Relaties
alle pijlers
Partner biecht op...
maandag 18 april 2016 om 15:01
Even een nieuwe nick aangemaakt.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
Gisteren kreeg ik schokkend nieuws.
Mijn man was opvallend stil, ik vroeg wat er was, hij wilde boven met me praten.
(De kinderen waren beneden, 2 jongens, puberleeftijd)
Veel schuldbewust slikken, geprevel, maar het hoge woord kwam eruit.
Hij biechtte op dat hij wrs genitale wratten had. Hij ging ermee naar de dokter. De kans bestond dat ik het ook had. Hij was in december naar de hoeren geweest, handwerk met pijpen, weliswaar met condooms, maar hij had al gegoogled en genitale wratten konden ook doorgegeven worden buiten de randen van het condoom. Mss via haar handen of besmet met een vieze handdoek.
Hij blijkt in de afgelopen 10 jaar totaal 4x naar de hoeren geweest te zijn, waarvan altijd met condoom, 1x geneukt, rest pijpen/handwerk. *EDIT: Inmiddels heeft hij opgebiecht dat het om ongeveer 25x gaat.* Daarnaast is hij elke keer voorafgaand aan zo'n bezoekje een keer of 4 a 5 er gaan 'kijken', in die wijk waar de prostituees zitten. Voorpret. Ofzoiets.
Ik ben ongelooflijk in de war. We zijn al 20 jaar bij elkaar. We hadden -zo dacht ik- een prima relatie, een goed sex leven, (min. 1x p wk, en altijd bevredigend). En, dit vind ik het ergste, we hadden (dacht ik) altijd een open relatie waarin alles bespreekbaar was.
Nu ineens is alles veranderd.
Hij liegt dus al zeker 10 jaar.
Is niet trouw.
Hoe kun je dit jarenlang vóór je houden? Terwijl we intieme gesprekken hadden over geheime fantasieën, heb het hem wel eens speels gevraagd; zou je niet eens naar een parenavond willen? Of een prostituee? Lijkt je dat spannend? Maar dan zoende hij me innig, en zweerde dat ik de enige voor hem was, hij zou het niet eens KUNNEN met een ander...
Ik voel me zo'n SUKKEL dat ik het geloofde. Schaam me...
Voel me eenzaam, met dit geheim. Ik kan/wil er met niemand over praten. Weet ook niet hoe ik nu verder moet. Hij vroeg me huilend of ik het wel goed vond dat hij naast me sliep, gisteravond. En ik zei verbaasd van 'ja, natuurlijk, waar moet je anders slapen?'
Verdoofd.
Ik heb geen passende emoties, kan het niet overzien. Weet niet of ik boos ben, verdrietig, of wat dan ook. Ik heb hem ook gezegd dat ik niet weet wat ik ermee moet. Dat het tijd nodig heeft.
Hoe kan ik hem nog ooit vertrouwen?
Hoe kan ik ooit nog sex met hem hebben? Ik walg als ik nu aan zijn lichaam denk.
Het was geen eenmalig slippertje, in een dronken bui.
Hij heeft dus de afgelopen 10 jaar zeker 25x daar rondgelopen, zijn fantasie gevoed, tot hij aan zijn lust toegaf. Daarna voelde hij zich schuldig en vies, zegt hij, en was 'de behoefte' weer een tijd weg.
Pffff. Wat moet ik hiermee?
Door op dit forum te schrijven, hoop ik het wat beter te kunnen plaatsen. Van me af te kunnen schrijven. Mss dat ik dan ontdek wat ik voel, vind, denk. Ben benieuwd naar de mening van anderen. Want IK weet het ff niet.
dinsdag 3 mei 2016 om 01:11
Vaak zijn die mensen uiteindelijk zelf opgelucht als het uitkomt, en willen ze er ook zelf liever vanaf, dus je kunt deze medewerking wel argwanend bekijken en hem als de grote klootzak aanwijzen, maar vaak veranderen mensen die alcoholist zijn of gokken enz ook pas als er hele grote ellende van is gekomen.
Zo ook rokers soms pas als ze een hartaanval te pakken hebben, enz.
Het heten dan wel "genotsmiddelen", maar is dat nou echt genieten?
Denk je nou echt dat de seks zo geweldig anders of beter is met een onbekende hooker?
Het gaat juist om de spanning van het "foute", verbodene, het zijn voorbijgaande kicks.
De man wordt ruimschoots veroordeeld hier, als slecht, fout, onvergeeflijk.
Zonder enige nuancering of consideratie.
(ik snap dat van TO omdat die met haar eigen woede en gevoelens te maken heeft, en ik hoop dat zij ooit wel dat punt bereikt).
Kan het nooit meer goed doen of goedmaken, ik hoop iig dat hij zelf uit de war raakt.
Extra inwrijven bij TO, of nu álles in twijfel trekken wat hij doet of bereid is te doen, is niet mijn ding iig.
Mensen bereiken imo meer met begrip (of proberen te begrijpen) dan (een dader aan)wijzen en (ver)oordelen.
Zo ook rokers soms pas als ze een hartaanval te pakken hebben, enz.
Het heten dan wel "genotsmiddelen", maar is dat nou echt genieten?
Denk je nou echt dat de seks zo geweldig anders of beter is met een onbekende hooker?
Het gaat juist om de spanning van het "foute", verbodene, het zijn voorbijgaande kicks.
De man wordt ruimschoots veroordeeld hier, als slecht, fout, onvergeeflijk.
Zonder enige nuancering of consideratie.
(ik snap dat van TO omdat die met haar eigen woede en gevoelens te maken heeft, en ik hoop dat zij ooit wel dat punt bereikt).
Kan het nooit meer goed doen of goedmaken, ik hoop iig dat hij zelf uit de war raakt.
Extra inwrijven bij TO, of nu álles in twijfel trekken wat hij doet of bereid is te doen, is niet mijn ding iig.
Mensen bereiken imo meer met begrip (of proberen te begrijpen) dan (een dader aan)wijzen en (ver)oordelen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 3 mei 2016 om 01:39
quote:sabbaticalmeds schreef op 03 mei 2016 @ 00:50:
volgens mij is TO er bang voor dat haar man genoten heeft van het hoerenbezoek en dat dat genot voor hem op dat moment zwaarder woog dan de huwelijkse afspraken. Hij vond het zo lekker dat het hele huwelijk hem even gestolen kon worden. Dit kan een hele goede verklaring zijn, maar TO's man zal dat nooit kunnen zeggen tegen TO omdat het totaal niet is wat TO wil horen.
Helemaal mee eens!
De eerste keer, na een pauze van vier jaar beviel goed. dus vond hij dit wel weer voor herhaling vatbaar.
