Relaties
alle pijlers
Hoe geëmancipeerd is de Nederlandse vrouw daadwerkelijk?
dinsdag 20 juni 2017 om 19:24
Ik wist niet goed op welke pijler dit te plaatsen, dus dan maar onder relaties, omdat het daar (onder meer) mee te maken heeft.
Vandaag: een vrouwelijke collega komt om 9 uur binnen op het werk, krijgt blijkbaar 10 minuten later een "help"-telefoontje van haar man, en verdwijnt naar huis.
De situatie: kind van 3/4 jaar oud heeft waterpokken. Maar: vader was gewoon thuis (mijn collega en haar man hebben het zo geregeld dat er altijd één ouder thuis is), dus waarom dat noodtelefoontje? Maar nee, mijn collega was nog geen tien minuten binnen of ze meldde dat ze écht naar huis moest want noodgeval en ziek kind en ze moest het gaan verzorgen enz.
Terwijl de vader nota bene gewoon thuis was.
Ben ik nou raar, of had ze dan gewoon kunnen vinden dat die vader óók voor het kind had kunnen zorgen, en gewoon kunnen zeggen "sterkte schat, geef de kleine een knuffel van me en mamma is er om half 5 weer, want mamma moet nou eenmaal werken"...
Waarom moest ze als een speer naar huis rijden om pas 4 uur later weer op te duiken (en gewoon haar werk te laten vallen)?
Hoe geëmancipeerd zijn veel vrouwen dan werkelijk, als ze niet vinden dat hun man op dat moment prima voor de kleine kan zorgen, maar dat ze zich gewoon toch geroepen voelen naar huis te snellen?
Vandaag: een vrouwelijke collega komt om 9 uur binnen op het werk, krijgt blijkbaar 10 minuten later een "help"-telefoontje van haar man, en verdwijnt naar huis.
De situatie: kind van 3/4 jaar oud heeft waterpokken. Maar: vader was gewoon thuis (mijn collega en haar man hebben het zo geregeld dat er altijd één ouder thuis is), dus waarom dat noodtelefoontje? Maar nee, mijn collega was nog geen tien minuten binnen of ze meldde dat ze écht naar huis moest want noodgeval en ziek kind en ze moest het gaan verzorgen enz.
Terwijl de vader nota bene gewoon thuis was.
Ben ik nou raar, of had ze dan gewoon kunnen vinden dat die vader óók voor het kind had kunnen zorgen, en gewoon kunnen zeggen "sterkte schat, geef de kleine een knuffel van me en mamma is er om half 5 weer, want mamma moet nou eenmaal werken"...
Waarom moest ze als een speer naar huis rijden om pas 4 uur later weer op te duiken (en gewoon haar werk te laten vallen)?
Hoe geëmancipeerd zijn veel vrouwen dan werkelijk, als ze niet vinden dat hun man op dat moment prima voor de kleine kan zorgen, maar dat ze zich gewoon toch geroepen voelen naar huis te snellen?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 20 juni 2017 om 21:36
En dit.blijfgewoonbianca schreef: ↑20-06-2017 19:30Waarom vraag je je niet af waarom die pa belde ?
Hoe goed is de nederlandse man met kinderen ?
dinsdag 20 juni 2017 om 21:37
Wat heftig. Ik heb in mijn jeugd ook geen same sex stellen gekend maar er is ook nooit raar over gedaan. Voor mijn gevoel is het iets heel normaals, de ene valt op mannen en de anderop vrouwen, niks geks.Dina80 schreef: ↑20-06-2017 21:24Ik ben inderdaad lesbisch, en daar heb ik het verdraaid moeilijk mee.
En ik denk dat dit deels komt omdat ik in mijn jeugd nooit een homo heb gekend, en zelfs nooit heb gehoord dat het bestond. Ik wist natuurlijk wel dat het bestond, maar niemand had het er ooit over. Overigens zonder te willen wijzen van 'het is hunnie schuld' want daar heb ik een hekel aan. Veel mensen in mijn omgeving denken daar helaas niet 'boeien' over, dus ik ben nooit fatsoenlijk uit de kast gekomen.
