Relaties
alle pijlers
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
donderdag 30 oktober 2008 om 15:21
donderdag 30 oktober 2008 om 16:45
Nee, Nicole jij denkt dat hij je steunt maar dat doet hij niet. Tenminste dat lees ik niet uit je posting van gisteren (hij vindt dat jij niks doet aan de problemen). Bovendien wanneer er een (in zijn ogen) beter exemplaar voorbij komt, dan dropt hij je als een baksteen.
Lieve Nicole, laat dat je niet gebeuren. Neem echt het heft in eigen hand nu. Ik hoop dat je de kracht kunt opbrengen.
Niemand is het waard om zo behandeld te worden als dat hij met jou doet nu.
Kies voor jezelf (en ook voor je dochter). Je leven zal echt veel makkelijker worden.
Lieve Nicole, laat dat je niet gebeuren. Neem echt het heft in eigen hand nu. Ik hoop dat je de kracht kunt opbrengen.
Niemand is het waard om zo behandeld te worden als dat hij met jou doet nu.
Kies voor jezelf (en ook voor je dochter). Je leven zal echt veel makkelijker worden.
donderdag 30 oktober 2008 om 20:31
Lieve Nicole,
Ik vraag me af wat die steun die hij je biedt bij het omgaan met je dochter waard is (...voor zover hij je al steunt dan, want ook over jouw opvoeding is hij niet zo positief...), als hij aan de andere kant - als het gaat om jullie relatie - steeds weer onzekerheid en verdriet veroorzaakt. Per saldo zou je volgens mij beter af zijn zonder beide.
Leo en Pom schrijven dat hij wacht tot er iets beters voorbij komt en dat hij jou dan aan de kant zal zetten, maar ik vraag me eigenlijk af of hij dat wel eens zou doen. Hij had jou niet verteld weer actief te zijn op het internet en zich voor te doen als single, waarom zou hij het dan wel gaan vertellen als hij daadwerkelijk contact krijgt met een andere vrouw? Jeetje, een beetje kerel was gewoon gelijk eerlijk geweest en niet pas nadat jij hem (weer...) betrapt op het internet. Ik vraag me af of hij dan wel kerel genoeg is om een einde aan jullie relatie te maken op het moment dat er een ander in zijn leven komt. Hij lijkt me echt zo iemand die zeker wil zijn van 'het nieuwe' voordat hij 'het oude' wegdoet... Maar goed, dat is gewoon even speculeren van mijn kant natuurlijk...
Kort geleden hadden jullie toch afgesproken nu helemaal te gaan voor de relatie?
Ik vraag me af wat die steun die hij je biedt bij het omgaan met je dochter waard is (...voor zover hij je al steunt dan, want ook over jouw opvoeding is hij niet zo positief...), als hij aan de andere kant - als het gaat om jullie relatie - steeds weer onzekerheid en verdriet veroorzaakt. Per saldo zou je volgens mij beter af zijn zonder beide.
Leo en Pom schrijven dat hij wacht tot er iets beters voorbij komt en dat hij jou dan aan de kant zal zetten, maar ik vraag me eigenlijk af of hij dat wel eens zou doen. Hij had jou niet verteld weer actief te zijn op het internet en zich voor te doen als single, waarom zou hij het dan wel gaan vertellen als hij daadwerkelijk contact krijgt met een andere vrouw? Jeetje, een beetje kerel was gewoon gelijk eerlijk geweest en niet pas nadat jij hem (weer...) betrapt op het internet. Ik vraag me af of hij dan wel kerel genoeg is om een einde aan jullie relatie te maken op het moment dat er een ander in zijn leven komt. Hij lijkt me echt zo iemand die zeker wil zijn van 'het nieuwe' voordat hij 'het oude' wegdoet... Maar goed, dat is gewoon even speculeren van mijn kant natuurlijk...
Kort geleden hadden jullie toch afgesproken nu helemaal te gaan voor de relatie?
donderdag 30 oktober 2008 om 20:34
Help.
Sorry dat ik even snel tussendoor kom en een hele tijd niets van me heb laten horen. Ik ben zo ontzettend druk geweest met werken dat ik s’avonds nergens geen puf meer in had.
Na de laatste keer dat ik had geschreven had ging het langzaam wat beter met me.
Kan er veel over vertellen maar nu heb ik echt hoognodig advies nodig.
Bijna ex wil dat ik de helft van de maandelijkse hypotheek betaal terwijl ik er niet meer woon. Hij zegt er recht op te hebben. Volgens mijn advocaat is dat niet zo, hij zou mij eerder moeten betalen. Wie heeft hier ervaring mee. Ik ben nog niet op dat adres uit geschreven omdat ik nog steeds geen woning heb en voor nood bij mijn ouders zit.
Ook wil hij nu voor gezamenlijk ouderschap gaan, dit kan toch alleen als ik er mee instem? Wat ik natuurlijk niet doe.
Klara
Sorry dat ik even snel tussendoor kom en een hele tijd niets van me heb laten horen. Ik ben zo ontzettend druk geweest met werken dat ik s’avonds nergens geen puf meer in had.
Na de laatste keer dat ik had geschreven had ging het langzaam wat beter met me.
Kan er veel over vertellen maar nu heb ik echt hoognodig advies nodig.
Bijna ex wil dat ik de helft van de maandelijkse hypotheek betaal terwijl ik er niet meer woon. Hij zegt er recht op te hebben. Volgens mijn advocaat is dat niet zo, hij zou mij eerder moeten betalen. Wie heeft hier ervaring mee. Ik ben nog niet op dat adres uit geschreven omdat ik nog steeds geen woning heb en voor nood bij mijn ouders zit.
Ook wil hij nu voor gezamenlijk ouderschap gaan, dit kan toch alleen als ik er mee instem? Wat ik natuurlijk niet doe.
Klara
donderdag 30 oktober 2008 om 21:11
Ha lieve Klara,
In de eerste plaats: blijf rustig, vertrouw op je advocaat. Laat je niet opjutten door je ex. Waarschijnlijk zit hij omhoog.
Staat de hypotheek op naam van jullie allebei? En het huis? Lees je hypotheekakte goed door. Zijn jullie beiden hoofdelijk aansprakelijk voor de hypotheek? Dat betekent dat de hypotheekbetalingen en in het uiterste geval het volledige hypotheekbedrag volledig bij elk van beiden kan worden verhaald. In eerste instantie kan de bank dat doen door loonbeslag (bij een van beiden of allebei), in tweede instantie door gedwongen verkoop van het huis.
De bank gaat dat natuurlijk alleen maar doen als er niet betaald wordt, en dan nog niet direct. Ook banken houden meer van oplossingen in goed overleg met de cliënt. Voor de bank is het niet relevant of jij in het huis woont: je hebt bij hen een lening lopen en het huis is daarvoor het onderpand, van hen uit gezien.
Wie betaalde tot nu toe de hypotheek? Je ex? Ik vermoed dat hij nu in de financiële problemen komt en zit te verzinnen hoe hij daaruit kan komen. Logisch dat hij meteen aan jou denkt. Laat je niet bang maken: waarschijnlijk is híj degene die in de problemen zit en probeert hij het probleem op jou af te schuiven.
Het is zaak goed te weten waar je juridisch staat. Zijn er voorlopige voorzieningen vastgesteld? Zo niet, dan zou ik daar zo snel mogelijk achteraan gaan. Dan wordt ook formeel door de rechter vastgelegd dat jullie uit elkaar wonen en wat jullie resp. adres is. Jij moet je dan ook uitschrijven van je oude adres (dit is sowieso misschien verstandig, ik zou dit aan je advocaat vragen). Ook kun je dan vragen om kinderalimentatie en evt. partneralimentatie (bedoelt je advocaat dat met dat hij jou zou moeten betalen?).
Werk je? Werkt je ex? Betaalt hij momenteel iets aan jou? Als hij wil dat jij meebetaalt aan de hypotheek, moet hij daartoe een verzoek indienen bij de rechter. Als ik het goed begrijp, maakt hij weinig kans. Jij dient dan een verzoek in om kinder/partneralimentatie. Ik zou je advocaat vragen dit verder niet af te wachten en meteen een verzoek om voorlopige voorzieningen aan te vragen.
De optie dat de bank in actie komt, speelt alleen als je ex de hypotheek niet meer betaalt. Je kan hem erop wijzen dat als hij dat doet, hij zichzelf in de vingers snijdt. De bank zal dan nl. overgaan tot gedwongen verkoop en het huis brengt dan een stuk minder op (de executiewaarde is meestal 75-80% van de marktwaarde). Niet echt een oplossing waar hij op zit te wachten.
Voor co-ouderschap moet jij inderdaad akkoord zijn. Voel je je wel op je gemak bij een standaard omgangsregeling?
liefs,
dubio
In de eerste plaats: blijf rustig, vertrouw op je advocaat. Laat je niet opjutten door je ex. Waarschijnlijk zit hij omhoog.
Staat de hypotheek op naam van jullie allebei? En het huis? Lees je hypotheekakte goed door. Zijn jullie beiden hoofdelijk aansprakelijk voor de hypotheek? Dat betekent dat de hypotheekbetalingen en in het uiterste geval het volledige hypotheekbedrag volledig bij elk van beiden kan worden verhaald. In eerste instantie kan de bank dat doen door loonbeslag (bij een van beiden of allebei), in tweede instantie door gedwongen verkoop van het huis.
De bank gaat dat natuurlijk alleen maar doen als er niet betaald wordt, en dan nog niet direct. Ook banken houden meer van oplossingen in goed overleg met de cliënt. Voor de bank is het niet relevant of jij in het huis woont: je hebt bij hen een lening lopen en het huis is daarvoor het onderpand, van hen uit gezien.
Wie betaalde tot nu toe de hypotheek? Je ex? Ik vermoed dat hij nu in de financiële problemen komt en zit te verzinnen hoe hij daaruit kan komen. Logisch dat hij meteen aan jou denkt. Laat je niet bang maken: waarschijnlijk is híj degene die in de problemen zit en probeert hij het probleem op jou af te schuiven.
Het is zaak goed te weten waar je juridisch staat. Zijn er voorlopige voorzieningen vastgesteld? Zo niet, dan zou ik daar zo snel mogelijk achteraan gaan. Dan wordt ook formeel door de rechter vastgelegd dat jullie uit elkaar wonen en wat jullie resp. adres is. Jij moet je dan ook uitschrijven van je oude adres (dit is sowieso misschien verstandig, ik zou dit aan je advocaat vragen). Ook kun je dan vragen om kinderalimentatie en evt. partneralimentatie (bedoelt je advocaat dat met dat hij jou zou moeten betalen?).
Werk je? Werkt je ex? Betaalt hij momenteel iets aan jou? Als hij wil dat jij meebetaalt aan de hypotheek, moet hij daartoe een verzoek indienen bij de rechter. Als ik het goed begrijp, maakt hij weinig kans. Jij dient dan een verzoek in om kinder/partneralimentatie. Ik zou je advocaat vragen dit verder niet af te wachten en meteen een verzoek om voorlopige voorzieningen aan te vragen.
De optie dat de bank in actie komt, speelt alleen als je ex de hypotheek niet meer betaalt. Je kan hem erop wijzen dat als hij dat doet, hij zichzelf in de vingers snijdt. De bank zal dan nl. overgaan tot gedwongen verkoop en het huis brengt dan een stuk minder op (de executiewaarde is meestal 75-80% van de marktwaarde). Niet echt een oplossing waar hij op zit te wachten.
Voor co-ouderschap moet jij inderdaad akkoord zijn. Voel je je wel op je gemak bij een standaard omgangsregeling?
liefs,
dubio
Ga in therapie!
donderdag 30 oktober 2008 om 21:45
Hallo, bedankt voor jullie reacties! Pom, het is zoals altijd weer dubbel. Het ene moment zegt hij inderdaad, dat ik geen resultaat bereik, dus de opvoeding niet goed doe, vindt hij dat ik te weinig met zijn adviezen doe; het andere moment is hij vol begrip, geeft aan, dat het gewoon moeilijk is, en wil me helpen. Het is weer die emotionele achtbaan, waarin hij me meesleurt. En waarin ik me mee laat sleuren door mijn onzekerheid toch? Hier zijn toch 2 mensen schuldig aan, en niet alleen hij??
Lemmy: Leo en Pom schrijven dat hij wacht tot er iets beters voorbij komt en dat hij jou dan aan de kant zal zetten, maar ik vraag me eigenlijk af of hij dat wel eens zou doen. Hij had jou niet verteld weer actief te zijn op het internet en zich voor te doen als single, waarom zou hij het dan wel gaan vertellen als hij daadwerkelijk contact krijgt met een andere vrouw? Jeetje, een beetje kerel was gewoon gelijk eerlijk geweest en niet pas nadat jij hem (weer...) betrapt op het internet. Ik vraag me af of hij dan wel kerel genoeg is om een einde aan jullie relatie te maken op het moment dat er een ander in zijn leven komt. Hij lijkt me echt zo iemand die zeker wil zijn van 'het nieuwe' voordat hij 'het oude' wegdoet... Lemmy, zo denk ik er dus ook over! Ik denk, dat hij mij voorlopig niet aan de kant zal zetten, maar eerst zeker zijn van zijn nieuwe partner.
En dan heeft hij het er wel over om ook door de week meer bij elkaar te zijn. Ook heel dubbel dus!