TO. betere vragen voor mij zouden zijn 'wat mis jij bij mij, om naar de hoeren te gaan?'. Laat het etiket plakken los. Jij bent niet bij de apotheek om met het etiket een medicijn te vinden.
Misschien ligt het medicijn wel in jouw eigen houding, hoe hard dat ook klinkt.
volgens mij is TO er bang voor dat haar man genoten heeft van het hoerenbezoek en dat dat genot voor hem op dat moment zwaarder woog dan de huwelijkse afspraken. Hij vond het zo lekker dat het hele huwelijk hem even gestolen kon worden. Dit kan een hele goede verklaring zijn, maar TO's man zal dat nooit kunnen zeggen tegen TO omdat het totaal niet is wat TO wil horen.
Helemaal mee eens!
De eerste keer, na een pauze van vier jaar beviel goed. dus vond hij dit wel weer voor herhaling vatbaar.
TO. betere vragen voor mij zouden zijn 'wat mis jij bij mij, om naar de hoeren te gaan?'. Laat het etiket plakken los. Jij bent niet bij de apotheek om met het etiket een medicijn te vinden.
Misschien ligt het medicijn wel in jouw eigen houding, hoe hard dat ook klinkt.
dinsdag 3 mei 2016 om 01:56
Dit kan ook niet goedgemaakt worden Suzy. Hoe zou dat kunnen. De man van TO is wie hij is. Het is blijkbaae een fijne echtgenoot maar hij heeft ook een mindere kant. Nu lijkt het alsof alle pijlen gericht zijn op hem. Hij wil in therapie hij wil naar een praatgroep en TO en hij zoeken naar verklaringen voor zijn gedrag. Jammer van de energie denk ik want het verleden verander je niet. TO zou moetenzoeken naar wat zij verlangt in een relatie. En wat voor echtgenoot zij wil zijn en wat ze verwacht van de ander. Diezelfde vragen moet hij zichzelf ook stellen en dan zal gaandeweg blijken of hun relatie nog steeds het voortzetten waard is.
dinsdag 3 mei 2016 om 02:02
quote:sabbaticalmeds schreef op 03 mei 2016 @ 01:56:
Dit kan ook niet goedgemaakt worden Suzy. Hoe zou dat kunnen. De man van TO is wie hij is. Het is blijkbaae een fijne echtgenoot maar hij heeft ook een mindere kant. Nu lijkt het alsof alle pijlen gericht zijn op hem. Hij wil in therapie hij wil naar een praatgroep en TO en hij zoeken naar verklaringen voor zijn gedrag. Jammer van de energie denk ik want het verleden verander je niet. TO zou moetenzoeken naar wat zij verlangt in een relatie. En wat voor echtgenoot zij wil zijn en wat ze verwacht van de ander. Diezelfde vragen moet hij zichzelf ook stellen en dan zal gaandeweg blijken of hun relatie nog steeds het voortzetten waard is.helemaal mee eens!
Dit kan ook niet goedgemaakt worden Suzy. Hoe zou dat kunnen. De man van TO is wie hij is. Het is blijkbaae een fijne echtgenoot maar hij heeft ook een mindere kant. Nu lijkt het alsof alle pijlen gericht zijn op hem. Hij wil in therapie hij wil naar een praatgroep en TO en hij zoeken naar verklaringen voor zijn gedrag. Jammer van de energie denk ik want het verleden verander je niet. TO zou moetenzoeken naar wat zij verlangt in een relatie. En wat voor echtgenoot zij wil zijn en wat ze verwacht van de ander. Diezelfde vragen moet hij zichzelf ook stellen en dan zal gaandeweg blijken of hun relatie nog steeds het voortzetten waard is.helemaal mee eens!
dinsdag 3 mei 2016 om 02:30
quote:sabbaticalmeds schreef op 03 mei 2016 @ 01:56:
Dit kan ook niet goedgemaakt worden Suzy. Hoe zou dat kunnen. De man van TO is wie hij is. Het is blijkbaae een fijne echtgenoot maar hij heeft ook een mindere kant. Nu lijkt het alsof alle pijlen gericht zijn op hem. Hij wil in therapie hij wil naar een praatgroep en TO en hij zoeken naar verklaringen voor zijn gedrag. Jammer van de energie denk ik want het verleden verander je niet. TO zou moetenzoeken naar wat zij verlangt in een relatie. En wat voor echtgenoot zij wil zijn en wat ze verwacht van de ander. Diezelfde vragen moet hij zichzelf ook stellen en dan zal gaandeweg blijken of hun relatie nog steeds het voortzetten waard is.
Eens.
Verklaringen dienen ervoor dat het onderliggende probleem zichtbaar wordt en daarmee ook (toekomstige) valkuilen.
Niet om te vergoelijken of te rechtvaardigen!
Mensen veranderen imo nooit blijvend als alleen het gedrag wordt aangepakt (of niet meer mag van zichzelf, dan komt het puur op beheersen aan). Met kans op terugval of verslapping.
(zelf)inzicht en meer (be)grip op eigen emoties geeft ook geen garanties, maar wel veel meer kans op blijvende verandering van de motor achter dat gedrag, wat hem daartoe drijft.
Zelfveroordeling en zelfmedelijden werken volgens mij dan ook niet, houden het probleem juist in stand, omdat de focus op het slechte (in jezelf) blijft liggen, terwijl uiteindelijk zelfcompassie en zelfinzicht (hopelijk) leiden tot meer eigenliefde en ik geloof dat dat de beste kansen geeft op goed zorgen voor jezelf & anderen..
Dit kan ook niet goedgemaakt worden Suzy. Hoe zou dat kunnen. De man van TO is wie hij is. Het is blijkbaae een fijne echtgenoot maar hij heeft ook een mindere kant. Nu lijkt het alsof alle pijlen gericht zijn op hem. Hij wil in therapie hij wil naar een praatgroep en TO en hij zoeken naar verklaringen voor zijn gedrag. Jammer van de energie denk ik want het verleden verander je niet. TO zou moetenzoeken naar wat zij verlangt in een relatie. En wat voor echtgenoot zij wil zijn en wat ze verwacht van de ander. Diezelfde vragen moet hij zichzelf ook stellen en dan zal gaandeweg blijken of hun relatie nog steeds het voortzetten waard is.
Eens.
Verklaringen dienen ervoor dat het onderliggende probleem zichtbaar wordt en daarmee ook (toekomstige) valkuilen.
Niet om te vergoelijken of te rechtvaardigen!
Mensen veranderen imo nooit blijvend als alleen het gedrag wordt aangepakt (of niet meer mag van zichzelf, dan komt het puur op beheersen aan). Met kans op terugval of verslapping.
(zelf)inzicht en meer (be)grip op eigen emoties geeft ook geen garanties, maar wel veel meer kans op blijvende verandering van de motor achter dat gedrag, wat hem daartoe drijft.
