hoe je alles ervaart! Jouw verhalen en manier van schrijven hebben me altijd veel hoop gegeven en ondersteund! Dus stayyyy...
Hier: Nu 25 weken zwanger! Mn buik groeit enorm en heb veel last van harde buiken al.. Herkent de rest dit ook al rond deze termijn? Ik moet veel op controle en alles ziet er tot nu toe nog perfect uit Wel heel erg druk met werk en alles regelen.. Dus soms wat afwezig hier! Maar ik denk aan jullie allemaal...
Bloem: fijn dat je er toch wel positief staat al weet ik uit ervaring dat elke menstruatie na een miskraam weer een domper is omdat je gevoel groeit dat het noooooit meer gaat lukken.. Maar dan kijk eens naar ons! Wij dachten wss allemaal one point dat we nooit moeder zouden worden.. Geef niet op meid!!! Sterkte en succes!
Rosalinda en lisa: jullie gaan ook langzaam richting het einde toch? Is alles er al helemaal klaar voor?!
Lau: Ik vind het geweldig om jouw verhalen te lezen over jouw ventje en hoe je alles ervaart! Jouw verhalen en manier van schrijven hebben me altijd veel hoop gegeven en ondersteund! Dus stayyyy...
Hier: Nu 25 weken zwanger! Mn buik groeit enorm en heb veel last van harde buiken al.. Herkent de rest dit ook al rond deze termijn? Ik moet veel op controle en alles ziet er tot nu toe nog perfect uit Wel heel erg druk met werk en alles regelen.. Dus soms wat afwezig hier! Maar ik denk aan jullie allemaal...
Bloem: fijn dat je er toch wel positief staat al weet ik uit ervaring dat elke menstruatie na een miskraam weer een domper is omdat je gevoel groeit dat het noooooit meer gaat lukken.. Maar dan kijk eens naar ons! Wij dachten wss allemaal one point dat we nooit moeder zouden worden.. Geef niet op meid!!! Sterkte en succes!
zaterdag 16 april 2016 om 14:05
Ik heb ook zeker gedacht dat het nooit meer zou lukken. Het is echt een rotgevoel. Maar wat mijn gyn ook zei: bij veruit de meeste stellen komt het uiteindelijk goed.
Doortje: schiet op inderdaad. Bij jou ook trouwens. En nee, de babykamer is hier nog lang niet klaar. Maar komt denk ik ook omdat het de tweede is. De kamer is nu wel zo goed als leeg (was kantoor). Ach, in principe zijn maar een paar dingen echt noodzakelijk
De harde buiken herken ik hoor. Ik heb ze vooral als ik fysiek te actief ben geweest.
Doortje: schiet op inderdaad. Bij jou ook trouwens. En nee, de babykamer is hier nog lang niet klaar. Maar komt denk ik ook omdat het de tweede is. De kamer is nu wel zo goed als leeg (was kantoor). Ach, in principe zijn maar een paar dingen echt noodzakelijk
De harde buiken herken ik hoor. Ik heb ze vooral als ik fysiek te actief ben geweest.
zaterdag 16 april 2016 om 21:05
@ Laura, ik lees ook heel graag je verhalen, kan me je dubbele gevoel voorstellen.. Ik heb dat ook af en toe met dit topic. Aan de andere kant ben jij ook één van de meiden die hier al een hele tijd meeschrijft en vind ik het dan niet meer dan normaal dat je hier ook de positieve fase waar je nu in zit mag delen. Wat mij betreft graag zelfs!
En ook ik heb zeker momenten gehad waarop ik het idee had dat het nooit meer ging lukken, heel vaak zelfs.. Ik denk dt dat één van de ergste dingen is van die hele miskraamperiode. Dat je WEER met lege handen staat en dat je alleen maar kunt hopen dat het nog een keer lukt, laat staan dat het dan wel goed mag gaan.. Ik denk dat wij dan ook als geen ander begrijpen hoe rot het is voor de meiden die nu nog in die fase zitten, wat niet wegneemt dat het confronterend (maar tegelijkertijd ook hoopvol!) kan zijn om de positieve zwangerschapsverhalen hier te lezen...
Miss Glitch, wat fijn dat je die eerste enge periode voorbij bent! Wel heel naar dat de angst voorlopig nog de boventoon voert... En helemaal vervelend dat mensen in je omgeving dat niet altijd begrijpen, zijn er wel mensen om je heen die het wel goed aanvoelen en begrijpen?
Bloem, wat fijn dat de LF weer wat langer wordt! Hoe gaat ie verder? Weer vol goede moed op zoek naar je ei of overheerst de teleurstelling?
Anniez, goed dat je een afspraak hebt gemaakt om met iemand te praten. Het is ook niet niks he, na al die miskramen nu zwanger van een tweeling! Nog 2 nachtjes slapen, dan mag je weer een echo.. Ik had dat ook zo enorm die eerste weken, dat gevoel van week naar week te leven.. Vond het heel fijn om vaak echo's te hebben, maar tegelijkertijd ook elke week weer mega-spannend!
Door: Nou.. richting einde nog niet helemaal hoor Al gaat het wel hard nu! 28 weken, scheelt dus maar 3 weekjes met jou! Nog 6 weken werken, dat voelt wel echt als aftellen.. Tot wanneer werk jij? en ben je nu druk met het kamertje?
En de verloskundige zei deze week: probeer 't kindje nog minimaal 4 weken binnen te houden, blijkbaar hebben ze vanaf 32 weken ook weer een stuk betere kansen? Ik vond het in ieder geval een fijn bewustwordingsmoment.. Minimaal 4 weken, dat moet lukken!
Die harde buiken.. Ik weet het niet zo goed, volgens mij heb ik ze wel af en toe, maar ik heb ook het idee dat ik het niet altijd herken. Doet dit echt een beetje pijn? Of is het alleen dat je buik wat harder voelt dan normaal? Ik merk in ieder geval wel dat kindje een stuk rustiger is als ik een megadrukke dag heb en dat mijn buik dan ook minder fijn (en idd wat harder) aanvoelt.. Dus ja, ik denk dat ik het wel herken
En ook ik heb zeker momenten gehad waarop ik het idee had dat het nooit meer ging lukken, heel vaak zelfs.. Ik denk dt dat één van de ergste dingen is van die hele miskraamperiode. Dat je WEER met lege handen staat en dat je alleen maar kunt hopen dat het nog een keer lukt, laat staan dat het dan wel goed mag gaan.. Ik denk dat wij dan ook als geen ander begrijpen hoe rot het is voor de meiden die nu nog in die fase zitten, wat niet wegneemt dat het confronterend (maar tegelijkertijd ook hoopvol!) kan zijn om de positieve zwangerschapsverhalen hier te lezen...
Miss Glitch, wat fijn dat je die eerste enge periode voorbij bent! Wel heel naar dat de angst voorlopig nog de boventoon voert... En helemaal vervelend dat mensen in je omgeving dat niet altijd begrijpen, zijn er wel mensen om je heen die het wel goed aanvoelen en begrijpen?
Bloem, wat fijn dat de LF weer wat langer wordt! Hoe gaat ie verder? Weer vol goede moed op zoek naar je ei of overheerst de teleurstelling?
Anniez, goed dat je een afspraak hebt gemaakt om met iemand te praten. Het is ook niet niks he, na al die miskramen nu zwanger van een tweeling! Nog 2 nachtjes slapen, dan mag je weer een echo.. Ik had dat ook zo enorm die eerste weken, dat gevoel van week naar week te leven.. Vond het heel fijn om vaak echo's te hebben, maar tegelijkertijd ook elke week weer mega-spannend!
Door: Nou.. richting einde nog niet helemaal hoor Al gaat het wel hard nu! 28 weken, scheelt dus maar 3 weekjes met jou! Nog 6 weken werken, dat voelt wel echt als aftellen.. Tot wanneer werk jij? en ben je nu druk met het kamertje?
En de verloskundige zei deze week: probeer 't kindje nog minimaal 4 weken binnen te houden, blijkbaar hebben ze vanaf 32 weken ook weer een stuk betere kansen? Ik vond het in ieder geval een fijn bewustwordingsmoment.. Minimaal 4 weken, dat moet lukken!