Hopelijk kan jij uiteindelijk wel geheel uit de kast komen en vindt iedereen het net zo normaal.
dinsdag 20 juni 2017 om 21:37
Waar is hij dan in dit verhaal?snug schreef: ↑20-06-2017 21:03Altijd afgesproken met mezelf: mocht ik kinderen krijgen , dan zie ik er scherp op toe dat mijn partner en ik de taken evenredig verdelen. Zelfs als dat betekent dat een van beiden ander werk moet zoeken, omdat zo'n regeling daar niet kan. Maar lullig dus dat zulke vergaande stappen bij sommige banen/sectoren anno 2017 nodig zijn.
dinsdag 20 juni 2017 om 21:37
het gebeurt niet vaak, maar in dit geval ben ik het met je eens. Sommige vrouwen hebben nogal veel moeite met het loslaten van hun kinderen. Of het te maken heeft met emancipatie? Dat weet ik niet zo goedpejeka schreef: ↑20-06-2017 21:29Dat kon gebeuren, maar hoefde niet. Heb ook schatten van oudere ongetrouwde zusters meegemaakt destijds. Maar daar ging dit topic niet om.
Ik verbaasde me er gewoon over dat een vrouw alles gewoon uit haar handen laat vallen, nauwelijks een kwartier nadat ze op haar werk is aangekomen, omdat haar kind waterpokken heeft en gewoon goed verzorgd bij de vader thuis is. Die vader heeft ook helemaal geen alarmtelefoontje gepleegd ofzo, zij belde gewoon op zodra ze op haar werk was van "hoe gaat het", en vader heeft gewoon gemeld dat de kleuter lichte verhoging had, hangerig was, dreinerig vanwege de jeukende bultjes, enz. En dan vind ik het gewoon raar dat die moeder niet reageert van: Vader is bij haar, dus ze is goed verzorgd. En in plaats daarvan alles uit haar handen laat vallen en gewoon een halve dag naar huis gaat.
Maar goed, dat zal wel weer een raar idee van Pejeka zijn of zo...
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 20 juni 2017 om 21:38
in streng religieuze gemeenschappen, zowel onder moslims als christenen is homoseksualiteit nog altijd niet geaccepteerd hoor.
dinsdag 20 juni 2017 om 21:39
Ik lees er geen afdwingen in maar juist eigen grenzen bewaken ipv deze te laten overschrijden door manlief omwille van zijn werk of carriere.MoirenPhae schreef: ↑20-06-2017 21:15Overleg, samen bespreken, communiceren en afstemmen bestaat niet in jouw wereld?
Maar afdwingen is dus de norm. Lekker liefdevol en gelijkwaardig.
dinsdag 20 juni 2017 om 21:40
Ja, het moet natuurlijk wel een SM-relatie zijn.MoirenPhae schreef: ↑20-06-2017 21:35En hij is zo onzelfstandig dat jij scherp toezicht moet houden?
dinsdag 20 juni 2017 om 21:41
dinsdag 20 juni 2017 om 21:42
Het is inderdaad vreemd, maar het probleem is dat TO dit voorval gebruikt om even lekker te zeiken over alle Nederlandse vrouwen.
dinsdag 20 juni 2017 om 21:43
dinsdag 20 juni 2017 om 21:43
Voeg mij daar dan aan toe. Ook een raar idee van mij. Ik denk er net zo over namelijk.pejeka schreef: ↑20-06-2017 21:29Dat kon gebeuren, maar hoefde niet. Heb ook schatten van oudere ongetrouwde zusters meegemaakt destijds. Maar daar ging dit topic niet om.
Ik verbaasde me er gewoon over dat een vrouw alles gewoon uit haar handen laat vallen, nauwelijks een kwartier nadat ze op haar werk is aangekomen, omdat haar kind waterpokken heeft en gewoon goed verzorgd bij de vader thuis is. Die vader heeft ook helemaal geen alarmtelefoontje gepleegd ofzo, zij belde gewoon op zodra ze op haar werk was van "hoe gaat het", en vader heeft gewoon gemeld dat de kleuter lichte verhoging had, hangerig was, dreinerig vanwege de jeukende bultjes, enz. En dan vind ik het gewoon raar dat die moeder niet reageert van: Vader is bij haar, dus ze is goed verzorgd. En in plaats daarvan alles uit haar handen laat vallen en gewoon een halve dag naar huis gaat.
Maar goed, dat zal wel weer een raar idee van Pejeka zijn of zo...
dinsdag 20 juni 2017 om 21:43
Daar heb je wel een punt. Als moeder (en zeker weten ook als vader) laat je je kind nooit los. Heeft niets te maken met emancipatie, maar met ouderliefde. Mijn jongen is 28 maar ik laat hem nooit los. Hij is mijn jongen.Blijft ie altijd.
