Relaties
alle pijlers
Vriend is vreemdgegaan :-(
donderdag 11 december 2008 om 21:04
Hallo allemaal,
Ik wil echt even mijn ei kwijt en eens andere meningen horen over mijn situatie.
Al een poosje liep het niet zo lekker met mijn vriend. Hij deed niet echt moeite meer voor mij, we praatten steeds minder, weinig interesse meer in wat ik doe, denk en voel. Een paar weken geleden heb ik hem hierop aangesproken en hij zei niet meer zo zeker te weten of hij nog verder wilde met mij. MAAR hij wilde mij ook niet kwijt. We woonden samen, maar hij stelde voor zelf weer een poosje bij zijn ouders te gaan wonen, wie weet gaf wat meer afstand de boost die we nodig hadden. Klonk niet heel vreemd in de oren, ik dacht, inderdaad, wie weet. Hij vertrok, we zagen elkaar een paar avonden in de week. Maar hij was af en toe ook ineens totaal niet bereikbaar, stond zijn telefoon uit of hij nam gewoon niet op. Dat vond ik erg vreemd, en bovendien werd het er niet beter op, leek wel. Had een slecht gevoel erbij. Vorige week belde ik zijn moeder, omdat ik hem weer eens niet te pakken kreeg. Zij vertelde mij dat hij niet thuis was, hij was ook niet thuis geweest. Mijn hart bonkte in mijn keel, ik VOELDE gewoon dat er iets niet in de haak was. Belde hem op, hij nam niet op. Een uurtje later belde hij me terug en zei dat hij gewoon thuis was, hij had geslapen en was de avond ervoor al vroeg in slaap gevallen. Ben uit mijn pan gegaan, hem verrot gescholden voor leugenaar, etc. Hij bleef ontkennen dat hij weg was geweest en niet thuis had geslapen. Ik vertelde het dat zijn ma had gezegd dat hij niet thuis was. Dat was niet waar, ze had niet eens gekeken volgens hem, of hij niet in bed lag. Ik sprak later zijn moeder erop aan, en die trok haar verhaal ook ineens terug.... Ben gaan spitten, in zijn hotmail en vond een email van een andere vrouw, waarin ze bevestigde dat zij elkaar die avond zouden zien en of hij zou blijven slapen. Ben naar hem toe gegaan, hem een klap in zijn gezicht gegeven en weggelopen. Hij belde daarna nog en toen ik hem hiermee confronteerde, gaf hij het toe. Hij had haar nu een paar keer gezien (ik weet dat dat niet klopt, ben hem wel vaker "kwijt" geweest dan slechts een paar keer) en hij wilde mij niet kwijt, had zo;n spijt. Heb hem gezegd dat hij de boom in kan. Maar nu, een week later..... ik hou nog zo van hem en hij lijkt echt spijt te hebben. Wat moet ik nou doen??? Kunnen mensen dit soort fouten eenmalig maken en echt veranderen?
Ik wil echt even mijn ei kwijt en eens andere meningen horen over mijn situatie.
Al een poosje liep het niet zo lekker met mijn vriend. Hij deed niet echt moeite meer voor mij, we praatten steeds minder, weinig interesse meer in wat ik doe, denk en voel. Een paar weken geleden heb ik hem hierop aangesproken en hij zei niet meer zo zeker te weten of hij nog verder wilde met mij. MAAR hij wilde mij ook niet kwijt. We woonden samen, maar hij stelde voor zelf weer een poosje bij zijn ouders te gaan wonen, wie weet gaf wat meer afstand de boost die we nodig hadden. Klonk niet heel vreemd in de oren, ik dacht, inderdaad, wie weet. Hij vertrok, we zagen elkaar een paar avonden in de week. Maar hij was af en toe ook ineens totaal niet bereikbaar, stond zijn telefoon uit of hij nam gewoon niet op. Dat vond ik erg vreemd, en bovendien werd het er niet beter op, leek wel. Had een slecht gevoel erbij. Vorige week belde ik zijn moeder, omdat ik hem weer eens niet te pakken kreeg. Zij vertelde mij dat hij niet thuis was, hij was ook niet thuis geweest. Mijn hart bonkte in mijn keel, ik VOELDE gewoon dat er iets niet in de haak was. Belde hem op, hij nam niet op. Een uurtje later belde hij me terug en zei dat hij gewoon thuis was, hij had geslapen en was de avond ervoor al vroeg in slaap gevallen. Ben uit mijn pan gegaan, hem verrot gescholden voor leugenaar, etc. Hij bleef ontkennen dat hij weg was geweest en niet thuis had geslapen. Ik vertelde het dat zijn ma had gezegd dat hij niet thuis was. Dat was niet waar, ze had niet eens gekeken volgens hem, of hij niet in bed lag. Ik sprak later zijn moeder erop aan, en die trok haar verhaal ook ineens terug.... Ben gaan spitten, in zijn hotmail en vond een email van een andere vrouw, waarin ze bevestigde dat zij elkaar die avond zouden zien en of hij zou blijven slapen. Ben naar hem toe gegaan, hem een klap in zijn gezicht gegeven en weggelopen. Hij belde daarna nog en toen ik hem hiermee confronteerde, gaf hij het toe. Hij had haar nu een paar keer gezien (ik weet dat dat niet klopt, ben hem wel vaker "kwijt" geweest dan slechts een paar keer) en hij wilde mij niet kwijt, had zo;n spijt. Heb hem gezegd dat hij de boom in kan. Maar nu, een week later..... ik hou nog zo van hem en hij lijkt echt spijt te hebben. Wat moet ik nou doen??? Kunnen mensen dit soort fouten eenmalig maken en echt veranderen?