Ik hoop dan ook echt binnenkort de kracht te hebben om definitief voor mezelf te kiezen, en aan te geven, dat ik niet meer verder wil; want als ik zeg, dat wij er beter een punt achter kunnen zetten, dan is dat onzin....
Lemmy: Leo en Pom schrijven dat hij wacht tot er iets beters voorbij komt en dat hij jou dan aan de kant zal zetten, maar ik vraag me eigenlijk af of hij dat wel eens zou doen. Hij had jou niet verteld weer actief te zijn op het internet en zich voor te doen als single, waarom zou hij het dan wel gaan vertellen als hij daadwerkelijk contact krijgt met een andere vrouw? Jeetje, een beetje kerel was gewoon gelijk eerlijk geweest en niet pas nadat jij hem (weer...) betrapt op het internet. Ik vraag me af of hij dan wel kerel genoeg is om een einde aan jullie relatie te maken op het moment dat er een ander in zijn leven komt. Hij lijkt me echt zo iemand die zeker wil zijn van 'het nieuwe' voordat hij 'het oude' wegdoet... Lemmy, zo denk ik er dus ook over! Ik denk, dat hij mij voorlopig niet aan de kant zal zetten, maar eerst zeker zijn van zijn nieuwe partner.
En dan heeft hij het er wel over om ook door de week meer bij elkaar te zijn. Ook heel dubbel dus!
Ik hoop dan ook echt binnenkort de kracht te hebben om definitief voor mezelf te kiezen, en aan te geven, dat ik niet meer verder wil; want als ik zeg, dat wij er beter een punt achter kunnen zetten, dan is dat onzin....
donderdag 30 oktober 2008 om 22:28
Nicole, waarom wacht je op zijn goedkeuring of zijn initiatief om de relatie te verbreken? Ik heb het idee dat hij aan je zit te trekken en duwen. Doodvermoeiend lijkt me dat. Dat jij je laat meetrekken en wegduwen kun je jezelf wel verwijten, maar als je iemand had tegen wie je lekker aan kon leunen als je dat nodig had, dan zou dat toch niet gebeuren? Jij verdient het respectvol te worden behandeld, je verdient iemand die je steunt in alle problemen die je nu hebt, niet iemand die het mes nog een paar keer ronddraait.
Het lijkt mij ook tamelijk onwaarschijnlijk dat hij het bij virtueel contact houdt met die vrouwen op internet. Hij zegt wel dat hij op zoek is naar een volwaardige partner (en als jij dat voor hem niet "wilt zijn", dan zoekt hij wel een ander). Maar uit zijn gedrag blijkt dat niet. Een volwaardige, sterke partner zoek en vind je niet door je op een datingsite voor te doen als single als je dat niet bent. Wat hij zoekt is een nieuw slachtoffer.
Bovendien is hij zelf niet in staat een volwaardige partner voor jóu te zijn.
Ik begrijp dat het moeilijk is de stap te nemen weg te gaan. Wat zou je de kracht kunnen geven om die stap wel te nemen, denk je?
dubio
Het lijkt mij ook tamelijk onwaarschijnlijk dat hij het bij virtueel contact houdt met die vrouwen op internet. Hij zegt wel dat hij op zoek is naar een volwaardige partner (en als jij dat voor hem niet "wilt zijn", dan zoekt hij wel een ander). Maar uit zijn gedrag blijkt dat niet. Een volwaardige, sterke partner zoek en vind je niet door je op een datingsite voor te doen als single als je dat niet bent. Wat hij zoekt is een nieuw slachtoffer.
Bovendien is hij zelf niet in staat een volwaardige partner voor jóu te zijn.
Ik begrijp dat het moeilijk is de stap te nemen weg te gaan. Wat zou je de kracht kunnen geven om die stap wel te nemen, denk je?
dubio
Ga in therapie!
donderdag 30 oktober 2008 om 23:24
Ik sluit me bij de anderen aan hoor Nicolleke, ik denk ook dat dat virtuele net zo makkelijk real life contact wordt. Dat hij dat ook doet als jij en hij nog een stel zijn bedoel ik. Ik wilde met mijn posting zeggen dat het dus overduidelijk is dat hij zoekt naar een ander, anders zit je niet als 'single' op zo'n site tenslotte.
De kracht om er mee te kappen moet je helaas uit jezelf halen. Niemand kan je die kracht lenen. Het lijkt mij alleen wel krachtiger om zélf de stap te nemen dan straks aan de kant te worden gezet, of er achter te moeten komen dat je niet meer de enige bent in het leven van je vriend. Dan voel je je pas écht klein en minderwaardig. De eer aan jezelf houden is eigenlijk het minste wat je nu kunt doen, voor jezelf.
