Graag hulp bij het geven van advies
zondag 30 november 2008 om 16:05
Beste vivavrouwen,
Ik zie hier regelmatig erg goed advies voorbij komen..om eerlijk te zijn, ik zou wel wat advies kunnen gebruiken.
Zojuist belde mijn zusje me en weet zelf geen goede raad te geven omdat ik vanuit mijn gevoel wil reageren en mijn verstand me even in de steek laat.
Sinds 5 maanden ben ik namelijk tante van het leukste neefje ter wereld (ja ik ben een beetje bevooroordeeld)
Mijn zusje is ongepland zwanger geraakt van haar vriend en hoewel er ze er allebei zeer snel heel blij mee waren en nu heel blij met hun kindje zijn, lijkt hun relatie gewoon niet te werken.
Ze waren niet zo lang samen toen ze zwanger raakte. Hoewel de intentie er voor beiden zeker is, het lukt gewoon niet.
Haar vriend lijkt er nog niet klaar voor te zijn om een gezin te hebben. Hij gaat bijna ieder weekend de hort op en besteedt weinig aandacht aan de kleine en mn zusje. Ze hebben er vaak genoeg over gesproken, maar er zit geen verbetering in. Hij heeft ook aangegeven niet te willen veranderen.
Het is helemaal geen onaardige slechte jongen, het is immers voor hem ook ee grote en onverwachte verandering, dus wil ook in deze niet te veel partij trekken. Ik zie ook dat hij op zijn manier zijn best doet, maar soms gaat het gewoon niet.
Ze komen er samen (op dit moment) niet uit en mijn zusje wil apart gaan wonen om te kijken of het dan beter gaat. De ruzies zijn namelijk heel heftig en dat is ook een hele slechte situatie voor een kind. Dat vind ik ook het hartverscheurende.
Nu mijn zusje heeft aangegeven weg te gaan, eist haar vriend dat hij hem drie en een halve dag per week krijgt en zij drie en een halve dag per week. Omdat hij een fulltime baan heeft komt dat er op neer dat hij hem 3 en een halve dag bij zijn moeder zou brengen. Uiteraard is dit niet echt een realistisch idee en ik geloof ook niet dat een rechter een dergelijke constructie zou toewijzen zeker niet bij een baby. Mijn zusje raakt ook helemaal in het paniek bij het idee.
Maar goed...voor het zover komt, ben je alweer een hele tijd verder en tot die tijd moet er ook naar een goede oplossing gezocht worden.
Mijn vraag is eigenlijk: "Wat op dit moment te doen?"
Mijn zusje zit nu bij familie en haar vriend is nu naar haar onderweg om de kleine mee te nemen. Dit wordt natuurlijk op dit moment allemaal in woede gezegd, dus ik moet nog maar zien hoe het afloopt, maar het is geen prettig idee.
Maar goed, hoe moet je hier nu mee omgaan? Hij is de vader en mijn zusje wil ook hem absoluut zijn kind niet afnemen.
Aan de andere kant wil zij haar kind ook niet voor lange tijd missen, zeker niet omdat zij weet dat hij geen idee heeft, hoe met een baby om te gaan. We zijn er wel bang voor dat hij in zijn woede hem wel meeneemt of dat er iets ergs gebeurt om dat mijn zusje en mijn familie dat probeert te voorkomen.
Ik weet ook niet wie wat voor rechten heeft. Hij heeft het kind (nog) niet erkend. Ze waren van plan om te trouwen dus zijn wel in ondertrouw en hij draagt zijn naam.
Het belangrijkste lijkt mij dat ze met elkaar blijven praten...ook al kunnen ze niet meer samen leven. Het belangrijkste is mijn neefje.
Het vervelende alleen is dat op dit moment bij beiden de woede en angst zo hoog zit, dat er geen redelijk gesprek te voeren valt.
Ze heeft mij al gevraagd hem te bellen, maar ik weet ook niet wat ik moet zeggen...
Mijn vraag is....wat kan ik doen om hen te helpen en /of wat voor advies kan ik geven?
Alvast bedankt...
Ik zie hier regelmatig erg goed advies voorbij komen..om eerlijk te zijn, ik zou wel wat advies kunnen gebruiken.
Zojuist belde mijn zusje me en weet zelf geen goede raad te geven omdat ik vanuit mijn gevoel wil reageren en mijn verstand me even in de steek laat.
Sinds 5 maanden ben ik namelijk tante van het leukste neefje ter wereld (ja ik ben een beetje bevooroordeeld)
Mijn zusje is ongepland zwanger geraakt van haar vriend en hoewel er ze er allebei zeer snel heel blij mee waren en nu heel blij met hun kindje zijn, lijkt hun relatie gewoon niet te werken.
Ze waren niet zo lang samen toen ze zwanger raakte. Hoewel de intentie er voor beiden zeker is, het lukt gewoon niet.
Haar vriend lijkt er nog niet klaar voor te zijn om een gezin te hebben. Hij gaat bijna ieder weekend de hort op en besteedt weinig aandacht aan de kleine en mn zusje. Ze hebben er vaak genoeg over gesproken, maar er zit geen verbetering in. Hij heeft ook aangegeven niet te willen veranderen.
