Maar niet zwanger worden..... (deel 3)

Daar ben ik ook weer even, ik was jullie even kwijt. Maar happy new topic met een heel happy end! Daar gaan we voor en daar ben ik ook van overtuigd!



Lampje, heel veel succes met IVF. Ik denk echt dat dit jullie heel mooie kansen geeft met jullie mannelijke factor waarvan je toch zwanger bent geraakt. IVF lijkt me de oplossing, op naar een mooie kans en hopelijk is 1x genoeg!



Blauwestoel. ik hoop heel erg dat jullie samenlevingstest weer negatief was. Die stomme spoelingen.. Snap je gevoel helemaal. Ik hoop dat jullie snel door mogen met IUI.



mssfiddler ook weer gestart! Hoe ervaar je de IUI nu? Ik hoop dat het wederom snel raak mag zijn bij jou, en dan blijvend. Sterkte met spuiten, de onzekerheden en de wachtweken straks, ik hoop en duim hard!



Wished: ik wist niet wat ik las. Ik kan me simpelweg niet indenken dat je het vertrouwen van medewerkers zo weet te beschamen. Ik zou dit zeker aankaarten, maar dat ben je ook van plan. Ongelofelijk, dit zijn dingen die je er helemaal niet bij kan en wil hebben .



Dub: wat kut dat je ongesteld bent geworden. Ik vond dat de eerste keer ook heel heftig en naar. Je hebt nog vijf hele mooie kansen vrouw, niet opgeven! Tegelijkertijd zijn die teleurstellingen gewoon heel pittig, dat vond ik het zwaarste aan IUI. Ik hoop echt dat de tweede keer raak is bij jou.



Angel, verdrietig om te lezen dat je even niet bij je man terecht kan. Het is denk ik vrij normaal dat dit gebeurt, het is ook zoiets heftigs en het heeft zoveel impact. En vergeet niet dat jullie al zoveel teleurstellingen gehad hebben, en zes keer IUI. Dan wordt het gewoon tijd dat het een keer wél lukt. Wanneer ga je precies beginnen, het ging nu heel snel bij jou geloof ik? Misschien gaat het beter als je echt van start bent, ik vond die periode van spuiten uiteindelijk best relaxed. Je bent ergens mee bezig en dat biedt weer perspectief.



En Proudmama, wat geweldig dat je na wat flinke hobbels nu toch eindelijk van start mag! Ik denk dat ze inderdaad de planning met je gaan doornemen, en mogelijk ook beslissen of je hormonen gaat gebruiken of niet. Of is dat al bekend?



Hier gaat alles goed voor zover ik weet. 14/2 weer een echo (de laatste in het ziekenhuis) en daar leef ik best naartoe. Ik ben blij, maar nog steeds heel voorzichtig. Ik vrees dat dit traject dat met je doet: echt onbezorgd is het niet, en soms denk ik ook: waarom zou het nu ineens allemaal goed gaan? Voordat ik zwanger was dacht ik altijd: als ik eenmaal zwanger ben zijn mijn zorgen voorbij. Nou, niets is minder waar . Maar het gaat verder prima hoor, er is een last van onze schouders gevallen sinds de positieve test en dat gevoel gun ik jullie ook allemaal verschrikkelijk hard.



Heel veel sterkte en succes in jullie trajecten, ik blijf meelezen en soms schrijven. Dikke knuffel!

Hoi lieve meiden,



Wauw wat zijn jullie toch allemaal ontzettende lieverds. Dank voor alle begripvolle en meelevende woorden! Doet echt zoveel goed! Jullie zijn me echt veel waard geworden zo door het beeldschermpje heen <3



Ik ben hartstikke ongesteld inmiddels maar ik geef zeker niet op hoor meiden! Ga morgenochtend naar het ziekenhuis voor de uitgangsecho, dus ah goed is morgenavond weer de eerste prik voor ronde II. Ik zie ook wel weer dat we nog veel kansen hebben en de kans per ronde is met IUI natuurlijk niet torenhoog dus moet er ook niet te veel van verwachten. Op mijn werk heb ik aangegeven dat alle gebeurtenissen de afgelopen weken er flink hebben ingehakt, en dat ik wat extra vrij wil nemen. Daar is begrip voor dus dat is fijn.



Baggal lieverd wat een fantastisch nieuws!!! Je moet je op geen enkele manier bezwaard voelen om dat nieuws hier neer te pennen want WAUW wat hoopgevend en fijn. Ik ben echt ontzettend blij om dit te lezen, maar snap tegelijkertijd ook dat je je nog niet rijk rekent en dat je nog een beetje tussen hoop en vrees leeft. Ik leef mee en duim voor een goede voortzetting!



Boulu, hoe jij het beschrijft is precies hoe ik het voel... Inderdaad hopen dat dit dan misschien gaat helpen, dat doet het dus niet en je dan weer opladen... En dat is indd extra lastig als er daarnaast ook nog allerlei dingen aan de hand zijn. Eigenlijk zou je alle andere shit even on hold willen zetten tijdens het traject maar zo werkt de wereld helaas niet!



Wat fijn om te lezen dat je kunt genieten van je skivakantie. Zo enorm verdiend! Je dubbele/gemengde gevoelens (dat je er veel mee bezig bent en dat dat dan weer niet mag van jezelf, en mensen met kinderen soms niet kunnen verdragen) herken ik enorm - alsof ik in m'n eigen hoofd kijk, haha. Straf jezelf er niet voor - het is ook gewoon moeilijk en helaas kun je het niet in- of uitschakelen. Genieten van je vakantie en bezig zijn met je onvervulde kinderwens mogen allebei naast elkaar bestaan. Knuf en nog een paar hele fijne dagen! Hoop dat je ongesteldheid snel komt (raar om te zeggen) zodat jullie lekker door kunnen. Spannend hoor over een paar weken een nieuwe terugplaatsing. O ja, wat doen ze eigenlijk precies bij een scratch? Het klinkt wel goed, dat het de innesteling zo bevordert.