De kracht om er mee te kappen moet je helaas uit jezelf halen. Niemand kan je die kracht lenen. Het lijkt mij alleen wel krachtiger om zélf de stap te nemen dan straks aan de kant te worden gezet, of er achter te moeten komen dat je niet meer de enige bent in het leven van je vriend. Dan voel je je pas écht klein en minderwaardig. De eer aan jezelf houden is eigenlijk het minste wat je nu kunt doen, voor jezelf.
donderdag 30 oktober 2008 om 23:53
Heb net mijn verhaal zitten typen bij het topic narcisten... maar als ik dit allemaal zo lees, zou het ook hier tussen passen.
Ik ben het eens met eleonaro. Hoeveel je ook van iemand houdt, zorg dat je altijd van jezelf blijft houden. Jezelf verliezen in een relatie gaat vaak onopgemerkt, maar jezelf terug vinden is een stuk moeilijker. Het geeft kracht om voor jezelf te kiezen, je laat dan zien dat je jezelf de moeite waard vindt... hoeveel verdriet en moeite het ook kost. Soms heb je harde lessen nodig om dat te leren... helaas weet ik daar ook alles van. Succes en sterkte allemaal!
Ik ben het eens met eleonaro. Hoeveel je ook van iemand houdt, zorg dat je altijd van jezelf blijft houden. Jezelf verliezen in een relatie gaat vaak onopgemerkt, maar jezelf terug vinden is een stuk moeilijker. Het geeft kracht om voor jezelf te kiezen, je laat dan zien dat je jezelf de moeite waard vindt... hoeveel verdriet en moeite het ook kost. Soms heb je harde lessen nodig om dat te leren... helaas weet ik daar ook alles van. Succes en sterkte allemaal!
vrijdag 31 oktober 2008 om 14:25
vrijdag 31 oktober 2008 om 16:38
hoi Dubio....wat een eer zeg!!! gefeliciteerd hoor meid.
Even een update van mij. Ik zag dat ik hier al een paar dagen niet heb geschreven.
Hij heeft het uiteindelijk geaccepteerd dat we uit elkaar gaan.
Hij was de eerste dagen erg emotioneel. Ik ook hoor, maar vooral om hem. Vreselijk om hem zo kapot te zien.
Wat mezelf aangaat...wat ben ik BLIJ dat ik eindelijk mijn oogkleppen heb afgegooid!!!!
Ik ben naast verdriet zooooo opgelucht! We hebben het de belangrijkste mensen om ons heen verteld. De meiden zijn opgelucht(mijn dochters dus).
Ik heb op mijn werk aangevraagd of ik 32 uur kan gaan werken. Werk er nu 24 uur.
We zijn vandaag al naar de advocaat geweest. We hebben een scheidingsbemiddelaar.
Alles is op papier gezet. We zijn het samen eens over hoe we de dingen gaan regelen.
Hij koopt mij uit, ik ga na de scheiding een appartement kopen. Heb al iets op het oog.
We wonen nog wel bij elkaar, omdat we geen ander adres hebben. Het is uit te houden nu. Dat komt omdat voor mij de druk weg is. Als ik hem zat ben, gaat of hij weg of ik. Gisteren had ik een rot dag. Emotioneel en ik was opstandig. Ook hij was emotioneel en opstandig.
Toen merkte voornamelijk mijn dochter daar veel van. Hij was niet redelijk naar haar toe.
Nu we vandaag alles op een rij hebben gezet en nog meer dingen ook hebben opgezegd of gaan wijzigen is de rust er weer. Het is zelfs gezellig te noemen en we maken zwartgallige grapjes.
Voor zover, hoe het nu allemaal gaat hier.
Ik heb nog niet bijgelezen hier, maar ga dat van de week doen. Heb gewoon geen tijd. Zo druk heb je het de eerste dagen, met denken, vertellen, regelen etc.
Maar voor allen hier...een fijn weekend
Even een update van mij. Ik zag dat ik hier al een paar dagen niet heb geschreven.
Hij heeft het uiteindelijk geaccepteerd dat we uit elkaar gaan.
Hij was de eerste dagen erg emotioneel. Ik ook hoor, maar vooral om hem. Vreselijk om hem zo kapot te zien.
Wat mezelf aangaat...wat ben ik BLIJ dat ik eindelijk mijn oogkleppen heb afgegooid!!!!