Het is helemaal geen onaardige slechte jongen, het is immers voor hem ook ee grote en onverwachte verandering, dus wil ook in deze niet te veel partij trekken. Ik zie ook dat hij op zijn manier zijn best doet, maar soms gaat het gewoon niet.
Ze komen er samen (op dit moment) niet uit en mijn zusje wil apart gaan wonen om te kijken of het dan beter gaat. De ruzies zijn namelijk heel heftig en dat is ook een hele slechte situatie voor een kind. Dat vind ik ook het hartverscheurende.
Nu mijn zusje heeft aangegeven weg te gaan, eist haar vriend dat hij hem drie en een halve dag per week krijgt en zij drie en een halve dag per week. Omdat hij een fulltime baan heeft komt dat er op neer dat hij hem 3 en een halve dag bij zijn moeder zou brengen. Uiteraard is dit niet echt een realistisch idee en ik geloof ook niet dat een rechter een dergelijke constructie zou toewijzen zeker niet bij een baby. Mijn zusje raakt ook helemaal in het paniek bij het idee.
Maar goed...voor het zover komt, ben je alweer een hele tijd verder en tot die tijd moet er ook naar een goede oplossing gezocht worden.
Mijn vraag is eigenlijk: "Wat op dit moment te doen?"
Mijn zusje zit nu bij familie en haar vriend is nu naar haar onderweg om de kleine mee te nemen. Dit wordt natuurlijk op dit moment allemaal in woede gezegd, dus ik moet nog maar zien hoe het afloopt, maar het is geen prettig idee.
Maar goed, hoe moet je hier nu mee omgaan? Hij is de vader en mijn zusje wil ook hem absoluut zijn kind niet afnemen.
Aan de andere kant wil zij haar kind ook niet voor lange tijd missen, zeker niet omdat zij weet dat hij geen idee heeft, hoe met een baby om te gaan. We zijn er wel bang voor dat hij in zijn woede hem wel meeneemt of dat er iets ergs gebeurt om dat mijn zusje en mijn familie dat probeert te voorkomen.
Ik weet ook niet wie wat voor rechten heeft. Hij heeft het kind (nog) niet erkend. Ze waren van plan om te trouwen dus zijn wel in ondertrouw en hij draagt zijn naam.
Het belangrijkste lijkt mij dat ze met elkaar blijven praten...ook al kunnen ze niet meer samen leven. Het belangrijkste is mijn neefje.
Het vervelende alleen is dat op dit moment bij beiden de woede en angst zo hoog zit, dat er geen redelijk gesprek te voeren valt.
Ze heeft mij al gevraagd hem te bellen, maar ik weet ook niet wat ik moet zeggen...
Mijn vraag is....wat kan ik doen om hen te helpen en /of wat voor advies kan ik geven?
Alvast bedankt...
zondag 30 november 2008 om 16:10
Jeetje, was een heftige situatie. ik denk dat je vooral in het begin een luisterend oor moet zijn. Als hij het kind niet officieelerkendheeft, heeft hij geen recht op de voogdij, maar het is voor het kind wel beter zijn vader te blijven zien.
Je zus zou een remediator kunnen nemen, die dus bemiddelt tussen haar en haar ex.
sterkte!
Je zus zou een remediator kunnen nemen, die dus bemiddelt tussen haar en haar ex.
sterkte!
zondag 30 november 2008 om 16:23
Naar een mediator gaan. De belangen zijn zo groot en de emoties te heftig daar kom je niet zomaar met zijn tweeen uit.
Overigens moet hij het kind wel erkend hebben, want het jochie draagt zijn achternaam. Maar ik denk dat je bedoelt dat hij geen gezag heeft.
Op zich maakt dit niet veel uit, beide kan hij afdwingen bij de rechter. Voor iedereen is het duidelijk dat hij de vader van het kind is, dat is ook een soort van erkennen. En als vader heeft hij rechten en plichten: onderhoudspilcht en omgangsrecht.
Hij heeft niet het recht om zonder enig overleg het kind 3,5 dag mee te nemen, dat niet. Ik zou het kindje ook nu niet zomaar aan zijn vader meegeven, die is veel te kwaad. Eerst kalmeren en goed overleggen. Omdat hij nog geen ouderlijk gezag heeft, beslist je zus op dit moment. Maar ook met ouderlijk gezag hebben beide ouders toestemming van elkaar nodig voor grote beslissingen.
Als co-ouderschap er op neer komt dat het kindje 3 dagen bij zijn grootmoeder zou zijn, terwijl het bij zijn moeder zou kunnen zijn, zal de kinderrechter, die omgang toe moet wijzen als ze er samen niet uitkomen, daar niet mee akkoord gaan. Een kind heeft recht op verzorging door zijn eigen ouders waar mogelijk. En zeker met een baby van 5 maanden zal dat niet gebeuren.
Overigens moet hij het kind wel erkend hebben, want het jochie draagt zijn achternaam. Maar ik denk dat je bedoelt dat hij geen gezag heeft.
