Kinderen
alle pijlers
Dochter van 4 eet geen groenten en vlees.Gaat het over?
maandag 29 december 2008 om 23:46
Ik maak me zorgen om mijn dochtertje van 4 jaar. Ze eet namelijk geen groenten en geen vlees. Ik krijg het er niet in, wat ik ook probeer. Het enige dat nog wel lukt is spaghetti bolognese waar ik dan rundergehakt in verwerk en verse tomaten. En ze eet graag een gerecht waarin rijst, komkommer, avocado en tomaat zit. Dan heb je het dus gehad wat groenten betreft.
Fruit lust ze gelukkig wel haast allemaal. Maar vlees krijg ik er niet in. Heel soms eet ze een klein stukje vis. Brood gaat wel erg goed. Ze eet bruin brood maar wil alleen zoet beleg als pindakaas en hagelslag. Ook niet echt fantastisch.
Uiteraard geef ik haar wel dagelijks een multivitamine tablet (met natuurlijke stoffen, van de tuinen) om toch alles binnen te krijgen. Maar gezond is het niet vrees ik. Hebben jullie ervaring en tips om hiermee om te gaan? Ik merk dat ik me vaak zo ongerust maak of ze wel alles binnenkrijgt.
Fruit lust ze gelukkig wel haast allemaal. Maar vlees krijg ik er niet in. Heel soms eet ze een klein stukje vis. Brood gaat wel erg goed. Ze eet bruin brood maar wil alleen zoet beleg als pindakaas en hagelslag. Ook niet echt fantastisch.
Uiteraard geef ik haar wel dagelijks een multivitamine tablet (met natuurlijke stoffen, van de tuinen) om toch alles binnen te krijgen. Maar gezond is het niet vrees ik. Hebben jullie ervaring en tips om hiermee om te gaan? Ik merk dat ik me vaak zo ongerust maak of ze wel alles binnenkrijgt.
dinsdag 30 december 2008 om 08:39
NoaLuna, eet je dochter wel zuivel en ei? Want heel eerlijk:op brood en fruit en rijst redt ze het niet.
Meisje-Klein heeft tot haar 2 1/2e heel slecht gegeten. Geen vlees, vis, noten, zuivel of ei. Maar weinig soorten groenten. Geen aardappelen. Was deels door een allergie ingegeven, deels door koppigheid. En hoewel ik me tien slagen in de rondte werkte om haar alle eiwitten, mineralen en vitaminen binnen te laten krijgen, dat hielp niet echt. Zelfs niet met multivitaminen. Pas toen ze opeens goed ging eten, merkte ik dat ze tekort kwam, eerder. Vooral dierlijke eiwitten.
Nou is je dochter 4, en kan je dus met haar onderhandelen. Ik weet niet hoe je met eten omgaat: heb je haar verteld wat eten voor je doet? Dat je van melk sterke botten en spieren krijgt, van groente heel slim wordt en goed leert kijken en horen en knutselen, van boterhammen met kaas heel goed kan spelen, van vlees en vis de beste spieren van de wereld krijgt etc? Ziet ze hoe jij het eten klaarmaakt? Mag ze in de winkel helpen uitzoeken? Snapt ze waarom je alles van je bord moet opeten en niet alleen maar 1 'ding'? (dus niet alleen de rijst maar ook de groente en het vlees/vis)
Je zegt dat ze van rijst met avocado houdt. Als je dat nou eens uitbreidt, die maaltijd? Door er taco's of burrito's (of chili) naast te serveren? Taco's zijn ook nog eens leuk: zelf vullen, zelf kiezen wat er eerst in moet, en dan zelf sausjes doen, etc.
Zo heb ik het met MK gedaan: ook zij was dol op rijst, en doperwtjes en mais. Dat heb ik langzaam maar zeker uitgebreid naar een indonesische hap: eerst lekkere sperzieboontjes erbij, vervolgens een stoofvleeshap: eerst alleen de saus ervan, (met veel ketjap: dat lusten heel veel kinderen!) en dan verplicht ook vlees. We waren ook redelijk streng in extra geven van wat ze lekker vond: ze kreeg niet meer rijst tot er minstens zoveel groente en zoveel vlees op was. En niet als omkoopmanier, maar gewoon, omdat je je buik niet vult met alleen maar rijst als je groente en vlees nog niet op zijn.
