Relaties
alle pijlers
aanhankelijk
zaterdag 17 januari 2009 om 11:12
Gisteren is het tot woorden gekomen, wat eerst alleen nog gedachtes waren. Al een paar weken had ik het gevoel dat ik niet lekker in mijn vel zat en veel energie van mijn vriend vraag.
Nu heb ik zelf altijd heeeeel veel energie, maar toch de laatste tijd niet zo veel zin om dingen te doen. Ik sport 2x in de week, ik lees graag voor het slapen gaan en ben druk bezig met spullen inpakken voor de komende verhuizing in februari (mijn vriend en ik gaan samenwonen in ons droomhuis).
Alleen nu voelde ik mezelf de laatste tijd dus niet echt lekker en ik ging steeds meer van mijn vriend verwachten dat hij mij goed in mijn vel kon laten zitetn...dit is natuurlijk niet mogelijk, want dat moet je zelf doen en hij vond het dan ook niet makkelijk dat ik het minste geringste aan hem vroeg (ook omdat hij nou eenmaal een persoontje is wat altijd alles op wil lossen en zich er dan ook verantwoordelijk voor voelt) dus gisteren hadden we het daarvoor.
En ik ben geschrokken. Want juist in mijn vorige relaties en tegenover mijn vriendinnen en op mijn werk, eigenlijk overal dus, ben ik altijd degene geweest die het voortouw trekt. Ik stond sterk in mijn schoenen. Wellicht was dit ook niet altijd goed, want ik was altijd degene die lachte, lol had en straalde, ook als ik me klote voelde.
Ik denk dat ik in mijn huidge relatie dus de kans krijg weer een klein meisje te zijn en dit dan ook heel erg doe(ik heb me in mijn jeugd nooit echt kind kunnen voelen, omdat ik na de scheiding als 11 jarig meisje voor mijn vader ging zorgen en op mijn 16e ben ik uit huis geplaatst waardoor ik er ook alleen ervoor stond en dus ertegen aan moest), terwijl ik van mezelf weet dat ik een krachtige meid ben!
Hoe krijg ik dat zelfvertrouwen en onafhankelijke weer terug zonder dat ik afstand neem van mijn gevoel??
Nu heb ik zelf altijd heeeeel veel energie, maar toch de laatste tijd niet zo veel zin om dingen te doen. Ik sport 2x in de week, ik lees graag voor het slapen gaan en ben druk bezig met spullen inpakken voor de komende verhuizing in februari (mijn vriend en ik gaan samenwonen in ons droomhuis).
Alleen nu voelde ik mezelf de laatste tijd dus niet echt lekker en ik ging steeds meer van mijn vriend verwachten dat hij mij goed in mijn vel kon laten zitetn...dit is natuurlijk niet mogelijk, want dat moet je zelf doen en hij vond het dan ook niet makkelijk dat ik het minste geringste aan hem vroeg (ook omdat hij nou eenmaal een persoontje is wat altijd alles op wil lossen en zich er dan ook verantwoordelijk voor voelt) dus gisteren hadden we het daarvoor.
En ik ben geschrokken. Want juist in mijn vorige relaties en tegenover mijn vriendinnen en op mijn werk, eigenlijk overal dus, ben ik altijd degene geweest die het voortouw trekt. Ik stond sterk in mijn schoenen. Wellicht was dit ook niet altijd goed, want ik was altijd degene die lachte, lol had en straalde, ook als ik me klote voelde.
Ik denk dat ik in mijn huidge relatie dus de kans krijg weer een klein meisje te zijn en dit dan ook heel erg doe(ik heb me in mijn jeugd nooit echt kind kunnen voelen, omdat ik na de scheiding als 11 jarig meisje voor mijn vader ging zorgen en op mijn 16e ben ik uit huis geplaatst waardoor ik er ook alleen ervoor stond en dus ertegen aan moest), terwijl ik van mezelf weet dat ik een krachtige meid ben!
Hoe krijg ik dat zelfvertrouwen en onafhankelijke weer terug zonder dat ik afstand neem van mijn gevoel??
zaterdag 17 januari 2009 om 12:47
Ik begrijp je poll niet helemaal, maar ik wil wel even reageren op je vraag; Hoe krijg ik dat zelfvertrouwen en onafhankelijke weer terug zonder dat ik afstand neem van mijn gevoel?
