Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden na miskramen...
woensdag 29 april 2015 om 18:25
Hoi allemaal,
Ik schrijf hier vaker en open soms een nieuw topic omdat oudere topics uitsterven.
Mijn situatie: Ik probeer zwanger te raken vanaf januari 2014. Daarvoor al een jaar gestopt met de pil.. In september 2014 deed ik na een menstruatie een test omdat ik pijnlijke borsten hield. Deze bleek positief te zijn.. Na een echo in het ziekenhuis bleek ik een hele vroege miskraam te hebben gehad.. Afgelopen februari had ik weer een positieve test.. Helaas, na een paar dagen een bloeding en twee weken later weer een bloeding. De laatste bloeding is de miskraam geweest.. Heb hiervoor nog verschillende echo's gemaakt en alles was verder goed! Nu weer twee maanden verder.. Ik zoek vooral hulp in de alternatieve wereld.. Acupunctuur en ben nu ook twee keer bij een osteopaat geweest! Ik wil vooral meer rust in mijn lijf en hoofd krijgen.. Ik ben soms bang dat het nooit gaat lukken en dat de volgende keer weer een miskraam is.. Ik ken in mijn omgeving maar weinig mensen die dit hebben gehad. Wel vriendinnen die in de medische molen terecht zijn gekomen, vanwege slecht zaad van hun man.. Beide zijn nu moeder
! Ik heb eerder een gesprek gehad met een gynaecoloog en deze geeft aan dat ik gewoon zwanger kan raken en het dus gewoon zelf kan proberen (en dat wil ik ook het liefste natuurlijk...)! Het is dus vooral een kwestie van geduld! Voor wie is deze situatie herkenbaar en wie is alsnog succesvol zwanger geraakt??
Ik schrijf hier vaker en open soms een nieuw topic omdat oudere topics uitsterven.
Mijn situatie: Ik probeer zwanger te raken vanaf januari 2014. Daarvoor al een jaar gestopt met de pil.. In september 2014 deed ik na een menstruatie een test omdat ik pijnlijke borsten hield. Deze bleek positief te zijn.. Na een echo in het ziekenhuis bleek ik een hele vroege miskraam te hebben gehad.. Afgelopen februari had ik weer een positieve test.. Helaas, na een paar dagen een bloeding en twee weken later weer een bloeding. De laatste bloeding is de miskraam geweest.. Heb hiervoor nog verschillende echo's gemaakt en alles was verder goed! Nu weer twee maanden verder.. Ik zoek vooral hulp in de alternatieve wereld.. Acupunctuur en ben nu ook twee keer bij een osteopaat geweest! Ik wil vooral meer rust in mijn lijf en hoofd krijgen.. Ik ben soms bang dat het nooit gaat lukken en dat de volgende keer weer een miskraam is.. Ik ken in mijn omgeving maar weinig mensen die dit hebben gehad. Wel vriendinnen die in de medische molen terecht zijn gekomen, vanwege slecht zaad van hun man.. Beide zijn nu moeder
! Ik heb eerder een gesprek gehad met een gynaecoloog en deze geeft aan dat ik gewoon zwanger kan raken en het dus gewoon zelf kan proberen (en dat wil ik ook het liefste natuurlijk...)! Het is dus vooral een kwestie van geduld! Voor wie is deze situatie herkenbaar en wie is alsnog succesvol zwanger geraakt??
woensdag 27 april 2016 om 08:21
Weer een week gehaald met positieve uitkomst! Gistermiddag een goede echo, in een week zijn er opeens al twee herkenbare poppetjes te zien 
en nog steeds twee goed kloppende hartjes. Vandaag 9 weken, voor ons al een hele mijlpaal.
Ook een mooi verhaal: de co-assistent die eerst met ons sprak begon het gesprek met 'Ik zie hier dat je nu 33 weken zwanger bent.' Waarop wij naar mijn nog gewoon platte buik wezen en zeiden: dan mis ik denk ik toch iets hier. Bleek dat ze naar onze derde zwangerschap keek in het systeem die nog niet was afgesloten. Gelukkig op dat moment alleen maar grappig, maar ook achteraf een vreemde realisatie over wat had kunnen zijn of zoiets.
En ook bleek dat ik al lange tijd een onnodig hoge dosis van de fraxiparine krijg. Kan geen kwaad, alleen is het risico op bloedingen (in het algemeen, niet alleen vanuit baarmoeder ofzo) groter dus onze nieuwe arts van de afdeling verloskunde heeft ons teruggezet naar de gebruikelijke dosis. @Saart, krijg jij ook 2850 eenheden in 0,3 ml? Ik kreeg tot nu toe dus 7600 eenheden in 0,8 ml.
Hoe is het met de rest?
en nog steeds twee goed kloppende hartjes. Vandaag 9 weken, voor ons al een hele mijlpaal.Ook een mooi verhaal: de co-assistent die eerst met ons sprak begon het gesprek met 'Ik zie hier dat je nu 33 weken zwanger bent.' Waarop wij naar mijn nog gewoon platte buik wezen en zeiden: dan mis ik denk ik toch iets hier. Bleek dat ze naar onze derde zwangerschap keek in het systeem die nog niet was afgesloten. Gelukkig op dat moment alleen maar grappig, maar ook achteraf een vreemde realisatie over wat had kunnen zijn of zoiets.
