Relaties
alle pijlers
hij heeft een dubbelleven
woensdag 17 december 2008 om 10:26
Ik heb ontdekt dat de man met wie ik een veelbelovende relatie heb, een geheim dubbelleven lijdt. Naast zijn leven met mij doet hij aan incidentele en minder incidentele sexdates met andere vrouwen. Ik vind dat eigenlijk niet eens zo'n ramp, maar wel vevelend dat hij het niet toegeeft (ik heb nav een deel van het 'bewijsmateriaal' gevraagd wat er aan de hand was, hij kletst zich eruit en denkt nu dat ik niet meer weet dan dat. Maar ik weet nog veel meer). Maar ja, waarschijnlijk is het stiekem-doen juist wat het zo leuk voor hem maakt en is er niks meer aan als het openlijk gebeurt. Wie heeft ervaring hiermee van de andere kant (dus wie leidt zelf zo'n dubbelleven) en kan me adviseren of ik hem moet confronteren met alles wat ik weet (Ik zou het liefst hebben dat hij doet wat hij leuk vindt, maar dat hij open is naar mij over hoe hij in elkaar zit) of dat ik hem gewoon maar in de waan moet laten dat ik niks doorheb omdat hij toch zal blijven liegen en draaien omdat het helemaal niet om het bedriegen van mij gaat, maar om het spannender maken van zijn leven? Ofzo?
woensdag 17 december 2008 om 13:33
quote:return_of_kreng schreef op 17 december 2008 @ 13:02:
Maar heb je dan wel het gevoel dat je meer voor hem betekent dan die "sexdates" zeker de minder incidentele sexdates? wat maakt dat jij "relatie"bent en niet de minst incidentele sexdate?Ja, dat gevoel heb ik wel, en zo is de inrichting van ons gezamenlijke leven ook, maar inderdaad, misschien hebben die andere dames dat gevoel ook, of denken ze de volgende echte relatie te gaan worden en geeft hij ze die indruk. Punt is inderdaad dat iemand die zo overtuigend de boel voor de gek kan houden, dat vast niet alleen bij mij doet. Kwartje begint te vallen, dank u.
Maar heb je dan wel het gevoel dat je meer voor hem betekent dan die "sexdates" zeker de minder incidentele sexdates? wat maakt dat jij "relatie"bent en niet de minst incidentele sexdate?Ja, dat gevoel heb ik wel, en zo is de inrichting van ons gezamenlijke leven ook, maar inderdaad, misschien hebben die andere dames dat gevoel ook, of denken ze de volgende echte relatie te gaan worden en geeft hij ze die indruk. Punt is inderdaad dat iemand die zo overtuigend de boel voor de gek kan houden, dat vast niet alleen bij mij doet. Kwartje begint te vallen, dank u.
woensdag 17 december 2008 om 14:01
Herinner mij ineens het "Dwazer"verhaal.
( meneer op het forum die getrouwd was en daarnaast sexralaties bleek te hebben met 7 forumsters, waarbij die forumsters allemaal dachten dat zij de enige waren en hij hen wijsmaakte dat ie op den duur zijn vrouw zou verlaten. Hij bleek hele schema's te hebben op msn wanneer hij wie online sprak etc, etc. Werd een hele rel op het forum uiteindelijk met 7 gebroken hartjes. ( hoewel ik het nog steeds wel typisch vind dat al die vrouwen er van uit gingen dat iemand die zijn wettge echtgenote zo makkelijk bedroog tegen hen wel 100% open en eerlijk zou zijn, maar das een ander verhaal).
Hoe veelbelovend is een relatie als je niet 100% open en eerlijk naar elkaar kunt zijn?
( meneer op het forum die getrouwd was en daarnaast sexralaties bleek te hebben met 7 forumsters, waarbij die forumsters allemaal dachten dat zij de enige waren en hij hen wijsmaakte dat ie op den duur zijn vrouw zou verlaten. Hij bleek hele schema's te hebben op msn wanneer hij wie online sprak etc, etc. Werd een hele rel op het forum uiteindelijk met 7 gebroken hartjes. ( hoewel ik het nog steeds wel typisch vind dat al die vrouwen er van uit gingen dat iemand die zijn wettge echtgenote zo makkelijk bedroog tegen hen wel 100% open en eerlijk zou zijn, maar das een ander verhaal).
Hoe veelbelovend is een relatie als je niet 100% open en eerlijk naar elkaar kunt zijn?
woensdag 17 december 2008 om 14:40
quote:debbydebs schreef op 17 december 2008 @ 10:51:
Ja, de diverse soa baren me wel zorgen inderdaad. Mede daarom wil ik het er met hem over kunnen hebben. Maar vooral omdat het kennelijk een belangrijk stukje van hem is, dat er ook bij hoort. Ik vind het niet leuk dat hij die kant van zichzelf niet laat zien aan mij.
Wat veelbelovendheid betreft: kwestie van smaak en behoeftes, zit wel goed op heel veel gebieden. Ik snap wel dat een ander er anders mee zou omgaan natuurlijk. Maar wel of niet 'uitmaken' is helemaal niet aan de orde wat mij betreft. Ik vraag me alleen af in zo'n geval of eerlijkheid te forceren is, of dat het zo niet werkt.
Als het nodig is om eerlijkheid te forceren, wat voor relatie heb je dan? Dat is toch op niks gebaseerd dan? Eerlijkheid hoort er gewoon te zijn, dat moet niet geforceerd hoeven worden.
Hou ajb je ogen open meid!
Ja, de diverse soa baren me wel zorgen inderdaad. Mede daarom wil ik het er met hem over kunnen hebben. Maar vooral omdat het kennelijk een belangrijk stukje van hem is, dat er ook bij hoort. Ik vind het niet leuk dat hij die kant van zichzelf niet laat zien aan mij.
Wat veelbelovendheid betreft: kwestie van smaak en behoeftes, zit wel goed op heel veel gebieden. Ik snap wel dat een ander er anders mee zou omgaan natuurlijk. Maar wel of niet 'uitmaken' is helemaal niet aan de orde wat mij betreft. Ik vraag me alleen af in zo'n geval of eerlijkheid te forceren is, of dat het zo niet werkt.
Als het nodig is om eerlijkheid te forceren, wat voor relatie heb je dan? Dat is toch op niks gebaseerd dan? Eerlijkheid hoort er gewoon te zijn, dat moet niet geforceerd hoeven worden.
Hou ajb je ogen open meid!
donderdag 18 december 2008 om 21:44
ik sluit me aan bij courage, het is een manier van denken en leven zoals debbydebs erover denkt, niet 1 gedachte hierin is de enige juiste gedachte..
eerlijkheid is het grote punt in deze relatie, want idd...een relatie behoeft wèl eerlijkheid, anders ben je 1 van de zovelen..
als je er werkelijk niet mee zit .
dus moet je voor jezelf uitmaken of eerlijkheid en niet het overspel het grote struikelblok gaat worden in deze relatie...vanuit daar kun je verder denken..
eerlijkheid is het grote punt in deze relatie, want idd...een relatie behoeft wèl eerlijkheid, anders ben je 1 van de zovelen..
als je er werkelijk niet mee zit .
dus moet je voor jezelf uitmaken of eerlijkheid en niet het overspel het grote struikelblok gaat worden in deze relatie...vanuit daar kun je verder denken..
donderdag 18 december 2008 om 23:49
quote:emaille :
Dus omdat dat me steekt heb ik geen goed zelfbeeld?! Juist omdat ik een goed zelfbeeld heb, heb ik hem aan de kant gezet. Zodra iemand tegen me gaat liegen en met anderen al dat niet incidenteel tussen de lakens ligt is het klaar, heel simpel. Je kan je ook blijven laten gebruiken en net doen of dat helemaal niet erg is. Dat kan inderdaad ook van alles beloven Ik zou ook iemand aan de kant zetten die over mijn grenzen heenging. Alleen liggen mijn grenzen ergens anders dan de jouwe. Da's niet erg toch? Net zoals dat mijn zelfbeeld kennelijk op andere manieren wordt aangetast dan het jouwe. Niet door wat mijn vriend niet laten kan, maar door dingen die ik zelf niet blijk te kunnen.
