brief aan overleden man....

26-01-2009 03:04 42 berichten
Alle reacties Link kopieren
waarom ik dit post? weet t zelf niet....misschien om eens de andere kant van mamalief te laten zien...misschien heb ik morgen spijt en haal t weer weg....





en ja dus, denk toch dat t verstandiger is om niet TE herkenbaar te zijn....



bedankt voor de reakties tot nu toe.
Alle reacties Link kopieren
quote:mamalief schreef op 26 januari 2009 @ 10:48:



ik ben, nee, was een bikkel maar nu is daar niet veel van over....even niet, komt wel weer hoor!



Ik vind je een enorme bikkel dat je bent doorgegaan. Dat je je kinderen opvoedt, dat je een leven hebt opgebouwd, ondanks je verdriet. Hoewel jij het misschien normaal vindt, heb ik daar ontzettend veel respect voor.



En dat het nu even wat minder gaat? Dat is heel begrijpelijk. Je blijft voor mij een bikkel.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Mamalief,

Jeetje zeg, ik ken jouw verhaal dus niet, heftig zeg. Vandaag dus een pittige dag voor jou en je kinderen. En dan ook nog dat gedoe...

Dikke kus
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
Alle reacties Link kopieren
Ach mamalief het is altijd moeilijk omdat je als derden meestal niet weet wat te doen. Ik denk toch wel dat iedereen eraan denkt maar het moeilijk vind om dit te laten merken. Ik zag het altijd aan de bloemen op het graf, Dan wist ik dat er toch wel altijd aan haar gedacht werd ook al hoorde ik er verder niets van.
Alle reacties Link kopieren
quote:Parnell schreef op 26 januari 2009 @ 10:59:

[...]





Ik vind je een enorme bikkel dat je bent doorgegaan. Dat je je kinderen opvoedt, dat je een leven hebt opgebouwd, ondanks je verdriet. Hoewel jij het misschien normaal vindt, heb ik daar ontzettend veel respect voor.



En dat het nu even wat minder gaat? Dat is heel begrijpelijk. Je blijft voor mij een bikkel.opvoeden? moet dat? ik ben en blijf een ontaarde hé?
Alle reacties Link kopieren
Och Mamlief,

Ik heb het niet gelezen en ken je verhaal niet.

Maar dat is ook niet nodig.

De titel en die paar woorden die er staan zeggen al meer dan genoeg om te weten wat een verdriet je moet voelen en eenzaamheid.



Ik wens je alle goeds en kracht.

Je verdrietige kant mag je hier opschrijven hoor,het kan je helpen om je minder alleen te voelen.

Het forum is 1 stevige knuffel in moeilijke momenten door alle warme mensen hier.

Kom hem halen als je het kan gebruiken.



Heel veel liefs!!
Alle reacties Link kopieren
quote:mamalief schreef op 26 januari 2009 @ 10:32:

lief dat jullie zo meeleven terwijl jullie mij niet eens kennen.



op mijn moeder die belde en straks langskomt en wat krabbels op hyves na, heeft niemand van mijn vrienden of familie nog wat van zich laten horen...



valt me een beetje tegen eigenlijk....



vergeten de mensen het dan zo snel?



Nee joh, de dag is nog jong...die zijn aan het werk en gaan vanavond bellen of schrijven...



Vertel je ons eens iets leuks van je man zodat we kunnen balen dat we hem niet kenden?
Alle reacties Link kopieren
Bronny,

Wat lief je laatse zin zeg!
Alle reacties Link kopieren
Zulke dagen blijven moeilijk, maar 2 jaar is ook maar kort geleden.

Ik wil je veel sterkte wensen vandaag, maar ook de komende dagen. Ik weet van mezelf dat ook de periode na zo'n dag nog zwaar is. Daarna komt de datum van de begrafenis/crematie en de leegte die erna achter is gebleven.



Soms vind ik het ook moeilijk dat mensen niets van zich laten horen op deze dagen, maar ieder verwerkt dit op een eigen manier. Dat ze soms nog stil staan bij de overledene vindt ik zelf belangrijker. Zo zag ik laatst aan het graf van mijn moeder dat er anderen mensen geweest waren. Ben ik blij mee wordt ze toch nog herdacht zoals ze verdient heeft. Neemt echter niet weg dat het prettig is als mensen wat laten weten op die dag en even laten weten dat ze in hun gedachten bij jou en/of je man zijn.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
Alle reacties Link kopieren
Mamalief, een dikke knuffel van mij. Mijn vader is 2 jaar geleden overleden rond deze tijd. Heel plotseling, niet ziek. Ik weet niet wat er met jou gebeurd is, maar ik denk aan je... Heel veel sterkte op deze moeilijke dag en knuffel die meiden maar eens extra!!!!



XXX Escudo
Alle reacties Link kopieren
Oh ja, de steun komt meestal uit onverwachte hoek. Op de sterfdag van mijn vader belde een oude schoolvriendin die ik in geen jaren gesproken had. Had ze speciaal in haar agenda gezet.



Gek genoeg heb ik er wel begrip voor dat mensen het moeilijk vinden om te reageren bij dit soort gelegenheden. Toch vind ik het zelf erg prettig om te horen, dat mensen niet weten wat ze moeten zeggen, doen, maar dat ze gewoon even willen laten weten dat ze aan je denken. Dat doet heel veel met je, is oprecht en komt direct uit andermans hart. En veel beter dan geen reactie.
Alle reacties Link kopieren
Ben je je dag een beetje doorgekomen Mamalief? Ik heb nog een aantal keren aan je moeten denken vandaag.



Nu heb ik 'maar' mijn moeder verloren, maar ook ik merk dat mensen het er heel snel niet meer over hebben. Terwijl het soms heel hoog zit of dat ik het gewoon benoem, en andere mensen er dan helemaal omheen praten. Dat doet zeer!

Maar jammer is het wel!



Ik wist vanmorgen al even geen woorden, en nu nog niet. Dood en verdriet doen soms gewoon zo'n pijn, en woorden helpen dan niet. Nou ja, dan maar alleen laten weten dat i kaan je denk
Alle reacties Link kopieren
bedankt voor alle lieve reakties gister.

ik ben de dag redelijk doorgekomen,mijn moeder en kinderen en oppaskinderen gaven me genoeg afleiding.



nu weer over tot de orde van de dag en zien dat mijn gebroken hart weer heel maar das voer voor een ander topic...



bedankt voor t meeleven iig!



mamalief
Alle reacties Link kopieren
Mamalief, ook ik ben mijn man (net) verloren (10 januari jl).

Herkenbaar, de dingen die jouw pijn doen.

Helaas heb ik je brief niet kunnen lezen (is al verwijderd????)

Veel sterkte en en dikke knuffel.



Liefs,

Danique.
Alle reacties Link kopieren
quote:danique1 schreef op 27 januari 2009 @ 09:07:

Mamalief, ook ik ben mijn man (net) verloren (10 januari jl).

Herkenbaar, de dingen die jouw pijn doen.

Helaas heb ik je brief niet kunnen lezen (is al verwijderd????)

Veel sterkte en en dikke knuffel.



Liefs,

Danique.



dat is wel heel kort geleden danique.....dan zit je er echt nog middenin....



mag ik je wijzen op de website www.jjpv.nl dat is een site waar ik veel aan heb gehad, en nog kom ik er wel.



sterkte
Alle reacties Link kopieren
Danique en Mamalief denk aan jullie beiden.

Alle reacties Link kopieren
Mamalief en Zoebie; DANK



Ik ga direct naar die website!



Danique.
Alle reacties Link kopieren
quote:danique1 schreef op 27 januari 2009 @ 15:27:

Mamalief en Zoebie; DANK



Ik ga direct naar die website!



Danique.oké, zie ik je daar wel binnenkort! (als je wel n herkenbare nick neemt daar natuurlijk )

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven