
Verwachtingen van schoonvader.Terecht of niet?
dinsdag 13 januari 2009 om 08:40
Misschien denkt de titel de lading niet helemaal maar ik wist even niet hoe ik het topic anders zou moeten noemen.
Mijn schoonvader vroeg mij gisteren of er een zaterdag in maart was dat wij konden ivm een feest.
Nou staat maart sowieso al vol met verjaardagen maar daar komt ook nog eens bij dat mijn zoon dit jaar een hele grote kans maakt om kampioen te worden met zijn team.De laatste wedstrijden zijn in maart maar het zou natuurlijk kunnen dat er al eerder bekent wordt dat ze kampioen zijn (omdat ze niet meer in te halen zijn)
Toch kan ik dus nu nog niet zeggen op welke zaterdag in maart wij kunnen.
Dat viel bij mijn schoonvader niet in goede aarde.Hij vond dat ik maar een datum moest noemen en dat zoonlief die wedstrijd op die dag maar moest missen dan.
Ik heb aangegeven dat ik dat niet zal doen omdat mijn zoon zelf al aangegeven heeft dat hij geen wedstrijd meer wil missen.
Heb wel aangegeven dat als hij het toch op een wedstrijddag wil vieren we er gewoon even twee uurtjes tussenuit kunnen gaan en daarna weer terug komen maar dat was ook niet goed.
Mijn schoonfamilie zijn erg van het "familiegevoel" maar blijkbaar hoort mijn kind niet bij onze familie.
Wat vinden jullie? Stel ik me te star op of zouden jullie die kampioenswedstrijd ook voor laten gaan?
Mijn schoonvader vroeg mij gisteren of er een zaterdag in maart was dat wij konden ivm een feest.
Nou staat maart sowieso al vol met verjaardagen maar daar komt ook nog eens bij dat mijn zoon dit jaar een hele grote kans maakt om kampioen te worden met zijn team.De laatste wedstrijden zijn in maart maar het zou natuurlijk kunnen dat er al eerder bekent wordt dat ze kampioen zijn (omdat ze niet meer in te halen zijn)
Toch kan ik dus nu nog niet zeggen op welke zaterdag in maart wij kunnen.
Dat viel bij mijn schoonvader niet in goede aarde.Hij vond dat ik maar een datum moest noemen en dat zoonlief die wedstrijd op die dag maar moest missen dan.
Ik heb aangegeven dat ik dat niet zal doen omdat mijn zoon zelf al aangegeven heeft dat hij geen wedstrijd meer wil missen.
Heb wel aangegeven dat als hij het toch op een wedstrijddag wil vieren we er gewoon even twee uurtjes tussenuit kunnen gaan en daarna weer terug komen maar dat was ook niet goed.
Mijn schoonfamilie zijn erg van het "familiegevoel" maar blijkbaar hoort mijn kind niet bij onze familie.
Wat vinden jullie? Stel ik me te star op of zouden jullie die kampioenswedstrijd ook voor laten gaan?
dinsdag 13 januari 2009 om 23:32
@Elnijoo: het gaat om een kampioenswedstrijd.
Logisch dat haar zoon wil dat er iemand van zijn ouders bij is.
@Soundpost; zijn zusje geeft zelf aan bij die belangrijke wedstrijd van haar broer aanwezig te willen zijn om hem te steunen/aan te moedigen.
Prima toch?
Logisch dat haar zoon wil dat er iemand van zijn ouders bij is.
@Soundpost; zijn zusje geeft zelf aan bij die belangrijke wedstrijd van haar broer aanwezig te willen zijn om hem te steunen/aan te moedigen.
Prima toch?
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 13 januari 2009 om 23:37
quote:calvijn1 schreef op 13 januari 2009 @ 23:32:
@Soundpost; zijn zusje geeft zelf aan bij die belangrijke wedstrijd van haar broer aanwezig te willen zijn om hem te steunen/aan te moedigen.
Prima toch?Nee, niet per definitie prima. Zusje zou zich zomaar kunnen wegcijferen omdat ze weet dat die wedstrijd van broer zo belangrijk is. Als dat het geval is moet je daar alert op zijn.
@Soundpost; zijn zusje geeft zelf aan bij die belangrijke wedstrijd van haar broer aanwezig te willen zijn om hem te steunen/aan te moedigen.
Prima toch?Nee, niet per definitie prima. Zusje zou zich zomaar kunnen wegcijferen omdat ze weet dat die wedstrijd van broer zo belangrijk is. Als dat het geval is moet je daar alert op zijn.

woensdag 14 januari 2009 om 07:39
Goeiemorgen allemaal.
Mijn dochter speelt dezelfde sport (al is ze nog niet zover als zoon) en gaat met iedere wedstrijd van haar broer mee om hem en zijn team te steunen.Ze wordt al de levende mascotte genoemd dus er is geen sprake van opoffering van haar kant.Ze zou het vreselijk vinden als ze er juist op die, voor zoon belangrijke wedstrijd niet bij zou kunnen zijn.
Omgekeerd gaat zoon ook mee als zij een wedstrijd heeft om haar te steunen.