donderdag 11 december 2008 om 21:53
Miserable, zou je hem ooit nog voor de volle 100 % kunnen vertrouwen? En niet denken, als hij eens later thuis is of niet te bereiken is, "stel dat..."? Als je die vraag niet met "ja" kunt beantwoorden, zou ik hem laten gaan. Potverdorie zeg, je bent toch meer waard dan dat!
Mijn man en ik zijn al heel lang bij elkaar, maar we hebben al vroeg in ons huwelijk met elkaar gepraat over vreemdgaan, en we waren het met elkaar eens: als een van ons vreemdgaat, is dat het einde van onze relatie. Als het vertrouwen weg is, houdt het voor ons op.
Mijn man en ik zijn al heel lang bij elkaar, maar we hebben al vroeg in ons huwelijk met elkaar gepraat over vreemdgaan, en we waren het met elkaar eens: als een van ons vreemdgaat, is dat het einde van onze relatie. Als het vertrouwen weg is, houdt het voor ons op.
donderdag 11 december 2008 om 23:07
Misschien hebben jullie allemaal gelijk, maar ik mis hem zoooo. Vooralsnog is het uit nu, ik wil hem wel een duidelijk signaal afgeven dat ik hier niet mee instem. Maar hou gewoon nog echt van hem. Zijn er hier geen mensen die er ervaring mee hebben, die toch naderhand nog verder zijn gegaan met hun partner? Die hier wel samen uitgekomen zijn?
donderdag 11 december 2008 om 23:53
Lieve meid, mijn wederhelft is heel onlangs vreemd gegaan na 20+ jaar en mijn relatie ligt aan puin, inclusief jonge kinderen. Dit wil je niet. Dit wens je niemand toe...
Kijk trouwens ook eens naar het topic hoe was de relatie bij jullie na vreemdgaan?
Het is heel moeilijk om je te adviseren, maar zorg ervoor dat je zelf weet wat je wilt, dat je voor jezelf je grenzen bepaalt en ze ook bewaakt. Niet toelaten omdat je medelijden hebt of omdat je het zo graag wilt (ik begrijp je helemaal), maar houd voet bij stuk. Dat je van hem houdt is begrijpelijk en heel normaal, ik hou veel van mijn ex en zal hard moeten bikkelen om dat om te buigen. Maar wat je overkomen is schendt in absurde mate je zelfvertrouwen en je zelfbeeld en maakt je uitermate kwetsbaar. Ik weet niet hoe lang jullie samen zijn, maar de kans op herhaling is erg groot als hij niet tot zijn positieven komt.
xx
Kijk trouwens ook eens naar het topic hoe was de relatie bij jullie na vreemdgaan?
Het is heel moeilijk om je te adviseren, maar zorg ervoor dat je zelf weet wat je wilt, dat je voor jezelf je grenzen bepaalt en ze ook bewaakt. Niet toelaten omdat je medelijden hebt of omdat je het zo graag wilt (ik begrijp je helemaal), maar houd voet bij stuk. Dat je van hem houdt is begrijpelijk en heel normaal, ik hou veel van mijn ex en zal hard moeten bikkelen om dat om te buigen. Maar wat je overkomen is schendt in absurde mate je zelfvertrouwen en je zelfbeeld en maakt je uitermate kwetsbaar. Ik weet niet hoe lang jullie samen zijn, maar de kans op herhaling is erg groot als hij niet tot zijn positieven komt.
xx
donderdag 11 december 2008 om 23:54
Ben het eens met zo'n beetje iedereen die hier heeft gepost...