Op zich maakt dit niet veel uit, beide kan hij afdwingen bij de rechter. Voor iedereen is het duidelijk dat hij de vader van het kind is, dat is ook een soort van erkennen. En als vader heeft hij rechten en plichten: onderhoudspilcht en omgangsrecht.
Hij heeft niet het recht om zonder enig overleg het kind 3,5 dag mee te nemen, dat niet. Ik zou het kindje ook nu niet zomaar aan zijn vader meegeven, die is veel te kwaad. Eerst kalmeren en goed overleggen. Omdat hij nog geen ouderlijk gezag heeft, beslist je zus op dit moment. Maar ook met ouderlijk gezag hebben beide ouders toestemming van elkaar nodig voor grote beslissingen.
Als co-ouderschap er op neer komt dat het kindje 3 dagen bij zijn grootmoeder zou zijn, terwijl het bij zijn moeder zou kunnen zijn, zal de kinderrechter, die omgang toe moet wijzen als ze er samen niet uitkomen, daar niet mee akkoord gaan. Een kind heeft recht op verzorging door zijn eigen ouders waar mogelijk. En zeker met een baby van 5 maanden zal dat niet gebeuren.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 30 november 2008 om 16:26
Hoe kan het kind zijn naam dragen als ie het niet officieel erkent heeft? ( Ik wist niet dat dat mogelijk was, ik dacht dat wanneer het kind de naam van de varder krijgt dat automatisch erkenning inhield).
heb niet echt nuttige tips voor je. Hoe gaat het eigenlijk g als je zus voor m zou moeten zorgen? Is ze dan vrij, of brengt zij het kind ook naar de opvang? Want of zij ht kind naar de opvang brengt of hij naar zijn moeder, dat maakt op zich natuurlijk niet zo heel veel uit. En op de dagen dat hij het kind heeft kan je zus ook werken en heeft ze meer vrijheid, dus co-ouderschap kan best goed werken.
Alleen is de vraag warom ie dat dan wil. Als ie nu al nauwelijks naar zijn kind omkijkt en zich niet bemoeit met de verzorging, waarom wil ie dan zo'n groot deel van de zorg? Kan me best voorstellen dat je daar weinig vertrouwen in hebt, als ie nu al voor die verantwoordelijkheid wegloopt.
Blijft een lastig dilemma.
heb niet echt nuttige tips voor je. Hoe gaat het eigenlijk g als je zus voor m zou moeten zorgen? Is ze dan vrij, of brengt zij het kind ook naar de opvang? Want of zij ht kind naar de opvang brengt of hij naar zijn moeder, dat maakt op zich natuurlijk niet zo heel veel uit. En op de dagen dat hij het kind heeft kan je zus ook werken en heeft ze meer vrijheid, dus co-ouderschap kan best goed werken.
Alleen is de vraag warom ie dat dan wil. Als ie nu al nauwelijks naar zijn kind omkijkt en zich niet bemoeit met de verzorging, waarom wil ie dan zo'n groot deel van de zorg? Kan me best voorstellen dat je daar weinig vertrouwen in hebt, als ie nu al voor die verantwoordelijkheid wegloopt.
Blijft een lastig dilemma.
zondag 30 november 2008 om 16:27
quote:so_what schreef op 30 november 2008 @ 16:05:
We zijn er wel bang voor dat hij in zijn woede hem wel meeneemt of dat er iets ergs gebeurt om dat mijn zusje en mijn familie dat probeert te voorkomen.
Alvast bedankt...Niet meegeven als hij zo kwaad is, niet toegeven aan die druk. Zorg er desnoods voor dat de baby bij de buren is als hij komt. Als hij niet wil kalmeren om te praten: wegsturen. Laat hij zich niet wegsturen: politie bellen om te komen bemiddelen. Die kunnen hem wellicht wel kalmeren.
We zijn er wel bang voor dat hij in zijn woede hem wel meeneemt of dat er iets ergs gebeurt om dat mijn zusje en mijn familie dat probeert te voorkomen.
Alvast bedankt...Niet meegeven als hij zo kwaad is, niet toegeven aan die druk. Zorg er desnoods voor dat de baby bij de buren is als hij komt. Als hij niet wil kalmeren om te praten: wegsturen. Laat hij zich niet wegsturen: politie bellen om te komen bemiddelen. Die kunnen hem wellicht wel kalmeren.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 30 november 2008 om 16:31
Volgens mij kan het kind zijn naam niet dragen zonder dat hij het officieel erkent heeft. Als ongetrouwde moeder (zoals ikzelf) moet je daar namelijk toestemming voor geven bij het het erkennen door de vader.
So_what, moeilijke situatie. het lijkt me niet goed als er in woede met jouw neefje word gesleept. Laat het vriend heel duidelijk gemaakt worden dat hij natuurlijk ook recht op zijn kind heeft maar dat er eerst rustig en constructief gepraat moet worden.
Hoezo zou hij niet voor een baby kunnen zorgen als hij al vijf maanden vader is?
Voor nu, damage controle
voor later, 3,5 dagen je kind hebben maar er dan niet voor zorgen is natuurlijk een beetje scheef. Niks mis mee dat het kind bij de moeder van zijn vader is maar dat moet niet de volle tijd het geval zijn natuurlijk.
