Relaties
alle pijlers
ik hou niet meer van mijn man?
woensdag 7 januari 2009 om 10:12
hallo allemaal ik wil even zeggen en wachten op eeen reactie weet niet goed wat ik er mee aan moet? ik hou niet meer van mijn man, maar ik wil ook niet bij hem weg heb 2 fantastische kinderen waar ik erg van hou geef me raad hoe kan ik weer van hem houden en of heeft iemand dit al eens gehad aub geef me een antwoord hoe ik me hier uit worstel of hoe ik dit oplos heb hem het al wel verteld? gr incusa
woensdag 7 januari 2009 om 10:38
aan zus en zo bedankt voor je reactie, maar in die tijd dat er weer leukere tijden aankwam met hem houde je toen ook weer van hem ik denk nu op het moment gewoon ( ik leef om mijn kinderen met hem) ik weet niet gewoon wat ik precies wil. wat moet ik juist afstand toto er weer een gevoel komt bv: appart slapen eerst of juist helemaal niet doen of gewoon even doen waar ik zin in heb, hem niks zeggen bv: als ik weg wil dan weg gaan en zeggen dat je niet weet wanneer je er weer bent . er is geenander en hoeft ook niet perse! dankje voor de reactie
woensdag 7 januari 2009 om 10:40
woensdag 7 januari 2009 om 11:10
Wat was de reactie van je man?
Ik zou geen spelletjes gaan spelen van weggaan en dan lekker niet zeggen wanneer je terugbent.
Je kunt misschieen afspreken dat je wat meer tijd voor jezelf wilt, wat afstand wilt om na te denken. Dingen doen die je zelf leuk vindt is altijd goed. Dat moet toch ook kunnen binnen een relatie?
Vind je dat je teveel beknot wordt nu? Of is de liefde echt over?
Ik zou geen spelletjes gaan spelen van weggaan en dan lekker niet zeggen wanneer je terugbent.
Je kunt misschieen afspreken dat je wat meer tijd voor jezelf wilt, wat afstand wilt om na te denken. Dingen doen die je zelf leuk vindt is altijd goed. Dat moet toch ook kunnen binnen een relatie?
Vind je dat je teveel beknot wordt nu? Of is de liefde echt over?
woensdag 7 januari 2009 om 11:24
Spelletjes spelen word het nooit beter op, wat dat betreft kan je beter gewoon eerlijk zijn.
Ik vraag mij altijd af; wat mis je dan? waardoor is het zo gekomen? weet je dat?
Voor de kinderen bij iemand blijven is geen goed idee, ze zullen heus wel merken dat er iets niet goed zit.
Hoe oud izjn je kinderen? Zijn ze op een leeftijd dat ze dit soort dingen snappen?
Even weg gaan en alles op een rij zetten kan geen kwaad, maar niks meer aan je man laten weten worden dingen vast niet beter op. Overigens is het ook vreemd komt over of je hem wil straffen; hij kan er niks aan doen dat jouw gevoel weg is (toch?)
Ik vraag mij altijd af; wat mis je dan? waardoor is het zo gekomen? weet je dat?
Voor de kinderen bij iemand blijven is geen goed idee, ze zullen heus wel merken dat er iets niet goed zit.
Hoe oud izjn je kinderen? Zijn ze op een leeftijd dat ze dit soort dingen snappen?
Even weg gaan en alles op een rij zetten kan geen kwaad, maar niks meer aan je man laten weten worden dingen vast niet beter op. Overigens is het ook vreemd komt over of je hem wil straffen; hij kan er niks aan doen dat jouw gevoel weg is (toch?)
woensdag 7 januari 2009 om 11:42
woensdag 7 januari 2009 om 11:43
woensdag 7 januari 2009 om 11:45
woensdag 7 januari 2009 om 11:46
woensdag 7 januari 2009 om 12:04
quote:incusa schreef op 07 januari 2009 @ 11:41:
eingelijks mis ik niks aan hem gisteren zei ik nog er zou geen betere man wezen dan jij maar op het moment weet ik het niet ik voel gewoon niks mijn kinderen snappen er nog niks van zijn bijna 4 en 2
Lijkt me een bijzonder goed idee ja, om dit met je kinderen van 3 en 2 te gaan bespreken.