Zelfveroordeling en zelfmedelijden werken volgens mij dan ook niet, houden het probleem juist in stand, omdat de focus op het slechte (in jezelf) blijft liggen, terwijl uiteindelijk zelfcompassie en zelfinzicht (hopelijk) leiden tot meer eigenliefde en ik geloof dat dat de beste kansen geeft op goed zorgen voor jezelf & anderen..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 3 mei 2016 om 07:48
quote:sabbaticalmeds schreef op 03 mei 2016 @ 00:50:
volgens mij is TO er bang voor dat haar man genoten heeft van het hoerenbezoek en dat dat genot voor hem op dat moment zwaarder woog dan de huwelijkse afspraken. Hij vond het zo lekker dat het hele huwelijk hem even gestolen kon worden. Dit kan een hele goede verklaring zijn, maar TO's man zal dat nooit kunnen zeggen tegen TO omdat het totaal niet is wat TO wil horen.Ik denk dat de meeste bedrogen mensen daar bang voor zouden zijn, maar ik heb niet de indruk dat TO deze verklaring per se niet wil horen. Zoals ik haar hier lees wil ze (na al het bedrog en de verschillende verklaringen van hem) gewoon een eerlijk verhaal horen.
volgens mij is TO er bang voor dat haar man genoten heeft van het hoerenbezoek en dat dat genot voor hem op dat moment zwaarder woog dan de huwelijkse afspraken. Hij vond het zo lekker dat het hele huwelijk hem even gestolen kon worden. Dit kan een hele goede verklaring zijn, maar TO's man zal dat nooit kunnen zeggen tegen TO omdat het totaal niet is wat TO wil horen.Ik denk dat de meeste bedrogen mensen daar bang voor zouden zijn, maar ik heb niet de indruk dat TO deze verklaring per se niet wil horen. Zoals ik haar hier lees wil ze (na al het bedrog en de verschillende verklaringen van hem) gewoon een eerlijk verhaal horen.
dinsdag 3 mei 2016 om 07:50
quote:Suzy65 schreef op 03 mei 2016 @ 02:30:
[...]
Eens.
Verklaringen dienen ervoor dat het onderliggende probleem zichtbaar wordt en daarmee ook (toekomstige) valkuilen.
Niet om te vergoelijken of te rechtvaardigen!
Mensen veranderen imo nooit blijvend als alleen het gedrag wordt aangepakt (of niet meer mag van zichzelf, dan komt het puur op beheersen aan). Met kans op terugval of verslapping.
(zelf)inzicht en meer (be)grip op eigen emoties geeft ook geen garanties, maar wel veel meer kans op blijvende verandering van de motor achter dat gedrag, wat hem daartoe drijft.
Zelfveroordeling en zelfmedelijden werken volgens mij dan ook niet, houden het probleem juist in stand, omdat de focus op het slechte (in jezelf) blijft liggen, terwijl uiteindelijk zelfcompassie en zelfinzicht (hopelijk) leiden tot meer eigenliefde en ik geloof dat dat de beste kansen geeft op goed zorgen voor jezelf & anderen..Eens.
[...]
Eens.
Verklaringen dienen ervoor dat het onderliggende probleem zichtbaar wordt en daarmee ook (toekomstige) valkuilen.
Niet om te vergoelijken of te rechtvaardigen!
Mensen veranderen imo nooit blijvend als alleen het gedrag wordt aangepakt (of niet meer mag van zichzelf, dan komt het puur op beheersen aan). Met kans op terugval of verslapping.
(zelf)inzicht en meer (be)grip op eigen emoties geeft ook geen garanties, maar wel veel meer kans op blijvende verandering van de motor achter dat gedrag, wat hem daartoe drijft.
Zelfveroordeling en zelfmedelijden werken volgens mij dan ook niet, houden het probleem juist in stand, omdat de focus op het slechte (in jezelf) blijft liggen, terwijl uiteindelijk zelfcompassie en zelfinzicht (hopelijk) leiden tot meer eigenliefde en ik geloof dat dat de beste kansen geeft op goed zorgen voor jezelf & anderen..Eens.
dinsdag 3 mei 2016 om 07:58
quote:tweeling53 schreef op 03 mei 2016 @ 01:39:
[...]
TO. betere vragen voor mij zouden zijn 'wat mis jij bij mij, om naar de hoeren te gaan?'. Laat het etiket plakken los. Jij bent niet bij de apotheek om met het etiket een medicijn te vinden.
Misschien ligt het medicijn wel in jouw eigen houding, hoe hard dat ook klinkt.Zeg jij nou dat TO mogelijk de oorzaak is van zijn hoeren bezoek ? Ik neem aan dat je niet serieus bent toch ?
[...]
TO. betere vragen voor mij zouden zijn 'wat mis jij bij mij, om naar de hoeren te gaan?'. Laat het etiket plakken los. Jij bent niet bij de apotheek om met het etiket een medicijn te vinden.
Misschien ligt het medicijn wel in jouw eigen houding, hoe hard dat ook klinkt.Zeg jij nou dat TO mogelijk de oorzaak is van zijn hoeren bezoek ? Ik neem aan dat je niet serieus bent toch ?
dinsdag 3 mei 2016 om 08:21
"Verklaringen dienen ervoor dat het onderliggende probleem zichtbaar wordt en daarmee ook (toekomstige) valkuilen. Niet om te vergoelijken of te rechtvaardigen!"
Idealiter is dit zo...maar ondertussen brokkelt elke verklaring de mogelijkheid van weggaan af. Dat wordt steeds minder een optie, hoe meer je je inspant en investeert zijn gedrag te 'verklaren'.
Daarnaast vind ik problematisch dat geilheid blijkbaar afvalt als 'verklaring'. Botte lul-gedrag ook. Egoisme ook.
Er wordt hier steeds slechts gekeken naar een klein geselecteerd aantal 'verklaringen' - dat is het probleem erbij. Verklaringen die man een soort patient maken, overgeleverd aan zijn eigen problematiek en onvermogen. Hij lijkt in sommige posts bijna achterlijk, wilsonbekwaam.
Hij zal in zijn werk voortvarend zijn. Hij zorgt goed voor zichzelf (meldt zich weekje ziek toen t uitkwam) en waarom zou hij niet net zo bewust en actief die stappen hebben gezet in de hoerenbuurt?
Uiteraard kan hij verslaafd zijn. Maar dan nog: de verslaving dwingt hem niet jou hier niets over te vertellen, decennialang. Oh, ja, hij zal zich zo super geschaamd hebben......zielepoot.
Het risico nemen dat zijn huwelijk om zeep wordt geholpen, alles dat hij met jou heeft opgebouwd- dat heeft ie er wel voor over gehad. En ik lees nergens over hoe je DAT verklaart.