Ik heb aan opa de verjaardag van dochter doorgegeven maar ook gezegd dat dat op een andere dag zou kunnen.Verjaardagen zijn inderdaad makkelijk te verzetten maar ik kan moeilijk een heel competitie schema omgooien.
Mijn dochter speelt dezelfde sport (al is ze nog niet zover als zoon) en gaat met iedere wedstrijd van haar broer mee om hem en zijn team te steunen.Ze wordt al de levende mascotte genoemd dus er is geen sprake van opoffering van haar kant.Ze zou het vreselijk vinden als ze er juist op die, voor zoon belangrijke wedstrijd niet bij zou kunnen zijn.
Omgekeerd gaat zoon ook mee als zij een wedstrijd heeft om haar te steunen.
Ik heb aan opa de verjaardag van dochter doorgegeven maar ook gezegd dat dat op een andere dag zou kunnen.Verjaardagen zijn inderdaad makkelijk te verzetten maar ik kan moeilijk een heel competitie schema omgooien.
woensdag 14 januari 2009 om 07:44
@soundpost: Als mijn dochter zover zou zijn dat ze een kampioenswedstrijd zou hebben dan zou mijn zoon er ook op staan dat dat voor zijn verjaardag zou gaan.
Nu zal daar geen sprake van zijn omdat zoon buiten competitie tijd jarig is maar hij zou zeker begrijpen dat dat voor haar dan belangrijk is.
Ze zijn twee handen op 1 buik die dezelfde sport spelen.Het is dus zeker niet zo dat alles alleen maar om zoon draait.
Nogmaals het gaat hier niet om een gewone wedstrijd want die kan hij best een keer missen maar een kampioenswedstrijd vindt ik een ander verhaal.
Nu zal daar geen sprake van zijn omdat zoon buiten competitie tijd jarig is maar hij zou zeker begrijpen dat dat voor haar dan belangrijk is.
Ze zijn twee handen op 1 buik die dezelfde sport spelen.Het is dus zeker niet zo dat alles alleen maar om zoon draait.
Nogmaals het gaat hier niet om een gewone wedstrijd want die kan hij best een keer missen maar een kampioenswedstrijd vindt ik een ander verhaal.
woensdag 14 januari 2009 om 08:08
Jij hebt je beslissing allang genomen, waarom open je er in vredesnaam een topic over?
Ga met je hele gezin naar die wedstrijd en trap je schoonouders op het hart, dat was je toch al van plan. Waarom laat je ons hier die hele discussie voeren onder het mom van 'ik weet niet wat te doen' terwijl het al vast stond voor je?
Wil je zo graag gelijk krijgen? Hoop je hier argumenten te krijgen die je tegen je schoonouders kunt gebruiken? Moet je je frustraties spuien?
Allemaal prima hoor, maar open dan met die insteek een topic.
Dat je jezelf voor de gek probeert te houden prima, maar ik heb er een hekel aan als mensen een situatie anders voor doen dan het is.
Ga met je hele gezin naar die wedstrijd en trap je schoonouders op het hart, dat was je toch al van plan. Waarom laat je ons hier die hele discussie voeren onder het mom van 'ik weet niet wat te doen' terwijl het al vast stond voor je?
Wil je zo graag gelijk krijgen? Hoop je hier argumenten te krijgen die je tegen je schoonouders kunt gebruiken? Moet je je frustraties spuien?
Allemaal prima hoor, maar open dan met die insteek een topic.
Dat je jezelf voor de gek probeert te houden prima, maar ik heb er een hekel aan als mensen een situatie anders voor doen dan het is.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 14 januari 2009 om 08:22
Ik krijg hier wel een heel naar gevoel bij. Misschien komt het omdat ik zelf niks met sporten heb (ja, het is een noodzakelijk kwaad), maar ik vind niet dat alles maar moet wijken voor sport. Ook een verjaardag niet. Ook een 40-jarig huwelijksfeest niet.
Okee, als je in een team sport dan moet je rekening houden met je teamleden. Maar als je ruim van te voren weet dat je een feest hebt of een andere verplichting dan kun je dat toch ook zeggen? Dan kan er nog een reservespeler ingezet worden.
En ja, je hebt met verplichtingen te maken... maar zo af en toe heb je meerdere verplichtingen op één dag en dan moet je een keuze maken.
Als ik het "fanatisme" (want zo voel ik het wel een beetje) proef wat jouw zoon en dochter voor hun sport hebben, dan denk ik zelf dat het geen kwaad kan als ze eens een keer een wedstrijd missen. En dan kun je wel boos worden daarover, maar ik vind het hoogstpersoonlijk te gek voor woorden dat zelfs je dochter alles (zoals haar verjaardag) aan de kant wil zetten voor een wedstrijd van haar broer. Daar klopt iets niet aan.
En als jouw schoonouders een beetje dezelfde insteek zouden hebben als ik dan vinden zij dat ook. En dan vinden ze het ook belachelijk dat jullie op hun feest nog naar een wedstrijd moeten gaan. Want sport gaat echt niet boven alles!
Okee, als je in een team sport dan moet je rekening houden met je teamleden. Maar als je ruim van te voren weet dat je een feest hebt of een andere verplichting dan kun je dat toch ook zeggen? Dan kan er nog een reservespeler ingezet worden.