Angel wat rottig dat jullie elkaar even niet kunnen vinden. Hopelijk kunnen jullie weer een beetje naar elkaar toe bewegen. Maar soms is het ook goed om dan maar even op jezelf te focussen. Lukt het om evengoed leuke dingen te doen, zelf of met anderen? Hoop dat je voor jezelf wat afleiding kunt vinden. Dikke knuf, het is ook echt een zware dobber voor ieder stel dat hierdoorheen moet gaan!



Overigens wat jij schreef Mssfiddler (en jouw vriend nu dus heeft Angel) heb ik ook gehad en soms nog: waarom kan het nou net bij ons niet normaal? En bij persoon x, y en z allemaal wel? De oneerlijkheid ervan. Maar het vreet indd alleen maar energie, en het levert niks op. Maar je moet zelf tot dat inzicht komen ja.



Animal onwijs veel succes met wachten! Wat goed dat je zoveel relaxafspraken hebt gemaakt! Dat vind ik echt een hele goeie, ga ik ook doen voor de volgende wachtperiode. Ik duimduimduim als een malle voor je meis!



Wished, wauw, 8 of 9 dagen na iui ongesteld lijkt erg snel. Maar dat was dus verder geen probleem? Dan hoef ik me waarschijnlijk geen zorgen te maken over 10/11 dagen. Heb jij nog actie ondernomen t.a.v. je manager?



Proudmama, wat fijn dat het nu toch snel gaat en je gelijk een afspraak hebt gemaakt! Spannend volgende week donderdag, ben heel benieuwd wat de volgende stap is voor je.



Overigens: LOL @ rukbunker!!! Bij ons in het ziekenhuis (misschien wel in alle ziekenhuizen?) noemen ze het 'de herenkamer'. Hebben vriend en ik ook al dubbel om gelegen... Alsof je dan na afloop een sigaartje en een glaasje cognac krijgt, hahahah



Zwaai naar Hannah!



Dank je wel lieve Hannepan en ben heel benieuwd hoe het gaat de 14e (op Valentijnsdag ), laat je het hier even weten? Ik snap dat de onbezorgdheid er een beetje af is... Maar ben blij te lezen dat het goed gaat met je en hoop dat jij en je baby gestaag doorgroeien en bloeien!



Veel liefs voor iedereen die ik nu oversla! xxx Dub

Even snel... Over de rukbunker: Mijn man had het er over dat het "productiekamer" heet in "ons" ziekenhuis... Hij had nummer 2 of zo

Lieve Boulu: Jouw berichtje ging mij echt een beetje aan het hart voor wat betreft het zien van kinderen en andere gezinnen. Ik had dat vorig jaar...lag aan de rand van een prachtig zwembad in hartje Tokyo en zag in het peuterbadje allemaal Japanse mama's met hun kroost. Kinderen die (ik spreek geen Japans) tegen hun mama's aan het brabbelen waren en dan ook de Japanse vrouwen met hun bevallige figuurtjes aan het genieten waren van family life terwijl ik net 'blij' was een cyclus te hebben na de eerste miskraam Wat voelde ik mij toen verdrietig... Normaliter kan ik dat soort dingen best scheiden van mijn eigen problematiek maar op dat moment werd het met ook een beetje te veel en daar schrok ik toen zelf van. De wanhoop was opeens zo groot en ik had mij er echt van overtuigd dat dit niet voor mij weggelegd zou zijn. Jouw gevoelens zijn m.i. niet raar. Het is gewoon ontzettend confronterend. Maar het wil niet zeggen dat jij nooit moeder wordt. Echt niet, maar ik snap het wel allemaal.



Wished: Leidinggevende nog gesproken?





Proudmama: spannend! Blij dat je kan starten!



Dubbeltje: jij klinkt weer je sterke zelf. Het is precies wat je zegt: sommige mensen hebben gewoon een paar rondes nodig voordat ze het doel bereiken. Dat hielp mij ook bij de IVF: sommige mensen zijn geluksnummers eerste ronde raak, en anderen hebben gewoon meer rondes nodig. Als je het zo bekijkt is het ook iets makkelijker om met de teleurstelling om te gaan.



Nog even een anekdote over de rukbunker - puur ter opvrolijking: voor de herenkamer @ Homerton geldt een wachtlijst van 3 maanden en ik had echt zoiets in 2014 weer 3 maanden wachten...?! Waarop mijn man dacht dat hij het ook wel even snel op een wc kon doen als hij maar vroeg genoeg naar het ziekenhuis zou gaan (met een iPad en oordopjes mee). Dat ging goed...tot het moment dat er iemand in het hokje naast hem plaatsnam (de onderkant van die hokjes waren open) en daar eens ging zitten voor een eh...grote boodschap met veel geluid Mijn man 'kon' daarna niet meer in 'the mood' komen ha-ha-ha. Arme schat. Vervolgens heeft hij alsnog in het kamertje geproduceerd.



Hier gaat alles ok. Ik ben erg moe en voel mij verstopt. Merk dat ik nog wel ontzettend onzeker over alles ben en hunker naar kwaaltjes. Het is ook nog allemaal zo pril. Het ene moment voel ik mij goed het andere moment wil ik van alles voelen. Dat zal nog wel even zo blijven.