"Och arme man. Wat had jij toch al die jaren een probleem........... :~)"
Maar dat grote begrip van TO VOORDAT er blijvende verandering in de houding en strategie van man optrad vind ik redelijk naief. Want de verklaringen zijn er legio. En de consequenties zijn er ook legio. En die heeft ie gewoon helemaal voorlief genomen....
Maar goed, je bent al blz na blz bezig de oorzaak te achterhalen, TO, en ik denk dat je je voortdurend zal blijven verplaatsen in hem.
Je schrijft niks over hoe hij zich nu inspant voor JOU. Je zegt dat hij dit doet. Door dus in relatietherapie te gaan enz.
Maar hoe verder nog? Toen hij terugkwam van de eerste seksverslaafden-bijeenkomst begon hij je bv heel hautain de les te lezen over wat wel of niet goed zou zijn om te doen..., luistert hij nu meer naar wat JIJ nodig hebt?
En waarom wordt er hier gekeken naar zo'n smal rijtje verklaringen?
Hij kan een egoistische wimp zijn, die geen probleem heeft verder.
Dat is ook een mogelijke 'verklaring' voor zijn gedrag immers.
Ik lees er niks over. Misschien dat daar nu een eenzijdig beeld door ontstaat.
Die soort verklaringen maken ook "het onderliggende probleem zichtbaar en daarmee ook (toekomstige) valkuilen" en zou ik wel incalculeren als je zoekt naar begrip en verklaringen.
Anders zoek je alleen die uit die zijn gedrag toch een beetje weg halen van hem, omdat hij gewoon 'een probleem' had. En als je de verantwoordelijkheid voor het gedrag weghaalt bij iemand ben je automatisch aan het vergoeilijken.
Idealiter is dit zo...maar ondertussen brokkelt elke verklaring de mogelijkheid van weggaan af. Dat wordt steeds minder een optie, hoe meer je je inspant en investeert zijn gedrag te 'verklaren'.
Daarnaast vind ik problematisch dat geilheid blijkbaar afvalt als 'verklaring'. Botte lul-gedrag ook. Egoisme ook.
Er wordt hier steeds slechts gekeken naar een klein geselecteerd aantal 'verklaringen' - dat is het probleem erbij. Verklaringen die man een soort patient maken, overgeleverd aan zijn eigen problematiek en onvermogen. Hij lijkt in sommige posts bijna achterlijk, wilsonbekwaam.
Hij zal in zijn werk voortvarend zijn. Hij zorgt goed voor zichzelf (meldt zich weekje ziek toen t uitkwam) en waarom zou hij niet net zo bewust en actief die stappen hebben gezet in de hoerenbuurt?
Uiteraard kan hij verslaafd zijn. Maar dan nog: de verslaving dwingt hem niet jou hier niets over te vertellen, decennialang. Oh, ja, hij zal zich zo super geschaamd hebben......zielepoot.
Het risico nemen dat zijn huwelijk om zeep wordt geholpen, alles dat hij met jou heeft opgebouwd- dat heeft ie er wel voor over gehad. En ik lees nergens over hoe je DAT verklaart.
"Och arme man. Wat had jij toch al die jaren een probleem........... :~)"
Maar dat grote begrip van TO VOORDAT er blijvende verandering in de houding en strategie van man optrad vind ik redelijk naief. Want de verklaringen zijn er legio. En de consequenties zijn er ook legio. En die heeft ie gewoon helemaal voorlief genomen....
Maar goed, je bent al blz na blz bezig de oorzaak te achterhalen, TO, en ik denk dat je je voortdurend zal blijven verplaatsen in hem.
Je schrijft niks over hoe hij zich nu inspant voor JOU. Je zegt dat hij dit doet. Door dus in relatietherapie te gaan enz.
Maar hoe verder nog? Toen hij terugkwam van de eerste seksverslaafden-bijeenkomst begon hij je bv heel hautain de les te lezen over wat wel of niet goed zou zijn om te doen..., luistert hij nu meer naar wat JIJ nodig hebt?
En waarom wordt er hier gekeken naar zo'n smal rijtje verklaringen?
Hij kan een egoistische wimp zijn, die geen probleem heeft verder.
Dat is ook een mogelijke 'verklaring' voor zijn gedrag immers.
Ik lees er niks over. Misschien dat daar nu een eenzijdig beeld door ontstaat.
Die soort verklaringen maken ook "het onderliggende probleem zichtbaar en daarmee ook (toekomstige) valkuilen" en zou ik wel incalculeren als je zoekt naar begrip en verklaringen.
Anders zoek je alleen die uit die zijn gedrag toch een beetje weg halen van hem, omdat hij gewoon 'een probleem' had. En als je de verantwoordelijkheid voor het gedrag weghaalt bij iemand ben je automatisch aan het vergoeilijken.
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
dinsdag 3 mei 2016 om 09:00
quote:misia schreef op 03 mei 2016 @ 08:21:
Idealiter is dit zo...maar ondertussen brokkelt elke verklaring de mogelijkheid van weggaan af. Dat wordt steeds minder een optie, hoe meer je je inspant en investeert zijn gedrag te 'verklaren'.
.................................
Oh, ja, hij zal zich zo super geschaamd hebben......zielepoot.
...............
Waarom is dit voor jou zo belangrijk? Ik gaf je nog het voordeel van de twijfel dat je post van zondagavond rottig uit je pen schoot maar je meende het echt sarcastisch hè?
Gevalletje projectie ofzo?
Laat Zeeland in vredesnaam toch haar eigen inzichten vergaren, dat lijkt me nu juist essentieel in het verwerkingsproces.
Idealiter is dit zo...maar ondertussen brokkelt elke verklaring de mogelijkheid van weggaan af. Dat wordt steeds minder een optie, hoe meer je je inspant en investeert zijn gedrag te 'verklaren'.
.................................
Oh, ja, hij zal zich zo super geschaamd hebben......zielepoot.
...............
Waarom is dit voor jou zo belangrijk? Ik gaf je nog het voordeel van de twijfel dat je post van zondagavond rottig uit je pen schoot maar je meende het echt sarcastisch hè?
Gevalletje projectie ofzo?
Laat Zeeland in vredesnaam toch haar eigen inzichten vergaren, dat lijkt me nu juist essentieel in het verwerkingsproces.
Hatsjikideee...
dinsdag 3 mei 2016 om 09:15
@Misia, TO heeft dit nieuws pas twee weken geleden gehoord en het lijkt me toch tamelijk logisch dat TO er, voor zichzelf (en hun kinderen), mee bezig is om uit te zoeken wat er nou eigenlijk allemaal speelt. En volgens mij komt er wel degelijk een heel rijtje aan verklaringen/oorzaken voor zijn onverantwoordelijke gedrag voorbij op dit topic, van 'egoistische wimp die verder geen probleem heeft' tot 'passieve agressiviteit' tot 'het ligt aan de houding van TO' tot 'seksverslaving', etc. Maar volgens mij heeft TO nou al meerdere malen verteld dat zij het ook gewoon (nog) niet weet en dat er nu (in overleg met huisarts) begonnen wordt met te kijken of er uberhaupt wel sprake is van seksverslaving. En dat ze het allemaal per dag bekijkt hoe zij zich er allemaal over voelt en dat zowel blijven als weggaan beiden nog steeds opties zijn.
Verder wel met je eens dat TO weinig schrijft over wat haar man nu voor haar/hun huwelijk doet (op het in relatietherapie willen na).
Verder wel met je eens dat TO weinig schrijft over wat haar man nu voor haar/hun huwelijk doet (op het in relatietherapie willen na).
dinsdag 3 mei 2016 om 09:27
Ja, dat houdt mij ook bezig. Wat ik al schreef: als jij stil kunt zijn, stil kunt staan, in verwondering, met nieuwsgierigheid, met walging soms, maar zonder zo hard te werken, zonder 'op te willen lossen', kun je zien en vooral ervaren wat jouw man doet om jullie eenheid als eenheid te behouden. En kun je zijn motivatie zien. Wíl hij wel veranderen? Als er geen lichamelijke ongemakken waren geweest, had hij je waarschijnlijk niets verteld. Dan was alles nog in het geheim geweest. Wat wil hij nu? Voor zichzelf? Voor jou? Voor jullie relatie? Voor jullie gezin? Als het gaat om zijn eigen leven? De weg naar hulp lijkt zo logisch, met welke 'diagnose' of reden dan ook. Maar wie bij jullie bewandelt die weg? Ik zie jou continu heel, heel hard werken. Dat in ieder geval. Ben je niet benieuwd wat er dan zichtbaar wordt? Hoe het er uit ziet als niet jíj voor het geheel zorgt, maar hij?
dinsdag 3 mei 2016 om 09:32
Nederland word steeds slimmer!,,,,!
.
Maar dat is natuurlijk niet zo.
Dat lijkt maar zo.
Wel mooi , hoe een mens zich van alles, maar dan ook van alles, "kan ontdoen."
Levende in een schijnwereld...van lust en bedrog.
.
Maar goed, net als de politiek, lullen we nog even door.
.
Maar dat is natuurlijk niet zo.
Dat lijkt maar zo.
Wel mooi , hoe een mens zich van alles, maar dan ook van alles, "kan ontdoen."
Levende in een schijnwereld...van lust en bedrog.
.
Maar goed, net als de politiek, lullen we nog even door.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
dinsdag 3 mei 2016 om 09:42
quote:wiebeltje schreef op 03 mei 2016 @ 09:27:
Ja, dat houdt mij ook bezig. Wat ik al schreef: als jij stil kunt zijn, stil kunt staan, in verwondering, met nieuwsgierigheid, met walging soms, maar zonder zo hard te werken, zonder 'op te willen lossen', kun je zien en vooral ervaren wat jouw man doet om jullie eenheid als eenheid te behouden. En kun je zijn motivatie zien. Wíl hij wel veranderen? Als er geen lichamelijke ongemakken waren geweest, had hij je waarschijnlijk niets verteld. Dan was alles nog in het geheim geweest. Wat wil hij nu? Voor zichzelf? Voor jou? Voor jullie relatie? Voor jullie gezin? Als het gaat om zijn eigen leven? De weg naar hulp lijkt zo logisch, met welke 'diagnose' of reden dan ook. Maar wie bij jullie bewandelt die weg? Ik zie jou continu heel, heel hard werken. Dat in ieder geval. Ben je niet benieuwd wat er dan zichtbaar wordt? Hoe het er uit ziet als niet jíj voor het geheel zorgt, maar hij?Kan me voorstellen dat het voor TO eng/onwennig is om het los te laten, maar je weet dan denk ik inderdaad wel meteen waar je aan toe bent.
Ja, dat houdt mij ook bezig. Wat ik al schreef: als jij stil kunt zijn, stil kunt staan, in verwondering, met nieuwsgierigheid, met walging soms, maar zonder zo hard te werken, zonder 'op te willen lossen', kun je zien en vooral ervaren wat jouw man doet om jullie eenheid als eenheid te behouden. En kun je zijn motivatie zien. Wíl hij wel veranderen? Als er geen lichamelijke ongemakken waren geweest, had hij je waarschijnlijk niets verteld. Dan was alles nog in het geheim geweest. Wat wil hij nu? Voor zichzelf? Voor jou? Voor jullie relatie? Voor jullie gezin? Als het gaat om zijn eigen leven? De weg naar hulp lijkt zo logisch, met welke 'diagnose' of reden dan ook. Maar wie bij jullie bewandelt die weg? Ik zie jou continu heel, heel hard werken. Dat in ieder geval. Ben je niet benieuwd wat er dan zichtbaar wordt? Hoe het er uit ziet als niet jíj voor het geheel zorgt, maar hij?Kan me voorstellen dat het voor TO eng/onwennig is om het los te laten, maar je weet dan denk ik inderdaad wel meteen waar je aan toe bent.
dinsdag 3 mei 2016 om 09:46
Heel onwennig. Wat ze nooit gedaan heeft. En hij zíjn rol heeft gepakt. Daarom adviseer ik het ook, hoe moeilijk het ook is, zo'n verandering. Pak het aan zoals je het niet gewend bent, zoals het eng is. In mijn ogen heeft Zeeland hier in niets te verliezen. Het erge is al gebeurd. Nu kijken hoe hij voor haar zorgt, hoe hij voor zichzelf zorgt, hoe hij voor de kinderen zorgt, geeft veel informatie in verband met de vraag 'kan ik met deze man verder leven'. Naar mijn idee veel meer en betere informatie dan de informatie 'uit het verleden'. Dat verleden verder uitpluizen en analyseren líjkt een logischere stap, maar ook dan is Zeeland zo loeihard aan het werk. Ik wil met heel mijn hart voor haar dat ze het durft om stil te worden, stil te staan. Goed voor zichzelf te zorgen als in 'de basics', dicht bij haar kinderen en hopelijk vriendinnen te zijn en goed te kijken. Een observator worden, een beschadigde observator, waar ze voorheen zo lang niets heeft gezien. Zo pijnlijk is dat. Ik ken het. Ik weet het. En echt durven kijken wat er was en vooral niet was, heeft me de rust gegeven te doen wat ik moest doen. En dan gaat het me niet om 'de uitkomst': blijven of weggaan. Weten wat je moet doen, kan deze beide dingen inhouden. Als het maar 'van jou' en 'voor jou' is. Vanuit wat je waarneemt, ervaart, voelt. Aan liefde en handelen. Niet aan woorden en paniek.
dinsdag 3 mei 2016 om 09:55
dinsdag 3 mei 2016 om 09:56
quote:wiebeltje schreef op 03 mei 2016 @ 09:27:
Ja, dat houdt mij ook bezig. Wat ik al schreef: als jij stil kunt zijn, stil kunt staan, in verwondering, met nieuwsgierigheid, met walging soms, maar zonder zo hard te werken, zonder 'op te willen lossen', kun je zien en vooral ervaren wat jouw man doet om jullie eenheid als eenheid te behouden. En kun je zijn motivatie zien. Wíl hij wel veranderen? Als er geen lichamelijke ongemakken waren geweest, had hij je waarschijnlijk niets verteld. Dan was alles nog in het geheim geweest. Wat wil hij nu? Voor zichzelf? Voor jou? Voor jullie relatie? Voor jullie gezin? Als het gaat om zijn eigen leven? De weg naar hulp lijkt zo logisch, met welke 'diagnose' of reden dan ook. Maar wie bij jullie bewandelt die weg? Ik zie jou continu heel, heel hard werken. Dat in ieder geval. Ben je niet benieuwd wat er dan zichtbaar wordt? Hoe het er uit ziet als niet jíj voor het geheel zorgt, maar hij?
Precies.
Mij komt het over alsof hij spijt ervan heeft dat hij wat moest opbiechten. Waren er geen wratten dan ging hij waarschijnlijk nog gewoon door met zijn gedrag. Omdat het kan.
Ja, dat houdt mij ook bezig. Wat ik al schreef: als jij stil kunt zijn, stil kunt staan, in verwondering, met nieuwsgierigheid, met walging soms, maar zonder zo hard te werken, zonder 'op te willen lossen', kun je zien en vooral ervaren wat jouw man doet om jullie eenheid als eenheid te behouden. En kun je zijn motivatie zien. Wíl hij wel veranderen? Als er geen lichamelijke ongemakken waren geweest, had hij je waarschijnlijk niets verteld. Dan was alles nog in het geheim geweest. Wat wil hij nu? Voor zichzelf? Voor jou? Voor jullie relatie? Voor jullie gezin? Als het gaat om zijn eigen leven? De weg naar hulp lijkt zo logisch, met welke 'diagnose' of reden dan ook. Maar wie bij jullie bewandelt die weg? Ik zie jou continu heel, heel hard werken. Dat in ieder geval. Ben je niet benieuwd wat er dan zichtbaar wordt? Hoe het er uit ziet als niet jíj voor het geheel zorgt, maar hij?
Precies.
Mij komt het over alsof hij spijt ervan heeft dat hij wat moest opbiechten. Waren er geen wratten dan ging hij waarschijnlijk nog gewoon door met zijn gedrag. Omdat het kan.
Everything you see I owe to spaghetti!
dinsdag 3 mei 2016 om 10:10
quote:pausini schreef op 03 mei 2016 @ 09:00:
Laat Zeeland in vredesnaam toch haar eigen inzichten vergaren, dat lijkt me nu juist essentieel in het verwerkingsproces.
Volgens mij proberen veel mensen dat ook.
Het wordt alleen lastig: alles wat maar riekt naar kritiek op de houding of de inbreng van TO, wordt genadeloos neergesabeld door mensen die het voor TO opnemen (er mag geen onvertogen woord richting TO).
Ook worden diverse vragen aan TO of bepaalde onderwerpen nog steeds vakkundig vermeden.
Geeft op zich niets, niemand kent TO persoonlijk en iedereen hier, behalve TO, kan uiteindelijk denken "mijn probleem is het niet".
Het is het topic van TO en ik zie allemaal mensen die willen helpen, maar het verwerkingsproces lijkt tot nu toe te bestaan uit een koortsachtig "plaatsen" van de gebeurtenissen, alles verborgen houden voor de omgeving en de oorzaak/aanleiding "buiten" TO houden.
TO treedt daarbij (zoals gewoonlijk?) daadkrachtig, helder, en doortastend op. Man laat het (zoals gewoonlijk?) allemaal een beetje gelaten gebeuren; hij is nu immers aanwijsbaar fout geweest. Dus wat kan hij anders.
Beiden zijn nu gebaat bij het "niet uitkomen" tegenover de buitenwereld, ieder om zijn eigen redenen.
Dus dat is TO nu aan het regelen.
Laat Zeeland in vredesnaam toch haar eigen inzichten vergaren, dat lijkt me nu juist essentieel in het verwerkingsproces.
Volgens mij proberen veel mensen dat ook.
Het wordt alleen lastig: alles wat maar riekt naar kritiek op de houding of de inbreng van TO, wordt genadeloos neergesabeld door mensen die het voor TO opnemen (er mag geen onvertogen woord richting TO).
Ook worden diverse vragen aan TO of bepaalde onderwerpen nog steeds vakkundig vermeden.
Geeft op zich niets, niemand kent TO persoonlijk en iedereen hier, behalve TO, kan uiteindelijk denken "mijn probleem is het niet".
Het is het topic van TO en ik zie allemaal mensen die willen helpen, maar het verwerkingsproces lijkt tot nu toe te bestaan uit een koortsachtig "plaatsen" van de gebeurtenissen, alles verborgen houden voor de omgeving en de oorzaak/aanleiding "buiten" TO houden.
TO treedt daarbij (zoals gewoonlijk?) daadkrachtig, helder, en doortastend op. Man laat het (zoals gewoonlijk?) allemaal een beetje gelaten gebeuren; hij is nu immers aanwijsbaar fout geweest. Dus wat kan hij anders.
Beiden zijn nu gebaat bij het "niet uitkomen" tegenover de buitenwereld, ieder om zijn eigen redenen.
Dus dat is TO nu aan het regelen.
dinsdag 3 mei 2016 om 10:20
Er zijn hier een paar posters die hebben besloten dat kritiek niet welkom is als het gaat om de rol van zowel to als haar man. Alles wordt gebagatelliseerd met vermeende ziektes, verslaving, paden die bewandelt moeten worden enz. Maar als het kwakt als een eend, het ziet er uit als een eend en gedraagt zich als een eend dan is het gewoon een eend. Misschien bestaat er een kikker met veren met een eendcomplex maar niets wijst daar op. Hij heeft al één keer aangegeven dat de schuld ook bij TO ligt en dan is weer passief agressief. Het kan ook zijn dat hij weigert om zich te lang te laten straffen door TO omdat hij totaal geen respect heeft voor haar gevoelens maar dat is blijkbaar geen optie. De kans is maximaal dat hij binnenkort weer naar de hoeren gaat om haar een lesje te leren, dat hij nog steeds kan doet wat hij wil zonder dat TO het weet en dat hij zich niet laat vernederen door een vrouw, ook niet zijn eigen vrouw.