Sterkte, ik vind het goed dat het je ondanks deze escalatie lukt hem te blijven zien als een jongen die het goed bedoeld en nuchter probeert te blijven. Denk dat je je zusje daar zowiezo mee steunt.
So_what, moeilijke situatie. het lijkt me niet goed als er in woede met jouw neefje word gesleept. Laat het vriend heel duidelijk gemaakt worden dat hij natuurlijk ook recht op zijn kind heeft maar dat er eerst rustig en constructief gepraat moet worden.
Hoezo zou hij niet voor een baby kunnen zorgen als hij al vijf maanden vader is?
Voor nu, damage controle
voor later, 3,5 dagen je kind hebben maar er dan niet voor zorgen is natuurlijk een beetje scheef. Niks mis mee dat het kind bij de moeder van zijn vader is maar dat moet niet de volle tijd het geval zijn natuurlijk.
Sterkte, ik vind het goed dat het je ondanks deze escalatie lukt hem te blijven zien als een jongen die het goed bedoeld en nuchter probeert te blijven. Denk dat je je zusje daar zowiezo mee steunt.
zondag 30 november 2008 om 16:35
Poezewoes en pannenkoekje,
Bedankt voor jullie advies. Ik wil hier ook helemaal niet tussen gaan staan omdat ik toch altijd partijdig zal zijn.
Een mediator is een goed idee.
En inderdaad, een kind heeft beide ouders nodig, dat staat vast.
Vader heeft alleen tot dusver niet veel interesse getoond in zijn zoon. Hij is wel ontzettend trotse vader en laat dat zien aan de buitenwereld, maar hij weet niet wat hij er mee aan moet en vindt baby's maar saai. Hij is er soms ook best onhandig mee, waardoor mijn zusje hem nu ook absoluut niet mee wil geven.
Maar goed...hij kan daar ook in groeien en leren, niet iedereen is direct een modelvader...Het gaat alleen echt niet tussen die twee
Poezewoes bedankt voor de uitleg mbt de voogdij etc, ik heb daar zelf geen kaas van gegeten. Nu heeft het in verband met alle emoties nog geen zin om over de formaliteiten te praten maar het is wel belangrijk om in het achterhoofd te houden.
Bedankt voor jullie advies. Ik wil hier ook helemaal niet tussen gaan staan omdat ik toch altijd partijdig zal zijn.
Een mediator is een goed idee.
En inderdaad, een kind heeft beide ouders nodig, dat staat vast.
Vader heeft alleen tot dusver niet veel interesse getoond in zijn zoon. Hij is wel ontzettend trotse vader en laat dat zien aan de buitenwereld, maar hij weet niet wat hij er mee aan moet en vindt baby's maar saai. Hij is er soms ook best onhandig mee, waardoor mijn zusje hem nu ook absoluut niet mee wil geven.
Maar goed...hij kan daar ook in groeien en leren, niet iedereen is direct een modelvader...Het gaat alleen echt niet tussen die twee
Poezewoes bedankt voor de uitleg mbt de voogdij etc, ik heb daar zelf geen kaas van gegeten. Nu heeft het in verband met alle emoties nog geen zin om over de formaliteiten te praten maar het is wel belangrijk om in het achterhoofd te houden.
zondag 30 november 2008 om 16:42
So-What, heel veel vaders laten de zorg voor baby's over aan de moeder, omdat ze nog niet goed weten wat ze met een baby moeten. Dat zegt niets over hoe trots ze op hun kindje zijn, of hoeveel ze er van houden. Geldt niet voor alle vaders natuurlijk, maar je hoort het vaak genoeg. Zodra hij meer contact met zijn kind kan krijgen, het kindje gaat spelen en praten, vinden veel vaders het pas echt leuk worden. En zorgen voor zijn kind kan hij uiteraard leren.
Belangrijk is dat ze nu even pas op de plaats maken en gaan praten over hoe het verder moet in de toekomst. Veel baby's zijn vaker bij hun moeder dan hun vader, een co-ouderschap komt meestal pas als het kindje 1 a 1,5 jaar is. Baby's zijn ook nog instictief erg afhankelijk van hun moeder, zeker als zij tot nu toe de belangrijkste verzorger is geweest.
Je zusje zou kunnen vragen of hij er mee akkoord gaat om samen te gaan praten bij maatschappelijk werk, of Bureau Jeugdzorg.
Belangrijk is dat ze nu even pas op de plaats maken en gaan praten over hoe het verder moet in de toekomst. Veel baby's zijn vaker bij hun moeder dan hun vader, een co-ouderschap komt meestal pas als het kindje 1 a 1,5 jaar is. Baby's zijn ook nog instictief erg afhankelijk van hun moeder, zeker als zij tot nu toe de belangrijkste verzorger is geweest.
Je zusje zou kunnen vragen of hij er mee akkoord gaat om samen te gaan praten bij maatschappelijk werk, of Bureau Jeugdzorg.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 30 november 2008 om 16:44
quote:so_what schreef op 30 november 2008 @ 16:39:
Dametje27 ook bedankt voor je reactie.
