Wel of geen kinderen?
dinsdag 6 januari 2009 om 22:31
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier op het forum, maar wil toch meteen mijn verhaal kwijt.
Ik heb een hele lieve man waar ik nu 12 jaar mee samen ben. Sinds ons trouwen ruim 2 jaar geleden hadden we het steeds vaker over een kindje. Ik wilde liever dan hij, maar hij had het graag voor mij over om wel een kindje samen met mij te willen.
Aangezien we allebei een erg drukke baan hebben en na werk vaak geen puf in sex hebben, ben ik na een jaar pilloos nog niet zwanger.
Sinds een paar weken ben ik ineens heel erg aan het twijfelen of ik wel een kindje wil. We houden allebei heel erg van onze baan, ik wil het liefste zelfs zo snel mogelijk promotie maken. Verder houden we allebei van verre reizen en van ons luxe leventje zoals we nu hebben. Ik heb het afgelopen weekend aan mijn man verteld, die was heel blij dat ik het aan hem heb verteld.
We hebben nu afgesproken dat ik weer voor een half jaartje aan de pil ga en dat we die tijd gebruiken om er achter te komen wat ik nu wil. Wel of geen kindje. Ik voel me heel erg opgelucht dat ik het nu verteld heb aan hem. Ik slaap sinds die dag goed en voel me ook meteen een stuk beter.
Ik word alleen gek van de vragen die op dit moment gesteld worden aan alle kanten. Goh, is je goede voornemen om zwanger te worden (collega's). Wanneer worden we nu opa en oma (ouders en schoonouders). Maar ook gewoon van vriendinnen die vragen of ik al zwanger ben.
Ik weet zelf nog niet eens wat ik moet doen, hoe kan ik het dan aan andere mensen vertellen hoe ik me voel?
Kennen mensen deze twijfels?
Groetjes van een twijfelende Nienke
Ik ben nieuw hier op het forum, maar wil toch meteen mijn verhaal kwijt.
Ik heb een hele lieve man waar ik nu 12 jaar mee samen ben. Sinds ons trouwen ruim 2 jaar geleden hadden we het steeds vaker over een kindje. Ik wilde liever dan hij, maar hij had het graag voor mij over om wel een kindje samen met mij te willen.
Aangezien we allebei een erg drukke baan hebben en na werk vaak geen puf in sex hebben, ben ik na een jaar pilloos nog niet zwanger.
Sinds een paar weken ben ik ineens heel erg aan het twijfelen of ik wel een kindje wil. We houden allebei heel erg van onze baan, ik wil het liefste zelfs zo snel mogelijk promotie maken. Verder houden we allebei van verre reizen en van ons luxe leventje zoals we nu hebben. Ik heb het afgelopen weekend aan mijn man verteld, die was heel blij dat ik het aan hem heb verteld.
We hebben nu afgesproken dat ik weer voor een half jaartje aan de pil ga en dat we die tijd gebruiken om er achter te komen wat ik nu wil. Wel of geen kindje. Ik voel me heel erg opgelucht dat ik het nu verteld heb aan hem. Ik slaap sinds die dag goed en voel me ook meteen een stuk beter.
Ik word alleen gek van de vragen die op dit moment gesteld worden aan alle kanten. Goh, is je goede voornemen om zwanger te worden (collega's). Wanneer worden we nu opa en oma (ouders en schoonouders). Maar ook gewoon van vriendinnen die vragen of ik al zwanger ben.
Ik weet zelf nog niet eens wat ik moet doen, hoe kan ik het dan aan andere mensen vertellen hoe ik me voel?
Kennen mensen deze twijfels?
Groetjes van een twijfelende Nienke
dinsdag 6 januari 2009 om 22:38
uhm ja,alleen bij mij bleek dat die twijfel voort kwam uit iets anders,namelijk dat ik met die partner geen verdere toekomst wilde. Daar kwam ik in die periode achter, terwijl ik heel graag kindjes wilde.....alleen niet met hém.
Bijna 2 jaar later krijg ik een kindje met de man van m`n dromen! En heb ik geen seconde getwijfeld of het wel de juiste keuze is geweest.
Naar mijn idee weet je wel wanneer het goed zit om aan kindjes te beginnen! Dus als je twijfelt niet doen!!
Bijna 2 jaar later krijg ik een kindje met de man van m`n dromen! En heb ik geen seconde getwijfeld of het wel de juiste keuze is geweest.
Naar mijn idee weet je wel wanneer het goed zit om aan kindjes te beginnen! Dus als je twijfelt niet doen!!
dinsdag 6 januari 2009 om 22:42
quote:starbelly schreef op 06 januari 2009 @ 22:38:
uhm ja,alleen bij mij bleek dat die twijfel voort kwam uit iets anders,namelijk dat ik met die partner geen verdere toekomst wilde. Daar kwam ik in die periode achter, terwijl ik heel graag kindjes wilde.....alleen niet met hém.Dat is het zeker bij mij niet, ik wil heel graag bij mijn man blijven, ik hou ontzettend veel van hem.
uhm ja,alleen bij mij bleek dat die twijfel voort kwam uit iets anders,namelijk dat ik met die partner geen verdere toekomst wilde. Daar kwam ik in die periode achter, terwijl ik heel graag kindjes wilde.....alleen niet met hém.Dat is het zeker bij mij niet, ik wil heel graag bij mijn man blijven, ik hou ontzettend veel van hem.
dinsdag 6 januari 2009 om 22:42
quote:Sterretjee schreef op 06 januari 2009 @ 22:40:
Goed dat je er op tijd achter kwam! Voor jou is dit nu de juiste keus, prima toch! Laat anderen lekker...
Niks mis mee om weer aan de pil te gaan lijkt me.. Jullie tijd komt nog wel en je ben nog best jong, nog 2 jaar wachten kan best.Of er gewoon helemaal vanaf zien. Het leven heeft zoveel leuks te bieden als je de vrijheid en de centen hebt het er van te kunnen nemen.
Goed dat je er op tijd achter kwam! Voor jou is dit nu de juiste keus, prima toch! Laat anderen lekker...
Niks mis mee om weer aan de pil te gaan lijkt me.. Jullie tijd komt nog wel en je ben nog best jong, nog 2 jaar wachten kan best.Of er gewoon helemaal vanaf zien. Het leven heeft zoveel leuks te bieden als je de vrijheid en de centen hebt het er van te kunnen nemen.
dinsdag 6 januari 2009 om 22:45
Niets aantrekken van anderen. Het wordt bijna van je verwacht dat je kinderen krijgt. Maar jullie bepalen, niet de mensen om je heen.
Neem lekker nog even de tijd. En kijk naar alle voors en tegens. Bedenk dan ook wat ultimo het belangrijkste voor je zou zijn. Ik zou niet zonder mijn carriere kunnen, maar ik besef me ook wel dat ik werk aan iets wat zomaar eindig kan zijn als bijvoorbeeld een krediet crisis vervelend uitpakt. Dat, als ik het bedrijf verlaat, echt wel vervangbaar ben. En mijn kinderen (ik combineer dus, maar zonder verre reizen ) zijn deel van me. Dat is anders dan bijvoorbeeld werk en reizen wat op zichzelfstaand ook je leven verrijkt.
Wat belangrijk is bepaal je zelf. Zie jezelf over een jaar of 25. Hoe wil je die terug zien? Komen daar kinderen in voor? Of eigenlijk liever niet.. bekijk de langere termijn omdat het een langere termijn beslissing is.
Neem lekker nog even de tijd. En kijk naar alle voors en tegens. Bedenk dan ook wat ultimo het belangrijkste voor je zou zijn. Ik zou niet zonder mijn carriere kunnen, maar ik besef me ook wel dat ik werk aan iets wat zomaar eindig kan zijn als bijvoorbeeld een krediet crisis vervelend uitpakt. Dat, als ik het bedrijf verlaat, echt wel vervangbaar ben. En mijn kinderen (ik combineer dus, maar zonder verre reizen ) zijn deel van me. Dat is anders dan bijvoorbeeld werk en reizen wat op zichzelfstaand ook je leven verrijkt.
