Thuis
alle pijlers
Viva kattenvraagbaak deel 6
vrijdag 5 december 2008 om 19:23
Hoi Kachel, als jullie allebei graag een kat willen dan zou ik het zeker doen. Je moet er natuurlijk wel rekening mee houden dat het een oudere kat is dus zal hij sneller dood gaan, wat natuurlijk verdrietig is. Maar dat kan ook nog jaren duren. Een oudere kat kan zich best aanpassen aan een nieuwe situatie en nieuwe baasjes. Zeker omdat jullie geen andere katten hebben en er dus geen ruzies en acceptatieproblemen zullen zijn met andere katten. Als de kat bv dementerend is zou het anders zijn omdat dan de overgang wel te groot kan zijn.
Het hoeft helemaal niet dat een oudere kat onzindelijk wordt. Als dit gebeurt is er vaak een medische aanleiding voor en kun je daar iets aan doen. Dus je kunt nog best jaren plezier hebben van de kat. En wat zou het alternatief zijn? Een asiel. Dat is voor zo;n oud dier helemaal een slechte plek.
Het hoeft helemaal niet dat een oudere kat onzindelijk wordt. Als dit gebeurt is er vaak een medische aanleiding voor en kun je daar iets aan doen. Dus je kunt nog best jaren plezier hebben van de kat. En wat zou het alternatief zijn? Een asiel. Dat is voor zo;n oud dier helemaal een slechte plek.
vrijdag 5 december 2008 om 19:32
Ik heb een vraagje. Wij hebben 2 poezen, die zusjes zijn. Vorige maand hebben we poes 1 laten steriliseren, en dit ging allemaal prima. Nu hebben we vandaag poes 2 laten steriliseren, maar poes 1 is de hele tijd aan het grommen en blazen tegen poes 1. En ik vind haar al zo zielig! (zij zichzelf ook ).
Wat kan ik doen om te zorgen dat poes 1 poes 2 weer lief gaat vinden?
Wat kan ik doen om te zorgen dat poes 1 poes 2 weer lief gaat vinden?
dinsdag 9 december 2008 om 09:52
Ik moet eerlijk bekennen dat de liefde voor mij kat met de dag minder wordt. Het enige waar ik nog bang voor was, was mn dochter. Bang dat zij de kat zou missen als ie naar d poezenboot vertrekt. Maar vanmorgen schrok ze zó ontzettend toen hij weer eens aan de slaapkamerdeur stond te krabben omdat ie er in wilde, dat die angst van mij nu ook voorbij is.
maandag 22 december 2008 om 09:37
quote:Ligeia schreef op 01 december 2008 @ 10:22:
Zijn de knuffels misschien op?
Niet vervelend bedoeld, overigens, maar katten kunnen nogal aandachtsgeil zijn, haha! Wij hebben ook eentje die de hele dag door kan miauwen als hij vindt dat hij nog niet aan zijn knuffel-max zit. Verder moet je gewoon terugmiauwen...
Haha, dat doen wij ook altijd. Ik heb er ook 1 die er niet tegen kan als je een deur dicht doet (bv als je naar de wc gaat en hij dus weet dat jij aan de andere kant zit). Dan krapt hij aan de deur en miauwt heel hard. Als je de deur open doet en hem een aai geeft is het weer goed.
Mijn lieve knuffelpoes (die helaas overleden is ) mauwde ook altijd heel erg had om aandacht. Die wilde het liefst de hele dag geaaid worden en eiste de aandacht gewoon op door telkens op schoot te springen en met zijn pootjes tegen je been op te gaan staan als je aan het eten koken was .
Zijn de knuffels misschien op?
Niet vervelend bedoeld, overigens, maar katten kunnen nogal aandachtsgeil zijn, haha! Wij hebben ook eentje die de hele dag door kan miauwen als hij vindt dat hij nog niet aan zijn knuffel-max zit. Verder moet je gewoon terugmiauwen...Haha, dat doen wij ook altijd. Ik heb er ook 1 die er niet tegen kan als je een deur dicht doet (bv als je naar de wc gaat en hij dus weet dat jij aan de andere kant zit). Dan krapt hij aan de deur en miauwt heel hard. Als je de deur open doet en hem een aai geeft is het weer goed.
Mijn lieve knuffelpoes (die helaas overleden is ) mauwde ook altijd heel erg had om aandacht. Die wilde het liefst de hele dag geaaid worden en eiste de aandacht gewoon op door telkens op schoot te springen en met zijn pootjes tegen je been op te gaan staan als je aan het eten koken was .
maandag 22 december 2008 om 12:49
Hier nog een kattenvraag:
Onze poes is de laatste tijd erg dik geworden. Ze is gesteriliseerd en daarna in een paar maanden erg aangekomen, ziet er nu uit alsof ze zwanger is.
We hebben al even gekeken naar dieetvoeding, maar de voeding die we zagen was nogal prijzig.
Hebben jullie tips voor betaalbare dieetvoeding? Merken, winkels, e.d.?
Onze poes is de laatste tijd erg dik geworden. Ze is gesteriliseerd en daarna in een paar maanden erg aangekomen, ziet er nu uit alsof ze zwanger is.
We hebben al even gekeken naar dieetvoeding, maar de voeding die we zagen was nogal prijzig.
Hebben jullie tips voor betaalbare dieetvoeding? Merken, winkels, e.d.?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 23 december 2008 om 12:18
Ok even een snel vraagje tussendoor:
Onze jongste poes (nog geen jaar oud) heeft net behoorlijk wat overgegeven, het lijken wel gewoon onverteerde brokjes, weinig tot geen vocht, beetje slijm er alleen bij. Is er iets wat ik kan doen om haar te helpen? Ze krijgt altijd hetzelfde voer, heeft niks anders gegeten ook.
Onze jongste poes (nog geen jaar oud) heeft net behoorlijk wat overgegeven, het lijken wel gewoon onverteerde brokjes, weinig tot geen vocht, beetje slijm er alleen bij. Is er iets wat ik kan doen om haar te helpen? Ze krijgt altijd hetzelfde voer, heeft niks anders gegeten ook.
vrijdag 2 januari 2009 om 12:59
Een tijdje terug had ik geschreven over mijn 15 jaar oude kater die zo af en toe wat kleine probleempjes met z'n tandvlees had, maar verder een fit oud beestje was. Type prater, hondje, aanhankelijk, wel steeds een beetje chagrijniger, maar dat hoort een beetje bij de leeftijd.
Vorige week at hij weer een paar dagen geen brokjes, wel vlees. We waren maar vast weer gestart met een antibioticakuurtje, en wilden dinsdagmiddag nieuwe pilletjes halen. Dinsdagochtend nog trots verteld aan een buurman dat hij het voor zijn leeftijd nog zo goed deed. Tot hij op een stoel ineens heel raar paniekerig ging mauwen, en van de stoel afviel... hij verkrampte helemaal. We zijn als een gek naar de dierenarts gegaan. Conclusie: ernstige bloedarmoede, hoogstwaarschijnlijk door kwaadaardige tumoren, waarvan er sowieso één in zijn bekje zat. Hij had nog een paar dagen tot een paar weken... We hebben hem mee naar huis genomen om te beslissen of het die dag of de dag erna (dag voor kerst) zou gaan worden, we wilden hem geen pijn laten lijden (zeker niet met kerst, 4 dagen achter elkaar geen dierenarts = geen optie). Thuis kwam hij na een tijdje alleen liggen, bij mij op schoot gekropen, waar hij weer zo'n aanval kreeg... zo naar.... Uiteindelijk heeft hij diezelfde dag om 12 uur een spuitje gekregen, en hebben we een mooi plekje voor hem in de tuin gezocht.
Zo gek, om half negen was het nog gewoon onze vertrouwde kat, 3,5 uur later was hij dood. En nu is het heel stil in huis.
Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt.
Vorige week at hij weer een paar dagen geen brokjes, wel vlees. We waren maar vast weer gestart met een antibioticakuurtje, en wilden dinsdagmiddag nieuwe pilletjes halen. Dinsdagochtend nog trots verteld aan een buurman dat hij het voor zijn leeftijd nog zo goed deed. Tot hij op een stoel ineens heel raar paniekerig ging mauwen, en van de stoel afviel... hij verkrampte helemaal. We zijn als een gek naar de dierenarts gegaan. Conclusie: ernstige bloedarmoede, hoogstwaarschijnlijk door kwaadaardige tumoren, waarvan er sowieso één in zijn bekje zat. Hij had nog een paar dagen tot een paar weken... We hebben hem mee naar huis genomen om te beslissen of het die dag of de dag erna (dag voor kerst) zou gaan worden, we wilden hem geen pijn laten lijden (zeker niet met kerst, 4 dagen achter elkaar geen dierenarts = geen optie). Thuis kwam hij na een tijdje alleen liggen, bij mij op schoot gekropen, waar hij weer zo'n aanval kreeg... zo naar.... Uiteindelijk heeft hij diezelfde dag om 12 uur een spuitje gekregen, en hebben we een mooi plekje voor hem in de tuin gezocht.
Zo gek, om half negen was het nog gewoon onze vertrouwde kat, 3,5 uur later was hij dood. En nu is het heel stil in huis.
Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even kwijt.
vrijdag 2 januari 2009 om 19:45
vrijdag 2 januari 2009 om 20:46
zaterdag 3 januari 2009 om 02:23
Tuurlijk is het moeilijk Wen. Maar aan de andere kant zoals je het nu omschrijft, was het voor je kat dan toch een goed moment. Hij is 15 jaar oud geworden wat een hele mooie leeftijd is en hij heeft het bij jullie vast hartstikke goed gehad. Een superleventje. Dat is toch fijn om er zo aan terug te denken. Niet dat je er blij om bent dat dit gebeurd is maar ik kan me zo voorstellen dat het straks wel wat rust geeft dat je niet over je kat in hoeft te zitten als de baby er is.
maandag 5 januari 2009 om 14:41
Wij hebben half november een kat uit het asiel gehaald. Super lief beest, vraagt enorm om aandacht (met luid miauwen als gevolg, het lijkt soms wel een baby! Vooral leuk op zaterdag en zondag ochtend om 7 uur...) en drinkt het liefst alles wat NIET in haar bakje zit (wc-pot, gootsteen, natte badkamervloer, ze zit overal als je even een deur open doet). In het begin schoof ze haar drinkbakje de hele keuken door (eten laat ze staan) met waterballetten tot gevolg. Dit is nu door vastplakken en klemmen opgelost. Kortom, ze heeft zo haar rare karaktertrekken.
Nu zijn we echter toe aan de volgende stap: naar buiten. Ze was super nieuwsgierig in het begin, maar zo gauw je de deur achter haar dicht doet raakt ze totaal in paniek. Iedereen zei je moet gewoon wat harder zijn: deur dicht en tien minuten buiten laten. Maar mevrouw hing na 42 seconden (!) met vier pootjes aan de deurknop. Ik heb d'r weer binnen gelaten. Ze zit wel telkens voor het raam, krabt aan de deur, nageltjes in de kit van het raam. Maar echt naar buiten vindt ze dus doodeng. Nou is het prima als het een binnenkat is, al hoopte ik dat ik die kattenbak op een gegeven moment kon wegdoen... Maar ik zou willen weten of jullie denken / weten of dit blijvend is? Misschien weten jullie of dit normaal gedrag is? Of zou ze gewoon van de zomer als de deur openblijft wel kunnen wennen?
Nu zijn we echter toe aan de volgende stap: naar buiten. Ze was super nieuwsgierig in het begin, maar zo gauw je de deur achter haar dicht doet raakt ze totaal in paniek. Iedereen zei je moet gewoon wat harder zijn: deur dicht en tien minuten buiten laten. Maar mevrouw hing na 42 seconden (!) met vier pootjes aan de deurknop. Ik heb d'r weer binnen gelaten. Ze zit wel telkens voor het raam, krabt aan de deur, nageltjes in de kit van het raam. Maar echt naar buiten vindt ze dus doodeng. Nou is het prima als het een binnenkat is, al hoopte ik dat ik die kattenbak op een gegeven moment kon wegdoen... Maar ik zou willen weten of jullie denken / weten of dit blijvend is? Misschien weten jullie of dit normaal gedrag is? Of zou ze gewoon van de zomer als de deur openblijft wel kunnen wennen?
maandag 5 januari 2009 om 19:28
Waarom moet ze nu naar buiten?
Ik zou daar nu niet aan beginnen, zeker niet als ze bang is. Het is hartje winter bovendien. Als er iets fout gaat en ze schrikt en loopt weg zit ze buiten in die kou.
Waarom dwingen als ze niet wil. Laat haar lekker binnen. Van de zomer als het beter weer is staat de deur open en kan ze op haar gemak naar buiten en weer naar binnen en dan zul je zien dat ze buitenleven echt wel gaat waarderen. En zo niet, ook goed toch. Er zijn genoeg mensen die hun kat liever binnen houden. Trouwens, ik zit nu ook liever binnen dan buiten! Zelfs mijn katten, die toch graag naar buiten gaan vinden het nu beter bij de kachel.
Ik zou daar nu niet aan beginnen, zeker niet als ze bang is. Het is hartje winter bovendien. Als er iets fout gaat en ze schrikt en loopt weg zit ze buiten in die kou.
Waarom dwingen als ze niet wil. Laat haar lekker binnen. Van de zomer als het beter weer is staat de deur open en kan ze op haar gemak naar buiten en weer naar binnen en dan zul je zien dat ze buitenleven echt wel gaat waarderen. En zo niet, ook goed toch. Er zijn genoeg mensen die hun kat liever binnen houden. Trouwens, ik zit nu ook liever binnen dan buiten! Zelfs mijn katten, die toch graag naar buiten gaan vinden het nu beter bij de kachel.
dinsdag 6 januari 2009 om 20:10
Volgens mij is dat kateigen Ingmagh, nieuwsgierigheid. Mijn katten blijven binnen, maar zij houden ook niet van dichte deuren. Het is niet eens zo dat ze een andere kamer in willen, ze willen gewoon alle kanten op kunnen. Ik denk dat het in jouw geval dus het beste is als je gewoon de deur open laat staan of dat je kiest voor een kattenluikje. Is dat een mogelijkheid?
woensdag 7 januari 2009 om 09:14
hihi, kattenluikje vind ik echt enorm lelijk... Maar ik zat er wel al aan te denken. Ze moet eerst maar even geduld hebben tot het voorjaar, kijken we wel even wat ze ervan vindt en dan overwegen we het luikje gewoon weer. Ben blij dat er in ieder geval herkenning is. Je moet de woonkamer deur eens dicht doen als mevrouw ligt te slapen op de bank ofzo. Alsof er een alarm opzit, rent ze meteen naar de deur om eraan te krabben: er is geen uitweg meer voor als het nodig is, maar MEEEEN, je slaapt!
stomme beesten
stomme beesten
woensdag 7 januari 2009 om 09:46
Wat vinden jullie:
Ik hou ontzettend van katten. Echt, ik ben er dol op. Als kind heb ik er twee gehad maar die zijn bij mijn ouders gebleven en inmiddels gestorven. Ik ben altijd al vreselijk allergisch geweest voor katten, en soms had ik er thuis ook bij vlagen last van, maar omdat ik altijd 'in de katten zat' en ik er een soort van gewend aan raakte, overheersde het niet. Daarnaast waren het oudere katten, dat scheelde ook, want bij kittens word de allergie alleen maar erger. Met erge allergie bedoel ik dan ook echt erg hè.. de hele dag niezen en jeuk aan mijn ogen, flatsen van uitslag op mijn lichaam, etc. etc. Het belemmert dan echt mijn dagelijkse dingen.
Nu komt het dus.. ik zou desondanks de allergie ZOOO graag twee kittens willen!! Ik heb het er zelfs voor over om elke dag een anti allergie pilletje te slikken, want dat werkt super goed. Ik heb dan helemaal geen klachten meer. Sinds twee maanden woon ik samen met mijn kids in mijn nieuwe huis na het verbreken van mijn relatie. 's Avonds zit ik alleen op de bank, en dat is niet altijd gezellig. Ik wil echt zó graag twee gezellige katjes, het liefst uit één nest. Broer en zus ofzo. Ik heb altijd al katten gewild, maar mijn ex houdt absoluut niet van katten, dus dat was geen optie. Nu ik eenmaal weer alleen ben, denk ik er weer elke dag aan. Ik wil het echt graag! Ik heb een groot huis met een tuin en een soort bijkeuken waar de kattenbak (uit het zicht) kan staan, dus ruimte genoeg. Mijn kinderen zullen het ook harstikke leuk vinden.
Tja, zou je zeggen, dan doe je het toch gewoon! Alleen het punt is, dat iedereen het me steeds af raad in mijn omgeving.. Mijn naaste familie vooral. Die vinden dat ik het al zwaar genoeg heb, de zorg voor twee kinderen alleen, toch aardig wat stress achter de rug en twee katjes erbij wordt een zorg extra. Daarnaast al die haren, en vooral mijn allergie. Ze vinden het van de zotte dat ik pillen wil ga slikken voor de katten. Ook het zoeken naar een katten oppas als ik weg ga op vakantie vinden ze een goed tegenargument. Ik ben het op zich echt wel met ze eens allemaal, daarom zet ik het niet door.. maar toch, ik kan het niet van me afzetten. Het lijkt me zo vreselijk leuk, lief en gezellig!!
Nu ik dat topic heb gelezen over die adoptiekat en daadwerkelijk ook een kat het geadopteerd, wil ik het alleen nog meer!
Wat vinden jullie, doen of niet doen??
Ik hou ontzettend van katten. Echt, ik ben er dol op. Als kind heb ik er twee gehad maar die zijn bij mijn ouders gebleven en inmiddels gestorven. Ik ben altijd al vreselijk allergisch geweest voor katten, en soms had ik er thuis ook bij vlagen last van, maar omdat ik altijd 'in de katten zat' en ik er een soort van gewend aan raakte, overheersde het niet. Daarnaast waren het oudere katten, dat scheelde ook, want bij kittens word de allergie alleen maar erger. Met erge allergie bedoel ik dan ook echt erg hè.. de hele dag niezen en jeuk aan mijn ogen, flatsen van uitslag op mijn lichaam, etc. etc. Het belemmert dan echt mijn dagelijkse dingen.
Nu komt het dus.. ik zou desondanks de allergie ZOOO graag twee kittens willen!! Ik heb het er zelfs voor over om elke dag een anti allergie pilletje te slikken, want dat werkt super goed. Ik heb dan helemaal geen klachten meer. Sinds twee maanden woon ik samen met mijn kids in mijn nieuwe huis na het verbreken van mijn relatie. 's Avonds zit ik alleen op de bank, en dat is niet altijd gezellig. Ik wil echt zó graag twee gezellige katjes, het liefst uit één nest. Broer en zus ofzo. Ik heb altijd al katten gewild, maar mijn ex houdt absoluut niet van katten, dus dat was geen optie. Nu ik eenmaal weer alleen ben, denk ik er weer elke dag aan. Ik wil het echt graag! Ik heb een groot huis met een tuin en een soort bijkeuken waar de kattenbak (uit het zicht) kan staan, dus ruimte genoeg. Mijn kinderen zullen het ook harstikke leuk vinden.
Tja, zou je zeggen, dan doe je het toch gewoon! Alleen het punt is, dat iedereen het me steeds af raad in mijn omgeving.. Mijn naaste familie vooral. Die vinden dat ik het al zwaar genoeg heb, de zorg voor twee kinderen alleen, toch aardig wat stress achter de rug en twee katjes erbij wordt een zorg extra. Daarnaast al die haren, en vooral mijn allergie. Ze vinden het van de zotte dat ik pillen wil ga slikken voor de katten. Ook het zoeken naar een katten oppas als ik weg ga op vakantie vinden ze een goed tegenargument. Ik ben het op zich echt wel met ze eens allemaal, daarom zet ik het niet door.. maar toch, ik kan het niet van me afzetten. Het lijkt me zo vreselijk leuk, lief en gezellig!!
Nu ik dat topic heb gelezen over die adoptiekat en daadwerkelijk ook een kat het geadopteerd, wil ik het alleen nog meer!
Wat vinden jullie, doen of niet doen??
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