Ik weet niet precies hoe het zit. Ik weet dat ze wel naar de gemeente / burgerlijke stand zijn gegaan om het kind te laten erkennen, maar dat hij dat nog niet via de rechter heeft gedaan, kan dat?Hij heeft zijn kindje wel erkend, maar geen ouderlijk gezag gevraagd. Dat moet inderdaad via de rechter. Hij is wel juridisch vader en heeft dus rechten en plichten. Hij mag alleen niet beslissen over dingen zoals ziekenhuisbehandelingen, schoolkeuzes, inentingen etc. Hij kan dit gezag als nog aanvragen bij de rechtbank.
Dametje27 ook bedankt voor je reactie.
Ik weet niet precies hoe het zit. Ik weet dat ze wel naar de gemeente / burgerlijke stand zijn gegaan om het kind te laten erkennen, maar dat hij dat nog niet via de rechter heeft gedaan, kan dat?Hij heeft zijn kindje wel erkend, maar geen ouderlijk gezag gevraagd. Dat moet inderdaad via de rechter. Hij is wel juridisch vader en heeft dus rechten en plichten. Hij mag alleen niet beslissen over dingen zoals ziekenhuisbehandelingen, schoolkeuzes, inentingen etc. Hij kan dit gezag als nog aanvragen bij de rechtbank.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 30 november 2008 om 16:45
Poezewoes had je al goed begrepen. Het kind is wel erkent, dit doe je voor de geboorte, maar de vader heeft nog geen ouderlijk gezag, dat regel je na de geboorte bij de kantonrechter.
Op dit moment zijn er dus familiewettelijke relaties tussen vader en kind, wat inhoud dat het kind van zijn vader kan erven. Aangezien de vader geen gezag heeft heeft hij, bot gezegd, op dit moment even vette pech. Wat jouw zusje wil telt.
Heftig hoor. Sterkte.
Op dit moment zijn er dus familiewettelijke relaties tussen vader en kind, wat inhoud dat het kind van zijn vader kan erven. Aangezien de vader geen gezag heeft heeft hij, bot gezegd, op dit moment even vette pech. Wat jouw zusje wil telt.
Heftig hoor. Sterkte.
zondag 30 november 2008 om 16:48
quote:dametje27 schreef op 30 november 2008 @ 16:45:
Aangezien de vader geen gezag heeft heeft hij, bot gezegd, op dit moment even vette pech. Wat jouw zusje wil telt.
Heftig hoor. Sterkte.Niet helemaal waar. Hij heeft recht op omgang en het kind heeft recht op omgang met zijn vader. Daarnaast heeft hij onderhoudsplicht en zal dus alimentatie moeten betalen als er geen sprake is van een co-ouderschap.
Aangezien de vader geen gezag heeft heeft hij, bot gezegd, op dit moment even vette pech. Wat jouw zusje wil telt.
Heftig hoor. Sterkte.Niet helemaal waar. Hij heeft recht op omgang en het kind heeft recht op omgang met zijn vader. Daarnaast heeft hij onderhoudsplicht en zal dus alimentatie moeten betalen als er geen sprake is van een co-ouderschap.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 30 november 2008 om 16:53
quote:so_what schreef op 30 november 2008 @ 16:39:
Dametje27 ook bedankt voor je reactie.
Ik weet niet precies hoe het zit. Ik weet dat ze wel naar de gemeente / burgerlijke stand zijn gegaan om het kind te laten erkennen, maar dat hij dat nog niet via de rechter heeft gedaan, kan dat?
Juridische achtergrond:
Dat naar de gemeente gaan is erkennen. Je zus heeft van rechtswege gezag en om haar vriend dat ook te laten krijgen moeten ze samen schriftelijk een formulier invullen en aan de rechtbank sturen. Dan schrijft de griffier het in in het gezagsregister.
Op dit moment kan je zus dus alleen beslissingen nemen over het kind. Haar vriend kan via de kinderrechter omgang afdwingen op basis van artikel 1:377a Burgerlijk Wetboek.
Hij kan ook als je zus daar niet mee instemt, via de kinderrechter verzoeken mede met het gezag te worden belast. Als hij dat krijgt, moeten ze daarna samen alle belangrijke beslissingen nemen over school etc. En dan moet je ook bijv toestemming hebben om ver weg te gaan verhuizen. En bij conflicten kunnen ze dat voorleggen aan de rechter obv 1:253a BW.
Dametje27 ook bedankt voor je reactie.
Ik weet niet precies hoe het zit. Ik weet dat ze wel naar de gemeente / burgerlijke stand zijn gegaan om het kind te laten erkennen, maar dat hij dat nog niet via de rechter heeft gedaan, kan dat?
Juridische achtergrond:
Dat naar de gemeente gaan is erkennen. Je zus heeft van rechtswege gezag en om haar vriend dat ook te laten krijgen moeten ze samen schriftelijk een formulier invullen en aan de rechtbank sturen. Dan schrijft de griffier het in in het gezagsregister.
