De eerste de beste?!

09-01-2009 13:43 30 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoewel ik in het verleden wel het eea heb gescharreld, heb ik nooit een lange serieuze relatie gehad, waarin ik zelf ook veel toekomst zag. Nu dus wel en ik geniet er van!

Maar toch, ergens in mij zegt ook een stemmetje dat het niet slim is om met je eerste echte liefde samen te blijven. Zijn hier mensen die ook met hun eerste liefde samen zijn gebleven?
Alle reacties Link kopieren
Als dit je eerste echte liefde is snap ik dat je deze 8 maanden als lange relatie met veel toekomst ziet. Je twijfelt namelijk nu of het slim is om bij je eerste echte liefde te blijven. Kan het niet zijn dat jouw onzekerheid (uit je andere topic) hiervandaan komt? Is het misschien niet zo dat jouw verliefdheid minder wordt, maar dat er niet zo heel veel voor terug is gekomen?



In een relatie gaat na een tijdje de verliefdheid weg (om af en toe weer flink de kop op te steken) en komt er als het goed is houden van voor terug. Wat ik bedoel te zeggen is dat het nu door me heen gaat dat jij misschien jouw twijfel/verminderde gevoelens op hem projecteert. Dat je zoekt of hij misschien niets vervangends in de plaats heeft gekregen (misschien wel zoals jij?). Aan de andere kant kan het ook zijn dat je zomaar 2 of 3 jaar aan één stuk verliefd blijft, maar dat schijnt minder vaak voor te komen.
Alle reacties Link kopieren
quote:crazyjo schreef op 09 januari 2009 @ 14:41:

Ook ik ben een ervaringsdeskundige, op mijn dertiende jaar mijn huidige man ontmoet

Nu zijn we in april 44 jaar bij elkander,maar of ik dit nu een zegn kan noemen ???

Ik ga steeds meer en meer twijfelen aan en in deze relatie.



einde quote



Maar ijaba, heb je het idee dat je 44 jaar geleden te snel heb gekozen voor de eerste de beste of is er iets in de relatie verander?



De relatie is veranderd in de loop van de jaren,ik ben van het kindvrouwtje veranderd in een mondige vrouw die in haar eigen kracht staat.

En dat is iets wat heel moeilijk is te accepteren, ik en ook mijn man zijn veranderd,alleen ik accepteer mijn man wel maar mijn man mij niet. Die heeft er grote problemen mee,die wil het vrouwtje van vroeger terug,wat onmogelijk is.
Alle reacties Link kopieren
Al 20 jaar ben ik bij mijn eerste liefde en dat is echt een geweldige tijd. Net als ijaba ben ik echter veranderd in die jaren. Bij mij van een onzekere, verlegen jongen in een zelfverzekerde persoonlijkheid. Ik weet nu echt wie ik ben en eigenlijk is dat de beste basis voor het aangaan van relaties. Voor een deel zit in mijn ontwikkeling ook een vervreemding van mijn lief, toch wel.



Zou ik nu nog bij haar terechtkomen, en zij bij mij, vraag ik me dan wel eens af. Om daar direct: Ja vast wel aan toe te voegen, met voldoende argumenten en gevoel hoor! Maar omdat zij de eerste is en ik onze begintijd al blij was dat er een leuk meisje in mij geïnteresseerd was heb ik niet het gevoel dat ik haar destijds gekozen heb. Was te verlegen om zelf contacten te leggen. Al is het gevoel direct goed geweest vanaf het begin. Maar als ik zelfverzekerd voor haar gekozen had zou ik niet die onrustgedachten hebben van: Wat als, ....



Waar wil ik naar toe? Dat weet ik eigenlijk zelf niet, maar wilde gewoon mijn reactie kwijt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb van de week in de krant gelezen dat volgens wiskundige berekeningen je twaalfde relatie de meeste kans van slagen heeft ..........http://www.ad.nl/familie_en_relaties/29 ... iefde.html



Mijn man en ik waren ook elkaars eerste , zo'n kwart eeuw geleden .

Elke keuze die je maakt heeft zijn voor- en nadelen . En garanties zijn er ook al niet .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Je 12e pas? Mèn, tegen die tijd ben ik al hoogbejaard als het in dit tempo doorgaat, of dood . Kan ook

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven