
Help mijn vriend wil een plant!
woensdag 7 januari 2009 om 19:39
Op verzoek van vriend (meer onder dwang) moet ik de mening van de forummers komen vragen betreffende dit onderwerp
Vriend wil dus een plant.
En ik niet want ik vind planten in huis stom,ze gaan bij mij altijd dood,ik vind planten stom,het staat niet in mijn interrieur en ik vind planten stom.
Nu gaat de kerstboom vandaag de deur uit (ik wil ook al jaren een witte kunstkerstboom maar vriend laat zich die paar weken zuurstof per jaar niet afnemen)
En zit hij te drammen dat hij een plant in huis wil.
Onze relatie komt onder druk te staan.
Wat vinden jullie?
Vriend wil dus een plant.
En ik niet want ik vind planten in huis stom,ze gaan bij mij altijd dood,ik vind planten stom,het staat niet in mijn interrieur en ik vind planten stom.
Nu gaat de kerstboom vandaag de deur uit (ik wil ook al jaren een witte kunstkerstboom maar vriend laat zich die paar weken zuurstof per jaar niet afnemen)
En zit hij te drammen dat hij een plant in huis wil.
Onze relatie komt onder druk te staan.
Wat vinden jullie?
vrijdag 9 januari 2009 om 14:54
Iry, Mr. Zwieber heeft veel zomers in de kas gewerkt tussen de chrysanten. Dit zijn mannen die een vertekend beeld hebben van hoe het leven van een plant behoort te zijn. Ik adviseer zeer sterk eerst therapie aan om dit beeld bij te scherpen. De plantsoendienst van starshine leek mij een goede bezigheid hiervoor. Geloof me, als je eenmaal in de kas zit, kom je er niet meer uit. Het leven, de opvoeding, de visie op planten....deze is vertekend en heeft niets meer te maken met de werkelijkheid.
Ben je toevallig recentelijk met je vriend naar het Westland geweest, dat deze wens weer naar boven is gekomen? Misschien is dat het.
Ben je toevallig recentelijk met je vriend naar het Westland geweest, dat deze wens weer naar boven is gekomen? Misschien is dat het.
vrijdag 9 januari 2009 om 15:00
Nee zwieber daar ben ik niet recentelijk geweest.
Wel schaatst hij veel de laatste tijd en is dus veel in de natuur.
Zou het daar vandaan komen?
Misschien wordt hij wel gehersenspoeld door al die rietkragen langs de kant.
Die schijnen nogal te fluisteren en ik heb gehoord dat zo' n herhaaldelijk boodschap dan als waarheid aangenomen wordt in de hersenen.
Rietkragen zijn heel geniepig.
Brrr... ik hoor het ze al zeggen met zijn allen "neem een plant..psst ...neem een plant...psst ...neem een plant''
Wel schaatst hij veel de laatste tijd en is dus veel in de natuur.
Zou het daar vandaan komen?
Misschien wordt hij wel gehersenspoeld door al die rietkragen langs de kant.
Die schijnen nogal te fluisteren en ik heb gehoord dat zo' n herhaaldelijk boodschap dan als waarheid aangenomen wordt in de hersenen.
Rietkragen zijn heel geniepig.
Brrr... ik hoor het ze al zeggen met zijn allen "neem een plant..psst ...neem een plant...psst ...neem een plant''
vrijdag 9 januari 2009 om 15:06
Mocht je toch overstag gaan, dan zou ik zeker in een samenlevingscontract opstellen dat bij uit elkaar gaan, de plant naar hem toegaat en dat je onder geen enkele voorwaarde wil worden opgescheept met de verzorging van de plant! Dit adviseer ik sterk als jurist. Tevens zou ik een clausule op laten nemen bij aanschaf, dat hij dit doet op eigen kosten en dat door de aanschaf er geen enkele verplichting voor jou uit voortvloeit. Anders zit je straks opgescheept met de alimentatie voor de plant. Voorkomen is beter dan genezen en je weet maar nooit, volgens mij staat je relatie zo onder druk dat het niet een zo vreemd is dit te doen.

