Relaties
alle pijlers
stiekem in stilte trouwen..wie deed dit ook?
maandag 14 januari 2008 om 20:10
Mijn vriend en ik gaan in juli stiekem in het geheim trouwen.
Alleen onze kinderen weten ervan,want ze zijn ook onze getuigen op onze huwelijk.We doen dit omdat we allebei al eerder getrouwd waren geweest en het hoeft van ons nu allemaal niet meer zo nodig,die feest en trouwjurk etc.
Als we getrouwd zijn sturen we daarna kaarten met de mededeling dat we getrouwd zijn.
Zelfs onze ouders weten hier niks van! Of ze hier blij mee zullen zijn?Ik vrees het ergste.
Maar het is onze dag en wij kiezen hier zelf voor!We hoeven niet zo nodig in het middelpunt van belangstelling staan.
Na onze jawoord gaan we met onze kinderen uit eten.Verder hebben we niemand erbij. Is dit egoistisch van ons?Zijn er meer stellen die stiekem getrouwd zijn?Hoe waren de reacties?
Alleen onze kinderen weten ervan,want ze zijn ook onze getuigen op onze huwelijk.We doen dit omdat we allebei al eerder getrouwd waren geweest en het hoeft van ons nu allemaal niet meer zo nodig,die feest en trouwjurk etc.
Als we getrouwd zijn sturen we daarna kaarten met de mededeling dat we getrouwd zijn.
Zelfs onze ouders weten hier niks van! Of ze hier blij mee zullen zijn?Ik vrees het ergste.
Maar het is onze dag en wij kiezen hier zelf voor!We hoeven niet zo nodig in het middelpunt van belangstelling staan.
Na onze jawoord gaan we met onze kinderen uit eten.Verder hebben we niemand erbij. Is dit egoistisch van ons?Zijn er meer stellen die stiekem getrouwd zijn?Hoe waren de reacties?
dinsdag 22 april 2008 om 12:22
Er is wel een verschil tussen in het geheim trouwen en het klein houden.
Er wordt hier steeds gezegd, doe het zoals jij wilt en wie teleurgesteld is, pech.
Ik vind dat met ouders toch wel iets anders liggen. Kan me voorstellen dat je niet het halve dorp en je achternichtjes e.d. wilt uitnodigen. Maar als je een goede band met je ouders hebt dan zou ik ze echt niet buiten willen sluiten van mijn huwelijk.
Het is nog iets anders als je vantevoren aankondigt dat je echt met zijn 2en wilt trouwen en daarna een feest geeft. Maar stiekem trouwen en dan een kil kaartje sturen?
Dat kan echt niet, vind ik. Natuurlijk het is je eigen huwelijk maar je bent niet alleen op de wereld.
Dit bedoel ik in zijn algemeenheid, niet zozeer naar vrouwtjelief.
Mijn tante is stiekem getrouwd in het buitenland en daar kreeg mijn oma weken later een brief over ( was nog in de tijd zonder email!). Mijn oma is nu over de 90 en daar zit nog altijd oud zeer. Als ik ooit trouw dan zou ik het wel klein houden, alleen de mensen die echt belangrijk voor me zijn. Maar echt niet zonder mijn vader en zussen ( moeder is helaas overleden)
Er wordt hier steeds gezegd, doe het zoals jij wilt en wie teleurgesteld is, pech.
Ik vind dat met ouders toch wel iets anders liggen. Kan me voorstellen dat je niet het halve dorp en je achternichtjes e.d. wilt uitnodigen. Maar als je een goede band met je ouders hebt dan zou ik ze echt niet buiten willen sluiten van mijn huwelijk.
Het is nog iets anders als je vantevoren aankondigt dat je echt met zijn 2en wilt trouwen en daarna een feest geeft. Maar stiekem trouwen en dan een kil kaartje sturen?
Dat kan echt niet, vind ik. Natuurlijk het is je eigen huwelijk maar je bent niet alleen op de wereld.
Dit bedoel ik in zijn algemeenheid, niet zozeer naar vrouwtjelief.
Mijn tante is stiekem getrouwd in het buitenland en daar kreeg mijn oma weken later een brief over ( was nog in de tijd zonder email!). Mijn oma is nu over de 90 en daar zit nog altijd oud zeer. Als ik ooit trouw dan zou ik het wel klein houden, alleen de mensen die echt belangrijk voor me zijn. Maar echt niet zonder mijn vader en zussen ( moeder is helaas overleden)
dinsdag 22 april 2008 om 12:29
Zou echt niet in me opkomen om stiekem te trouwen... ik wil juist mijn familie en geliefden bij zoiets heuglijks in mn buurt hebben! Daarnaast zou ik velen (met name mn ouders) ontzettend teleurstellen als ik stiemen zou trouwen, dus nee, ik zou het nooooit doen.