Wat belangrijk is bepaal je zelf. Zie jezelf over een jaar of 25. Hoe wil je die terug zien? Komen daar kinderen in voor? Of eigenlijk liever niet.. bekijk de langere termijn omdat het een langere termijn beslissing is.
dinsdag 6 januari 2009 om 22:48
dinsdag 6 januari 2009 om 22:49
mijn man en ik zeggen vaak tegen elkaar "bij twijfel altijd nee"
dit passen wij op een heleboel twijfels toe maar
dit geldt in jullie geval zeker voor het krijgen van kinderen!
wijzelf willen absoluut geen kinderen gewoon omdat ons dat helemaal niet geweldig, leuk of prettig lijkt. I
k denk dat het heel verstandig is om weer even aan de pil te gaan zolang jullie nog twijfelen want alles wat je opnoemt dat jullie leuk vinden aan jullie leven zit er straks heel erg lang niet meer in!
dit passen wij op een heleboel twijfels toe maar
dit geldt in jullie geval zeker voor het krijgen van kinderen!
wijzelf willen absoluut geen kinderen gewoon omdat ons dat helemaal niet geweldig, leuk of prettig lijkt. I
k denk dat het heel verstandig is om weer even aan de pil te gaan zolang jullie nog twijfelen want alles wat je opnoemt dat jullie leuk vinden aan jullie leven zit er straks heel erg lang niet meer in!
dinsdag 6 januari 2009 om 22:53
quote:domnaiefmutsje schreef op 06 januari 2009 @ 22:45:
Niets aantrekken van anderen. Het wordt bijna van je verwacht dat je kinderen krijgt. Maar jullie bepalen, niet de mensen om je heen.
Neem lekker nog even de tijd. En kijk naar alle voors en tegens. Bedenk dan ook wat ultimo het belangrijkste voor je zou zijn. Ik zou niet zonder mijn carriere kunnen, maar ik besef me ook wel dat ik werk aan iets wat zomaar eindig kan zijn als bijvoorbeeld een krediet crisis vervelend uitpakt. Dat, als ik het bedrijf verlaat, echt wel vervangbaar ben. En mijn kinderen (ik combineer dus, maar zonder verre reizen ) zijn deel van me. Dat is anders dan bijvoorbeeld werk en reizen wat op zichzelfstaand ook je leven verrijkt.
Wat belangrijk is bepaal je zelf. Zie jezelf over een jaar of 25. Hoe wil je die terug zien? Komen daar kinderen in voor? Of eigenlijk liever niet.. bekijk de langere termijn omdat het een langere termijn beslissing is.
Eens, DNM, dat scheelt me een hoop typewerk.
Toen ik nadacht over wel of niet een 2e kind vroeg ik mezelf bijv. af: hoe zie ik mijn 40e, 50e, 60e, 70e verjaardag voor me? Tafel vol kinderen, later misschien aanhang? Of is 1 (in jouw geval: geen) ook prima, aangevuld met vrienden? Ik kreeg meteen een heel sterk gevoelsmatig antwoord: ik wil een groter gezin dan 1 kind. En echt niet alleen om de kadootjes hoor! Meer om het 'leven in de brouwerij' gevoel.
Wat ik maar wil zeggen: vaak krijg je met zulke concrete vragen veel duidelijker antwoorden dan met piekeren en rationaliseren.
succes met je keuze!
Niets aantrekken van anderen. Het wordt bijna van je verwacht dat je kinderen krijgt. Maar jullie bepalen, niet de mensen om je heen.
Neem lekker nog even de tijd. En kijk naar alle voors en tegens. Bedenk dan ook wat ultimo het belangrijkste voor je zou zijn. Ik zou niet zonder mijn carriere kunnen, maar ik besef me ook wel dat ik werk aan iets wat zomaar eindig kan zijn als bijvoorbeeld een krediet crisis vervelend uitpakt. Dat, als ik het bedrijf verlaat, echt wel vervangbaar ben. En mijn kinderen (ik combineer dus, maar zonder verre reizen ) zijn deel van me. Dat is anders dan bijvoorbeeld werk en reizen wat op zichzelfstaand ook je leven verrijkt.
Wat belangrijk is bepaal je zelf. Zie jezelf over een jaar of 25. Hoe wil je die terug zien? Komen daar kinderen in voor? Of eigenlijk liever niet.. bekijk de langere termijn omdat het een langere termijn beslissing is.
Eens, DNM, dat scheelt me een hoop typewerk.