En ook bleek dat ik al lange tijd een onnodig hoge dosis van de fraxiparine krijg. Kan geen kwaad, alleen is het risico op bloedingen (in het algemeen, niet alleen vanuit baarmoeder ofzo) groter dus onze nieuwe arts van de afdeling verloskunde heeft ons teruggezet naar de gebruikelijke dosis. @Saart, krijg jij ook 2850 eenheden in 0,3 ml? Ik kreeg tot nu toe dus 7600 eenheden in 0,8 ml.
Hoe is het met de rest?
woensdag 27 april 2016 om 11:03
Wat fijn Anniez! , al vind ik die opmerking van 33 weken zwangerschap vrij pijnlijk... Gelukkig kon je erom lachen, maar vriendin van ons heeft hetzelfde meegemaakt na doodgeboren kindje ('Ik zie dat de 20wkn echo in orde was?', 'Nee, die is van mijn doodgeboren kindje. Ik ben nu weer 12 weken zwanger en enorm nerveus, muts!')
Hier alles goed, baal wel beetje van het weer want wil graag met kinderwagen naar buiten. Verder gisteren controle gehad, alles was in orde en ik mag weer langzaam beginnen met sporten
Zoon ligt nu lekker op m'n borst te slapen. Hij zit nu eindelijk in ritme van 8 voedingen per 24 uur (eerst waren het er 11-12 en kon hij zich soms ieder uur melden, dat brak me echt op), en verder is het een lieve en tevreden baby. Dit is ook wel een fijne periode omdat je ze niet genoeg kan verwennen, en je het ook niet echt fout kan doen. Pas vanaf zes maanden gaan ze je manipuleren, dus we knuffelen wat af
Hier alles goed, baal wel beetje van het weer want wil graag met kinderwagen naar buiten. Verder gisteren controle gehad, alles was in orde en ik mag weer langzaam beginnen met sporten
Zoon ligt nu lekker op m'n borst te slapen. Hij zit nu eindelijk in ritme van 8 voedingen per 24 uur (eerst waren het er 11-12 en kon hij zich soms ieder uur melden, dat brak me echt op), en verder is het een lieve en tevreden baby. Dit is ook wel een fijne periode omdat je ze niet genoeg kan verwennen, en je het ook niet echt fout kan doen. Pas vanaf zes maanden gaan ze je manipuleren, dus we knuffelen wat af
woensdag 27 april 2016 om 11:19
Klinkt echt heerlijk en super knus Laurabb! En wat ontzettend fijn van je goede herstel. Ik kan me voorstellen dat je lekker lente wil vieren en naar buiten wil in deze fase, hopelijk snel echt lenteweer.
Het zijn idd wel pijnlijke dingen, net als bij onze derde miskraam toen we de kamer inliepen en de gynaecoloog zei: nou, 8 weken echo dan nu he? En wij haar moesten vertellen wat al lang in mijn dossier stond, namelijk dat het weer mis was gegaan, maar omdat het op een dag gebeurde dat ze er niet was zijn we door een collega gezien en ze had blijkbaar het dossier nog niet bijgelezen voor onze afspraak. Echt stomme kleine dingen, die je keer op keer meemaakt en waardoor je beseft dat er van alles niet goed loopt, maar ik zie ook wel echt hoe goed ze altijd hun uiterste best doen en hoe onwijs hard ze werken dus ik vergeef het ze toch al snel weer al die slordigheidjes.
Het zijn idd wel pijnlijke dingen, net als bij onze derde miskraam toen we de kamer inliepen en de gynaecoloog zei: nou, 8 weken echo dan nu he? En wij haar moesten vertellen wat al lang in mijn dossier stond, namelijk dat het weer mis was gegaan, maar omdat het op een dag gebeurde dat ze er niet was zijn we door een collega gezien en ze had blijkbaar het dossier nog niet bijgelezen voor onze afspraak. Echt stomme kleine dingen, die je keer op keer meemaakt en waardoor je beseft dat er van alles niet goed loopt, maar ik zie ook wel echt hoe goed ze altijd hun uiterste best doen en hoe onwijs hard ze werken dus ik vergeef het ze toch al snel weer al die slordigheidjes.
woensdag 27 april 2016 om 19:06
Oo wat een heerlijk nieuws Anniez, als het er bij 9 weken goed uitziet gaat dat echt al heel erg in de goede richting heb ik geleerd, laten we hopen dat dat nu ook voor jullie geldt!! Het is jullie zo gegund!
Zijn ze nu ook allebei ongeveer even groot of zit er nog verschil in? En mag je volgende week weer?
Hoe voel je je verder?
En wat een domme actie van de co-assistent... Die moet nog veel leren, haha 33 weken zwanger van een tweeling en dan nog een platte buik hebben, dat zou heel knap zijn.. Stom he, dat ze dan niet even de tijd nemen om wat beter te lezen/kijken, zou toch een kleine moeite moeten zijn.
Wij hadden bij de tweede zwangerschap ook een hele enthousiaste stagiaire die bij de tweede echo zei: Zo dan gaan we nu even naar jullie kindje kijken! Terwijl de 2e echo voor ons het moment was waarop het de 1e keer mis bleek te zijn.. Was ook een heel ongemakkelijk moment toen we benoemden dat het voor ons eigenlijk alleen maar heel spannend was en niet persé leuk.. Bleek toen overigens weer mis bij die echo, dus ik zag wel aan haar dat het indruk maakte.. Laten we hopen dat ze ervan leren
Laura, heerlijk om je verhalen te lezen.. fijn dat het qua voedingen nu al iets rustiger gaat worden, je klinkt zo positief en sterk.. Volgens mij ben je echt aan het genieten van je kleine man (ondanks dat er ongetwijfeld ook hele zware, vermoeiende momenten zijn )! Een goed vooruitzicht voor ons...
Bloem, ik ben ook benieuwd hoe je eerste gesprek is gegaan.. Heeft het je iets opgeleverd? Zijn de onderzoeken inmiddels ook echt gestart?
En hoe is het met de anderen?
Hier gaat het goed, nu bijna 30 weken.. Merk dat werken lichamelijk wel iets zwaarder wordt, maar over het algemeen voel ik me vrij prima... Ik merk dat ik er ook steeds meer naar uit begin te kijken om ons kleintje te begroeten en het stelt me ook wel gerust dat de kans steeds groter wordt dat ie t overleeft buiten de baarmoeder.. Soms kan ik nog wel krampachtig letten of ik wel genoeg beweging voel, maar gelukkig is dat nu meestal duidelijk aanwezig.. dus dat geeft rust!
Zijn ze nu ook allebei ongeveer even groot of zit er nog verschil in? En mag je volgende week weer?
Hoe voel je je verder?
En wat een domme actie van de co-assistent... Die moet nog veel leren, haha 33 weken zwanger van een tweeling en dan nog een platte buik hebben, dat zou heel knap zijn.. Stom he, dat ze dan niet even de tijd nemen om wat beter te lezen/kijken, zou toch een kleine moeite moeten zijn.
Wij hadden bij de tweede zwangerschap ook een hele enthousiaste stagiaire die bij de tweede echo zei: Zo dan gaan we nu even naar jullie kindje kijken! Terwijl de 2e echo voor ons het moment was waarop het de 1e keer mis bleek te zijn.. Was ook een heel ongemakkelijk moment toen we benoemden dat het voor ons eigenlijk alleen maar heel spannend was en niet persé leuk.. Bleek toen overigens weer mis bij die echo, dus ik zag wel aan haar dat het indruk maakte.. Laten we hopen dat ze ervan leren
Laura, heerlijk om je verhalen te lezen.. fijn dat het qua voedingen nu al iets rustiger gaat worden, je klinkt zo positief en sterk.. Volgens mij ben je echt aan het genieten van je kleine man (ondanks dat er ongetwijfeld ook hele zware, vermoeiende momenten zijn )! Een goed vooruitzicht voor ons...
Bloem, ik ben ook benieuwd hoe je eerste gesprek is gegaan.. Heeft het je iets opgeleverd? Zijn de onderzoeken inmiddels ook echt gestart?
En hoe is het met de anderen?
Hier gaat het goed, nu bijna 30 weken.. Merk dat werken lichamelijk wel iets zwaarder wordt, maar over het algemeen voel ik me vrij prima... Ik merk dat ik er ook steeds meer naar uit begin te kijken om ons kleintje te begroeten en het stelt me ook wel gerust dat de kans steeds groter wordt dat ie t overleeft buiten de baarmoeder.. Soms kan ik nog wel krampachtig letten of ik wel genoeg beweging voel, maar gelukkig is dat nu meestal duidelijk aanwezig.. dus dat geeft rust!
donderdag 28 april 2016 om 17:41
@rosalinde: dat had ik ook hoor, steeds weer checken of ik hem wel 10x in een uur voelde bewegen als ik even ging liggen
enne, zo zen is het hier ook weer niet hoor. Zoon heeft soms vreselijke aanvallen van krampen (is een fase, hoort erbij) en die maken me radeloos. Je ziet dat hij pijn heeft en je kan het niet wegnemen. vannacht heeft hij tot half vier gehuild, daarna al z'n eten eruit gespuugd en toen is hij eindelijk gaan slapen. o man, vreselijk, dan voel ik me een waardeloze moeder, ook al weet ik dat ik alles doe wat ik kan (druppeltjes, rechtop houden na het drinken, goed laten boeren, troosten, met beentjes fietsen, etc...). we kunnen mensen naar de maan sturen, maar kennelijk hoort 3-9 weken helse kramp er gewoon bij voor een baby...
enne, zo zen is het hier ook weer niet hoor. Zoon heeft soms vreselijke aanvallen van krampen (is een fase, hoort erbij) en die maken me radeloos. Je ziet dat hij pijn heeft en je kan het niet wegnemen. vannacht heeft hij tot half vier gehuild, daarna al z'n eten eruit gespuugd en toen is hij eindelijk gaan slapen. o man, vreselijk, dan voel ik me een waardeloze moeder, ook al weet ik dat ik alles doe wat ik kan (druppeltjes, rechtop houden na het drinken, goed laten boeren, troosten, met beentjes fietsen, etc...). we kunnen mensen naar de maan sturen, maar kennelijk hoort 3-9 weken helse kramp er gewoon bij voor een baby...
vrijdag 29 april 2016 om 14:56
@Laura: hoort er inderdaad gewoon bij en je kunt er vaak weinig tegen doen. Heeft helemaal niets met jouw kwaliteiten als moeder te maken. Alle pasgeboren baby's huilen. Vrij veel. Maar het kan erg frustrerend zijn als je al bijna omvalt van het slaaptekort
@Rosalinde: hier idem dito. Voel me fysiek goed. Weinig klachten. Ook nog vrij fit. Ook niet meer zo'n zin om te werken (gelukkig nu weekje meivakantie) en ook ik hou de bewegingen van de baby goed in de gaten.
@Rosalinde: hier idem dito. Voel me fysiek goed. Weinig klachten. Ook nog vrij fit. Ook niet meer zo'n zin om te werken (gelukkig nu weekje meivakantie) en ook ik hou de bewegingen van de baby goed in de gaten.
vrijdag 29 april 2016 om 20:02
Laura ik kan mij voorstellen dat het soms heel erg zoeken is met zo'n kleine gup! Volgens mij doe je het fantastisch! Hoe is het eigenlijk met je angst? Ben je nu ook nog bang dat je hem kwijtraakt/ dat er iets gebeurt of is dat weg?
Rosa ik ben elke keer zo blij om zwangere verhalen van jou te lezen! Ben zo blij dat alles goed gaat! Hoe lang nog tot je verlof?
Anniez jaaaaa! Elke echo is er weer eentje! Wauw gewoon een tweelingzwangerschap en nu gaat alles goed! Ben je al een beetje aan het idee gewend dat het er twee zijn? Je bent dan nu samen met je schoonzus zwanger toch? Zij loopt een aantal weken op je voor? Je krijgt dan wel niet als eerste het eerste kind, maar wel als eerste het tweede kind
Ik had vrijdag het gesprek bij de gyn. Hij was super begripvol en luisterde goed naar mij. Ik heb afgelopen maandag 12!! buisjes bloed moeten afstaan. Er wordt gekeken naar bloedstolling en chromsomen. De uitslag van de bloedstolling krijg ik aankomende maandag al. Ik ben heel benieuwd. Verder gaan ze mijn volgende cyclus volgen vanwege mijn korte luteale fase. Ik moet als ik ongesteld word bellen en dan op dag 3-4 langs en daarna in ieder geval op dag 9-10. Dan na mijn cyclus opnieuw een afspraak met de gyn maken. Als er wordt vastgesteld dat mn LF te kort is, dan krijg ik wellicht utrogestan (progesteron) om deze te verlengen.
Gisteren is mn eisprong geweest, dus ik heb weer plaatsgenomen op het wachtbankje.
Rosa ik ben elke keer zo blij om zwangere verhalen van jou te lezen! Ben zo blij dat alles goed gaat! Hoe lang nog tot je verlof?
Anniez jaaaaa! Elke echo is er weer eentje! Wauw gewoon een tweelingzwangerschap en nu gaat alles goed! Ben je al een beetje aan het idee gewend dat het er twee zijn? Je bent dan nu samen met je schoonzus zwanger toch? Zij loopt een aantal weken op je voor? Je krijgt dan wel niet als eerste het eerste kind, maar wel als eerste het tweede kind
Ik had vrijdag het gesprek bij de gyn. Hij was super begripvol en luisterde goed naar mij. Ik heb afgelopen maandag 12!! buisjes bloed moeten afstaan. Er wordt gekeken naar bloedstolling en chromsomen. De uitslag van de bloedstolling krijg ik aankomende maandag al. Ik ben heel benieuwd. Verder gaan ze mijn volgende cyclus volgen vanwege mijn korte luteale fase. Ik moet als ik ongesteld word bellen en dan op dag 3-4 langs en daarna in ieder geval op dag 9-10. Dan na mijn cyclus opnieuw een afspraak met de gyn maken. Als er wordt vastgesteld dat mn LF te kort is, dan krijg ik wellicht utrogestan (progesteron) om deze te verlengen.
Gisteren is mn eisprong geweest, dus ik heb weer plaatsgenomen op het wachtbankje.
vrijdag 29 april 2016 om 22:50
Hee Bloem, goed weer even van je te horen en thanks voor je lieve berichtje! Ik hoop echt zo dat het jou ook weer snel gegund is en dat het dan ook gewoon goed mag gaan... Hopelijk gewoon deze ronde!!
De eerste stap in t onderzoek is in ieder geval gezet! Bizar veel bloed he, haha ik vond dat toen ook echt indrukwekkend! Terwijl t niet zo veel is alles bij elkaar, maar toch..
Fijn dat je maandag al n uitslag krijgt, ik vond dat toen toch prettig om elke keer iets te kunnen afvinken.. Chromosomen duurt iets langer he? Fijn dat ze ook je cyclus gaan bekijken, want dat vroeg je jezelf ook al n tijdje af toch wat voor invloed dat zou kunnen hebben?