Op dit moment kan je zus dus alleen beslissingen nemen over het kind. Haar vriend kan via de kinderrechter omgang afdwingen op basis van artikel 1:377a Burgerlijk Wetboek.
Hij kan ook als je zus daar niet mee instemt, via de kinderrechter verzoeken mede met het gezag te worden belast. Als hij dat krijgt, moeten ze daarna samen alle belangrijke beslissingen nemen over school etc. En dan moet je ook bijv toestemming hebben om ver weg te gaan verhuizen. En bij conflicten kunnen ze dat voorleggen aan de rechter obv 1:253a BW.
zondag 30 november 2008 om 16:57
Niet helemaal waar. Hij heeft recht op omgang en het kind heeft recht op omgang met zijn vader. Daarnaast heeft hij onderhoudsplicht en zal dus alimentatie moeten betalen als er geen sprake is van een co-ouderschap. [/quote]
Ook bij co-ouderschap kan nog sprake zijn van alimentatie. Ligt aan de inkomensverhouding tussen ouders.
Als je geen alimentatie verzoekt aan je ex en je bent aangewezen op een bijstandsuitkering alleenstaande ouder, zal de gemeente hoogstwaarschijnlijk pogen bijstand tav kind op de vader te verhalen, obv onderhoudsplicht die hij heeft richting kind.
Ook bij co-ouderschap kan nog sprake zijn van alimentatie. Ligt aan de inkomensverhouding tussen ouders.
Als je geen alimentatie verzoekt aan je ex en je bent aangewezen op een bijstandsuitkering alleenstaande ouder, zal de gemeente hoogstwaarschijnlijk pogen bijstand tav kind op de vader te verhalen, obv onderhoudsplicht die hij heeft richting kind.
zondag 30 november 2008 om 17:12
quote:Poezewoes schreef op 30 november 2008 @ 16:48:
[...]
Niet helemaal waar. Hij heeft recht op omgang en het kind heeft recht op omgang met zijn vader. Daarnaast heeft hij onderhoudsplicht en zal dus alimentatie moeten betalen als er geen sprake is van een co-ouderschap. Ik heb het echt even puur over dit moment. Zij mag nu volgens mij nee zeggen tegen zijn wens om het kind NU mee te nemen.
[...]
Niet helemaal waar. Hij heeft recht op omgang en het kind heeft recht op omgang met zijn vader. Daarnaast heeft hij onderhoudsplicht en zal dus alimentatie moeten betalen als er geen sprake is van een co-ouderschap. Ik heb het echt even puur over dit moment. Zij mag nu volgens mij nee zeggen tegen zijn wens om het kind NU mee te nemen.
zondag 30 november 2008 om 17:15
Hoi so_what,
dat lijkt mijn verhaal wel!
Ik had, net als jouw zusje, erg veel moeite met de ongeinteresseerdheid van vriendlief, het stappen, het vluchtgedrag en de manier hoe hij omging met ons kind. Door zijn plotselinge behoefte aan vrijheid en mijn claimgedrag is de relatie op een heftige manier stukgelopen.
Ik vond mijn ex een slechte vader en heb hem daarom erg weinig verantwoordelijkheid gegeven. Hierdoor is hij juist nog meer gaan stappen en zich compleet gaan storten op werk en een nieuwe liefde. Achteraf heb ik spijt dat ik hem deze ruimte heb gegeven, want nu komt de complete zorg op mij neer. Een zware last.
Wat ik even wilde zeggen met dit berichtje is dat het heel makkelijk, en misschien gevoelsmatig het beste lijkt, deze papa buiten te sluiten, maar ik denk dat zijn poging om meer voor zijn kind te zorgen helemaal niet zo verkeerd is.
Vriend heeft zijn eigen verhaal met kind, eigenlijk staat je zusje hier buiten. Hij zal zelf moeten leren hoe om te gaan met een kind. Als zij het blijft oplossen, leert hij het nooit.
Zijn familie kan hierin helpen.
Wel zou ik proberen goede afspraken te maken over oppas/oma/aantal dagen etc. Voor een kind lijkt het me het meest ideale dat hij zoveel mogelijk tijd met zijn ouders doorbrengt, oma kan hierin een rol spelen, maar dat moet niet een te grote worden.
Heel veel sterkte en succes!
dat lijkt mijn verhaal wel!
Ik had, net als jouw zusje, erg veel moeite met de ongeinteresseerdheid van vriendlief, het stappen, het vluchtgedrag en de manier hoe hij omging met ons kind. Door zijn plotselinge behoefte aan vrijheid en mijn claimgedrag is de relatie op een heftige manier stukgelopen.
Ik vond mijn ex een slechte vader en heb hem daarom erg weinig verantwoordelijkheid gegeven. Hierdoor is hij juist nog meer gaan stappen en zich compleet gaan storten op werk en een nieuwe liefde. Achteraf heb ik spijt dat ik hem deze ruimte heb gegeven, want nu komt de complete zorg op mij neer. Een zware last.
Wat ik even wilde zeggen met dit berichtje is dat het heel makkelijk, en misschien gevoelsmatig het beste lijkt, deze papa buiten te sluiten, maar ik denk dat zijn poging om meer voor zijn kind te zorgen helemaal niet zo verkeerd is.
