Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden met IVF of ICSI (deel 2)
maandag 18 juli 2016 om 15:54
De stand van zaken:
fasedameswachten op startDazzle_, Wensel30, pianokruk, miillaa, gelukspoppetje, dragonlady76, smurf112, Bellie27, Angel88 (bezig met IUI6)prikken&slikkenabusuwachten op cryo-tpChevrolet (jan), flipje2 (feb/mrt), baggal, freexx, Vivacissimoin de wachtwekendeni308 (21 dec), boulu (23 dec), Skylark01 (24 dec)
Dit is een topic voor vrouwen bij wie het zwanger worden helaas niet vanzelf gaat, en die bezig zijn met een IVF of ICSI traject.
Misschien hebben jullie eerder al meegeschreven in de bekende zwanger worden topics, waar gezellig gebabbeld wordt over klussen, temperaturen en ovulatie testen. Als je eenmaal in een specialistisch medisch traject komt wordt alles toch een beetje anders. In dit topic vinden we lotgenoten. Zo kunnen we onze gevoelens delen, elkaar steunen, onze frustratie uiten en hopelijk uiteindelijk onze zwangerschappen vieren.
Handige links:
- Informatie over IVF/ICSI: Brochure VUmc
- Uitgerekende datum na IUI/IVF/ICSI berekenen: Zwangerschapsduur en uitgerekende datum
- Website Freya: www.freya.nl
- Moeders voor moeders: www.moedersvoormoeders.nl
- Blogs: van alto en flipje
Bezig met behandelingen:
naam
(leeftijd)wens
sindsvruchtbaarheidafsprakenlocatieflipje2
(28/41) blog2014<1 miljoen/ml zaadcellen
ICSI1: 2x miskraam (18w, 12w)nog 4 cryo's overVUmcDazzle_
(33/35)2013Geen oorzaak gevonden
2015: 6x IUI , 2016: IVF1 : 4 cryo's, niet zwanger2017 IVF2baggal
(33)slecht zaad
ICSI1 misluktICSI2: 2x vmk
3 cryo's overBoston
Place (UK)gelukspoppetje2014♂ slechte zwemmers
jun '16 IVF1 niet zwangerverder met PGDgroentje40
(40/43)2014geen oorzaak gevonden
jan '16 IVF1, jun '16 ICSI2voorlopig einde trajectRadboudabusu
(39)schildklierprobleem, alleenstaand
9x IUI gehadbezig met IVF1MCKChevrolet
(--/--)2013geen bekende oorzaak
2x miskraam, 6x IUI gehadeind aug '16 start IVF1
4 cryo's overpianokruk
(42)2013alleenstaand
IVF1&2: niet zwanger, ICSI3: geen bevruchtingenwachten op start ICSI4MCKWensel30
(30)2015♂ slechte zaadkwaliteit
1x IUI misluktICSI1 sept '16Skylark012015Verminderde eivoorraadBezig met IVF1Canadafreexx
(27/29)verminderde zaadkwaliteit en translocatieIVF2, 3 cryo'sAngel88Nu nog bezig met IUI, daarna IVFdragonlady76lichte endometriose,
eileiders niet doorgankelijkokt '16 IVF1, geen cryo'sVivacissimo
(37)2011slecht zaad/endometriosenov '16 ICSI1
x cryo's over?ZimaICSI1: verse tp mislukt, cryo's niet goed ontdooid
ICSI2: afgebroken (te weinig follikels)2017 start ICSI2miillaapoging 1 afgebroken wegens allergische reactieboulu201411x OI gehad en 3x IUI
♂ slechte zaadkwaliteit
♀ PCOSnov '16 start IVF1deni308nov '16 start IVF1smurf1122016♂ slechte zaadkwaliteit
♀ PCOSdec '16 intake gynBellie2720082016 naar gyn gestapt
slechte zaadkwaliteitnov '16 vooronderzoekWij houden altijd een plekje vrij voor nieuwe meeschrijvers!
ZWANGER!! De zwangeren schrijven hier gezellig verder!