Hoop je nu vooral dat er niks uitkomt of zou het ook n soort van prettig vinden als er een verklaring komt? Ik weet nog dat ik dat best dubbel vond..
Laura, wat sneu voor je kleine man! Dat lijkt me idd echt een heel machteloos gevoel dat soort uitdagingen horen er natuurlijk ook gewoon bij, maar kan me voorstellen dat dat soms frustrerend is! Kan je wel af en toe bijslapen?
Lisa, wat grappig dat we zo gelijk opgaan straks bevallen we nog op dezelfde dag!
De eerste stap in t onderzoek is in ieder geval gezet! Bizar veel bloed he, haha ik vond dat toen ook echt indrukwekkend! Terwijl t niet zo veel is alles bij elkaar, maar toch..
Fijn dat je maandag al n uitslag krijgt, ik vond dat toen toch prettig om elke keer iets te kunnen afvinken.. Chromosomen duurt iets langer he? Fijn dat ze ook je cyclus gaan bekijken, want dat vroeg je jezelf ook al n tijdje af toch wat voor invloed dat zou kunnen hebben?
Hoop je nu vooral dat er niks uitkomt of zou het ook n soort van prettig vinden als er een verklaring komt? Ik weet nog dat ik dat best dubbel vond..
Laura, wat sneu voor je kleine man! Dat lijkt me idd echt een heel machteloos gevoel
dat soort uitdagingen horen er natuurlijk ook gewoon bij, maar kan me voorstellen dat dat soms frustrerend is! Kan je wel af en toe bijslapen? Lisa, wat grappig dat we zo gelijk opgaan straks bevallen we nog op dezelfde dag!
zaterdag 30 april 2016 om 12:54
Hi dames. Ik kom hier weer eens kijken en.. ik zie een paar prachtige verhalen van een paar oude bekenden! Laura, van harte! Jij was net zwanger toen ik
de eerste keer kwam meeschrijven na MK2.. Geweldig dat het goed gegaan is! En Doortje, jij 23 w!!! Ben ook heel blij voor jou! De anderen ken ik geloof ik niet ????.
Ik heb vorig jaar 4 MKen gehad- 1 bij 12 weken na prachtige termijnecho en toen in de zomer 3 maanden achterelkaar zwanger en mis bij 5w. Ik heb al een gezond zoontje van 3 die er min of meer zonder problemen Daarna allemaal onderzoeken gehad waar uiteindelijk een te dun BMS uitgekomen is. Na hoge dosering tarwekiem was het opeens hersteld. Toeval?
Lang verhaal kort, na 7 maanden ben ik nu weer 7 weken zwanger maar het is een vreselijke rollercoaster. Afgelopen week al 2x spoedecho ivm buikpijn en bloedverlies. Hartje klopte en zwangerschap zelf ziet er goed uit maar er zit bloed in de BM. Het is dus 50/50. Gisteren had ik een goede dag, vandaag weer wat bloedverlies.. Ben wel ook vreselijk misselijk maar heb er toch wel echt weer een hard hoofd in. Daarnaast trek ik het mentaal amper ????. Ben helemaal de weg kwijt en kan niet meer relativeren.
Pfff, even mijn hart luchten.
de eerste keer kwam meeschrijven na MK2.. Geweldig dat het goed gegaan is! En Doortje, jij 23 w!!! Ben ook heel blij voor jou! De anderen ken ik geloof ik niet ????.
Ik heb vorig jaar 4 MKen gehad- 1 bij 12 weken na prachtige termijnecho en toen in de zomer 3 maanden achterelkaar zwanger en mis bij 5w. Ik heb al een gezond zoontje van 3 die er min of meer zonder problemen Daarna allemaal onderzoeken gehad waar uiteindelijk een te dun BMS uitgekomen is. Na hoge dosering tarwekiem was het opeens hersteld. Toeval?
Lang verhaal kort, na 7 maanden ben ik nu weer 7 weken zwanger maar het is een vreselijke rollercoaster. Afgelopen week al 2x spoedecho ivm buikpijn en bloedverlies. Hartje klopte en zwangerschap zelf ziet er goed uit maar er zit bloed in de BM. Het is dus 50/50. Gisteren had ik een goede dag, vandaag weer wat bloedverlies.. Ben wel ook vreselijk misselijk maar heb er toch wel echt weer een hard hoofd in. Daarnaast trek ik het mentaal amper ????. Ben helemaal de weg kwijt en kan niet meer relativeren.