Vriend heeft zijn eigen verhaal met kind, eigenlijk staat je zusje hier buiten. Hij zal zelf moeten leren hoe om te gaan met een kind. Als zij het blijft oplossen, leert hij het nooit.
Zijn familie kan hierin helpen.
Wel zou ik proberen goede afspraken te maken over oppas/oma/aantal dagen etc. Voor een kind lijkt het me het meest ideale dat hij zoveel mogelijk tijd met zijn ouders doorbrengt, oma kan hierin een rol spelen, maar dat moet niet een te grote worden.
Heel veel sterkte en succes!
zondag 30 november 2008 om 17:16
Ja dat kan, puur voor het moment wel. Maar vader kan naar de rechter stappen voor een voorlopige omgangsregeling en dat kan volgens mij vrij snel geregeld worden als er op afspraak niets te regelen is. De kans dat hij dan co-ouderschap krijgt is in deze situatie niet zo groot trouwens.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 30 november 2008 om 17:21
quote:Poezewoes schreef op 30 november 2008 @ 17:06:
Sweety, volgens mij heet het dan geen alimentatie maar een onderhoudsbijdrage. Maar das weer even heel andere stof, er komt juridisch en belastingtechnisch wel meer kijken bij co-ouderschap.
Juridisch gezien bestaat de term alimentatie uberhaupt toch niet? Bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding tot meerderjarigheid en tussen 18 en 21 jr bijdrage in de kosten van levensonderhoud en studie.
Eigenlijk best wel off topic dit, sorry daarvoor t.o.!
Sweety, volgens mij heet het dan geen alimentatie maar een onderhoudsbijdrage. Maar das weer even heel andere stof, er komt juridisch en belastingtechnisch wel meer kijken bij co-ouderschap.
Juridisch gezien bestaat de term alimentatie uberhaupt toch niet? Bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding tot meerderjarigheid en tussen 18 en 21 jr bijdrage in de kosten van levensonderhoud en studie.
Eigenlijk best wel off topic dit, sorry daarvoor t.o.!
zondag 30 november 2008 om 17:26
Volgens mij moet je zus meteen naar een advocaat, daar een scheiding in gang zetten en meteen custody van het kindje.
Het is nog een veel te jong kind om weg te halen bij de moeder....zodra zij custody heeft kunnen er pas bezoekregelingen afgesproken worden ....en tot die tijd hoeft het kind dus helemaal niet naar de vader. Als hij het wil zien komt hij maar even op visite.
Als ze slim is vertelt ze de advocaat meteen even over zijn gedrag met uit gaan en stappen hele nachten....altijd goed om dit te melden.
Het is nog een veel te jong kind om weg te halen bij de moeder....zodra zij custody heeft kunnen er pas bezoekregelingen afgesproken worden ....en tot die tijd hoeft het kind dus helemaal niet naar de vader. Als hij het wil zien komt hij maar even op visite.
Als ze slim is vertelt ze de advocaat meteen even over zijn gedrag met uit gaan en stappen hele nachten....altijd goed om dit te melden.
zondag 30 november 2008 om 17:35
quote:toetyfroety schreef op 30 november 2008 @ 17:26:
Volgens mij moet je zus meteen naar een advocaat, daar een scheiding in gang zetten en meteen custody van het kindje.
Het is nog een veel te jong kind om weg te halen bij de moeder....zodra zij custody heeft kunnen er pas bezoekregelingen afgesproken worden ....en tot die tijd hoeft het kind dus helemaal niet naar de vader. Als hij het wil zien komt hij maar even op visite.
Als ze slim is vertelt ze de advocaat meteen even over zijn gedrag met uit gaan en stappen hele nachten....altijd goed om dit te melden.
Ze zijn niet getrouwd. Een zo'n jong kind bij zijn vader weghouden is ronduit slecht. Het is volgens professionals gebaat bij kort maar frequent contact.
Met modder gooien over het stappen ed heeft heel weinig zin, verstoort de verhoudingen tussen ouders en ze moeten nog 17,5 jaar normaal met elkaar door een deur in het belang van het kind.
Een rechter kan er ook niet zoveel mee, hoogstens een verheldervraag stellen over hoe de man eea wil gaan doen als hij omgang met het kind heeft.
Volgens mij moet je zus meteen naar een advocaat, daar een scheiding in gang zetten en meteen custody van het kindje.
Het is nog een veel te jong kind om weg te halen bij de moeder....zodra zij custody heeft kunnen er pas bezoekregelingen afgesproken worden ....en tot die tijd hoeft het kind dus helemaal niet naar de vader. Als hij het wil zien komt hij maar even op visite.
Als ze slim is vertelt ze de advocaat meteen even over zijn gedrag met uit gaan en stappen hele nachten....altijd goed om dit te melden.
Ze zijn niet getrouwd. Een zo'n jong kind bij zijn vader weghouden is ronduit slecht. Het is volgens professionals gebaat bij kort maar frequent contact.
Met modder gooien over het stappen ed heeft heel weinig zin, verstoort de verhoudingen tussen ouders en ze moeten nog 17,5 jaar normaal met elkaar door een deur in het belang van het kind.