Lieve dames bedankt voor jullie berichtjes. Met mijn man en mij gaat het weer beter. Eergisteren was ik helemaal klaar mee hoe hij doet. Heb gezegd dat ik heel goed begrijp dat hij het moeilijk heeft. Maar vond vervelend dat hij zo deed. Ik kan hem en zijn gejammer niet bij hebben nu. Hij mag verdrietig, boos en bang zijn, dat ben ik ook vaak. Maar hij moet mij niet wegduwen of op mij afreageren. Heb hem daarna ook met rust gelaten, meer omdat ik zelf geen zin meer in had.

Hij heeft toen hele avond op zijn telefoon filmpjes gekeken van koppels die ivf hebben gedaan en wel of niet zwanger zijn geworden. En heeft ook veel nagedacht en is ‘weer’ tot inzicht gekomen dat ik hem nodig heb en dat hij sterker moet zijn. Zo is mijn man gewoon, heeft het soms moeilijk, ziet het niet zitten en gaat zitten jammeren en zielig doen en onbewust op mij afreageren. Na een paar dagen gaat dit dan weer over en is hij sterk, lief en vrolijk. Ik mag nu zelfs niet meer koken van hem, hij heeft een weegschaal gekocht (bang voor overstimulatie) en vraagt elke uur hoe het met mij gaat. Heeft alle bijwerking van decapeptyl gelezen en vraagt stuk voor stuk na hahaaha. Blij dat hij weer is bijgedraaid. Dan is hij de liefste man van de wereld. Maar ik weet dat als ivf lang duurt bij ons, dat wij dit vaker mee gaan maken. En ik hiermee moet leren omgaan en niet zoveel van moet aantrekken. En dat vind ik een hele zware taak.

quote:Baggal schreef op 07 februari 2017 @ 19:15:

. En dan maar een beetje in zo'n rukbunker zitten is ook genant. Hij trekt bij - en het komt goed.

Geniaal!



Gelukkig kunnen we wel blijven lachen om dit soort dingen.



@ boulu, dat gevoel van een gelukkig jong gezin zien is altijd even slikken. Heb er ook last van. Vooral als het een mooie jonge stel is met mooie schattige kinderen. Dan vallen ze nog meer op.

Ik hoop dat je nog wel beetje kunt genieten van vakantie. Misschien is dit wel jullie laatste sportvakantie alleen! Dus geniet!, want straks met kinderen heb je hele andere zorgen. En wat leuk dat je hebt gelezen dat de scratch kans op innesteling met 70% vergroot! Ik heb veel wetenschappelijke artikelen gelezen die ook zeggen dat het effect heeft, maar geen grote studies. Bovendien waren het onderzoeken met lage kwaliteit. Vandaar dat de studie hier in Nl loopt. Denk dat Nl in 2019 (tot dan loopt de onderzoek) wel een goed artikel publiceert met hoge kwaliteit. Ik hoop dan dat wij tot die tijd al zwanger zijn, ondertussen bevallen en zelfs weer zwanger van de tweede



@ dubbeltje, ergens toch fijn dat menstruatie heeft doorgezet en dat je weer verder kunt. Weet je waar je aan toe bent. En fijn dat je je weer beter voelt. Na een mislukte iui is het altijd weer alle moed bij elkaar rapen en verder gaan.



@ animal voor jou is het ook spannend! je was vorige keer wel zwanger geworden. Ik hoop dat dat wel hoop geeft. Dat is echt een positief teken.



@ Hannepan, leuk om van jou te lezen. En 14-2 is wel een hele leuke datum om dan je laatste echo in het zh te hebben en het daar kunnen afsluiten. Hoop dat jullie super goed nieuws krijgen! Alvast veel succes met wachten!



@ jo, dat van opschrijven had ik ook in mijn gedachte. Ik was zo boos, dat ik in gedachte had om een dagboek bij te houden. En hij wordt zeker helemaal afgemaakt in mijn dagboek, haha. En dan als we zwanger zijn, dat ik dan mijn dagboek met alle prikjes die ik heb gebruikt inpak samen met mijn positieve test en aan hem cadeau geef met: alstu, hiervoor deed ik het!! hahah moet er nu om lachen.

Herkenbaar wat jullie zeggen over gezinnen zien met kleine kinderen en dan is het helmaal compleet als zij nog zwanger is en er al meerdere kinderen bij lopen. Kan dan echt wel jaloers zijn zo van, waarom is dit mij niet gewoon gegund.



Baggal wat een top nieuws. Super. We gaan gewoon uit van het allerbeste.



Knuffel angel, vervelende situatie maar wel fijn dat het nu weer iets beter lijkt te gaan. Je hebt elkaar zo hard nodig maar tegelijkertijd zit je beide ook met het zelfde. Maar ga je er vaak wel anders mee om en dat maakt het lastig.



Spannend boulu, fijn dat jullie een goede vakantie hebben gehad.



Proudmama fijn dat de dokter heeft gebeld en spannend volgende week. Meestal krijg je inderdaad een gesprek over het verloop van alles.



Spannend dubbeltje. Ik hoop dat IUI2 gewoon goed gaat aflopen voor jullie. En inderdaad wat iemand hier al zei.. de eerste vier keer geeft meeste resultaten wel komt dit voornamelijk ook door het feit dat de meeste paren na 3 keer worden door gestuurd voor ivf. Tenzij je allebei echt goed vruchtbaar bent willen ze vaak nog afwachten tot 6 keer. Ik duim elk geval voor je dat het zover niet komt.



Spannend Hannepan. Goed te lezen dat alles oké is met je.





Knuffel voor iedereen.