Pfff, even mijn hart luchten.
zaterdag 30 april 2016 om 20:56
@bloempje: fijn dat de gyn je zo goed begreep, je hebt er af en toe horken tussen zitten... waarschijnlijk moet het met goede hulp echt wel lukken. vergeet niet, van alle stellen in de medische molen raakt uiteindelijk 90% alsnog succesvol zwanger. dat zijn hoopvolle cijfers.
en om antwoord te geven op je vraag: gek genoeg ben ik zelf niet zo angstig meer, hoewel ik daar tijdens de zwangerschap heel bang voor was. wiegendood vind ik een heel akelig fenomeen, maar het treft gelukkig "maar" 13-19 babytjes per jaar - terwijl er iedere dag meer dan 500 worden geboren. wat misschien ook meespeelt, is dat zoon een stoere vent is. kost je een extra hechting bij de bevalling, maar het is wel een sterke baby die zijn hoofd kan optillen als hij bijvoorbeeld kramp heeft of moet boeren
@xuxa: voorzichtig gefeliciteerd met je zwangerschap. hoe is het nu? kan me voorstellen dat je deze situatie heel slecht trekt...
en om antwoord te geven op je vraag: gek genoeg ben ik zelf niet zo angstig meer, hoewel ik daar tijdens de zwangerschap heel bang voor was. wiegendood vind ik een heel akelig fenomeen, maar het treft gelukkig "maar" 13-19 babytjes per jaar - terwijl er iedere dag meer dan 500 worden geboren. wat misschien ook meespeelt, is dat zoon een stoere vent is. kost je een extra hechting bij de bevalling, maar het is wel een sterke baby die zijn hoofd kan optillen als hij bijvoorbeeld kramp heeft of moet boeren
@xuxa: voorzichtig gefeliciteerd met je zwangerschap. hoe is het nu? kan me voorstellen dat je deze situatie heel slecht trekt...
zondag 1 mei 2016 om 20:40
@rosalinde lief berichtje, het voelt ook nog steeds goed en inderdaad langzaamaan de goede kant op! We zijn nu gevoelsmatig ook al zo veel verder dan voorheen en dat geeft echt hoop. En ze waren nu precies even groot! Ze kon het nu ook al een stuk beter meten dan hiervoor en de ene ligt er wat beter voor dan de andere met zo'n inwendige echo, dus daar zal het ook aan gelegen hebben. Morgen mogen we weer even en daarna zit er voor het eerst wel 1,5 week tussen.
@bloempje wat fijn dat het een goed gesprek was. Ik vond het ook zo'n geruststellend idee dat je een prettig persoon tegenover je hebt die je zo goed mogelijk probeert te helpen en begeleiden. Hopelijk geven de uitslagen straks ook wat rust. Dat was bij mij in ieder geval wel zo, al hebben ze dan wel wat gevonden, toch was het een opluchting te weten waar je aan toe bent qua mogelijke oorzaken. En hopelijk vinden ze natuurlijk niets... Maar net als wat rosalinde zegt: wel of niet iets vinden is allebei zo dubbel. Je wil een oorzaak maar ook weer niet, maar vooral dat er iets aan gedaan kan worden. Nu afwachten dus, zet m op. En idd m'n schoonzus loopt twee maandjes voor, en omdat ik bij 36 weken sowieso word ingeleid scheelt het uiteindelijk maar een maandje. Maar ik merk nu vooral nog dat ik niets van d'r kan hebben en me overal aan irriteer. Ik herken ook nu wat de andere meiden eerder schreven, ik ben bijna boos op vrouwen die zorgeloos door hun zwangerschap walsen. Zal wel jaloezie zijn...
En Xuxa, ik heb je weleens ergens voorbij zien komen al, maar inderdaad zeg wat een marteling is dit. En dan ook nog met de onzekerheid van het bloedverlies dat je er bij te verduren krijgt, ik krijg er tranen van in m'n ogen. Elke dag duurt lang nu. Ik ervaar het zelf echt als onder totale hoogspanning staan de hele dag. Het put je echt uit he... Goed dat je even hier je hart kunt luchten, ik ga heel hard voor je duimen en hopen dat het de goede kant op valt.
@bloempje wat fijn dat het een goed gesprek was. Ik vond het ook zo'n geruststellend idee dat je een prettig persoon tegenover je hebt die je zo goed mogelijk probeert te helpen en begeleiden. Hopelijk geven de uitslagen straks ook wat rust. Dat was bij mij in ieder geval wel zo, al hebben ze dan wel wat gevonden, toch was het een opluchting te weten waar je aan toe bent qua mogelijke oorzaken. En hopelijk vinden ze natuurlijk niets... Maar net als wat rosalinde zegt: wel of niet iets vinden is allebei zo dubbel. Je wil een oorzaak maar ook weer niet, maar vooral dat er iets aan gedaan kan worden. Nu afwachten dus, zet m op. En idd m'n schoonzus loopt twee maandjes voor, en omdat ik bij 36 weken sowieso word ingeleid scheelt het uiteindelijk maar een maandje. Maar ik merk nu vooral nog dat ik niets van d'r kan hebben en me overal aan irriteer. Ik herken ook nu wat de andere meiden eerder schreven, ik ben bijna boos op vrouwen die zorgeloos door hun zwangerschap walsen. Zal wel jaloezie zijn...
En Xuxa, ik heb je weleens ergens voorbij zien komen al, maar inderdaad zeg wat een marteling is dit. En dan ook nog met de onzekerheid van het bloedverlies dat je er bij te verduren krijgt, ik krijg er tranen van in m'n ogen. Elke dag duurt lang nu. Ik ervaar het zelf echt als onder totale hoogspanning staan de hele dag. Het put je echt uit he... Goed dat je even hier je hart kunt luchten, ik ga heel hard voor je duimen en hopen dat het de goede kant op valt.
dinsdag 3 mei 2016 om 10:03
Anniez hoe was je echo?