Glashard liegen, het is niet eenmalig geweest, moeder betrekken, bewust mobiel uitgezet en als jij geen bewijs zou hebben gehad, zou hij het misschien nooit hebben verteld.
Kies voor jezelf - de eerste en moeilijkste stap heb je al gehad en je bent al een week verder. Nu is het volhouden, erin geloven en het boek 'It's called a break up, because it's broken' kopen.
Glashard liegen, het is niet eenmalig geweest, moeder betrekken, bewust mobiel uitgezet en als jij geen bewijs zou hebben gehad, zou hij het misschien nooit hebben verteld.
Kies voor jezelf - de eerste en moeilijkste stap heb je al gehad en je bent al een week verder. Nu is het volhouden, erin geloven en het boek 'It's called a break up, because it's broken' kopen.
vrijdag 12 december 2008 om 00:00
Precies Lizzl, als het zo doelbewust liegen wordt is het hek echt van de dam. Mijn ex heeft zo ontzettend gelogen dat ik me daarover eigenlijk bijna het meest druk maak...
Miserable, wegwezen met die gast, zoek en aanvaard hulp en vind straks de warme armen voor de rest van je leven. Ik ga ze ook vinden, absoluut!!!
Miserable, wegwezen met die gast, zoek en aanvaard hulp en vind straks de warme armen voor de rest van je leven. Ik ga ze ook vinden, absoluut!!!
vrijdag 12 december 2008 om 00:04
vrijdag 12 december 2008 om 00:08
quote:Escudo schreef op 12 december 2008 @ 00:00:
Mijn ex heeft zo ontzettend gelogen dat ik me daarover eigenlijk bijna het meest druk maak...
Mijn ervaring valt in het niet bij jouw 20+ huwelijk.... maar ik herken wel wat je zegt over het liegen. Dat respectloze gelieg.... alsof je verdorrie uit een ei komt
Mijn ex heeft zo ontzettend gelogen dat ik me daarover eigenlijk bijna het meest druk maak...
Mijn ervaring valt in het niet bij jouw 20+ huwelijk.... maar ik herken wel wat je zegt over het liegen. Dat respectloze gelieg.... alsof je verdorrie uit een ei komt
vrijdag 12 december 2008 om 00:15
Alsof het allemaal niet uitmaakt, want hij doet toch wat hij wil. Roze wolk, onbereikbaar, alles voor haar en ik ben afgedankt, zonder pardon. Dat doet zeer, daar kan geen pleister tegenop helaas. En of het nou 2 of 20 jaar is, je bent kapot, letterlijk en figuurlijk. Maar ik heb kinderen, dus ik moet en ga door. En ik kan het...
vrijdag 12 december 2008 om 00:23
quote:Escudo schreef op 12 december 2008 @ 00:15:
..... ik heb kinderen, dus ik moet en ga door. En ik kan het...
(f)
Ik kan soms niet begrijpen dat mensen elkaar bewust zo'n pijn doen (want dat weet je dondersgoed dat dat het geval is), terwijl er toch een tijd is geweest dat alles mooi & leuk & lekker was
Als ik zo 's denk aan die tijd, dan kan ik wel zeggen dat ik het liegen echt het meest erg vond
Dat de relatie over was, was al duidelijk. Niks geen tweede ronde - daar geloof ik niet in. Als er een barstje in zit, kan je lijmen wat je wil maar het zal altijd een zwakke plek blijven.
..... ik heb kinderen, dus ik moet en ga door. En ik kan het...
(f)
Ik kan soms niet begrijpen dat mensen elkaar bewust zo'n pijn doen (want dat weet je dondersgoed dat dat het geval is), terwijl er toch een tijd is geweest dat alles mooi & leuk & lekker was
Als ik zo 's denk aan die tijd, dan kan ik wel zeggen dat ik het liegen echt het meest erg vond
Dat de relatie over was, was al duidelijk. Niks geen tweede ronde - daar geloof ik niet in. Als er een barstje in zit, kan je lijmen wat je wil maar het zal altijd een zwakke plek blijven.
vrijdag 12 december 2008 om 08:43
vrijdag 12 december 2008 om 09:07
Miserable hier iemand bij wie het goed gekomen is. Na 2 jaar hard werken en therapie. Dat had ik over voor een man waar ik een geschiedenis mee heb, kinderen, een thuis, voor een man die spijt had en er tot op zijn tandvlees voor knokte.