*rosings, 4 aug '17 , alleenstaand: 23x ZI 1 mk, zwanger in IVF2, Nij Geertgen
*tasje76 (39/34), 8 juli '17 , geen oorzaak gevonden, zwanger in IVF2 (geen cryo's)
*alto (28/37), 26 mei '17, blog, verminderde zaadkwaliteit, ICSI1 (5 cryo's), Leuven
*Lux. (27/31), 10 mei '17, slecht zaad, IVF1 (3 cryo's), VUmc
*Soof83 (33/34), mei '17, PCOS, azoöspermie, ICSI1
*Women78 (37/40), 24 feb '17, slecht zaad, IVF2
*Sophiever, 15 feb '17
*Luina (35/40), 10 feb '17, onbekende oorzaak, aug '15 mk (spontaan zwanger), 6x IUI; zwanger in IVF1
*VeeBee17, 30 jan '17, zoon en dochter (tweeling), IVF2, UK
*someone86 (29), 26 dec '16, zeer slecht zaad, ICSI4,
*Fightster (30/30), 11 dec '16, slecht zaad, PCOS, IVF2
Bevallen
itsi_us (IVF1), Duufje (ICSI2), Noortje81 (ICSI1), lilly1980, Sunflower07 (IVF1), Blauwoogje1980 (IVF1), zwangerwordenvanaf2014 (ICSI1), Tulpenbol_boterbloempje (spontaan), Lisette_ (spontaan), Budhababe (spontaan), _sun (ICSI3), Ann-81 (ICSI1).
Je kunt de tabel zelf aanpassen:
Login: zwangerwordenTO; v1v4f0rum
♂ = Alt+11; ♀ = Alt+12
fasedameswachten op startDazzle_, Wensel30, pianokruk, miillaa, gelukspoppetje, dragonlady76, smurf112, Bellie27, Angel88 (bezig met IUI6)prikken&slikkenabusuwachten op cryo-tpChevrolet (jan), flipje2 (feb/mrt), baggal, freexx, Vivacissimoin de wachtwekendeni308 (21 dec), boulu (23 dec), Skylark01 (24 dec)
Dit is een topic voor vrouwen bij wie het zwanger worden helaas niet vanzelf gaat, en die bezig zijn met een IVF of ICSI traject.
Misschien hebben jullie eerder al meegeschreven in de bekende zwanger worden topics, waar gezellig gebabbeld wordt over klussen, temperaturen en ovulatie testen. Als je eenmaal in een specialistisch medisch traject komt wordt alles toch een beetje anders. In dit topic vinden we lotgenoten. Zo kunnen we onze gevoelens delen, elkaar steunen, onze frustratie uiten en hopelijk uiteindelijk onze zwangerschappen vieren.
Handige links:
- Informatie over IVF/ICSI: Brochure VUmc
- Uitgerekende datum na IUI/IVF/ICSI berekenen: Zwangerschapsduur en uitgerekende datum
- Website Freya: www.freya.nl
- Moeders voor moeders: www.moedersvoormoeders.nl
- Blogs: van alto en flipje
Bezig met behandelingen:
naam
(leeftijd)wens
sindsvruchtbaarheidafsprakenlocatieflipje2
(28/41) blog2014<1 miljoen/ml zaadcellen
ICSI1: 2x miskraam (18w, 12w)nog 4 cryo's overVUmcDazzle_
(33/35)2013Geen oorzaak gevonden
2015: 6x IUI , 2016: IVF1 : 4 cryo's, niet zwanger2017 IVF2baggal
(33)slecht zaad
ICSI1 misluktICSI2: 2x vmk
3 cryo's overBoston
Place (UK)gelukspoppetje2014♂ slechte zwemmers
jun '16 IVF1 niet zwangerverder met PGDgroentje40
(40/43)2014geen oorzaak gevonden
jan '16 IVF1, jun '16 ICSI2voorlopig einde trajectRadboudabusu
(39)schildklierprobleem, alleenstaand
9x IUI gehadbezig met IVF1MCKChevrolet
(--/--)2013geen bekende oorzaak
2x miskraam, 6x IUI gehadeind aug '16 start IVF1
4 cryo's overpianokruk
(42)2013alleenstaand
IVF1&2: niet zwanger, ICSI3: geen bevruchtingenwachten op start ICSI4MCKWensel30
(30)2015♂ slechte zaadkwaliteit
1x IUI misluktICSI1 sept '16Skylark012015Verminderde eivoorraadBezig met IVF1Canadafreexx
(27/29)verminderde zaadkwaliteit en translocatieIVF2, 3 cryo'sAngel88Nu nog bezig met IUI, daarna IVFdragonlady76lichte endometriose,
eileiders niet doorgankelijkokt '16 IVF1, geen cryo'sVivacissimo
(37)2011slecht zaad/endometriosenov '16 ICSI1
x cryo's over?ZimaICSI1: verse tp mislukt, cryo's niet goed ontdooid
ICSI2: afgebroken (te weinig follikels)2017 start ICSI2miillaapoging 1 afgebroken wegens allergische reactieboulu201411x OI gehad en 3x IUI
♂ slechte zaadkwaliteit
♀ PCOSnov '16 start IVF1deni308nov '16 start IVF1smurf1122016♂ slechte zaadkwaliteit
♀ PCOSdec '16 intake gynBellie2720082016 naar gyn gestapt
slechte zaadkwaliteitnov '16 vooronderzoekWij houden altijd een plekje vrij voor nieuwe meeschrijvers!
ZWANGER!! De zwangeren schrijven hier gezellig verder!
*rosings, 4 aug '17 , alleenstaand: 23x ZI 1 mk, zwanger in IVF2, Nij Geertgen
*tasje76 (39/34), 8 juli '17 , geen oorzaak gevonden, zwanger in IVF2 (geen cryo's)
*alto (28/37), 26 mei '17, blog, verminderde zaadkwaliteit, ICSI1 (5 cryo's), Leuven
*Lux. (27/31), 10 mei '17, slecht zaad, IVF1 (3 cryo's), VUmc
*Soof83 (33/34), mei '17, PCOS, azoöspermie, ICSI1
*Women78 (37/40), 24 feb '17, slecht zaad, IVF2
*Sophiever, 15 feb '17
*Luina (35/40), 10 feb '17, onbekende oorzaak, aug '15 mk (spontaan zwanger), 6x IUI; zwanger in IVF1
*VeeBee17, 30 jan '17, zoon en dochter (tweeling), IVF2, UK
*someone86 (29), 26 dec '16, zeer slecht zaad, ICSI4,
*Fightster (30/30), 11 dec '16, slecht zaad, PCOS, IVF2
Bevallen
itsi_us (IVF1), Duufje (ICSI2), Noortje81 (ICSI1), lilly1980, Sunflower07 (IVF1), Blauwoogje1980 (IVF1), zwangerwordenvanaf2014 (ICSI1), Tulpenbol_boterbloempje (spontaan), Lisette_ (spontaan), Budhababe (spontaan), _sun (ICSI3), Ann-81 (ICSI1).
Je kunt de tabel zelf aanpassen:
Login: zwangerwordenTO; v1v4f0rum
♂ = Alt+11; ♀ = Alt+12
donderdag 18 augustus 2016 om 12:09
Lieve meiden,
Vanochtend hebben we het intakegesprek gehad bij het Fertiliteitslab in het ziekenhuis. Best spannend, maar ik heb er een goed gevoel over. We hebben alles uitgebreid besproken en we hebben veel kunnen vragen en bespreken zodat alles nu duidelijk is. Ik start vandaag (18/08) met de pil, op 05/09 met decapeptyl en op 13/09 hebben we de uitgangsecho. Ik heb even mogen oefenen om de injectie bij mezelf te zetten met een zoutoplossing. Pffff, dat was nog best even spannend! Het stelde uiteindelijk niet zo heel veel voor, maar ik had best een beetje trillende handjes als ik heel eerlijk ben. Het voelt toch tegennatuurlijk om jezelf te prikken. Het ging verder prima, maar ik ben blij dat ik dit een keer mocht oefenen met de verpleegkundige erbij om me een beetje te coachen. Mijn man trok er wit bij weg trouwens Ik was toch al van plan om het zelf te doen, lijkt me toch het handigste. De bovenste plank van de koelkast ligt inmiddels vol met decapeptyl, gonal en ovitrelle.
Ik ga straks lunchen met een vriendin, mijn man is nu gewoon aan het werk namelijk. Volgende week moet ik ook weer aan het werk, maar vandaag en morgen heb ik nog vrij. Spannend idee dat het nu 'in gang is gezet'!!
Vanochtend hebben we het intakegesprek gehad bij het Fertiliteitslab in het ziekenhuis. Best spannend, maar ik heb er een goed gevoel over. We hebben alles uitgebreid besproken en we hebben veel kunnen vragen en bespreken zodat alles nu duidelijk is. Ik start vandaag (18/08) met de pil, op 05/09 met decapeptyl en op 13/09 hebben we de uitgangsecho. Ik heb even mogen oefenen om de injectie bij mezelf te zetten met een zoutoplossing. Pffff, dat was nog best even spannend! Het stelde uiteindelijk niet zo heel veel voor, maar ik had best een beetje trillende handjes als ik heel eerlijk ben. Het voelt toch tegennatuurlijk om jezelf te prikken. Het ging verder prima, maar ik ben blij dat ik dit een keer mocht oefenen met de verpleegkundige erbij om me een beetje te coachen. Mijn man trok er wit bij weg trouwens Ik was toch al van plan om het zelf te doen, lijkt me toch het handigste. De bovenste plank van de koelkast ligt inmiddels vol met decapeptyl, gonal en ovitrelle.