MK vindt het ook erg leuk om in kookboeken te kijken, maar dat is pas sinds zemeer lust en meer wil eten. Misschien is dat niet iets om nu mee te beginnen.
Meisje-Klein heeft tot haar 2 1/2e heel slecht gegeten. Geen vlees, vis, noten, zuivel of ei. Maar weinig soorten groenten. Geen aardappelen. Was deels door een allergie ingegeven, deels door koppigheid. En hoewel ik me tien slagen in de rondte werkte om haar alle eiwitten, mineralen en vitaminen binnen te laten krijgen, dat hielp niet echt. Zelfs niet met multivitaminen. Pas toen ze opeens goed ging eten, merkte ik dat ze tekort kwam, eerder. Vooral dierlijke eiwitten.
Nou is je dochter 4, en kan je dus met haar onderhandelen. Ik weet niet hoe je met eten omgaat: heb je haar verteld wat eten voor je doet? Dat je van melk sterke botten en spieren krijgt, van groente heel slim wordt en goed leert kijken en horen en knutselen, van boterhammen met kaas heel goed kan spelen, van vlees en vis de beste spieren van de wereld krijgt etc? Ziet ze hoe jij het eten klaarmaakt? Mag ze in de winkel helpen uitzoeken? Snapt ze waarom je alles van je bord moet opeten en niet alleen maar 1 'ding'? (dus niet alleen de rijst maar ook de groente en het vlees/vis)
Je zegt dat ze van rijst met avocado houdt. Als je dat nou eens uitbreidt, die maaltijd? Door er taco's of burrito's (of chili) naast te serveren? Taco's zijn ook nog eens leuk: zelf vullen, zelf kiezen wat er eerst in moet, en dan zelf sausjes doen, etc.
Zo heb ik het met MK gedaan: ook zij was dol op rijst, en doperwtjes en mais. Dat heb ik langzaam maar zeker uitgebreid naar een indonesische hap: eerst lekkere sperzieboontjes erbij, vervolgens een stoofvleeshap: eerst alleen de saus ervan, (met veel ketjap: dat lusten heel veel kinderen!) en dan verplicht ook vlees. We waren ook redelijk streng in extra geven van wat ze lekker vond: ze kreeg niet meer rijst tot er minstens zoveel groente en zoveel vlees op was. En niet als omkoopmanier, maar gewoon, omdat je je buik niet vult met alleen maar rijst als je groente en vlees nog niet op zijn.
MK vindt het ook erg leuk om in kookboeken te kijken, maar dat is pas sinds zemeer lust en meer wil eten. Misschien is dat niet iets om nu mee te beginnen.
dinsdag 30 december 2008 om 08:43
quote:meds schreef op 30 december 2008 @ 00:51:
Mensen moeten iets 6 tot 10 keer hebben geproefd voordat de afkeer verdwijnt. Helaas gaan veel ouders marchanderen door groente te verbergen of maar niet meer aan te bieden. Dan creeer je dus een moeilijke eter. Spreek met je kind af dat ze minstens 2 of drie happen neemt, ook al lust ze het niet. Doet ze dat niet dan is er ook geen toetje, misschien gooit ze een paar dagen d'r kont tegen de krib, maar vroeg of laat gaan ze voor het toetje. Eet- issues zijn eigenlijk altijd een machtsstrijd
Meds, ik ben het hier niet mee eens: als je kind zo slecht/beperkt eet dat er tekorten dreigen, dan is het af en toe gewoon nodig om eten te verstoppen. En het leuke van verstoppen is dat je daarna kan zeggen: "Vond je dit lekker? Ja? Mooi zo, weet je wat daar in zat? Dit! Dus er is wel een manier waarop je het lust! Zullen we gaan zoeken naar nog een manier waarop je het lekker vindt? "
Enneh: mijn dochter ging niet voor het toetje. Echt niet. Maar ja, die bleek dan ook allergisch te zijn. Die kon er echt niet tegen. En het CB maar zeggen dat we gewoon even moesten doorzetten. jaja. Inderdaad met de kreet: ze moeten iets minstens tien keer eten voor ze het lusten. Heel eerlijk: met allergene voeding doe ik dat dus niet meer.