En ja, je hebt met verplichtingen te maken... maar zo af en toe heb je meerdere verplichtingen op één dag en dan moet je een keuze maken.
Als ik het "fanatisme" (want zo voel ik het wel een beetje) proef wat jouw zoon en dochter voor hun sport hebben, dan denk ik zelf dat het geen kwaad kan als ze eens een keer een wedstrijd missen. En dan kun je wel boos worden daarover, maar ik vind het hoogstpersoonlijk te gek voor woorden dat zelfs je dochter alles (zoals haar verjaardag) aan de kant wil zetten voor een wedstrijd van haar broer. Daar klopt iets niet aan.
En als jouw schoonouders een beetje dezelfde insteek zouden hebben als ik dan vinden zij dat ook. En dan vinden ze het ook belachelijk dat jullie op hun feest nog naar een wedstrijd moeten gaan. Want sport gaat echt niet boven alles!
woensdag 14 januari 2009 om 08:43
@ pippi: als je goed gelezen had had je kunnen lezen dat ik op het moment dat ik dit topic opende helemaal nog geen beslissing genomen had.
@yraatje: Het gaat hier niet om zomaar een wedstrijd want die zou ik zonder problemen afzeggen maar het gaat hier om een kampioenswedstrijd en dat vindt ik toch heel wat anders.
Sport gaat zeker niet boven alles maar ik vindt een kampioenswedstrijd een beloning voor al het harde trainen dat ze al een jaar doen en dat ga ik hem zeker niet afnemen.
@yraatje: Het gaat hier niet om zomaar een wedstrijd want die zou ik zonder problemen afzeggen maar het gaat hier om een kampioenswedstrijd en dat vindt ik toch heel wat anders.
Sport gaat zeker niet boven alles maar ik vindt een kampioenswedstrijd een beloning voor al het harde trainen dat ze al een jaar doen en dat ga ik hem zeker niet afnemen.

woensdag 14 januari 2009 om 08:45
quote:Yraatje schreef op 14 januari 2009 @ 08:22:
Ik krijg hier wel een heel naar gevoel bij. Misschien komt het omdat ik zelf niks met sporten heb (ja, het is een noodzakelijk kwaad), maar ik vind niet dat alles maar moet wijken voor sport. Ook een verjaardag niet. Ook een 40-jarig huwelijksfeest niet.
Okee, als je in een team sport dan moet je rekening houden met je teamleden. Maar als je ruim van te voren weet dat je een feest hebt of een andere verplichting dan kun je dat toch ook zeggen? Dan kan er nog een reservespeler ingezet worden.
En ja, je hebt met verplichtingen te maken... maar zo af en toe heb je meerdere verplichtingen op één dag en dan moet je een keuze maken.
Als ik het "fanatisme" (want zo voel ik het wel een beetje) proef wat jouw zoon en dochter voor hun sport hebben, dan denk ik zelf dat het geen kwaad kan als ze eens een keer een wedstrijd missen. En dan kun je wel boos worden daarover, maar ik vind het hoogstpersoonlijk te gek voor woorden dat zelfs je dochter alles (zoals haar verjaardag) aan de kant wil zetten voor een wedstrijd van haar broer. Daar klopt iets niet aan.
En als jouw schoonouders een beetje dezelfde insteek zouden hebben als ik dan vinden zij dat ook. En dan vinden ze het ook belachelijk dat jullie op hun feest nog naar een wedstrijd moeten gaan. Want sport gaat echt niet boven alles!Ik zou zeggen: wees blij dat je kinderen 'n passie voor 'n sport hebben en daar veel voor over hebben. Beter dat ze hun hele jeugd aan sport wijden (en wellicht nog wel wat ermee bereiken ook) dan dat het hangjongeren worden die zich op straat lopen te vervelen. Sporten en wedstrijden zijn goed voor de moreel.
Ik krijg hier wel een heel naar gevoel bij. Misschien komt het omdat ik zelf niks met sporten heb (ja, het is een noodzakelijk kwaad), maar ik vind niet dat alles maar moet wijken voor sport. Ook een verjaardag niet. Ook een 40-jarig huwelijksfeest niet.
Okee, als je in een team sport dan moet je rekening houden met je teamleden. Maar als je ruim van te voren weet dat je een feest hebt of een andere verplichting dan kun je dat toch ook zeggen? Dan kan er nog een reservespeler ingezet worden.
En ja, je hebt met verplichtingen te maken... maar zo af en toe heb je meerdere verplichtingen op één dag en dan moet je een keuze maken.
Als ik het "fanatisme" (want zo voel ik het wel een beetje) proef wat jouw zoon en dochter voor hun sport hebben, dan denk ik zelf dat het geen kwaad kan als ze eens een keer een wedstrijd missen. En dan kun je wel boos worden daarover, maar ik vind het hoogstpersoonlijk te gek voor woorden dat zelfs je dochter alles (zoals haar verjaardag) aan de kant wil zetten voor een wedstrijd van haar broer. Daar klopt iets niet aan.
En als jouw schoonouders een beetje dezelfde insteek zouden hebben als ik dan vinden zij dat ook. En dan vinden ze het ook belachelijk dat jullie op hun feest nog naar een wedstrijd moeten gaan. Want sport gaat echt niet boven alles!Ik zou zeggen: wees blij dat je kinderen 'n passie voor 'n sport hebben en daar veel voor over hebben. Beter dat ze hun hele jeugd aan sport wijden (en wellicht nog wel wat ermee bereiken ook) dan dat het hangjongeren worden die zich op straat lopen te vervelen. Sporten en wedstrijden zijn goed voor de moreel.
woensdag 14 januari 2009 om 08:49
Pino, klets niet. Al je reacties wijzwen erop dat je allalng hebt besloten. Ik ben niet de enige die dat doorheeft / voelt.
Elninjoo, je kunt én sporten én leren rekening te houden met anderen en offers brengen. Daar word je geen hangjongere van
Elninjoo, je kunt én sporten én leren rekening te houden met anderen en offers brengen. Daar word je geen hangjongere van
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.

woensdag 14 januari 2009 om 08:52
quote:HoiPippiLangkous schreef op 14 januari 2009 @ 08:49:
Pino, klets niet. Al je reacties wijzwen erop dat je allalng hebt besloten. Ik ben niet de enige die dat doorheeft / voelt.
Elninjoo, je kunt én sporten én leren rekening te houden met anderen en offers brengen. Daar word je geen hangjongere van ja, maar als je het hele jaar traint en selectiewedstrijden speelt en wint en dan de finale wedstrijd moet missen wegens 'n familiebezoek, dat lijkt me nu niet bepaald motiverend, want dan heb je 't hele jaar voor jan lul gewerkt
Pino, klets niet. Al je reacties wijzwen erop dat je allalng hebt besloten. Ik ben niet de enige die dat doorheeft / voelt.
Elninjoo, je kunt én sporten én leren rekening te houden met anderen en offers brengen. Daar word je geen hangjongere van ja, maar als je het hele jaar traint en selectiewedstrijden speelt en wint en dan de finale wedstrijd moet missen wegens 'n familiebezoek, dat lijkt me nu niet bepaald motiverend, want dan heb je 't hele jaar voor jan lul gewerkt
woensdag 14 januari 2009 om 09:06
Daar gaat het hier toch helemaal niet om!
Het gaat gewoon om een machtsspelletje met, hoe handig, een eventuele kampioenwedstrijd van zoon als wapen.
Eerst geeft TO aan dat zoon al voor maart kampioen kan zijn omdat zijn team dan al niet meer in te halen is. Waaruit ik afleidt dat ze nu al een redelijke voorsprong hebben, zodat logischerwijs te verwachten is dat ze kampioen worden.
Als er hier dan wordt geopperd om de laatste zaterdag in maart aan schoonvader door te geven, omdat de kans dan helemaal groot is dat het kampioenschap allang binnen is, komt ze met een opmerking dat ze juist die dag tegen de grootste concurrent moeten spelen.
Als er op een normale manier gecommuniceerd zou worden, zou het geen enkel probleem zijn om te zeggen "laten we de laatste zaterdag van maart vastleggen en mocht X dan onverhoopt nog geen kampioen zijn, dan is hij 2 uurtjes weg. Hopelijk hebben we dan daarna een extra reden om te feesten".
Schoonouders worden nu gewoon in het ongewisse gelaten, kunnen een, voor hen, belangrijk feest niet gaan regelen; terwijl ze TO (en gezin) de keus hebben gegeven uit maar liefst 4 mogelijkheden.
Zoals ik gisteren al schreef: wie is hier nu star??
En nogmaals: waar is man in dit verhaal?
Het gaat gewoon om een machtsspelletje met, hoe handig, een eventuele kampioenwedstrijd van zoon als wapen.
Eerst geeft TO aan dat zoon al voor maart kampioen kan zijn omdat zijn team dan al niet meer in te halen is. Waaruit ik afleidt dat ze nu al een redelijke voorsprong hebben, zodat logischerwijs te verwachten is dat ze kampioen worden.
Als er hier dan wordt geopperd om de laatste zaterdag in maart aan schoonvader door te geven, omdat de kans dan helemaal groot is dat het kampioenschap allang binnen is, komt ze met een opmerking dat ze juist die dag tegen de grootste concurrent moeten spelen.
Als er op een normale manier gecommuniceerd zou worden, zou het geen enkel probleem zijn om te zeggen "laten we de laatste zaterdag van maart vastleggen en mocht X dan onverhoopt nog geen kampioen zijn, dan is hij 2 uurtjes weg. Hopelijk hebben we dan daarna een extra reden om te feesten".
Schoonouders worden nu gewoon in het ongewisse gelaten, kunnen een, voor hen, belangrijk feest niet gaan regelen; terwijl ze TO (en gezin) de keus hebben gegeven uit maar liefst 4 mogelijkheden.
Zoals ik gisteren al schreef: wie is hier nu star??
En nogmaals: waar is man in dit verhaal?
woensdag 14 januari 2009 om 09:17
Waar mijn man in dit verhaal staat heb ik al uitgelegd en dat blijf ik niet doen.
Ik heb ook al meerdere malen uitgelegd dat ik tegen mijn schoonvader heb gezegd dat hij maar een datum moet plannen en dat het dan kan zijn dat we er even tussenuit moeten.Maar dat dat door hem niet acceptabel gevonden wordt.