Ik ben naast verdriet zooooo opgelucht! We hebben het de belangrijkste mensen om ons heen verteld. De meiden zijn opgelucht(mijn dochters dus).
Ik heb op mijn werk aangevraagd of ik 32 uur kan gaan werken. Werk er nu 24 uur.
We zijn vandaag al naar de advocaat geweest. We hebben een scheidingsbemiddelaar.
Alles is op papier gezet. We zijn het samen eens over hoe we de dingen gaan regelen.
Hij koopt mij uit, ik ga na de scheiding een appartement kopen. Heb al iets op het oog.
We wonen nog wel bij elkaar, omdat we geen ander adres hebben. Het is uit te houden nu. Dat komt omdat voor mij de druk weg is. Als ik hem zat ben, gaat of hij weg of ik. Gisteren had ik een rot dag. Emotioneel en ik was opstandig. Ook hij was emotioneel en opstandig.
Toen merkte voornamelijk mijn dochter daar veel van. Hij was niet redelijk naar haar toe.
Nu we vandaag alles op een rij hebben gezet en nog meer dingen ook hebben opgezegd of gaan wijzigen is de rust er weer. Het is zelfs gezellig te noemen en we maken zwartgallige grapjes.
Voor zover, hoe het nu allemaal gaat hier.
Ik heb nog niet bijgelezen hier, maar ga dat van de week doen. Heb gewoon geen tijd. Zo druk heb je het de eerste dagen, met denken, vertellen, regelen etc.
Maar voor allen hier...een fijn weekend
zondag 9 november 2008 om 00:50
hallo,
als het goed is, is de kogel door de kerk: vriendlief is net naar huis vertrokken, ziet het niet meer zitten tussen ons...
Hij vindt dat ik het met mijn dochter helemaal verkeerd aanpak (veel te zacht ben voor haar), en gedeeltelijk heeft hij hierin best gelijk: ik houd niet van straffen, en mijn dochter krijgt waarschijnlijk in veel dingen teveel haar zin; zij lijkt vaak een verwend nest. Maar ik werk eraan, doe mijn best, alleen gaat het meneer niet snel genoeg, hij ziet geen resultaat.
En dochterlief heeft me nodig, zij twijfelt heel erg aan mij; nu heb ik voor haar gekozen, wil haar laten merken dat ik er voor haar ben, is vriend jaloers... Ik zie veel rivaliteit en jalouzie van hem richting mijn kinderen...en ik sta er gewoon tussen!
En als ik niet bij hem kan zijn, als hij het zwaar heeft, beklaagt hij zich bij andere vrouwen, dat ik er niet voor hem ben; en hij er alleen voor staat!
als het goed is, is de kogel door de kerk: vriendlief is net naar huis vertrokken, ziet het niet meer zitten tussen ons...
Hij vindt dat ik het met mijn dochter helemaal verkeerd aanpak (veel te zacht ben voor haar), en gedeeltelijk heeft hij hierin best gelijk: ik houd niet van straffen, en mijn dochter krijgt waarschijnlijk in veel dingen teveel haar zin; zij lijkt vaak een verwend nest. Maar ik werk eraan, doe mijn best, alleen gaat het meneer niet snel genoeg, hij ziet geen resultaat.
En dochterlief heeft me nodig, zij twijfelt heel erg aan mij; nu heb ik voor haar gekozen, wil haar laten merken dat ik er voor haar ben, is vriend jaloers... Ik zie veel rivaliteit en jalouzie van hem richting mijn kinderen...en ik sta er gewoon tussen!
En als ik niet bij hem kan zijn, als hij het zwaar heeft, beklaagt hij zich bij andere vrouwen, dat ik er niet voor hem ben; en hij er alleen voor staat!
zondag 9 november 2008 om 09:59
Lieve Nicole,
wat knap van je!
Ik denk (..weet) dat het heel veel moet betekenen voor je dochter, dat je voor haar kiest. Ook al laat ze het misschien niet zo merken.
Toch ook een rotgevoel voor je, dat je er steeds tussenin staat? Of stond? Dat hij je dat gevoel steeds gaf?
Wat een zeur, om zich dan bij andere vrouwen te gaan zitten beklagen! Sorry hoor, maar wat een kind!
Hij ziet het dus niet meer zitten..
en jij?
Liefs en heel veel sterkte!
wat knap van je!
Ik denk (..weet) dat het heel veel moet betekenen voor je dochter, dat je voor haar kiest. Ook al laat ze het misschien niet zo merken.
