Consuminderaars, knieperds en mustachians - deel 5

Is dit topic ook voor mensen die simpelweg niet zo veel geld hebben en daarom moeten besparen? Of is het echt alleen voor mustachians en dergelijke? Want in dat geval zoek ik een ander topic, ik hoor bij de eerste groep



Ik zou graag eens kletsen met anderen over besparen en dergelijke, omdat mensen in mijn omgeving veel meer te besteden hebben.

Wat je redenen ook zijn om te besparen, je bent welkom!

Welkom Rosanne! Beide categorieën schrijven hier mee, voor sommige is besparen een moeten, voor anderen alleen een willen.

Ah fijn! Dan zal ik voortaan mee kletsen



Bumba, ach vooral je eigen koers varen toch? Als je overal iets van mee kunt pikken, dan krijg je voldoende tips. En wat je zegt hier in het topic vinden al die groepen elkaar weer. Ofzo.



Zal ik mezelf even voorstellen in het kort? Of gaat zoiets toch verloren in de grote hoop berichten?

Ik ben 25 jaar en heb net mijn hbo-diploma behaald. Ik heb schulden, helaas, maar ben al een eind op weg om deze af te lossen. Niet omdat ik onzin kocht of grote uitgaven deed, maar gewoon omdat ik lang over mijn studie heb gedaan en vanwege ziekte regelmatig werkloos ben geweest en daardoor betalingsachterstanden heb gekregen. Op het moment heb ik twee banen, beide met een tijdelijk contract. Ik durf niet weg te gaan bij een van de twee, omdat ik bang ben dat mijn contracten niet verlengd zullen worden en ik kan niet rondkomen van ww.

Ik ben inmiddels erg goed in leven met een beperkt budget. Koop voornamelijk tweedehands en eten vooral bij de lidl of op de markt. Wat ik vooral heel erg moeilijk vind is dat ik mezelf zo niet kan identificeren met leeftijdgenoten. Die gaan van reis naar reis en van festival naar festival. Kopen kleding, make-up, spullen. Hierdoor val ik vaak buiten de boot, dat vind ik wel lastig. Maar verder ben ik vooral heel trots op mezelf, want ik ben ver gekomen

quote:Bumba1985 schreef op 06 november 2016 @ 14:22:

Nee hoor, Rosanne, het is niet het 1 of het ander. De situaties van mensen zijn hier heel verschillend. De een consumindert uit noodzaak, de ander meer omdat ze het niet nodig vinden om veel geld uit te geven en een derde om te sparen voor een lange reis of iets dergelijks.



Er komen vast ook wel eens onderwerpen naar voren waar je niks mee kunt, dat heb ik zelf ook zo vaak.Maar er komt altijd wel weer een ander onderwerp



--



Zo ben ik vorige week uit de Facebook-groep 'de blije budgetcoach' gestapt. Ik weet niet of jullie dat kennen?! Ik werd er zó enorm kriebelig van, al die mensen die op bijstandsniveau leven en dan zogenaamd zuinig boodschappen doen door alles met 35% stickers te kopen. terwijl je met basis-ingrediënten toch altijd nog goedkoper uit bent. Ik merkte dat ik steeds meer op mijn handen moest gaan zitten om niet sarcastisch te gaan reageren, dus ben er maar uit gestapt. Ik kan echt niks met zulke dingen.



Wat dat betreft voel ik me wel eens 'stuck in the middle'; teveel geld om aansluiting te vinden bij zulke groepen, maar tegelijk ook niet genoeg geld om mezelf als een echte mustachian te zien. Ik haal eigenlijk overal gewoon wat inspiratie weg; dan weer bij mustachians, dan weer Dave Ramsey, Gerard Hormann.... Maar niks past 100% bij mij.Ik heb ook een paar dagen in de groep gezeten. Ik kon er inderdaad niets mee. Ik bezuinig dan liever op het kopen van aanbiedingen die echt goed zijn, of idd de basis dingen kopen dan afhankelijk zijn van 35% kortingstickers. Tuurlijk, Ik koop ook wel afgeprijsde artikelen. Dat gaat dan in de diepvries. Maar ik heb geen tijd om elke dag naar de supermarkt te gaan en dan alle kortingsproducten te kopen.

Hier is consuminderen ook vooral moeten. Maar ik wil nu ook echt, dus als ons inkomen stijgt, gaan we niet ineens meer consumeren, denk ik.



Die groep ken ik. Brrr. Heb daar niet zoveel mee. Ik koop ook 35% korting hoor. Maar wel dingen die ik altijd koop en kan invriezen. Als ik 5 broden nodig heb voor de komende week en er liggen er 10, neem ik ze allemaal mee. Vries toch in. Vlees idem, maar ik moet het wel echt nodig hebben en zonder sticker ook kopen.



Ik heb net het boek van Teunie gelezen, was erg leuk. Nu Vrolijk besparen van Marieke Henselmans. Ook leuk, weer heel anders. Ik haal er uit wat ik kan gebruiken en soms denk ik; mwah, niet mijn ding, maar prima. Net zoals met allerlei fb en fora waar ik actief ben.

Klinkt best goed Tr0tter, spannend nog wel natuurlijk maar ze gunnen het je iig wel. Nog even duimen!

Pluuus, wat balen zeg... nja het is nog geen zomer natuurlijk. Net als bij Bumba is het wel vervelend om te horen maar weet je het pas echt als rechtstreeks tegen jou wordt gezegd dat je geen contract meer krijgt, een geruchtenstroom is geen zekerheid. Ook heel hard duimen dus.



Rosanne welkom hier. Balen dat het zo voelt tov je leeftijdsgenoten, maar ik vind het ook heel terecht dat je trots op jezelf bent. Je studie afgerond ondanks ziekte en tijdelijke werkloosheid, en nu maar liefst twee banen, goed bezig!

Welkom Rosalie En ik herken wat je zegt: ik ben nu 31, heb nooit raar geleefd, als student en vlak daarna nooit de behoefte gehad om veel make-up te kopen en zo. Wel een tijdje nog thuis gewoond, en toen kon ik aardig festivals aflopen, dat wel. Maar mijn levensstijl ging/gaat altijd mee met of het ook echt kan. Uiteindelijk getrouwd met een man die schulden bleek te hebben, en nu zit ik bijna een jaar in de schuldsanering.



Dit topic, en sites over consuminderen en zo, helpt echt vind ik. Ja, soms heb ik een beetje last van 'envy': wij zijn nu natuurlijk druk aan het schulden aflossen, maar ik zou ergens ook graag aflossen op een hypotheek en bezig zijn met hoeveel spaargeld ik heb en wanneer ik daar belasting over moet gaan betalen Of inderdaad met mooie reizen of ervaringen. Maar het is ook fijn om te merken dat er meer mensen zijn die niet per se altijd het nieuwste willen, en maar raak willen kopen, ook als ze het geld wel hebben. En ik doe regelmatig nog leuke ideeën op hier.



Wij zijn trouwens bezig met toch willen verhuizen. Onze huidige straat is echt ... minder fijn zeg maar, dus we wilden toch al een keer weg binnen niet al te lange tijd. En mocht ik werk vinden, dan zitten we al snel boven een modaal inkomen, waardoor we dan niet meer in een sociale huurwoning terecht kunnen. Kopen gaat de komende ruim zeven jaar zeker niet, want bkr-registratie (en terecht trouwens), en particulier huren is meteen wel heel erg veel duurder. Dus we zijn nu hard op zoek naar een sociale huurwoning waar we lang willen kunnen wonen. Dat betekent ook zoveel mogelijk apart houden van ons leefgeld voor verhuiskosten en zo.

Wat een vervelende berichten over jullie banen! Had toch het gevoel dat de economie weer de goede kant op gaat. Hier weinig geld uitgegeven aan materiële zaken, wel een gezellig avondje uit geweest met man. Onze tijd is spaarzaam dus ik heb er van genoten.



35% sticker producten koop ik ook vaak, ik loop er vaak tegenaan. Inderdaad meestal niet de goedkoopste producten. Zoon wilde van de week graag arbeiden, helemaal buiten het seizoen en met 35% nog stervens duur maarja, beter dan snoep en ze waren nog lekker ook.

@zecora oudste heeft nu een eigen kamer voor 2 nachtjes per maand. Grootste kamer van ons huis ook. De helft van de zolder. Vinden man en ik een beetje zonde. Ze is vaker welkom maar krijgt steeds meer een eigen leven. Begrijpelijk.



Bij moeder delen ze ook een kamer. Zijn ze daar dan ook niet welkom?

Wat vervelend van jullie banen Moondancer en Pluuus. Ik herken het wachten met starten van een gezin wel, het is fijn te weten dat de basis, ook financieel, zo stabiel mogelijk is.



Toch hebben wij op mijn 28e besloten ervoor te gaan, terwijl ik op dat moment een tijdelijk contract had en nog geen uitzicht op een vaste baan. Uiteindelijk bleek kinderen krijgen voor ons niet zo gemakkelijk te gaan en heeft het drie jaar geduurd voordat ik zwanger was. Had inmiddels wel een vaste baan en meer buffer dan we vooraf bedacht hadden, maar was erg blij dat we toen al dat besluit haden genomen.