Ik ga straks lunchen met een vriendin, mijn man is nu gewoon aan het werk namelijk. Volgende week moet ik ook weer aan het werk, maar vandaag en morgen heb ik nog vrij. Spannend idee dat het nu 'in gang is gezet'!!
donderdag 18 augustus 2016 om 12:20
Spannend doces! Ik was ook diep onder de indruk van de apotheek die ik mee had gekregen
@hier: alles oké, nog erg veel last van mijn buik (blijft pijnlijk) en opgeblazenheid, maar geen koorts en belangrijker: GEEN extra gewicht vanmorgen op de weegschaal dus het ziekenhuis was tevreden (moest bellen met de status). De pijnlijke eierstokken kunnen volgens hen nog wel even aanhouden omdat ze zo zwaar waren.. Alle follikels zijn nu namelijk weer gevuld met wondvocht en dat gaat de komende dagen steeds verder afnemen (en zou ook moeten leiden tot een afname van de zwelling in mijn buik). Ik voel me eigenlijk heel goed, voor het eerst in weken weer mezelf, de hormonen (en de stress ) zijn duidelijk uit mijn systeem, want ik ben weer veel vrolijker en energieker van geest. Alleen die buikpijn werkt dus nog niet erg mee, maar ach ik draag lekker joggingbroeken en zit lekker in de tuin met liters water dus ik heb het best oké
@hier: alles oké, nog erg veel last van mijn buik (blijft pijnlijk) en opgeblazenheid, maar geen koorts en belangrijker: GEEN extra gewicht vanmorgen op de weegschaal dus het ziekenhuis was tevreden (moest bellen met de status). De pijnlijke eierstokken kunnen volgens hen nog wel even aanhouden omdat ze zo zwaar waren.. Alle follikels zijn nu namelijk weer gevuld met wondvocht en dat gaat de komende dagen steeds verder afnemen (en zou ook moeten leiden tot een afname van de zwelling in mijn buik). Ik voel me eigenlijk heel goed, voor het eerst in weken weer mezelf, de hormonen (en de stress ) zijn duidelijk uit mijn systeem, want ik ben weer veel vrolijker en energieker van geest. Alleen die buikpijn werkt dus nog niet erg mee, maar ach ik draag lekker joggingbroeken en zit lekker in de tuin met liters water dus ik heb het best oké
donderdag 18 augustus 2016 om 13:06
quote:tasje76 schreef op 18 augustus 2016 @ 12:58:
Fijn lux.. Gebruik je geen ustrogestan ?Jawel, 3dd 2 bolletjes vaginaal. Maar progesteron heb ik veel minder last van, dat was al zo op normale anticonceptie. Ik kan niet tegen goed tegen oestrogeen, en daar heb je nogal wat van met een hoop follikels
Fijn lux.. Gebruik je geen ustrogestan ?Jawel, 3dd 2 bolletjes vaginaal. Maar progesteron heb ik veel minder last van, dat was al zo op normale anticonceptie. Ik kan niet tegen goed tegen oestrogeen, en daar heb je nogal wat van met een hoop follikels
donderdag 18 augustus 2016 om 16:33
donderdag 18 augustus 2016 om 19:02
Yup ik verheug me erop
Waren jullie zenuwachtig voor het telefoontje over de embryo's? Mijn man staat te trillen op zijn benen en ik heb dus echt nergens last van Ik heb een heerlijk relaxt dagje gehad en ben alleen maar ontzettend blij dat die eicellen eruit zijn. En ben niet zo bang dat er geen een bevrucht wordt, ik bedoel: ik heb er 11 afgeleverd! Er wordt er vast wel eentje bevrucht, of 2. Enige risico is dat zijn zaad helemaal geen bevruchtend vermogen heeft, maar die kans is ongeveer een half procent bij voldoende zaad, dus daar maak ik me nou niet echt heel druk om..
