Relaties
alle pijlers
aanhankelijk
dinsdag 20 januari 2009 om 10:21
Hee,
Ik zit met een probleempje. De laatste tijd voel ik me een beetje down. Ik zou in september gaan starten met mijn opleiding, dit was niet helemaal goed gegaan en daarom start ik in februari. Hierdoor ben ik gaan werken op een kantoor. Ik wist dat het werk wat ik zou doen niet erg boeiend zou zijn. Maar nu ben ik al bijna een half jaar aan het werk, en merk ik dat ik me echt nutteloos voel.
Daarbij komt ook dat k de vriendinnen die ik had achter me heb gelaten en ze niet meer beschouw als mijn vriendinnen. Daardoor voel ik mij erg alleen, ook al weet ik dat als ik binnenkort weer naar school ga het allemaal wel weer goed komt, en ik heel makkelijk nieuwe vriendinnen maak.
Maar op dit moment voel ik me nutteloos, alleen en zit ik gewoon een beetje in een dip.
Door dit alles bij elkaar ben ik een beetje aanhankelijk naar mijn vriend toe geworden. Ik "verveel" me op mijn werk, waardoor ik savonds altijd zin heb om iets te doen en dat kan op dit moment eigenlijk alleen met mijn vriend. En in het weekend kan ik niet met mijn vriendinnen te stappen, omdat ik die op dit moment ff niet heb.
Nja, ik ben van mezelf helemaal niet zo. Ik vind het heerlijk als hij zijn eigen ding doet en ik dat ook kan doen, in het weekend met mijn vriendinnen op stap en hij met z'n vrienden. Hij denkt er precies zo over.
Maar nu twijfelt hij of hij wel verder met me wilt, hij voelt zich schuldig als hij wat met zijn vrienden wilt doen, omdat ik dan thuis zit en me rot voel. Hij kan er niet tegen dat ik me naar hem toe op stel, en dat begrijp ik heel goed.
Alleen nu vraag ik me af hoe ik hem kan overtuigen dat ik van mezelf niet zo ben, dat ik zodra ik nieuwe vriendinnen heb mijn eigen gang weer kan gaan. Dat ik desnoods tot die tijd hem zijn gang laat gaan en ik thuis zit. Of als hij wel wat met mij wilt doen ik gewoon af wacht tot hij dat aan mij vraagt.
Hij zegt zelf ook dat ik sinds we terug zijn van wintersport me zo gedraag, en dat ik daarvoor heel anders was. Hij twijfelt of ik nu mezelf ben of dat ik dat was voor deze tijd.
Nja, hoop dat jullie mij mischien een beetje kunnen helpen. Sorry voor het lange verhaal, maar anders zouden jullie er niet veel van snappen.
Liefs
Ik zit met een probleempje. De laatste tijd voel ik me een beetje down. Ik zou in september gaan starten met mijn opleiding, dit was niet helemaal goed gegaan en daarom start ik in februari. Hierdoor ben ik gaan werken op een kantoor. Ik wist dat het werk wat ik zou doen niet erg boeiend zou zijn. Maar nu ben ik al bijna een half jaar aan het werk, en merk ik dat ik me echt nutteloos voel.
Daarbij komt ook dat k de vriendinnen die ik had achter me heb gelaten en ze niet meer beschouw als mijn vriendinnen. Daardoor voel ik mij erg alleen, ook al weet ik dat als ik binnenkort weer naar school ga het allemaal wel weer goed komt, en ik heel makkelijk nieuwe vriendinnen maak.
Maar op dit moment voel ik me nutteloos, alleen en zit ik gewoon een beetje in een dip.
Door dit alles bij elkaar ben ik een beetje aanhankelijk naar mijn vriend toe geworden. Ik "verveel" me op mijn werk, waardoor ik savonds altijd zin heb om iets te doen en dat kan op dit moment eigenlijk alleen met mijn vriend. En in het weekend kan ik niet met mijn vriendinnen te stappen, omdat ik die op dit moment ff niet heb.
Nja, ik ben van mezelf helemaal niet zo. Ik vind het heerlijk als hij zijn eigen ding doet en ik dat ook kan doen, in het weekend met mijn vriendinnen op stap en hij met z'n vrienden. Hij denkt er precies zo over.
Maar nu twijfelt hij of hij wel verder met me wilt, hij voelt zich schuldig als hij wat met zijn vrienden wilt doen, omdat ik dan thuis zit en me rot voel. Hij kan er niet tegen dat ik me naar hem toe op stel, en dat begrijp ik heel goed.
Alleen nu vraag ik me af hoe ik hem kan overtuigen dat ik van mezelf niet zo ben, dat ik zodra ik nieuwe vriendinnen heb mijn eigen gang weer kan gaan. Dat ik desnoods tot die tijd hem zijn gang laat gaan en ik thuis zit. Of als hij wel wat met mij wilt doen ik gewoon af wacht tot hij dat aan mij vraagt.
Hij zegt zelf ook dat ik sinds we terug zijn van wintersport me zo gedraag, en dat ik daarvoor heel anders was. Hij twijfelt of ik nu mezelf ben of dat ik dat was voor deze tijd.
Nja, hoop dat jullie mij mischien een beetje kunnen helpen. Sorry voor het lange verhaal, maar anders zouden jullie er niet veel van snappen.
Liefs
dinsdag 20 januari 2009 om 10:52
dinsdag 20 januari 2009 om 11:12
Tja, je hebt zelf goed in de gaten wat het probleem is. Jij bent je vriend een beetje aan het claimen (in ieder geval voor zijn gevoel!) en dat is de manier om mannen af te stoten.
De oplossing voor dit probleem? Zorg dat je het zelf leuk hebt! Vooral ook zonder vriend. Sporten, contact zoeken met oude vrienden, cursus volgen, leuker werk zoeken misschien?
En de tijd die je met je vriend besteed, moet leuk zijn. Dus niet: samen op de bank, en jij een beetje down, want dan wordt het een moeilijke tijd om te overbruggen denk ik.
off-topic:
Wat is er gebeurd dat je gebroken hebt met je vriendinnen trouwens? Op onze (jonge!) leeftijd zijn je vriendinnen echt belangrijker dan je vriend toch? Of zijn we het hier niet mee eens?
De oplossing voor dit probleem? Zorg dat je het zelf leuk hebt! Vooral ook zonder vriend. Sporten, contact zoeken met oude vrienden, cursus volgen, leuker werk zoeken misschien?
En de tijd die je met je vriend besteed, moet leuk zijn. Dus niet: samen op de bank, en jij een beetje down, want dan wordt het een moeilijke tijd om te overbruggen denk ik.
off-topic:
Wat is er gebeurd dat je gebroken hebt met je vriendinnen trouwens? Op onze (jonge!) leeftijd zijn je vriendinnen echt belangrijker dan je vriend toch? Of zijn we het hier niet mee eens?
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
dinsdag 20 januari 2009 om 11:15
dinsdag 20 januari 2009 om 11:34
Ik ben het met jullie eens dat ik zelf wat meer moet ondernemen, en het zelf leuk moet hebben. Sporten gaat niet lukken omdat ik een zware blessure heb. Al sportte ik hiervoor wel veel, en ik het ook weer ga doen als ik niet meer geblesseerd ben.
En ik woon in een dorp, dus veel kan ik niet ondernemen omdat ik geen rijbewijs heb en niet zomaar ff weg kan.
Ander werk zoeken heeft niet veel nut, hoef nog maar 2 weken gelukkig! Dus dat hou ik nog wel even vol.
Ik weet dat als ik op school zit ook weer meer kan ondernemen, ik ga naar amsterdam en dan zou ik bijv na school gezellig wat kunnen drinken met mede studenten.
Dus deze 2 weken is ff doorbikkelen voor mij en ff vervelen denk ik:)
@ Evyblissy waarom ik gebroken heb met mijn vriendinnen is een lang verhaal. Ze waren niet te vertrouwen met elkaars vriendjes en je kon geen normaal gesprek met ze voeren want we mochten alleen lachen en niet serieus zijn.. even in het kort was dit..
En ik woon in een dorp, dus veel kan ik niet ondernemen omdat ik geen rijbewijs heb en niet zomaar ff weg kan.
Ander werk zoeken heeft niet veel nut, hoef nog maar 2 weken gelukkig! Dus dat hou ik nog wel even vol.
Ik weet dat als ik op school zit ook weer meer kan ondernemen, ik ga naar amsterdam en dan zou ik bijv na school gezellig wat kunnen drinken met mede studenten.
Dus deze 2 weken is ff doorbikkelen voor mij en ff vervelen denk ik:)
@ Evyblissy waarom ik gebroken heb met mijn vriendinnen is een lang verhaal. Ze waren niet te vertrouwen met elkaars vriendjes en je kon geen normaal gesprek met ze voeren want we mochten alleen lachen en niet serieus zijn.. even in het kort was dit..
dinsdag 20 januari 2009 om 20:01
Neem je fiets als je geen auto kunt rijden, als je niet kunt sporten zoek je iets anders om je te vermaken in de tussentijd.. ehm, waarom heb je overal tegenargumenten voor? Je kijkt zo uit naar de tijd dat je verandering teweeg kunt brengen dat je niet in de gaten lijkt te hebben dat je het nu al leuk kunt hebben.
En je vriend overtuigen zal niet 1,2,3 gaan. Je hebt niet ineens weer bergen met vrienden en je zit ook niet ineens weer lekker in je vel. Daar gaat tijd in zitten. Maar als hij niet meer bij je wil zijn, waarom zou je dan bij hem willen zijn? Ik snap wel dat het voor hem heel vervelend is zo.
Claim hem in ieder geval per direct minder. Blijf met hem praten over je plannen, zodat hij weet dat jij het serieus meent en zet ze om in daden. Misschien dat hij het dan serieus neemt en zijn twijfel afneemt, maar ook dan heb je geen garanties. Méén het als je hem een fijne avond met vrienden toewenst. Misschien kun je die avond gebruiken om wat info op te doen voor nieuwe hobbies?
Heel veel succes hoor, want het is nooit eenvoudig om uit een dip te komen, maar omdat je zelf ziet waar het probleem zit kun je eraan gaan werken.
En je vriend overtuigen zal niet 1,2,3 gaan. Je hebt niet ineens weer bergen met vrienden en je zit ook niet ineens weer lekker in je vel. Daar gaat tijd in zitten. Maar als hij niet meer bij je wil zijn, waarom zou je dan bij hem willen zijn? Ik snap wel dat het voor hem heel vervelend is zo.
Claim hem in ieder geval per direct minder. Blijf met hem praten over je plannen, zodat hij weet dat jij het serieus meent en zet ze om in daden. Misschien dat hij het dan serieus neemt en zijn twijfel afneemt, maar ook dan heb je geen garanties. Méén het als je hem een fijne avond met vrienden toewenst. Misschien kun je die avond gebruiken om wat info op te doen voor nieuwe hobbies?
Heel veel succes hoor, want het is nooit eenvoudig om uit een dip te komen, maar omdat je zelf ziet waar het probleem zit kun je eraan gaan werken.