Maar goed, je bent getrouwd? Heb je toen misschien iets beloofd?
eingelijks mis ik niks aan hem gisteren zei ik nog er zou geen betere man wezen dan jij maar op het moment weet ik het niet ik voel gewoon niks mijn kinderen snappen er nog niks van zijn bijna 4 en 2
Lijkt me een bijzonder goed idee ja, om dit met je kinderen van 3 en 2 te gaan bespreken.
Maar goed, je bent getrouwd? Heb je toen misschien iets beloofd?
woensdag 7 januari 2009 om 12:15
[quote]rider schreef op 07 januari 2009 @ 12:04:
[...]
Lijkt me een bijzonder goed idee ja, om dit met je kinderen van 3 en 2 te gaan bespreken.
Maar goed, je bent getrouwd? Heb je toen misschien iets beloofd?[/quote]
kijk....dat vind ik dus ook, maar durfde het niet te zeggen, bang dat ik heel emancipatisch nederland weer op mijn dak krijg.
Mensen geven zo snel op, jezus he, kwakt een paar kinderen op de wereld en geeft er nu al de brui aan.
werk eraan.
[...]
Lijkt me een bijzonder goed idee ja, om dit met je kinderen van 3 en 2 te gaan bespreken.
Maar goed, je bent getrouwd? Heb je toen misschien iets beloofd?[/quote]
kijk....dat vind ik dus ook, maar durfde het niet te zeggen, bang dat ik heel emancipatisch nederland weer op mijn dak krijg.
Mensen geven zo snel op, jezus he, kwakt een paar kinderen op de wereld en geeft er nu al de brui aan.
werk eraan.
woensdag 7 januari 2009 om 12:24
Als ik het goed lees wil je meer vrijheid. Gewoon net als vroeger de deur uit gaan en zelf bepalen hoe laat je weer terug komt. Geen verantwoording hoeven afleggen.
Maar dat kan niet met twee kinderen van 2 en 3. Heeft niet echt iets met je man te maken denk ik. Je hebt nu met twee kleine kinderen geen tijd voor elkaar, of voor jezelf. Een paar jaar wachten en ze kunnen zichzelf bezighouden. Heb je weer meer tijd voor elkaar en kun je weer eens lekker een middag of avond weg, zonder dat er vanalles afgesproken en gepland hoeft te worden.
En stel je inderdaad eens voor dat je man gelukkig zou zijn met iemand anders. Zou je dat echt willen?
Maar dat kan niet met twee kinderen van 2 en 3. Heeft niet echt iets met je man te maken denk ik. Je hebt nu met twee kleine kinderen geen tijd voor elkaar, of voor jezelf. Een paar jaar wachten en ze kunnen zichzelf bezighouden. Heb je weer meer tijd voor elkaar en kun je weer eens lekker een middag of avond weg, zonder dat er vanalles afgesproken en gepland hoeft te worden.
En stel je inderdaad eens voor dat je man gelukkig zou zijn met iemand anders. Zou je dat echt willen?
woensdag 7 januari 2009 om 12:31
quote:incusa schreef op 07 januari 2009 @ 11:41:
eingelijks mis ik niks aan hem gisteren zei ik nog er zou geen betere man wezen dan jij maar op het moment weet ik het niet ik voel gewoon niks mijn kinderen snappen er nog niks van zijn bijna 4 en 2
Wat jij denkt dat een goede man is in het algemeen en wat jij voor jezelf een goede man vindt zijn denk ik hier 2 verschillende dingen want anders zou je nog van hem houden.
Is het wellicht zo dat jij een algemeen plaatje hebt van wat een "goede" man zou horen te zijn maar dat jij toch voor jezelf bepaalde dingen in een relatie nodig hebt die je nog nooit hebt bekeken. Dat is wat ik in zo'n geval dan denk. En dat "een goede man" weleens heel iets anders betekent dan je eerder dacht. En goed kan iemand alleen maar voor je zijn als hij ook weet wat jij nodig hebt. Zolang je dat zelf niet aan kan geven kan hij niets doen of jijzelf ook niet door er bijvoorbeeld anders naar te kijken.
Als je dat verschil weet en er achter kan komen wat je mist in een relatie dan kun je samen nog met je man kijken hoe je daar weer samen uitkomt. Ik vind dat in een goede relatie je elkaar daarover moet informeren en moet kijken in hoeverre je elkaar tegemoet kan komen en dat gaat niet meteen maar kan wel zorgen dat het houden van weer terugkomt.