Waren jullie zenuwachtig voor het telefoontje over de embryo's? Mijn man staat te trillen op zijn benen en ik heb dus echt nergens last van Ik heb een heerlijk relaxt dagje gehad en ben alleen maar ontzettend blij dat die eicellen eruit zijn. En ben niet zo bang dat er geen een bevrucht wordt, ik bedoel: ik heb er 11 afgeleverd! Er wordt er vast wel eentje bevrucht, of 2. Enige risico is dat zijn zaad helemaal geen bevruchtend vermogen heeft, maar die kans is ongeveer een half procent bij voldoende zaad, dus daar maak ik me nou niet echt heel druk om..
donderdag 18 augustus 2016 om 22:25
Ik heb vanavond een emotioneel telefoongesprek met mijn moeder gehad waarin ik haar vertelde dat we een IVF/ICSI traject gaan starten. Ze reageerde erg fijn, beter dan verwacht. We waren allebei verdrietig, maar het was een goed gesprek. Ik vond het heel spannend om te vertellen, ik was 'bang' om haar verdriet te horen of zo, bang dat ik haar zou moeten troosten terwijl ik al moeite genoeg heb om het zelf allemaal te kunnen bolwerken maar dat viel reuze mee. Een enorme opluchting, maar ik ben nu echt heel erg moe. Heb ook hoofdpijn ervan, spanningshoofdpijn denk ik. Maar die drempel is nu weg. Dit weekend brengen we de ouders van mijn man op de hoogte en daarna sturen we onze broers / zussen en beste vrienden een mail. Misschien onpersoonlijk, maar ik kan het niet opbrengen om dit verhaal keer op keer te doen, denk ik.
Hoe hebben jullie dit gedaan? Was het iets vanzelfsprekends, of was het moeilijk om te vertellen? Waren jullie partners het eens met wel/niet vertellen en aan wie? Mijn man heeft het er namelijk het liefst zo min mogelijk over, vindt het naar dat 'iedereen' het weet. Wat hem betreft kunnen we het ook 'gewoon' zeggen als ik zwanger ben, en het voorafgaande traject daarbij 'weglaten'. Daar denk ik toch anders over... Hij is het inmiddels wel met me eens hoor, en de manier waarop we het nu gaan doen hebben we in goed overleg besloten.
Hoe hebben jullie dit gedaan? Was het iets vanzelfsprekends, of was het moeilijk om te vertellen? Waren jullie partners het eens met wel/niet vertellen en aan wie? Mijn man heeft het er namelijk het liefst zo min mogelijk over, vindt het naar dat 'iedereen' het weet. Wat hem betreft kunnen we het ook 'gewoon' zeggen als ik zwanger ben, en het voorafgaande traject daarbij 'weglaten'. Daar denk ik toch anders over... Hij is het inmiddels wel met me eens hoor, en de manier waarop we het nu gaan doen hebben we in goed overleg besloten.
donderdag 18 augustus 2016 om 22:35
Wij zijn daar eigenlijk heel luchtig mee omgegaan Doces. Iedereen in onze omgeving weet er ook van. We hebben het niet direct aan iedereen verteld, maar ook niet zwaarder gemaakt dan het is. Wij hebben nu eenmaal IVF/ICSI nodig om zwanger te raken, omdat wij de pech hebben dat mijn man's zaadjes niet goed zijn. Daar kan niemand wat aan doen, wij al helemaal niet. C'est la vie en er zijn ergere dingen op de wereld dan IVF of ICSI.
Ik vertel het ook gewoon aan mensen die direct zijn en me vragen of ik een kinderwens heb. Als je geen antwoord wil op een vraag moet je hem niet stellen, vind ik
Wij schamen ons niet voor ons traject en zijn er ook niet echt kapot van, dit is wat het is. En dat mag iedereen die het horen wil weten
Een tijdje lang heb ik het er wel moeilijk mee gehad en toen heb ik het stilgehouden, toen was ik er gewoon nog niet aan toe. Nu weet ik niet meer beter dan dat dit onze weg is. En dat is prima zo.
Sterkte wennen aan het idee van IVF/ICSI is niet leuk
Ik vertel het ook gewoon aan mensen die direct zijn en me vragen of ik een kinderwens heb. Als je geen antwoord wil op een vraag moet je hem niet stellen, vind ik
Wij schamen ons niet voor ons traject en zijn er ook niet echt kapot van, dit is wat het is. En dat mag iedereen die het horen wil weten
Een tijdje lang heb ik het er wel moeilijk mee gehad en toen heb ik het stilgehouden, toen was ik er gewoon nog niet aan toe. Nu weet ik niet meer beter dan dat dit onze weg is. En dat is prima zo.
Sterkte wennen aan het idee van IVF/ICSI is niet leuk
donderdag 18 augustus 2016 om 22:47
donderdag 18 augustus 2016 om 23:17
Ik zou het zeker stapje voor stapje aanpakken.