Soms is het allemaal niet zo moeilijk, soms is er geen ADHD, verslaving of slechte jeugd, soms is een kl**tzak gewoon een kl**tzak die alleen om zichzelf geeft. Tuurlijk gaat hij naar bijeenkomsten, althans dat mag je hopen, want daar mee ontslaat hij zich van alle verantwoordelijkheid en hij weet dondersgoed dat een verslaving precies is waar TO op hoopt. Het gaat hem niet alleen om zijn gezin maar ook om zijn imago. Als T van hem gaat scheiden zal ze iedereen vertellen dat hij al 20 jaar een hoerenloper is die zijn gezin bijna heeft besmet. Niet de informatie die je graag bij je familie en vrienden ziet belanden.
Dat TO ondanks alles getrouwd met hem wil blijven is een keuze die bij haar ligt, haar leven , haar huwelijk en daar kan niemand iets zinnigs over zeggen maar dat de man met een diepzinnig probleem worstelt is echt getut van de bovenste plank.
Soms is het allemaal niet zo moeilijk, soms is er geen ADHD, verslaving of slechte jeugd, soms is een kl**tzak gewoon een kl**tzak die alleen om zichzelf geeft. Tuurlijk gaat hij naar bijeenkomsten, althans dat mag je hopen, want daar mee ontslaat hij zich van alle verantwoordelijkheid en hij weet dondersgoed dat een verslaving precies is waar TO op hoopt. Het gaat hem niet alleen om zijn gezin maar ook om zijn imago. Als T van hem gaat scheiden zal ze iedereen vertellen dat hij al 20 jaar een hoerenloper is die zijn gezin bijna heeft besmet. Niet de informatie die je graag bij je familie en vrienden ziet belanden.
Dat TO ondanks alles getrouwd met hem wil blijven is een keuze die bij haar ligt, haar leven , haar huwelijk en daar kan niemand iets zinnigs over zeggen maar dat de man met een diepzinnig probleem worstelt is echt getut van de bovenste plank.
dinsdag 3 mei 2016 om 10:21
Het is de route 'ga niet langs start, u ontvangt geen € 20.000,-'. Zo gaat dat niet als iemand in een crisis zit. Wat in mijn ogen belangrijk is: als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd had. Ik raad Zeeland aan 'buiten haar comfortzone', 'buiten haar automatische piloot' om te proberen te handelen. Dáár hulp bij te zoeken. Dus zichzelf (liefst met een goede professional) te vragen: wat wil IK? Wat heb IK nodig? Hoe kan ik goed voor mijn kinderen zorgen? Wat maakt het leven voor mij de moeite waard? En misschien mag ik nog iets subjectiefs zeggen? Zeeland, vraag je alsjeblieft NIET af wat het gedrag en het handelen van jouw man zegt over JOU. Het zegt NIETS over jou. Excessen gebeuren. Je bent niet naïef geweest, je hoeft niet uit te gaan van leugens en bedrog, je mag je eigen trouw en liefde behouden. Je bent niet schuldig aan iets wat hij buiten jullie relatie om is gaan doen. Je had niets kunnen doen en niets kunnen laten om te voorkomen wat gebeurd is. Het enige dat je te doen staat is na te gaan hoe jij wilt leven. En met wie. En besef dan dat als dat voor jou betekent liefhebben, vertrouwen, uitgaan van openheid en duidelijkheid, je dan samen met je man moet bekijken hoe dat weer kan, als jullie doorgaan. Doorgaan zal nooit op de oude voet zijn. Dat kan ook niet, want nu weet je wat je al die tijd niet wist. Er moeten er twee zijn om dat te kunnen gaan doen. Daarom is het zo belangrijk voor je om te zien wat hij DOET. Hoe hij in jullie relatie gaat staan nu. Niet in woorden, maar in daden, nogmaals. Wees stil. Kijk. Ben er voor jezelf. Voor je kinderen. En zie of het zich ten goede keert voor jullie.
dinsdag 3 mei 2016 om 10:39
quote:wiebeltje schreef op 03 mei 2016 @ 09:27:
Ja, dat houdt mij ook bezig. Wat ik al schreef: als jij stil kunt zijn, stil kunt staan, in verwondering, met nieuwsgierigheid, met walging soms, maar zonder zo hard te werken, zonder 'op te willen lossen', kun je zien en vooral ervaren wat jouw man doet om jullie eenheid als eenheid te behouden. En kun je zijn motivatie zien. Wíl hij wel veranderen? Als er geen lichamelijke ongemakken waren geweest, had hij je waarschijnlijk niets verteld. Dan was alles nog in het geheim geweest. Wat wil hij nu? Voor zichzelf? Voor jou? Voor jullie relatie? Voor jullie gezin? Als het gaat om zijn eigen leven? De weg naar hulp lijkt zo logisch, met welke 'diagnose' of reden dan ook. Maar wie bij jullie bewandelt die weg? Ik zie jou continu heel, heel hard werken. Dat in ieder geval. Ben je niet benieuwd wat er dan zichtbaar wordt? Hoe het er uit ziet als niet jíj voor het geheel zorgt, maar hij?Goede post, eens! Iets wat je echt moet gaan doen TO!
Ja, dat houdt mij ook bezig. Wat ik al schreef: als jij stil kunt zijn, stil kunt staan, in verwondering, met nieuwsgierigheid, met walging soms, maar zonder zo hard te werken, zonder 'op te willen lossen', kun je zien en vooral ervaren wat jouw man doet om jullie eenheid als eenheid te behouden. En kun je zijn motivatie zien. Wíl hij wel veranderen? Als er geen lichamelijke ongemakken waren geweest, had hij je waarschijnlijk niets verteld. Dan was alles nog in het geheim geweest. Wat wil hij nu? Voor zichzelf? Voor jou? Voor jullie relatie? Voor jullie gezin? Als het gaat om zijn eigen leven? De weg naar hulp lijkt zo logisch, met welke 'diagnose' of reden dan ook. Maar wie bij jullie bewandelt die weg? Ik zie jou continu heel, heel hard werken. Dat in ieder geval. Ben je niet benieuwd wat er dan zichtbaar wordt? Hoe het er uit ziet als niet jíj voor het geheel zorgt, maar hij?Goede post, eens! Iets wat je echt moet gaan doen TO!