Maar als jullie je er goed bij voelen, doe je het toch? Ik kan me voorstellen dat je mensen teleurstelt, maar als je daar weinig waarde aan hecht, tja..... Tis jullie leven, jullie keuze, jullie huwelijk.
Maar als jullie je er goed bij voelen, doe je het toch? Ik kan me voorstellen dat je mensen teleurstelt, maar als je daar weinig waarde aan hecht, tja..... Tis jullie leven, jullie keuze, jullie huwelijk.
woensdag 23 april 2008 om 08:48
Een van mijn beste vriendinnen is stiekem getrouwd en stuurde een e-mail vanuit het buitenland met deze mededeling en een paar foto's. Ik wist van niks. Zij hadden ook zoiets; we willen het met zijn 2-en doen (prima natuurlijk!) en ze hadden geen zin in gezeur hierover. Vandaar de geheimhouding. En over dat laatste deel ben ik toch wel boos/teleurgesteld geweest.
Zij heeft een paar moeilijke jaren achter de rug gehad. En ik ben er natuurlijk voor haar geweest. Ze heeft zelfs even bij me in huis gewoond wat echt niet altidj makkelijk was.
Urenlange zware gesprekken gevoerd tot diep in de nacht omdat ze dat zo nodig had terwijl ik wel weer moest werken de volgende dag, haar elke keer proberen uit haar depressies te trekken... Nou goed, je snapt 'um
En dan eindelijk gaat het weer goed met haar, is ze weer gelukkig en gebuerd er iets positiefs...en dan gaat ze het geheim houden want ze wil geen gezeik aan haar hoofd! ik vond het zo'n onderschatting van mij als vriendin. Ik heb het als kwetsend ervaren.
En ik kan me voorstellen dat je ouders dat ook hebben. Misschien jou ook bijgestaan is moeilijke tijden etc en bij iets moois in je leven ga je het stiekem doen. Dat je ze er niet bij wilt hebben snap ik. Maar meld het vantevoren. Leg uit waarom het fijn met zijn 2-en wil doen maar sluit ze niet zo kil buiten.
Dat zou ik tenminste doen.
Zij heeft een paar moeilijke jaren achter de rug gehad. En ik ben er natuurlijk voor haar geweest. Ze heeft zelfs even bij me in huis gewoond wat echt niet altidj makkelijk was.
Urenlange zware gesprekken gevoerd tot diep in de nacht omdat ze dat zo nodig had terwijl ik wel weer moest werken de volgende dag, haar elke keer proberen uit haar depressies te trekken... Nou goed, je snapt 'um
En dan eindelijk gaat het weer goed met haar, is ze weer gelukkig en gebuerd er iets positiefs...en dan gaat ze het geheim houden want ze wil geen gezeik aan haar hoofd! ik vond het zo'n onderschatting van mij als vriendin. Ik heb het als kwetsend ervaren.
En ik kan me voorstellen dat je ouders dat ook hebben. Misschien jou ook bijgestaan is moeilijke tijden etc en bij iets moois in je leven ga je het stiekem doen. Dat je ze er niet bij wilt hebben snap ik. Maar meld het vantevoren. Leg uit waarom het fijn met zijn 2-en wil doen maar sluit ze niet zo kil buiten.
Dat zou ik tenminste doen.
vrijdag 25 april 2008 om 20:46
Noekie, wij dus ook stiekem getrouwd. En we hebben van dichtbij gezien dat een ander stel, dat dit ook zo wilde doen, uiteindelijk toch een traditionele bruiloft heeft gehad... juist door alle bemoeienissen. En nee, niet iedereen zal zich er mee bemoeien, zoals jij dat niet zou doen, maar je houdt het of helemaal geheim of je vertelt het iedereen, je gaat niet selecteren wie je het wel en niet verteld, dat kun je niet verantwoorden.
Wij hebben er daarom voor gekozen het geheim te houden, want je kunt nog zo zeggen dat je je poot stijf houdt en het op jouw manier wil, maar sommige mensen kunnen dusdanig op je gevoel werken en inpraten... Zo erg dat dat andere stel bijna geen keus meer had dan overstag te gaan.
Afgezien van mijn schoonmoeder heeft iedereen onze keuze overigens gerespecteerd en was iedereen gewoon blij voor ons, we hebben er een heel leuk feestje van gemaakt toen we terugwaren. De reacties waren echt allemaal superleuk!
En ach, mijn schoonmoeder kan de hik krijgen (mijn man is helemaal klaar met haar), die was toch wel boos geweest, puur en alleen omdat ze had willen janken in de kerk (haar letterlijke woorden!) terwijl wij allebei pertinent niet voor de kerk willen trouwen. Alles (niet alleen wat betreft ons huwelijk) moet altijd op haar manier en zo niet, dan wordt ze boos. En voor dat soort gedrag waren we niet van plan onze droom niet opgeven. Hadden we het verteld en ons vervolgens continu moeten verdedigen voor deze keuze, dan was de voorpret er helemaal afgeweest, dat weet ik zeker. En dat is toch de helft van de fun...
Wij hebben er daarom voor gekozen het geheim te houden, want je kunt nog zo zeggen dat je je poot stijf houdt en het op jouw manier wil, maar sommige mensen kunnen dusdanig op je gevoel werken en inpraten... Zo erg dat dat andere stel bijna geen keus meer had dan overstag te gaan.
Afgezien van mijn schoonmoeder heeft iedereen onze keuze overigens gerespecteerd en was iedereen gewoon blij voor ons, we hebben er een heel leuk feestje van gemaakt toen we terugwaren. De reacties waren echt allemaal superleuk!
En ach, mijn schoonmoeder kan de hik krijgen (mijn man is helemaal klaar met haar), die was toch wel boos geweest, puur en alleen omdat ze had willen janken in de kerk (haar letterlijke woorden!) terwijl wij allebei pertinent niet voor de kerk willen trouwen. Alles (niet alleen wat betreft ons huwelijk) moet altijd op haar manier en zo niet, dan wordt ze boos. En voor dat soort gedrag waren we niet van plan onze droom niet opgeven. Hadden we het verteld en ons vervolgens continu moeten verdedigen voor deze keuze, dan was de voorpret er helemaal afgeweest, dat weet ik zeker. En dat is toch de helft van de fun...
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
zondag 27 april 2008 om 15:20
hallo,wij zijn ook stiekum getrouwd .
16 december 2006 hebben wij elkaar leren kennen via een datingsite.
10 april 2007 zijn wij in het geniep getrouwd,niemand wist ervan,zelfs de kinderen niet.
in mei met mijn 50e verjaardag hebben we heel de familie uitgenodigd voor een etentje en toen bekend gemaakt dat wij getrouwd waren.
dat werd niet in dank afgenomen (omdat zij het te snel vonden gaan)) maar later heeft toch bijna iedereen het geaccepteerd toen ze zagen dat het heel goed gaat.
wij zijn nog steeds heel gelukkig getrouwd.
groetjes
16 december 2006 hebben wij elkaar leren kennen via een datingsite.
10 april 2007 zijn wij in het geniep getrouwd,niemand wist ervan,zelfs de kinderen niet.
in mei met mijn 50e verjaardag hebben we heel de familie uitgenodigd voor een etentje en toen bekend gemaakt dat wij getrouwd waren.
dat werd niet in dank afgenomen (omdat zij het te snel vonden gaan)) maar later heeft toch bijna iedereen het geaccepteerd toen ze zagen dat het heel goed gaat.
wij zijn nog steeds heel gelukkig getrouwd.
groetjes
zondag 27 april 2008 om 23:57
Mijn man en ik zijn ook alleen met onze twee beste vrienden als getuigen getrouwd.
Wel hebben we het vooraf kenbaar gemaakt aan onze familie, die er niet blij mee was, ze wilden erbij zijn.
Dat wilden wij niet, ik weiger me over te geven aan die poppenkast.
Alsof je hele relatie om dat jawoord draait, ik vind het bijna een belediging. Voor ons zegt het helemaal niets over onze al jarenlange relatie, het is geen bezegeling ofzo want wij hadden allang voor elkaar gekozen dus er hoefde niets gevierd te worden.
Als we onze naaste familie wel hadden gevraagd, alleen om hun gevoelens te besparen, hadden we er tóch weer misplaatste betekenis aan gegeven.
Omdat wij heel duidelijk hebben aangegeven dat het voor ons écht niets betekent, is iedereen snel bijgedraaid.
Wel hebben we het vooraf kenbaar gemaakt aan onze familie, die er niet blij mee was, ze wilden erbij zijn.
Dat wilden wij niet, ik weiger me over te geven aan die poppenkast.
Alsof je hele relatie om dat jawoord draait, ik vind het bijna een belediging. Voor ons zegt het helemaal niets over onze al jarenlange relatie, het is geen bezegeling ofzo want wij hadden allang voor elkaar gekozen dus er hoefde niets gevierd te worden.
Als we onze naaste familie wel hadden gevraagd, alleen om hun gevoelens te besparen, hadden we er tóch weer misplaatste betekenis aan gegeven.
Omdat wij heel duidelijk hebben aangegeven dat het voor ons écht niets betekent, is iedereen snel bijgedraaid.
het is hier binnen beter dan buiten
maandag 28 april 2008 om 00:12
Ik kan me voorstellen dat je er geen groot feest van wilt maken, maar stiekem trouwen, vind ik wel erg raar. Doet me denken aan 2 verliefde pubers die stiekem gaan trouwen maar paps en mams mogen van niets weten.
Ik weet niet de precies welke reden je hiervoor hebt, maar ik zou er toch nog eens goed over nadenken, Want als jullie kinderen zich al voor het huwelijk verspreken? Waarom niet gewoon met ouders, scheelt een hele hoop gezeur, want ik denk inderdaad dat ze zich behoorlijk buitengesloten zullen voelen. Zijn ze het niet met jullie trouwplannen eens? nou en.. ze zijn tenminste op de hoogte. Vind een kaartje achteraf zo raar.. Naar vrienden en familie kan ik me voorstellen, maar je eigen ouders?? k weet het niet.. Maar ik weet natuurlijk ook niet hoe jullie relatie met je ouders is.
Toch vind ik het feit dat je hier een topic over opent een punt om er toch nog eens extra over na te denken.
Ik weet niet de precies welke reden je hiervoor hebt, maar ik zou er toch nog eens goed over nadenken, Want als jullie kinderen zich al voor het huwelijk verspreken? Waarom niet gewoon met ouders, scheelt een hele hoop gezeur, want ik denk inderdaad dat ze zich behoorlijk buitengesloten zullen voelen. Zijn ze het niet met jullie trouwplannen eens? nou en.. ze zijn tenminste op de hoogte. Vind een kaartje achteraf zo raar.. Naar vrienden en familie kan ik me voorstellen, maar je eigen ouders?? k weet het niet.. Maar ik weet natuurlijk ook niet hoe jullie relatie met je ouders is.
Toch vind ik het feit dat je hier een topic over opent een punt om er toch nog eens extra over na te denken.
maandag 28 april 2008 om 10:55
Van ouders, kinderen, broers, zussen of je állerbeste vriend(in) vind ik het lullig als ze stiekem trouwen.
Vertel het me desnoods één dag vantevoren, of doe het ergens ver weg en dat we niet precies weten waar, en vertel erbij dat je geen poespas wilt, maar vertél het wel.
Wat zijn familiebanden nog waard als je je ouders niet eens mogen weten dat je gaat trouwen? Ik vind het ongelooflijk kil om dat te doen. Als je verder een redelijk goeie verstandhouding met ze hebt vind ik dat je dat eigenlijk niet kunt maken.
Ik had trouwens ook zo'n allerbeste vriend die rond zijn relatiecrisis en scheiding me altijd wist te vinden, hier kwam uithuilen, logeren en weet ik veel wat niet, en toen er góed nieuws te vertellen was hoorde ik ineens niks. Bah.
Vertel het me desnoods één dag vantevoren, of doe het ergens ver weg en dat we niet precies weten waar, en vertel erbij dat je geen poespas wilt, maar vertél het wel.
Wat zijn familiebanden nog waard als je je ouders niet eens mogen weten dat je gaat trouwen? Ik vind het ongelooflijk kil om dat te doen. Als je verder een redelijk goeie verstandhouding met ze hebt vind ik dat je dat eigenlijk niet kunt maken.
Ik had trouwens ook zo'n allerbeste vriend die rond zijn relatiecrisis en scheiding me altijd wist te vinden, hier kwam uithuilen, logeren en weet ik veel wat niet, en toen er góed nieuws te vertellen was hoorde ik ineens niks. Bah.
vrijdag 19 december 2008 om 10:15
Hallo allemaal,
Ik ben op zoek naar ervaringsverhalen over stiekem trouwen. Zouden vrouwtjelief en anderen die dit hebben meegemaakt mij een mail willen sturen? Dan leg ik uit hoe en wat.
Alvast bedankt!
Groetjes,
Denise (denise@frissezin.nl)
Ik ben op zoek naar ervaringsverhalen over stiekem trouwen. Zouden vrouwtjelief en anderen die dit hebben meegemaakt mij een mail willen sturen? Dan leg ik uit hoe en wat.
Alvast bedankt!
Groetjes,
Denise (denise@frissezin.nl)