Dus omdat dat me steekt heb ik geen goed zelfbeeld?! Juist omdat ik een goed zelfbeeld heb, heb ik hem aan de kant gezet. Zodra iemand tegen me gaat liegen en met anderen al dat niet incidenteel tussen de lakens ligt is het klaar, heel simpel. Je kan je ook blijven laten gebruiken en net doen of dat helemaal niet erg is. Dat kan inderdaad ook van alles beloven Ik zou ook iemand aan de kant zetten die over mijn grenzen heenging. Alleen liggen mijn grenzen ergens anders dan de jouwe. Da's niet erg toch? Net zoals dat mijn zelfbeeld kennelijk op andere manieren wordt aangetast dan het jouwe. Niet door wat mijn vriend niet laten kan, maar door dingen die ik zelf niet blijk te kunnen.
donderdag 18 december 2008 om 23:55
vrijdag 19 december 2008 om 00:21
Kennelijk weet je zelf (nog) niet zo goed waar je grenzen liggen.
geeft niet, maar mss moet je anderen dan niet zo aanvallen?
Als jij kunt accepteren dat je voor je partner 1 vn de velen bent, wie zijn wij dan om te zeggen dat je dat niet moet doen. Ik denk alleen dat je je moet afvragen of dat nu echt is wat je wilt? Ik ben niet perse van de monogamie, maar ik wil er wel een keuze in hebben en ik vind wel dat sex iiets is dat gedeeld moet worden en waar openheid over moet zijn. Als jij niet betrokken bent in zijn sexuele escapades met anderen, als dat stiekem achter jouw rug om gebeuert, wat is dan jouw "meerwaarde t.o.v die anderen. Wat maakt dat jij zijn nummer 1 bent? er van uit gaande dt je zijn nummer 1 wilt zijn, of mss wel zjn enige.
Het is altijd erger om jezelf kwijt te ragken dan een partner, en ookal roep je hier zo stoer dat jouw eigenwaarde niet afhankelijk is van zijn streken, mar belazerd worden, niet in vertrouwen genomen worden, niet de positie hebben bij je geliefde die je dacht te hebben, dat vreet wel degelijk aan je eigenwaarde, als je die tenminste nog hebt.
Waarbij het idd niet het feit is dat ie niet monogaam is dat dat doet, maar het feit dat jij compleet buiten dat deel van zijn leven staat.
Ik zou geen man wilen die tegen me liegt en achter mijn rug om allerlei dingen met andere vrouwen doet. en mss hen wel allerlei moie beloftes doet en ookm laat denken dat zij nummer 1 zijn of kunnen worden. Wil jij dat wel? ga dan door met deze "veel belovende maar weinig gevende "relatie. Wil je dat niet, zeg dan toedeledokie.
geeft niet, maar mss moet je anderen dan niet zo aanvallen?
Als jij kunt accepteren dat je voor je partner 1 vn de velen bent, wie zijn wij dan om te zeggen dat je dat niet moet doen. Ik denk alleen dat je je moet afvragen of dat nu echt is wat je wilt? Ik ben niet perse van de monogamie, maar ik wil er wel een keuze in hebben en ik vind wel dat sex iiets is dat gedeeld moet worden en waar openheid over moet zijn. Als jij niet betrokken bent in zijn sexuele escapades met anderen, als dat stiekem achter jouw rug om gebeuert, wat is dan jouw "meerwaarde t.o.v die anderen. Wat maakt dat jij zijn nummer 1 bent? er van uit gaande dt je zijn nummer 1 wilt zijn, of mss wel zjn enige.
Het is altijd erger om jezelf kwijt te ragken dan een partner, en ookal roep je hier zo stoer dat jouw eigenwaarde niet afhankelijk is van zijn streken, mar belazerd worden, niet in vertrouwen genomen worden, niet de positie hebben bij je geliefde die je dacht te hebben, dat vreet wel degelijk aan je eigenwaarde, als je die tenminste nog hebt.
Waarbij het idd niet het feit is dat ie niet monogaam is dat dat doet, maar het feit dat jij compleet buiten dat deel van zijn leven staat.