Ik heb vanmiddag een gesprek met de desbetreffende leidinggevende. Daarna zal ik nog naar mijn manager en werkgever gaan hierover. Ben nog steeds boos erover. Pauze is om dus ga weer aan het werk. Laters meiden

Hee Hannepan zal ik je eens wat verklappen? Die zorgen die houden aan hoor, ook als je kind geboren is en als hij/zij opgroeid zijn je zorgen niet voorbij Dat is zeg maar part of the deal als je moeder wordt. En voor vaders geldt het ook trouwens Gaat alles goed? Hoe ver ben je nu?

Lux als je nog meeleest, hoe gaat het bij jou? Hou je het nog een beetje vol? Schiet al aardig op, ben je al voor je verlof aan het aftellen?

Wished ik hoop dat het gesprek gelopen is zoals jij voor ogen had. En dat er excuses gemaakt zijn, dat duidelijk is dat dit echt echt écht niet kan

Angel ik heb zitten denken of ik het wilde typen.... en ik ga het toch doen. Ik ga het even voor je man opnemen. Want het valt me op dat je het gevoel hebt dat je het alleen moet doen in jullie traject. En ik leg de nadruk op jullie, omdat ik het idee heb dat je dat soms een beetje vergeet. Ook je man mag tijd nemen om te wennen aan volgende stappen. En dat mag je best wat meer respecteren denk ik. Want ik zie dat je schrijft dat je vindt dat hij sterk moet zijn als jij verdrietig bent, of er doorheen zit, maar misschien zit hij er op dat moment net zo doorheen. Wel super lief trouwens dat hij je zo in de watten legt, gouden kerel heb je als ik het zo lees!

Baggal dat verhaal over die wc Wat erg zeg! Vertelde het aan mijn man en die zei: ik zou het echt niet kunnen hoor!

Dubbeltje goed dat je jezelf weer bij elkaar hebt kunnen rapen! En wat fijn dat je werk zo begripvol reageert, valt ook niet mee wat je de afgelopen weken meegemaakt hebt!

Gesprek gehad vanmiddag, ze ontkent dat ze het bekend heeft gemaakt aan hen en beweert dat zij het al wisten, of sterke vermoedens hadden en zij het bevestigd heeft, heb duidelijk gemaakt dat ze dit aan mij had moeten melden hoe dan ook, heel gesprek maar uiteindelijk moet ik het maar accepteren dat het zo is denk ik. Heb wel duidelijk gemaakt dat ik er niet van gediend ben hoe alles is gelopen maar kan de tijd toch niet terug draaien, helaas.



Heb ook vanmiddag mijn werkgever gebeld daar heb ik maandag middag een gesprek mee, ook over mijn uren enz. Even kijken wat er te regelen valt, pff wat hoop ik dat hij een beetje begripvol is, hij weet nog niets van de situatie dus dat moet ik nog vertellen, ik heb altijd alles met manager opgelost maar wil nu dat werkgever zelf van mij het verhaal hoort en dus uren bespreken. Ben benieuwd, wordt vervolgd.





Fijne avond dames.

Wat naar zeg dat ze het ook nog ontkend wat een tr*t. Goed dat je het hebt uitgesproken en beter dat ie om de tafel gaat met je werkgever

Wat rust en kalmte kun je tijdens dit traject wel gebruiken ipv alle hectiek op het werk.



Haah Angel dat soort gedachte kome vaak op als je boos bent of ben je al begonnen aan je dagboek hij is alweer bijgedraaid las ik dus volgens mij is het niet nodig. Proudmama zegt wel terecht dat het een traject van jullie beide is dus hij mag het er ook wel een beetje moeilijk mee hebben (al stellen mannen zich al snel aan!)



Wij hebben zo een herenkamer nog niet hoeven te gebruiken. Wonen gelukkig dichtbij het zkh. Wat ongemakkelijk eigenlijk zeg en snap dat mannen dan soms niet kunnen presteren door alle druk en spanning (man wat zou ik boos zijn en geen begrip hebben haha).



Baggal trek je het nog een beetje. Van het weekend zit er alweer een weekje op, ik denk dat je eerste mijlpaal is als je de periode voorbij bent waar je de vorige zw een miskraam kreeg. Dat zou voor mij denk ik wel zo zijn als het ooit weer zover komt.



Hier ook op het w8bankje. Jullie kennen het vast wel dat je lichaam allerlei signalen afgeeft en je met je gedachten doet alsof je het niet begrijpt en toch blijft hopen dat Nod

A.s. Woensdag moet ik ongesteld worden, tot die tijd nog in de w8 modus. We hebben deze ronde IUI overgeslagen. Na mijn menstruatie start ik met de laatste IUI en plan ik een afspraak in om met gyn verder te praten. Ik begrijp eigenlijk niet waarom ze niet meer onderzoeken doen. Ze zal waarschijnlijk IVF adviseren en zoals eerder geschreven blijf ik het toch nog wel een dingetje vinden. Aan de andere kant wil ik gewoon zwanger worden . Moet je bij de start van ivf altijd aan de pil eigenlijk? Als we in 1x door zouden kunnen gaan dan is het mogelijk een tp in mei.

Jeetje ik wilde niet te ver vooruit kijken maar zit alweer in mei met mijn kop

Nou als ik dat zo lees over die rukbunker dan mag man ook blij zijn dat hij gewoon thuis mag. Baggal, dat verhaal van die wc



Hoe gaat het nu met je Baggal, ik hoop alles rustig daarbinnen.



Gaat snel Jo, ook jij straks al weer 6 iui's achter de rug. Al hoop ik dat de 6e gewoon nog even snel raak is. Ik kan me wel indenken dat je ivf liever niet wilt, het is een beetje kiezen uit 2 kwaden. Ik herken het wel, dat er altijd nog een stemmetje dat hoopt dat het alsnog spontaan lukt.