Maar als ik alles van tevoren geweten had was ik nooit met hem in zee gegaan. Ik heb zo veel verdriet gehad. In die zin heb jij mazzel want jij hebt voorkennis. Miserable je bent jong, er zijn mannen genoeg. Deze is niet leuk. Hij manipuleert jou. Ik vermoed dat hij ook zijn moeder manipuleert of onder druk zet.
Maar als ik alles van tevoren geweten had was ik nooit met hem in zee gegaan. Ik heb zo veel verdriet gehad. In die zin heb jij mazzel want jij hebt voorkennis. Miserable je bent jong, er zijn mannen genoeg. Deze is niet leuk. Hij manipuleert jou. Ik vermoed dat hij ook zijn moeder manipuleert of onder druk zet.
vrijdag 12 december 2008 om 09:08
vrijdag 12 december 2008 om 09:20
Weet je Miserable, mensen kunnen veranderen, mensen veranderen door de jaren heen door wat ze ervaren in de wereld, door kinderen, door werk... Maar de aard van het beestje blijft gelijk.
Jouw vriend heeft jouw vertrouwen in hem beschadigd. Als je hem nog een kans zou willen geven, als je het kunt, dan moet hij JOU laten zien dat hij je waard is. Jij zou hem niet klakkeloos terug moeten nemen als hij zegt dat hij het niet meer doet. Als zijn gevoel voor jou oprecht is - en eerlijk gezegd betwijfel ik dat - dan moet hij er ouderwets voor vechten om je terug te krijgen, om je vertrouwen te winnen. Het bekende veel praten, oplossingen zoeken, positief blijven, intimiteit zoeken (niet direct sex, maar genieten van elkaars aanwezigheid). Kortom: hij moet met de billen bloot. Omgekeerd moet jij eerst voor jezelf duidelijk krijgen of je die weg wilt gaan. Het kost veel energie, maar als je wilt, kun je alles!
Jouw vriend heeft jouw vertrouwen in hem beschadigd. Als je hem nog een kans zou willen geven, als je het kunt, dan moet hij JOU laten zien dat hij je waard is. Jij zou hem niet klakkeloos terug moeten nemen als hij zegt dat hij het niet meer doet. Als zijn gevoel voor jou oprecht is - en eerlijk gezegd betwijfel ik dat - dan moet hij er ouderwets voor vechten om je terug te krijgen, om je vertrouwen te winnen. Het bekende veel praten, oplossingen zoeken, positief blijven, intimiteit zoeken (niet direct sex, maar genieten van elkaars aanwezigheid). Kortom: hij moet met de billen bloot. Omgekeerd moet jij eerst voor jezelf duidelijk krijgen of je die weg wilt gaan. Het kost veel energie, maar als je wilt, kun je alles!
vrijdag 12 december 2008 om 09:25
quote:Miserable schreef op 11 december 2008 @ 21:04:
Ben naar hem toe gegaan, hem een klap in zijn gezicht gegeven en weggelopen.
Het lijkt me een daverend einde aan een relatie met iemand die je niet kunt vertrouwen en die je niet kunt blíjven slaan, iedere keer als hij je belazert.
Die spijt zegt niks. Spijt had hij pas nádat het allemaal was gebeurd. Zo kan ik het ook. Spijt van dit soort dingen is dom. Je doet het of helemaal, dus ook met je volle verstand, niet alleen met je snikkel, of je doet het niet. Het feit dat hij de consequenties niet overzag is jammer voor hem maar daar heb jij niks aan.
Die klap moet het einde zijn meid. Letterlijk en figuurlijk want slaan is natuurlijk ook nogal puberaal.
Ben naar hem toe gegaan, hem een klap in zijn gezicht gegeven en weggelopen.
Het lijkt me een daverend einde aan een relatie met iemand die je niet kunt vertrouwen en die je niet kunt blíjven slaan, iedere keer als hij je belazert.
