Hij is weg....

Hoi Sara, wat een ontzettende rotsituatie voor je joh, zo plotseling en dan ook nog die feestdagen. Maar hou de eer aan jezelf meid, niet hem de hele tijd bellen. Daar gaat het in ieder geval niet goed van komen!

Kruip met een wijntje op de bank, lees een mooi boek, neem een warm bad, bezoek familie, vrienden. Kortom: zoek even afleiding en laat hem met rust! Jullie moeten sowieso allebei even tot jezelf komen, klinkt ook wel als een heel hevige relatie als je zegt dat hij altijd bij jou was.Waarschijnlijk heeft hij nu juist ruimte nodig dus je moet hem niet smsen of bellen. Laat het even bezinken.



Sterkte!

Lieve Sare, eerst even een knuffeltje...



Die jezelf geen pijn door hem steeds te bellen

Je krijgt toch elke keer hetzelfde antwoord.

Zorg goed voor jezelf, wees heel lief voor jezelf, verwen jezelf.



Ik weet het,je hoofd staat er helemaal niet naar op dit moment maar je moet even een andere focus zoeken.



Hij is je focus nu en JIJ moet je eigen focus worden.

Ook al gaat dat gepaard met heel veel tranen en verdriet.



Leg je telefoon in de auto (of op een andere ietwat moeilijk bereikbare plek) of beter nog, wis zijn nummer.



Iedereen heeft denk ik wel eens vreselijk liefdesverdriet gehad

Het enige wat helpt is tijd!

Het klinkt zo ontzettend lullig maar het gaat voorbij echt waar.



Prop jezelf helemaal vol met chocolade kransjes en kerstkrans, zet de verwarming lekker hoog en ga heel overdreven alle liedjes mee zitten zingen van de sound of music strakjes.



Sterkte meis

quote:Sara_28 schreef op 25 december 2008 @ 16:34:

Hallo allemaal,



Mijn vriend is bij me weg en ik weet me geen raad meer. Ben er helemaal ondersteboven van. Hebben jullie misschien tips hoe ik hier het beste mee kan omgaan?



Ik heb 1,5 jaar een relatie gehad met een super lieve en gevoelige jongen. Vorige week heeft hij zijn twijfels geuit en denkt dat het beter is om onze relatie te verbreken... Sindsdien is hij weg... zomaar ineens voor mij gevoel. Nu wilt hij niet meer met me verder en zegt dat dit het beste is voor ons allebei omdat het op lange termijn toch niet gaat werken omdat hij vindt dat we niet bij elkaar passen. Tijdens onze relatie hadden we de normale irritaties en ruzietjes verder hadden we het echt leuk en goed samen. Het laatste half jaar heeft hij bijna bij me gewoond. De nachten dat hij thuis heeft geslapen zijn op 1 hand te tellen. Ik hou zoveel van hem en onze levens zijn helemaal in elkaar verweven. Hij zegt dat hij ook veel pijn heeft maar dat dit toch het beste is. Ik blijf hem wanhopig bellen en uit mijn verdriet. Het is mijn allerbeste vriend en nu laat hij me vallen. Dat vind ik heel moeilijk om te begrijpen. Ik weet dat het beter is om hem niet meer te bellen maar soms voel ik me zo zwak... Ik ben wel gewoon gaan werken maar de nachten en ochtenden zijn verschrikkelijk. Dat geldt nu ook voor de kerstdagen (zou ik met hem en zijn familie vieren). Zijn er misschien mensen die ook zoiets hebben meegemaakt? Ik weet dat ik het moet loslaten maar dat is zooo moeilijk.



Hebben jullie ideeen hoe ik hier het beste en het snelste overheen kom? Ik weet het namelijk echt niet meer..........



Sara



Sara: bij mij is jouw verhaal één grote herkenning! Ik heb precies hetzelfde meegemaakt: lieve en gevoelige jongen, zeven maanden een relatie mee gehad, we waren al naar huizen aan het kijken en we waren zelfs al bezig met kinderen...

Ineens belde hij mij op om te zeggen dat hij ermee wilde stoppen, vond dat we niet genoeg bij elkaar pasten en we hadden steeds kleine meningsverschillen en ruzietjes (waar we steeds wel uitkwamen samen), kortom: ik moest maar gelukkig worden zonder hem zei hij...



En nu zit ik hier dus ook: thuis, alleen, zonder hem, zonder kerstdiner, zonder toekomst (lijkt het wel)...

Het vervelende is dat het leven gewoon doorgaat, ook al wil je de tijd terugdraaien of zelfs stilzetten soms of heel snel vooruit spoelen. Het vervelende is dat dat allemaal niet gaat, ik zal er doorheen moeten, net als jij...

Op dit moment zit ik in een rare fase, ik doe dingen waar ik op dat moment helemaal achter sta, ook om me maar ergens anders op te focussen, maar als ik die dingen dan heb gedaan, krijg ik er weer spijt van (het probleem wordt er nl. niet mee opgelost, het verdriet, maar alleen tijdelijk uitgesteld of naar de achtergrond gedrukt).

Zorg dat je wel afleiding hebt maar laat ook gewoon je verdriet toe, probeer gewoon alles te voelen, ook de moeilijke momenten. Je komt er echt wel weer uit, ook al lijkt het nu van niet...



Ik heb ook zoiets van: dat het maar héél snel 2 januari mag zijn...



Ik wens je heel veel sterkte toe, het doet mij in ieder geval goed dat er dus nog meer "lotgenoten" zijn in deze kersttijd...

ja er zijn meer mensen die dit meemaken...ben er ook 1 van...

ik kon de zwakte niet weerstaan en heb m gisteren gebeld...voel me nog rotter nu...ik moet verder met mijn leven...weet alleen niet hoe...

hij is weg...en ergens weet ik dat hij niet teurg komt...

al die jaren voor niks...

en dat net voor de feestdagen...



op het forum heb je denk ik veel lotgenootjes

voor jullie alle 3 een dikke knuff,kom op meiden.....hou vol!!!! ik weet hoe ut voelt.

ik probeer altijd te kijken naar anderen die ut nog slechter hebben....dat helpt mij goed.neem gewoon lekkere sjokolaatjes,wijntje of weetikwat en morgen weer nieuwe dag en nieuwe kansen.en al die andere morgens dr na ook!!!!

Hey meid,



Eerst en vooral een dikke !



Dit doet pijn, nu rond deze dagen nog wat extra natuurlijk. Zoek zoveel mogelijk afleiding, maar laat je verdriet ook toe. Heb het een hele tijd terug eens meegemaakt, ook net voor kerstmis en dacht dat ik doodging. Maar ben er nog steeds dus .

Probeer hem ook niet meer op te bellen, verwijder alles zodat je hem gewoonweg niet meer kunt contacteren, want zo maak je het voor jezelf nog moeilijker natuurlijk en drijf je hem nog verder weg, lees: gaat hij eens boos worden of dergelijke en dat kan je nu helemaal missen.



Praat erover met vrienden, familie, schrijf het hier desnoods van je af, alles zolang je hem maar niet meer contacteert. Als hij niet meer wilt, wilt hij helaas niet meer en hij kan jou ook niet troosten. Het moet echt gewoon slijten en dat lukt het beste als je geen contact meer hebt met hem.



Veel sterkte!

Hoi, nou, hartstikke veel sterkte allemaal. Ik moet er niet aan denken, weer single worden omdat mn vriend t niet meer zou zien zitten. Maar ja, wie weet hoe ik er over een tijdje voor zit, niemand heeft zekerheden...behalve de zekerheid dat je dood gaat. Houd jullie taai!!

komkom,beetje zielig mag je best zijn,maar het is vaker bewezen;meerdere grote liefdes in je leven zijn mogelijk.

zag laatst nog een rouwadvertentie

van een voor mij onbekende mvr:

stond vermeld als weduwe van

mr X,EN van mrY EN

levenspartner van mrZ.

daar was zelfs ik ff stil van.

wat heeft die mvr een liefde gekend....!!!!

mea woorden......kijk naar je zelf,leer je les hier uit

en ga verder...het leven is te mooi EN te kort

om zielig/zuur te blijven!!! knufff.

Knuffel voor jullie meiden! En voor Sara... ik weet het, je voelt het nu niet zo maar écht je komt erover heen. Kort geleden heeft mijn ex het uitgemaakt. Op dat moment dacht ik ook dat ik er nooit overheen zou komen, dat ik niet zonder hem zou kunnen. Maar nu 3 maanden later merk ik dat het al weer zoveel beter met me gaat. Tuurlijk voel ik me nog weleens rot, maar ook jij zal merken: de dalen worden steeds minder diep en korter. Zoals Summerdance al zei: geef het de tijd.



Voor nu: geef jezelf de tijd en ruimte om te voelen want het verdriet moet er toch uit, maar zoek ook de afleiding in de leuke dingen (en soms moet je je daar gewoon even toe zetten)



Sterkte!

Hey Sara,



allereerst heel veel liefs en een voor jou!

Over hoe je de tijd door kunt komen heb je al genoeg reacties gehad, dus ik beperk me even tot het feit dat hij je gister gebeld heeft. Wat hij doet is niet eerlijk... hij maakt het uit, doet je verdriet (en dat weet hij!) en vervolgens voelt hij zich schuldig en belt je om te vragen hoe het met je gaat. Dat doet hij zeer waarschijnlijk uit schuldgevoel. Het raakt jou natuurlijk dat je hem zo verdrietig hoort dus je zegt dat je het zelf ook moeilijk vindt, en gaat hem ook troosten enzo. Kortom, hij neemt een beslissing, doet jou verdriet, en zadelt je dan vervolgens ook nog op met zijn verdriet. Bovendien krijg je hier inderdaad weer hoop van en dat is al helemaal niet eerlijk!

Hoe moeilijk het ook is, ik zou echt proberen om hem een tijdje links te laten liggen. Als hij het moeilijk heeft gaat hij maar naar zijn vrienden, want het is niet eerlijk om jou daarmee op te zadelen.



Hou je sterk meis, en blijf bij je eigen gevoel. Je mag er wezen en je bent goed zoals je bent. Niemand is het waard dat je daar aan gaat twijfelen!

Weet je wat ik denk Sara.....ik denk dat hij een ander heeft. Niet zeker natuurlijk, maar het lijkt erop. Sterkte.

quote:petit1968 schreef op 26 december 2008 @ 20:06:

Weet je wat ik denk Sara.....ik denk dat hij een ander heeft. Niet zeker natuurlijk, maar het lijkt erop. Sterkte.Hoe dat zo?

Kun je echt zeker weten dat hij een ander heeft? Het zou kunnen ja....alleen zijn er ook nog zoveel anderen redenen te bedenken....gewoon twijfels, bindingsangst, identiteitscrisis, etc. etc. Ga alleen af op wat hij jou verteld want je kunt niet in zijn koppie kruipen. En trek je niet te veel aan wat andere mensen allemaal wel niet denken. Jij kent hem goed. En hij kent zichzelf uiteindelijk het beste. Maar blijf bij jezelf. Zulke dingetjes die hij sms zijn idd hoopgevend. Ga daar niet in mee, hoe schattig het msss ook klinkt. Laat hem maar met rust. Dat is het allerbeste wat je kunt doen. Hou de eer aan jezelf.