Ze hebben inderdaad een voorsprong maar dat wil helemaal nog niet zeggen dat het na een aantal wedstrijden nog zo is.
Ik heb ook al meerdere malen uitgelegd dat ik tegen mijn schoonvader heb gezegd dat hij maar een datum moet plannen en dat het dan kan zijn dat we er even tussenuit moeten.Maar dat dat door hem niet acceptabel gevonden wordt.
Ze hebben inderdaad een voorsprong maar dat wil helemaal nog niet zeggen dat het na een aantal wedstrijden nog zo is.
woensdag 14 januari 2009 om 09:35
Nou, ik heb vroeger niet aan extreem sporten gedaan. Ik had wel genoeg beweging want ik speelde met vriendinnetjes heel veel buiten of achter het huis. Ik ben toch geen hangjongere geworden.
Hangjongeren zijn die jongeren waarvan pa en ma fulltime werken en waar geen interesse voor is, dus die aandacht moeten trekken door "stoute" dingen te doen (om ff te generaliseren).
Als ze geen "stoute" of anderszins ongewenste dingen doen heb ik geen probleem met jongeren op straat (wat is er trouwens mis met het maken van huiswerk??).
Maar daar gaat het hier helemaal niet om, dus eigenlijk snap ik niet waarom dat aangehaald wordt.
Pino: Je moet doen wat je zelf goed dunkt! Als die wedstrijd belangrijker is dan het feest van je schoonouders, dan moet je dat gaan doen. Als je toch bedenkt dat je zoon tegen die tijd al weet dat hij kampioen wordt (en dus niet nog een hele spannende laatste wedstrijd hoeft te spelen) zou ik de laatste zaterdag prikken in maart en je zoon één keer een wedstrijd over laten slaan. Is misschien ook wel goed om te weten dat niet alles om sport draait. (Het is namelijk heel, heel, heel erg vervelend wanneer je als volwassene geen afspraken met mensen kunt maken omdat je altijd maar rekening met hun sporten moet houden of dat het altijd op zondag moet... of dat familiedagen en dergelijke alleen om die reden op zondagen worden gepland... Vreselijk!!)
Ik heb mijn mening verder al gegeven en daar kan ik verder niets aan toevoegen.
Hangjongeren zijn die jongeren waarvan pa en ma fulltime werken en waar geen interesse voor is, dus die aandacht moeten trekken door "stoute" dingen te doen (om ff te generaliseren).
Als ze geen "stoute" of anderszins ongewenste dingen doen heb ik geen probleem met jongeren op straat (wat is er trouwens mis met het maken van huiswerk??).
Maar daar gaat het hier helemaal niet om, dus eigenlijk snap ik niet waarom dat aangehaald wordt.
Pino: Je moet doen wat je zelf goed dunkt! Als die wedstrijd belangrijker is dan het feest van je schoonouders, dan moet je dat gaan doen. Als je toch bedenkt dat je zoon tegen die tijd al weet dat hij kampioen wordt (en dus niet nog een hele spannende laatste wedstrijd hoeft te spelen) zou ik de laatste zaterdag prikken in maart en je zoon één keer een wedstrijd over laten slaan. Is misschien ook wel goed om te weten dat niet alles om sport draait. (Het is namelijk heel, heel, heel erg vervelend wanneer je als volwassene geen afspraken met mensen kunt maken omdat je altijd maar rekening met hun sporten moet houden of dat het altijd op zondag moet... of dat familiedagen en dergelijke alleen om die reden op zondagen worden gepland... Vreselijk!!)
Ik heb mijn mening verder al gegeven en daar kan ik verder niets aan toevoegen.
woensdag 14 januari 2009 om 09:44
Ik vraag me af wat je je kinderen meegeeft als je niet naar deze dag gaat omdat je zoon dan een kampioenswedstrijd heeft (misschien zelfs).
Natuurlijk is dit belangrijk en dat kun je hem ook vertellen maar een 40-jarig huwelijk van je opa en oma gaan toch voor je sport, welke wedstrijd dan ook.
Maar ach het zijn toch maar schoonmama en papa, wat als het je eigen ouders betrof, vraag me af wat je dan zou doen?
Of als jij straks 40 jaar getrouwd bent en je zoon komt niet omdat hij moet sporten.....
Natuurlijk is dit belangrijk en dat kun je hem ook vertellen maar een 40-jarig huwelijk van je opa en oma gaan toch voor je sport, welke wedstrijd dan ook.
Maar ach het zijn toch maar schoonmama en papa, wat als het je eigen ouders betrof, vraag me af wat je dan zou doen?
Of als jij straks 40 jaar getrouwd bent en je zoon komt niet omdat hij moet sporten.....
woensdag 14 januari 2009 om 09:47
Elninjoo waarom heb je dan het hele jaar voor Jan Lul gewerkt?
Je hebt er toch het hele seizoen voor gezorgd dat je team goed heeft gepresteerd? Jij hebt dan toch ook je steentje bijgedragen aan het kampioenschap? Ja, je bent misschien niet bij de beslissende wedstrijd, maar als ze kampioen worden dan heb jij toch niet voor jan lul je best gedaan?