vrijdag 9 januari 2009 om 19:13
Toen ik nog klein was, wilde ik ook dolgraag een plant. Ik verzamelde ALLES van planten, ik zat dagen in het tuincentrum over de planten die daar stonden te dromen. Als ik toch ooit........
Ik heb mijn ouders gesmeekt of ik er alsjeblieft eentje mocht; ik zou hem water geven, verpotten, snoeien en zelfs een beetje Pokon geven als dat nodig zou zijn.
Uiteindelijk heb ik hem op mijn verjaardag gekregn. Een Hedera! Ik was zo trots als een pauw.
Maar toen ik uiteindelijk op mijn zestiende een brommer kreeg, vond ik de plant niet zo leuk meer. En eigenlijk gaven alleen mijn ouders hem zo nu en dan water. Dat was al van het begin af aan zo.
Mijn plant woont nog steeds bij ze, inmiddels in de tuin. Toen ik verhuisde waren mijn ouders zo aan hem gehecht, en ze zorgden er al zo lang voor dat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen hem mee te nemen.
Ik zou er dus alleen aan beginnen als je vriend de volledige verantwoording over de verzorging op zich neemt. Maak duidelijke afspraken als hij bijvoorbeeld eens weg is.
Oh ja; mocht je toch een plant nemen, kijk dan ook eens op Marktplaats. Genoeg leukerds die nog op zoek zijn naar een leuk thuis!
Ik heb mijn ouders gesmeekt of ik er alsjeblieft eentje mocht; ik zou hem water geven, verpotten, snoeien en zelfs een beetje Pokon geven als dat nodig zou zijn.
Uiteindelijk heb ik hem op mijn verjaardag gekregn. Een Hedera! Ik was zo trots als een pauw.
Maar toen ik uiteindelijk op mijn zestiende een brommer kreeg, vond ik de plant niet zo leuk meer. En eigenlijk gaven alleen mijn ouders hem zo nu en dan water. Dat was al van het begin af aan zo.
Mijn plant woont nog steeds bij ze, inmiddels in de tuin. Toen ik verhuisde waren mijn ouders zo aan hem gehecht, en ze zorgden er al zo lang voor dat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen hem mee te nemen.
Ik zou er dus alleen aan beginnen als je vriend de volledige verantwoording over de verzorging op zich neemt. Maak duidelijke afspraken als hij bijvoorbeeld eens weg is.
Oh ja; mocht je toch een plant nemen, kijk dan ook eens op Marktplaats. Genoeg leukerds die nog op zoek zijn naar een leuk thuis!
zaterdag 10 januari 2009 om 13:55
Iry, ik heb het volgende voorstel, schaf twee groene monsters aan. In mijn huis vertoeft de firma Biereco. Zij zijn toe aan een welverdiende vakantie waar ze hun grootste hobby de hele dag ongestraft mogen uitoefenen.
Voor de directeuren van deze firma is slopen hun passie en hun leven. Ze hebben een speciale voorliefde voor groen gespuis. Een waarschuwing vooraf: levens worden hier niet geschuwd... Dus je moet geen tere ziel hebben, maar het resultaat is verbluffend.
Je onderkomen zal er tijdelijk even uitzien als of er een nucleaire attack is geweest, maar minimalisme is toch wel jouw ding
Succes verzekerd, jouw vriend zal volkomen genezen zijn van zijn liefde voor chlorofyl. Het is hard: maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden
Voor de directeuren van deze firma is slopen hun passie en hun leven. Ze hebben een speciale voorliefde voor groen gespuis. Een waarschuwing vooraf: levens worden hier niet geschuwd... Dus je moet geen tere ziel hebben, maar het resultaat is verbluffend.
Je onderkomen zal er tijdelijk even uitzien als of er een nucleaire attack is geweest, maar minimalisme is toch wel jouw ding
Succes verzekerd, jouw vriend zal volkomen genezen zijn van zijn liefde voor chlorofyl. Het is hard: maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden