Zwanger
alle pijlers
Slechte uitslag combinatietest
woensdag 11 mei 2016 om 21:12
Na lang proberen en uiteindelijk een ICSI behandeling ben ik nu eindelijk zwanger van onze eerste (13wk). Helaas heb ik gisteren 'slecht' nieuws gekregen: uit de combinatietest bleek dat er een verhoogde kans is dat ons kindje trisomie 13, 18 of 21 heeft. Ik weet dat de kans verreweg het grootst is dat er uiteindelijk helemaal niets aan de hand is, maar de uitslagen die wij kregen waren toch wel flink verhoogd (Down 1:32, Edwards 1:85, Patau 1:92). Schrikken dus... We kunnen nu alleen maar afwachten op de volgende test (NIPT) en hopen dat het loos alarm was, maar helaas duurt dat best lang (nog 3-4 weken). Ik zoek dames die hier ook mee te maken hebben gehad. Ik ben benieuwd hoe jullie er mee om zijn gegaan, wat jullie uitslagen waren, of er ook daadwerkelijk iets mis was en hoe jullie verder zijn gegaan.
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
******
Na lange tijd in onzekerheid bleek ons zoontje meerdere genetische afwijkingen te hebben. We hebben het moeilijke besluit moeten nemen om de zwangerschap af te breken. Een paar dagen later werd ik opgenomen in het VUmc om te bevallen. Na ongeveer 30 uur werd ons prachtige kleine zoontje levenloos geboren, alles er op en er aan. Twintig centimeter groot. Stichting Still heeft prachtige foto's voor ons gemaakt. Na alle ellende konden we in september eindelijk weer verder met de volgende poging om onze kinderwens te realiseren. De eerste cryo werd terug geplaatst en dat ging goed. De teruggeplaatste cryo is groeide uit tot een zwangerschap, het zat op de goede plek, het hartje klopte en het groeide netjes op schema. Maar helaas werd bij ruim 10 weken op de echo is ineens een flinke afwijking gezien (hygroma colli). Het vruchtje liep ook wat achter op de groei en het hartje klopte nu veel sneller dan zou moeten (ook een aanwijzing voor een chrom. afwijking). We moesten twee weken afwachten tot we een vlokkentest konden doen. Na een week bleek de hoeveelheid vocht alleen nog maar verder te zijn toegenomen, geen goed teken. Bij de echo voorafgaand aan de vlokkentest bleek het hartje van het kindje niet meer te kloppen. Het was over. Het kindje was tot ongeveer 12 weken doorgegroeid. De miskraam werd in het ziekenhuis opgewekt met medicatie, daarna moest ik helaas alsnog een curettage ondergaan om placentaresten te verwijderen. Bijna 2 maanden na de miskraam kregen we eindelijk een uitslag: Turner syndroom... Daarna is chromosomenonderzoek ingezet bij flipman en mijzelf, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit.
We zijn sinds februari weer in de running, en mogen weer een cryo laten terugplaatsen. Helaas werkte mijn lichaam niet mee, en ging de tp niet door. Een maand en vele extra echo-onderzoeken later hebben we gelukkig wel een tp gehad. Bij het ontdooien is 1 embryo gesneuveld, maar een tweede embryo kon wel goed ontdooid worden. Helaas ben ik daarvan niet zwanger geworden. In mei gaan we weer verder.
(https://wensmama.wordpress.com)
flipje2 wijzigde dit bericht op 20-05-2017 12:06
8.30% gewijzigd
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zaterdag 11 juni 2016 om 21:18
Hallo lieve Flip,
Dit topic volg ik sinds gisteren en wat een zware tijd gaan jullie tegemoet.
Heb het zelf ook meegemaakt jaren geleden en weet helaas exact wat jij en je man nu doormaken.
Ons kindje was al overleden tijdens de zwangerschap en ik moest net als jij nu op dezelfde manier gewoon bevallen. Het vreselijke is dat jullie kindje zo gewenst was en eigenlijk nog steeds is.
Jullie zijn papa en mama van dit kindje. Dat blijft. Dit kindje heeft jullie ouders gemaakt, ondanks het feit dat jullie er zelf niet voor mogen zorgen.
Ik hoop dat " Still " mooie foto's gaan maken van jullie zoontje.
Ik wil jou en je man heel veel sterkte toewensen de komende tijd.
Dit topic volg ik sinds gisteren en wat een zware tijd gaan jullie tegemoet.
Heb het zelf ook meegemaakt jaren geleden en weet helaas exact wat jij en je man nu doormaken.
Ons kindje was al overleden tijdens de zwangerschap en ik moest net als jij nu op dezelfde manier gewoon bevallen. Het vreselijke is dat jullie kindje zo gewenst was en eigenlijk nog steeds is.
Jullie zijn papa en mama van dit kindje. Dat blijft. Dit kindje heeft jullie ouders gemaakt, ondanks het feit dat jullie er zelf niet voor mogen zorgen.
Ik hoop dat " Still " mooie foto's gaan maken van jullie zoontje.
Ik wil jou en je man heel veel sterkte toewensen de komende tijd.
zaterdag 11 juni 2016 om 21:50
Ik voel me net een BN-er met zoveel reacties....
De prik werkt uitstekend, kan mijn linkerbeen niet eens meer optillen. Heb helemaal geen kramp gevoel meer. Half uur geleden dosis 4 gehad, nu weer afwachten.
Gyn voelde nog niet zoveel vooruitgang aan de baarmoedermond maar met deze pijnstilling houd ik het voorlopig wel weer even vol...
De prik werkt uitstekend, kan mijn linkerbeen niet eens meer optillen. Heb helemaal geen kramp gevoel meer. Half uur geleden dosis 4 gehad, nu weer afwachten.
Gyn voelde nog niet zoveel vooruitgang aan de baarmoedermond maar met deze pijnstilling houd ik het voorlopig wel weer even vol...
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
zaterdag 11 juni 2016 om 22:19