Toch ook een rotgevoel voor je, dat je er steeds tussenin staat? Of stond? Dat hij je dat gevoel steeds gaf?
Wat een zeur, om zich dan bij andere vrouwen te gaan zitten beklagen! Sorry hoor, maar wat een kind!
Hij ziet het dus niet meer zitten..
en jij?
Liefs en heel veel sterkte!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 9 november 2008 om 10:15
Elmervrouw, dank je. Momenteel ben ik zwak, heb bijna niet geslapen, en wil hem smeken terug te komen. Want ondanks alles: ik hou van hem....en dat is niet plotseling weg 
Ik wil ook niet hoeven kiezen: mijn kinderen zijn me veel waard, maar hij ook! Het is toch een onmogelijke keuze: kiezen tussen je kinderen en je partner? Het gaat toch om heel andere liefde ook?
Verdorie, we hadden het over samenwonen; hij zag het al helemaal zitten....en nu is er dus niets meer, omdat ik volgens hem over me heen laat lopen, en mezelf wegcijfer... Hijzelf loopt trouwens ook over me heen en zo, maar hij bedoelt het zo goed, wil me helpen....
Ik wil ook niet hoeven kiezen: mijn kinderen zijn me veel waard, maar hij ook! Het is toch een onmogelijke keuze: kiezen tussen je kinderen en je partner? Het gaat toch om heel andere liefde ook?
Verdorie, we hadden het over samenwonen; hij zag het al helemaal zitten....en nu is er dus niets meer, omdat ik volgens hem over me heen laat lopen, en mezelf wegcijfer... Hijzelf loopt trouwens ook over me heen en zo, maar hij bedoelt het zo goed, wil me helpen....
zondag 9 november 2008 om 10:43
zondag 9 november 2008 om 10:45
Klaar Nicole,
dus vandaag de stekker uit de telefoon, lekker naar buiten, het zonnetje schijnt.
Lees de tegenstrijdigheid nog maar eens in je post!
Hij loopt over me heen maar bedoelt het zo goed!
no way toch?
Als hij het echt allemaal zo goed bedoelt dat accepteert hij jou zoals je bent!
Of zoals eens iemand tegen mij zei:
Als hij jou echt wil dan leert hij daar echt wel mee omgaan. Hij wil jou niet lieve schat!
En je weet hoe het hier is afgelopen
dus vandaag de stekker uit de telefoon, lekker naar buiten, het zonnetje schijnt.
Lees de tegenstrijdigheid nog maar eens in je post!
Hij loopt over me heen maar bedoelt het zo goed!
no way toch?
Als hij het echt allemaal zo goed bedoelt dat accepteert hij jou zoals je bent!
Of zoals eens iemand tegen mij zei:
Als hij jou echt wil dan leert hij daar echt wel mee omgaan. Hij wil jou niet lieve schat!
En je weet hoe het hier is afgelopen
zondag 9 november 2008 om 11:03
Nicole, lees je postings hier op het forum eens na. Lees eens wat je schreef op het narcistentopic. Allemaal postings die niet getuigen van een liefdevolle partner.
Jullie hadden het al langer niet meer over samenwonen, jij wist bijzonder veel van zijn internet gedrag en dat was niet leuk voor een partner, er was geen toekomst voor jullie. Wel is er een toekomst voor jou en je kinderen en daar zul je nu heel hard aan moeten gaan werken, dat zal zeker zijn vruchten af gaan werpen. Focus je daarop, dat zal echt voldoening gaan geven!
Sterkte.
Jullie hadden het al langer niet meer over samenwonen, jij wist bijzonder veel van zijn internet gedrag en dat was niet leuk voor een partner, er was geen toekomst voor jullie. Wel is er een toekomst voor jou en je kinderen en daar zul je nu heel hard aan moeten gaan werken, dat zal zeker zijn vruchten af gaan werpen. Focus je daarop, dat zal echt voldoening gaan geven!
Sterkte.
zondag 9 november 2008 om 12:40
Lieve Nicole,
Hier dubio. Ik hoorde net van Iseo (ben op bezoek
) dat je relatie voorbij is. Ik begrijp je verdriet. Ik heb het vorig jaar meegemaakt. Het voelt of iemand je hart eruit rukt, alsof je leven geen zin meer heeft, alsof dat gevoel nooit meer over zal gaan. Iedereen kan tegen je zeggen - en doet dat ook - dat het overgaat, dat het tijd nodig heeft. Ik heb alleen maar lopen huilen. Huilen huilen huilen. Ik voelde me zo verschrikkelijk.