Mensen moeten iets 6 tot 10 keer hebben geproefd voordat de afkeer verdwijnt. Helaas gaan veel ouders marchanderen door groente te verbergen of maar niet meer aan te bieden. Dan creeer je dus een moeilijke eter. Spreek met je kind af dat ze minstens 2 of drie happen neemt, ook al lust ze het niet. Doet ze dat niet dan is er ook geen toetje, misschien gooit ze een paar dagen d'r kont tegen de krib, maar vroeg of laat gaan ze voor het toetje. Eet- issues zijn eigenlijk altijd een machtsstrijd
Meds, ik ben het hier niet mee eens: als je kind zo slecht/beperkt eet dat er tekorten dreigen, dan is het af en toe gewoon nodig om eten te verstoppen. En het leuke van verstoppen is dat je daarna kan zeggen: "Vond je dit lekker? Ja? Mooi zo, weet je wat daar in zat? Dit! Dus er is wel een manier waarop je het lust! Zullen we gaan zoeken naar nog een manier waarop je het lekker vindt? "
Enneh: mijn dochter ging niet voor het toetje. Echt niet. Maar ja, die bleek dan ook allergisch te zijn. Die kon er echt niet tegen. En het CB maar zeggen dat we gewoon even moesten doorzetten. jaja. Inderdaad met de kreet: ze moeten iets minstens tien keer eten voor ze het lusten. Heel eerlijk: met allergene voeding doe ik dat dus niet meer.
dinsdag 30 december 2008 om 10:10
Ik ben het wederom met Missmara eens, dit is echt de juiste manier.
Ben je zelf soms orthopedagoog MM? Of werkt je al heel lang met kinderen?
Meds aan jouw methodes wil ik toevoegen, voer ze consequent uit en je hebt later geen 10 jarige die met een lang gezicht aan tafel zit, met van dat lust ik nieeeet. Of je blijft immer apart koken voor kindlief.
Ben je zelf soms orthopedagoog MM? Of werkt je al heel lang met kinderen?
Meds aan jouw methodes wil ik toevoegen, voer ze consequent uit en je hebt later geen 10 jarige die met een lang gezicht aan tafel zit, met van dat lust ik nieeeet. Of je blijft immer apart koken voor kindlief.
dinsdag 30 december 2008 om 10:47
Ik heb ook van alles geprobeerd,maar het werkte niet,de avonden werden niet leuk meer aan tafel kan ik je vertellen.Kokhalzen en braken als het kind het niet wil kun je zoveel strijd gaan voeren maar je verliest het toch.Belonen of straffen niks werkte,en dat is frusterend.Inmiddels ben ik jaren verder en nog word er niet vanalles gegeten en kook ik vaak iets anders waarvan ik weet wat wel lekker gevonden wordt.
Hopelijk wordt het ooit beter, maar ik lustte als kind ook niet veel en nu wel.
Hopelijk wordt het ooit beter, maar ik lustte als kind ook niet veel en nu wel.
dinsdag 30 december 2008 om 11:15
quote:meds schreef op 30 december 2008 @ 01:23:
kinderarts is geen orthopedagoog en goede eters worden niet geboren alle babies/ kinderen moeten wennen aan smaak en texturen die ze niet kennen. Als je het toetje argument niet wilt gebruiken dan is er vast wel een koekjesmoment ergens. Het moment moet alleen wel direct volgen op de maaltijd die ze missen.
Ik denk dat een pasgeboren baby dat nog niet zo snapt... de van mij dronk amper melk,en eet nu nog steeds amper.
Maar ze doet het nog hoor, is 2 keer in het ziekenhuis geweest,niets afwijkends gevonden. Het is gewoon een mini-meisje, of dat nu komt omdat ze amper eet, of dat ze amper eet omdat ze zo klein is (3 jaar 88 cm/11 kilo) weet niemand.
Maar ik was exact hetzelfde als kind, en is ook goed gekomen, ik lust nu alles. (helaas )
kinderarts is geen orthopedagoog en goede eters worden niet geboren alle babies/ kinderen moeten wennen aan smaak en texturen die ze niet kennen. Als je het toetje argument niet wilt gebruiken dan is er vast wel een koekjesmoment ergens. Het moment moet alleen wel direct volgen op de maaltijd die ze missen.
Ik denk dat een pasgeboren baby dat nog niet zo snapt... de van mij dronk amper melk,en eet nu nog steeds amper.
Maar ze doet het nog hoor, is 2 keer in het ziekenhuis geweest,niets afwijkends gevonden. Het is gewoon een mini-meisje, of dat nu komt omdat ze amper eet, of dat ze amper eet omdat ze zo klein is (3 jaar 88 cm/11 kilo) weet niemand.
Maar ik was exact hetzelfde als kind, en is ook goed gekomen, ik lust nu alles. (helaas )
dinsdag 30 december 2008 om 11:20
quote:MissMara schreef op 30 december 2008 @ 01:29:
Mijn zoon (5) is ook erg huiverig voor 'nieuw' eten en in het bijzonder voor groente, maar als de beloning echt goed is dan maakt hij een afweging. Sinds hij 4 is hebben wij als regel: bord niet leegeten betekent gewoon toetje (yoghurt, vanillevla, oid met fruit) - bord wel leegeten betekent op de stoel staan en applaus en complimenten ontvangen en een heel lekker toetje (klein ijsje, pudding, etc).
Mooi om te zien: vaak schuift hij eerst zijn bord weg bij iets wat er al te nadrukkelijk als groente uitziet (peultjes ofzo) en dan zeggen wij: geeft niks hoor, alleen jammer dat je dan geen ijsje mag. Je moet het zelf weten, het is jouw keus. Verder negeren we hem. Na 1 minuut schuift hij (heel langzaam, zodat wij het zgn. niet merken) zijn bord weer terug en gaat hij eten. Om ons dan te 'verrassen' met de mededeling dat het op is, en de hele ceremonie van op de stoel gaan staan etc.
Het gezondheidseffect van de bergen groente, vis, etc. die hij tegenwoordig eet compenseert dat van de relatief ongezonde toetjes die hij sindsdien eet.
Soortgelijk doen wij het ook, met foto's maken, stickers plakken, heeeeel trots zijn en applaus.
Niet eten is gewoon een toetje, en wel eten is slagroom op het toetje en heel veel complimentjes.
Mijn zoon (5) is ook erg huiverig voor 'nieuw' eten en in het bijzonder voor groente, maar als de beloning echt goed is dan maakt hij een afweging. Sinds hij 4 is hebben wij als regel: bord niet leegeten betekent gewoon toetje (yoghurt, vanillevla, oid met fruit) - bord wel leegeten betekent op de stoel staan en applaus en complimenten ontvangen en een heel lekker toetje (klein ijsje, pudding, etc).
Mooi om te zien: vaak schuift hij eerst zijn bord weg bij iets wat er al te nadrukkelijk als groente uitziet (peultjes ofzo) en dan zeggen wij: geeft niks hoor, alleen jammer dat je dan geen ijsje mag. Je moet het zelf weten, het is jouw keus. Verder negeren we hem. Na 1 minuut schuift hij (heel langzaam, zodat wij het zgn. niet merken) zijn bord weer terug en gaat hij eten. Om ons dan te 'verrassen' met de mededeling dat het op is, en de hele ceremonie van op de stoel gaan staan etc.
Het gezondheidseffect van de bergen groente, vis, etc. die hij tegenwoordig eet compenseert dat van de relatief ongezonde toetjes die hij sindsdien eet.
Soortgelijk doen wij het ook, met foto's maken, stickers plakken, heeeeel trots zijn en applaus.
Niet eten is gewoon een toetje, en wel eten is slagroom op het toetje en heel veel complimentjes.
dinsdag 30 december 2008 om 11:53
ik snap dat je afspraken over toetjes en dergelijke kunt maken met een iets ouder kindje, maar hoe doe je dat met een manneke van nog geen 2?
Hier zo'n probleemgevalletje: weigert al een maand of 3 alles wat warm is en/of op groente lijkt (dus ook geen rauwkost). Alleen worst is lekker.....Maakt niet uit hoe ik het aanbied: gepureerd of gewoon, potjes of zelf gemaakt. Hij eet het gewoon niet. Omdat hij wel alle fruit lust en ook brood en melk, maak ik me (nog) niet heel erg zorgen, maar ik zou wel zo leuk vinden als hij gewoon eens mee zou eten 's avonds. Is ook redelijk frustrerend als je een collega hebt, wiens kind echt alles eet. Dus als iemand de supertip heeft, hou ik me aanbevolen.
Hier zo'n probleemgevalletje: weigert al een maand of 3 alles wat warm is en/of op groente lijkt (dus ook geen rauwkost). Alleen worst is lekker.....Maakt niet uit hoe ik het aanbied: gepureerd of gewoon, potjes of zelf gemaakt. Hij eet het gewoon niet. Omdat hij wel alle fruit lust en ook brood en melk, maak ik me (nog) niet heel erg zorgen, maar ik zou wel zo leuk vinden als hij gewoon eens mee zou eten 's avonds. Is ook redelijk frustrerend als je een collega hebt, wiens kind echt alles eet. Dus als iemand de supertip heeft, hou ik me aanbevolen.
dinsdag 30 december 2008 om 12:18
Nee, zusenzo, ik doe een heel ander soort werk, maar bedankt, ik vat het op als een compliment.
Floep, lastige leeftijd he? Wij hebben als ik me goed herinner rond die leeftijd onze zoon aan smaken laten wennen als hij heel erg afgeleid was (tv, spel, muziek oid), dus voor het eten. Ook moet je er goed op letten dat je kind echt flink honger heeft. Dus geen glas sap vlak voor het eten, of een koek. Verder hebben we ons gehouden aan een tip die ik ergens las: die op vlees gefixeerde kinderen in eerste instantie tijdens de maaltijd alleen groente en aardappels oid aanbieden, zodat ze daarmee hun honger stillen, en dan na 5 min. het vlees erbij. Nadeel is dat dat ook voor jezelf niet zo leuk is (ze hebben het natuurlijk meteen door als jij wel van je vlees zit te eten en zij niks hebben). Maak het eten gezellig, desnoods een speeltje erbij en dan leuk spelen samen en snel een hap erin. Kwestie van volhouden als hij nu weigert. Eten is, zoals eerder gezegd is, vaak een machtsstrijd. Hard erin gaan werkt niet, dan verlies je het. Afleiden, verleiden, manipuleren, prijzen werkt ook op deze leeftijd. Wij deden vaak dingen als: mama is een baby, wil je mama voeren? En dan omstebeurt een hap. Vond hij prachtig. Oja, er komt nog een klassieker boven: als hij met zijn lepel in zijn eten zit te scheppen net doen of je het ervan af wilt happen. Als jij nl. (voor de grap) dreigt hun eten op te eten stoppen die dreumesen het 10 tegen 1 in hun eigen mond. En dan moet je natuurlijk enorm quasi-verontwaardigd/teleurgesteld doen/overdreven gaan 'huilen'. Nou goed, je hoort het, wij maakten er altijd een heel toneelstuk van, en dat moet je liggen, maar ik kan eerlijk zeggen dat we bijna altijd veel lol aan tafel hebben gehad, ook als hij het uiteindelijk toch weigerde. En goeie sfeer houden aan tafel is echt heel belangrijk!
Succes ermee!
Floep, lastige leeftijd he? Wij hebben als ik me goed herinner rond die leeftijd onze zoon aan smaken laten wennen als hij heel erg afgeleid was (tv, spel, muziek oid), dus voor het eten. Ook moet je er goed op letten dat je kind echt flink honger heeft. Dus geen glas sap vlak voor het eten, of een koek. Verder hebben we ons gehouden aan een tip die ik ergens las: die op vlees gefixeerde kinderen in eerste instantie tijdens de maaltijd alleen groente en aardappels oid aanbieden, zodat ze daarmee hun honger stillen, en dan na 5 min. het vlees erbij. Nadeel is dat dat ook voor jezelf niet zo leuk is (ze hebben het natuurlijk meteen door als jij wel van je vlees zit te eten en zij niks hebben). Maak het eten gezellig, desnoods een speeltje erbij en dan leuk spelen samen en snel een hap erin. Kwestie van volhouden als hij nu weigert. Eten is, zoals eerder gezegd is, vaak een machtsstrijd. Hard erin gaan werkt niet, dan verlies je het. Afleiden, verleiden, manipuleren, prijzen werkt ook op deze leeftijd. Wij deden vaak dingen als: mama is een baby, wil je mama voeren? En dan omstebeurt een hap. Vond hij prachtig. Oja, er komt nog een klassieker boven: als hij met zijn lepel in zijn eten zit te scheppen net doen of je het ervan af wilt happen. Als jij nl. (voor de grap) dreigt hun eten op te eten stoppen die dreumesen het 10 tegen 1 in hun eigen mond. En dan moet je natuurlijk enorm quasi-verontwaardigd/teleurgesteld doen/overdreven gaan 'huilen'. Nou goed, je hoort het, wij maakten er altijd een heel toneelstuk van, en dat moet je liggen, maar ik kan eerlijk zeggen dat we bijna altijd veel lol aan tafel hebben gehad, ook als hij het uiteindelijk toch weigerde. En goeie sfeer houden aan tafel is echt heel belangrijk!