Toen ik nadacht over wel of niet een 2e kind vroeg ik mezelf bijv. af: hoe zie ik mijn 40e, 50e, 60e, 70e verjaardag voor me? Tafel vol kinderen, later misschien aanhang? Of is 1 (in jouw geval: geen) ook prima, aangevuld met vrienden? Ik kreeg meteen een heel sterk gevoelsmatig antwoord: ik wil een groter gezin dan 1 kind. En echt niet alleen om de kadootjes hoor! Meer om het 'leven in de brouwerij' gevoel.
Wat ik maar wil zeggen: vaak krijg je met zulke concrete vragen veel duidelijker antwoorden dan met piekeren en rationaliseren.
succes met je keuze!
dinsdag 6 januari 2009 om 22:53
Ik vind het heel goed dat jullie besloten hebben weer een tijdje aan de pil te gaan om na te denken! Wij hebben dat ook gedaan (1,5 jaar zelfs) en achteraf zijn we daar erg blij om. Na 1,5 jaar pauze kwam het verlangen naar kinderen toch weer tevoorschijn, en hebben we de sprong opnieuw gewaagd.
Het hebben van een kind ervaren wij als zeer leuk, maar je moet er ook dingen voor inleveren. Het wordt vaak als vanzelfsprekendheid gezien dat een stel aan kinderen begint, maar een goede afweging van voor- en nadelen is ten zeerste aan te raden, omdat je je keuze niet meer ongedaan kunt maken. En zonder kinderen kun je minstens zo gelukkig worden, aldus wetenschappelijk onderzoek.
Misschien kunnen jullie wat verder komen in jullie afwegingen door wat te lezen van mensen die bewust geen kinderen nemen. Als je Google't op de term Kindervrij dan zul je wel het één en ander vinden.
Succes!
Het hebben van een kind ervaren wij als zeer leuk, maar je moet er ook dingen voor inleveren. Het wordt vaak als vanzelfsprekendheid gezien dat een stel aan kinderen begint, maar een goede afweging van voor- en nadelen is ten zeerste aan te raden, omdat je je keuze niet meer ongedaan kunt maken. En zonder kinderen kun je minstens zo gelukkig worden, aldus wetenschappelijk onderzoek.
Misschien kunnen jullie wat verder komen in jullie afwegingen door wat te lezen van mensen die bewust geen kinderen nemen. Als je Google't op de term Kindervrij dan zul je wel het één en ander vinden.
Succes!
dinsdag 6 januari 2009 om 22:54
TO, kinderen MOETEN niet, en je MOET het zeker niet NU doen als jij nog niet overtuigd ben daaraan toe te zijn. Goed dat je het hebt uitgesteld, als je je opgelucht voelt, geeft dan zeker aan dat je de juiste keuze hebt gemaakt.
Wat me opviel in je post is dat je zei dat je partner zo lief was een kind VOOR JOU te nemen met jou. Heel lief maar natuurlijk niet de bedoeling. Kinderen neem je samen en WIL je samen. Wil je ze niet samen, dan krijg je geheit later problemen in je relatie. Je wil toch niet horen later, ja jij wilde het kind, verschoon jij het dan maar. Het hoeft niet zo te gaan maar ik vind het wel een opmerkelijk deel van je posting waar even stil bij moet worden gestaan. Jij kan je vriend het beste hierin inschatten.
Succes met je keuze en gewoon tegen de rest zeggen dat het leven je nu zo prima bevalt.
Wat me opviel in je post is dat je zei dat je partner zo lief was een kind VOOR JOU te nemen met jou. Heel lief maar natuurlijk niet de bedoeling. Kinderen neem je samen en WIL je samen. Wil je ze niet samen, dan krijg je geheit later problemen in je relatie. Je wil toch niet horen later, ja jij wilde het kind, verschoon jij het dan maar. Het hoeft niet zo te gaan maar ik vind het wel een opmerkelijk deel van je posting waar even stil bij moet worden gestaan. Jij kan je vriend het beste hierin inschatten.