Ik zou wel gelijk al alles in gang zetten zodat je na de laatste iui gelijk door kan. Of met de pil of zonder, maar dat je niet nog een week moet wachten.



Wished, wat ontzettend stom dat de manager het niet begrijpt. Goed dat je het nog bij de directie aankaart. Daarna zou ik het wel proberen los te laten. Vooral voor jezelf, je krijgt al genoeg op je bord



Proudmama, hoe gaat het met jou? En met het feit dat je nu echt geholpen gaat worden?



Fijn dat jullie het hebben uitgepraat Angel! We wisten wel dat het weer goed zou komen



Fijn dat het weer beter gaat Dubbeltje! Op naar iui twee dan maar!



Fijn dat het goed gaat Hannepan! Hoe veel weken ben je de 14e? Dan al bijna uit de kritieke periode?



Hier gaat het goed. Morgen al weer de insemenatie. Afgelopen week erg druk gehad en ik merk dat ik toch emotioneel wel wat last heb van de hormonen dus was ik wat down. Maar hopelijk hou ik nu de goede flow weer vast

Jo: nee hoor, ik hoefde niet aan de pil. Heeft vooral te maken met feit of het ziekenhuis een beetje flexibel met jouw cyclus om kan gaan (dus qua planning). Als dat erg nauw komt is het fijn voor hen dat je aan de pil gaat. Of bijv. wanneer je een onregelmatige cyclus hebt. Ik heb dus alleen gespoten (deca en gonal), drie weken en toen de punctie. Hoop dat jij ook lekker snel door kan (of dat je toch nog zwanger bent/raakt voor de IVF!



Angel: fijn dat het weer beter gaat tussen jou en je man! Goed dat je hebt laten zien wat het met jou doet. Waar zit je nu precies in het traject?

Dub: wat klink je sterk! Go girl, op naar een mooie tweede kans!

Wished: ongelofelijk, het dan ook nog ontkennen. Je hebt gedaan wat je kon, en in ieder geval je onvrede geuit. Ik hoop op een goed gesprek voor jou maandag.



Baggal: is het een beetje geland? Je zorgen (zoals ik hieronder ook weer beschrijf) zijn echt heel erg herkenbaar. Ook na de positieve test bleven mijn borsten slap en merkte ik verder eigenlijk ook niets. Heel af en toe was ik een beetje weeïg, en ik had het 's avonds erg koud. Maar dat was echt het enige. Ik zat nog even terug te denken, ik heb met 7+3 nog een CB gedaan omdat mijn borsten na een paar dagen pijnlijk te zijn geweest (niet overdreven) plotseling weer helemaal slap waren. Ik was zo bang dat het mis was.. En toen kwam er toch al een dikke 3+ op het scherm. Vanaf toen zijn ze ook langzaam aan gaan groeien, en nu zie ik wel duidelijk verschil (ben nu 10+1). De eerste weken gaat het allemaal enorm met ups en downs.

Ik heb het al eerder geschreven aan je, maar ik weet nog dat ik blij was met elke andere vrouw die geen tot nauwelijks kwaaltjes had (google, google, google..) dus ik blijf het doen zolang jouw onzekerheid duurt. Je eerste echo zal echt de nodige verlichting gaan brengen.



Dank voor jullie lieve wensen! Ik laat het hier weer weten . Proudmama, je hebt helemaal gelijk hoor, het zal wel zo blijven! Ik moet wel zeggen dat mijn vriendinnen die nu mama zijn mijn zorgen zo vroeg in de zwangerschap niet heel erg herkenden. Wel spannend natuurlijk, maar ik ben er echt heel erg mee bezig geweest (nu gaat het beter). Kan me niet geheel aan de indruk onttrekken dat het ook een beetje met het traject te maken heeft.

To test....or not to test...that's the question...

Ik had gister ongesteld moeten worden volgens m'n app. Maar ik ben wel eens later, of eerder. En ik weet niet of ik de moeite moet nemen om te testen. Ik heb al een week last van m'n borsten, maar heb ik dat niet altijd? En ik voel me...hetzelfde?! Geen idee...

Geloof dat het nooit went.

Proudmama, ik vroeg me al af of ik al gelezen had dat je ongesteld geworden was. Spannend! Wanneer wil je gaan testen? IK heb ook wel eens een dagje eerder of later, maar nog nooit 2 dagen gehad. Ik ga in ieder geval hard voor je duimen!

Nou, vanmorgen negatief getest. Laat die zooi maar komen, ik ben klaar voor de medische molen.

Ik zag dat je wat geschreven had en hoopte heel hard op een positieve test. Balen, maar inderdaad klaar voor de mmm! Je klinkt sterk!

Proudmama, dat is balen! Ik heb het ook een paar keer gehad en inderdaad word ik ook liever ongesteld dan negatief te testen. Het suffe is dat ik standaard een paar uur na de negatieve test ongesteld werd, net alsof je dat mentaal tegen houdt. En nu positief de iui in!



Hannepan, wat klinkt jij relaxed! Wat heerlijk dat je gewoon al op dik 10 weken zit. Dan mag je inmiddels wel op gaan vertrouwen dat het goed zit. Heb je verder kwaaltjes?



Wished, ik zou je leidinggevende op een iets minder aardige manier te woord gestaan hebben. Wat een zwak excuus; ze wisten het al en ik heb het maar bevestigd. Zucht, je zou toch denken dat mensen meer gevoel hebben. Wel het gesprek hogerop op doen en vooral laten weten wat het met je gedaan heeft. Zelf heb ik het niet op mijn werk verteld, maar een collega weet wel dat we niet op de natuurlijke manier kinderen kunnen krijgen.



Missfiddler; hoe is het gegaan? Ik weet dat ik de iui na de miskraam in de nacht ervoor ineens dik in paniek raakte en een uur heb liggen huilen. Net alsof ik een enorme druk voelde dat het weer moest lukken ofzo. Vooral ook omdat mensen in mijn omgeving er zo om vroegen en met ons mee hoopten.



Jo, niet opgeven. Ook de 6e iui kan het nog gewoon raak zijn. Ik zou trouwens niet te snel door rekenen naar ivf. Bij ons duurde het 5 weken tot we bij de gynaecoloog terecht konden en ze willen dat je tussen iui en ivf een rustmaand neemt. Zegt niks over jouw ziekenhuis, maar het kan dus ook iets langer duren. Tip; maak tijdens je laatste iui alvast een afspraak voor een gesprek over ivf. Dat scheelde ons tijd.



Baggel, ik kom heel vaak even kijken of het goed met je gaat. Ik vind jullie verhaal zo fijn. En Kees mag lekker in de vriezer blijven liggen .



Hier zit ik te genieten dat ik eens niet hoef te rekenen wanneer ik een echo krijg en wanneer de vruchtbare dagen zijn. Misschien dat ik volgende week wel ovulatietesten doe, maar dat is meer om te weten wanneer ik ongesteld moet worden. Maar misschien doe ik het ook niet.

Wij hebben tot nu toe iedereen verteld dat iui geen zin meer heeft en we daarmee gestopt zijn en door mogen met ivf. Doordat we gaan verhuizen hebben we ook gezegd dat we daarmee een paar maanden wachten. Klinkt misschien raar, maar wij vinden het wel prettig dat niemand weet dat we over 3 weken met ivf starten. Het voelt alsof we weer terug zijn naar dat gevoel dat we stiekem bezig zijn om zwanger te worden. En dat is heel knus en fijn. Dat betekent wel dat we alle zorgen met elkaar moeten delen en dat is niet altijd makkelijk. Mijn vent loopt emotioneel soms ook even achter en stond na het gesprek over ivf even met tranen in zijn ogen. Ik heb toen ook gezegd dat het fijn is dat het probleem bij hem ligt, want dan zou icsi het op kunnen lossen.

Maar nu nog even 3 weken genieten van de vrijheid !

Bij mij was geen wachttijd voor IVF, ik mocht meteen door, mits de uitgangsecho goed was. Het IVF gesprek is voor de laatste IUI geweest. Nu kan ik me voorstellen dat ze gezien mijn leeftijd liever gewoon doorgaan als dat verantwoord is. Als je nog maar 28 bent heb je natuurlijk meer tijd dan ik met mijn 37 jaar. Er hoefde geen wachtmaand tussen te zitten en een wachttijd hadden ze op dat moment ook niet. Ik hoor wel van andere ziekenhuizen dat ze wachttijden hebben van 3-5 maanden! Pfff, dat lijkt me wel heel erg zwaar als je al een aantal IUI's gehad hebt.



Erg jammer Proudmama! Ik had het je graag gegund.



Wished, dikke Ik hoop dat ze alsnog haar welgemeende excuses aanbiedt. Kun je het aan iemand navragen hoe het gegaan is? Ik vind dat ze best diep door het stof mag gaan hoor. Dit hoort gewoon niet.

Ah wat kut weer proudmama, witte testen zijn altijd zo ruk.. Dikke knuffel. Nu op naar IUI, mooie kansen en actie! Ik ga heel hard hopen dat deze periode nu snel eindigt voor jullie.



Lampje, wat klink je goed! Kan me helemaal voorstellen dat het fijn is om dit weer even echt samen te doen, goede beslissing. En echt, zoals ik al eerder zei denk ik echt dat jullie een goede kans maken. Nog maar drie weken! Geniet nog even van de rust .



Wachttijd IVF: wel goed om even te melden dat wij ook even moesten wachten. Evaluatie, plannen van IVF, wachten op cyclus.. Ik denk dat er zo'n 2 maanden tussen hebben gezeten, en die waren achteraf echt heel fijn. Al die IUI-teleurstellingen moest ik echt even verwerken om weer een beetje goede moed te krijgen voor IVF. En er gewoon even niet mee bezig hoeven te zijn was ook echt heel erg fijn.



Fijn wit weekend!

@ baggal had helemaal over dat stukje van je man heen gelezen... wat een top man heb je hahaha. Mijn man zou dat dus nooit doen! gelukkig heeft hij tot nu toe ook thuis moeten produceren. Ik hoop dat dat met ivf ook gewoon kn. Wonen 30 min van zh vandaan.



@ proudmama jammer, was wel mooi geweest. Maar het is niet anders en je klinkt sterk!

Verder vind ik helemaal niet erg dat je voor mijn man opkomt. Dat zet me ook aan denken en besef ik dat hij helemaal niet zo erg is als ik soms denk. Het lijkt nu net of mijn man zich moet gedragen zoals ik dat wil. Maar dat is niet zo. Natuurlijk mag hij verdrietig zijn, en mijn hart breekt om hem zo verdrietig en teleurgesteld te zien. Dan wil ik ook voor hem zijn en hem goed gevoel geven. Maar laatste dagen was hij gemeen tegen mij. Reageerde op mij af. Ik kon niets goed doen. Liep op mijn tenen en was bang dat ik iets verkeerd deed. Heb geprobeerd om lief te zijn, thuis schoon te maken, zijn lievelings eten te maken. Maar niets hielp en bleef hij 'boos' op mij. Een avond heb ik zelf gekookt, tafel gedekt. Toen hij thuis kwam, heeft hij noedels gegeten en is hij om 20.00 uur in bed gaan liggen. Nou ik moest wachten tot 21.00 om decapeptyl te kunnen spuiten. Maar goed, hij is nu wel weer bijgedraaid. Maat het is niet helemaal goed. Ik ben band dat hij weer terug valt in dat gedrag van hem. En dat vind ik moeilijk te verdragen in dit traject. Maar nu gaat het weer goed en probeer ik hem ook meer te steunen.



@ lampje, zoals hannepan zegt heb ik ook verplicht wachttijd gehad en wat heb ik eindelijk weer eens kunnen genieten van mijn leven na al die iui teleurstellingen.



@ wished wat een trut dat ze het niet toegeeft! Goed dat zegt iets over haar. Probeer het beetje los te laten en te focussen op jezelf. Want zij maakt je niet zwanger. Je hebt jezelf echt nodig in dit traject. Als omheen is bijzaak. Sterkte lieverd, hoop dat je het al beetje kunt loslaten.



@ mssfiddler, fijn dat je je weer beter voelt. hoe is iui gegaan?



@ hier nu ongesteld. Heb donderdag uitgangs echo en dan beginnen met gonal f. Nu nog niet echt spannend, maar donderdag gaat het echt beginnen! Eerst of er genoeg folikels groeien, daarna of er bevruchtingen zijn en hoeveel er ingevroren kunnen worden. En dan begint weer het wachten.... en daar zit ik het meest tegenop. Vraag me vaak af hoe het zal gaan met mij en mijn man, maar ook met ons samen als 1e tp mislukt. Kan ik mezelf dan weer herpakken en positief verder gaan? Nu wil daar nog niet echt aan denken en even genieten nu het nog even kan!

Proudmama: ben het met iedereen eens: dan liever meteen een menstruatie dan een hagel witte test. Je weet in ieder geval dat je echt alles geprobeerd hebt op de natuurlijke weg, dus tijd voor de IUI zoals je zelf ook zegt.



Hannah: zwaai terug! Hoop dat alles ok is!



Wished: anderen hadden het vermoed - wat een wonderlijk verhaal. Ik ben niet zo snel van het in twijfel trekken van verhalen, maar deze vind ik toch wel een beetje ongeloofwaardig. Bovendien komen collega's echt niet naar de leidinggevende om te vragen wat er met pietje / klaasje / keesje aan de hand is neem ik aan. En als dat al zo zou zijn, dan had jouw leidinggevende moeten zeggen dat ze dat dan maar aan de desbetreffende college (aan jou dus) zelf moeten vragen. Zij hoeft zich er niet voor te lenen om de verhalen van anderen te bevestigen. Dus linksom of rechtsom - het blijft een kwalijke zaak (als collega's het al vermoed zouden hebben, hetgeen ik echt vreemd vind). Maar goed - aan de andere kant het voordeel is wel dat collega's ook steun kunnen geven en dat is wel prettig.



Flip: goed nieuws dat jij je weer aangemeld hebt voor de cryogeen TP: succes! Beterschap overigens.



Jo: ik hoop dat je volgens het boekje ongesteld wordt en dan meteen verder kan met IUI 6. Ik hoop dat je niet over hoeft te stappen naar IVF, maar zelfs als dat het geval zou zijn heb je genoeg ervaring met IUI opgedaan om dat aan te kunnen.



Blauwe stoel: hoe is het met jou? Nog steeds met de vage spoelingen in de weer?



Dubbeltje: ga jij de volgende ronde meteen door met een IUI poging?



Angel: Ik had op het vorige topic al op jou en Animal gereageerd. Maar als de eerste TP mislukt heb je hopelijk een paar cryo's. En als je geen cryo's hebt kun je je t.z.t. wel weer opladen voor een nieuwe poging. Jij doet overigens hetzelfde dat ik altijd deed: catastroferen. Is heel normaal in dit proces maar zo destructief. Ik hoop dat het bij jou straks gewoon raak is...



Missfiddler: hoe is de IUI gegaan? Is het raar om opeens weer in de MMM te zitten? Ik hoop ontzettend dat het raak is en dan blijvend goed blijft gaan. Hoe ben je er zelf onder?



Lampje: zie IVF topic!



Hannepan: wat vind ik het toch fijn om af en toe jouw ups en downs wat betreft zwanger voelen te lezen. Ik voelde mij maandag een beetje zwanger en merkte krampjes in mijn baarmoeder (Dr Google informeerde mij dat dit heel normaal is in week 5/6 ) en woensdag voelde ik mij echt even te uitgerust en te goed en had hele slappe borsten. Dat was gister wel anders: they were on fire! En...ik ben op mijn werk in slaap gevallen gister middag. Was ook iets heel saais aan het doen, maar viel zo weg. Is mij nog nooit overkomen en dat terwijl ik in het verleden echt lage dagen heb gemaakt. De collega die mij 'snapte' heb ik ook de prille zwangerschap maar opgebiecht. Was heel blij voor ons. En verder wil ik zoooo graag weten dat alles ok is daarbinnen: dat er meer is dan een lege vruchtzak straks en minimaal 1 kloppend hartje Dus op de 22e zal ik heus wel bang zijn, maar aan de andere kant vind ik die bevestiging zoals die van gister ook wel weer fijn. Ik moet er maar 'op vertrouwen' dat het goed zit en toch ook genieten, al blijft het mega spannend.

Even kort, heb niet zo veel tijd. Iui ging goed (zo spannend is het niet) en man had weer een topscore. De vorige 2x was het met meer dan 5 miljoen raak. Wordt weer spannend dus.

Ha meiden!



I'm back! Super fijne vakantie gehad . En nog meer goed nieuws: ik ben ongesteld dus ik begin met de Gonal F vandaag. Al stond dat al heel lang zo op de planning haha. Ben blij weer te beginnen, maar aan de andere kant ook niet. Ik heb geen zin in weer bang zijn, teleurstellingen enz enz. Ik ben vooral heel bang voor slechte kwaliteit embryo's, aangezien we afgelopen keer maar 1 goede hadden. Ik denk namelijk dat als we een goed embryo hebben, we best een goede kans hebben: de vorige keer is immers ook (even) gelukt. En nu heb ik zelfs een scratch gehad...

Wat betreft de wachttijd van IVF: wij hebben wel een maand of 2 a 3 moeten wachten uiteindelijk. Allerlei bloedonderzoeken, een voorbereidend gesprek, aan de pil, enz. Dus ik zou me er wel op instellen Lampje.



@Hannepan: Wat fijn een update van je te lezen! Ik kan me zo voorstellen dat je absoluut nog niet gerust bent. Volgens mij zijn die weken na de positieve test nog erger dan ervoor (wat ik zo lees). Heel veel succes (en hopelijk plezier) dinsdag!! Hoop dat je erna iets meer kan genieten. Ik denk trouwens ook echt dat vrouwen die in zo'n traject hebben gezeten veel meer zorgen hebben. Anderen die worden zwanger en denken: 'oh wat leuk' en doen hun ding. Wij hebben er zo ontzettend lang op gewacht!!



@Dubbeltje: Je klinkt alweer wat positiever, fijn! Dankjewel voor je lieve berichtje op mijn post. Allemaal heel herkenbaar inderdaad. Ben je nu weer begonnen met spuiten? Op naar IUI 2!!



@Angel: Goed te horen dat je man zich inmiddels iets beter voelt. Ik kan me je angst wel voorstellen hoe dat moet in de toekomst. Maar je kunt je er gewoon niet op voorbereiden: ten eerste weet je niet hoe het loopt (zwanger of niet) en ten tweede niet hoe jullie daarmee om gaan. Ik dacht bijvoorbeeld echt dat ik depressief zou worden als de eerste terugplaatsing niet zou lukken maar dat is helemaal niet zo! Natuurlijk voel ik me af en toe ontzettend kut, maar dat is volgens mij normaal in dit traject en dat mag ook .

Spannend dat je volgende week met de gonal f gaat beginnen!! Jij krijgt dus wel een uitgangsecho? Volgens mij zitten we in hetzelfde ziekenhuis en ik krijg dat niet... Vreemd.



@Wished: Ongelooflijk dat je manager ontkent wat er is gebeurd. Echt zo niet netjes... Ik snap dat niet hoor. Hoe voelt het nu om nog naar je werk te gaan? Hopelijk heb je maandag een beter gesprek over je uren. Knap dat je dat aangaat!



@Jo: Hoop dat het toch nog spontaan raak zal zijn voor jullie!! Zo verdiend!



@Proudmama: Ach wat balen zeg van je negatieve test. Zo oneerlijk dat je dan een langere cyclus hebt waardoor je meer hoop krijgt.



@MssF: Wat fijn dat je man zo'n goede score had!! Helemaal als jullie weten dat het daarmee de vorige keren raak mee is geweest. Hoe ga je nu de wachtweken in?

Boulu, succes! Dit wordt hem voor jou!

@ mssfiddler fijn dat iui goed ging en dat je man een prima score had. Hoop het heel erg voor jullie dat meer zorgen jullie bespaard blijft en dat jullie een gezonde zwangerschap doormaken straks, want zwanger worden gaat zeker lukken!.



@ baggal klopt wat jij zegt over catastroferen. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik echt zwanger kan zijn straks... lijkt me heel gek idee. Dat ik straks een positieve test heb en dat ik dikke buik ga krijgen met baby erin. Ik weet dat het gedachtes zijn of angst en dat veel vrouwen in dit traject dit voelen en dat ze toch zwanger raken. Ook in ander topic hebben er het over gehad. Voor nu is het makkelijker te voorstellen dat het niet lukt dan wel. En dat beangstigt mij wel. Maar tegelijkertijd zie ik mezelf 'later' ook niet zonder kinderen. Vandaag had ik wel een leuke dag met manlief, maar toen we eenmaal thuis waren en niets te doen hadden voelde ik een leegte. Denk dat ik door drukte doordeweeks weinig tijd heb gehad om veel te piekeren en zorgen te maken en komt nu alles een beetje uit. Voel me in een dipje.



@ boulu ik zit in Nijmegen. Het lijkt idd anders, want ik start donderdag pas met gonal f, terwijl ik afgelopen donderdag ongesteld ben geworden. Heel fijn dat je weer mag beginnen. Ik hoop ook heel erg dat je goede kwaliteit embryo's hebt. Ieder poging is anders. Ik denk ook dat ke goede kans maakt!



Ik raakte even in paniek vandaag. Ben 6-2 gestopt met de pil en heb 16-2 uitgangsecho en mag daarna starten met gonal f. Maar er zit dus 10 dagen tussen stoppen met de pil/menstruatie en uitgangsecho. Wat ik weet van iui is dat de uitgangsecho dag drie was en starten gonal f ook. Ik spuit nu decapeptyl wat mijn syclus stil legt, dus hoop dat het goed is. In de brief/ schema stonden de data al vast en moest ik alleen contact opnemen als ik NIET ongesteld word na stoppen met de pil. Zal dus wel goed zitten, maar maakte me wel even zorgen over.