Weet je wat het is? Ik vond het eigenlijk alleen maar makkelijker om mezelf klem te piekeren en te wanhopen toen het nog een geheim was.
Natuurlijk ben je als je voor het eerst dit nieuws krijgt ontzettend van de kaart, dat is logisch. Je kinderwens is opeens niet vanzelfsprekend en dat is gewoon doodeng. Maar ik kon mezelf daar helemaal over opvreten, mezelf helemaal klem praten in paniek.
Tot we het begonnen te vertellen. Toen bleek dat die een kind had met IVF, die via ICSI ter wereld was gekomen en dat Marietje ook bezig was. En al die mensen hadden kinderen! Ik realiseerde me daardoor veel meer hoe zeldzaam het eigenlijk is dat het nooit zal lukken.
Daarnaast heb ik op een gegeven moment het meest waardevolle advies ooit van iemand gekregen. De schop die ik net even nodig had. En dat had ik nooit gehad als ik het niet had verteld. Zij zei: lieve lux, het is ongelooflijk klote. Maar wat precies helpt het om er 24/7 aan te denken wat de doemscenario's zijn, hoe klote en oneerlijk het is, wat helpen je tranen, wat BRENGEN ze je nu nog? Snap out of it!
En daardoor realiseerde ik me dat ik te ver ging, ik bleef hangen. En wat had dat voor zin? Wat hielp het? Niks! Word ik sneller zwanger als ik huil? Nou dan kon ik een stadion vullen met mijn kroost. Zou ik minder verdriet hebben als het zover komt dat we uitbehandeld zijn als ik daar al naartoe probeer te leven? Nee, zo werkt verdriet en rouw helaasgelukkig niet.
Nu ben ik echt het tegenovergestelde. Heel rustig, ik heb het helemaal geaccepteerd en sta er heel positief en vol vertrouwen in. Ben ook de haast kwijt. Het komt wel. Wanhopen kan altijd nog.
Maar dat moest ik echt even horen,want ik draaide een beetje door. Soms is het ook een verademing als iemand je de waarheid durft te vertellen
Achteraf ben ik zo blij dat ik het iedereen verteld heb. Ik voel me daardoor zoveel vrijer en meer begrepen en gesteund. Had ik veel eerder moeten doen
Weet je wat het is? Ik vond het eigenlijk alleen maar makkelijker om mezelf klem te piekeren en te wanhopen toen het nog een geheim was.
Natuurlijk ben je als je voor het eerst dit nieuws krijgt ontzettend van de kaart, dat is logisch. Je kinderwens is opeens niet vanzelfsprekend en dat is gewoon doodeng. Maar ik kon mezelf daar helemaal over opvreten, mezelf helemaal klem praten in paniek.
Tot we het begonnen te vertellen. Toen bleek dat die een kind had met IVF, die via ICSI ter wereld was gekomen en dat Marietje ook bezig was. En al die mensen hadden kinderen! Ik realiseerde me daardoor veel meer hoe zeldzaam het eigenlijk is dat het nooit zal lukken.
Daarnaast heb ik op een gegeven moment het meest waardevolle advies ooit van iemand gekregen. De schop die ik net even nodig had. En dat had ik nooit gehad als ik het niet had verteld. Zij zei: lieve lux, het is ongelooflijk klote. Maar wat precies helpt het om er 24/7 aan te denken wat de doemscenario's zijn, hoe klote en oneerlijk het is, wat helpen je tranen, wat BRENGEN ze je nu nog? Snap out of it!
En daardoor realiseerde ik me dat ik te ver ging, ik bleef hangen. En wat had dat voor zin? Wat hielp het? Niks! Word ik sneller zwanger als ik huil? Nou dan kon ik een stadion vullen met mijn kroost. Zou ik minder verdriet hebben als het zover komt dat we uitbehandeld zijn als ik daar al naartoe probeer te leven? Nee, zo werkt verdriet en rouw helaasgelukkig niet.
Nu ben ik echt het tegenovergestelde. Heel rustig, ik heb het helemaal geaccepteerd en sta er heel positief en vol vertrouwen in. Ben ook de haast kwijt. Het komt wel. Wanhopen kan altijd nog.
Maar dat moest ik echt even horen,want ik draaide een beetje door. Soms is het ook een verademing als iemand je de waarheid durft te vertellen
Achteraf ben ik zo blij dat ik het iedereen verteld heb. Ik voel me daardoor zoveel vrijer en meer begrepen en gesteund. Had ik veel eerder moeten doen
donderdag 18 augustus 2016 om 23:25
Hai Doces, wat spannend vanochtend je eerste oefenprik! Goed joh, ja gek he, zo tegennatuurlijk om jezelf te prikken. Ik weet nog dat ik er de eerste keer misschien wel 10 minuten over heb gedaan. En een half jaar later draaide ik m'n hand er niet meer voor om, zette er met gemak 2 eventjes tussendoor
Wat fijn dat je moeder zo rustig reageerde op het nieuws, dat is inderdaad fijn, dat je haar niet ook nog hoeft te troosten. Ik had precies dezelfde 'angst' bij mijn ouders.
Wij hebben het ook amper aan mensen verteld. In eerste instantie gewoon omdat we het privé vonden, onze kinderwens was niet iets waar we het over hoefden te hebben. Vervolgens lukte het niet en konden ze in het ziekenhuis niet vinden waarom. Toen werden we nog een halfjaar naar huis gestuurd, nog steeds niks om het over te hebben, maar wel allerlei emoties die er bij kwamen kijken. Ik merkte dat ik geen behoefte had om alles te delen met iedereen. Niet dat ik me schaamde, maar het was gewoon best emotioneel allemaal en ingewikkeld.
Eerst de IUI-behandelingen, waarbij ik had gedacht dat het wel meteen zou lukken. En ik wilde het mensen ook gewoon als leuke verrassing kunnen vertellen als ik zwanger zou zijn, ipv dat iedereen er op zat te wachten.
Ik heb toen wel 2 vriendinnen ingelicht, die zelf ook zo'n heel traject hebben doorgelopen, daarmee kon en kan ik er heel goed over praten. En het forum hier heeft me ook heel veel steun gegeven.
Toen we uiteindelijk aan IVF zouden gaan beginnen heb ik het mijn ouders ook verteld, omdat ik vond dat ze dat wel moesten weten. Kan allemaal niet zo heel goed uitleggen waarom toen wel, maar daarvóór voelde ik gewoon heel duidelijk dat ik het niet wilde delen. Ook omdat dat emotioneel voor mij te zwaar was. Ik vond het heel erg prettig dat ik bij andere mensen even niet met het hele traject bezig hoefde zijn.
Nouja, zo kies en voel je zelf hoe je het doet, denk dat iedereen gewoon zijn gevoel volgt.
En ik had ook het 'geluk' dat mijn vriend er eigenlijk altijd wel hetzelfde over dacht. Misschien ook omdat er bij ons geen reden is gevonden.
Wat fijn dat je moeder zo rustig reageerde op het nieuws, dat is inderdaad fijn, dat je haar niet ook nog hoeft te troosten. Ik had precies dezelfde 'angst' bij mijn ouders.
Wij hebben het ook amper aan mensen verteld. In eerste instantie gewoon omdat we het privé vonden, onze kinderwens was niet iets waar we het over hoefden te hebben. Vervolgens lukte het niet en konden ze in het ziekenhuis niet vinden waarom. Toen werden we nog een halfjaar naar huis gestuurd, nog steeds niks om het over te hebben, maar wel allerlei emoties die er bij kwamen kijken. Ik merkte dat ik geen behoefte had om alles te delen met iedereen. Niet dat ik me schaamde, maar het was gewoon best emotioneel allemaal en ingewikkeld.
Eerst de IUI-behandelingen, waarbij ik had gedacht dat het wel meteen zou lukken. En ik wilde het mensen ook gewoon als leuke verrassing kunnen vertellen als ik zwanger zou zijn, ipv dat iedereen er op zat te wachten.
Ik heb toen wel 2 vriendinnen ingelicht, die zelf ook zo'n heel traject hebben doorgelopen, daarmee kon en kan ik er heel goed over praten. En het forum hier heeft me ook heel veel steun gegeven.
Toen we uiteindelijk aan IVF zouden gaan beginnen heb ik het mijn ouders ook verteld, omdat ik vond dat ze dat wel moesten weten. Kan allemaal niet zo heel goed uitleggen waarom toen wel, maar daarvóór voelde ik gewoon heel duidelijk dat ik het niet wilde delen. Ook omdat dat emotioneel voor mij te zwaar was. Ik vond het heel erg prettig dat ik bij andere mensen even niet met het hele traject bezig hoefde zijn.
Nouja, zo kies en voel je zelf hoe je het doet, denk dat iedereen gewoon zijn gevoel volgt.
En ik had ook het 'geluk' dat mijn vriend er eigenlijk altijd wel hetzelfde over dacht. Misschien ook omdat er bij ons geen reden is gevonden.
vrijdag 19 augustus 2016 om 06:52
quote:lux. schreef op 18 augustus 2016 @ 22:35:
C'est la vie en er zijn ergere dingen op de wereld dan IVF of ICSI.