Door zelf de dingen weer aan te pakken, je energie vooral te steken in zaken waar je energie van krijgt en je te richten op de leuke dingen. Je gaat samenwonen, word je daar dan niet blij van?
Als je je bewust bent van je verwachtingen kun je ze ook daar waar nodig is bijstellen. Jij verwacht van je vriend dat hij je goed laat voelen, zoek dit terug in jezelf. Stel die verwachting bij. Het zou jammer zijn als jullie hier een groot probleem door krijgen terwijl de oplossing eigenlijk zo simpel is.
Door zelf de dingen weer aan te pakken, je energie vooral te steken in zaken waar je energie van krijgt en je te richten op de leuke dingen. Je gaat samenwonen, word je daar dan niet blij van?
Als je je bewust bent van je verwachtingen kun je ze ook daar waar nodig is bijstellen. Jij verwacht van je vriend dat hij je goed laat voelen, zoek dit terug in jezelf. Stel die verwachting bij. Het zou jammer zijn als jullie hier een groot probleem door krijgen terwijl de oplossing eigenlijk zo simpel is.
zaterdag 17 januari 2009 om 12:48
quote:AMdd schreef op 17 januari 2009 @ 11:12:
Want juist in mijn vorige relaties en tegenover mijn vriendinnen en op mijn werk, eigenlijk overal dus, ben ik altijd degene geweest die het voortouw trekt. Ik stond sterk in mijn schoenen. Wellicht was dit ook niet altijd goed, want ik was altijd degene die lachte, lol had en straalde, ook als ik me klote voelde.
Ik denk dat ik in mijn huidge relatie dus de kans krijg weer een klein meisje te zijn en dit dan ook heel erg doe(ik heb me in mijn jeugd nooit echt kind kunnen voelen, omdat ik na de scheiding als 11 jarig meisje voor mijn vader ging zorgen en op mijn 16e ben ik uit huis geplaatst waardoor ik er ook alleen ervoor stond en dus ertegen aan moest), terwijl ik van mezelf weet dat ik een krachtige meid ben!
Hoe krijg ik dat zelfvertrouwen en onafhankelijke weer terug zonder dat ik afstand neem van mijn gevoel??Je kunt nu dus zijn, wie je bent: een groot compliment aan je vriend! Alleen weet jij niet zo goed raad met die gevoelens, die je typeert als zwak. Misschien moet je je jouw mening over 'zwak' en 'sterk' bijstellen. Praat eens met een psycholoog, die kan je daarbij helpen. Als ervaringsdeskundige kan ik je melden: soms ben je oneindig veel krachtiger dan je denkt, juist omdát je je kwetsbare kanten durft te laten zien. Want vergis je niet, dáár is pas écht kracht voor nodig. Gun jezelf de mogelijkheid om je oordeel over jezelf bij te stellen. Je doet het al hardstikke goed: kijk eens waar je vandaan komt!
Want juist in mijn vorige relaties en tegenover mijn vriendinnen en op mijn werk, eigenlijk overal dus, ben ik altijd degene geweest die het voortouw trekt. Ik stond sterk in mijn schoenen. Wellicht was dit ook niet altijd goed, want ik was altijd degene die lachte, lol had en straalde, ook als ik me klote voelde.
Ik denk dat ik in mijn huidge relatie dus de kans krijg weer een klein meisje te zijn en dit dan ook heel erg doe(ik heb me in mijn jeugd nooit echt kind kunnen voelen, omdat ik na de scheiding als 11 jarig meisje voor mijn vader ging zorgen en op mijn 16e ben ik uit huis geplaatst waardoor ik er ook alleen ervoor stond en dus ertegen aan moest), terwijl ik van mezelf weet dat ik een krachtige meid ben!
Hoe krijg ik dat zelfvertrouwen en onafhankelijke weer terug zonder dat ik afstand neem van mijn gevoel??Je kunt nu dus zijn, wie je bent: een groot compliment aan je vriend! Alleen weet jij niet zo goed raad met die gevoelens, die je typeert als zwak. Misschien moet je je jouw mening over 'zwak' en 'sterk' bijstellen. Praat eens met een psycholoog, die kan je daarbij helpen. Als ervaringsdeskundige kan ik je melden: soms ben je oneindig veel krachtiger dan je denkt, juist omdát je je kwetsbare kanten durft te laten zien. Want vergis je niet, dáár is pas écht kracht voor nodig. Gun jezelf de mogelijkheid om je oordeel over jezelf bij te stellen. Je doet het al hardstikke goed: kijk eens waar je vandaan komt!