Ik weet dat het voor de meeste mensen niet zo problematisch gaat, maar als je een grote kinderwens hebt dan zou ik het niet te lang uitstellen. Werk krijgen is vaak meer te beïnvloeden dan het krijgen van kinderen.



Overigens nu zwanger van de tweede en daarna nog een aanbod voor een 'hogere' functie binnen de organisatie gehad. Gelukkig zijn er organisaties die zwangere vrouwen niet als belemmering zien.

quote:MevrouwStippel schreef op 06 november 2016 @ 16:55:

@zecora oudste heeft nu een eigen kamer voor 2 nachtjes per maand. Grootste kamer van ons huis ook. De helft van de zolder. Vinden man en ik een beetje zonde. Ze is vaker welkom maar krijgt steeds meer een eigen leven. Begrijpelijk.



Bij moeder delen ze ook een kamer. Zijn ze daar dan ook niet welkom?Ik weet niet hoeveel ruimte moeder heeft en of ze daar altijd een kamer gedeeld hebben? En het is ook een beetje off topic voor dit topic, maar ik zou dan wachten tot ze echt volwassen is.

Welkom Rosalie!



Ik lees hier een aantal over FB-groepen. Hebben jullie aanraders?

Bij ons ben ik kostwinner. Vriend had tijdelijk contract toen we voor een kindje gingen. Ik had wel een vast contract. Zwanger worden duurde ook lang. Toen dochter net twee maanden oud was hoorde vriend dat zijn contract niet verlengd werd (zou vaste aanstelling moeten worden). Was balen, maar scheelde in opvangkosten. ????

Pietsje meer info:

* Ik trek zeker nog geen definitieve conclusies, wie weet heb ik geluk, maar ik reken inmiddels nergens meer op. Dan kan het alleen maar meevallen. Er is in het team waar ik nu werk (op dit moment) echt behoefte aan invulling van mijn uren, maar het zou zomaar kunnen dat mijn (relatief dure) collega's een deel van hun huidige taken moeten afstaan aan een ander team en dat zij dan mijn taken moeten oppakken (zij hebben immers een vaste aanstelling), mij aldus overbodig makend ook al zijn ze nog zo blij met me. Er moet gesneden worden en het is al duidelijk dat het op de post Personeel gaat gebeuren.

* Wat betreft kinderwens toch doorzetten; we kúnnen wel rondkomen van 1 salaris (vriend heeft een super stabiele vaste baan waarin hij voorlopig nog zal doorgroeien qua salaris), maar dan moeten we het sparen voor ons beoogde huis echt uit ons hoofd zetten. Mijn moeder kreeg mij op haar 30ste. Mijn nicht beviel van haar eerste toen ze 36 was, tweede op haar 38ste. Ik wil mezelf dus ook niet onnodig "opfokken" over de expiratiedatum van mijn eierstokken. Haastige spoed...



Ik ben met name bang om langere tijd aan de zijlijn te belanden na het krijgen van kinderen. Goed om te horen dat er ook werkgevers zijn die zwangerschap of jonge kinderen niet als minpunt zien, maar mijn sector heeft zulke goede/dure regelingen voor ouders dat ik juist daardoor vrees dat werkgevers huiverig zijn om jonge moeders (in spe) aan te nemen als ze ook voor een kerel of een vrouw van middelbare leeftijd kunnen gaan - die veel goedkoper zijn. Ietwat ironisch effect van die mooie verlofregelingen. Hopelijk schat ik dit wat te negatief in (dat zou niet de eerste keer zijn ).



Voorlopig zet ik mijn beste beentje voor, spaar rustig verder en toon mij van mijn beste kant. Ik ga over een tijdje sowieso solliciteren; rondkijken kan nooit kwaad. Na de zomer kijk ik wel weer verder hoe de kaarten gedeeld zijn en wat ik wil en kan mbt kinderen op korte termijn.



@Rosalie: schulden? Check, benedenmodaal inkomen? Check. Tijdelijk contract? Check. Je bent niet de enige die nog hard aan de weg aan het timmeren is hier

Welkom Rosalie!



Hier ook beneden modaal inkomen, sinds kort wel een vaste baan en een studie schuld (die nu te overzien is). Ik en mijn vriend zijn aan het sparen om binnen een aantal jaar alle schulden af betaald te hebben en voor langere tijd op reis te gaan. En het consuminderen komt bij ons ook voor een groot deel voort uit bewust om willen gaan met het milieu. Dat je met consuminderen doorgaans ook flink geld bespaard is mooi meegenomen

Nah, the very unexpected happened: mijn contract wordt toch verlengd!

Van de 5 tijdelijke werknemers hebben 2 een verlenging gekregen middels geschuif met uren, en ik ben daar 1 van. Erg blij mee! Nu kan ik zonder stress met verlof en heb ik daarna iig tot september werk. Daarna kijken we wel weer verder.

quote:Bumba1985 schreef op 07 november 2016 @ 11:05:

[...]

Ik vind dat er in de Dave Ramsey groepen meestal wel goed advies wordt gegeven. Verder ben ik ook wel benieuwd welke groepen anderen aanraden.Bedankt voor de tip, ik ga eens kijken.

Welkom rosanne!

Nee, het is hier echt geen verzameling 'rijke' mustachians Zelf ook nog maar eind 20, studieschuld en tijdelijk contract. Met uitzicht op vast, maar ja, dat hangt nog van zoveel factoren af dat alleen die intentie van mijn leidinggevende niet genoeg is natuurlijk.



@Pluus en moondancer: balen van jullie banen! Hopelijk snel weer wat nieuws voor jullie!

Jeej moondancer! Dat gaat een stuk rustiger je verlof in.

quote:zecora schreef op 06 november 2016 @ 20:16:

[...]

Ik weet niet hoeveel ruimte moeder heeft en of ze daar altijd een kamer gedeeld hebben? En het is ook een beetje off topic voor dit topic, maar ik zou dan wachten tot ze echt volwassen is.



Off topic inderdaad, maar ik zou als puber in die situatie helemaal geflipt zijn. Ook al snap ik de rationele overweging van jou en je man heel goed hoor. Het is ook zonde van de ruimte om de mooiste kamer een groot deel van de tijd leeg te laten staan en zeker als kinderen die daar altijd zijn daardoor minder ruimte hebben. Maar pubers zijn niet rationeel en ik moet de eerste persoon nog tegen komen die zichzelf - zeker als puber - al dan niet stiekem niet een heel stuk belangrijker vindt dan de 2e leg van papa of mama.



On topic: hier is consuminderen ook deels noodzaak, al is ons inkomen niet zo laag als het geweest is. Ik herken het niet altijd evenveel aansluiting hebben bij leeftijdsgenoten ook: festivals, lange verre vakanties, backpacken, uitgaan, shoppen - financieel is dat nooit haalbaar voor mij geweest. De 'klassieke' studententijd heb ik op die manier dus niet gekend. Ik ben daar niet slechter van geworden, financieel denk ik vooral veel wijzer dan sommige leeftijdsgenoten, en het scheelt denk ik dat ik op de uni een vriendengroepje had van mensen die allemaal geen rijke ouders hadden. Dus we konden samen thuis afspreken, budgetkoken, kleding ruilen etc.



Ook hier allebei 2e helft 20. Op dit moment zijn kinderen totaal niet aan de orde ivm medische problemen, mogelijk in de toekomst ooit. In de tussentijd proberen we te sparen, af te lossen etc zodat de financiën geen obstakel zijn als die medische problemen ooit opgelost zijn. Aan de ene kant denk ik dat je niet puur door een laag inkomen geen kinderen moet gaan krijgen, aan de andere kant is de realiteit ook dat het voor kinderen lastig is om in échte armoede op te groeien. Mijn vriend is in een eenoudergezin op minimumloon opgegroeid en die heeft heel erg veel gemist. Niet de écht noodzakelijke dingen, in NL zijn er genoeg voorzieningen om ervoor te zorgen dat je een dak boven je hoofd en te eten hebt, maar juist de minder noodzakelijke dingen die het leven leuk maken: geen vakanties, geen schoolreisjes, geen uitstapjes, geen kaart van de bibliotheek (gratis destijds, maar de reis er naartoe kost geld). Maar als je een benedenmodaal inkomen hebt, maar geen schulden, iedere maand rondkomt en een beetje overhoudt en er geen vijf wil, ligt het alweer heel anders, dan zou ik er voor gaan.



Toen een van ons een vast contract kreeg hebben we meteen een goedkoop huis gekocht, met een hypotheek lager dan onze huur. Juist omdat je niet weet hoe je in de toekomst qua baan zit, nu wonen we in ieder geval goedkoop. Maar in de praktijk blijkt het mee te vallen met die toekomst: ik krijg binnenkort een vast contract, vriend heeft bij het derde bedrijf nu een vast contract. Opvallend dat er hier zoveel mensen zijn die in de onzekerheid zitten, ik had idd juist het idee dat de economie aantrok en vaste contracten weer steeds normaler worden. Niet dat een vast contract enorm veel zekerheid biedt, maar je zit in ieder geval niet elk half jaar/jaar op de schopstoel.

Gefeliciteerd Moondancer!!

Oh, crosspost! Gefeliciteerd moondancer!