Een rechter kan er ook niet zoveel mee, hoogstens een verheldervraag stellen over hoe de man eea wil gaan doen als hij omgang met het kind heeft.
zondag 30 november 2008 om 17:48
Hoi allemaal,
Bedankt voor alle reacties. Ter verduidelijking, mijn zusje wil hem ook helemaal niet weghouden van hun zoontje . Het is alleen zo dat zij hem nu nog niet alleen wil weggeven, omdat hij er nog niet zo goed mee weet om te gaan en omdat hij nog zo klein is. Ze wil er gewoon steeds bij zijn en de gedachte dat haar 5 maanden oude kindje 3 en een halve dag naar oma gaat is voor haar op dit moment niet te verdragen.
Natuurlijk moet hij zelf de kans krijgen om voor zijn kind te zorgen. Ik heb zelf ook respect voor hem dat hij ervoor heeft gekozen voor het kindje te zorgen en te blijven, ook al was het nog zo onverwacht. Het blijkt alleen ze er samen niet uitkomen. Ik weet ook zeker dat hij het kindje altijd in ieder geval financieel zou bijstaan.
Het moeilijke is dat iedereen nu vanuit emoties gaat reageren en dan is het zo moeilijk om advies te geven of te helpen. Hij wil die kleine gelijk meenemen en mn zusje is erg bang voor wat er gaat gebeuren.
Nogmaals bedankt voor de tips
Bedankt voor alle reacties. Ter verduidelijking, mijn zusje wil hem ook helemaal niet weghouden van hun zoontje . Het is alleen zo dat zij hem nu nog niet alleen wil weggeven, omdat hij er nog niet zo goed mee weet om te gaan en omdat hij nog zo klein is. Ze wil er gewoon steeds bij zijn en de gedachte dat haar 5 maanden oude kindje 3 en een halve dag naar oma gaat is voor haar op dit moment niet te verdragen.
Natuurlijk moet hij zelf de kans krijgen om voor zijn kind te zorgen. Ik heb zelf ook respect voor hem dat hij ervoor heeft gekozen voor het kindje te zorgen en te blijven, ook al was het nog zo onverwacht. Het blijkt alleen ze er samen niet uitkomen. Ik weet ook zeker dat hij het kindje altijd in ieder geval financieel zou bijstaan.
Het moeilijke is dat iedereen nu vanuit emoties gaat reageren en dan is het zo moeilijk om advies te geven of te helpen. Hij wil die kleine gelijk meenemen en mn zusje is erg bang voor wat er gaat gebeuren.
Nogmaals bedankt voor de tips
zondag 30 november 2008 om 18:07
Waarom denk je dat oma drieenhalve dag op je neefje zou moeten passen? De vader heeft sowieso twee dagen per week vrij en kan ook de derde avond voor de baby zorgen. Effectief zou oma dus circa tien uur per week oppassen. Dat is iets anders dan drieenhalve dag.
Vaak zijn de praktische oplossingen wel te vinden als iedereen weer rustig is. Dat is voor nu het allerbelangrijkste: rust en kalmte. Laat beide partijen bij hun eigen achterban uitrazen en laat elk uit de eigen familie een bemiddelaar kiezen. Die twee bemiddelaars kunnen de komende weken samenwerken en proberen de partijen weer aan één tafel te brengen. Ik denk dat dat voorlopig het hoogst haalbare zal zijn.
Vaak zijn de praktische oplossingen wel te vinden als iedereen weer rustig is. Dat is voor nu het allerbelangrijkste: rust en kalmte. Laat beide partijen bij hun eigen achterban uitrazen en laat elk uit de eigen familie een bemiddelaar kiezen. Die twee bemiddelaars kunnen de komende weken samenwerken en proberen de partijen weer aan één tafel te brengen. Ik denk dat dat voorlopig het hoogst haalbare zal zijn.
zondag 30 november 2008 om 18:13
Is jouw zus fulltime huismoeder? Of gaat het kindje nu ook al naar de opvang? Als jouw zus fulltime huismoeder is en kan blijven ( want als ze afhankelijk gaat worden van bijstand zal ze wel moeten gaan werken)dan lijkt het me niet echt handig dat kind bij oma is als het ook bij moeders kan zijn. Als het kind toch al naar de opvang gat, dan is het sowieso niet bij een ouder en vrag ik me af waarom het dan zo verkeerd is als het kind door de varder opgehaald en verzorgd word dan wanner het door de moeder gebeurt. Moeders kan en wil kind niet missen, maar dat geld mss voor vader net zo goed, en als moeder het kind maar bij zinch houdt, leert vader het niet ook.
Als het kindje alleen onder zijn werktijd bij oma is, en hij hem na werktijd weer ophaalt en verzorgt, hoe anders is dat dan dan bij een normale baby die een paar dagen in de week naar het KDV gaat?
Als het kindje alleen onder zijn werktijd bij oma is, en hij hem na werktijd weer ophaalt en verzorgt, hoe anders is dat dan dan bij een normale baby die een paar dagen in de week naar het KDV gaat?