Dit is heel, heel erg waar. Dat vond ik steeds al, maar de gebeurtenissen van mei/juni hebben alles nog veel meer in een ander licht geplaatst.
Ik vind ICSI nu eigenlijk werkelijk een feest. Het is dan wel stressvol, maar ik kijk nu echt naar the bigger picture: het gaat ons uiteindelijk, hopelijk, geven wat we het liefst willen, en daar kan ik alleen maar heel erg verheugd over zijn.
C'est la vie en er zijn ergere dingen op de wereld dan IVF of ICSI.
Dit is heel, heel erg waar. Dat vond ik steeds al, maar de gebeurtenissen van mei/juni hebben alles nog veel meer in een ander licht geplaatst.
Ik vind ICSI nu eigenlijk werkelijk een feest. Het is dan wel stressvol, maar ik kijk nu echt naar the bigger picture: het gaat ons uiteindelijk, hopelijk, geven wat we het liefst willen, en daar kan ik alleen maar heel erg verheugd over zijn.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
vrijdag 19 augustus 2016 om 07:53
vrijdag 19 augustus 2016 om 07:53
quote:flipje2 schreef op 19 augustus 2016 @ 06:52:
[...]
Dit is heel, heel erg waar. Dat vond ik steeds al, maar de gebeurtenissen van mei/juni hebben alles nog veel meer in een ander licht geplaatst.
Ik vind ICSI nu eigenlijk werkelijk een feest. Het is dan wel stressvol, maar ik kijk nu echt naar the bigger picture: het gaat ons uiteindelijk, hopelijk, geven wat we het liefst willen, en daar kan ik alleen maar heel erg verheugd over zijn.
That's the spirit!
Weet je dat ik het ergens ('diep van binnen') ook wel leuk vind om ermee bezig te zijn? Ja het is gedoe en ja het is heftig en een hele apotheek en het heeft veel invloed op je dagelijks leven. Maar als het uiteindelijk mag lukken is het resultaat zo mooi... Dus ik snap wel wat je zegt!!
[...]
Dit is heel, heel erg waar. Dat vond ik steeds al, maar de gebeurtenissen van mei/juni hebben alles nog veel meer in een ander licht geplaatst.
Ik vind ICSI nu eigenlijk werkelijk een feest. Het is dan wel stressvol, maar ik kijk nu echt naar the bigger picture: het gaat ons uiteindelijk, hopelijk, geven wat we het liefst willen, en daar kan ik alleen maar heel erg verheugd over zijn.
That's the spirit!
Weet je dat ik het ergens ('diep van binnen') ook wel leuk vind om ermee bezig te zijn? Ja het is gedoe en ja het is heftig en een hele apotheek en het heeft veel invloed op je dagelijks leven. Maar als het uiteindelijk mag lukken is het resultaat zo mooi... Dus ik snap wel wat je zegt!!
vrijdag 19 augustus 2016 om 07:56
Bedankt voor je reactie Luina, de manier waarop je beschrijft er in eerste instantie niet over te willen praten komt me heel bekend voor. Dat voel ik ook (ongeveer) op die manier. Het voor jezelf (en je partner) houden. Voor mij voelt het alsof ik er op die manier meer 'grip' op heb of zo, alsof het IVF/ICSI verhaal anders te veel de wereld in gaat. Ik moet alleen nog 'even' leren dat het niet iets slechts is als dat tot op zekere hoogte gebeurt...
vrijdag 19 augustus 2016 om 08:22
Wat een mooie en bemoedigende berichten deze morgen. Dankjewel dames, dat was net wat ik nodig had vandaag.
Ik heb gisteren de eerste puregon-injectie gedaan. Het ging echt heel vlot. Een beetje bibberende handjes van de spanning. Dosering toch maar 3 keer nagekeken. Maar het spuiten zelf ging heel vlot.
Deze morgen werd ik wel om half 6 al wakker van de buikpijn. Hop naar de wc dan maar. En jawel, bruinverlies. Is dit wel normaal?
Ik heb gisteren de eerste puregon-injectie gedaan. Het ging echt heel vlot. Een beetje bibberende handjes van de spanning. Dosering toch maar 3 keer nagekeken. Maar het spuiten zelf ging heel vlot.
Deze morgen werd ik wel om half 6 al wakker van de buikpijn. Hop naar de wc dan maar. En jawel, bruinverlies. Is dit wel normaal?