Ik zou geen man wilen die tegen me liegt en achter mijn rug om allerlei dingen met andere vrouwen doet. en mss hen wel allerlei moie beloftes doet en ookm laat denken dat zij nummer 1 zijn of kunnen worden. Wil jij dat wel? ga dan door met deze "veel belovende maar weinig gevende "relatie. Wil je dat niet, zeg dan toedeledokie.
zaterdag 20 december 2008 om 14:30
Inderdaad, ik heb niks als aanval bedoeld en ook niks ironisch. Ik probeer gewoon te zeggen hoe ik er in sta en anderen die er anders in zouden staan in hun waarde te laten.
Wat ik voor mezelf probeer is eerlijk te kijken naar wat ik wil, met deze man, met (de rest van) mijn leven. Dat is me inderdaad niet zo duidelijk momenteel.
Wat verder speelt is dat ik verdomd goed begrijp waar zijn geheimzinnige gedrag vandaag komt (het was ook eigenlijk geen verrassing) en dat ik weet dat hij er (ook) mee worstelt. Wat ik shit vind, is dat hij mij buiten die worsteling houdt.
Zoals ik al eerder zei: het is niet zo wart wit.
En verder zit ik momenteel niet te snakken naar een huisje-boomp-je-beestje-relatie boordevol intimiteit, dat scheelt ook. En kinderen hoeven we ook niet. Dus ik kan me wat onrust permitteren.
Wat ik voor mezelf probeer is eerlijk te kijken naar wat ik wil, met deze man, met (de rest van) mijn leven. Dat is me inderdaad niet zo duidelijk momenteel.
Wat verder speelt is dat ik verdomd goed begrijp waar zijn geheimzinnige gedrag vandaag komt (het was ook eigenlijk geen verrassing) en dat ik weet dat hij er (ook) mee worstelt. Wat ik shit vind, is dat hij mij buiten die worsteling houdt.
Zoals ik al eerder zei: het is niet zo wart wit.
En verder zit ik momenteel niet te snakken naar een huisje-boomp-je-beestje-relatie boordevol intimiteit, dat scheelt ook. En kinderen hoeven we ook niet. Dus ik kan me wat onrust permitteren.
maandag 22 december 2008 om 19:37
maandag 22 december 2008 om 23:26
dinsdag 23 december 2008 om 15:11
quote:return_of_kreng schreef op 19 december 2008 @ 00:21:
Het is altijd erger om jezelf kwijt te ragken dan een partner, en ookal roep je hier zo stoer dat jouw eigenwaarde niet afhankelijk is van zijn streken, mar belazerd worden, niet in vertrouwen genomen worden, niet de positie hebben bij je geliefde die je dacht te hebben, dat vreet wel degelijk aan je eigenwaarde, als je die tenminste nog hebt.
Wat een waarheid als een koe, zég
Het is altijd erger om jezelf kwijt te ragken dan een partner, en ookal roep je hier zo stoer dat jouw eigenwaarde niet afhankelijk is van zijn streken, mar belazerd worden, niet in vertrouwen genomen worden, niet de positie hebben bij je geliefde die je dacht te hebben, dat vreet wel degelijk aan je eigenwaarde, als je die tenminste nog hebt.
Wat een waarheid als een koe, zég
dinsdag 23 december 2008 om 21:49
Het begint een beetje een zijspoor te worden, maar ik vind het wel een interessante vraag: waarom zou hoe een ander jou behandelt of wat een ander van jou denkt perse ten koste moeten gaan van je eigenwaarde? Ik snap wel dat dat zo KAN werken, maar bij mij werkt dat zo niet.
Je (ik) loopt de hele dag langs mensen die je (mij) niet zien staan omdat ze het te druk hebben met andere zaken, (en andersom natuurlijk ook), er zijn mensen die je perongeluk of moedwillig kwetsen (of je ze nu kent of niet), er zijn mensen die je onterecht slecht behandelen door moedwil of misverstand, er zijn mensen die niet kunnen of willen zien wat je waard bent, maar waarom zou dat allemaal ten koste moeten gaan van je eigenwaarde?
Er zijn mensen waar je veel om geeft en die je niet willen of kunnen geven wat je van ze zou willen krijgen, maar waarom zou dat ten koste moeten gaan van je eigenwaarde?
Waarom zou ik (een deel van) mijn eigenwaarde moeten verliezen door het onvermogen of de onmacht of de onwil van een ander?
Bij mij werkt dat zo echt niet. Als je je dat allemaal gaat aantrekken, dan houd je toch geen eigenwaarde meer over? Soms verbaas ik me, soms vind ik het grappig, soms doet het me pijn (en net zo goed om die ander als om mezelf) en soms word ik boos, maar mijn eigenwaarde staat daar los van.
Mijn eigenwaarde hangt af van of ik zelf dat soort dingen (andere kwetsen, negeren, in de steek laten, bedriegen, expres of uit laksheid) doe, niet van wat iemand mij aandoet.
Ik snap uiteraard wel dat dat niet bij iedereen zo werkt.
En ik was vroeger ook veel kwetsbaarder voor dat soort dingen. Vroeger vloog ik iemand aan die me sneed met de auto, dat beschouwde ik ongeveer als een persoonlijke moordaanslag. Had ik toen meer eigenwaarde dan nu ik denk 'gelukkig dat ik op tijd remde, en ik heb zelf ook mijn hoofd er wel eens niet bij in het verkeer, laten we hopen dat hij er net zo van geschrokken is als ik en nu beter uitkijkt' ?
Ik bedoel dus niet dat je maar over je moet laten lopen en alles goed moet vinden, je moet wel je eigen grenzen stellen en handhaven, maar als je dat niet doet kun je een ander toch niet verwijten dat zijn gedrag aan je eigenwaarde vreet?
Of mis ik nu ergens iets?
Je (ik) loopt de hele dag langs mensen die je (mij) niet zien staan omdat ze het te druk hebben met andere zaken, (en andersom natuurlijk ook), er zijn mensen die je perongeluk of moedwillig kwetsen (of je ze nu kent of niet), er zijn mensen die je onterecht slecht behandelen door moedwil of misverstand, er zijn mensen die niet kunnen of willen zien wat je waard bent, maar waarom zou dat allemaal ten koste moeten gaan van je eigenwaarde?
Er zijn mensen waar je veel om geeft en die je niet willen of kunnen geven wat je van ze zou willen krijgen, maar waarom zou dat ten koste moeten gaan van je eigenwaarde?
Waarom zou ik (een deel van) mijn eigenwaarde moeten verliezen door het onvermogen of de onmacht of de onwil van een ander?
Bij mij werkt dat zo echt niet. Als je je dat allemaal gaat aantrekken, dan houd je toch geen eigenwaarde meer over? Soms verbaas ik me, soms vind ik het grappig, soms doet het me pijn (en net zo goed om die ander als om mezelf) en soms word ik boos, maar mijn eigenwaarde staat daar los van.
Mijn eigenwaarde hangt af van of ik zelf dat soort dingen (andere kwetsen, negeren, in de steek laten, bedriegen, expres of uit laksheid) doe, niet van wat iemand mij aandoet.
Ik snap uiteraard wel dat dat niet bij iedereen zo werkt.
En ik was vroeger ook veel kwetsbaarder voor dat soort dingen. Vroeger vloog ik iemand aan die me sneed met de auto, dat beschouwde ik ongeveer als een persoonlijke moordaanslag. Had ik toen meer eigenwaarde dan nu ik denk 'gelukkig dat ik op tijd remde, en ik heb zelf ook mijn hoofd er wel eens niet bij in het verkeer, laten we hopen dat hij er net zo van geschrokken is als ik en nu beter uitkijkt' ?
Ik bedoel dus niet dat je maar over je moet laten lopen en alles goed moet vinden, je moet wel je eigen grenzen stellen en handhaven, maar als je dat niet doet kun je een ander toch niet verwijten dat zijn gedrag aan je eigenwaarde vreet?
Of mis ik nu ergens iets?
dinsdag 23 december 2008 om 22:02
Debbydebs, ik denk dat het er niet om gaat wat een ander uit onmacht of onwil doet of laat. Dat dát een effect zou hebben op je eigenwaarde. Maar meer; wat laat jij je door een ander aandoen. Welke grenzen laat je overlopen, verleg je (want daarmee kan je eigenwaarde door een ander behoorlijk ondermijnd worden).
Wat laat jij van een ander toe? Laat jij het toe dat een ander je onzeker of ongelukkig maakt, je kwetst of voor de gek houdt? Want die dingen hebben invloed. Je eigenwaarde behoud je dan door bepaalde dingen niet toe te laten.
Wat laat jij van een ander toe? Laat jij het toe dat een ander je onzeker of ongelukkig maakt, je kwetst of voor de gek houdt? Want die dingen hebben invloed. Je eigenwaarde behoud je dan door bepaalde dingen niet toe te laten.
dinsdag 23 december 2008 om 23:24
quote:debbydebs schreef op 23 december 2008 @ 21:49:
Het begint een beetje een zijspoor te worden, maar ik vind het wel een interessante vraag: waarom zou hoe een ander jou behandelt of wat een ander van jou denkt perse ten koste moeten gaan van je eigenwaarde? Ik snap wel dat dat zo KAN werken, maar bij mij werkt dat zo niet.
Je (ik) loopt de hele dag langs mensen die je (mij) niet zien staan omdat ze het te druk hebben met andere zaken, (en andersom natuurlijk ook), er zijn mensen die je perongeluk of moedwillig kwetsen (of je ze nu kent of niet), er zijn mensen die je onterecht slecht behandelen door moedwil of misverstand, er zijn mensen die niet kunnen of willen zien wat je waard bent, maar waarom zou dat allemaal ten koste moeten gaan van je eigenwaarde?
Interessante materie.
Als je het echt zo kunt voelen, zit het met je eigenwaarde wel goed.
Ik hoop alleen dat het écht is, en niet alleen een theorie over hoe je het zou willen voelen om je partner niet kwijt te raken.
Ik zou het wél erg vinden als ik een vriend zou hebben die er een deel van zijn kick uit haalt om tegen mij te liegen/dingen voor me te verzwijgen. Het zou voor mij zeker een reden zijn om de relatie te verbreken. Maar ik ben dan ook een vrij onzeker tiepje
Het begint een beetje een zijspoor te worden, maar ik vind het wel een interessante vraag: waarom zou hoe een ander jou behandelt of wat een ander van jou denkt perse ten koste moeten gaan van je eigenwaarde? Ik snap wel dat dat zo KAN werken, maar bij mij werkt dat zo niet.
Je (ik) loopt de hele dag langs mensen die je (mij) niet zien staan omdat ze het te druk hebben met andere zaken, (en andersom natuurlijk ook), er zijn mensen die je perongeluk of moedwillig kwetsen (of je ze nu kent of niet), er zijn mensen die je onterecht slecht behandelen door moedwil of misverstand, er zijn mensen die niet kunnen of willen zien wat je waard bent, maar waarom zou dat allemaal ten koste moeten gaan van je eigenwaarde?
Interessante materie.
Als je het echt zo kunt voelen, zit het met je eigenwaarde wel goed.
Ik hoop alleen dat het écht is, en niet alleen een theorie over hoe je het zou willen voelen om je partner niet kwijt te raken.
Ik zou het wél erg vinden als ik een vriend zou hebben die er een deel van zijn kick uit haalt om tegen mij te liegen/dingen voor me te verzwijgen. Het zou voor mij zeker een reden zijn om de relatie te verbreken. Maar ik ben dan ook een vrij onzeker tiepje
woensdag 24 december 2008 om 14:39
quote:Madhe schreef op 23 december 2008 @ 22:02:
Laat jij het toe dat een ander je onzeker of ongelukkig maakt, je kwetst of voor de gek houdt? Want die dingen hebben invloed. Je eigenwaarde behoud je dan door bepaalde dingen niet toe te laten.
Helemaal mee eens, Madhe. Het punt is alleen dat ik niet onzeker of ongelukkig ben of word, maar me afvraag (vroeg, inmiddels, want ik heb er met hem over gepraat) of ik hem ermee moest confronteren dat ik het wist en welke rol het stiekem-doen erin speelde. Informatie vooraf van de andere kant zeg maar.
En wat ongelukkig 'gemaakt worden' betreft: Ik heb ook wel eens in een relatie gezeten waarin mijn partner mij verweet dat ik hem helemaal afbrak, gek probeerde te maken, ongelukkig maakte, kortom, hoe hij zich voelde was allemaal mijn schuld. Dat was erg gek om mee te maken, die verwijten, want ik deed juist ontzettend mijn best hem te helpen en zo beleefde hij het helemaal niet. Ik heb daarvan wel geleerd hoe ik me voel niet zo aan andermans gedrag op te hangen of iemand te gaan verwijten dat IK me rot voel door iets dat een ander doet.
Ik heb toch altijd de keus het contact te veranderen, te verminderen, te verbreken, whatever, als ik me er niet goed bij voel of als het me niet bevalt?
En natuurlijk praat je daar eerst over, maar ik zeg liever ' ik wil dit niet' dan ' jij maakt me ongelukkig' .
Laat jij het toe dat een ander je onzeker of ongelukkig maakt, je kwetst of voor de gek houdt? Want die dingen hebben invloed. Je eigenwaarde behoud je dan door bepaalde dingen niet toe te laten.
Helemaal mee eens, Madhe. Het punt is alleen dat ik niet onzeker of ongelukkig ben of word, maar me afvraag (vroeg, inmiddels, want ik heb er met hem over gepraat) of ik hem ermee moest confronteren dat ik het wist en welke rol het stiekem-doen erin speelde. Informatie vooraf van de andere kant zeg maar.
En wat ongelukkig 'gemaakt worden' betreft: Ik heb ook wel eens in een relatie gezeten waarin mijn partner mij verweet dat ik hem helemaal afbrak, gek probeerde te maken, ongelukkig maakte, kortom, hoe hij zich voelde was allemaal mijn schuld. Dat was erg gek om mee te maken, die verwijten, want ik deed juist ontzettend mijn best hem te helpen en zo beleefde hij het helemaal niet. Ik heb daarvan wel geleerd hoe ik me voel niet zo aan andermans gedrag op te hangen of iemand te gaan verwijten dat IK me rot voel door iets dat een ander doet.
Ik heb toch altijd de keus het contact te veranderen, te verminderen, te verbreken, whatever, als ik me er niet goed bij voel of als het me niet bevalt?
En natuurlijk praat je daar eerst over, maar ik zeg liever ' ik wil dit niet' dan ' jij maakt me ongelukkig' .
woensdag 24 december 2008 om 14:47
quote:pink11 schreef op 23 december 2008 @ 23:24:
[...]
Ik zou het wél erg vinden als ik een vriend zou hebben die er een deel van zijn kick uit haalt om tegen mij te liegen/dingen voor me te verzwijgen. Het zou voor mij zeker een reden zijn om de relatie te verbreken. Maar ik ben dan ook een vrij onzeker tiepje
Ja als het bij ons zo simpel zou liggen hoefde het voor mij ook niet.
Maar ik schrijf hier niet alle details, ik besef inmiddels dat het daarmee wel minder invoelbaar wordt, sorry. Ik laat echt niet over me lopen maar ik laat een ander ook niet bepalen hoe ik me voel (meestal niet, en nooit lang, de meneer die vannacht een deuk van 900 euro in mijn geparkeerde auto gereden heeft zat me toch wel een kwartiertje dwars. En geld over heb ik niet hoor.)
[...]
Ik zou het wél erg vinden als ik een vriend zou hebben die er een deel van zijn kick uit haalt om tegen mij te liegen/dingen voor me te verzwijgen. Het zou voor mij zeker een reden zijn om de relatie te verbreken. Maar ik ben dan ook een vrij onzeker tiepje
Ja als het bij ons zo simpel zou liggen hoefde het voor mij ook niet.
Maar ik schrijf hier niet alle details, ik besef inmiddels dat het daarmee wel minder invoelbaar wordt, sorry. Ik laat echt niet over me lopen maar ik laat een ander ook niet bepalen hoe ik me voel (meestal niet, en nooit lang, de meneer die vannacht een deuk van 900 euro in mijn geparkeerde auto gereden heeft zat me toch wel een kwartiertje dwars. En geld over heb ik niet hoor.)