Ik kan je achteraf niet goed zeggen hoe ik mezelf erdoor heb gesleept. Ik weet wel dat ik heel veel hier op het topic (en daarbuiten) heb geschreven en dat me dat heel erg veel hielp. Ik kreeg zo veel knuffels en medeleven en lieve reacties. En ook in real life kon ik bij een paar vriendinnen terecht die er helemaal voor me waren.
Dat heeft me overeind gehouden, denk ik. Plus dat ik blijkbaar toch sterker was dan ik dacht.
Van mij dus ook een knuffel. Blijf vooral schrijven!
liefs,
dubio
Hier dubio. Ik hoorde net van Iseo (ben op bezoek
) dat je relatie voorbij is. Ik begrijp je verdriet. Ik heb het vorig jaar meegemaakt. Het voelt of iemand je hart eruit rukt, alsof je leven geen zin meer heeft, alsof dat gevoel nooit meer over zal gaan. Iedereen kan tegen je zeggen - en doet dat ook - dat het overgaat, dat het tijd nodig heeft. Ik heb alleen maar lopen huilen. Huilen huilen huilen. Ik voelde me zo verschrikkelijk.Ik kan je achteraf niet goed zeggen hoe ik mezelf erdoor heb gesleept. Ik weet wel dat ik heel veel hier op het topic (en daarbuiten) heb geschreven en dat me dat heel erg veel hielp. Ik kreeg zo veel knuffels en medeleven en lieve reacties. En ook in real life kon ik bij een paar vriendinnen terecht die er helemaal voor me waren.
Dat heeft me overeind gehouden, denk ik. Plus dat ik blijkbaar toch sterker was dan ik dacht.
Van mij dus ook een knuffel. Blijf vooral schrijven!
liefs,
dubio
zondag 9 november 2008 om 12:46
Nicole, hij heeft je een groot plezier gedaan. Je wilde het zelf toch al uit gaan maken, jammer dat hij je voor was maar het scheelt jou wikken en wegen en denken en malen, het is nu uit en dat is in ieder geval heel lekker duidelijk.
Als je - zoals Pom ook al zegt - je eigen postings na zou lezen, zowel hier als elders waar je schreef over die man, dan zul je toch tot de conclusie moeten komen dat je een grote dienst is bewezen.
Je kind vertrouwt je niet. Het lijkt me een mooi doel om de komende tijd je tanden in te zetten. Met je kind moet je je leven lang door en als het even meezit nog op een leuke manier ook.
Ik wil je verdriet niet bagatelliseren maar uit je postings bleek niets van een leuke, fijne, warme relatie maar vooral veel kommer en kwel. Good riddance dus dat je er vanaf bent en het verdriet gaat absoluut over, je hebt al zoveel verdriet om die man gehad, dit is het laatste verdriet wat je om hem zult hebben. Gelukkig......
Als je - zoals Pom ook al zegt - je eigen postings na zou lezen, zowel hier als elders waar je schreef over die man, dan zul je toch tot de conclusie moeten komen dat je een grote dienst is bewezen.
Je kind vertrouwt je niet. Het lijkt me een mooi doel om de komende tijd je tanden in te zetten. Met je kind moet je je leven lang door en als het even meezit nog op een leuke manier ook.
Ik wil je verdriet niet bagatelliseren maar uit je postings bleek niets van een leuke, fijne, warme relatie maar vooral veel kommer en kwel. Good riddance dus dat je er vanaf bent en het verdriet gaat absoluut over, je hebt al zoveel verdriet om die man gehad, dit is het laatste verdriet wat je om hem zult hebben. Gelukkig......
zondag 9 november 2008 om 14:41
Lieve Nicole,
Ik vind het heel rot voor je dat je hier nu doorheen moet, maar ook ik denk dat je uiteindelijk toch echt beter af bent zonder hem. Het zal moeilijk zijn, je zult hem missen, maar na verloop van tijd zal het beter gaan en zul je de rust die je leven heeft zonder hem steeds meer gaan waarderen.
Elke dag kom je daar een stapje dichter bij. Leef je leven nu maar even dag voor dag. Sterkte!
Ik vind het heel rot voor je dat je hier nu doorheen moet, maar ook ik denk dat je uiteindelijk toch echt beter af bent zonder hem. Het zal moeilijk zijn, je zult hem missen, maar na verloop van tijd zal het beter gaan en zul je de rust die je leven heeft zonder hem steeds meer gaan waarderen.
Elke dag kom je daar een stapje dichter bij. Leef je leven nu maar even dag voor dag. Sterkte!