Succes met je keuze en gewoon tegen de rest zeggen dat het leven je nu zo prima bevalt.
dinsdag 6 januari 2009 om 23:29
Zwieber, ben het an sich met je eens, want het is ook niet mijn insteek. Maar een goede vriendin van mij en diens partner, staan er echt letterlijk zo in en vinden daar ook niks raars aan. Mijn vriendin en haar man zijn al wat ouder (vriendin 35 en man 45) en hij heeft eigenlijk niet echt een kinderwens. Maar hij ervaart het zo (is ook door zijn opvoeding denk ik) dat vrouwen en kinderwens een onlosmakelijk iets is. Een kinderwens is in zijn optiek zo'n cruciaal onderdeel van het vrouw-zijn, dat je als man zo'n wens nooit mag afpakken van de vrouw. Hij heeft er dan ook wel beetje ouderwetse ideeen bij qua verzorging enzo (terwijl hij echt het meest zorgzame type is van hen twee en ik zie hem zo hele middagen boven de wieg hangen). Maar goed, het is zijn diepe overtuiging dat dit iets heel vrouwelijks is, een oerwens ofzo en dat het voor een man slechts een kleine opoffering is om een vrouw haar wens in vervulling te laten gaan. Zoiets dan hoor, want ik heb het vooral zo uit haar mond begrepen. Maar goed, in zulke gevallen kunnen mannen dan best besluiten de vrouw het kind te 'gunnen', zonder dat dat gelijk heel fout hoeft te zijn.
Nou, dat wilde ik maar even gezegd hebben haha. 't Zou ook niet mijn ding zijn hoor ; )
Nou, dat wilde ik maar even gezegd hebben haha. 't Zou ook niet mijn ding zijn hoor ; )
dinsdag 6 januari 2009 om 23:32
quote:intiem schreef op 06 januari 2009 @ 23:29:
Zwieber, ben het an sich met je eens, want het is ook niet mijn insteek. Maar een goede vriendin van mij en diens partner, staan er echt letterlijk zo in en vinden daar ook niks raars aan. Mijn vriendin en haar man zijn al wat ouder (vriendin 35 en man 45) en hij heeft eigenlijk niet echt een kinderwens. Maar hij ervaart het zo (is ook door zijn opvoeding denk ik) dat vrouwen en kinderwens een onlosmakelijk iets is. Een kinderwens is in zijn optiek zo'n cruciaal onderdeel van het vrouw-zijn, dat je als man zo'n wens nooit mag afpakken van de vrouw. Hij heeft er dan ook wel beetje ouderwetse ideeen bij qua verzorging enzo (terwijl hij echt het meest zorgzame type is van hen twee en ik zie hem zo hele middagen boven de wieg hangen). Maar goed, het is zijn diepe overtuiging dat dit iets heel vrouwelijks is, een oerwens ofzo en dat het voor een man slechts een kleine opoffering is om een vrouw haar wens in vervulling te laten gaan. Zoiets dan hoor, want ik heb het vooral zo uit haar mond begrepen. Maar goed, in zulke gevallen kunnen mannen dan best besluiten de vrouw het kind te 'gunnen', zonder dat dat gelijk heel fout hoeft te zijn.
Nou, dat wilde ik maar even gezegd hebben haha. 't Zou ook niet mijn ding zijn hoor ; )Tja, het kan wel werken maar niet vaak hoor. Het levert toch vaak problemen op. Ik heb dan gelijk ook zo'n spermadonor idee erbij, zovan: ik doneer mijn zaad wel even zodat jij straks lekker kan tutten met een kind.
Zwieber, ben het an sich met je eens, want het is ook niet mijn insteek. Maar een goede vriendin van mij en diens partner, staan er echt letterlijk zo in en vinden daar ook niks raars aan. Mijn vriendin en haar man zijn al wat ouder (vriendin 35 en man 45) en hij heeft eigenlijk niet echt een kinderwens. Maar hij ervaart het zo (is ook door zijn opvoeding denk ik) dat vrouwen en kinderwens een onlosmakelijk iets is. Een kinderwens is in zijn optiek zo'n cruciaal onderdeel van het vrouw-zijn, dat je als man zo'n wens nooit mag afpakken van de vrouw. Hij heeft er dan ook wel beetje ouderwetse ideeen bij qua verzorging enzo (terwijl hij echt het meest zorgzame type is van hen twee en ik zie hem zo hele middagen boven de wieg hangen). Maar goed, het is zijn diepe overtuiging dat dit iets heel vrouwelijks is, een oerwens ofzo en dat het voor een man slechts een kleine opoffering is om een vrouw haar wens in vervulling te laten gaan. Zoiets dan hoor, want ik heb het vooral zo uit haar mond begrepen. Maar goed, in zulke gevallen kunnen mannen dan best besluiten de vrouw het kind te 'gunnen', zonder dat dat gelijk heel fout hoeft te zijn.
Nou, dat wilde ik maar even gezegd hebben haha. 't Zou ook niet mijn ding zijn hoor ; )Tja, het kan wel werken maar niet vaak hoor. Het levert toch vaak problemen op. Ik heb dan gelijk ook zo'n spermadonor idee erbij, zovan: ik doneer mijn zaad wel even zodat jij straks lekker kan tutten met een kind.
dinsdag 6 januari 2009 om 23:42
In holland staat een huis, ja ja
En in dat huis daar woont een man
En die man die kiest een vrouw
En die vrouw die kiest een kind.......
Zomaar een oud hollands liedje, waar dus uit blijkt dat dit de gewone stand van zaken is (was).
En TO, nooit iets doen waar je niet helemaal achter staat, dat geldt zeer zeker voor kinderen.
En in dat huis daar woont een man
En die man die kiest een vrouw
En die vrouw die kiest een kind.......
Zomaar een oud hollands liedje, waar dus uit blijkt dat dit de gewone stand van zaken is (was).
En TO, nooit iets doen waar je niet helemaal achter staat, dat geldt zeer zeker voor kinderen.
dinsdag 6 januari 2009 om 23:46
quote:toetyfroety schreef op 06 januari 2009 @ 23:42:
In holland staat een huis, ja ja
En in dat huis daar woont een man
En die man die kiest een vrouw
En die vrouw die kiest een kind.......
Zomaar een oud hollands liedje, waar dus uit blijkt dat dit de gewone stand van zaken is (was).
En TO, nooit iets doen waar je niet helemaal achter staat, dat geldt zeer zeker voor kinderen.Ik zag die man en vrouw al voor de etalage staan...het is niet voor niets een OUD hollands liedje. Men bleef toen ook nog bij elkaar omdat het moest want scheiden kon niet. Lijkt me niet echt een goede verwijzing gezien de veranderende omstandigheden in de loop der jaren.
In holland staat een huis, ja ja
En in dat huis daar woont een man
En die man die kiest een vrouw
En die vrouw die kiest een kind.......
Zomaar een oud hollands liedje, waar dus uit blijkt dat dit de gewone stand van zaken is (was).
En TO, nooit iets doen waar je niet helemaal achter staat, dat geldt zeer zeker voor kinderen.Ik zag die man en vrouw al voor de etalage staan...het is niet voor niets een OUD hollands liedje. Men bleef toen ook nog bij elkaar omdat het moest want scheiden kon niet. Lijkt me niet echt een goede verwijzing gezien de veranderende omstandigheden in de loop der jaren.
dinsdag 6 januari 2009 om 23:50
quote:Zwieber schreef op 06 januari 2009 @ 23:32:
[...]
Tja, het kan wel werken maar niet vaak hoor. Het levert toch vaak problemen op. Ik heb dan gelijk ook zo'n spermadonor idee erbij, zovan: ik doneer mijn zaad wel even zodat jij straks lekker kan tutten met een kind.Als de man niet minstens zo graag wil, dan kan dat uiteindelijk 'n dealbreaker worden in de relatie. Ken best veel mannen die het huis ontvluchten (werk en/of minnares) omdat vrouw alleen nog maar druk was met kind en er geen qualitytime meer was voor samen. Want sliep kind dan was vrouw te moe. Je moet dus superwoman worden zodat je naast je kind ook nog de energie overhoudt voor je relatie.
[...]
Tja, het kan wel werken maar niet vaak hoor. Het levert toch vaak problemen op. Ik heb dan gelijk ook zo'n spermadonor idee erbij, zovan: ik doneer mijn zaad wel even zodat jij straks lekker kan tutten met een kind.Als de man niet minstens zo graag wil, dan kan dat uiteindelijk 'n dealbreaker worden in de relatie. Ken best veel mannen die het huis ontvluchten (werk en/of minnares) omdat vrouw alleen nog maar druk was met kind en er geen qualitytime meer was voor samen. Want sliep kind dan was vrouw te moe. Je moet dus superwoman worden zodat je naast je kind ook nog de energie overhoudt voor je relatie.
dinsdag 6 januari 2009 om 23:55
quote:elninjoo schreef op 06 januari 2009 @ 23:50:
[...]