Als je dat zelf niet kan, niet kan aangeven wat je mist en waarom je niet meer van hem houdt of ook geen oplossing samen kan bedenken is relatietherapie sowieso een goede oplossing.
Zomaar weggaan lijkt me nooit goed, zeker niet als je niet weet waardoor iets komt. Dan heb je in een volgende relatie zometeen weer hetzelfde probleem. En je man verdient een kans om er samen met jou aan te kunnen werken. Die belofte ben je je aangegaan zeg maar op het moment dat je met elkaar een relatie begint.
Houden van hangt naar mijn idee samen met inzicht in wie je bent, wie je partner is, wat je wilt en begrip voor elkaar waarom je dingen wel of niet doet en samen kan kijken hoe je elkaar tegemoet kan komen en daarin waarderen.
eingelijks mis ik niks aan hem gisteren zei ik nog er zou geen betere man wezen dan jij maar op het moment weet ik het niet ik voel gewoon niks mijn kinderen snappen er nog niks van zijn bijna 4 en 2
Wat jij denkt dat een goede man is in het algemeen en wat jij voor jezelf een goede man vindt zijn denk ik hier 2 verschillende dingen want anders zou je nog van hem houden.
Is het wellicht zo dat jij een algemeen plaatje hebt van wat een "goede" man zou horen te zijn maar dat jij toch voor jezelf bepaalde dingen in een relatie nodig hebt die je nog nooit hebt bekeken. Dat is wat ik in zo'n geval dan denk. En dat "een goede man" weleens heel iets anders betekent dan je eerder dacht. En goed kan iemand alleen maar voor je zijn als hij ook weet wat jij nodig hebt. Zolang je dat zelf niet aan kan geven kan hij niets doen of jijzelf ook niet door er bijvoorbeeld anders naar te kijken.
Als je dat verschil weet en er achter kan komen wat je mist in een relatie dan kun je samen nog met je man kijken hoe je daar weer samen uitkomt. Ik vind dat in een goede relatie je elkaar daarover moet informeren en moet kijken in hoeverre je elkaar tegemoet kan komen en dat gaat niet meteen maar kan wel zorgen dat het houden van weer terugkomt.
Als je dat zelf niet kan, niet kan aangeven wat je mist en waarom je niet meer van hem houdt of ook geen oplossing samen kan bedenken is relatietherapie sowieso een goede oplossing.
Zomaar weggaan lijkt me nooit goed, zeker niet als je niet weet waardoor iets komt. Dan heb je in een volgende relatie zometeen weer hetzelfde probleem. En je man verdient een kans om er samen met jou aan te kunnen werken. Die belofte ben je je aangegaan zeg maar op het moment dat je met elkaar een relatie begint.
Houden van hangt naar mijn idee samen met inzicht in wie je bent, wie je partner is, wat je wilt en begrip voor elkaar waarom je dingen wel of niet doet en samen kan kijken hoe je elkaar tegemoet kan komen en daarin waarderen.
woensdag 7 januari 2009 om 12:32
Je wilt gewoon alleen zijn, dat is al onmogelijk met twee kleine kinderen.
Jullie zijn 10 jaar samen, en nu je kinderen hebt is de liefde in ene verdwenen? Dat vind ik vreemd, is het misschien dat het hebben van kinderen wat tegen valt in de praktijk, dat je nog weinig aan jezelf toe komt en aan je partner?
Relatie theraphie en meer tijd door brengen met je man lijkt mij een betere oplossing dan juist de afstand vergroten.
Wat meer voor jezelf doen kan waarschijnlijk geen kwaad (afhankelijk van wat je al voor jezelf hebt natuurlijk) maar ik geloof wel dat je ook als je samen bent je nog steeds je eigen ik moet ontwikkelen.
Jullie zijn 10 jaar samen, en nu je kinderen hebt is de liefde in ene verdwenen? Dat vind ik vreemd, is het misschien dat het hebben van kinderen wat tegen valt in de praktijk, dat je nog weinig aan jezelf toe komt en aan je partner?
Relatie theraphie en meer tijd door brengen met je man lijkt mij een betere oplossing dan juist de afstand vergroten.
Wat meer voor jezelf doen kan waarschijnlijk geen kwaad (afhankelijk van wat je al voor jezelf hebt natuurlijk) maar ik geloof wel dat je ook als je samen bent je nog steeds je eigen ik moet ontwikkelen.
woensdag 7 januari 2009 om 12:52