zaterdag 17 januari 2009 om 14:12
dank je voor jullie reactie..
ik til te zwaar aan sommige dingen en ga daar dan in op.
ben een echt gevoelsmens en trek dan ook problemen van andere aan.maar aan de andere kant ben ik haast nooit chagarijnig..mijn vriend helpt me dicht bij mijn gevoel te blijven, en soms wel een beetje te gevoelig, haha.
maar ik heb veel leuke dingen in mijn leven..
ik heb een geweldige baan met veel vrijheid, ik heb een top vriend en ik heb een paar goede vriendinnen. dus ik moet nu leren weer positief te zijn in het leven en te doen wat ik wil! we gaan binnenkort dus samenwonen, wat veel stress zal verminderen. nu is het iedre keer op en neer , dan bij mij, dan bij hem..dus dat zal veel rust geven en ook gewoon een fijn geborgen gevoel.
want dat is wat ik zoek. huisje boompje beestje, omdat ik dat nooit heb ervaren in mijn leven. keer op keer werd ik pijn gedaan (scheiding, uit huis plaatsing, moeder die psychisch niet goed is, vader die het altijd druk heeft met de zaak en zijn nieuwe vriendin...ex waarbij ik na 2 jaar samenwonen ontdekte dat hij drug dealde, waardoor ik van de een op de andere dag mn spullen heb gepakt en alles achter heb moeten laten (koophuis/hond)
dus het is niet niks, maar ik moet gewoon weer de oude ik terugvinden!
en dankzij jullie oppeppingsberichtjes moet me dat gaan lukken
ik til te zwaar aan sommige dingen en ga daar dan in op.
ben een echt gevoelsmens en trek dan ook problemen van andere aan.maar aan de andere kant ben ik haast nooit chagarijnig..mijn vriend helpt me dicht bij mijn gevoel te blijven, en soms wel een beetje te gevoelig, haha.
maar ik heb veel leuke dingen in mijn leven..
ik heb een geweldige baan met veel vrijheid, ik heb een top vriend en ik heb een paar goede vriendinnen. dus ik moet nu leren weer positief te zijn in het leven en te doen wat ik wil! we gaan binnenkort dus samenwonen, wat veel stress zal verminderen. nu is het iedre keer op en neer , dan bij mij, dan bij hem..dus dat zal veel rust geven en ook gewoon een fijn geborgen gevoel.
want dat is wat ik zoek. huisje boompje beestje, omdat ik dat nooit heb ervaren in mijn leven. keer op keer werd ik pijn gedaan (scheiding, uit huis plaatsing, moeder die psychisch niet goed is, vader die het altijd druk heeft met de zaak en zijn nieuwe vriendin...ex waarbij ik na 2 jaar samenwonen ontdekte dat hij drug dealde, waardoor ik van de een op de andere dag mn spullen heb gepakt en alles achter heb moeten laten (koophuis/hond)
dus het is niet niks, maar ik moet gewoon weer de oude ik terugvinden!
en dankzij jullie oppeppingsberichtjes moet me dat gaan lukken
zaterdag 17 januari 2009 om 14:23
Ik denk dat het zo is met dingen die je niet kent, niet ervaren hebt binnen jezelf, dat wanneer je dan eindelijk de kans en ruimte hebt, er altijd de mogelijkheid is dat je extreem doorschiet naar de andere kant. Tijdelijk als je er een beetje op let, het is een leerproces en je moet beide kanten kennen om jouw middenweg daarin te bepalen .
Geniet ervan dat je je zo veilig voelt dat je dit nu eindelijk kunt ervaren. Zie het als iets moois wat groeit. Dan kost het vanzelf ook minder energie voor jullie allebei. En wees tegelijkertijd eenbeetje realistisch in je wensen en verwachtingen van je vriend, volgens mij komt het dan helemaal goed.
Alvast heel veel plezier gewenst in je toekomstige "thuis" .
Geniet ervan dat je je zo veilig voelt dat je dit nu eindelijk kunt ervaren. Zie het als iets moois wat groeit. Dan kost het vanzelf ook minder energie voor jullie allebei. En wees tegelijkertijd eenbeetje realistisch in je wensen en verwachtingen van je vriend, volgens mij komt het dan helemaal goed.
Alvast heel veel plezier gewenst in je toekomstige "thuis" .