Die harde buiken.. Ik weet het niet zo goed, volgens mij heb ik ze wel af en toe, maar ik heb ook het idee dat ik het niet altijd herken. Doet dit echt een beetje pijn? Of is het alleen dat je buik wat harder voelt dan normaal? Ik merk in ieder geval wel dat kindje een stuk rustiger is als ik een megadrukke dag heb en dat mijn buik dan ook minder fijn (en idd wat harder) aanvoelt.. Dus ja, ik denk dat ik het wel herken
maandag 18 april 2016 om 12:31
Pfieuw wat een fijne echo hadden we weer en wat een opluchting was het dit keer. Vannacht kon ik maar niet in slaap komen en er ging van alles door m'n hoofd. Ik was vanmorgen ook zoooo zenuwachtig! Bang dat er iets niet goed zou zijn. Maar twee goed gegroeide embryo's die allebei een goed kloppend hartje hebben en nu ongeveer 14 en 17 mm zijn. De kleinere is flink bijgegroeid. En er was nu al een duidelijk vlies te zien tussen de twee, wat positief is want als ze niet alleen de placenta maar ook de vruchtzak delen is er een hartstikke hoog risico dat ze bijvoorbeeld verstrengeld raken met de navelstreng en allerhande andere problemen (is wel maar bij 1% het geval, maar toch een hele opluchting dat dit bij ons goed zit). Weer een stap verder, en het wordt al wat 'echter' nu. Er bewoog er zelfs eentje tijdens de echo! Nu op werk maar kan me amper concentreren. We hebben zelfs 'afscheid' genomen van onze gynaecoloog omdat we vanaf volgende week bij de afdeling verloskunde verder begeleid worden, zo bizar dat we deze stap nu mogen maken. Nog steeds zijn we voorzichtig maar ook nog steeds positief!
maandag 18 april 2016 om 17:38
maandag 18 april 2016 om 21:58
Jaaaaaa Anniez wat een goed nieuws weer, jeeeeeuj! Ik ben ZO blij voor je! Wnnr mag je nu weer terugkomen? Je krijgt sowieso extra begeleiding qua checks enzo bij een meerlingzwangerschap toch?
Doortje bedankt voor de positieve woorden! Ik heb ook wel vertrouwen dat het goed komt met mij.
Rosa ik zat wel weer een paar dagen in een diep dal, maar gelukkig zwem ik er nu langzaam weer uit. Zit vandaag op dag 7 en m'n ei heb ik tussen dag 14-17 dus ik heb nog ff. Wel fijn dat er weer wat gaat gebeuren, m'n menstruatieweek vind ik altijd het zwaarste.
Laura hoe bevalt het leven als kersverse mama?
Doortje bedankt voor de positieve woorden! Ik heb ook wel vertrouwen dat het goed komt met mij.
Rosa ik zat wel weer een paar dagen in een diep dal, maar gelukkig zwem ik er nu langzaam weer uit. Zit vandaag op dag 7 en m'n ei heb ik tussen dag 14-17 dus ik heb nog ff. Wel fijn dat er weer wat gaat gebeuren, m'n menstruatieweek vind ik altijd het zwaarste.
Laura hoe bevalt het leven als kersverse mama?
woensdag 20 april 2016 om 20:21
@bloem: ik vond al die maanden tot aan eisprong ook prima te doen, erna kwam dan het afwachten met menstruatie als ultieme anticlimax. dus ik begrijp je gevoel helemaal.
Hier gaat het goed. Het is wel pittig, maar ik klaag niet Hij is inmiddels drie weken, kijkt pienter rond en is heel erg lief.
Hij wil nog steeds iedere 2-3 uur voeding. En als hij genoeg heeft, dan wil hij niet meer - dus iets extra's geven en hopen dat hij dan een uurtje langer daarop kan teren, is geen optie. Bovendien wil ik hem met de krampjes ook niet overvoeren.
Ik vind het allemaal niet zo erg, hij heeft immers negen maanden lang in de buik 24 uur per dag voeding gekregen. Maar ik word wel doodmoe van mensen die steeds vragen of'ie doorslaapt. 1) meeste baby's van drie weken oud doen dat niet, bovendien is de definitie van doorslapen 'vijf uur', dus je zult er dan alsnog 's nachts uit moeten. 2) het lijkt net alsof 'doorslapen' een soort opvoedkundige prestatie is, terwijl ze nu nog zo aan het wennen zijn, waarbij het nog echt niet lukt ze in een schema te duwen. sommige baby's slapen uit zichzelf door, maar de meesten echt niet en dat ga je ook niet voor elkaar krijgen. dus ik begrijp de obsessie niet helemaal
Verder groeit hij als kool, heeft inmiddels al luiers maat 2 en ook maat 56 is aan krappe kant (al doe ik nog steeds dolenthousiast wanneer kraamvisite rompertjes maat 50 meeneemt ). Maar dat groeien... Ik word er nu al weemoedig van *snif*
Hier gaat het goed. Het is wel pittig, maar ik klaag niet Hij is inmiddels drie weken, kijkt pienter rond en is heel erg lief.