He Sara, Wat erg voor dat dit precies zo rond de 'feestdagen' overkomt. Ook ik was er helemaal ondersteboven van toen mijn vriend het uitmaakte. De eerste paar dagen kon ik alleen maar huilen en wilde ik geen moment alleen zijn. Dus zoek lieve vriendinnen op die een arm om je heen slaan en waar je je verdriet kwijt kan. Denk er niet aan dat hij misschien een ander heeft of wat dan ook, dat maakt het er niet makkelijker op. Leef gewoon per dag en zorg wel voor voldoende afleiding. Op gegeven moment merk je dat je op sommige momenten niet meer aan hem denkt en het weer leuk kan hebben. Helaas heeft dit wel even tijd nodig. Bel hem maar even niet en geef jezelf wat tijd! En geloof....dit gevoel gaat over!

quote:petit1968 schreef op 26 december 2008 @ 20:06:

Weet je wat ik denk Sara.....ik denk dat hij een ander heeft. Niet zeker natuurlijk, maar het lijkt erop. Sterkte. Hoezo lijkt het daarop? Ik zie niets in de posts van Sara waarvan ik denk, hmm hij zal wel een ander hebben.



Hij zegt toch gewoon dat hij geen toekomst in de relatie ziet. Dat is toch een goede reden om het uit te maken, of zie ik dat verkeerd?



Sara Vreselijk naar voor je meid. Zeker zo met deze dagen. Maar je komt er overheen. Het kost wat tijd, maar het komt goed. En weet je, vaak wordt je volgende relatie nog leuker dan degene die je al gehad hebt (dat is mijn ervaring dan). Dus huil lekker uit, ga wat leuks doen en met een tijdje gaat het echt stukken beter met je. Sterkte.

Liefdesverdriet is altijd kut. En nu met de feestdagen zal 't extra zwaar zijn.

Verbrandt zijn spullen die je nog hebt gevonden, daar knap je van op.

eet sjokolaaa..dat helpt echt !!

en geniet van je eigen huisje.....knap van je.

daar heb je geen man voor nodig!!!!!

denk eens aan anderen die in een rotrelatie zitten...

dan mag je blij zijn met wat je voor jezelf hebt.

ik zat 1ste kerstavond in mn uppie, in mn bed dvdtje te kijken,hond,wijntje en lekkere hapjes drbij en bedacht me dat het leven zo gek nog niet is...

Nogmaals een knuffel voor je Sara! Een zelfde moment zoals je hierboven beschrijft heb ik precies zo gehad. Maar echt meis, ik blijf het zeggen, het gaat echt over. Nu geloof je dat nog niet, maar straks zal je dat zelf ook gaan inzien. Door deze kutperiode moet je nu gewoon even heen, of je het nu wilt of niet. Kan me voorstellen dat het niet fijn is dat je ook juist nu vakantie hebt, werk biedt in dit soort situaties toch wel lekker veel afleiding. Maar probeer toch iets van je vrije dagen te maken. Laat jezelf lekker verwennen (sauna), spreek af met vriendinnen, maak een lekkere wandeling door het bos of over het strand etc. Je zult er niet altijd zin in hebben en je er dus toe moeten zetten, maar je zult zien dat het je achteraf wel goed doet.

Hoi sara, Helaas is er geen pil voor liefdesverdriet. Ik ben ook nog steeds op zoek naar een handleiding hoe om te gaan met liefdesverdriet, maar die heb ik nog niet kunnen vinden.

Vakantie is inderdaad niet het leukste om te hebben, maar probeer toch wat dingen af te spreken met je vriendinnen, op die manier gaat de vakantie sneller voorbij. En wat ze allemaal zeggen het wordt inderdaad wel minder. En wat je met een huilende vriend moet is toch loslaten, want het maakt het alleen maar moeilijker voor jou om het te verwerken en los te laten. Ik geef hier advies over hoe je het beste kan doen en zelf doe ik het niet. Maar daarom geef ik juist het advies en doe ook wel wat bij jou past.

Voor mij helpt het inderdaad om toch dingen af te spreken hoe moeilijk het ook is, maar huilen is ook heel fijn, want dat lucht ook op.

Sara ik wens je veel sterkte en vooral met deze feestdagen, maar over een paar dagen zijn we in 2009..