Xuxa wat een spanning zit jij in. Het klinkt als mijn tweede zwangerschap. Ik kreeg bloed vanaf 6,5 week, ook bloed in de baarmoeder. Dit duurde tot 9 weken, heb 6 echo's gehad in die weken vanwege elke keer een hoos bloedverlies. Uiteindelijk kreeg ik krampen en stolsels en toen was het over.
Ik zou als ik jou was om utrogestan vragen en zo min mogelijk bewegen. In nl zijn ze daar niet zo happig mee maar zo ongeveer in alle landen in Europa schrijven ze dit voor. Daar zit namelijk progesteron in die ook als werking heeft om de baarmoeder rustig te houden. Zodat deze niet met krampen het bloed eruit wil brengen en dat daardoor het vruchtje meekomt. Heel veel sterkte!
Laura wat ontzettend goed om te horen dat je grooste angstgevoelens weg zijn! Dan ben je weer een stap verder!
Xuxa wat een spanning zit jij in. Het klinkt als mijn tweede zwangerschap. Ik kreeg bloed vanaf 6,5 week, ook bloed in de baarmoeder. Dit duurde tot 9 weken, heb 6 echo's gehad in die weken vanwege elke keer een hoos bloedverlies. Uiteindelijk kreeg ik krampen en stolsels en toen was het over.
Ik zou als ik jou was om utrogestan vragen en zo min mogelijk bewegen. In nl zijn ze daar niet zo happig mee maar zo ongeveer in alle landen in Europa schrijven ze dit voor. Daar zit namelijk progesteron in die ook als werking heeft om de baarmoeder rustig te houden. Zodat deze niet met krampen het bloed eruit wil brengen en dat daardoor het vruchtje meekomt. Heel veel sterkte!
Laura wat ontzettend goed om te horen dat je grooste angstgevoelens weg zijn! Dan ben je weer een stap verder!
dinsdag 3 mei 2016 om 17:30
donderdag 5 mei 2016 om 16:00
Hoi allemaal!! Hier alles goed! Net terug van vakantie.. Heb 2 weken vrij! Werk nl in het onderwijs.. Alles gaat goed! Heb wel met liggen veel last van mn rug en heupen en regelmatig nog harde buiken.. Maar de baby zit er nog lekker veilig erin ! Hij ligt nog steeds in een volkomen stuit.. Met armen benen omhoog! Ze zien dit vaker bij vrouwen met deze baarmoederafwijking.. Hij heeft nog ruim de tijd om te draaien, maar als de ruimte dan te klein wordt dan wordt het wss een keizersnede.. Maargoed, daar heb ik al op gerekend! Maar alles kan nog veranderen.. Nu bijna 28 weken !
! Hij ligt nog steeds in een volkomen stuit.. Met armen benen omhoog! Ze zien dit vaker bij vrouwen met deze baarmoederafwijking.. Hij heeft nog ruim de tijd om te draaien, maar als de ruimte dan te klein wordt dan wordt het wss een keizersnede.. Maargoed, daar heb ik al op gerekend! Maar alles kan nog veranderen.. Nu bijna 28 weken !
donderdag 5 mei 2016 om 20:33
quote:Xuxa81 schreef op 30 april 2016 @ 12:54:
Hi dames. Ik kom hier weer eens kijken en.. ik zie een paar prachtige verhalen van een paar oude bekenden! Laura, van harte! Jij was net zwanger toen ik
de eerste keer kwam meeschrijven na MK2.. Geweldig dat het goed gegaan is! En Doortje, jij 23 w!!! Ben ook heel blij voor jou! De anderen ken ik geloof ik niet ????.
Ik heb vorig jaar 4 MKen gehad- 1 bij 12 weken na prachtige termijnecho en toen in de zomer 3 maanden achterelkaar zwanger en mis bij 5w. Ik heb al een gezond zoontje van 3 die er min of meer zonder problemen Daarna allemaal onderzoeken gehad waar uiteindelijk een te dun BMS uitgekomen is. Na hoge dosering tarwekiem was het opeens hersteld. Toeval?
Lang verhaal kort, na 7 maanden ben ik nu weer 7 weken zwanger maar het is een vreselijke rollercoaster. Afgelopen week al 2x spoedecho ivm buikpijn en bloedverlies. Hartje klopte en zwangerschap zelf ziet er goed uit maar er zit bloed in de BM. Het is dus 50/50. Gisteren had ik een goede dag, vandaag weer wat bloedverlies.. Ben wel ook vreselijk misselijk maar heb er toch wel echt weer een hard hoofd in. Daarnaast trek ik het mentaal amper ????. Ben helemaal de weg kwijt en kan niet meer relativeren.
Pfff, even mijn hart luchten.Hoe gaat het nu?? Na miskramen is het opnieuw zwanger zijn eigenlijk een soort marteling.. Hoop dat alles goed gaat!
Hi dames. Ik kom hier weer eens kijken en.. ik zie een paar prachtige verhalen van een paar oude bekenden! Laura, van harte! Jij was net zwanger toen ik
de eerste keer kwam meeschrijven na MK2.. Geweldig dat het goed gegaan is! En Doortje, jij 23 w!!! Ben ook heel blij voor jou! De anderen ken ik geloof ik niet ????.