Die spijt zegt niks. Spijt had hij pas nádat het allemaal was gebeurd. Zo kan ik het ook. Spijt van dit soort dingen is dom. Je doet het of helemaal, dus ook met je volle verstand, niet alleen met je snikkel, of je doet het niet. Het feit dat hij de consequenties niet overzag is jammer voor hem maar daar heb jij niks aan.
Die klap moet het einde zijn meid. Letterlijk en figuurlijk want slaan is natuurlijk ook nogal puberaal.
vrijdag 12 december 2008 om 09:25
quote:Miserable schreef op 11 december 2008 @ 23:07:
Misschien hebben jullie allemaal gelijk, maar ik mis hem zoooo. Vooralsnog is het uit nu, ik wil hem wel een duidelijk signaal afgeven dat ik hier niet mee instem. Maar hou gewoon nog echt van hem. Zijn er hier geen mensen die er ervaring mee hebben, die toch naderhand nog verder zijn gegaan met hun partner? Die hier wel samen uitgekomen zijn?Ik ben met mijn toenmalig partner verder gegaan na een escapade van zijn kant. En uiteindelijk is het toch kapotgegaan. Er is iets fundamenteels beschadigd, een stuk vertrouwen, een basiszekerheid... Daarnaast bleek het in zijn geval ook gewoon de aard van het beestje te zijn, en ik vrees wat dat betreft dat dat bij jouw vriend ook weleens zou kunnen zijn... Kijk, vreemdgaan is absoluut not done, maar áls iemand het dan doet en het zelf opbiecht en er gigantisch berouw van heeft... Maar jouw vriend heeft het niet zelf opgebiecht, zelfs nadat de feiten open en bloot op tafel lagen is er nog gelieg en gedraai geweest... En dát vind ik een zorgelijk teken.
Misschien hebben jullie allemaal gelijk, maar ik mis hem zoooo. Vooralsnog is het uit nu, ik wil hem wel een duidelijk signaal afgeven dat ik hier niet mee instem. Maar hou gewoon nog echt van hem. Zijn er hier geen mensen die er ervaring mee hebben, die toch naderhand nog verder zijn gegaan met hun partner? Die hier wel samen uitgekomen zijn?Ik ben met mijn toenmalig partner verder gegaan na een escapade van zijn kant. En uiteindelijk is het toch kapotgegaan. Er is iets fundamenteels beschadigd, een stuk vertrouwen, een basiszekerheid... Daarnaast bleek het in zijn geval ook gewoon de aard van het beestje te zijn, en ik vrees wat dat betreft dat dat bij jouw vriend ook weleens zou kunnen zijn... Kijk, vreemdgaan is absoluut not done, maar áls iemand het dan doet en het zelf opbiecht en er gigantisch berouw van heeft... Maar jouw vriend heeft het niet zelf opgebiecht, zelfs nadat de feiten open en bloot op tafel lagen is er nog gelieg en gedraai geweest... En dát vind ik een zorgelijk teken.
vrijdag 12 december 2008 om 09:26
quote:Susan schreef op 12 december 2008 @ 09:08:
Hij heeft je zo bewust belazerd en voorgelogen en nu opeens heeft hij spijt, nu hij een gebroken hart heeft, nu hij zelf de gevolgen van zijn actie moet dragen? Ik zou hem ook nooit meer kunnen vertrouwen.Hij heeft geen spijt dat 'ie het gedaan heeft, maar spijt dat jij erachter gekomen bent... een fundamenteel verschil.
Hij heeft je zo bewust belazerd en voorgelogen en nu opeens heeft hij spijt, nu hij een gebroken hart heeft, nu hij zelf de gevolgen van zijn actie moet dragen? Ik zou hem ook nooit meer kunnen vertrouwen.Hij heeft geen spijt dat 'ie het gedaan heeft, maar spijt dat jij erachter gekomen bent... een fundamenteel verschil.
vrijdag 12 december 2008 om 09:34
Miserable, de meeste mensen die na vreemdgaan weer samen proberen verder gaan hebben kinderen. Die hebben dan iets om voor te vechten. Maar jullie zijn volgens mij op die manier niet gebonden aan elkaar. Meid, tuurlijk is het verschrikkelijk dat dit je is overkomen. Maar deze man is slecht nieuws, als jullie samen blijven zal hij dit weer doen, alleen zal hij het de volgende keer proberen nog beter te verbergen. Laat hem gaan. Jij vindt vast wel iemand die wel eerlijk kan zijn en jou op nummer 1 zet in plaats van zichzelf.