dinsdag 3 mei 2016 om 10:51
quote:wiebeltje schreef op 03 mei 2016 @ 10:21:
Het is de route 'ga niet langs start, u ontvangt geen € 20.000,-'. Zo gaat dat niet als iemand in een crisis zit. Wat in mijn ogen belangrijk is: als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd had. Ik raad Zeeland aan 'buiten haar comfortzone', 'buiten haar automatische piloot' om te proberen te handelen. Dáár hulp bij te zoeken. Dus zichzelf (liefst met een goede professional) te vragen: wat wil IK? Wat heb IK nodig? Hoe kan ik goed voor mijn kinderen zorgen? Wat maakt het leven voor mij de moeite waard? En misschien mag ik nog iets subjectiefs zeggen? Zeeland, vraag je alsjeblieft NIET af wat het gedrag en het handelen van jouw man zegt over JOU. Het zegt NIETS over jou. Excessen gebeuren. Je bent niet naïef geweest, je hoeft niet uit te gaan van leugens en bedrog, je mag je eigen trouw en liefde behouden. Je bent niet schuldig aan iets wat hij buiten jullie relatie om is gaan doen. Je had niets kunnen doen en niets kunnen laten om te voorkomen wat gebeurd is. Het enige dat je te doen staat is na te gaan hoe jij wilt leven. En met wie. En besef dan dat als dat voor jou betekent liefhebben, vertrouwen, uitgaan van openheid en duidelijkheid, je dan samen met je man moet bekijken hoe dat weer kan, als jullie doorgaan. Doorgaan zal nooit op de oude voet zijn. Dat kan ook niet, want nu weet je wat je al die tijd niet wist. Er moeten er twee zijn om dat te kunnen gaan doen. Daarom is het zo belangrijk voor je om te zien wat hij DOET. Hoe hij in jullie relatie gaat staan nu. Niet in woorden, maar in daden, nogmaals. Wees stil. Kijk. Ben er voor jezelf. Voor je kinderen. En zie of het zich ten goede keert voor jullie.
precies dit. En dan samen met wat Geronimo zegt.
ik ben het spoor bijster van wat de man van TO allemaal wel of niet zou hebben of zou zijn. Ik snap dat het misschien op de een of andere manier makkelijker te behappen is allemaal als het een verslaving zou zijn maar daarvoor klinkt het weer weinig. I dont know. Ik betwijfel ook of je daar ooit echt achter kunt komen zoals ik ook twijfel aan alles wat de man zegt.
Ik weet zeker dat TO dat ook heeft, dat kan niet anders namelijk. Of ze doet aan struisvogelpolitiek maar dat lijkt niet zo.
En dan komt de vraag weer: To wil je dit? En To wat doet hij nu eigenlijk echt voor jou op dit moment? Hoe zou het eruit zien vanaf nu wat goed is voor jou?
Mijn man heeft van alles en nog wat gedaan wat niet hoort in mijn plaatje. Voor mijn tijd. En heeft besloten om een ander pad te kiezen met mij. Ik zie ook in alles wat hij doet dat dat waar is. hij is sterk, maakt een keuze en gaat daarnaar leven. Soms is het even moeilijk. Bv toen hij geopereerd was en ontzettend veel pijn had. Hij wou drinken. Maar hij wist ik ben een alcoholist dat moet ik niet doen. Maar hij weet ook dat ik dat niet wil. Punt. Dan ga ik weg. Of nee ik stuur hem dan weg. Het is heel duidelijk allemaal . Dit kan niet en dat kan wel. Hij heeft wat te verliezen. Er zijn meer voorbeelden maar dat vind ik te persoonlijk.
Heeft jouw man ook wat te verliezen?
Het is de route 'ga niet langs start, u ontvangt geen € 20.000,-'. Zo gaat dat niet als iemand in een crisis zit. Wat in mijn ogen belangrijk is: als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd had. Ik raad Zeeland aan 'buiten haar comfortzone', 'buiten haar automatische piloot' om te proberen te handelen. Dáár hulp bij te zoeken. Dus zichzelf (liefst met een goede professional) te vragen: wat wil IK? Wat heb IK nodig? Hoe kan ik goed voor mijn kinderen zorgen? Wat maakt het leven voor mij de moeite waard? En misschien mag ik nog iets subjectiefs zeggen? Zeeland, vraag je alsjeblieft NIET af wat het gedrag en het handelen van jouw man zegt over JOU. Het zegt NIETS over jou. Excessen gebeuren. Je bent niet naïef geweest, je hoeft niet uit te gaan van leugens en bedrog, je mag je eigen trouw en liefde behouden. Je bent niet schuldig aan iets wat hij buiten jullie relatie om is gaan doen. Je had niets kunnen doen en niets kunnen laten om te voorkomen wat gebeurd is. Het enige dat je te doen staat is na te gaan hoe jij wilt leven. En met wie. En besef dan dat als dat voor jou betekent liefhebben, vertrouwen, uitgaan van openheid en duidelijkheid, je dan samen met je man moet bekijken hoe dat weer kan, als jullie doorgaan. Doorgaan zal nooit op de oude voet zijn. Dat kan ook niet, want nu weet je wat je al die tijd niet wist. Er moeten er twee zijn om dat te kunnen gaan doen. Daarom is het zo belangrijk voor je om te zien wat hij DOET. Hoe hij in jullie relatie gaat staan nu. Niet in woorden, maar in daden, nogmaals. Wees stil. Kijk. Ben er voor jezelf. Voor je kinderen. En zie of het zich ten goede keert voor jullie.
precies dit. En dan samen met wat Geronimo zegt.
ik ben het spoor bijster van wat de man van TO allemaal wel of niet zou hebben of zou zijn. Ik snap dat het misschien op de een of andere manier makkelijker te behappen is allemaal als het een verslaving zou zijn maar daarvoor klinkt het weer weinig. I dont know. Ik betwijfel ook of je daar ooit echt achter kunt komen zoals ik ook twijfel aan alles wat de man zegt.
Ik weet zeker dat TO dat ook heeft, dat kan niet anders namelijk. Of ze doet aan struisvogelpolitiek maar dat lijkt niet zo.
En dan komt de vraag weer: To wil je dit? En To wat doet hij nu eigenlijk echt voor jou op dit moment? Hoe zou het eruit zien vanaf nu wat goed is voor jou?
Mijn man heeft van alles en nog wat gedaan wat niet hoort in mijn plaatje. Voor mijn tijd. En heeft besloten om een ander pad te kiezen met mij. Ik zie ook in alles wat hij doet dat dat waar is. hij is sterk, maakt een keuze en gaat daarnaar leven. Soms is het even moeilijk. Bv toen hij geopereerd was en ontzettend veel pijn had. Hij wou drinken. Maar hij wist ik ben een alcoholist dat moet ik niet doen. Maar hij weet ook dat ik dat niet wil. Punt. Dan ga ik weg. Of nee ik stuur hem dan weg. Het is heel duidelijk allemaal . Dit kan niet en dat kan wel. Hij heeft wat te verliezen. Er zijn meer voorbeelden maar dat vind ik te persoonlijk.
Heeft jouw man ook wat te verliezen?