Ik heb vorig jaar 4 MKen gehad- 1 bij 12 weken na prachtige termijnecho en toen in de zomer 3 maanden achterelkaar zwanger en mis bij 5w. Ik heb al een gezond zoontje van 3 die er min of meer zonder problemen Daarna allemaal onderzoeken gehad waar uiteindelijk een te dun BMS uitgekomen is. Na hoge dosering tarwekiem was het opeens hersteld. Toeval?
Lang verhaal kort, na 7 maanden ben ik nu weer 7 weken zwanger maar het is een vreselijke rollercoaster. Afgelopen week al 2x spoedecho ivm buikpijn en bloedverlies. Hartje klopte en zwangerschap zelf ziet er goed uit maar er zit bloed in de BM. Het is dus 50/50. Gisteren had ik een goede dag, vandaag weer wat bloedverlies.. Ben wel ook vreselijk misselijk maar heb er toch wel echt weer een hard hoofd in. Daarnaast trek ik het mentaal amper ????. Ben helemaal de weg kwijt en kan niet meer relativeren.
Pfff, even mijn hart luchten.Hoe gaat het nu?? Na miskramen is het opnieuw zwanger zijn eigenlijk een soort marteling.. Hoop dat alles goed gaat!
zaterdag 7 mei 2016 om 16:22
@Xuxa: het is al zo spannend zonder bloedverlies: ik kan me voorstellen dat je het nu bijna niet trekt. Ik had met een week of 11, 12 ook een paar vegen rood bloed. In paniek naar het ziekenhuis, want al een keer een mk met 13 wkn die precies zo begon. Maar wonder boven wonder klopte het hartje.
@Laura: ik denk ook de hele tijd in mijlpalen. Aan de ene kant heb ik best een fijne zwangerschap, maar ik ben toch zeker weten heel blij als hij straks achter de rug is (32e week nu). Er blijft toch altijd een soort spanning. Helemaal zorgeloos zal het gewoon niet zijn.
@Laura: ik denk ook de hele tijd in mijlpalen. Aan de ene kant heb ik best een fijne zwangerschap, maar ik ben toch zeker weten heel blij als hij straks achter de rug is (32e week nu). Er blijft toch altijd een soort spanning. Helemaal zorgeloos zal het gewoon niet zijn.
maandag 9 mei 2016 om 09:28
He getver Bloem, wat een kl*tenieuws.. Dat valt elke keer zo tegen he.. En dan die korte LF is ook niet fijn.. Hebben ze in t ziekenhuis al iets gezegd over de mogelijke invloed hiervan en evt behandelingen? Of misschien weet je dat zelf allang, je bent inmiddels expert volgens mij ???? dikke voor jou.. Vind dat je geduld nu eindelijk wel eens beloond mag worden!!
Xuxa hoe is t nu bij jou? Volgens mij zijn wij elkaar ook wel eens eerder tegen gekomen hier! Jij hebt ook al veel geduld moeten hebben zo te lezen.. En wat een spanning ook nu weer! Hoe gaat t nu?
Anniez! Kijk elke keer of er weer nieuws is van jou! Donderdag dus termijnecho! Fingers crossed! Dan ruim 11 weken toch? Weer een enorme mijlpaal dus! Duim voor je!
Lisa en Door, hou vol! Nog een paar maandjes, we zijn er bijna hier gaat t goed! Op wat pijnlijke ribben, lichter slapen en af en toe pijn in heup bij t slapen heb ik niks te klagen. Krijg er steeds meer vertrouwen in dat baby t zowaar gaat redden, fijn idee dat levensvatbaarheid bij elke week toeneemt! Heel soms bekruipt me nog t gevoel: wat als t misgaat.. Maar dat probeer ik snel te verdrijven! Al kan ik me nog steeds moeilijk voorstellen dat we straks echt n baby hebben
Lau, hoe gaat ie inmiddels bij jou? Lkkr aan het genieten van het zomerse weer mer je mannen?
Xuxa hoe is t nu bij jou? Volgens mij zijn wij elkaar ook wel eens eerder tegen gekomen hier! Jij hebt ook al veel geduld moeten hebben zo te lezen.. En wat een spanning ook nu weer! Hoe gaat t nu?
Anniez! Kijk elke keer of er weer nieuws is van jou! Donderdag dus termijnecho! Fingers crossed! Dan ruim 11 weken toch? Weer een enorme mijlpaal dus! Duim voor je!
Lisa en Door, hou vol! Nog een paar maandjes, we zijn er bijna hier gaat t goed! Op wat pijnlijke ribben, lichter slapen en af en toe pijn in heup bij t slapen heb ik niks te klagen. Krijg er steeds meer vertrouwen in dat baby t zowaar gaat redden, fijn idee dat levensvatbaarheid bij elke week toeneemt! Heel soms bekruipt me nog t gevoel: wat als t misgaat.. Maar dat probeer ik snel te verdrijven! Al kan ik me nog steeds moeilijk voorstellen dat we straks echt n baby hebben
Lau, hoe gaat ie inmiddels bij jou? Lkkr aan het genieten van het zomerse weer mer je mannen?