Je hebt er toch het hele seizoen voor gezorgd dat je team goed heeft gepresteerd? Jij hebt dan toch ook je steentje bijgedragen aan het kampioenschap? Ja, je bent misschien niet bij de beslissende wedstrijd, maar als ze kampioen worden dan heb jij toch niet voor jan lul je best gedaan?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 14 januari 2009 om 09:49
[quote]zusenzo schreef op 14 januari 2009 @ 09:44:
Ik vraag me af wat je je kinderen meegeeft als je niet naar deze dag gaat omdat je zoon dan een kampioenswedstrijd heeft (misschien zelfs).
Natuurlijk is dit belangrijk en dat kun je hem ook vertellen maar een 40-jarig huwelijk van je opa en oma gaan toch voor je sport, welke wedstrijd dan ook.
Maar ach het zijn toch maar schoonmama en papa, wat als het je eigen ouders betrof, vraag me af wat je dan zou doen?
Of als jij straks 40 jaar getrouwd bent en je zoon komt niet omdat hij moet sporten.....[/quote]
Of ze komen niet omdat je schoondochter een voor haar belangrijke afspraak heeft
Ik vraag me af wat je je kinderen meegeeft als je niet naar deze dag gaat omdat je zoon dan een kampioenswedstrijd heeft (misschien zelfs).
Natuurlijk is dit belangrijk en dat kun je hem ook vertellen maar een 40-jarig huwelijk van je opa en oma gaan toch voor je sport, welke wedstrijd dan ook.
Maar ach het zijn toch maar schoonmama en papa, wat als het je eigen ouders betrof, vraag me af wat je dan zou doen?
Of als jij straks 40 jaar getrouwd bent en je zoon komt niet omdat hij moet sporten.....[/quote]
Of ze komen niet omdat je schoondochter een voor haar belangrijke afspraak heeft
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 14 januari 2009 om 09:55
quote:Yraatje schreef op 14 januari 2009 @ 09:35:
Als die wedstrijd belangrijker is dan het feest van je schoonouders, dan moet je dat gaan doen.
Ik heb zelf het idee dat het niet per se zo zit. Wel dat het heel belangrijk is en daar begrijp ik TO heel goed in. Het is iets heel belangrijks voor haar kind na al dat harde werken. En het is niet iets wat je makkelijk over kunt doen mocht het idd de laatste en beslissende wedstrijd zijn. Ik zou mijn kind daarin ook respecteren, dat die wedstrijd voor hem van groot belang is. Ik heb zelf ook niets met sport maar daar gaat het niet om.
Ik denk dat het hier eerder een situatie betreft waarin op de een of andere manier de toon al gezet is (en dan wel een valse ). Dat je op de een of andere manier het idee hebt gekregen dat je schoonvader het niet belangrijk vindt en dus misschien wat onzinnig. Dat hij zijn huwelijksfeest belangrijk vindt, kan ik me dan ook goed voorstellen. Alleen wordt er nu in feite een wedstrijdje gehouden van wat belangrijker is. En zo kun je het niet beoordelen, beide dingen zijn voor beide partijen belangrijk.
Als je het gevoel hebt dat daar ook van beide kanten respect voor is, dan reageer je flexibeler. Ik heb het idee dat TO dat respect bij schoonvader niet ervaren heeft. Of dat ook zo is, is een tweede. Het is iig aardig van hem dat hij meerdere opties aangeeft. En tegelijkertijd helpt het niets als je zelf niet weet hoe maart er zaterdagtechnisch uit gaat zien. Dat is dan ook frustrerend, te moeten zeggen: "ik heb echt geen flauw benul", en dat een ander een antwoord wil waardoor hij garanties heeft dat het gaat zoals hij wil. Die garanties kan hij niet krijgen, niet als hij zich er niet bij neer kan leggen dat het kan zijn dat kleinzoon+ouder een paar uurtjes weg zijn.
Ik zou zelf als ik die man was er geen enkel probleem mee hebben dat mijn kleinkind een belangrijke wedstrijd zou kunnen spelen die dag en dus niet de hele dag aanwezig is. En niet meer dan logisch dat iig 1 van de ouders meegaat. De dag staat of valt niet met de permanente aanwezigheid van 2 personen als er ook nog zoveel anderen zijn. Het is ook een stukje gunnen, gunnen dat het niet alleen jouw belangrijke dag is maar ook die van een ander op een andere manier. Dus ik begrijp wel wat TO bedoelt met die starheid die ze ervaart.
TO, geen goede tips want ik heb zo het idee dat wat je ook doet, het toch niet veel uitmaakt als je de wedstrijden van je kind belangrijk genoeg blijft vinden om een paar uur te verdwijnen van het feest. Je zou misschien nog eens kunnen praten en dan meer gedacht vanuit de positie en het gevoel van je schoonvader (ipv ergens de instinctieve reactie je kind te beschermen). Kijken of je op die manier elkaar beter kunt vinden, wat meer welwillendheid en begrip kan kweken aan beide kanten. Misschien ervaart je schoonvader jou ook als star of dat je zijn gevoel van belang van die dag niet erkent. En reageert hij in feite net zoals jij . Je weet maar nooit, dan zou wederzijds begrip een hoop kunnen oplossen en de spanning eraf halen.