Succes ermee!
dinsdag 30 december 2008 om 12:38
dinsdag 30 december 2008 om 13:10
Nou, hier een successtory, ook al is het op een wat wrede wijze zullen sommigen vinden
Sarahzoon at vanaf 8 maanden tot hij 1 was redelijk goed warm (potjes en zelfgemaakt). Vanaf 1 was het over. Nu is hij bijna 2,5 en heeft dus anderhalf jaar bijna niet warm gegeten.
Smorgens 2 boterhammen met jam/smeerkaas/kaas of vleeswaren. Dan rond 11 een fruithap en afhankelijk van zijn bedtijd tussen de middag voor of na de tijd nog een boterham (vaak met iets zoets). Dan smiddags een plakje ontbijtkoek, of een rijstewafel of een keer een koekje. Gesnoept wordt er vrijwel niet (enkel keertje, zeker niet dagelijks).
En dan savonds gaf ik wel eens een fles pap, of een boterham of hij at wel eens een pizza-tje mee of pannenkoeken. Verder dus niks, behalve een toetje (grote bak).
Anyway; tot een paar weken geleden zat hij zich zó enorm aan te stellen onder het eten; eten uitspugen, raar wapperen met zijn handen als er wat aardappel of groente aanzat, en gekke bekken trekken. Toen was ik het ineens zó spuugzat, dat ge-etter met het eten altijd, dat ik doorgepakt hebt. Vanaf die dag heb ik hem gedwongen om zijn mond open te doen, zodat ik er een lepeltje eten in kon schuiven. Hij maalde steeds met zijn kaken ipv dat hij gewoon ging kauwen. Niet doorslikken? Prima; dan ga je maar op je stoel in de gang zitten, net zo lang tot je doorgeslikt hebt. De eerste dagen zat ie wel tien keer een aantal minuten op de gang, inmiddels (1,5 week later) eet ie vrijwillig zijn bord leeg. Als ie iets écht niet lust, moet ie van mij wél een hapje proeven. Zo heeft ie met kerst een makreelmousse-hapje gehad (vond ie lekker!) een stukje wortel (lustte hij nooit...) en een hapje gerookte zalm. Hij vroeg zelfs om "nog een keer". Dus ik hoop dat ie zo doorgaat
Overigens: de toetjes zijn ook gelijk gehalveerd qua portie en pap of een boterham krijgt ie zeker niet meer savonds.
Sarahzoon at vanaf 8 maanden tot hij 1 was redelijk goed warm (potjes en zelfgemaakt). Vanaf 1 was het over. Nu is hij bijna 2,5 en heeft dus anderhalf jaar bijna niet warm gegeten.
Smorgens 2 boterhammen met jam/smeerkaas/kaas of vleeswaren. Dan rond 11 een fruithap en afhankelijk van zijn bedtijd tussen de middag voor of na de tijd nog een boterham (vaak met iets zoets). Dan smiddags een plakje ontbijtkoek, of een rijstewafel of een keer een koekje. Gesnoept wordt er vrijwel niet (enkel keertje, zeker niet dagelijks).
En dan savonds gaf ik wel eens een fles pap, of een boterham of hij at wel eens een pizza-tje mee of pannenkoeken. Verder dus niks, behalve een toetje (grote bak).
Anyway; tot een paar weken geleden zat hij zich zó enorm aan te stellen onder het eten; eten uitspugen, raar wapperen met zijn handen als er wat aardappel of groente aanzat, en gekke bekken trekken. Toen was ik het ineens zó spuugzat, dat ge-etter met het eten altijd, dat ik doorgepakt hebt. Vanaf die dag heb ik hem gedwongen om zijn mond open te doen, zodat ik er een lepeltje eten in kon schuiven. Hij maalde steeds met zijn kaken ipv dat hij gewoon ging kauwen. Niet doorslikken? Prima; dan ga je maar op je stoel in de gang zitten, net zo lang tot je doorgeslikt hebt. De eerste dagen zat ie wel tien keer een aantal minuten op de gang, inmiddels (1,5 week later) eet ie vrijwillig zijn bord leeg. Als ie iets écht niet lust, moet ie van mij wél een hapje proeven. Zo heeft ie met kerst een makreelmousse-hapje gehad (vond ie lekker!) een stukje wortel (lustte hij nooit...) en een hapje gerookte zalm. Hij vroeg zelfs om "nog een keer". Dus ik hoop dat ie zo doorgaat
Overigens: de toetjes zijn ook gelijk gehalveerd qua portie en pap of een boterham krijgt ie zeker niet meer savonds.