Hij wil nog steeds iedere 2-3 uur voeding. En als hij genoeg heeft, dan wil hij niet meer - dus iets extra's geven en hopen dat hij dan een uurtje langer daarop kan teren, is geen optie. Bovendien wil ik hem met de krampjes ook niet overvoeren.
Ik vind het allemaal niet zo erg, hij heeft immers negen maanden lang in de buik 24 uur per dag voeding gekregen. Maar ik word wel doodmoe van mensen die steeds vragen of'ie doorslaapt. 1) meeste baby's van drie weken oud doen dat niet, bovendien is de definitie van doorslapen 'vijf uur', dus je zult er dan alsnog 's nachts uit moeten. 2) het lijkt net alsof 'doorslapen' een soort opvoedkundige prestatie is, terwijl ze nu nog zo aan het wennen zijn, waarbij het nog echt niet lukt ze in een schema te duwen. sommige baby's slapen uit zichzelf door, maar de meesten echt niet en dat ga je ook niet voor elkaar krijgen. dus ik begrijp de obsessie niet helemaal
Verder groeit hij als kool, heeft inmiddels al luiers maat 2 en ook maat 56 is aan krappe kant (al doe ik nog steeds dolenthousiast wanneer kraamvisite rompertjes maat 50 meeneemt ). Maar dat groeien... Ik word er nu al weemoedig van *snif*
woensdag 20 april 2016 om 23:13
Anniez wat een fantastisch nieuws weer!! Dat moet een opluchting zijn, zo bijzonder, ineens 2 cadeautjes! Ik hoop dat het je wat rust gaat geven.
Hier gaat het nog steeds goed, inmiddels bijna 15 weken! Ik ben er verbazingwekkend relaxed onder, laat alles rustig op mij af komen.
Ik lees het topic overigens trouw, maar ben niet zo trouw met posten (niets persoonlijks:-)) sorry! Succes allemaal!
Hier gaat het nog steeds goed, inmiddels bijna 15 weken! Ik ben er verbazingwekkend relaxed onder, laat alles rustig op mij af komen.
Ik lees het topic overigens trouw, maar ben niet zo trouw met posten (niets persoonlijks:-)) sorry! Succes allemaal!
donderdag 21 april 2016 om 08:05
vrijdag 22 april 2016 om 08:53
Hahaha Laura wat ben je lief! Je mag ook gewoon het bonnetje vragen en zeggen dat ie zo'n grote man aan het worden is! Dan kan je het toch ruilen voor wat anders!?!
Tja ik weer niet wat dat is met 'doorslapen'. Toen ik nog niet zoveel van baby's wist stelde ik ook altijd die vraag aan kersverse moeders. Ik deed dat dan om interesse te tonen en omdat ik het ontbreken van je nachtrust als een van de heftigste dingen zag/zie van het nieuwe moederschap en dat ik dan altijd hoopte dat ze daar niet zoveel last van hadden. Ik heb nooit het gevoel gehad dat moeders daar zelf iets aan kunnen doen, meer dat ze wel of niet 'geluk' hebben met het slaapritme van hun baby.
Ik heb vandaag m'n eerste gesprek in het ziekenhuis en ik kijk er best naar uit!
Tja ik weer niet wat dat is met 'doorslapen'. Toen ik nog niet zoveel van baby's wist stelde ik ook altijd die vraag aan kersverse moeders. Ik deed dat dan om interesse te tonen en omdat ik het ontbreken van je nachtrust als een van de heftigste dingen zag/zie van het nieuwe moederschap en dat ik dan altijd hoopte dat ze daar niet zoveel last van hadden. Ik heb nooit het gevoel gehad dat moeders daar zelf iets aan kunnen doen, meer dat ze wel of niet 'geluk' hebben met het slaapritme van hun baby.
Ik heb vandaag m'n eerste gesprek in het ziekenhuis en ik kijk er best naar uit!