Als die wedstrijd belangrijker is dan het feest van je schoonouders, dan moet je dat gaan doen.
Ik heb zelf het idee dat het niet per se zo zit. Wel dat het heel belangrijk is en daar begrijp ik TO heel goed in. Het is iets heel belangrijks voor haar kind na al dat harde werken. En het is niet iets wat je makkelijk over kunt doen mocht het idd de laatste en beslissende wedstrijd zijn. Ik zou mijn kind daarin ook respecteren, dat die wedstrijd voor hem van groot belang is. Ik heb zelf ook niets met sport maar daar gaat het niet om.
Ik denk dat het hier eerder een situatie betreft waarin op de een of andere manier de toon al gezet is (en dan wel een valse ). Dat je op de een of andere manier het idee hebt gekregen dat je schoonvader het niet belangrijk vindt en dus misschien wat onzinnig. Dat hij zijn huwelijksfeest belangrijk vindt, kan ik me dan ook goed voorstellen. Alleen wordt er nu in feite een wedstrijdje gehouden van wat belangrijker is. En zo kun je het niet beoordelen, beide dingen zijn voor beide partijen belangrijk.
Als je het gevoel hebt dat daar ook van beide kanten respect voor is, dan reageer je flexibeler. Ik heb het idee dat TO dat respect bij schoonvader niet ervaren heeft. Of dat ook zo is, is een tweede. Het is iig aardig van hem dat hij meerdere opties aangeeft. En tegelijkertijd helpt het niets als je zelf niet weet hoe maart er zaterdagtechnisch uit gaat zien. Dat is dan ook frustrerend, te moeten zeggen: "ik heb echt geen flauw benul", en dat een ander een antwoord wil waardoor hij garanties heeft dat het gaat zoals hij wil. Die garanties kan hij niet krijgen, niet als hij zich er niet bij neer kan leggen dat het kan zijn dat kleinzoon+ouder een paar uurtjes weg zijn.
Ik zou zelf als ik die man was er geen enkel probleem mee hebben dat mijn kleinkind een belangrijke wedstrijd zou kunnen spelen die dag en dus niet de hele dag aanwezig is. En niet meer dan logisch dat iig 1 van de ouders meegaat. De dag staat of valt niet met de permanente aanwezigheid van 2 personen als er ook nog zoveel anderen zijn. Het is ook een stukje gunnen, gunnen dat het niet alleen jouw belangrijke dag is maar ook die van een ander op een andere manier. Dus ik begrijp wel wat TO bedoelt met die starheid die ze ervaart.
TO, geen goede tips want ik heb zo het idee dat wat je ook doet, het toch niet veel uitmaakt als je de wedstrijden van je kind belangrijk genoeg blijft vinden om een paar uur te verdwijnen van het feest. Je zou misschien nog eens kunnen praten en dan meer gedacht vanuit de positie en het gevoel van je schoonvader (ipv ergens de instinctieve reactie je kind te beschermen). Kijken of je op die manier elkaar beter kunt vinden, wat meer welwillendheid en begrip kan kweken aan beide kanten. Misschien ervaart je schoonvader jou ook als star of dat je zijn gevoel van belang van die dag niet erkent. En reageert hij in feite net zoals jij . Je weet maar nooit, dan zou wederzijds begrip een hoop kunnen oplossen en de spanning eraf halen.

woensdag 14 januari 2009 om 09:56
quote:HoiPippiLangkous schreef op 14 januari 2009 @ 09:47:
Elninjoo waarom heb je dan het hele jaar voor Jan Lul gewerkt?
Je hebt er toch het hele seizoen voor gezorgd dat je team goed heeft gepresteerd? Jij hebt dan toch ook je steentje bijgedragen aan het kampioenschap? Ja, je bent misschien niet bij de beslissende wedstrijd, maar als ze kampioen worden dan heb jij toch niet voor jan lul je best gedaan?
Omdat je zelf wilt winnen natuurlijk. Ik heb dan geen teamsport gedaan maar paardgereden. Maar als ik 't hele jaar door selectiewedstrijden reed dan dan de finale haalde, dan is een no show automatisch een 3e plaats, maar daar had ik dan echt geen genoegen mee genomen. Ik zou willen strijden voor het goud.
Vind dat er nogal makkelijk over de sport gedaan wordt. Misschien hebben die koters het wel in zich om in de topsport terecht te gaan komen. En dan kunnen ze zich ook niet elke keer afmelden wegens familiefeestjes. Opa zal toch wat inschikkelijker moeten worden door het gewoon te accepteren als kleinzoon op de feestdag een paar uur mist wegens z'n wedstrijd. Zo'n ramp kan dat toch niet zijn als het een druk feest betreft met veel gasten, dan heeft ie toch geen tijd voor die kleinzoon.
Elninjoo waarom heb je dan het hele jaar voor Jan Lul gewerkt?
Je hebt er toch het hele seizoen voor gezorgd dat je team goed heeft gepresteerd? Jij hebt dan toch ook je steentje bijgedragen aan het kampioenschap? Ja, je bent misschien niet bij de beslissende wedstrijd, maar als ze kampioen worden dan heb jij toch niet voor jan lul je best gedaan?