dinsdag 30 december 2008 om 13:15
quote:Superhuisvrouw schreef op 30 december 2008 @ 10:47:
Kokhalzen en braken als het kind het niet wil kun je zoveel strijd gaan voeren maar je verliest het toch.Aargh kokhalzen ja, dat deed Sarahzoon ook. Pure aanstellerij dus hier, inmiddels doet ie het nog maar héél af en toe. Zacht tikje tegen zijn wang en hij heeft zijn heldere verstand weer terug. Ik zeg niet dat het bij jouw kind ook aanstellerij is hoor, begrijp me niet verkeerd Maar mijn ogen zijn geopend laatst mbt zoon
Kokhalzen en braken als het kind het niet wil kun je zoveel strijd gaan voeren maar je verliest het toch.Aargh kokhalzen ja, dat deed Sarahzoon ook. Pure aanstellerij dus hier, inmiddels doet ie het nog maar héél af en toe. Zacht tikje tegen zijn wang en hij heeft zijn heldere verstand weer terug. Ik zeg niet dat het bij jouw kind ook aanstellerij is hoor, begrijp me niet verkeerd Maar mijn ogen zijn geopend laatst mbt zoon
dinsdag 30 december 2008 om 13:16
Sarah, wij prakken er bij Jom ook gewoon van alles in. (als het tenminste geen heftig allergeen is: dat risico neem ikniet) maar groente, aardappelen, etc: je houdt z'n handjes vast, hij gaat brullen, je schuift er een hap in, en je houdt de lepel voor z'n mond als ie dreigt het eruit te werken.
Maar dat truukje werkt denk ik niet bij een vierjarige
Maar dat truukje werkt denk ik niet bij een vierjarige
dinsdag 30 december 2008 om 13:20
Ik heb het bij beide zoons zo aangepakt als Sarah en heb nu jongens die echt van alles eten, tot slakken toe.
Als ze iets echt niet lusten, hoeft het niet maar toch even proeven.
En Tilalia2 dat werkt juist bij een 4 jarige.
Maar als je het geduld kan bewaren, blijft die van MM de beste oplossing maar........de bloedjes kunnen het bloed werkelijk onder je nagels van dan halen ....
Gelukkig zijn wij deze fase ontgroeit en zijn ze inmiddels 5 en 8 jaar en dan heb je weer ander sores.
Als ze iets echt niet lusten, hoeft het niet maar toch even proeven.
En Tilalia2 dat werkt juist bij een 4 jarige.
Maar als je het geduld kan bewaren, blijft die van MM de beste oplossing maar........de bloedjes kunnen het bloed werkelijk onder je nagels van dan halen ....
Gelukkig zijn wij deze fase ontgroeit en zijn ze inmiddels 5 en 8 jaar en dan heb je weer ander sores.
dinsdag 30 december 2008 om 13:20
Sarah, dat enorme groeien houdt wel op hoor.
Dochterlelie was met 9 maanden 10 kilo en 76 cm, en met 3 jaar 15 kilo en 105 cm.
En met 8.5 is ze 1.50mtr en 30 kilo..... En ze heeft ook bijna 4 jaar lang slecht gegeten, maar ze groeit verdorie als onkruid.
*denkt na over onkruid... verhip, dat spul groeit tenslotte ook van niks *
Dochterlelie was met 9 maanden 10 kilo en 76 cm, en met 3 jaar 15 kilo en 105 cm.
En met 8.5 is ze 1.50mtr en 30 kilo..... En ze heeft ook bijna 4 jaar lang slecht gegeten, maar ze groeit verdorie als onkruid.
*denkt na over onkruid... verhip, dat spul groeit tenslotte ook van niks *
dinsdag 30 december 2008 om 13:21
Nou geloof me, ook bij een 2,5 jarige soms niet (werkt ie het naar buiten met zijn tong -> jammer dan, mama pakt wel een nieuwe hap hoor ) Of gewoon blijven malen ipv kauwen, prima; doe dat dan maar op de gang, totdat je mondje leeg is. Ik heb écht even flink doorgepakt, zijn zusje van 10 maand vreet verdorie álles! Die eet al 2 maanden vrijwel met de pot mee, en hij loopt te kutten en te zeiken onder het eten! Ik was het écht spuugzat.
dinsdag 30 december 2008 om 13:25
quote:Sarah Scott schreef op 30 december 2008 @ 13:21:
Nou geloof me, ook bij een 2,5 jarige soms niet (werkt ie het naar buiten met zijn tong -> jammer dan, mama pakt wel een nieuwe hap hoor ) Of gewoon blijven malen ipv kauwen, prima; doe dat dan maar op de gang, totdat je mondje leeg is. Ik heb écht even flink doorgepakt, zijn zusje van 10 maand vreet verdorie álles! Die eet al 2 maanden vrijwel met de pot mee, en hij loopt te kutten en te zeiken onder het eten! Ik was het écht spuugzat. Ik ben bruut. Ik prop de naar buiten gewerkte hap gewoon weer naar binnen bij Jom
Nou geloof me, ook bij een 2,5 jarige soms niet (werkt ie het naar buiten met zijn tong -> jammer dan, mama pakt wel een nieuwe hap hoor ) Of gewoon blijven malen ipv kauwen, prima; doe dat dan maar op de gang, totdat je mondje leeg is. Ik heb écht even flink doorgepakt, zijn zusje van 10 maand vreet verdorie álles! Die eet al 2 maanden vrijwel met de pot mee, en hij loopt te kutten en te zeiken onder het eten! Ik was het écht spuugzat. Ik ben bruut. Ik prop de naar buiten gewerkte hap gewoon weer naar binnen bij Jom
dinsdag 30 december 2008 om 13:28
quote:zusenzo schreef op 30 december 2008 @ 13:20:
En Tilalia2 dat werkt juist bij een 4 jarige.
.
Tja,ik vind datje met een vierjarige ook kan praten. En dreigen. En omkopen. En die kan dan zeggen dat ie je een stomme rotmama vindt, en dan kan jij weer zeggen dat ie pech heeft enblijft zitten tot ie gegeten heeft.
Een kleiner kind dat verbaal nog niet zo sterk is snapt dat niet. Dan mag je dit soort lijfelijkheden wel toepassen, vind ik.
En Tilalia2 dat werkt juist bij een 4 jarige.
.
Tja,ik vind datje met een vierjarige ook kan praten. En dreigen. En omkopen. En die kan dan zeggen dat ie je een stomme rotmama vindt, en dan kan jij weer zeggen dat ie pech heeft enblijft zitten tot ie gegeten heeft.
Een kleiner kind dat verbaal nog niet zo sterk is snapt dat niet. Dan mag je dit soort lijfelijkheden wel toepassen, vind ik.
dinsdag 30 december 2008 om 13:34
quote:Sarah Scott schreef op 30 december 2008 @ 13:27:
Oh ik ook (wilde het alleen niet zeggen )
Komop,het is een forum, dat kan je best zeggen toch?
Bovendien: het gaat om eten. Eten spuug je niet uit. Da's ten eerste een zware belediging, ten tweede vind ik het een onderschatting van het fenomeen voedsel, ten derde: eten is niet alleen waardevol,het kost ook nog eens geld. We kopen geen boodschappen om het uit te spugen. En we gaan ook geen uitgekauwde prut van de vloer afbikken omdat iemand dat heeft uitgespuugd.
**komt helemaal op stoom**
**ben je nou helemaal besódemieterd! betoeterd!**
**geeft toe: ik vergis me weleens en besodemieterd floept er nog wel eens uit ipv het opvoedkundige betoeterd.**
Oh ik ook (wilde het alleen niet zeggen )
Komop,het is een forum, dat kan je best zeggen toch?
Bovendien: het gaat om eten. Eten spuug je niet uit. Da's ten eerste een zware belediging, ten tweede vind ik het een onderschatting van het fenomeen voedsel, ten derde: eten is niet alleen waardevol,het kost ook nog eens geld. We kopen geen boodschappen om het uit te spugen. En we gaan ook geen uitgekauwde prut van de vloer afbikken omdat iemand dat heeft uitgespuugd.
**komt helemaal op stoom**
**ben je nou helemaal besódemieterd! betoeterd!**
**geeft toe: ik vergis me weleens en besodemieterd floept er nog wel eens uit ipv het opvoedkundige betoeterd.**
dinsdag 30 december 2008 om 14:07