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 12 december 2008 om 09:41
quote:Maleficent schreef op 12 december 2008 @ 09:34:
.......als jullie samen blijven zal hij dit weer doen, alleen zal hij het de volgende keer proberen nog beter te verbergen. Dat geloof ik ook. Wat ik al eerder schreef en wat ook te lezen is in andere posts: hij heeft zelf niets opgebiecht - jij hebt 'm "betrapt" en hem daarmee geconfronteerd en zelfs toen kon hij niet direct eerlijk zijn. Had jij niets ontdekt, had hij wellicht niets gezegd.
Dat ben je niet waard. Je bent meer waard dan een vriend denkt dat je uit een ei komt.
.......als jullie samen blijven zal hij dit weer doen, alleen zal hij het de volgende keer proberen nog beter te verbergen. Dat geloof ik ook. Wat ik al eerder schreef en wat ook te lezen is in andere posts: hij heeft zelf niets opgebiecht - jij hebt 'm "betrapt" en hem daarmee geconfronteerd en zelfs toen kon hij niet direct eerlijk zijn. Had jij niets ontdekt, had hij wellicht niets gezegd.
Dat ben je niet waard. Je bent meer waard dan een vriend denkt dat je uit een ei komt.
vrijdag 12 december 2008 om 09:43
Hoe jou vriend reageerde was precies de reactie van mijn ex. Mijn ex ging vreemd met mijn toenmalige beste vriendin, nadat zij het had verteld omdat ik het uit haar moest trekken heb ik hem ermee geconfroteerd en hij ontkende het eerst ook nog. Uiteindelijk nadat hij door had dat ik hem niet geloofde heeft hij toegegeven en gezegd dat hij spijt had....
Ik ben bij hem terug gegaan omdat ik hem miste. Maar hij bleef liegen, alleen maar omdat hij mij niet wou kwetsen zei hij. Hij is daarna niet meer vreemdgegaan maar over kleine dingetjes bleef hij liegen. Na 2 jaar!! ben ik toch bij hem weggegaan omdat ik toen eindelijk in zag dat het nooit meer ging werken. Ik zou hem nooit vertrouwen. ik denk dat als jij terug gaat naar je ex/vriend dat hij hetzelfde zal reageren als mijn ex, over kleine dingen liegen en niet weten hoe hij de vertrouwen moet terug winnen....
Ik ben bij hem terug gegaan omdat ik hem miste. Maar hij bleef liegen, alleen maar omdat hij mij niet wou kwetsen zei hij. Hij is daarna niet meer vreemdgegaan maar over kleine dingetjes bleef hij liegen. Na 2 jaar!! ben ik toch bij hem weggegaan omdat ik toen eindelijk in zag dat het nooit meer ging werken. Ik zou hem nooit vertrouwen. ik denk dat als jij terug gaat naar je ex/vriend dat hij hetzelfde zal reageren als mijn ex, over kleine dingen liegen en niet weten hoe hij de vertrouwen moet terug winnen....
vrijdag 12 december 2008 om 09:44
Je schrijft dat je hem zoooo mist. Dat gevoel gaat over. Je schrijft dat je nog zo van hem houdt. Ook dat zal minder worden. Als je los laat.
Stel je eens voor dat je nu loslaat, dat je een moeilijke tijd doorgaat, maar als het gevoel slijt, je weer kunt houden van iemand anders. Iemand die het wel waard is. Die je wel de rest van je leven kunt vertrouwen. Is dat niet een veel beter gevoel, dan dit altijd zo te blijven voelen?
Bewijs genoeg om je heen dat je niet maar 1 x in je leven van 1 persoon kunt en zult houden. Dus wat je nu voelt, kan je iemand anders ook geven, je kunt van iemand anders gaan houden. Iemand die teruggeeft wat jij hebt te geven en dus jou veel meer waard is dan je huidige EX.
Stel je eens voor dat je nu loslaat, dat je een moeilijke tijd doorgaat, maar als het gevoel slijt, je weer kunt houden van iemand anders. Iemand die het wel waard is. Die je wel de rest van je leven kunt vertrouwen. Is dat niet een veel beter gevoel, dan dit altijd zo te blijven voelen?
Bewijs genoeg om je heen dat je niet maar 1 x in je leven van 1 persoon kunt en zult houden. Dus wat je nu voelt, kan je iemand anders ook geven, je kunt van iemand anders gaan houden. Iemand die teruggeeft wat jij hebt te geven en dus jou veel meer waard is dan je huidige EX.