Geen bijzonderheden
dinsdag 20 juni 2017 om 21:43
Die vader was toch thuis?
Hier met zieke kinderen kijken we in onze agenda wie thuis kan blijven. Degene met belangrijke afspraken gaat naar het werk en de ander neemt een verlofdag op. Als een kind langer ziek is, wisselen we af. In noodgevallen kan oma ook komen, maar dat komt niet vaak voor.
Wij werken hier evenveel, zorgen evenveel voor de kinderen en huishouden doen we ook samen. Ieder heeft zijn taken.
In de kleutertijd heb ik wel minder gewerkt, dat kwam toevallig zo uit met de baan die ik toen had. Kon ik mooi tijdens schooltijden werken. Maar verder altijd allebei 32 uur aan het werk. Allebei een vaste vrije dag in de week. En op die dag is degene die thuis is ook verantwoordelijk voor de kinderen. Dan kom ik echt niet naar huis voor een ziek kind, tenzij ongeluk of ziekenhuis natuurlijk. *klopt af*
Mijn moeder werkte vroeger (jaren 70) ook gewoon. Met flinke reistijd. Mijn vader werkte vlakbij huis, onderwijs, dus die was het meeste thuis.
Mijn vader kookte dus ook altijd, en kan heel goed strijken en de was doen en alle overige huishoudelijke dingen. Dat was niet voorbehouden aan mijn moeder. Dat verdeelden ze gewoon. Ik vond het heerlijk zo met mijn vader vroeg thuis en met moeder aan het werk. Maar goed, ik was ook een echt papa's kindje.
Weet niet of iets tijdsgeest of cultuur is hoor. Volgens mij maakt dat niets uit.
Hier met zieke kinderen kijken we in onze agenda wie thuis kan blijven. Degene met belangrijke afspraken gaat naar het werk en de ander neemt een verlofdag op. Als een kind langer ziek is, wisselen we af. In noodgevallen kan oma ook komen, maar dat komt niet vaak voor.
Wij werken hier evenveel, zorgen evenveel voor de kinderen en huishouden doen we ook samen. Ieder heeft zijn taken.
In de kleutertijd heb ik wel minder gewerkt, dat kwam toevallig zo uit met de baan die ik toen had. Kon ik mooi tijdens schooltijden werken. Maar verder altijd allebei 32 uur aan het werk. Allebei een vaste vrije dag in de week. En op die dag is degene die thuis is ook verantwoordelijk voor de kinderen. Dan kom ik echt niet naar huis voor een ziek kind, tenzij ongeluk of ziekenhuis natuurlijk. *klopt af*
Mijn moeder werkte vroeger (jaren 70) ook gewoon. Met flinke reistijd. Mijn vader werkte vlakbij huis, onderwijs, dus die was het meeste thuis.
Mijn vader kookte dus ook altijd, en kan heel goed strijken en de was doen en alle overige huishoudelijke dingen. Dat was niet voorbehouden aan mijn moeder. Dat verdeelden ze gewoon. Ik vond het heerlijk zo met mijn vader vroeg thuis en met moeder aan het werk. Maar goed, ik was ook een echt papa's kindje.
Weet niet of iets tijdsgeest of cultuur is hoor. Volgens mij maakt dat niets uit.
Ab imo pectore
dinsdag 20 juni 2017 om 21:44
Oh, dus dan betaalt die wegenbouwer die betreffende man gewoon door terwijl hij niet 's nachts kan werken terwijl het wel bij de baan hoort? Omdat het moet van z'n vrouw? Die het lullig vindt dat er 'niets te regelen valt'?
dinsdag 20 juni 2017 om 21:45
Daar is niks vreemds aan. Maar als je als ouder werkt, ongeacht of je nou de vader of de moeder bent, lijkt het me logisch dat je niet bij elke snotneus en elke halve graad verhoging of elke onschuldige kinderziekte gewoon je werk uit je handen kan laten vallen om naar huis te gaan. Zeker niet als de andere ouder gewoon ter plaatse is om het kind op te vangen en te verzorgen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 20 juni 2017 om 21:46
maar ik neem aan dat je ook vertrouwen hebt in zijn vader dat die toen hij klein was, ook goed voor hem zorgde
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