Als de man niet minstens zo graag wil, dan kan dat uiteindelijk 'n dealbreaker worden in de relatie. Ken best veel mannen die het huis ontvluchten (werk en/of minnares) omdat vrouw alleen nog maar druk was met kind en er geen qualitytime meer was voor samen. Want sliep kind dan was vrouw te moe. Je moet dus superwoman worden zodat je naast je kind ook nog de energie overhoudt voor je relatie.Precies mijn punt!
[...]
Als de man niet minstens zo graag wil, dan kan dat uiteindelijk 'n dealbreaker worden in de relatie. Ken best veel mannen die het huis ontvluchten (werk en/of minnares) omdat vrouw alleen nog maar druk was met kind en er geen qualitytime meer was voor samen. Want sliep kind dan was vrouw te moe. Je moet dus superwoman worden zodat je naast je kind ook nog de energie overhoudt voor je relatie.Precies mijn punt!
dinsdag 6 januari 2009 om 23:59
quote:elninjoo schreef op 06 januari 2009 @ 23:50:
[...]
Als de man niet minstens zo graag wil, dan kan dat uiteindelijk 'n dealbreaker worden in de relatie. Ken best veel mannen die het huis ontvluchten (werk en/of minnares) omdat vrouw alleen nog maar druk was met kind en er geen qualitytime meer was voor samen. Want sliep kind dan was vrouw te moe. Je moet dus superwoman worden zodat je naast je kind ook nog de energie overhoudt voor je relatie.
Dat ligt iets genuanceerder, al zeg ik niet dat wat jij schrijft niet gebeurt. Het is een over en weer interesse tonen waar het daar aan schort. Zeker als een vrouw meer thuis blijft worden de belevings werelden heel anders. Als je daar geen interesse in toont wederzijds, loopt het mis. Waar het ook mis kan gaan is dat vrouwen alle zorg wel op zich nemen terwijl een man het heus wel wil doen.
Voor een man is de uiteindelijke beslissing om een kind te krijgen veel enger (over het algemeen) dan voor een vrouw. Een man kan dus terughoudender zijn maar waar het niet perse betekent dat het over de streep trekken iets negatiefs is. Mannen die echt geen kinderen willen, of nog niet willen, hebben een mond die ze open kunnen trekken.
Een vent die geen nee durft te zeggen tegen mij en vervolgens omdat ie het stiekem toch een drama vindt vreemdgaat is een persoon zonder ruggengraat en kan ik toch missen als kiespijn
[...]
Als de man niet minstens zo graag wil, dan kan dat uiteindelijk 'n dealbreaker worden in de relatie. Ken best veel mannen die het huis ontvluchten (werk en/of minnares) omdat vrouw alleen nog maar druk was met kind en er geen qualitytime meer was voor samen. Want sliep kind dan was vrouw te moe. Je moet dus superwoman worden zodat je naast je kind ook nog de energie overhoudt voor je relatie.
Dat ligt iets genuanceerder, al zeg ik niet dat wat jij schrijft niet gebeurt. Het is een over en weer interesse tonen waar het daar aan schort. Zeker als een vrouw meer thuis blijft worden de belevings werelden heel anders. Als je daar geen interesse in toont wederzijds, loopt het mis. Waar het ook mis kan gaan is dat vrouwen alle zorg wel op zich nemen terwijl een man het heus wel wil doen.
Voor een man is de uiteindelijke beslissing om een kind te krijgen veel enger (over het algemeen) dan voor een vrouw. Een man kan dus terughoudender zijn maar waar het niet perse betekent dat het over de streep trekken iets negatiefs is. Mannen die echt geen kinderen willen, of nog niet willen, hebben een mond die ze open kunnen trekken.
Een vent die geen nee durft te zeggen tegen mij en vervolgens omdat ie het stiekem toch een drama vindt vreemdgaat is een persoon zonder ruggengraat en kan ik toch missen als kiespijn