Omdat je zelf wilt winnen natuurlijk. Ik heb dan geen teamsport gedaan maar paardgereden. Maar als ik 't hele jaar door selectiewedstrijden reed dan dan de finale haalde, dan is een no show automatisch een 3e plaats, maar daar had ik dan echt geen genoegen mee genomen. Ik zou willen strijden voor het goud.
Vind dat er nogal makkelijk over de sport gedaan wordt. Misschien hebben die koters het wel in zich om in de topsport terecht te gaan komen. En dan kunnen ze zich ook niet elke keer afmelden wegens familiefeestjes. Opa zal toch wat inschikkelijker moeten worden door het gewoon te accepteren als kleinzoon op de feestdag een paar uur mist wegens z'n wedstrijd. Zo'n ramp kan dat toch niet zijn als het een druk feest betreft met veel gasten, dan heeft ie toch geen tijd voor die kleinzoon.

woensdag 14 januari 2009 om 09:57
quote:zusenzo schreef op 14 januari 2009 @ 09:44:
Maar ach het zijn toch maar schoonmama en papa, wat als het je eigen ouders betrof, vraag me af wat je dan zou doen?
Of als jij straks 40 jaar getrouwd bent en je zoon komt niet omdat hij moet sporten.....
Als ik je post zo lees dan begrijp ik dat je er niet in kunt komen wat Pinobdinges zegt. Ik zou nl denken; als ik 40 jaar getrouwd zou zijn en ik zou dat feestje met mijn kinderen overleggen, zoals schoonvader doet, en ik zou weten dat er iets belangrijks voor het gezin op stapel stond, dan zouden we daar over praten. Dan zou ik voorstellen dan inderdaad de schoondochter en kleinkind 2 uurtjes te missen (zodat er eentje bij eht kind is en mijn zoon er gewoon zou zijn) en dan misschien met een goed verhaal terug op het feest te laten komen, (dubbel feest; kleinkind is kampioen!!) of ik zou toch overwegen het op een dag te doen dat iedereen erbij kan zijn, dus dan de zondag te kiezen. Ik zou nooit zo dwingend zijn dat ik een keus zou forceren, eerder een compromis sluiten.
Met die gedachte in mijn achterhoofd vind ik de schoonouders erg star.
Ze vragen hoe en wat, je geeft aan dat het lastig wordt, en dan houden ze er vervolgens geen rekening mee. Vraag het dan niet, zou ik zeggen.
Maar ach het zijn toch maar schoonmama en papa, wat als het je eigen ouders betrof, vraag me af wat je dan zou doen?
Of als jij straks 40 jaar getrouwd bent en je zoon komt niet omdat hij moet sporten.....
Als ik je post zo lees dan begrijp ik dat je er niet in kunt komen wat Pinobdinges zegt. Ik zou nl denken; als ik 40 jaar getrouwd zou zijn en ik zou dat feestje met mijn kinderen overleggen, zoals schoonvader doet, en ik zou weten dat er iets belangrijks voor het gezin op stapel stond, dan zouden we daar over praten. Dan zou ik voorstellen dan inderdaad de schoondochter en kleinkind 2 uurtjes te missen (zodat er eentje bij eht kind is en mijn zoon er gewoon zou zijn) en dan misschien met een goed verhaal terug op het feest te laten komen, (dubbel feest; kleinkind is kampioen!!) of ik zou toch overwegen het op een dag te doen dat iedereen erbij kan zijn, dus dan de zondag te kiezen. Ik zou nooit zo dwingend zijn dat ik een keus zou forceren, eerder een compromis sluiten.
Met die gedachte in mijn achterhoofd vind ik de schoonouders erg star.
Ze vragen hoe en wat, je geeft aan dat het lastig wordt, en dan houden ze er vervolgens geen rekening mee. Vraag het dan niet, zou ik zeggen.


woensdag 14 januari 2009 om 10:04
Ik vind ook dat TO zich te star opstelt. Dat je zoon die kampioenswedstrijd niet wil missen, dat snap ik best. Maar dat het hele gezin tijdens het 40-jarige huwelijksfeest van opa en oma meemoet om aan te moedigen, dat vind ik in de verste verte niet op een compromis lijken.
Maar ja, zoals al gezegd, jij hebt je beslissing al gemaakt, en je schoonouders zullen dat moeten slikken. Je moet alleen niet vreemd opkijken als de relatie tussen je kinderen en hun opa en oma er niet beter op wordt.
Een veertigjarig huwelijk is voor veel mensen heel belangrijk. Het wordt bijna gelijkgesteld aan een huwelijk (ook voor de wet trouwens, je krijgt er bijzonder verlof voor). Ik vind dat TO hier te makkelijk overheen stapt, ook los van de verhouding met de schoonouders.
Maar ja, zoals al gezegd, jij hebt je beslissing al gemaakt, en je schoonouders zullen dat moeten slikken. Je moet alleen niet vreemd opkijken als de relatie tussen je kinderen en hun opa en oma er niet beter op wordt.
Een veertigjarig huwelijk is voor veel mensen heel belangrijk. Het wordt bijna gelijkgesteld aan een huwelijk (ook voor de wet trouwens, je krijgt er bijzonder verlof voor). Ik vind dat TO hier te makkelijk overheen stapt, ook los van de verhouding met de schoonouders.